Yakma ey can, Yakma kalbim, Ateş-î sûzan olur Dem Bu Demdir...

Firkatin nârîyle gönlüm yân olur, püryân olur
Varlığın zevk-û sefadır, yokluğun giryan olur
Ay yüzün gören gözlerim mest olur, hayran olur
Yakma ey can, yakma kalbim, ateş-î sûzan olur
Ay yüzün gören gözlerim mest olur, hayran olur
Yakma ey can, yakma kalbim, ateş-î sûzan olur
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Bağ-ı aşka düşen aşık bülbül-î nalân olur
Can-ı bülbül ol gülşende, aşk ile devran olur
Gül yüzün gören gözlerim mest olur, hayran olur
Yakma ey can, yakma kalbim ah ile efgan olur
Gül yüzün gören gözlerim mest olur, hayran olur
Yakma ey can, yakma kalbim ah ile efgan olur
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir
Dem bu demdir, dem bu dem
Dem bu demdir, dem bu demdir