เอ้ระเหยลอยชาย EP.740 / แสนคำนึง เถา โดย ศิษย์หลวงประดิษฐไพเราะ งานรำลึกถึงครูชิ้น ศิลปบรรเลง

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 12 ноя 2024

Комментарии • 8

  • @chatchawanphutrio3262
    @chatchawanphutrio3262 2 месяца назад +1

    ผมตามมาฟังคับ สุดยอดมากแต่ล่ะท่าน ชื่นชมผลงานมาก☺️

  • @Tee-ph4fx
    @Tee-ph4fx 6 месяцев назад +1

    ขออนุญาฟังหน่อยครับ🙏

  • @janyajuk9084
    @janyajuk9084 2 года назад +4

    เพิ่งเคยฟังเสียงครูองุ่นนะคะเสียงใสแหลมเพราะมากที่สุดเลยค่ะ

  • @Dubdekpunyaoonkeesea
    @Dubdekpunyaoonkeesea Год назад +1

    อาจารย์ที่ตีฆ้องเล็กคือสุดมาก

  • @พระอาจารย์-ฝ8ย
    @พระอาจารย์-ฝ8ย 10 месяцев назад +2

    นี่ 70แล้วตอนอายุน้อยจะเพียงใด เสียงสูงไม่มีการหลบลงตํ่าด้วย.

  • @TTTZAZATH
    @TTTZAZATH 2 года назад +3

    อนิจจาครานี้นะอกกู
    มาอ้างว้างค้างอยู่ในป่าใหญ่
    จะเป็น เหยื่อเสือสางที่กลางไพร
    เอาป่าไม้เป็นเรือนเหมือนป่าช้า
    เที่ยวกลับ
    นี่จะอยู่อย่างไรไม่เล็งเห็น
    ตายเป็นก็คงป่นอยู่กลางป่า
    มิได้คิดถึงตัวมัวจะมา
    ไม่รู้ว่าจะเป็นเช่นนี้เลย
    สองชั้น
    เที่ยวแรก
    ขุนแผนพามาด้วยความรัก
    ก็ประจักษ์ใจจริงไม่นิ่งเฉย
    แต่ ทุกข์ยากอย่างนี้ยังมิเคย
    อกเอ๋ยเกิดมาเพิ่งจะพบ
    เที่ยวกลับ
    ไม่เคยเห็นก็มาเห็นอนาถนัก
    ไม่รู้จักก็มารู้อยู่เจนจบ
    ร่านริ้นบินไต่ ระคายครบ
    ไม่เคยพบก็มาพบทุกสิ่งอัน
    ชั้นเดียว
    เที่ยวแรก
    ยังพรุ่งนี้นี่จะเป็นอย่างไรเล่า
    จะลำบากยิ่งกว่าเก่าหรือไรนั่น
    คิดขึ้นมาน้ำตาตกอกใจตัน
    กลับหวั่นหวั่นแสนคำนึงถึงขุนช้าง
    เที่ยวกลับ
    นิจจาเอ๋ยเคยสำราญอยู่บ้านช่อง
    ถนอมน้องมิให้หน่ายระคายหมาง
    คลึงเคล้าเช้าเย็นไม่เว้นวาง
    อยู่กินก็สำอางลออองค์