Son maçta inönü'de olduğum için, Rahmetli Süleyman Seba'nın tabutunu 35 derece sıcağın altında Akaretler kulüp binasından Dolmabahceye kadar omzumda taşıdığım için, Liverpool ile oynanan 132 desibel DÜNYA SES REKORUNUN kırıldığı maçta olduğum için kendimle GURUR duyuyorum. Hayatım da yaşadığım en büyük duyguları, heyecanları Beşiktaş'da yaşadım. Kız arkadaşımla buluşacağım zaman, (çok seviyordum) bile bu kadar yoğun duygular yaşamadım. Anlatılacak çok hikaye çok anı var. İyi ki Beşiktaş'lıyım be.. Allah'tan tek dileğim, evlendiğim zaman bana sağlıklı bir KARTAL nasip etmesi, Kartaliçe'de olur lakin KARTAL olursa daha bi iyi olur. Söz veriyorum oğlum, sen dünyaya gel seni ilk işim Dünya'nın en güzel, ve en büyük Aşkıyla tanıştırıcam.. ve gerisi sana kalmış.. Emin ol sende babanın izinden gideceksindir. Emin ol hiç unutamayacağın duyguları Beşiktaş'da bulacaksın.. Ömür desen, Ömürsün 'SEN' BEŞİKTAŞ..
Çok şanslısın ben İstanbul a taşındığım yıl inönü stadı yıkılıyordu inönüyü yıkılmadan gördüm ama o atmosferi yaşayamadım harbiden çok şanslısın inönü de dolu tribünlerde bir macta olmak için herşeyimi verirdim of :(
babam hasta fenerli :) ve bursada yaşıyorum !!! ömrümün ilk gününden beri beşiktaşlıyım... şükürler olsunki kendimi farklı, ruhumun özgür, kalbime heycan veren yegane duygu bu. yani özetle abi onu bunu boşverinde be İYİKİ BEŞİKTAŞ VAR...
Her hafta izlerim, her hafta aynı duyguları yaşarım... Eski Beşiktaş, eski Beşiktaş taraftarı da o enkazın altında kaldı. Hoşçakal iki gözüm, hoşçakal...
Beşiktaşın sahaya çıkışı bizim bu dünyadaki cennetimizdir beee sen hep var olacaksın beşiktaşım yaşaaaaaa sen çok yaşaaaaaa gözlerden süzülen yaşlarım yerleri yıkadı offfff gençliğimiz lise yıllarımız masum çocukluğumuz okulu kırıp kızları ekip Beşiktaş maçına inönüye gidişimiz ahh ulannnn ahhh
bu belgeseli seyredipte duygulanmayan Beşiktaş'lının Beşiktaşlılığından şüphe ederim bu kadar açık ve net Gençlerbirliği maçından bir önceki İnönü'de ki maç olan Orduspor maçında Yeni Açık tribünündeydim ve maç başlamadan önceki tüm stad olarak söylediğimiz bazıları kupalara bazıları şampiyonluğa tezahüratımız hala kulaklarımda... :/
Bende yeni açıktaydım kardeşim son 5 maça özel kombine çıkarmıştı yönetim onu almıştım. Özellikle gençler maçından önce yediğimiz biber gazı, Belestepedeki taraftarın polis tarafından kovalanması, bizim onlara saldır Belestepe oooley diye bağırmamız, İnönünün son konserini vermemiz, maç sonu zemine inip çim ve koltuk almamız... UNUTULMAZ...
BESIKTAS'li olmak BESIKTAS'in parcasi olmak, maclarina gitmek gercek cok buyuk bir ayricalik. Bir cok kisinin oldugu gibi benimde Inonu stadi hatirasi en son kazmayla gomuldu. Sagolun belgesel cok guzel olmus. yeni stadda bulusmak uzere. Hoscakal Inonu stadi.
duygulandım bir koyu beşiktaşlı olarak babamla 1 maca bıle gıdememe duygusu bıtırdı beni Allah herkese nasip etsin babası ile o atmasferde maç seyretmeyi ilk gülmeyi ilk kalp atışımı ilk gözyaşımı ve ilk heycan nedir ben inönüde öğrendim :(
belgesel çok güzel olmuş insan ekrana kilitlenip kalıyor, ulan be ah be diyor şimdi hafta sonu orda maça gitmek vardı diyor ama maalesef insan özlüyor be İnönün o atmosferi o havası özlenmezmi stadın önünden geçerken bile bi içi burkuluyor farklı seyler hissediyor insan yeni stadla birlikte inşallah eski başarılı günlerimizede dönücez
Ne güzel bir belgesel olmuş. Beşiktaş taraftarı değilim ama Teşvikiye'de doğdum büyüdüm. İnönü stadının bendeki en büyük anısı herkesin olduğu gibi.Rahmetli babam ile beraber gittiğim ilk maçın orada olması. Sanırım bazı şeyler ne olursa olsun hiç silinmiyor hafızdan. Bazende yüreğiniz en sevdiğinizin acısını bir daha hissetmesin diye için hatırlamak istemiyorsunuz. Ama stadın önünden her geçtiğimde sadece bir yere gözüm takılır hala. Yeni açığın orta katı, kapalı tribüne yakın olan kısım. 3 Haziran 1979, Galatasaray -Kırıkkale spor maçı, 3-1 bitmişti. Gollerden birisini Fatih Terim atmıştı. İlk "boyacı" şapkam oradandı. İlk gol sevincim, ilk kez stad'a bir maça gidişim, ilk dönüşüm heyecanla, ilk "pide ve ömür ayran"ınmı da orada tatmıştım. Yıllar boyu o hep hamur gelen bir türlü içi pişmeyen ama maçta ilaç gibi gelen, aynı tadı başka hiçbiryerde bulamayacağınız peynirli pide ve dikdörtgen kutu ömür ayran! Yıllar boyu o stada birde simge olarak baktım. Oraya yakışan dönem mimarisi, heybeti, yılların verdiği marka değeri görüntüsü. Bazı filmlere bakınca orada stadın olmadığı dönemler vardır, "ne kadar boşmuş" diye içinizden geçer. Stat yapılınca deniz tarafındaki ihtişamlı maraton kapısıyla, kuleleriyle ne güzel yakışmış oraya değil mi?. Şimdi istesen bir daha parasıyla bile yapamayacağın bu güzellikteki stadı "yeni güzeldir, daha büyük daha modern olsun" diye yok etmenin, şehir ve yaşam kültürüne ne vereceğini gram anlamıyorum. Herkes "anılar da yok oluyor olacak" diyor. Evet, doğru ama keşke bu konuda birazda tepkinizi koyup en azından stadın bir parçasının kalmasını isteseydiniz. Koskoca yılların yaşanmışlığı sırf daha çok seyirci gelsin, daha "modern" olsun diye tarihe gömüldü. Kendi adıma ben bu kararı alanları hiçbir zaman affetmeyeceğim çünkü geriye bir daha konmayacak çok değerli baba-oğul anıları, arkadaşlıklar, sevinçler, üzüntüler tarihini de yok etmiş oldular. O stat, oradan geçerken tarihi dokusuyla, sarayla beraber, bölgenin tarihi geçmişi ile beraber bir kültürel anıt , her santiminde tarih ve geçmişten kalan sayılı mimari hazinelerden biri olarak değer kazanıyordu. Şİmdi çelik ve beton yığını ile ne elde edeceğimiz belli! Bu stada çocuklarının elinden tutup getiren bütün babalara minnet ve şükranlarımla.
beşiktaşta oturmak isteyipte oturamayan başka şehirlerde büyümüş beşiktaşlı taraftar ne yapsın .çok şanslılar . Kendileri kıymetini biliyor ,yakınlarıda bilsin.. Burda villada yaşıyacağıma beşiktaşta kötü bi evde oturmaya razıyım ..Beşiktaşta oturmak ! vay be ..
Doğma büyüme İzmirliyim İnönü deki ilk maçım stattada ki son derbi olan 3 Mart 2013 Beşiktaş-Fenerbahçe maçıydı. Olcay Şahan'ın 90+4 de attıgı golden sonraki mutlulugum hayatımdaki en önemli en degerli anlardan biriydi. Gerçekten bambaşka birşeymiş o statta bir zafer yaşamak. O semtte büyüyüp her maçına giden insanların duygularını tahmin edebiliyorum. Allah'în izniyle yeni mabedimizde daha nice zaferler yaşayacağız..
Uzakta olsakta gelip defalarca o duyguyu yaşayabilmek benim için onurdur gururdur. Bu video beni çok duygulandirdi gözlerim doldu sanki canimdan bir parça kopuyor gibi hissettim. Bence Beşiktaş lilik ruhu budur. Mabed yenilediğinde ayni duygulari hissederiz umarim.
+Tolga Savaş Kardeş bilmiyorum kaç yaşındasın ama, Babanın futbolu sevmemesi, senin Mabed'e gitmemeni engelleyemezdi. Her ne olursa olsun gitmen gerekirdi. Lakin benim babam Trabzonspor'lu, onu da geçtim Annem babam ayrılar. Ben bu hayatta ne yaptıysam kendi kararlarım ile yaptım. Beşiktaş'ı da kendim buldum, sevdim, gittim, geldim. ne diyim yani sana..
+Anıl Civelek 18 yaşındayım. Balıkesirde yaşıyorum bu sene kocaeli üniversitesini kazandım, İstanbula 4 yaşından beri hiç gitmemiştim ,kocaeli yakın birkaç kez gidip geldim. Maalesef benim ailem izin vermezdi maça gitmeme, şimdi galatasaray maçı için gün sayıyorum.
Tarihi yeniden yaşamış gibi oldum duygulandım sevinçlerim hüzünlerim anılarım film şeridi gibi gözümün önüne geldi elveda İnönü kalbimin bir köşesin de hep varsın daima olacaksın emeği geçen herkeze tek tek teşekkür ediyorum #GururLan
son gençlerbirliği maçında, maçtan önceki olaylarda yüzüme biber gazı kapsülü gelmişti. hastaneye gitmek yerine stada girmeyi seçtim. bırakıpta gidemedim.. maçı suratımın sağını hissetmeden izledim hastaneye gittiğimde elmacık kemiğim iki yerden kırılmış ve hala çenemi hissetmiyordum.
Teşekkürler bende ilk gittiğimde babamın omzunda izlemiştim öyle anlatıyor babam şimdi 20 yaşındayım belki benim anılarım fazla değil ama duygulanıyorum ister istemez..
harika bir belgesel olmuş çok duygulandım.. İnönü yıkıldığı zaman ; "kızını evlendiren baba ya da oğlunu askere gönderen bir anne gibi hissedeceğiz kendimizi."
Bilmiyorum belki bu kadar duygusallaşmam yersiz oldu ama hüngür hüngür ağladım ben.Yapımında emeği geçen herkesin eline sağlık nefesine sağlık.O stadda büyüdük biz.
Ödemiş li olduğumdan İnönü ye gitmek nasip olmadı ama Beşiktaş ı takip etmekten vaz geçmedim belgesel izlerken kaybettiğim babamı hatırladım 😢😢 baba ocağın çınar ağacı mabet imiz İnönü ismi değişsede BİRDE BEN TAKIK BİRİSİYİM TUÜRK NE DEMEK YA TÜRK HAVA YOLLARI
Abi aglamamk elde degil seviyoruzzz abi belki ben maclara gidemedm mmaddi durumm ogunlerde iyi degildi ama BEŞİKTAŞ hep kalbimde olenedek hep icmde kalacak COK SEVDİK BE ABİ
İnönü Stadı varken hiç gidemedim param yoktu . Taşını yollayın dedim arkadaşlara yapmadılar. Çalıştım para kazandım arena yapıldı ilk şampiyonluk kutlamasına gittim. Lyon maçına gittim. Stada ilk girerken duvarını öptüm. Yeri öptüm oturduğum koltuğu öptüm. 95 yılında babam rahmetli oldu. Hayaldi gerçek oldu gelmek benim için yeni İnönü ye. Tv de izledim yıkılırken nasıl ağladım. İyiki Beşiktaşlıyım bee.
"bu maçta herhalde 90.dakika düdüğü çaldığı zaman giden bir tarihe tanıklık ettiğimiz için bizi perişan edecek gibime geliyor." "hiç kimse oradan maç bittiğinde gitmek istemeyecek.." "kızını evlendiren baba ya da oğlunu askere gönderen bir anne gibi hissedeceğiz kendimizi." "son düdük çalmasın 90 artı 100 oynansın ne bileyim bir şey yapılsın yani yarın.. herkes koltuk sökecek belki ama.. yani.. inönü'den.. inönü'nün tamamını alsam da bana yetmeyecek gibi." "şimdi insanlar diyorlar ki işte koltukları almayın. ya nasıl almayalım? adam oranın tozunu alır tozunu... tozunu bir kağıda koyar, tozunu saklar. hani koltuğu moltuğu bırak, gelir oradan yıkıldığı zaman bir tane taşını alır, mermerini alır saklar. der ki: bu eski inönü'nün mermeriydi be! " "son gençlerbirliği maçında maç bitti, tabi şok var staddan ayrılıyorsun evine gideceksin ve inönü bir daha yok.. küçük bir çocuk babasına şey diyordu orada.. 'ya baba ben bir daha inönü'ye gelemeyek miyim inönü'nün canı acımıyor mu?' demişti mesela.. o çocuğun o lafı biraz içimi acıttı açıkçası. ve 'hoşçakal inönü' dedim. 'bir müddet hoşçakal iki gözüm.' dedim..
2 года назад+1
Çok özledik 11 Mayıs 2022. 9 yıl öncesine dönmek için neler vermezdikki…
babam doğum günü hediyesi olarak beni kahvede fener derbisi izlemeye götürdü. feneri yenmiştik. hayatımda aldığım en güzel hediye budur. bana dünyaları verseler babamla birlikte dışarıda izlediğim ilk maçın yerini hiç bir şey tutmaz. zonguldakta yaşadım babamda ben de göremedik hiç inönüyü. hep istedik ama olmadı. şartlar el vermedi. kafama koydum ama Allah izin verirse ben babamı vodafone arenaya götürecem. o bana belki tv den inönüyü izletti ama ben ona canlı canlı vodafone arenayı izletecem.
Endüstriyelleşen futbola karşı direnen son yapılardan birisiydi İnönü Stadyumu. Belki yerine daha modern daha işlevsel bir kompleks yapılıyor şimdi ama hiç bir zaman o İnönü'nün amatör ruhu geri gelmeyecek yeni açık tribününün adını bir marka alacak kimse "yeni açık" diye bağırmayacak belki Beleştepe'den artık maç izlemek mümkün olmayacak bu yapıyla birlikte Metin Ali Feyyaz ruhu,Baba Hakkı'nın Vedat Okyar'ın,Sanlı Kaptanın,Optik Başkanların anıları da yerle bir oldu ama maalesef zaman değişiyor koşullar kurallar değişiyor futbolun arsada güzel olduğu yıllar çoktan geride kaldı belki "profesyonelleşiyoruz" belki bu statla Beşiktaş daha büyük başarılara koşacak marka değeri daha da artacak ama hiçbir zaman maçtan önce o eski stadın önünde yenen köfte ekmek aynı tadı veremeyecek eski dostlukların sıcaklığı yeni statta olmayacak babamızla ilk maça gittiğimizde oturduğumuz yere bakamayacağız geceden gelip stat önünde yatmak tarihe karışacak o günlerin amatör ruhunu o tadı hiçbir kupa hiçbir başarı geri getiremeyecek. Elveda İnönü şimdiden çok özledik.
belki hic gidemedik inonuye belki hic mac izleme firsati bulamadik inonude ama o olusan atmosferi ben ve benim gibi olanlar ekran karşısında bile olsa sanki ordaymisiz gibi her maçta hissettik. çok isterdim inonuye ait bir parcanin olmasini. diyor ya tozunu alir insan. kagida koyar yinede alir tozunu. super olmus duygulanmamak elde değil. :(
Son duduk çaldı.babam ağlıyordu fakat ben görmüyim diye gizliyodu. aynı şekilde ben de stada atlamadan önce bi 20 dakka anılarımi çocukluğum gözüme geldi.
Çok fena oldum çok !! O günü hatırladım.. İnönünün yıkımı, Sebanın ölümü, Takımın istikrarsız günleri ve Feda dönemi... 2013 2014 yılları pek de iyi geçmedi bizim için.. 2015 te yükselişimiz başlamıştı...
İzlerken ağladım o Son mac hic gözümün önünden gitmez. Son düdüklü saha atlamamız koltuk ve cim sökme kale filesinin bir parcasinı almak başka birşeydi yoğun bakımda olan bir insanın ölmeden ic organlarından bir parcasinı alıp saklamak gibi birşeydi yaşananlar. Benim ilk ve son oldu İnanönü atmosferini yaşamak ama o atmosferi yaşamabilmek icin Rizeden kacıp gitmiştim o Son maca ve ağlamıştım gözlerim sular sellem gibi tezahüratlarda sesim kısılacakcasına bağırıyordum ses tellerim 1 ay kendine gelmemişti...
izledigimde benim ve Bircok Besiktasli abimin kardesimin anilari ortak anlatilmis yeni acik kapali 7 yasimda ilk maca gittigim gunu tekrar hatirlatti hoscakal.
yayında ve yapımda emegı gecen tum arkadaslara ve thy calısanlarına sonsuz tesekkurlerımı sunarım. herzaman besıktasklı kalın ve besıktasla kalın. saygılar
ilk stada geldiğim zamanı hatırlıyorumda o yılları çok özledim babamla birlikte gitmiştik fenerbahçe maçıydı sanırım hatırlamıyorum ama yenmiştik oradaki o duygu hissedilmez anlatılmaz dile dökülemeyecek kadar anlamlı ve değerli duygulardı bu maçta yani son maçımıza gittiğimizde dua ediyordum Allah'ım lütfen şu düdük çalmasın maç bitmesin diye tabi insan biliyo maç biticek eve gidiceksin İnönü yıkılıcak son gelişin olucak tabi şimdilik o düdük çaldığında sanki dünyam başıma yıkılmış gibi hissettim hiç böyle bi acı sezmemiştim kendimde bir anda ağlamaya başladım arkadaşlarımda yanımdaydı ve tanımadığım bir sürü kartaliçe vardı hep beraber sahaya indiğimizde çimenleri ellerim yırtılırcasına söktüm yeri öptüm hiç olmadığım kadar mutlu vede üzgündüm insan üzülüyo ya ben şuana kadar hiçbir yakınımı kaybetmedim Allah kimseye bu acıyı vermesin ama İnönü'den ayrılırken ailemi herşeyimi kaybetmiş gibi hissettim gitmek istemedim benim yuvam evim gibiydi İnönü hiç tanımadığım insanlarla kol kola verip bağıra bağıra tezahürat yaptığım yenildiğimizde sarıldığım yendiğimizde sevinçten ne yapacağımızı şaşırdığım sonsuza kadar seveceğim insanları tanıtmıştı bana İNSAN BEŞİKTAŞLI OLUNCA KELİMELER YETMİYO İŞTE NE YAZACAĞINI BİLEMİYOR AMA BU ASLA VEDA DEĞİL ASLA GELİŞİMİZ GİDİŞİMZİDENDE GÜZEL OLACAK YİNE YENİDEN HERZAMANKİNDEN GÜÇLÜ OLACAK BU ASLA VEDA DEĞİL!!!
Ben izmirliyim hiç imkanım olmadı inönüye gitmeye. Babama yalvardığımı biliyorum gidelim bi günlüğüne baba döneriz hemen gibisinden. Fakat gidemedik ama genede ben umudumu kaybetmedim. Hala derim baba nolursun be baba Yeni stadımız açıldığı zaman ilk maçta ben orada olayım be baba hissediyim bir kere oranın havasını içime çekip bir daha bırakmıyım. Çok istedim ama olmadı. Ben bu belgeseli izlerken ağladım tüylerim diken diken oldu babam dedi noldu? Baba İnönü ya dedim inönü. Yıkıldı ama bir kere adım atamadım oraya. O da izledi o da ağladı.
Kaç yıl geçmiş hala açıp izliyorum Biz o evin gurbetteki çocukları mi oluyoruz Km mesafeler duyguları farksız kılmaz ya pazartesi günleri maçından nefret eden çocuklarız anakara sokaklarında besiktasin hakkını savunarak gezen çocuklarrdik evden uzakta Boynumuzda atkı ile gezerken garip garip bakılanlariz yılda 1.2 kerede olsan istanbuldan gelen var deyince sanki inönü geliyormuş sanıp sevinenlerdeniz
Ben Babamla ilk ve son olarak Olimpiyattaki antep maçına gittim bizim çok imkanımız yok ve ben 3 4 yıldır baya gitmek istiyorum vodofone açılalı 4 yıl oldu daha gitmek nasip olmadı ve artık yeter dedim 2020 2021 sezonunda maçlara gitmeye başlıcam ve bu mesajı maça gittiğim veya gideceģm zaman okucam belki hatırlamam ama görürsem ağlarım ŞAMPİYON BEŞİKTAŞ ULANN
ya hıc gıdemeyenler napsın ben 18 yasındayım ve ınönuyu hıc gormedım canlı canlı tv de gordum o taraftar coskusu kanımı tıtretıyordu ya o ınönu atmosferını 1 dkkalına yasaydım kalbım dayanmazdı her halde orda trıbunde Besıktasım dıe bagıranlar ınsanlar ne kadar sanslı olduklarını unutmasınlar...
Almanların "fernweh" diye ilginç bulduğum bir tabiri vardır. Bu kelime "bir yere hayatında gitmemiş olmana rağmen oraya duyulan özlem duygusu" anlamına gelir. Sanırım inönü'ye karşı hislerim bu şekilde.
bu belgeseli izlediğinde gözleri dolmayan BEŞİKTAŞLI yoktur bence
Benn nerdeyese.agladim yaa cok süper belgesell. 😢😢🏁🏁🏁
😪
Son maçta inönü'de olduğum için, Rahmetli Süleyman Seba'nın tabutunu 35 derece sıcağın altında Akaretler kulüp binasından Dolmabahceye kadar omzumda taşıdığım için, Liverpool ile oynanan 132 desibel DÜNYA SES REKORUNUN kırıldığı maçta olduğum için kendimle GURUR duyuyorum. Hayatım da yaşadığım en büyük duyguları, heyecanları Beşiktaş'da yaşadım. Kız arkadaşımla buluşacağım zaman, (çok seviyordum) bile bu kadar yoğun duygular yaşamadım. Anlatılacak çok hikaye çok anı var. İyi ki Beşiktaş'lıyım be.. Allah'tan tek dileğim, evlendiğim zaman bana sağlıklı bir KARTAL nasip etmesi, Kartaliçe'de olur lakin KARTAL olursa daha bi iyi olur. Söz veriyorum oğlum, sen dünyaya gel seni ilk işim Dünya'nın en güzel, ve en büyük Aşkıyla tanıştırıcam.. ve gerisi sana kalmış.. Emin ol sende babanın izinden gideceksindir. Emin ol hiç unutamayacağın duyguları Beşiktaş'da bulacaksın..
Ömür desen, Ömürsün 'SEN' BEŞİKTAŞ..
Yaa Kardes Duygulandirdin beee 🏁🏁🏁😢😢 ne diyeyim.bilemiyom saygilar diyorum.
Evlendi mi kardeşim beşiktaşlı oldumu çocukların
Naptın abim
Çok şanslısın ben İstanbul a taşındığım yıl inönü stadı yıkılıyordu inönüyü yıkılmadan gördüm ama o atmosferi yaşayamadım harbiden çok şanslısın inönü de dolu tribünlerde bir macta olmak için herşeyimi verirdim of :(
Kartal veya kartaliçe farketmez selam olsun tüm kartal ve kartaliçelere
babam hasta fenerli :) ve bursada yaşıyorum !!! ömrümün ilk gününden beri beşiktaşlıyım... şükürler olsunki kendimi farklı, ruhumun özgür, kalbime heycan veren yegane duygu bu. yani özetle abi onu bunu boşverinde be İYİKİ BEŞİKTAŞ VAR...
Staddan aldığım koltuğuma oturarak izledim..ağladım.. Yolup balkonumda sulayıp beslediğim çimler de soldu gitti..
Her hafta izlerim, her hafta aynı duyguları yaşarım...
Eski Beşiktaş, eski Beşiktaş taraftarı da o enkazın altında kaldı. Hoşçakal iki gözüm, hoşçakal...
bize BEŞİKTAŞLI olma duygusunu yaşattığın için, teşekkürler baba
Beşiktaşın sahaya çıkışı bizim bu dünyadaki cennetimizdir beee sen hep var olacaksın beşiktaşım yaşaaaaaa sen çok yaşaaaaaa gözlerden süzülen yaşlarım yerleri yıkadı offfff gençliğimiz lise yıllarımız masum çocukluğumuz okulu kırıp kızları ekip Beşiktaş maçına inönüye gidişimiz ahh ulannnn ahhh
bu belgeseli seyredipte duygulanmayan Beşiktaş'lının Beşiktaşlılığından şüphe ederim bu kadar açık ve net Gençlerbirliği maçından bir önceki İnönü'de ki maç olan Orduspor maçında Yeni Açık tribünündeydim ve maç başlamadan önceki tüm stad olarak söylediğimiz bazıları kupalara bazıları şampiyonluğa tezahüratımız hala kulaklarımda... :/
Bende yeni açıktaydım kardeşim son 5 maça özel kombine çıkarmıştı yönetim onu almıştım. Özellikle gençler maçından önce yediğimiz biber gazı, Belestepedeki taraftarın polis tarafından kovalanması, bizim onlara saldır Belestepe oooley diye bağırmamız, İnönünün son konserini vermemiz, maç sonu zemine inip çim ve koltuk almamız... UNUTULMAZ...
beni bitiriyor bu belgesel be sen bizim canımız ciğerimizsin Beşiktaş...
BESIKTAS'li olmak BESIKTAS'in parcasi olmak, maclarina gitmek gercek cok buyuk bir ayricalik. Bir cok kisinin oldugu gibi benimde Inonu stadi hatirasi en son kazmayla gomuldu. Sagolun belgesel cok guzel olmus. yeni stadda bulusmak uzere. Hoscakal Inonu stadi.
duygulandım bir koyu beşiktaşlı olarak babamla 1 maca bıle gıdememe duygusu bıtırdı beni Allah herkese nasip etsin babası ile o atmasferde maç seyretmeyi ilk gülmeyi ilk kalp atışımı ilk gözyaşımı ve ilk heycan nedir ben inönüde öğrendim :(
belgesel çok güzel olmuş insan ekrana kilitlenip kalıyor, ulan be ah be diyor şimdi hafta sonu orda maça gitmek vardı diyor ama maalesef insan özlüyor be İnönün o atmosferi o havası özlenmezmi stadın önünden geçerken bile bi içi burkuluyor farklı seyler hissediyor insan yeni stadla birlikte inşallah eski başarılı günlerimizede dönücez
Ne güzel bir belgesel olmuş. Beşiktaş taraftarı değilim ama Teşvikiye'de doğdum büyüdüm. İnönü stadının bendeki en büyük anısı herkesin olduğu gibi.Rahmetli babam ile beraber gittiğim ilk maçın orada olması. Sanırım bazı şeyler ne olursa olsun hiç silinmiyor hafızdan. Bazende yüreğiniz en sevdiğinizin acısını bir daha hissetmesin diye için hatırlamak istemiyorsunuz. Ama stadın önünden her geçtiğimde sadece bir yere gözüm takılır hala. Yeni açığın orta katı, kapalı tribüne yakın olan kısım. 3 Haziran 1979, Galatasaray -Kırıkkale spor maçı, 3-1 bitmişti. Gollerden birisini Fatih Terim atmıştı. İlk "boyacı" şapkam oradandı. İlk gol sevincim, ilk kez stad'a bir maça gidişim, ilk dönüşüm heyecanla, ilk "pide ve ömür ayran"ınmı da orada tatmıştım. Yıllar boyu o hep hamur gelen bir türlü içi pişmeyen ama maçta ilaç gibi gelen, aynı tadı başka hiçbiryerde bulamayacağınız peynirli pide ve dikdörtgen kutu ömür ayran!
Yıllar boyu o stada birde simge olarak baktım. Oraya yakışan dönem mimarisi, heybeti, yılların verdiği marka değeri görüntüsü. Bazı filmlere bakınca orada stadın olmadığı dönemler vardır, "ne kadar boşmuş" diye içinizden geçer. Stat yapılınca deniz tarafındaki ihtişamlı maraton kapısıyla, kuleleriyle ne güzel yakışmış oraya değil mi?.
Şimdi istesen bir daha parasıyla bile yapamayacağın bu güzellikteki stadı "yeni güzeldir, daha büyük daha modern olsun" diye yok etmenin, şehir ve yaşam kültürüne ne vereceğini gram anlamıyorum. Herkes "anılar da yok oluyor olacak" diyor. Evet, doğru ama keşke bu konuda birazda tepkinizi koyup en azından stadın bir parçasının kalmasını isteseydiniz. Koskoca yılların yaşanmışlığı sırf daha çok seyirci gelsin, daha "modern" olsun diye tarihe gömüldü. Kendi adıma ben bu kararı alanları hiçbir zaman affetmeyeceğim çünkü geriye bir daha konmayacak çok değerli baba-oğul anıları, arkadaşlıklar, sevinçler, üzüntüler tarihini de yok etmiş oldular. O stat, oradan geçerken tarihi dokusuyla, sarayla beraber, bölgenin tarihi geçmişi ile beraber bir kültürel anıt , her santiminde tarih ve geçmişten kalan sayılı mimari hazinelerden biri olarak değer kazanıyordu. Şİmdi çelik ve beton yığını ile ne elde edeceğimiz belli!
Bu stada çocuklarının elinden tutup getiren bütün babalara minnet ve şükranlarımla.
beşiktaşta oturmak isteyipte oturamayan başka şehirlerde büyümüş beşiktaşlı taraftar ne yapsın .çok şanslılar . Kendileri kıymetini biliyor ,yakınlarıda bilsin.. Burda villada yaşıyacağıma beşiktaşta kötü bi evde oturmaya razıyım ..Beşiktaşta oturmak ! vay be ..
Doğma büyüme İzmirliyim İnönü deki ilk maçım stattada ki son derbi olan 3 Mart 2013 Beşiktaş-Fenerbahçe maçıydı. Olcay Şahan'ın 90+4 de attıgı golden sonraki mutlulugum hayatımdaki en önemli en degerli anlardan biriydi. Gerçekten bambaşka birşeymiş o statta bir zafer yaşamak. O semtte büyüyüp her maçına giden insanların duygularını tahmin edebiliyorum. Allah'în izniyle yeni mabedimizde daha nice zaferler yaşayacağız..
İnsan izlerken içinden "ah be keşke İstanbul'da olsaydık da biz de koklasaydık o çimin kokusunu" diyor. Emeği geçen herkese teşekkürler.
Beşiktaş semtinde oturmak için neler vermezdim be
Insanlarimiz cok temiz insanlar dünyada yok inanin buna, Fenerliyim .Baris Huzur sevgi dileyimle her Türk evladigna 🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷
Şu cümle her şeyi anlatıyor işte: '' İnsan oranın tozunu alır be tozunu! Tozunu alır saklar..''
Yıllardır bu bu videoyu izliyorum ve 21:04'te ciğerimi her defasında bırakıyorum.
dayı stada hiç gidemedim o inönünün kokusunu içime çekemedim koyuyo be insana
bende hiç gidemedim
Ah yine ben önünden geçtim 2 kez ama resim bile çektiremedim ona yanarım
Uzakta olsakta gelip defalarca o duyguyu yaşayabilmek benim için onurdur gururdur. Bu video beni çok duygulandirdi gözlerim doldu sanki canimdan bir parça kopuyor gibi hissettim. Bence Beşiktaş lilik ruhu budur. Mabed yenilediğinde ayni duygulari hissederiz umarim.
Güneşli güzel bir öğleden sonra,iyi bir takımı yanında sevdiklerinle izlemenin verdiği keyif hiç bir şeye değişilmez.
Gerçekten çok sevdik be... Şahane olmuş. Allah her baba oğla bunu nasip eder inşallah
mükemmel olmuş. ağlattınız resmen. Inönü'ye hiç gidemedim ama gerçekten hep kalbimde yaşadım o aşkı sevdayı. ellerinize sağlık
Anılar geldi akla döküldü gözyaşı.Mutluluklar, hüzünler, umutlar..İnönüyü o kadar çok özlemişim ki. #babaevi
başka ne için hissedilir bu duygu,BEŞİKTAŞ'ım sen çok yaşa.
Babam futbolu sevmez, ben İnönü'ye hiç gidemedim, o çoşkuyu o hüznü stadda yaşayamadım. Rabbim Vodafone Arena'nın açılış maçına koşa koşa gitmeyi nasip etsin hepimize.
+Tolga Savaş oğlunuzla birlikte nasip etsin :)
+Altan Seyit amin :)
+Tolga Savaş Kardeş bilmiyorum kaç yaşındasın ama, Babanın futbolu sevmemesi, senin Mabed'e gitmemeni engelleyemezdi. Her ne olursa olsun gitmen gerekirdi. Lakin benim babam Trabzonspor'lu, onu da geçtim Annem babam ayrılar. Ben bu hayatta ne yaptıysam kendi kararlarım ile yaptım. Beşiktaş'ı da kendim buldum, sevdim, gittim, geldim. ne diyim yani sana..
+Anıl Civelek 18 yaşındayım. Balıkesirde yaşıyorum bu sene kocaeli üniversitesini kazandım, İstanbula 4 yaşından beri hiç gitmemiştim ,kocaeli yakın birkaç kez gidip geldim. Maalesef benim ailem izin vermezdi maça gitmeme, şimdi galatasaray maçı için gün sayıyorum.
+Tolga Savaş iNSALLAH BAKALIM..
Gözlerimiz doldu ama ağlayamadık. Sen bizi ağlarken görmek istemezsin inönü..
Koskoca bir tarih mazi oldu be hey gidi İnönü hey sen neler yaşadın neler yaşattın keşke hiç gitmeseydin.
Tarihi yeniden yaşamış gibi oldum duygulandım sevinçlerim hüzünlerim anılarım film şeridi gibi gözümün önüne geldi elveda İnönü kalbimin bir köşesin de hep varsın daima olacaksın emeği geçen herkeze tek tek teşekkür ediyorum #GururLan
Cok guzel olmuş be. Belki hic gidemedim Inonu'ye ama ayrı sevdim.
son gençlerbirliği maçında, maçtan önceki olaylarda yüzüme biber gazı kapsülü gelmişti.
hastaneye gitmek yerine stada girmeyi seçtim. bırakıpta gidemedim..
maçı suratımın sağını hissetmeden izledim
hastaneye gittiğimde elmacık kemiğim iki yerden kırılmış ve hala çenemi hissetmiyordum.
Elinize yüreğinize sağlık bütün Beşiktaşlıların kalbine bir dokunuş bu sevdaya seslenmek
Hiç gidemeden bu kadar üzüldüysem gidenlerin halini düşünemiyorum
Teşekkürler bende ilk gittiğimde babamın omzunda izlemiştim öyle anlatıyor babam şimdi 20 yaşındayım belki benim anılarım fazla değil ama duygulanıyorum ister istemez..
harika bir belgesel olmuş çok duygulandım..
İnönü yıkıldığı zaman ;
"kızını evlendiren baba ya da oğlunu askere gönderen bir anne gibi hissedeceğiz kendimizi."
25 dakika çok kısa olmuş ama gerçekten son 5 dakikası ağlattı. ellerinize yüreğinize sağlık.
Tesekkurler THY aglattiniz be.. bi stad bu kadar sevilirmi be..😩 sondaki sozde gozlerim doldu
Ağlamamak, tüylerinin diken diken olmasını engellemek elde değil seviyorum seni ben Beşiktaşım
Bilmiyorum belki bu kadar duygusallaşmam yersiz oldu ama hüngür hüngür ağladım ben.Yapımında emeği geçen herkesin eline sağlık nefesine sağlık.O stadda büyüdük biz.
abi her saniye gözler dolu bu nedir ya :((
Ödemiş li olduğumdan İnönü ye gitmek nasip olmadı ama Beşiktaş ı takip etmekten vaz geçmedim belgesel izlerken kaybettiğim babamı hatırladım 😢😢 baba ocağın çınar ağacı mabet imiz İnönü ismi değişsede BİRDE BEN TAKIK BİRİSİYİM TUÜRK NE DEMEK YA TÜRK HAVA YOLLARI
Abi aglamamk elde degil seviyoruzzz abi belki ben maclara gidemedm mmaddi durumm ogunlerde iyi degildi ama BEŞİKTAŞ hep kalbimde olenedek hep icmde kalacak COK SEVDİK BE ABİ
Harika bir klip gerçekten gözlerim doldu... Dünyada tek
İnönü Stadı varken hiç gidemedim param yoktu . Taşını yollayın dedim arkadaşlara yapmadılar. Çalıştım para kazandım arena yapıldı ilk şampiyonluk kutlamasına gittim. Lyon maçına gittim. Stada ilk girerken duvarını öptüm. Yeri öptüm oturduğum koltuğu öptüm. 95 yılında babam rahmetli oldu. Hayaldi gerçek oldu gelmek benim için yeni İnönü ye. Tv de izledim yıkılırken nasıl ağladım. İyiki Beşiktaşlıyım bee.
"bu maçta herhalde 90.dakika düdüğü çaldığı zaman giden bir tarihe tanıklık ettiğimiz için bizi perişan edecek gibime geliyor."
"hiç kimse oradan maç bittiğinde gitmek istemeyecek.."
"kızını evlendiren baba ya da oğlunu askere gönderen bir anne gibi hissedeceğiz kendimizi."
"son düdük çalmasın 90 artı 100 oynansın ne bileyim bir şey yapılsın yani yarın.. herkes koltuk sökecek belki ama.. yani.. inönü'den.. inönü'nün tamamını alsam da bana yetmeyecek gibi."
"şimdi insanlar diyorlar ki işte koltukları almayın. ya nasıl almayalım? adam oranın tozunu alır tozunu... tozunu bir kağıda koyar, tozunu saklar. hani koltuğu moltuğu bırak, gelir oradan yıkıldığı zaman bir tane taşını alır, mermerini alır saklar. der ki: bu eski inönü'nün mermeriydi be! "
"son gençlerbirliği maçında maç bitti, tabi şok var staddan ayrılıyorsun evine gideceksin ve inönü bir daha yok.. küçük bir çocuk babasına şey diyordu orada.. 'ya baba ben bir daha inönü'ye gelemeyek miyim inönü'nün canı acımıyor mu?' demişti mesela.. o çocuğun o lafı biraz içimi acıttı açıkçası. ve 'hoşçakal inönü' dedim. 'bir müddet hoşçakal iki gözüm.' dedim..
Çok özledik 11 Mayıs 2022. 9 yıl öncesine dönmek için neler vermezdikki…
Hic gitmedigim halde icim burkuldu tuylerim diken diken oldu mukemmel olmus....
babam doğum günü hediyesi olarak beni kahvede fener derbisi izlemeye götürdü. feneri yenmiştik. hayatımda aldığım en güzel hediye budur. bana dünyaları verseler babamla birlikte dışarıda izlediğim ilk maçın yerini hiç bir şey tutmaz. zonguldakta yaşadım babamda ben de göremedik hiç inönüyü. hep istedik ama olmadı. şartlar el vermedi. kafama koydum ama Allah izin verirse ben babamı vodafone arenaya götürecem. o bana belki tv den inönüyü izletti ama ben ona canlı canlı vodafone arenayı izletecem.
aynı beni anlattin kardeşim bende ereğlideyim vodofone arenayı görücez inşallah
Izletinmi Arif Kardes. Yaa cok duygulandim yaa bana ne oluyor böyle BESIKTAS MACI Olunca cok duygulaniyorum. 😢😢👍👍🏁🏁🏁🏁
Endüstriyelleşen futbola karşı direnen son yapılardan birisiydi İnönü Stadyumu. Belki yerine daha modern daha işlevsel bir kompleks yapılıyor şimdi ama hiç bir zaman o İnönü'nün amatör ruhu geri gelmeyecek yeni açık tribününün adını bir marka alacak kimse "yeni açık" diye bağırmayacak belki Beleştepe'den artık maç izlemek mümkün olmayacak bu yapıyla birlikte Metin Ali Feyyaz ruhu,Baba Hakkı'nın Vedat Okyar'ın,Sanlı Kaptanın,Optik Başkanların anıları da yerle bir oldu ama maalesef zaman değişiyor koşullar kurallar değişiyor futbolun arsada güzel olduğu yıllar çoktan geride kaldı belki "profesyonelleşiyoruz" belki bu statla Beşiktaş daha büyük başarılara koşacak marka değeri daha da artacak ama hiçbir zaman maçtan önce o eski stadın önünde yenen köfte ekmek aynı tadı veremeyecek eski dostlukların sıcaklığı yeni statta olmayacak babamızla ilk maça gittiğimizde oturduğumuz yere bakamayacağız geceden gelip stat önünde yatmak tarihe karışacak o günlerin amatör ruhunu o tadı hiçbir kupa hiçbir başarı geri getiremeyecek. Elveda İnönü şimdiden çok özledik.
Kral çok güzel yorum yapmışsın öngörün güzel
Vay be zamanlar geçiyor ama hep eskiler özleniyor
belki hic gidemedik inonuye belki hic mac izleme firsati bulamadik inonude ama o olusan atmosferi ben ve benim gibi olanlar ekran karşısında bile olsa sanki ordaymisiz gibi her maçta hissettik. çok isterdim inonuye ait bir parcanin olmasini. diyor ya tozunu alir insan. kagida koyar yinede alir tozunu. super olmus duygulanmamak elde değil. :(
Son duduk çaldı.babam ağlıyordu fakat ben görmüyim diye gizliyodu. aynı şekilde ben de stada atlamadan önce bi 20 dakka anılarımi çocukluğum gözüme geldi.
Ciğerimin yarısı, kalbimin ağrısı... iki gözüm ... :(
Bu kalp seni unutur mu İNÖNÜ.. "Unutursak kalbimiz kurusun"
Çok fena oldum çok !! O günü hatırladım.. İnönünün yıkımı, Sebanın ölümü, Takımın istikrarsız günleri ve Feda dönemi...
2013 2014 yılları pek de iyi geçmedi bizim için.. 2015 te yükselişimiz başlamıştı...
cok etkilendim be aglattiniz 😩😞😞
ilk gittiğim maç, girdiğimde ki hislerimi tekrar hatırladım. şahane olmuş!
insanın babasına dair en iyi hatıraların olduğu yerderdir.
Abi efsane olmuş ağlattınız resmen emeği gecenlerin yüreğine saglık ..
İzlerken ağladım o Son mac hic gözümün önünden gitmez. Son düdüklü saha atlamamız koltuk ve cim sökme kale filesinin bir parcasinı almak başka birşeydi yoğun bakımda olan bir insanın ölmeden ic organlarından bir parcasinı alıp saklamak gibi birşeydi yaşananlar. Benim ilk ve son oldu İnanönü atmosferini yaşamak ama o atmosferi yaşamabilmek icin Rizeden kacıp gitmiştim o Son maca ve ağlamıştım gözlerim sular sellem gibi tezahüratlarda sesim kısılacakcasına bağırıyordum ses tellerim 1 ay kendine gelmemişti...
Ulan sevmeyelimde taşa mı dönelim..
Süperrr sinnnnn 👏👏👏👏👏🏁🏁🏁🏁 bence sende haklisinnnn.👏👏🏁🏁🏁🏁
izledigimde benim ve Bircok Besiktasli abimin kardesimin anilari ortak anlatilmis yeni acik kapali 7 yasimda ilk maca gittigim gunu tekrar hatirlatti hoscakal.
iyi ki varsın babam hep ol, ben de izinden gidip çocuğumu Beşiktaşlı yapayım hep ol ki 5 yaşına girdiği gün kolundan tutup inönüye götüreyim babam
İçine doğru ses çıkarmadan ağlamak neymiş şuan öğrendim lan.
gözümden yaş geldi be :(
İçinde olurda yapmazsan ömür boyu uhde kalirya Inönü benim için öyle olacak ... :(
Güzel olmuş ellerinize sağlık
boğazın düğüm düğüm oldu aglama mak için zor tutuyorum kendimi yapanın ellerine saglik
Ben ilk defa bir video veya ne bileyim bir film izlerken ağladım ne diyeyim bilemedim şimdi ELVEDA İKİ GÖZÜM.
Daha önce hiç Inonuye gitmedim ama gozlerim doldu muhtesem olmus
yayında ve yapımda emegı gecen tum arkadaslara ve thy calısanlarına sonsuz tesekkurlerımı sunarım. herzaman besıktasklı kalın ve besıktasla kalın. saygılar
ilk stada geldiğim zamanı hatırlıyorumda o yılları çok özledim babamla birlikte gitmiştik fenerbahçe maçıydı sanırım hatırlamıyorum ama yenmiştik oradaki o duygu hissedilmez anlatılmaz dile dökülemeyecek kadar anlamlı ve değerli duygulardı bu maçta yani son maçımıza gittiğimizde dua ediyordum Allah'ım lütfen şu düdük çalmasın maç bitmesin diye tabi insan biliyo maç biticek eve gidiceksin İnönü yıkılıcak son gelişin olucak tabi şimdilik o düdük çaldığında sanki dünyam başıma yıkılmış gibi hissettim hiç böyle bi acı sezmemiştim kendimde bir anda ağlamaya başladım arkadaşlarımda yanımdaydı ve tanımadığım bir sürü kartaliçe vardı hep beraber sahaya indiğimizde çimenleri ellerim yırtılırcasına söktüm yeri öptüm hiç olmadığım kadar mutlu vede üzgündüm insan üzülüyo ya ben şuana kadar hiçbir yakınımı kaybetmedim Allah kimseye bu acıyı vermesin ama İnönü'den ayrılırken ailemi herşeyimi kaybetmiş gibi hissettim gitmek istemedim benim yuvam evim gibiydi İnönü hiç tanımadığım insanlarla kol kola verip bağıra bağıra tezahürat yaptığım yenildiğimizde sarıldığım yendiğimizde sevinçten ne yapacağımızı şaşırdığım sonsuza kadar seveceğim insanları tanıtmıştı bana İNSAN BEŞİKTAŞLI OLUNCA KELİMELER YETMİYO İŞTE NE YAZACAĞINI BİLEMİYOR AMA BU ASLA VEDA DEĞİL ASLA
GELİŞİMİZ GİDİŞİMZİDENDE GÜZEL OLACAK YİNE YENİDEN HERZAMANKİNDEN GÜÇLÜ OLACAK BU ASLA VEDA DEĞİL!!!
çok özel bir paylaşım teşekkürler... #beşiktaşım
Beşiktaş lı değilim ama gözüm bi doldu be
yapanin elleri derg gormedin duygulanmamak elde değil
harike bi belgesel bayildim.
Ben izmirliyim hiç imkanım olmadı inönüye gitmeye. Babama yalvardığımı biliyorum gidelim bi günlüğüne baba döneriz hemen gibisinden. Fakat gidemedik ama genede ben umudumu kaybetmedim. Hala derim baba nolursun be baba Yeni stadımız açıldığı zaman ilk maçta ben orada olayım be baba hissediyim bir kere oranın havasını içime çekip bir daha bırakmıyım. Çok istedim ama olmadı. Ben bu belgeseli izlerken ağladım tüylerim diken diken oldu babam dedi noldu? Baba İnönü ya dedim inönü. Yıkıldı ama bir kere adım atamadım oraya. O da izledi o da ağladı.
İnsan hiç görmeden aşık olur mu? vallahi olur,Ben hayatımda hiç gidemedim İnönü'ye,içimde bir utke kalmıştır hep.
Babamla gidemedik; sevmez maçı, umarım oğlumla gideriz
Kaç yıl geçmiş hala açıp izliyorum
Biz o evin gurbetteki çocukları mi oluyoruz
Km mesafeler duyguları farksız kılmaz ya pazartesi günleri maçından nefret eden çocuklarız anakara sokaklarında besiktasin hakkını savunarak gezen çocuklarrdik evden uzakta
Boynumuzda atkı ile gezerken garip garip bakılanlariz yılda 1.2 kerede olsan istanbuldan gelen var deyince sanki inönü geliyormuş sanıp sevinenlerdeniz
Bu asla veda değil biz yine geleceğiz! Halayla türkülerle yer gök inleteceğiz!
Geldik ve inlettik!
Ah ulan bende izleyebilseydim ya o şifo Mehmetleri, Metin, Ali, Feyyazları, hissedebilseydim o İnönü'nün atmosferini, meşale kokularını... Vodafone Arena' ya kaldı benim iş, Gökhan Törelere, Oğuzhanlara... :')
aynen kardeşim:)
DÖNÜŞÜMÜZ MUHTEŞEM OLUCAK !
omrum sana feda olsun Besiktasim!
elazığspor taraftari olarak maç izlemedim ama eski inönü stad orda resmin vardir gariban ve yürekden seven kişiler genelli hep beşiktaş tutar
Biz Beşiktaş'ı boş yere sevmedik, baba hakkı var!
Güzelim belgesele 2024ün 2 Mart tarihinde denk gelmem üzdü beni ama İnönü’yü kaybetmek kadar üzmedi
21:00 dakikadaki abi ne güzel dedin de ağlattın beni :)
İlk inönü'ye gidişim 23 Nisandı :) Hemde sahnedeydim tüm üstümü batırmıştım kayıp duruyordum futbolcular gibi :)
ağlattınız be abi :(
emeginize yüreğinize saglık :((
Ben Babamla ilk ve son olarak Olimpiyattaki antep maçına gittim bizim çok imkanımız yok ve ben 3 4 yıldır baya gitmek istiyorum vodofone açılalı 4 yıl oldu daha gitmek nasip olmadı ve artık yeter dedim 2020 2021 sezonunda maçlara gitmeye başlıcam ve bu mesajı maça gittiğim veya gideceģm zaman okucam belki hatırlamam ama görürsem ağlarım ŞAMPİYON BEŞİKTAŞ ULANN
Her zaman her yerde en büyük BEŞİKTAŞ.!
ya hıc gıdemeyenler napsın ben 18 yasındayım ve ınönuyu hıc gormedım canlı canlı tv de gordum o taraftar coskusu kanımı tıtretıyordu ya o ınönu atmosferını 1 dkkalına yasaydım kalbım dayanmazdı her halde orda trıbunde Besıktasım dıe bagıranlar ınsanlar ne kadar sanslı olduklarını unutmasınlar...
Almanların "fernweh" diye ilginç bulduğum bir tabiri vardır. Bu kelime "bir yere hayatında gitmemiş olmana rağmen oraya duyulan özlem duygusu" anlamına gelir. Sanırım inönü'ye karşı hislerim bu şekilde.
O son 3'lüyü unutamam hala dün gibi...
ağlattın be
Ellerinize sağlık
KAÇ SENE OLDU YİNE CİĞERİM KOPTU İZLERKEN O GÜN STADTAN ALDIĞIMIZ KOLTUKLAR HALA DURUYOR HELE ÇİMLER HALA DERİN DONDURUCUDA VE YEŞİLLER...