Βέβηλος - Με την πλάτη στον τοίχο

Στίχοι / Παρουσίαση: Βέβηλος
Παραγωγή: Τσέκος
Scratches: dj Magnum
Instagram: / v4vevilos
Facebook: / vevilos
Spotify: open.spotify.c....
Bandcamp: flowtownfactor...
Recording Mixing Mastering by Nikos Michalodimitrakis
at MD Recording Studios
Καλλιτεχνική επιμέλεια εξωφύλλου: Μανώλης Αναστασάκος
Γραφιστική επιμέλεια εξωφύλλου: Γιώργος Σαμαντζής
Flow Town Factory 2018
Στίχοι:
Σήμερα κοίταξα με τον καθρέφτη έξω απ’ το κελί μου
κι έγραψα στο χαρτί γι’ αυτό που μ’ αρρωσταίνει
όχι δεν είναι ότι φοβήθηκα τη φυλακή μου
μα μήπως άφησα εκεί έξω κάποιον να με περιμένει.
Έκρυψα μέσα στο ντουβάρι τα πειθαρχικά μου.
και γλυκοκοίταξα για λίγο ένα αυτοσχέδιο μαχαίρι
κάποιες ιδέες μου βάλανε και τα ενοχικά μου
όμως μου πέρασε πριν δείξει μεσημέρι.
Έβαλα χέρι μπας και φτάσω ως τον σύρτη μου
κι απ’ το παράθυρό μου φώναξα προς τη νεκρή μου ζώνη
έκαψα στίχους πάνω από τον νεροχύτη μου
και τη ζωή μου χώρεσα μέσα σ’ ένα βελόνι.
Άκουσα μάλλον το όνομά μου απ’ τα μεγάφωνα
και κάποια βήματα να φτάνουνε στην πόρτα μου
έχω για χρόνια να σε δω κι όλο με τσάκωνα
να πνίγομαι απ’ τα δάκρυα και από τα χνώτα μου.
Ετοιμαζόμουνα συνέχεια για ακρόαση
κι έκανα πρόβα για τη μέρα της μαρμότας
κι εγώ που είδα και παράδεισο και κόλαση
με λούζει σήμερα γι’ αυτά κρύος ιδρώτας.
Κάθομαι πάντα με την πλάτη μου στον τοίχο
κι ενώ το ξέρω πως γυρεύω τον χαμό μου
εγώ φοβάμαι στον επόμενό μου στίχο - να μη πω
πως ‘γιναν όλα αυτά για το καλό μου
Κάθομαι πάντα με την πλάτη μου στον τοίχο
κι ενώ το ξέρω πως γυρεύω το χαμό μου
μουεγώ φοβάμαι στον επόμενό μου στίχο - να μη βρω
κι άλλο κελί μες στο μυαλό μου.
Σήμερα έπαψα να φτιάχνω μέρες πάνω στα ντουβάρια μου
και αρνήθηκα φαΐ να πάρω απ’ το καζάνι
έδωσα δέκα κάρτες και μια κούτα απ’ τα τσιγάρα μου
για να μου φέρουνε στη ζούλα λίγη σινική μελάνη.
Έβγαλα από τον αναπτήρα μου το ελατήριο
κι αφού το έκαψα στη μέση, το πήρα απόφαση
να κουβαλήσω πάνω μου όλο το μαρτύριο
γι’ αυτούς που το ‘ζησαν εδώ και όχι στην τηλεόραση.
Προσθαφαιρώ τον χρόνο κράτησης και δε μου βγαίνει
ίσως τα χρόνια μου να βάλω στη συγχώνευση
μα είναι κάτι τοξικό που με βαραίνει
για να ζητήσω πριν το τέλος μια συγχώρεση.
Παρόλα αυτά αν με ρωτήσεις για τα λόγια μου
γιατί μιλάω για φυλακές, ναρκωτικά και πόλη,
δεν είναι απίθανο να φτάσεις στα υπόγεια μου
μα αν ήταν εύκολη δουλειά θα την ‘καναν όλοι.
Τώρα βρεθήκαμε ένα βήμα απ’ τη συσκότιση
κι από όσα είπα μην κρατήσεις ούτε στίχο
αν είναι για να χαμπαριάσεις να κάνω μεταγλώττιση
θα περιμένω με την πλάτη μου στον τοίχο.