OJCZE Ty dajesz nam pić z naczynia synowskiego Serca... I tak otwierasz dostęp do środka ogrodu powrotu w domostwie odziedziczonym. Wnętrze Twe przelewasz w nas Zadomowiony cud Rozlanego Ducha Ugość nas w tym miejscu Otwórz oczy niech znów widzą rajskie światło Nawróć nas uśmiechem Wyposażasz Swą usłużną więzią Oddawco wszystkiego Wywłaszczasz się dla nas Byśmy odzyskali ziemię Daj śmiało usiąść przy przygotowanej wieczerzy miejsce po Twej prawicy wskazujesz Daj nam oczy podnieść spojrzeniem pokory Znów pośrodku nas stawiasz Nie zawstydza wystawny gest oddania który wszystko daje na własność Gościsz Ty w ramionach Ducha Napojem zbawczym z głębin usynowienia a jest tak jak gdybyś to Ty był poczęstowanym Komunią naszego wnętrza
Słowo αιρει znaczy nie tylko „odcina”, ale także „podnosi”. Bóg nie pozbywa się słabej, bezowocnej latorośli. Przeciwnie, troskliwie przesuwa jej pędy w miejsce bardziej nasłonecznione. Uschłe latorośle same odpadły od krzewu - bo w nim nie trwały. Te się zbiera i pali (J 15,2
❤
🕊️🙏
OJCZE
Ty dajesz nam pić
z naczynia synowskiego Serca...
I tak otwierasz dostęp
do środka ogrodu powrotu
w domostwie odziedziczonym.
Wnętrze Twe przelewasz w nas
Zadomowiony cud
Rozlanego Ducha
Ugość nas w tym miejscu
Otwórz oczy niech
znów widzą
rajskie światło
Nawróć nas uśmiechem
Wyposażasz Swą usłużną więzią
Oddawco wszystkiego
Wywłaszczasz się dla nas
Byśmy odzyskali ziemię
Daj śmiało usiąść
przy przygotowanej wieczerzy
miejsce po Twej prawicy wskazujesz
Daj nam oczy podnieść
spojrzeniem pokory
Znów pośrodku nas stawiasz
Nie zawstydza wystawny gest
oddania
który wszystko daje na własność
Gościsz Ty w ramionach Ducha
Napojem zbawczym
z głębin usynowienia
a jest tak jak gdybyś to Ty
był poczęstowanym
Komunią
naszego wnętrza
Słowo αιρει znaczy nie tylko „odcina”, ale także „podnosi”. Bóg nie pozbywa się słabej, bezowocnej latorośli. Przeciwnie, troskliwie przesuwa jej pędy w miejsce bardziej nasłonecznione. Uschłe latorośle same odpadły od krzewu - bo w nim nie trwały. Te się zbiera i pali (J 15,2