Porwij mnie swoim światłem - t.: M. Skowroński OP, m.: U. Rogala

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 10 ноя 2024

Комментарии • 5

  • @elzbietazieba1660
    @elzbietazieba1660 Год назад +1

  • @s.weronika3498
    @s.weronika3498 2 года назад

    🕊️🙏

  • @s.weronika3498
    @s.weronika3498 2 года назад

    OJCZE
    Ty dajesz nam pić
    z naczynia synowskiego Serca...
    I tak otwierasz dostęp
    do środka ogrodu powrotu
    w domostwie odziedziczonym.
    Wnętrze Twe przelewasz w nas
    Zadomowiony cud
    Rozlanego Ducha
    Ugość nas w tym miejscu
    Otwórz oczy niech
    znów widzą
    rajskie światło
    Nawróć nas uśmiechem
    Wyposażasz Swą usłużną więzią
    Oddawco wszystkiego
    Wywłaszczasz się dla nas
    Byśmy odzyskali ziemię
    Daj śmiało usiąść
    przy przygotowanej wieczerzy
    miejsce po Twej prawicy wskazujesz
    Daj nam oczy podnieść
    spojrzeniem pokory
    Znów pośrodku nas stawiasz
    Nie zawstydza wystawny gest
    oddania
    który wszystko daje na własność
    Gościsz Ty w ramionach Ducha
    Napojem zbawczym
    z głębin usynowienia
    a jest tak jak gdybyś to Ty
    był poczęstowanym
    Komunią
    naszego wnętrza

  • @s.weronika3498
    @s.weronika3498 Год назад

    Słowo αιρει znaczy nie tylko „odcina”, ale także „podnosi”. Bóg nie pozbywa się słabej, bezowocnej latorośli. Przeciwnie, troskliwie przesuwa jej pędy w miejsce bardziej nasłonecznione. Uschłe latorośle same odpadły od krzewu - bo w nim nie trwały. Te się zbiera i pali (J 15,2