มองกรุงเทพฯ จากชีวิตนอกวังของแม่พลอย : Spirit of Asia (24 เม.ย. 65)
HTML-код
- Опубликовано: 23 апр 2022
- “แม่พลอย” ตัวละครที่สะท้อนชีวิตของผู้คนและวิถีชาววังในสมัยนั้นได้อย่างหมดจด เธอเล่าความนิยมอันเปลี่ยนผ่านแต่ละสมัยด้วยสายตาและคำบอกเล่าที่ทำให้เรารู้สึกสนุก แม้ไม่เคยประสบด้วยตนเอง ความทรงจำช่วงเวลาที่หล่อนอยู่ในวังฝังแน่นไม่รู้ลืมกลั่นออกมาราวสามร้อยหน้าให้ผู้อ่าน จวบจนแม้แม่พลอยออกจากรั้ววังไปแล้ว ยามชีวิตใกล้ถึงฝั่ง ยังคงหวนคะนึงถึงเรื่องราวมากมายที่เกิดขึ้นในเขตพระราชฐานโอ่อ่าซึ่งเคยอยู่ และเมื่อแม่พลอยเริ่มโตเป็นสาว ออกติดตามเสด็จเดินทางไปแห่งหนตำบลอื่น เดินทางออกจากรั้ววังไปผจญโลกใบใหญ่ด้วยตนเอง เราจึงอยากนำเสนอเรื่องราวในอดีตกว่าร้อยปีที่แล้วสอดขนานไปกับภาพถิ่นที่ของยุคปัจจุบัน
ติดตามเรื่องราวได้ใน Spirit of Asia ตอน มองกรุงเทพฯ จากชีวิตนอกวังของแม่พลอย วันอาทิตย์ที่ 24 เมษายน 2565 เวลา 16.30 - 17.00 น. ทางไทยพีบีเอส
รับชมออนไลน์ทาง www.thaipbs.or.th/Live
และสามารถรับชมภาคภาษาอังกฤษได้ทาง / thaipbs
-------------------------------------------------------
กด Subscribe ติดตามรายการดี ๆ ของช่อง ได้ที่ : thaip.bs/YSBht5j
และ ติดตามไทยพีบีเอสออนไลน์ ได้ที่
Website : www.thaipbs.or.th
Facebook : www. ThaiPBS
Twitter : / thaipbs
Instagram : / thaipbs
LINE : www.thaipbs.or.th/AddLINE
TikTok : / thaipbs
RUclips : / thaipbs
วรรณกรรมไม่ใช่ภาพสะท้อนสังคมตรงๆ แต่เป็นภาพสะท้อนความคิดของผู้เขียนต่อสังคมอีกทีหนึ่ง ดังนั้นในสี่แผ่นดินเป็นภาพความคิดของตาคึกฤทธิ์ว่าแกคิดอย่างไรกับสังคมสมัยนั้นซึ่งแกอาจคิดว่าดีหรือร้ายก็แล้วแต่อารมณ์แก อย่าไปยึดถือว่าความคิดแกถูกและสังคมยุคนั้นต้องเป็นแบบที่แกคิด เวลาพูดถึงภาพสะท้อนในวรรณกรรมมันเป็นภาพสะท้อนทางความคิดเท่านั้นไม่ใช่ภาพจริง
กระจกทุกบาน มิอาจสะท้อนภาพบ้านทั้งบ้าน
บางทีแค่ภาพถ่ายสักใบยังหายาก
คุณคิดว่า มีอะไรที่จะวิเศษพอทีจะสะท้อนได้ทั้งหมด
@@sugunyan.9054 ภาพสะท้อนสะท้อนคุณลักษณะของเครื่องสะท้อนนั้น กระจกสีฟ้าทำให้ภาพสะท้อนเป็นสีฟ้า กระจกแดงให้ภาพสะท้อนออกมาแดง กระจกเขียวให้ภาพเขียว ไม่มีความจริงในภาพสะท้อน แต่คนดันดั้นด้นหาเหมือนเป็นของวิเศษณ์ยึดถือเะป็นตุเป็นตะถึงกับบางทีคนไม่เห็นอย่างที่ตัวเองเห็นก็ว่าผิด
ในสี่แผ่นดินมันมีสองส่วนครับ ส่วนแรกคือส่วนที่ อ.คึกฤทธิ์แต่ขึ้นทั้งหมดเป็นตัวละครต่างๆ ส่วนที่สองคือประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริง เอาสองส่วนมาทับซ้อนกันได้พอดิบพอดี
ในส่วนที่อยู่ในสายตาของผู้แต่งคือในส่วนที่แต่งขึ้นเท่านั้นครับ
ก็ดีกว่าคนไม่เขียนไม่ทำอะไรไม่บันทึก เลย ลองเขียนได้น้าไม่ได้ง่ายๆเลย
คอมเม้นต์ของคุณก็แสดงถึงอคติที่มีต่อคนแต่งใช่มั้ย ชัดเจนเชียวล่ะ 🤔😉คนบางพวกอยากดิสเครดิตคนอื่นโดยไม่ต้องรับผิดชอบ โดยอ้างว่าคนเราใช้วิจารณญานเองได้ แต่ก็กลัวคนจะเสพสื่อแล้วเชื่อในสื่อที่ให้ข้อมูลในมุมตรงข้ามกับตน ถ้าเชื่อในวิจารณญานของคนเสพสื่ออย่างเสรีจริง ก็คงไม่โพสต์แบบนี้
ชอบละครสี่แผ่นดินเวอร์ชั่น คุณอุ้ม สิริยากร กับ คุณตุ้ย ธีรภัทร มากที่สุดค่ะ
+1ชอบเหมือนกัน
ชอบค่ะ โดยเฉพาะช้อยทั้งตอนเด็กและตอนโต
จิงจะ จิงจะหรือไม่จิง ฮ่าๆ
แต่นักแสดงเวอร์ชันจินตหราเล่นดีกว่ามากครับ แต่ฉากโปรดักชั่น การถ่ายทำต้องยกให้หม่อมน้อยครับ
บางครั้งเบื่อๆ ก็นั้งดูเวอร์ชั่นนี้ตลอดเลยค่ะ
สมัยนั้นก็ดูมีความพยายามจะปรับประเทศให้มีความทันสมัยอยู่นะ
แต่ผู้คนเองต่างหากที่ปรับตามไม่ทัน ไม่ได้กดขี่อะไรอย่างที่คนสมัยนี้มองเลย....มองประวัติศาสตร์แบบมีอคติชัดๆ
ไทยสมัยมาก ร5_ร7 ปัจจุบันเราใช้เทคโนโลยีร5ทั้งนั้น ไม่ได้ก้าวหน้าไปไหน รถไฟก็ขบวนเดิม
การกดขี่แบบทีทำให้ดูเหมือนว่าไม่ได้กดขี่ นี่คือการกดขี่ที่เหนือชั้นที่สุดที่ชนชั้นศักดินาของสยามเราดำเนินการมาโดยตลอด ในความเป็นจริง ทุกชั้นชนชาวสยามต่างต้องการการเปลี่ยนแปลงการปกครองมาตั้งแต่ปลายรัชกาลที่ 5 มาจนถึงรัชกาลที่ 6 แล้วจนเกิดกบฎหมอเหล็งมาก่อน จนมาถึงรัชกาลที่ 7 ที่สอบตกในการแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของประเทศ แล้วตั้งใจจะพระราชทานรัฐธรรมนูญกำมะลอแบบประวิงสถานการณ์ไปพลาง ๆ แล้วก็เปลี่ยนใจไม่ดำเนินการในที่สุด จนมาถึงช่วงเวลาที่คณะราษฎรต้องทำการอภิวัฒน์การปกครองในที่สุดครับ
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ให้สัมภาษณ์กองบรรณาธิการนิตยสารถนนหนังสือ ฉบับที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2528 ว่า " แม่พลอยเป็นคนที่ไม่มีสิทธิของผู้หญิงเลย ไม่เคยเรียก ไม่เคยร้อง แล้วแม่พลอยนี่เป็นคนที่เชยที่สุด คุณจะว่านางเอกก็นางเอก แต่เป็นคนเชยที่สุด แม่พลอยถ้าแกอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ แกก็ลูกเสือชาวบ้าน แกจะไปรำละครบ้าๆ บอๆ ถึงขนาดนั้น"
และตอนหนึ่งยังบอกว่า " ที่นี่คนอ่านคนไทย ปลื้มอกปลื้มใจ เห็นแม่พลอยเป็นคนประเสริฐเลิศลอย ก็เพราะคนไทยก็เป็นคนแบบนั้น ยังไม่ได้ไปถึงไหนเลย คนอ่านส่วนมากก็เป็นระดับแม่พลอย โง่ฉิบหายเลย..จะบอกให้..สี่แผ่นดินถึงได้ดัง"
เคยอ่านเหมือนกันค่ะ ตกใจมาก เพราะแม่พลอยเป็น success story ด้านการหาผัวรวยแล้วเกาะผัวกิน นึกว่าเป็นคนร้ายๆ 555555
หม่อมใช้คำว่าแม่พลอยเป็นคนโง่นี่ครับ ไม่ใช่คนเชย
ชอบสี่แผ่นดิน ที่คุณแหม่มกับคุณนกเล่น. ดูไปหลายรอบ. ไม่เคยเบื่อ. เล่นได้ดีมาก
ชอบสี่แผ่นดิน มากกว่า ร่มฉัตร ครับ
ใช้ชอบคุณแหม่ม กับคุณ นก ที่สุด
ชอบเหมือนกันค่ะ
ต้องบอกว่าเล่าจากสายตาของคึกฤทธิ์ถึงจะถูก
ใช่ค่ะ
แน่นอนครับคงไม่มีใครเล่าได้จากทุกแง่มุมครับ มันเป็นนิยายไม่ใช่งานวิจัย
ละครสี่แผ่นดินที่ถ่ายทอดออกมาได้ลงตัว น่าติดตามมากที่สุดคือ สี่แผ่นดิน เวอร์ชั่น ตุ้ยกับอุ้ม
ชอบเวอร์ชั่นนี้เหมือนกันครับ
เราว่าอืด และเว่นเว้อ สไตล์หม่อมน้อย ชอบเวอร์ชั่นจินตหรา
รถไฟอาจจะยังเป็นขบวนเดิมที่แม่พลอยนั่งอยู่เลย อาาาา คลาสสิก
รางรถอาจจะใช่ครับ แต่รถเปลี่ยนเป็นแบบใหม่แล้วครับ
เฮ้อ...
ไปเที่ยวบางน่ะครับ รถไฟ รถร 5 ตอนนี้มีแค่ รถไฟไอน้ำครับ
ทุกยุค ทุกสมัย มันมักจะมีเสน่ห์ของมันครับ
ชอบมากคะ ขอบคุณคะ
ขอบคุณมากๆ คะ สำหรับความรู้คะ 🙏🙏
ชอบฟังค่ะ
ถ้าใครได้ดูและสังเกตในละครสี่แผ่นดินที่คุณอุ้ม สิริยากร และคุณตุ้ย ธีรภัทร แสดงไว้ จะรู้ว่าผู้แต่งนิยายเรื่องนี้เอาตัวละครตลอดจนเหตุการณ์จริงๆที่เกิดขึ้นในราชวงศ์จักรีมาเขียนทั้งสิ้น ยกตัวอย่างเช่น ลูกๆของแม่พลอยเองจะมีลักษณะและบุคลิกคล้ายกับ king ของไทย เป็นต้น
สารคดีชุดนี้สนุกมากๆเลยคร้าบ
เป็นละครที่อยู่ในใจตลอดไป
😍 ชอบมากครับ นึกถึงเรื่องสี่แผ่นดิน เลยครับ
ขอบคุณครับ
ThaiPBS Spirit of Asia ชอบทุกคลิป ประวัติศาสตร์ของไทย ขอบคุณค่ะ😃👏👍👍
ชอบเรื่องแม่พลอยมาก ถ่ายทอดเรื่องราวยุคสมัยนั้นได้ดี งดงาม
ชอบดูเวอร์ชั่นคุณอุ้มคุณตุ้ย และเพลงลาวคำหอม ดูหลายรอบมาก
ชอบมากเรื่องนี้ ต้องมีหนังสือติดบ้านไว้ตลอด
สนุกมากค่ะ การเขียนบทบรรยายดีมาก ชื่นชมค่ะ
ชอบค่ะ อ่านแล้วหลายครั้ง แต่รายการนี้ทำให้ชัดเจนยิ่งขึ้น
สี่แผ่นดินฉบับหม่อมน้อยคือ ความเลอค่าของละครไทย คุณอุ้มสิริยากรเล่นละครมาก้อหลายเรื่องแต่เราจำบทแม่พลอยที่ชีเล่นได้บทเดียว นี่ขนาดเห็นหน้าคุณอุ้มตอนนี้เรายังนึกว่าชีเปนแม่พลอยอยุ่เลย
ชอบมาก คุณอุ้ม กับ คุณตุ้ย ตราตรึงมาก ดูหลายรอบเลยครับ
ชอบเวอร์ชั่นคุณแหม่ม คุณนก ที่สุด มาสเตอร์พีซค่ะ❤️
น่าสนใจมากครับ
ชอบสี่แผ่นดิน 2546 ชอบมากค่ะ ละครเวทีก็ชอบค่ะ เพลงเพราะค่ะ
เป็นหนังสือและละครที่ควรดู,หาอ่านสักครั้งในชีวิต
รุ่นผมดู 4 แผ่นดิน เวอร์ชั่น ฉัตรชัย - จินตรา ครับ ติดกันงอมแงมทั้งบ้าน
ชอบจริงๆ หนมจีน คุณเปรม ต้องมา
แม่พลอยเกิดในสกุลบุนนาค
คุณเปรมเกิดในสกุลโชติกเสถียร
มองกรุงเทพฯจากสายตาของ elite😂
แง่คิดในสี่แผ่นดิน สอนให้เน้นการปรับตัวให้ได้ อยู่ให้เป็น ทุกตัวละครในเรื่องก็เหมือนกับคนทั่วไปที่มีความคิดเป็นปัจเจคแต่ละบุคคล คนที่ปรับตัวได้ก็จะอยู่อย่างมีความสุข ใดๆคือต้องยอมรับฟังความคิดเห็นซึ่งกันและกัน
ชอบเวอร์ชั่นพี่แหม่ม จินตหรากับพี่นก ฉัตรชัยมากค่ะปี2534
อยากอยู่ในวังบ้างค่ะ
❤️❤️❤️
อยากกินทองหยิบ ทองหยอด ฝอยทองจัง อยากไปอยุธยา
กลายเป็นส่วนหนึ่งของ W Hotel
อยากไปตามรอยสถานที่แม่พลอยจัง
ใช่ครับ อ.หม่อมแกก็เอาแง่มุมที่สวยงามในฐานะของชนชั้นผู้รากมากดีที่เจอแต่สิ่งดี ๆ มาทั้งนั้น จึงไม่แปลกที่มันจะดึงดูดคนให้คล้อยตามแบบความรู้สึก nostalgia ได้ครับ
ชอบเวอร์ชั่นพี่แหม่มจินตหราที่สุดค่ะ
จะสะดุดไปไหนนนนน
น้ำพริกลงเรือนี้มีที่มาจากที่ ร5 ชอบมาที่วังสระปทุมลงนั่งเรือเล่นที่สระที่วังพร้อมเสวยอาหารที่เรือหนึ่งในอาหารมีน้ำพริกด้วยเลยเรียกน้ำพริกลงเรือ(อ้างถึงหนังสือ โครงกระดูกในตู้ของหม่อมคึกฤทธิ์)
ถ้าแม่พลอย เป็นลูกชาวนานครสวรรค์ จะได้เรื่องราวอีกอย่างนึงที่แสนเศร้า แต่ แม่พลอยเป็นชนชั้นสูงในวัง
ต้องยกให้หม่อมราชวงศ์ คึกฤทธิ์ ปราโมช
อยากรู้จังเลยว่า เจ้านายสมัยก่อนท่านเสียไปแล้ว ท่านได้กลับมาเกิดบ้างไหม แล้วพวกท่านไปอยู่ที่ไหนกัน ทำไมคนสมัยก่อนอยู่ดีกินดีแต่อายุไม่ยืน เจ็บไข้ง่าย คิดถึงพวกท่านจัง
การแพทย์ยังไม่ทันสมัย
ชอบคุณจินตหรากับคุณนกฉัตรชัยแสดงมากสุด
การสอนในการปรับชีวิตและสิ่งแวดล้อมใหม่ที่เกิดขึ้นทุกวันใครปรับใด้ก็อยู่เป็นสุข
ท้าวหิรัญฯ องค์แรกที่ใช้หน้ารถพระที่นั่งคือองค์ที่อยู่ศาลเล็ก คนเก่าแก่ของวังจะนิยมไปไหว้ที่ศาลเล็กมากกว่า
ก็แม่พลอยเป็นชนชั้นสูงนี่ลองเป็นลูกชาวนาลูกแม่ค้ายังจะหวนคิดมัย
เฮ่อ....เหนื่อยกับการฟังบรรยายโวหาร
แม่พลอยมีตัวตนจริงมั้ยคะ
มีตัวตนจริงๆครับเค้าว่ากันว่าแม่พลอยในนิยายคือน้องสาวของหม่อมราชวงศ์คึกฤษปราโมทย์ที่ถวายตัวเป็นนางสนองพระโอษฐ์ของเสด็จในวัง
妖怪都市
เป็นแค่นิยาย อย่าบิดเบือนให้เป็นประวัติศาสตร์เลยเนอะ
ใครคือพลอย
พลอย คือ คนรับใช้ในวัง
ไม่ใช่ครับ ข้าหลวงในเสด็จหรือนาง สนองพระโอษฐ์ ไม่ใช่บ่าวครับ
ก็กาก้าวไกลกัยทั้งประเทศสิ ให้ได้เป็นรัฐบาล ก็ลงประชามติจะเอามันไม่เอามันได้แล้ว ให้ไปตั้งพรรคใหม่อีกทำไม ที่มีอยู่ก้าวไกลก็ดีที่สุดแล้ว อย่าทำเป็นเมินสิ
ดูแล้วโชคดีนะครับที่สถานที่สวยๆงามๆหลายแห่งของไทยเราไม่โดนระเบิดทำลายในช่วงสงครามโลกครั้งที่2