"Przeznaczenie dusz" jest dostępne w trzech formatach na Woblink.com! 💜 📚 Książka papierowa 👉 bit.ly/3ZGNsiL 📲 Ebook 👉 bit.ly/3KAdW1c 🎧 Audiobook 👉 bit.ly/3KBbpnE
Czytalam te ksiazke 23 lata temu,wydana w jezyku angielskim,po smierci mojej ukochanej Mamy..Bylam bardzo smutna,strasznie cierpialam,nie moglam zaakceptowac nowej sytuacji,tego,ze juz nigdy jej nie dotkne i nie uslysze jej glosu.Chcialam wiedziec,co sie stalo z jej dusza.Doswiadczylam jej obecnosci..Po kolejnym dniu placzu,poczulam cieplo i laskotanie za uchem.Bylo to miejce,ktore bylo szczegolne dla mnie.Jak bylam malym dzieckiem ,mama kolysajac mnie na kolanach do snu,delikatnie gladzila moje ucho,to mnie uspakajalo i zasypialam.Przestalam plakac,nigdy wiecej nie plakalam. To dziwne ale nawet poczulam ulge,ze jest w dobrym miejscu,ze juz nie cierpi...Mama zmarla na raka.❤🌹Milo sluchac audiobook w jezyku polskim.Dziekuje 🌹
Doskonale pamiętam moment kiedy ktoś towarzyszący mi, odsyłał mnie w nowe życie, które to JA sobie wybrałam z kilku innych opcji, po czym wpadłam w piękną pomaranczowo- niebieską mgłę, otworzyłam z trudem oczy i ostatnią moją świadomą myślą było "znowu to samo...". Później pamiętam ogromne zawroty głowy i to, że nie umiałam wykształcić w mózgu żadnej myśli ubranej w słowa co mnie bardzo flustrowało, nie rozumiałam słów ludzi wokół mnie, moje ciało było słabe nie kontrolowałam go dlatego płakałam często czując się bezradna, wiotka, zgubiona, postrzegałam świat jedynie zmysłami i emocjami i tak tylko mogłam się komunikować co było bardzo męczące i przerażające... pierwszą myśl ubraną w słowa, które usłyszałam w głowie, wykształciłam kiedy nauczyłam się już słów i powtórzyłam ją na głos - pamiętam ten moment do dzisiaj - miałam około czterech lat i na spacerze wykrzyczałam - "umiem już myśleć !" Babcia dziwnie na mnie spojrzała. To był moment przełomowy w którym zaczęłam akceptować swoją nową rodzinę i życie... Tęskniłam za kimś mi bliskim i życiem, które zostawiłam i którego nie pamiętałam... Do tamtego momentu bałam się spoglądać w lustro z obawy że się sobie nie spodobam - najpierw zaczęłam przyglądać się swoim dłoniom, później kiedy już zobaczyłam swoje odbicie, bardzo często spoglądałam w lusto mówiąc do siebie - to teraz ja... Tak wyglądam nowa ja... Już jako czteroletnie dziecko miałam plan na swoje przyszłe życie, który wiedziałam, że muszę zrealizować, przede wszystkim nie zmarnować i bardzo bałam się jego końca. Czułam, że zanim dorosnę upłyną wieki a moje ciało traktowałam jak więzienie... Najlepiej czułam się w ciszy i samotności ciągle tęskniąc za czymś co utraciłam. Im stawałam się starsza tym więcej TYCH wspomnień, poczucia zagubienia, desperacji, pustki i wiedzy z nikąd zanikało ale te konkretne usilnie postanowiłam zatrzymać za wszelką cenę, ponieważ wiedziałam, że to z jakiegoś powodu bardzo ważne.... Nadal nie potrafię zaakceptowac swojego imienia - bo nie jest po prostu moje a u nie umiem się do końca zidentyfikować z osobą, którą postrzegają we mnie inni. Mój mózg z czasem zalewała mgła niepamięci dając mi w zamian głębokie poczucie odczuwania świata - dosłownie wyczuwałam jego wibracje, każdy szum wiatru, lot motyla, spadający liść itd.- mam tak do dzisiaj i uważam, że wszystko wokół nas jak i my - jest energią, niestety w równym stopniu odczuwałam tę złą spotykając ludzi w życiu i automatycznie czując do nich niechęć lub sympatię - pomaga mi to w życiu do tej pory. Byłam świadoma istnienia energii i porozumienia niewerbalnego na jej poziomie zanim nastała moda na medytację, naturalizm czy jak się to nazywa, lub zanim miałam o niej jakiekolwiek pojęcie. W wieku ośmiu/dziewięciu lat pisałam listy do dorosłej wersji siebie dając sobie rady na przyszłość i pocieszając się... to nie jest normalne, wtedy było dla mnie oczywiste bo bałam się, że po prostu wszystko zapomnę. Wspomnienia udało mi się zatrzymać i jestem pewna, analizując wszystkie fakty z mojego życia, że są prawdziwe jak to, że nadal oddycham. 🙂
Moja corka (ja w pewnym stopniu tez) Wlasnie mamy podobna Oversentivity... Supetsensivity... Ludzie nazwaja to *slaby uklad nerwowy* A to bardziej chodzi o to, ze wyczuwamy w kazdej sytuacji *wszystkie nuty* Czyli ta nasza zdolnosc czytania energetycznego jest Najwyzsza zaleta... Ale tez moze byc pieklem Gdy przebywamy wsrod nietworczych, negatywnych ludzi. Nie mniej, gratuluje, ze masz ten unikatowy charakter... Raczej osobliwy, jedynie musisz uwazac na emocje...
Jak miło przeczytać, sugestię, że nadwrażliwość emocjonalna i większe niż przeciętne wyczulenie na odczytywanie emocji innych ludzi może być czymś wyjątkowym 🤭😉
Jesteś piękna ❤ chciałabym cię uściskać. Ja od zawsze wiedziałam. Dziś czuję się przytoczona tym że tak wiele ludzi w internecie swobodnie o tym mówi. Wszystko nabrało tempa. Moja dusza zawsze się radowała pobytem tutaj i dzieliłam się tym ale dziś nie mogę się doczekać następnego etapu.
A ja szukam odpowiedzi. Mój syn jako mały chłopiec długo nie mówił, ale pokazywał litery a jedynie co z siebie wykrztuszał to był ciąg litery aaaaa przy czym był strasznie sfrustrowany. Po roku zaczął mówić jak dorosły pełnymi słowami i zdaniami nie jak dziecko w jego wieku które przekręca słowa lub je skraca. W wieku 2,5 lat czytał bezbłędnie co było dla nas szokiem. Wtedy to opowiedział nam że nazywa się Romek Kamyk i mieszka w Gdańsku i ma 7mioro dzieci. Teraz już tego nie pamięta ale jest bardzo zdolnym, mądrym chłopcem. Nie lubi też towarzystwa jest introwertykiem .
Pytanie, które mnie nurtuje, to czy spotykamy tam dusze naszych ukochanych pupili, które żyją jednak krócej i jak odgadnąć co się dzieje z ich duszami, bo z pewnością mają i czy info o tym, że po śmierci są zabierane na zupełnie inną planetę można uznać za prawdziwą. Drugie pytanie, czy jest możliwe życie człowieka bez duszy. Szkoda że Pan Newton nie może odpowiadać.....
Proponuję poczytać wędrówka dusz. Opisane jak w różne światy wchodzimy czy różne stworzenia. I też jest parę linijek o tym życiu bez duszy i czy to możliwe. Pozdrawiam
Biblia opisuje co się dzieje po śmierci ze zwierzętami i ludzmi w księdze Kaznodziei 3:18-20 ,,... Powiedziałem sobie: Ze względu na synów ludzkich [tak się dzieje]. Bóg chce ich bowiem doświadczyć, żeby wiedzieli, że sami przez się są tylko zwierzętami. Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt. Bo wszystko jest marnością. Wszystko idzie na jedno miejsce: Powstało wszystko z prochu i wszystko do prochu znów wraca....,,
I ja również. Mam 29 lat, czuję się na kilkanaście, tak się zachowuję i tak odbierają mnie inni. Jednocześnie wiem po co tu jestem, czego powinnam się nauczyć, mam do tego doskonałe warunki jednak niestety nie robię tego. Powielam błędy życia tego i poprzedniego.
Dusza, a coz to takiego, z czego powstala, skad sie bierze, czy to jakowys byt, ktory lewitujac gdzies w przestworzach czai sie na kolejna ofiare by nia potem zarzadzac??? czym zatem jest??? To brak znajomosci tematu pozwala laikowi lawirowac po nieznanym w dowolnie obranym kierunku i nadajac mu swoj wlasny obraz. To stad jakowas enigmatyczna dusza mylona jest z Nasza swiadomoscia, a scislej - Nasza Energia Osobowosci, ktora w istocie po smierci oddziela sie od naszego ciala i laczy sie ale i przeplata ze swiadomoscia kosmosu, z chmura informacyjna. Zatem dobry czlowieku, jesli pojmiesz w jaki sposob np. przekazywane jest na olbrzymia odleglosc, zdjecie zrobione telefonem a na drugim koncu Europy ktos je odbiera, to zrozumiesz czym jest chmura informacyjna, swiadomosc wszechswiata...
Powiedzmy że Bóg jest ogniem, ogromnym ogniem. Nasza dusza to iskra z tego ognia. Reinkarnacja ma na celu to byśmy jako iskry znów połączyli się z wielkim ogniem. Nasza wędrówka służy temu byśmy znów wrócili do pierwotnego źródła jakim jest wszechbyt.
@@CarlosVoytyla2137 ładnie powiedziane wręcz bajecznie powiedziane i tyle, jednak dla zbyt wielu, aż tyle. To najzwyczajniej w świecie sposób na posłuch. To tak jakbyś powiedział dziecku, że nie ma świętego Mikołaja to się rozpłacze, bo puki co rzeczywistość jest mu nie zrozumiała. A prawda jest taka, iż powstaliśmy z obłoku wybuchu super nowej i tam też kiedyś wrócimy - ot co...
@@CarlosVoytyla2137 po pierwsze - to nie bóg stworzył człowieka lecz człowiek boga, zatem skończ wreszcie z tą enigmatyczną ideą nie wnoszącą niczego poza zamętem. Zacznij wreszcie myśleć racjonalnie.
@@krzysztofakierman4583 nie myślę o Bogu w stylu chrześcijańskim. Z resztą wszechświat jest tak ogromny że wszystko może okazać się prawdą. Jesteś ateistą czy gnostykiem?
Ludzie których spotykamy na swojej drodze mają nas czegoś nauczyć zazwyczaj przez przykre doświadczenia ale na szczęście są i tacy którzy dają nam pozytywny rozwój. Umawiamy się z duszami na konkretne doświadczenia w tym życiu tzn. na naukę. Jesteśmy tu aby doświadczać i przez to wzrastać.
"Przeznaczenie dusz" jest dostępne w trzech formatach na Woblink.com! 💜
📚 Książka papierowa 👉 bit.ly/3ZGNsiL
📲 Ebook 👉 bit.ly/3KAdW1c
🎧 Audiobook 👉 bit.ly/3KBbpnE
Lo
Czytalam te ksiazke 23 lata temu,wydana w jezyku angielskim,po smierci mojej ukochanej Mamy..Bylam bardzo smutna,strasznie cierpialam,nie moglam zaakceptowac nowej sytuacji,tego,ze juz nigdy jej nie dotkne i nie uslysze jej glosu.Chcialam wiedziec,co sie stalo z jej dusza.Doswiadczylam jej obecnosci..Po kolejnym dniu placzu,poczulam cieplo i laskotanie za uchem.Bylo to miejce,ktore bylo szczegolne dla mnie.Jak bylam malym dzieckiem ,mama kolysajac mnie na kolanach do snu,delikatnie gladzila moje ucho,to mnie uspakajalo i zasypialam.Przestalam plakac,nigdy wiecej nie plakalam. To dziwne ale nawet poczulam ulge,ze jest w dobrym miejscu,ze juz nie cierpi...Mama zmarla na raka.❤🌹Milo sluchac audiobook w jezyku polskim.Dziekuje 🌹
Doskonale pamiętam moment kiedy ktoś towarzyszący mi, odsyłał mnie w nowe życie, które to JA sobie wybrałam z kilku innych opcji, po czym wpadłam w piękną pomaranczowo- niebieską mgłę, otworzyłam z trudem oczy i ostatnią moją świadomą myślą było "znowu to samo...". Później pamiętam ogromne zawroty głowy i to, że nie umiałam wykształcić w mózgu żadnej myśli ubranej w słowa co mnie bardzo flustrowało, nie rozumiałam słów ludzi wokół mnie, moje ciało było słabe nie kontrolowałam go dlatego płakałam często czując się bezradna, wiotka, zgubiona, postrzegałam świat jedynie zmysłami i emocjami i tak tylko mogłam się komunikować co było bardzo męczące i przerażające... pierwszą myśl ubraną w słowa, które usłyszałam w głowie, wykształciłam kiedy nauczyłam się już słów i powtórzyłam ją na głos - pamiętam ten moment do dzisiaj - miałam około czterech lat i na spacerze wykrzyczałam - "umiem już myśleć !" Babcia dziwnie na mnie spojrzała. To był moment przełomowy w którym zaczęłam akceptować swoją nową rodzinę i życie... Tęskniłam za kimś mi bliskim i życiem, które zostawiłam i którego nie pamiętałam... Do tamtego momentu bałam się spoglądać w lustro z obawy że się sobie nie spodobam - najpierw zaczęłam przyglądać się swoim dłoniom, później kiedy już zobaczyłam swoje odbicie, bardzo często spoglądałam w lusto mówiąc do siebie - to teraz ja... Tak wyglądam nowa ja... Już jako czteroletnie dziecko miałam plan na swoje przyszłe życie, który wiedziałam, że muszę zrealizować, przede wszystkim nie zmarnować i bardzo bałam się jego końca. Czułam, że zanim dorosnę upłyną wieki a moje ciało traktowałam jak więzienie... Najlepiej czułam się w ciszy i samotności ciągle tęskniąc za czymś co utraciłam. Im stawałam się starsza tym więcej TYCH wspomnień, poczucia zagubienia, desperacji, pustki i wiedzy z nikąd zanikało ale te konkretne usilnie postanowiłam zatrzymać za wszelką cenę, ponieważ wiedziałam, że to z jakiegoś powodu bardzo ważne.... Nadal nie potrafię zaakceptowac swojego imienia - bo nie jest po prostu moje a u nie umiem się do końca zidentyfikować z osobą, którą postrzegają we mnie inni. Mój mózg z czasem zalewała mgła niepamięci dając mi w zamian głębokie poczucie odczuwania świata - dosłownie wyczuwałam jego wibracje, każdy szum wiatru, lot motyla, spadający liść itd.- mam tak do dzisiaj i uważam, że wszystko wokół nas jak i my - jest energią, niestety w równym stopniu odczuwałam tę złą spotykając ludzi w życiu i automatycznie czując do nich niechęć lub sympatię - pomaga mi to w życiu do tej pory. Byłam świadoma istnienia energii i porozumienia niewerbalnego na jej poziomie zanim nastała moda na medytację, naturalizm czy jak się to nazywa, lub zanim miałam o niej jakiekolwiek pojęcie. W wieku ośmiu/dziewięciu lat pisałam listy do dorosłej wersji siebie dając sobie rady na przyszłość i pocieszając się... to nie jest normalne, wtedy było dla mnie oczywiste bo bałam się, że po prostu wszystko zapomnę. Wspomnienia udało mi się zatrzymać i jestem pewna, analizując wszystkie fakty z mojego życia, że są prawdziwe jak to, że nadal oddycham. 🙂
Niesamowite
Moja corka (ja w pewnym stopniu tez)
Wlasnie mamy podobna
Oversentivity... Supetsensivity...
Ludzie nazwaja to *slaby uklad nerwowy*
A to bardziej chodzi o to, ze wyczuwamy w kazdej sytuacji *wszystkie nuty*
Czyli ta nasza zdolnosc czytania energetycznego jest
Najwyzsza zaleta...
Ale tez moze byc pieklem
Gdy przebywamy wsrod nietworczych, negatywnych ludzi.
Nie mniej, gratuluje, ze masz ten unikatowy charakter... Raczej osobliwy, jedynie musisz uwazac na emocje...
Jak miło przeczytać, sugestię, że nadwrażliwość emocjonalna i większe niż przeciętne wyczulenie na odczytywanie emocji innych ludzi może być czymś wyjątkowym 🤭😉
Qierzel
Jesteś piękna ❤ chciałabym cię uściskać. Ja od zawsze wiedziałam. Dziś czuję się przytoczona tym że tak wiele ludzi w internecie swobodnie o tym mówi. Wszystko nabrało tempa. Moja dusza zawsze się radowała pobytem tutaj i dzieliłam się tym ale dziś nie mogę się doczekać następnego etapu.
A ja szukam odpowiedzi. Mój syn jako mały chłopiec długo nie mówił, ale pokazywał litery a jedynie co z siebie wykrztuszał to był ciąg litery aaaaa przy czym był strasznie sfrustrowany. Po roku zaczął mówić jak dorosły pełnymi słowami i zdaniami nie jak dziecko w jego wieku które przekręca słowa lub je skraca. W wieku 2,5 lat czytał bezbłędnie co było dla nas szokiem. Wtedy to opowiedział nam że nazywa się Romek Kamyk i mieszka w Gdańsku i ma 7mioro dzieci. Teraz już tego nie pamięta ale jest bardzo zdolnym, mądrym chłopcem. Nie lubi też towarzystwa jest introwertykiem .
Nie szukasz tego Romana Kamyka. ..poprosić jakiś dziennikarzy w takim temacie i znajdą a wtedy może nieco uwolni się energia lepsza dla syna ...
Pytanie, które mnie nurtuje, to czy spotykamy tam dusze naszych ukochanych pupili, które żyją jednak krócej i jak odgadnąć co się dzieje z ich duszami, bo z pewnością mają i czy info o tym, że po śmierci są zabierane na zupełnie inną planetę można uznać za prawdziwą. Drugie pytanie, czy jest możliwe życie człowieka bez duszy. Szkoda że Pan Newton nie może odpowiadać.....
Q
Proponuję poczytać wędrówka dusz. Opisane jak w różne światy wchodzimy czy różne stworzenia. I też jest parę linijek o tym życiu bez duszy i czy to możliwe. Pozdrawiam
Tak, na świecie jest mnóstwo ludzi bez dusz. Npc'e tak zwane. Są tłem jak w filmie
@@twojeatelierduszy gdzie mogę o tym więcej poczytać?
Biblia opisuje co się dzieje po śmierci ze zwierzętami i ludzmi w księdze Kaznodziei 3:18-20
,,... Powiedziałem sobie: Ze względu na synów ludzkich [tak się dzieje]. Bóg chce ich bowiem doświadczyć, żeby wiedzieli, że sami przez się są tylko zwierzętami.
Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt. Bo wszystko jest marnością.
Wszystko idzie na jedno miejsce: Powstało wszystko z prochu i wszystko do prochu znów wraca....,,
Czytałem ksiażkę Misja. Michaela Desmarquet. Czy dusze podróżują po innych planetach??
Po przesłuchaniu audiobooka tej książki, poczułam to i głęboko wierzę, że tak jest.
Oczywiście że podróżują to Tylko kwesta kategorii planety. Również czytałem ta książkę i to parę razy . Zmieniła ona może życie.
@@tomigie9378 Słuchałem też fajnego audio booka. Ale znikł z RUclips. Czytał go młody facet. Fajny lektor
@@PuszekOkruszek1983 jest znowu
@@tomigie9378 ooo
Założę się że jestem jakąś bardzo młodą duszą… czuje jakbym się cały czas miotał a nie po prostu szedł przez życie
I ja również. Mam 29 lat, czuję się na kilkanaście, tak się zachowuję i tak odbierają mnie inni. Jednocześnie wiem po co tu jestem, czego powinnam się nauczyć, mam do tego doskonałe warunki jednak niestety nie robię tego. Powielam błędy życia tego i poprzedniego.
Nie rozumiem jednego.Niby dusza ,ktora kocha kogoś będzie się Nim opiekować cały czas a kiedy wstąpi w inne ciało to jak będzie się nią opiekować?
Zawsze część duszy pozostaje po drugiej stronie
@@mS-wq6ps większych głupot nie czytałem 💁♂️🤦♂️
@@kisieleisik2355 zacznij czytać więcej 😚
@@kisieleisik2355 nie rozumiesz, a odpisujesz jakbyś doskonale wiedział 🤔
Dobre pytanie. Też się nad TYM zastanawiam ?
inni cierpią inni nie
Proponuję obejrzeć choćby na YT regresje Mileny Karpińskiej.
Dusza, a coz to takiego, z czego powstala, skad sie bierze, czy to jakowys byt, ktory lewitujac gdzies w przestworzach czai sie na kolejna ofiare by nia potem zarzadzac??? czym zatem jest??? To brak znajomosci tematu pozwala laikowi lawirowac po nieznanym w dowolnie obranym kierunku i nadajac mu swoj wlasny obraz. To stad jakowas enigmatyczna dusza mylona jest z Nasza swiadomoscia, a scislej - Nasza Energia Osobowosci, ktora w istocie po smierci oddziela sie od naszego ciala i laczy sie ale i przeplata ze swiadomoscia kosmosu, z chmura informacyjna. Zatem dobry czlowieku, jesli pojmiesz w jaki sposob np. przekazywane jest na olbrzymia odleglosc, zdjecie zrobione telefonem a na drugim koncu Europy ktos je odbiera, to zrozumiesz czym jest chmura informacyjna, swiadomosc wszechswiata...
Powiedzmy że Bóg jest ogniem, ogromnym ogniem. Nasza dusza to iskra z tego ognia. Reinkarnacja ma na celu to byśmy jako iskry znów połączyli się z wielkim ogniem. Nasza wędrówka służy temu byśmy znów wrócili do pierwotnego źródła jakim jest wszechbyt.
@@CarlosVoytyla2137 ładnie powiedziane wręcz bajecznie powiedziane i tyle, jednak dla zbyt wielu, aż tyle. To najzwyczajniej w świecie sposób na posłuch. To tak jakbyś powiedział dziecku, że nie ma świętego Mikołaja to się rozpłacze, bo puki co rzeczywistość jest mu nie zrozumiała. A prawda jest taka, iż powstaliśmy z obłoku wybuchu super nowej i tam też kiedyś wrócimy - ot co...
@@krzysztofakierman4583 nie rozumiem chyba. W sensie że Bóg jest wielkim wybuchem?
@@CarlosVoytyla2137 po pierwsze - to nie bóg stworzył człowieka lecz człowiek boga, zatem skończ wreszcie z tą enigmatyczną ideą nie wnoszącą niczego poza zamętem. Zacznij wreszcie myśleć racjonalnie.
@@krzysztofakierman4583 nie myślę o Bogu w stylu chrześcijańskim. Z resztą wszechświat jest tak ogromny że wszystko może okazać się prawdą. Jesteś ateistą czy gnostykiem?
😊😊😊😊😊😊😊
żadnych anunaki żadnych wielkoludów faraonów... i małp żadnej retrospekcji po śmierci do czasów początkowych?
Materiał jest o duszy a nie o stworach....
Amerykaninowi nie nalezy ufac, cokolwiek facet odkryl to ladnie to ulozyl i zawinal w papierek marketingu. Rzeczywistosc nie jest taka prosta
Ciekawe po co ta umowa jak i tak nic sie nie pamięta co sie powinno a co nie ..
Ludzie których spotykamy na swojej drodze mają nas czegoś nauczyć zazwyczaj przez przykre doświadczenia ale na szczęście są i tacy którzy dają nam pozytywny rozwój. Umawiamy się z duszami na konkretne doświadczenia w tym życiu tzn. na naukę. Jesteśmy tu aby doświadczać i przez to wzrastać.
Gdybyś pamiętał drugi raz nie popełniłbyś tych samych błędów. Chodzi o naukę, doświadczenia,na nowo i na nowo, póki się nie nauczymy
To typki z nie rządu to już tutaj nie wròcą bo w izolatce będą xD
Brawo za wybujałą fantazje. Bajki dla dorosłych.
Nie masz pojęcia jakie bzdury pleciesz 😂
He he 😈
Jakieś spirytualistyczne pierdolenie...
I po co taka agresja ❤️
Nie kapitanie bro
Spirytualistyczne😂....debil
Zgadza się. Ten audiobook - to zwykłe bzdury.
Spodziewaliscie się romansu po tytule ? 😂