Сапраўды на сям'ю іх трэба было шмат, але гэта калі ўдавацца ў звычайныя арыфметычныя разлікі, то можна дайсці напэўна да сотні на сям'ю. На самой справе іх патрэбна было значна менш. Асноўным спажыўцом лапцей у сям'і быў гаспадар і тыя хто працавалі. А гэта ўжо людзі свядомыя - і насілі лапці ашчадна. Мелі лепшыя - на выхад і горшыя - да працы. Так што дарорслым на год, я мяркую хапала недзе пар пяць. А моладзь. што не жалела сваёй працы і за танцы магла збіць дзве пары лапцей - зношвала па пар8-10 за год і то гэта з улікам таго, што спляцеш сабе сам - бацька на твае гулі не будзе марнавацца. Дзецям жа калі перападала па 2 пары і то добра. калі чуць сагнала снег і да маразоў - бегалі босыя. А зімой часцей сядзелі дома на печы. Вось і падлічыце, калі ў сям'і недзе 3 дарослых, ды чацвёра дзяцей. За год атрымаем - 3х5+4х2=23 пары.Я не прэтындую на абсалютную ісціну. Гэта лічба можа вагацца як ў большую так і ў меншую старану. Аднак жа і ў дзяцей быў стымул хутчэй навучыцца рамяству пляцення лапцей. А як сам майстар - то і абуткам амаль што дармавым сам сябе забяспечыш - -толькі на лянуйся. З павагай Язэп.
Шаноўны Алекс, Вы напэўна не зусім правільна зразумелі. У лес можна было хадзіць і без дазволу.А вось хадзіць з мэтай нарыхтоўкі ягад.арэхаў. грыбоў - трэба было купляць дазвол. Пры Польшчы гэта называлася "сагнатка". А драць лыка - тым больш.Хадзілі канечне ж і без дазволу - на свой страх і рызыку. Але як зловіць ляснік - то атрымаеш штраф.
Дзякуй за цiкавы аповед!
Никогда ни задумывалась сколько же носят лапти.узнав,думаю это сколько же их на семью нужно.
Сапраўды на сям'ю іх трэба было шмат, але гэта калі ўдавацца ў звычайныя арыфметычныя разлікі, то можна дайсці напэўна да сотні на сям'ю. На самой справе іх патрэбна было значна менш. Асноўным спажыўцом лапцей у сям'і быў гаспадар і тыя хто працавалі. А гэта ўжо людзі свядомыя - і насілі лапці ашчадна. Мелі лепшыя - на выхад і горшыя - да працы. Так што дарорслым на год, я мяркую хапала недзе пар пяць. А моладзь. што не жалела сваёй працы і за танцы магла збіць дзве пары лапцей - зношвала па пар8-10 за год і то гэта з улікам таго, што спляцеш сабе сам - бацька на твае гулі не будзе марнавацца. Дзецям жа калі перападала па 2 пары і то добра. калі чуць сагнала снег і да маразоў - бегалі босыя. А зімой часцей сядзелі дома на печы. Вось і падлічыце, калі ў сям'і недзе 3 дарослых, ды чацвёра дзяцей. За год атрымаем - 3х5+4х2=23 пары.Я не прэтындую на абсалютную ісціну. Гэта лічба можа вагацца як ў большую так і ў меншую старану. Аднак жа і ў дзяцей быў стымул хутчэй навучыцца рамяству пляцення лапцей. А як сам майстар - то і абуткам амаль што дармавым сам сябе забяспечыш - -толькі на лянуйся. З павагай Язэп.
разрешение на поход в лес брали у поляка.это ни в какие ворота
Шаноўны Алекс, Вы напэўна не зусім правільна зразумелі. У лес можна было хадзіць і без дазволу.А вось хадзіць з мэтай нарыхтоўкі ягад.арэхаў. грыбоў - трэба было купляць дазвол. Пры Польшчы гэта называлася "сагнатка". А драць лыка - тым больш.Хадзілі канечне ж і без дазволу - на свой страх і рызыку. Але як зловіць ляснік - то атрымаеш штраф.
@@ЯзэпКвач Разве это нормально?
@@АлексТом-р2е Алекс, згодзен з вамі поўнасцю - гэта не нармальна, а хіба ў нас цяпер ўсё нармальна?