Сябры, калі ласка, пастаўце кнізе лайк! Так яе паслухае больш людзей! // Каб прагцягнуць з таго ж месца, дзе вы раней скончылі, націсніце "Захаваць" - "Глядзець пазней" Таймкоды: 00:00 Раздзел 1 39:11 Раздзел 2 1:00:06 Раздзел 3 1:35:28 Раздзел 4 1:58:20 Раздзел 5 2:09:03 Раздзел 6 2:27:58 Раздзел 7 2:39:10 Раздзел 8 3:10:04 Раздзел 9 3:16:18 Раздзел 10 3:25:06 Раздзел 11 3:27:14 Раздзел 12
Праслухала кнiгу з вялiкiм захапленнем.Вялiкi дзякуй Святлане Курс за таленавiтую падачу гiсторыi беларускага народа,той гiсторыi , расказанную людзьмi,якiя былi сведкамi цi носьбiтамi успамiнау пра жудасныя падзеi на працягу 100 гадоу (ад 1918 да 2019) на заходняй тэрыторыi нашей краiны.А яшчэ цяжкае уражанне засталося ад самiх людей,пра якiх распавядае нам аутарка.Пачынаеш думать,што амаль у кожнага чалавека унутры знаходзiцца штосьцi страшные,пачварнае,нядобрае,незалежна ад ражыму,у якiм гэты чалавек апынууся.
"вось так i жылi" - як у мiжсвеццi. З аднаго боку iшлi- руйнавалi, забiвалi, з другога iшлi - гвалтавалi, знiшчалi, а сёння зноу^ "русский мир" - каб у вас вочы павылазiлi ужо. Дайце людзям жыць, доу^бнi. Жыве Беларусь!
Шчыра дзякую за кнігу! Яшчэ ніколі я не слухала твор на роднай мове з такой асалодаю, з такім смуткам, пазнаючы ў незнаёмых героях гэтага аповеду знаёмых мне людзей Заходняй Беларусі... У галаве процьма думак і трывог. Мяне не было яшчэ на белым свеце ні ў 20-ых, ні нават у пачатку 60-ых, але тое, што я пачула, мне вельмі знаёма, і больш за тое, яно існуе ў нашых вёсках да сённяшняга дня...
Дзякуй вялікі! Слухаю і часам слёзы цякуць: як людзі нацярпеліся, як выжывалі, але не трацілі беларусы годнасці сваёй і цяпер не страцім. Жыве Беларусь! І будзе жыць вечна!
Дзякуй, Светлана, за кнiгу. Як жыць з такiмi ведамi? Як гэта можна было напiсаць i не памерцi сто разоу! Як увогуле жыць на гэтай крывавай зямлi i побач з гэтымi людьзмi! Калi нашая зямля не ад, то што есць ад!?!?! Вы вельмi трывалая жанчына!
Якія прыгожыя й глыбокія метафары... "Анілінавыя алоўкі трэба час ад часу сьліміць, каб хвацка пісалі. Толькі, што праз гэта ў цябе пераходзіць іх атрута. То бок такім чынам ты нібыта прыплочваеш за сваю пісаніну жыцьцём, а пісаніна тая ўся на тваёй сьліме, як ластаўчыны гнёзды". "Калі ў цябе няма свайго транспарту, пасься шостай вечара зь Ліпеню ня выедзеш. Ліпень замірае, адключаецца ад сьвету, складвае лабатую галаву на лапы сваіх дарог, і вакол яго чарнеюць лясы й цьмяна сьвецяцца вёскі".
Дзякуй вялікі за кнігу і агучку асабліва ( бы свою бабу паслухала. Тая так сама роўна і проста, бы аб нечым звычайным, распавядала пра розныя жудасныя рэчы). Як ужо тут пісалі, сапраўды як 100 гадоў адзіноты. Цяжкасці, пакуты, смерці... І усе па крузе. Яшчэ раз вялікі дзякуй!
Дзякуй вялікі! Цяжка было перапыняцца ў праслухоўванні... Падсела на сюжэт і голас агучкі... Цікава, будзе ў нас літаратура са шчаслівай развязкай?!! Дзякуй за перажытае!
Una auténtica obra de arte! El texto lleno de simbolismos y metáforas nos traslada a un ambiente rural y "cienagoso", donde se desarrollan los acontecimientos. Una verdadera oda a lo nacional y regional. Transmite un gran amor a su tierra. Enhorabuena a la autora!
Падобна на тое, што кнігі ў тэкставым фармаце (нават у электроннай вэрсіі) няма ў продажы. Магчыма я проста кепска шукаў (насамрэч не). Часьцей за ўсё чамусьці траплялася фармулёўка "замова недасяжная", то бок ня проста "няма ў наяўнасьці" альбо "пад заказ". Таму дадатковы дзякуй за магчымасьць мець доступ да твору. Дзякуй таксама за працу, за магчымасьць даведацца аб гэтым моцным, неардынарным і (магчыма) неадназначным творы й зазнаць яго праз вашую начытку.
Якія лёсы, якія пакуты, якая гісторыя. Як быццам бы бабулю сваю слухала. І пра партызан і пра немцаў, і як ў балотах хаваліся. Яна сама з Хойніцкага раёна. То мясьціны блізкія. Сьветлая памяць усім нашым. ❤ Адкапалі крыніцу... Хай ўжо да добрага🙏🙏
Праглынула кнігу! Балотная казка... Бррр.... Так шмат у ёй пра боль, пра смерць, пра пакуты, пра гвалт, пра здраду... Радзіва Прудок --кніга пра жыццё, а Па што ідзеш,воўча?-- пра смерць і пра жыццё з пакутамі, пра злых людзей.
Вялікі дзякуй, спадарыня Святлана за такі прыўкрасны глыбокі твор, за цудоўную сакавітую мову, якою ён напісаны. Падчас праслухоўвання мне прыгадалася тое, што аднойчы сказала мая прабабуля пра партызан:-(...хоць яна была з Гарадзеншчыны... Таксама спадарыні Алене вялікі дзякуй за таленавітае выкананне.
Калі ж напісана гэта кніга?? Слухаю пра 20-ы год, а перад вачыма стаяць паміраючыя вёскі Берасьцейшчыны. У іх менавіта так, як у гэтай кнізе: цемень і хімічны аловак...
@@lenayanse Ева Вежнавец, сапраўднае імя Святлана Курс (нар. 1972, в. Загалле, Любанскі раён) - беларуская пісьменніца, журналістка (Вiкiпедыя).... а когда слушаешь книгу, то кажется, что это очевидец рассказывает свою историю
Не ведаю, ці слухаў дзеля трэсці кнігі, ці каб заварожыцца прыгажосцю агучкі гэтага тэксту. Дзякуй аўторце і чытаючай гэту цікавую кніжку, якую інач не прачытаў бы, бо пакуль не маю на тое часу.
Ну, і мова! Ё-маё! Адсоткаў пяць - ані не разумею, яшчэ адсоткаў дзесяць - туды-сюды па кантэксту, а больш па інтуіцыі. Дзе б знайсці такі слоўнік з беларускай на беларускую!? Яшчэ назвы самабытныя на слых вельмі цяжка ўспрымаюцца, даводзіцца праслухоўваць па некалькі разоў. Каб дзе тэкст знайсці, вачамі можа было б лягчэй. І слоўнік тлумачальны.
@@Цётка Дык, я ж не навічок у беларускай, з дзяцінства ведаю, але не помню другі такі твор, каб было столькі цяжкасцяў для разумення. Аповесць спадабалася дарэчы.
@@ludmilachulkova3822 Магчыма, гэта праз дыялектызмы, якіх багата. Тлумачэньне некаторых можна паглядзець у інтэрнэт-слоўніку "Скарнік". А папяровая кніжка ёсьць на "кніганошы". Толькі ў полі пошуку трэба набіраць менавіта назву кнігі (бо калі шукаць па аўтару, нічога ня знойдзецца).
Извините что по-русски (нет белорусского шрифта). Эта книга может паспрачацца с Короткевичем, Алексеевич, а может и с Быковым. Это просто глыба.... А мова наша - просто песня....
Нажаль не мой жанр. Праслухаў па двух прычынах першая што агучана па беларуску, другая было цікава пра што зараз пішуць беларусы. Поспехаў аўтарцы. За прасоўванне беларускага.
Ну, добра, мова есть, а сюжет никого не волнует? Рына? Что за имя? Почему все одноглазые, четырехзубые, где? Портрет беларуса? В чем художественный замысел? В перечислении каких-то констатаций собственных портретов ежедневного отражения в зеркале? И Это "летопись жития беларусов" с реальными уже мобильными телефонами или в Средние века во сне приснились в "культуре выживания" когда Светлана выживала в Польше? Откуда?
![BLACK BAG - Official Trailer [HD] - Only in Theaters March 14](http://i.ytimg.com/vi/Du0Xp8WX_7I/mqdefault.jpg)
Сябры, калі ласка, пастаўце кнізе лайк! Так яе паслухае больш людзей! // Каб прагцягнуць з таго ж месца, дзе вы раней скончылі, націсніце "Захаваць" - "Глядзець пазней"
Таймкоды:
00:00 Раздзел 1
39:11 Раздзел 2
1:00:06 Раздзел 3
1:35:28 Раздзел 4
1:58:20 Раздзел 5
2:09:03 Раздзел 6
2:27:58 Раздзел 7
2:39:10 Раздзел 8
3:10:04 Раздзел 9
3:16:18 Раздзел 10
3:25:06 Раздзел 11
3:27:14 Раздзел 12
Праслухала кнiгу з вялiкiм захапленнем.Вялiкi дзякуй Святлане Курс за таленавiтую падачу гiсторыi беларускага народа,той гiсторыi , расказанную людзьмi,якiя былi сведкамi цi носьбiтамi успамiнау пра жудасныя падзеi на працягу 100 гадоу (ад 1918 да 2019) на заходняй тэрыторыi нашей краiны.А яшчэ цяжкае уражанне засталося ад самiх людей,пра якiх распавядае нам аутарка.Пачынаеш думать,што амаль у кожнага чалавека унутры знаходзiцца штосьцi страшные,пачварнае,нядобрае,незалежна ад ражыму,у якiм гэты чалавек апынууся.
"вось так i жылi" - як у мiжсвеццi. З аднаго боку iшлi- руйнавалi, забiвалi, з другога iшлi - гвалтавалi, знiшчалi, а сёння зноу^ "русский мир" - каб у вас вочы павылазiлi ужо. Дайце людзям жыць, доу^бнi.
Жыве Беларусь!
Неначе меду поїв. Як же я люблю білоруську мову, мову моїх дідів та прадідів по одній лінії. Дякую за ваш канал, буду слухать.
Вялікі дзякуй за агучку такога важлівага тэксту! Дужа кранальна, нават да слёз у некаторых месцах.
Гучыць выдатна якая прыгожая мова і выдатная кніга!
Прыемна чуць цябе ў выданьні)
Шчыра дзякую за кнігу! Яшчэ ніколі я не слухала твор на роднай мове з такой асалодаю, з такім смуткам, пазнаючы ў незнаёмых героях гэтага аповеду знаёмых мне людзей Заходняй Беларусі... У галаве процьма думак і трывог. Мяне не было яшчэ на белым свеце
ні ў 20-ых, ні нават у пачатку 60-ых, але тое, што я пачула, мне вельмі знаёма, і больш за тое, яно існуе ў нашых вёсках да сённяшняга дня...
Вялікі дзякуй аўтарцы за твор, а акторцы за агучку. Вельмі спадабалася.
Ваў! Два разы праслухала. Цяпер мару пра кніжку. Дзякуй усім за цудоўную працу!
Дзякуй вялікі. Добрая аповесць
Дзякуй вялікі за данат!
Дзякуй вялікі! Слухаю і часам слёзы цякуць: як людзі нацярпеліся, як выжывалі, але не трацілі беларусы годнасці сваёй і цяпер не страцім. Жыве Беларусь! І будзе жыць вечна!
Вялікі дзякуй за аповед. Слухала , немагчыма адарвацца. Дзякуй за мову.
Дзякуй, Светлана, за кнiгу. Як жыць з такiмi ведамi? Як гэта можна было напiсаць i не памерцi сто разоу! Як увогуле жыць на гэтай крывавай зямлi i побач з гэтымi людьзмi!
Калi нашая зямля не ад, то што есць ад!?!?!
Вы вельмi трывалая жанчына!
Згодны, людзі ў нас дзікія ды зацюканыя, тутэйшыя адным словам..Але ж менавіта такія карэнныя беларусы...
дзякуй за чытанне!
нялёгкая кніга і моўна, і эмацыйна.. нейкая туга і бясконцыя пакуты..
Мова мая!!! Пасля Караткевича лепшага ня слухау
Шчыры дзякуй! Гісторыя ўражвае неймаверна, слухаць і страшна, і цікава
Хоць вельмі сумна, а месцамі i вельмi жудасна, але слухала не адрываючыся. Вялікі дзякуй.
Дзякуй
Вам дзякуй за падтрымку!
Слухаю трэцюю частку, валасы дыбам...
Якія прыгожыя й глыбокія метафары...
"Анілінавыя алоўкі трэба час ад часу сьліміць, каб хвацка пісалі. Толькі, што праз гэта ў цябе пераходзіць іх атрута. То бок такім чынам ты нібыта прыплочваеш за сваю пісаніну жыцьцём, а пісаніна тая ўся на тваёй сьліме, як ластаўчыны гнёзды".
"Калі ў цябе няма свайго транспарту, пасься шостай вечара зь Ліпеню ня выедзеш. Ліпень замірае, адключаецца ад сьвету, складвае лабатую галаву на лапы сваіх дарог, і вакол яго чарнеюць лясы й цьмяна сьвецяцца вёскі".
Цудоўнасьць...
Спасибо. Слушала - не могла оторваться.
Вялiкiй дзякуй!
Мова Жыве,слава Богу! Дзякуй,Светлана! А аповед цяжкi,як i лес Беларусi...
Вялики дзякуй! Вельми спадапалася!
Шчыра дзякую за такія цікавыя і насычаныя эмоцыямі, разважаньнямі, успамінамі тры з паловай гадзіны майго жыцьця.
Вялiкi дзякуй, за беларускую мову i за цiкавейшую кнiгу. Падобрыя гiсторыi чула ад сваей бабулi😢😢😢
Вялікі дзякуй!
З задавальненнем паслухала. Гісторыя народу праз адну сям'ю... Выжывем! Пераможам і будзем вольнымі!
Вялікі дзякуй!Успомнілася баба Маня,хутар яе расповяды!🙏🙏🙏
Цудоўная кнiга, выдатнае выкананне, слухаецца лёгка, прымушае задумацца, чапляе, як за сваё. Дзякуй вам вялікі за працу
Захапляюся гэтым творам!❤ Не стамляюся пераслухваць. Вялікі дзякуй!!!
Кніга - агонь. Другі раз слухаю, і яшчэ буду. Дзякуй вялікі, што выклалі ў доступ
Вельмi уразiла аповесць
Вялікі дзякуй за цудоўны твор. Вельмі спадабалася кніга. Можа хто ведае як яе набыць у папяровым варыянце.💜💜💜
Ёсць у Мінску ў краме , у кніжнай шафе. пагугліце
Война и мир по- белорусски. Восхитительно. И текст и чтение. Язык по-настоящему белорусский.
😂😂😂
Дзякуй вялікі за кнігу і агучку асабліва ( бы свою бабу паслухала. Тая так сама роўна і проста, бы аб нечым звычайным, распавядала пра розныя жудасныя рэчы). Як ужо тут пісалі, сапраўды як 100 гадоў адзіноты. Цяжкасці, пакуты, смерці... І усе па крузе.
Яшчэ раз вялікі дзякуй!
Дзякуй вялікі! Цяжка было перапыняцца ў праслухоўванні... Падсела на сюжэт і голас агучкі... Цікава, будзе ў нас літаратура са шчаслівай развязкай?!! Дзякуй за перажытае!
Una auténtica obra de arte! El texto lleno de simbolismos y metáforas nos traslada a un ambiente rural y "cienagoso", donde se desarrollan los acontecimientos. Una verdadera oda a lo nacional y regional. Transmite un gran amor a su tierra. Enhorabuena a la autora!
Дякую за книгу. Чудова легка начитка, приємний голос. Сама книга - як ковток життя. Браво автору!
Выдатная Кніга!!! ❤❤❤❤❤ Дзякуй вялікі!!
Кранальна і балюча.Дзякуй за працу.
Дзякуй вялікі Вам!!!!
Падобна на тое, што кнігі ў тэкставым фармаце (нават у электроннай вэрсіі) няма ў продажы. Магчыма я проста кепска шукаў (насамрэч не). Часьцей за ўсё чамусьці траплялася фармулёўка "замова недасяжная", то бок ня проста "няма ў наяўнасьці" альбо "пад заказ". Таму дадатковы дзякуй за магчымасьць мець доступ да твору. Дзякуй таксама за працу, за магчымасьць даведацца аб гэтым моцным, неардынарным і (магчыма) неадназначным творы й зазнаць яго праз вашую начытку.
ДЗЯКУЕМ за кнігу ❕❗❕Даўгачаканы выхад🤍♥️🤍
Тры з паловай гадзіны запар. Як п'яніца ці наркаман не адрываючыся. Дзякуй вялікі.
Якія лёсы, якія пакуты, якая гісторыя. Як быццам бы бабулю сваю слухала. І пра партызан і пра немцаў, і як ў балотах хаваліся. Яна сама з Хойніцкага раёна. То мясьціны блізкія. Сьветлая памяць усім нашым. ❤
Адкапалі крыніцу... Хай ўжо да добрага🙏🙏
Праглынула кнігу! Балотная казка... Бррр.... Так шмат у ёй пра боль, пра смерць, пра пакуты, пра гвалт, пра здраду... Радзіва Прудок --кніга пра жыццё, а Па што ідзеш,воўча?-- пра смерць і пра жыццё з пакутамі, пра злых людзей.
Гэты твор дастойны Нобеля. Вельмi файная мова. Няма чаго дадаць...
Як файна
Дзякуй гугл, што прапанаваў мне гэтую кнігу. Вялікі дзякуй.
Жудасна-чароўная кніга...
Дзякуй ❤.
Вялікі дзякуй, спадарыня Святлана за такі прыўкрасны глыбокі твор, за цудоўную сакавітую мову, якою ён напісаны. Падчас праслухоўвання мне прыгадалася тое, што аднойчы сказала мая прабабуля пра партызан:-(...хоць яна была з Гарадзеншчыны...
Таксама спадарыні Алене вялікі дзякуй за таленавітае выкананне.
Спасибо!
Дзякуй, дараженькiя! Ужо чула нешта падобнае ад сваёй матулі. Толькі пад Бегомлем справы адбывалісь. Трэба каб людзі ведалі. Лайк - падабайка!
дзякуй!
Цiкава
Дзякуй. Я з Любані і мая баба тое самае казала калі я была малая, канешне зусім малую частку з таго бо не хацела мяне пужать…
О, слова - ключ "нармальна"! З тых пор, як не жыву ў Беларусі, толькі яго і чую, як адказ на ўсе мае пытанні да радні...
Круць. Акторы Купалаўскага тэатра добра валодаюць арфаэпіяй ( так здаецца завецца), ды і запіс выдатны.
Чакаю яшчэ агучкі чароўным голасам, калі ласка! ❤
Выдатны твор..
Калі ўсё страціш, то потым усё ідзе чотка. Аксіёма.
Слухаю,а мяне усю калоцiць. Ды зубы стукаюць ад жаху.
Божа,Божа! Колькi ж людцам прыйшлося перанесцi...
Вялiкi дзякуй аутарцы.
Калі ж напісана гэта кніга??
Слухаю пра 20-ы год, а перад вачыма стаяць паміраючыя вёскі Берасьцейшчыны. У іх менавіта так, як у гэтай кнізе: цемень і хімічны аловак...
напрыканцы кажуць, што скончана ў 2019
@@lenayanse Дзякую.
@@НямаТагоШтоРаньшБыло І Вам дзякую.
@@lenayanse Ева Вежнавец, сапраўднае імя Святлана Курс (нар. 1972, в. Загалле, Любанскі раён) - беларуская пісьменніца, журналістка (Вiкiпедыя).... а когда слушаешь книгу, то кажется, что это очевидец рассказывает свою историю
А я ўяўляю сабе пакінутыя вёскі Віцебщаны... Цьмяныя бабцы і крыху людзей сталага ўзросту..... без будучані, як не стараюцца а "перспекцівачкі" няма.
Sehr interessant
Сделайте аудиофайл/ы, чтобы слушать подороге, в плеере, оффлайн.
Не ведаю, ці слухаў дзеля трэсці кнігі, ці каб заварожыцца прыгажосцю агучкі гэтага тэксту. Дзякуй аўторце і чытаючай гэту цікавую кніжку, якую інач не прачытаў бы, бо пакуль не маю на тое часу.
🤍
Хто падкажыце дзе набыць кнігу ў лічбавым фармаце?
Ну, і мова! Ё-маё! Адсоткаў пяць - ані не разумею, яшчэ адсоткаў дзесяць - туды-сюды па кантэксту, а больш па інтуіцыі. Дзе б знайсці такі слоўнік з беларускай на беларускую!? Яшчэ назвы самабытныя на слых вельмі цяжка ўспрымаюцца, даводзіцца праслухоўваць па некалькі разоў. Каб дзе тэкст знайсці, вачамі можа было б лягчэй. І слоўнік тлумачальны.
Усё прыйдзе з часам! Пачынала чытаць год таму са слоўнікам, цяпер - лёгка! Канешне, калі тэкст перад вычыма, крыху па-іншаму ўспрымаецца.
@@Цётка Дык, я ж не навічок у беларускай, з дзяцінства ведаю, але не помню другі такі твор, каб было столькі цяжкасцяў для разумення. Аповесць спадабалася дарэчы.
Праслухала 3 разы, з кожным разам разумееш больш.
@@ludmilachulkova3822 Магчыма, гэта праз дыялектызмы, якіх багата. Тлумачэньне некаторых можна паглядзець у інтэрнэт-слоўніку "Скарнік".
А папяровая кніжка ёсьць на "кніганошы". Толькі ў полі пошуку трэба набіраць менавіта назву кнігі (бо калі шукаць па аўтару, нічога ня знойдзецца).
Усё разумею, а вось размауляць не умею зусiм ,да i няма з кiм
Извините что по-русски (нет белорусского шрифта). Эта книга может паспрачацца с Короткевичем, Алексеевич, а может и с Быковым. Это просто глыба.... А мова наша - просто песня....
Нажаль не мой жанр. Праслухаў па двух прычынах першая што агучана па беларуску, другая было цікава пра што зараз пішуць беларусы. Поспехаў аўтарцы. За прасоўванне беларускага.
Добра прачытана , алеж вiно « МОзель», а не « Мазель»
Ну, добра, мова есть, а сюжет никого не волнует? Рына? Что за имя? Почему все одноглазые, четырехзубые, где? Портрет беларуса? В чем художественный замысел? В перечислении каких-то констатаций собственных портретов ежедневного отражения в зеркале? И Это "летопись жития беларусов" с реальными уже мобильными телефонами или в Средние века во сне приснились в "культуре выживания" когда Светлана выживала в Польше? Откуда?
Цікавы твор, жывая беларуская мова. Сумныя старонкі беларускай рэчаіснасці.
Чытаньне - ні аб чым. Механічнае і невыразнае.
Дарэчы, місіс Шчучыншчына агучвае…
Яна ж чытае роуна так, як героi ставяцца да свайго жыцця. На мой погляд, стыль вельмi пасуе.
Мне таксама агучка не спадабалася, тэмбр голаса не надаецца да такога. І да таго ж сапраўды, так роўна, без эмоцый, што хутка перастаеш успрымаць.
@@jau1183 А вы хацелі,каб чытачка галасіла нау́зрыд?
@@Тамара-ф8в3г Навошта галасіць?
Дзякуй
Дзякуй
Дзякуй за падтрымку! 🤍❤🤍