Nurullah Genç - Uzak Dur (Kendi Sesinden)

UZAK DUR
Uzak dur, uzak duran çiçeğin kokusundan
Işıktan karanlığa süzülüp giden sudan
dağılan bir yuvanın başını bekleyen kuş
Uzak dur ki, bakarsın tam göğsünde vurulmuş
O nasıl bir bahar ki, yollarına kan döker
O nasıl gökkuşağı, göğüne perde çeker
Uzak dur rahminde küf taşıyan analardan
Ruhunda gölgesini görmeyen aynalardan
Neyi var, beyazından mahrum bırakan canın
Neyi var, sırlarına gülümseyen fincanın
Beri gel güle katran damlatan aşk kirinden
Uzak dur ihtirasın o mağrur şiirinden
Çemenzârı inciten her belâdan uzak dur
İçindeki bin yüzlü Kerbelâ’dan uzak dur.
YAKLAŞ
Yaklaş; suda bir tohum çatlatıyor gölgeni
O mecnun pervaneler görmüş rüyada seni
Ve ben, yasak meyvenin çürüdüğü daldayım
Okyanuslara kırgın deli bir kumsaldayım
Yaklaş; mağrur savaşçı sadağında ölmeden
Elif lam ülkesini kaf ikiye bölmeden
Yaklaş ki; nağmeleri kan tutuyor şarkının
Yine viran olmasın minnet burcu korkunun
O gün siyah köprüye ağıt yakan kediler
Seninle göğe giden yolları görmediler
Yürü ıssız köşenin en vefalı yerine
Yürü henüz gelmeyen bir günün mahşerine
Kararmayan gündüzün kalbinde sûra yaklaş
Kır bütün zincirleri ey hayal, nûra yaklaş.
Nurullah Genç
#nurullahgenç #şiir #uzakdur