Μενέλαος & Γιώργης Νταγιαντάς - Ανωγειανές Κοντυλιές

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 19 окт 2024
  • ~Ηχογράφηση από τη μαγνητοσκοπημένη εκπομπή του Κρήτη TV "Κρήτες Καλλιτέχνες" ~
    Στην ομορφιά σου κι ο θεός εσήκωσε τα χέρια
    αυτός που εδημιούργησε τον ήλιο και τ' αστέρια
    Σα τη δική σου ομορφιά αλλού ποθές δεν είδα
    μοιάζεις με ήλιο λαμπερό μέσα στη καταιγίδα
    Ήλιε μου και φεγγάρι μου, κι εσείς αστέρια όλα
    δεν φτάνετε στην ομορφιά που 'χει η δική μου βιόλα
    Βιόλα μου γιάηντα σ' αγαπώ πε μου στο θιό σ' ορίζω
    κι από τα λούλουδα τση γης, εσένα ξεχωρίζω
    Σ' όλου του κόσμου τσ' ομορφιές, στον ήλιο & στα δάση
    στη θάλασσα και στα βουνά το βλέμμα σου 'χει μοιάσει
    Νερό εγώ, φωθιά εσύ, νύχτα 'σαι κι είμαι μέρα
    και ήντα να κάμω δίχως σου όμορφη θυγατέρα
    Νερό εγώ, φωθιά εσύ, μα θα 'ρθουν κάποιοι χρόνοι
    νερό να ρίχνω στη φωθιά κι εκείνη να φουντώνει
    Δε ξανά λέω σ' αγαπώ, όχι γιατί δεν κάνει
    λέξη που πολυλέγεται το νόημα τζη χάνει
    Μιά λέξη μόνο να μου πεις, το "σ' αγαπώ" και φτάνει
    του κόσμου το πιο πλούσιο άνθρωπο να με κάνει
    Τσι νύχτες απού έρχεσαι στου ονείρου τη βεγγέρα
    ξυπνώ και με χαμόγελο τηνέ περνώ τη μέρα
    Ούτε και στ' όνειρο να 'ρθεις δε κάνεις μπλιό το κόπο
    μα να σε βγάλω απ' τη καρδιά δε βρίχνω εγώ το τρόπο
    Λιοπύρι και νεφόκαημα ο έρωτας σου κόρη
    μα από 'ταν εχωρίσαμε, γύρισε ξεροβόρρι
    Ποιός σφάλλει μες στον έρωτα και το καταλαβαίνει
    που 'ναι γκρεμός και με κλειστά τα μάθια ντου πηγαίνει

Комментарии •