Evin en küçük çocuğu olmak karakterimizi nasıl etkiler?
HTML-код
- Опубликовано: 17 окт 2024
- Kıymetli dostlarım. Video birden bitiyor fark ettim. Düzenlemede bir hata oldu. Ortanca çocuk konusu yarım kaldı.
Bu videoda evin küçük çocuğu olmanın kişilik gelişimi üzerindeki etkilerini konuşuyoruz.
Sıra bana geldi en küçük çocuk olmak bana göre hem anne babanın hem de bütün kardeşlerinin travması ile dünyaya gelmek demek. Bana göre evin en talihsiz üyesi 😢😢
😢
Kesinlikle 🙄
👏
Hatta bütün sulalenin desek daha doğru
Öyle…
Ortanca olarak hep arada kaynayan oldum😅 videomuz kaynamasin bari hocam❤😊
😅
Kaynadı 😂😂
Bende ortancayim
😂
Tam kaynamak üzereyken..100•C’ çıkmadan kesildi video😅
Ben en küçük çocuğum. Bizim ailede roller tam tersiydi benden hep büyüklük, aile içi tartışmalarda arayı bulma, dertlerini dinleme gibi şeyler beklendi. Yaşım genç olmasına rağmen yıprandığımı hissediyorum. Kendimi feda ettiğim sınırlarımı koruyamadığım çok zaman oldu. Çözümü ise olabildiğince mesafe koyarak buldum en azından daha fazla yıpranmamak kendime ait olmayan sorunlarda boğulmamak için.
Katiliyorum bu kesinlikle mizacla ilgili
Katılıyorum aynı durumdayız
Evet sınırlarımıza hiç saygı duyulmadı
Ben yazmışım gibi bu yorumu 😔
üstüne üstlük bir de sen rahat büyüdün diye suçlandık
Küçük çocuk olmak demek abilerin ve ablaların evlendikten sonra anne ve babanla başbaşa kalıp onların ebeveynine dönüşmek demek benim için. Bir de kardeşlerin artık uzakta olduğu için onlar ideal evlada dönüşür. Sen evde olduğun için yaptığın hatalar daha bi göze batar. Anne baban konusunda daha fazla sorumluluk hisseder ve onları yalnız bırakmak istemezsin. Büyük kardeşlerinin evde olduğu ve evin sıkıntılarını paylaştığınız günleri özlersin. Sanki herkes gitmiş hayatını kurmuş da sen eski bi hayato yaşamaya devam ediyormuşsun gibi. Ay ne doluymuşum ben de😂
Ayy bunu en iyi kadınlar anlar iki abim var yaş farklarımız da çok yakın ama hep dışarıda okudular neyse ben hep ailenin yanındayım özellikle annem için abimler başkadır. Ben her gün evdeyim bi şeylere yardımcı olurum erkek çocuğu dışarıdan gelir bi iş halleder uzaktan telefon eder yine en kıymetlisi o. Evlendim gurbete geldim küçük abimle aynı şehirdeyiz çok şükür artık ben de kıymeti bilenen biriyim 😅❤
Ben de aşağı yukarı sizin gibiyim. Tek fark annem neredeyse hiç annelik yapamadı bana. Annem felçli değildi ama yatalak hasta idi. Ben üniversite 2.sınıfa giderken annem yeni yeni dışarı çıkıp az az yürümeye başladı. Dolayısıyla küçük bir çocukken annemle gidip alışveriş nasıl yapılır ne bunu öğrendim ne de komşuya gidip oturmalar nasıl yapılır ne de bunu öğrendim. Dış dünyayla sıfır ilişki içindeydim, bu yüzden de evliliğimde çok zorlandım. Ama evde beni elinden geldiğince evde yiyecek bir şeyler varsa doyurdu giydirdi yıkadı vs ama bu şekilde okula yazdırmak gibi temel işleri yapamadı. Hatta ben kaç kez yittim yolu bulamadığım için. Ablamla abimle aramızda 18 yaş var. Onlar çoktan evlenmişti hocamızın da dediği gibi ve annemi ben kendim dışarı çıkardım ve her şeyi annesiymiş gibi ben öğrettim. Evlendikten sonra da annem 4 yıl bizimle yaşadı. Eşim artık sürekli kalmasını istemediği için abimin yanına gitmek zorunda kaldı ama hala annesini çağırır gibi gel de beni şunlardan kurtar diyor gelip 1 ay kalıp bi kendime geleyim diyor. Bende de algılar allak bullak. Annemsiz güzel bir şey yediğim zaman kendimi suçlu hissediyorum. Geçen eşimle tatile gittik annemsiz gittiğim için suçlu hissettim. Ama şunu da biliyorum ki tatile gittiğimi anneme söylesem bana bir şey demez ama onu da götürmediğim yüzünden için için üzülür. Bunu bildiğimden tatile gittiğimizi sakladım söylemedim. Bu ilk tatilimizdi ikinci üçüncü olsa onu da götürürdüm ama ilkti. Karı koca başbaşa kalmak istedik.
Özetle annemin annesi olmak çok yorucu olsa da dünya sınav dünyası. Allah'ım bize annelerimize yetebilme gücü versin, onların acısını bize yaşatmasın 🤲 çünkü annem de böyle olmasını asla istemezdi. Kendi kendine yetebilmeyi, okuma yazma bilmeyi çok istedi ama o da kendi ana babasının mağduru.
@@KisiselGelisim-gt6ge ne kadar zor şeyler yaşamışsınız ama anlatış tarzınızdan da anladığım kadarıyla iyi idare etmişsiniz. İyi idare etmek her zaman harika hissetmek demek değil. Her ne olursa olsun üzülseniz, yılsanız da dinlenip yola devam edebilmek bence asıl güçlülük. Zaman zaman suçluluk hissettiğinizi söylemişsiniz. Bilmiyorum aksini söylesem de yine böyle hissedeceksiniz kimi zaman. Ama siz elinizden geleni yapmışsınız. Annenizden bu noktada mümkün mertebe ayrışıp kendinizin hakkını da vermeniz gerekiyor. Kendi üzerimizde de hakkımız var neticede. Allah sizden razı olsun🌸
@@seymay1670 Yaaa Şeyma hanım ne kadar tatlısınız 🌼 Aslında son zamana kadar iyi idare edemedim. Değerli zamanınızı çalmak istemem ama yolculuğumu anlatmak isterim eğer okumak isterseniz. Değinmediğim yerlere değinecek olursam. Babam ben 1 yaşımdayken ölmüş, annemi okudunuz okuma yazması olmayan felçli değil ama yatalak hasta evden hiç dışarı çıkmayan bir kadın. Ablam ben 5/6 aylıkken kaçmış evlenmiş babam öldüğünde ablam 19 abim 17 yaşında imiş. Kısaca evde yatalak bir anne 1 yaşında bir bebek ben ve 17 yaşında bir çocuk babasız olarak kalmış. Kira ödeyemediğimiz için abim o çocuk haliyle sürekli ev değiştirmek zorunda kalmış. Ben evde büyüdüm dış dünyayı bilmeden, kötü insanların da olduğunu 30umda anladım. Sonra abim 27sinde evlendi eve yengem geldi 3 çocukları oldu sonra ben de 26ımda evlendim. Ablam yurt dışında yaşıyordu yani gurbetçi biriyle evlendi. Tam da benim liseye yerleşme yapacağım yıl tatile geldi. Ben stilist olmak istiyordum ve hocalarım da bu kızı güzel sanatlar lisesine yazdırın dedi. Ablam da bunu duydu, bu ne biçim meslek dedi hatta afedersiniz sikilist yaparlar seni dedi ve onun yüzünden hiç ilgimin olmadığı tarih bölümünü bitirdim. Dolayısıyla atanamadım. İşte evlendiğimde eşim de çocuk isteyince ben arada sıkıştım. Çocuk mu atanmak mı annemin bakımı mı... Bunların hepsini yapabilmek için zamanım yoktu kendimi aşırı sıkışmış hissettim ve geçen yıl eylülde ağır bir panik atak geçirdim ve doktora gittiğimde panik atak anksiyete olduğumu söyledi. Aramadığım için hala ablam utanmadan beni hayırsızlıkla suçluyor. Bu arada ablamın lise seçimleri sırasında Verin kocaya gitsin ne okutuyorsunuz dediğini de ve evleceğim kişiyi de ablamın seçtiğini söylememezlik olmaz. Eşim de başta toydu bilmiyordu evlilik nedir, dolayısıyla sıkıntılar çektik kavgalar ettik. O çocuk istedi ben atanmak, iş neredeyse boşanmaya giderken ben panik atak oldum ablamın sayesinde. Son durum bu Şeyma hanım. Artık her şeyi boş verip akışına bıraktım.
@@seymay1670 Ve Allah'ım sizden de razı olsun bir sıkıntınız varsa gidersin iki dünyada da rahatlık güzellik versin.
Tülay hocam ben ortancayım.
Büyük çocukta da küçük çocukta da biraz kendimi gördüm. Sıranın ortancaya en son gelişi, tam sıra geliyormuş gibi olup vazgeçiliş hayatımızın özeti gibi oldu😁
Bu konuda bildiğim tek şey; hala ekmek almaya benim gittiğim... 🥰
Video yarım mı kaldı
😅😅😅
@@mutluumutlu Daha videoyu görür görmez yorumu yazdım. Henüz dinlememiştim, doğru. Ama yazdığım gerçek hiç değişmiyor.
Tam ortanca çocuklarla ilgili bisey söyleyecekken videonun orda kesilmesi valla cuk olmuş ortancalari anlatmış durum 😂😂
😂 öyle gibi oldu. Oysa edit sıkıntısı tamamen
@@PsikologTulayKok Edit sıkıntısını sevdim 🥰
😂😂😂😂
Bence önemli detaylar gelecek Tülay Hocamızdan ❤
😂😂😂😂
Küçük çocuk olmak gerçekten zor. Herkes size emir veriyor. Herkes kendini amir sanıyor. Büyükler sizi hep değersiz hissettiriyor. Ablalar genelde düşman oluyor.
Tamamen katılıyorum size
Öyle olmayan aileyi de gördüm. Ama ben sizin dediğiniz gibi ….
Abiler peki
6 ablası olan evin en küçüğüyüm. Kendimden 17-15-12-10-7-5 yaş büyük ablalarım var. Ailenin son çocuğu olmak bana göre ; ailede var olmaya çalışmak,ben de varım demek için çok çabalamak, okulda çok başarılı olmaya çalışmak ,ona rağmen asla takdir edilmemek,etrafıma karşı en iyi insan olmaya çalışmak -ki başkaları için iyi olursam aileme övülürüm de belki değer görürüm düşüncesi-, iyi çocuk olmaya çalışırken hep eleştirilmek , üstelik seni eleştiren o kalabalığa karşı tek kötü his beslemeyi bilmemek,ne söylerse söylesin sevgiyle güvenle söyledigine inanmak ve onlara hep yaranmaya çalışmakla geçti. Herkesin bende söz hakkına sahip olmasını yadırgamadan kabul etmek zorunda olmanın zorluğunu çok sonraları anlamıştım. Şimdi 30yaşındayım, kardeşler olarak birbirimize çok bağlıyız ama çocukluğumun bu kısımlarını hatırlamak istemiyorum.
Tam aradığım yorum. En küçüğüm en başarılıyım. Ama en başarısız gibi görünüyorum.
Anne baba en son çocukta gec yaşta anne baba oluyor, çocuklar arasında cok yas farki oluyor büyükler evleniyor onlarin çocuklari ile siz de onların bakımları ile ilgilenir iken hem büyüyorsunuz, anne baba yaşlı hasta oluyor evde kalan hele kiz cocuk ise her yük kiza kaliyor evlenen umru olmuyor birde çocukları ekleniyor bakim olaraka
Aynen. Evlenip gidiyorlar bekarsın muhabbeti yapılıyor
Beni tarif ettiniz ben de son çocuğum.
Bende evin kucuguyum.Cocuklugum ablalarimin beni asagilamalariyla geçti.Annemden ziyade onlarin bana cektirdiklerini atamiyorum uzerimden.Dusunun bi solak oldugunuz icin bile asagilaniyorsunuz.Suan 36 yasindayim ve bu yasima kadar solak oldugum yuzume vurulmasin diye her isimi sag elimle yapmaya çalıştım ve hep sakladim😢😢😢
Solak olmak güzel bir şey. Lütfen rahat rahat kullanın yemeğinizi de yeyin sol elle.
@@tubishtuba kendim olarak var olamayisim ve hep kendimden utanç duymuş olmam çok acı bir durum.bunun etkisi geçmiyor içimden
😮
18 yasindayim ve tamamen aynisi solaklik bile. Bir de buyuk kardesler senin hakkinda anne babani doldurabilme yetkisine sahip oluyor,surekli elestirip sucluyorlar. Ablam (35) surekli beni suclardi ve elestirirdi ; yeteri kadar ders calismiyormusum, giydigim kiyafetler ne kadar kotu duruyormus ustumde, sanki vucudum model vucudumuymus da giyebiliyormusum, surekli cevreme ozeniyormusum,cok bencilmisim. Surekli babama da ayni sekilde beni dolduruyordu ve okumak istedigim kitaplara bile karisiyordu. Kendisine 10 yasindayken bile yardim etmeme,getir gotur islerini her seyini yapmama ragmen aanki daha da nefreti artiyordu. Bunu surekli yaptigi icin artik kardes demeden tum muhattabimi birkac yil once kestim , cocugu dogdu ona ragmen gorusmuyorum ve kesinlikle pisman degilim. Iliskimi kestigim icin babamla da aram zamanla daha iyi oldu. Surekli olan depresif halim bir nebze de olsa azaldi ve istedigim bolumu kazandim.Onun bana bunlari yaptigi donemde 14-15 yaslarindaydim ve intihar girisiminde bulunmustum.Babam ona soylemisti yardim edecegini dusunup ve bunun icin arayip ne kadar bencil oldugumu soyleyip saatlerce azarlamisti beni.Yasimin iki kati bir insanin ergenlik ve cocukluk caginda bir insana bu sekilde davranmasi ve zorbalamasini normallestiremem. Bence siz de, size zarar veren kisi kim olursa olsun, mesafenizi koyun cunku degerlisiniz ❤
Kardeş kavgasının içinde buldum kendimi dedikten sonra mesajlarımızı okuyup bizi anlıyor olmanız sözlerinizle burnumun direğini sızlattı ağlattı.bu yüzden ekrandan bile olsa sizinle iletişim kurmamız çok kıymetli.Allah razı olsun yanımızda olduğunuz dostumuz olduğunuz için Allah yüreğinizi hafifletsin şifa versin.
Ben ablayim erkek kardesimle aramda 3 yas var. Biz cocukken annem ve babam cok kavga ederdi. Sadece sozlu kavgalar olurdu ve cogu kavganin sonunda annem oturup hungur hungur aglardi. Babam her zaman cocuklar siz odaniza gidin biz kavga eder barisiriz kafaniza takmayin derdi. Ama annem hickira hıçkıra aglardi ve destek beklerdi. Kardesimle ben annemin yanina gider sarılıp aglama anne derdik. Annem kardesime sarilip canim oglum diye teselli bulurken bana da beni neden babana karsi savunmadin neden anneme bagirma demedin diye kızardı. Ben de her kavgalarinda araya girip ayirma ihtiyaci hissederdim. Babam her seferinde sen karisma kızım senlik bisey yok derdi ama hep babama karsi annemi savunurdum bu boyle devam etti bir gun ben liseye giderken yine aynisi oldu. Babam dayanamadi ve bana dedi ki yeter artik sen karisma diyorum dinlemiyorsun benimle konuşma dedi ve benimle küstü. Ben de kusersen küs dedim anneme destek çıktım. Sonra o gun okuldan geldim baktim ki annem ve babam barışmış aralarından su sizmiyor ama babam benimle konuşmuyor. Annem dedi ki baban sana kusmekte hakli sen niye aramiza giriyorsun sana noluyor dedi. Şoke olmuştum. O günden beri kavgalarinda odama gecip kapimi kapayip keyfime bakiyorum yesinler birbirlerini umrumda degil. Annem hala niye beni savunmuyorsun diye hesap sorar. Kardesime bunu hic yapmadi ama bana hep yapti. Abla olmak iste buyuk olmak bir de kız olup büyük olmak boyledir.
annene bunu soruncada bahanesi hep şudur; Ama o küçük sen büyüksün 😒
@@sudeswift aslında bizde durum farklı. Ben kardesime göre daha akıllı daha güçlü bir karakterim. Bu yüzden annem kendini mağdur gördüğü için kardeşimle kendini eşledi. Beni daha güçlü gördüğü için de beni babamla eşledi kafasında. Kardeşim annesinin oğlu oldu ben babasının kızı oldum gözünde.
Biz küçükken annem tepkimizi görmek için ölü taklidi yapmıştı mesela bir kez. Kardeşim çok korkup ağlamıştı. Bense büyüktüm akıllıydim anladım numara yaptığını. Bak nefes alıyor bak gözlerini oynatıyor bizi kandırıyor işte ağlama boşuna, anne sen de numara yapmayı bırak demiştim sinirlenmistim. Annem kalktı canım oğlum beni bir tek sen seviyorsun dedi.🤦🏼♀️ Bana da demek ölsem umrunda olmaz diyip kusmustu bilmiyorum sorunlu bir ilişkimiz var. Daha ilkokuldaydim o zaman da.
@@Sez-jj1hj bosver anneni oyle kabul et. benımkıde erkek kardesımı daha cok sever. bız kendımızı sevelım yeter.
Küçük çocuklar düşünmüyormuş gibi halleri var sanki hep birileri yerine düşünmüş. Sorumlulukları tam almamak gibi büyümemişlikleri var. Ne kadar sorumluluğunu almaları için çabalasınız da içten bir istekleri olmuyor. Bu tavırlar onların yetişkin hayatına uyumlarını zorlaştırıyor.
Evet bu da oldu hayata zor adapte oldum
Turkiyede ortanca cocuklar kariyer olarak daha basarili duygusal olarak yokluk cektiginin farkinda oldugunu düşünüyorum her ortanca cocuk görülmediğini bilir bilmek bence bir güç. Diger kardesler bildigi sandigi seyin peşinden koşuyor sandigi seyi yasiyor ortancalara buyuk bir pozitif gonderme yaptim😊❤❤❤
Tulay Hanim 'in anlattiklarini hepimiz hemen kendimizle ortusturmeye calisiyoruz ama elbette farkliliklar olacak.
En kucugum 5 kisiden tek kiz ve en kucugum.
Anne ve baba evde iyi hakem degilse her cocugu birbirine karsi koruyamiyor haklarini teslim etmiyorsa gecmis olsun.Daha da kotusu allah rizkini verir diye suru haline getirilmis cocuklar iseniz daha da buyuk gecmis olsun.Kaos hic bitmeyecek.Cunku rizkini verir mantiginda icice gecmelerin daha makul oldugu savunulacak ve en buyuk kotulugu orada yasayacaksiniz.
Evin en küçük cocugu idim ; büyüklerimin yapıp annemi üzdüğü hataları yapmamaya özen göstermekle ve çok fazla haketmeyene bile saygı göstermekle ve hatta arabulucuk ile geçti..idare etmeyi öğretti hayat..maalesef..Annem hep sen küçüksün en şanslı sen olacaksın derdi ama..büyüdüm evlendim çocuğum oldu ..annem bile bakamadi çocuğuma çünkü çoktan büyük kardeşler kapmıştı annemi..Yine de okurken gönderdikleri harcliklar ve uçak biletleri için teşekkür ederim kardeşim olsun kanlim olsun ..😅seviyorum hepsini.❤
Emeğinize sağlık ❤🎉 Aile sadakati videonuzdan çok faydalandım Tülay hanım, bunu bilin. İyiki varsınız, teşekkürler❤🎉
Evin küçük çocuğunun cinsiyeti de önemli. 2 ağabeyim var. Ailem hiçbirimizi şımartmadı. Yani şımarık kız çocuğu asla olmadım. Ağabeylerimin beni ezmesine asla izin vermediler bundan dolayı anne ve babama minnettarım. Ağabeylerimle aram hep iyi oldu ancak yaş ilerledikçe ben onların ablası oldum. Sorun çözücü ve dert babası oldum. Ama kimse beni anlamadı. Artık çok yoruldum ve ilişkilerimi yavaşlattım. Canları sağ olsun ama erkek kardeşler ne kadar iyi olsalarda asla kız kardeşlerini anlamıyor. Sanırım iyi bir kız kardeş dünyaya bedel olurdu.
İki abim var benim de yaşlarımız yakın evet ama beni de şımartmadı ailem büyüdük evlendik ama kadınsal mevzuları anlamıyorlar keşke bi kız kardeşim olsaydı hep söylerim 😢
10 çocuklu(9 kiz, 1 erkek) bir ailenin, 10. cocuguyum. Benden önce erkek dogmus ve ben de erkek umuduyla dogmusum😏 En buyuk ablam 51 yasinda ben 32, 4. ve 5. ablalarim hastalandilar, 13 yasimda 3 ay arayla vefat ettiler... Annem babam hep cok meşguldü, koyde hep yapilmasi gereken isleri vardi...Dogdugumda babam 50 yasindaymis, okul hayatim babamdan utanmakla gecti, deden mi diye dalga gecerlerdi, yine tum ilkokul hayatim akran zorbaligiyla gecti; ve bütün bunlari ailemden kimse bilmedi hicbir zaman. 😢 Hepsiyle tek basima mucadele ettim o cocuk halimle. Ve hep cok basariliydim, kimse ne odevime yardim ederdi, ne de ne haldeyim diye sorardi.😢 Bakildiginda evin en cok sevileni, surekli opulen kucaklarda olan bi cocuktum ama aslinda ne kadar ihmal edilgimi son birkac senedir terapilerde görüyor ve yüzleşiyorum. Ve evet otoriteye karsi, asi ve ozgur ruhluyum; dediginiz gibi insanlara da kolay inanip aciliyorum ki bu konuda kendimi gelistirdim yine terapilerle. Cocuklara sadece kuru sevgi yetmiyor, cocuga emek ve zaman vermek gerekiyor. Ahh guzel Ayfer...💔 Seni cok seviyorum, senin yanindayim, seni görüyorum, duyuyorum, hissediyorum... Üzülme, ben buradayim...❤️ Allah bizi evlatlarimiza yara degil şifa etsin, onlarin kalplerinde zihinlerinde güzel izler birakmayi nasip etsin!..😔🩷
Ortancayi merakla bekliyorum😀❤
3 kardeşin yaş farkı fazla olan küçük cocuğuyum. Ailede toparlayıcı planlayıcı hep ben oldum , çünkü orada bir boşluk vardı , haddimi aşarak orayı doldurdum. Aile olma paylaşma güzel hikayeler yaşama,kolaylama Belki de bu bir fıtrat,İlişkilerimiz hep protokol seviyesinde oldu.Tiyatral sohbetler, anne ile dedikodu ve ona göre tavırlar , sahte yalan ilgiler duygu sömüreleri ,şartlı sevgi ,elaleme karşı birlik beraberlik böyle bir tablo , Bu tablo annemin vefatıyla dağıldı , yalnızca maddi ortaklık adına kağıtlar üzerinde kardeş olduğumuz kaldı. Tülay Hanım dediğiniz gibi o sevgi anneye ispat içinmiş , ben yokmuşum . Büyük hayalkırıklığı yaşıyorum , kırıldım . Kandırılmış ve yok sayılmak çok acıtıyor. Oysa ben ait olmak istiyordum.
En küçük olarak, bazı bazı sakalım yok ki dinleneyim dediğim çok olmuştur 😖 baskın kişiliklerden olan kalabalık abi ablaların içersinde ben de varlığımı koruyabilmek için baskın bir karakter oldum çıktım, bazen yorucu, yaş ilerledikçe sakinleşmeye doğru gidiyor ruh hali.. sınırlar burda oldukça koruyucu..🌸☀️
Ortanca çocukları anlatırken sözün yarım kalması olsa olsa bu kadar olurdu
Kizkardesimle aram 2 yaştır.Uyumluyumdur.Kardesim 1 yaşına gelene kadar çok mutluydum.Annem beni öper severdi .inanın hatirliyorum.Ortanca kardeşim biraz büyüyünce annem ona bebek muamelesi yaptı.Onu sevdi onun üstüne titredi.Ona güzel kızım dedi. Ben yokmuşum gibiydi.Kendimi çirkin hissettim hep.Halbuki çok benzeriz. .11 yasinda 3. Kardeşim doğdu.Bu kez iki kız kardeş ötekilestirildik.1 paket Cubuk kraker alir.Onu en kucuk yer.Artarsa biz paylasiriz.Simdi en küçük kardeşim 30 yasinda annemin prens oğlu.Hâla baş tacı.O ne dese doğru.Ama dert dökmeye iş yaptirmaya gelince benim kapım çalınır.Kizkardesim asgari ucretle calisiyor.Annem kendine harclik versin beklentisinde.Erkek kardesim bekar 80 000 geliri var.Oglunun kurusuna kiyamiyor.Annemi sevmiyorum.
Büyük cocuklar onde görünüyor,kucuklerin herkesin gözü üstünde,ortadakiler bütün aileyi taşıyor ama ailesi onları görmüyor. Etkisiz eleman muamelesi görüyor 😢ote yandan diğerlerinden daha çalışkan oldugundan toplumda daha başarılı insanlar oluyorlar.Daha cok özgüvenli ,uyumlu 😊ben ortanca olarak böyle hissediyorum😂Tülay hocam siz de bizi sona attınız,sabirla yarını bekliyorum❤
Hoşgeldin evimin hoş sadası, gönlümün sultanı❤🎉
Konuları bize cânu gönülden tam konsantre anlattığınız yetmiyormuş gibi birde alınganlıklara açıklamalar yapıyorsunuz kalbi güzel Tülay hocam siz müsterih olun aynen devam edin kıymetlimizsiniz 🧿💞🤗
Abla abi küçük kardeşini bakmak zorunda kaldığı için inanın seve seve bakmıyor onlara da bu sorumluluk fazla geliyor ve hıncını küçük kardeşinden çıkarıyor 😢
:(
Aynen
Sevgili Tülay hocam seri çok güzel 😊 tek çocuk olmak ya da ailede vefat eden kardeş varsa gibi, bunlar da güzel olabilir.
Doğru bir noktaya değinmişsiniz
Biz kardeşimizi kaybettik 😂
Kitaplık çok güzelmiş ❤
Ben ortancayım ortanca olmak sanırım en rahatı gibi çünkü önümde küçük kardeş örneği de var büyük kardeş örneği de var ama yeri geliyor sen küçüksün sus ablanı dinle diyorlar yeri gelince sen ablasın sus diyorlar öyle bir dezavantajı var.😢❤
Valla ailenin tahammülü kalmıyor herhalde 3.ncü ve sonrakilere. Eziğin teki oldum en azından bizim ailede. Dıştan bakınca en yırtık en cabbar görünüyorum ama içsel olarak yıkım çok. Amaaaan neyse, olan oldu hayat geçti bi şekilde.
O kadar şahanesiniz ki kıymetli bilgilerinizle bizi her daim ayrınlatın kalbimdeki yeriniz bambaşka🤍
videonun sonlanma anı ortanca çocuk viral videolarına gönderme gibi olmuş 😄
Yine her zamanki gibi ortanca çocuk hep zaman kalırsa😂
Heyecanla ortanca çocuk için çekeceğiniz videoyu bekliyorum hocam bende ortanca çocuk olarak😂
Küçük çocuk olarak,sevgi adı altında alay şaka herşeyi eleştirme hakkı vede babamın ve annemin varlığını hiç hissetmedim,benimle ilgili konularda herkesin söz söyleme hakkı vardı
Hocam bu anlattıklarınız sanırım normal aileler için
Çünkü gerçekten narsistik ailelerde bu durum böyle değil
Narsistik ailelerdeki çocukların konumlarıni sizden dinlemeyi çok isterim
Ben en küçük cocugum.cok ezildim çok yiprandim evdeki herkesin stresini ben yaşadım .evde söz hakkiniz olmuyor kendinizi ifade etmek isteseniz sizi dinleyen olmuyor sen anlamassin deniyor.ben annemin benimle daha çok ilgilenmesini isterken yorulmuş annemin ihmaline uğradım bide üstüne üstlük sen çok sevildin deniyor .ben etrafimdaki Bir çok anneye şunu söylüyorum en küçük cocugunuzla ilgilenin ihmal etmeyin diye.ve çok örneğini gördüm evin en küçüğü olup psikolojik problemi olan insanlari
Ah ah ne kadar haklosiniz 👏
Yorumunuzu okuyunca hüngür hüngür ağladım çok doğru
kendi yollarını çizme fırsatını vermeli hayata karşı güçlenmelerini sağlayıp başlarının çaresine bakabileceklerini öğrenmelerini sağlayıp
böylece duygusal yönde onları desteklemeliyiz. asıl kurtarıcılık budur. herkes yalnızca kendi hayatında başroldür
Beğendim sadece. Sonra, müsait olunca dinleyeceğim. Efso bir seri 🥰
Sanki biri dinleyecek bunu ve aydınlanacak... Belli bir noktada takılmışsınız..
Teşekkür ederim sağolun, gerçekten de herkese her şeyi hemen anlatıyorum sanırım.
Konuştuk konuştuk derken eşofmanlı Şevket hocayı hatırlattınız bana güzel di ❤😂
İyi o zaman şimdi ben de büyük çocuk olarak alınganlık yapayım. Hıh. Küçük çocuklar çok şanslı. Her şey onlara, aman o küçük, aman o ... Her şeyi büyükler yapsın, diğerleri yan gelip yatsın.
Ne anlatsaniz çok güzel anlatıyorsunuz ❤
Hocam büyüklük küçüklük sıra ile beraber ; planlanan planlanmayan, cinsiyeti beklenen istenmeyen ya da aynı cinsiyetli ikinci çocuk olmak ayrı cinsiyetli ise 2. Liğin öneminin azalması aradaki yaş farkı hususları kardeşlerin sırası anlatılırken es geçiliyor bence 🤗🙋🏻♀️
En küçük çoçuk olarak benim ve söylediklerinizin hepsi doğru👏🏼
Tülay hocam ortanca çocuk videonuzu bekliyoruz 🥹
Sizi çok seviyorum Tülay Hanım, beni tanımayan can dostumsunuz❤
Bu yasta bile halen vazife olmayan şeyler le ugrasıyorum.. İnanın sizi tanımak cok sey ogretti. Tesekur ederim..
Ortanca çocuğum 3 kardeşiz ast solist gibi sona kalmışız ortancalar hiçte görülmeyen çocuk değiliz kiii🫠
küçük çocuklarda ve ortanca çocuklarda cinsiyet faktörü de dikkate alındığında karaktere etkilerini anlatırsanız sevinirim
Küçük çoçuklar için video girdim hala büyük çoçuk konuşuluyo bu video bile kanıtı küçük çoçukların hayatta ne kadar haksızlığa uğradığının
Ne güzel anlatıyorsunuz tek çocuklar için de bir video çekermisiniz ❤
Hocam evin tek çocuğu olmak videonuzu bekkiyorum❤
Geçmişe dönsem 10 yaş küçük olan kardeşime daha sevgi dolu olurdum, onu daha çok sahiplenirdim. Ama o yaşlarda ben de çocuktum, olgun değildim. Zaman zaman sevgisiz davrandım, dışladım. Anneler büyük çocuklarına küçükleri emanet ederken çok daha fazla bilgilendirmeli, evet ablalar küçük anne oluyor ama çok çok bilinçsiz bir anne gibi oluyorlar.
Şimdi bebeğim olunca bunu daha iyi anlıyorum. Yanlış bakmışım çok.
Çok teşekkür ederim Tülay Hocam. Çok kardeşli 7, 8 çocuklu ailelerde günah keçisi olanlarla ilgili de video çeker misiniz❤
Yaaa doğru bir de o var😅
Tülay hocam ortanca çocuğun sırası gelmedi mi bekliyoruz:) ❤
Merhaba Tülay Hanım hoşgeldiniz ❤❤❤
Evet en küçüğüm. Herkese güvenmek gibi bir kötü huyum var. Herkese özel şeyleri anlatmak gibi bir huyum var. Maalesef🤷
Tülay ablacimm dilediğiniz gibi akın sizi çok severek dinliyorum, ilk kez kardeş sıralamasına değinilince travmalar çoştu😂
Hicte ailemin gözbebegi olayim demiyorum kucukken oyleydim ,baktim beni hic dusunen yok nerde üzuluyorum hakkım yeniyor ,nekadar susarsam problem, masraf yapmazsam islerine yararsam iyi oluyorum sevgilerinden de faydalarindan da vazgectim zararlari daha cok , duygusal bagimi cocuk yasta kopardim bagsiz kimseye baglanamayan yuzeysel yasayan biri oldum
Ha birde bizde küçük çocuk olarak ablanın bütün sorumluluklarını alıp, ablana ablalık yapmak , annelik yapmak ta var bu arada😮🙄 ve kahraman olmadığın için yaptığın hiç bir şeyin görülmemesi de dahil 😔
Emeklerinize sağlık sevgili hocam siz de hoş geldiniz teşekkürler 🦋🐚🧿😍
Tek çocuk olma, konusunu da işler misiniz? Eşim de tek ve bence tek çocuk olmak en çok evlilikleri etkiliyor/yiyor😅🙈
Kaç numaralı çocuk olduğumuz bir de cinsiyet de cok etkiliyor önceki sonraki cocuğun cinsiyetleri
videolarınız için çok teşekürler,konularınız isabetli,kuramları anlatmanız da çok güzel sağolun
Ben bu gerçekleri duyunca daha çok herseyden soguyorum öğrenmek insani mutlu etmiyor ki sevgiye olan inancın aile olmaya olan inancı insanın kalmiyor!
Tulay hanim, tek çocuk olanlarla ilgili video çekerseniz sevinirim
Ne kadar tatlısınız❤
Hocam bir de şöyle bir durum için video çekseniz. Mesela 1. çocuk ile 2.çocuk arasında makul bir süre var ancak 2.çocuk ile 3.çocuk arasında mesela 10-13 sene var diyelim. En küçük çocuk bir zaman sonra ortanca çocuk oluveriyor. Bu durum nasıl bir etkendir?
İyiki varsınız hocam❤
Hocam hiçbir şey düzelmiyor ya bize kafalarında bir kere ezik yaklaştılar mı bir kere ben yönetirim yaklaştılar mı bitti . ben yumuşak davrandım değişmedi dik durdum olmadı sayenizde iyi davranıp ama ne istediğimi bildim o da olmadı her türlü uyum sağlanmıyor. Ortamdan da kurtulamıyorum. Benimde ümidim bitti artık. siz çok iyi bir insansınız teşekkür ederim her şey için
Emeğinize yüreğinize sağlık teşekkürler...
Hocam ortanca cann hocam kurbaney ❤❤❤❤
Ortanca çocuklar masumca sırasını bekliyor, videoları ne zaman gelecek acaba😊
Ortanca çocuğu dört gözle bekliyordum. Aslında çok şey anlattı videonun sonu😅
Şimdi 10 kardeşlik bir ailede doğmuşsan artık kaçinci numaraydı bilemiyorsun hepsi birbirine karışlıyor 🙃❤
Teşekkür ederiz çok güzel bir konu 🙏🩷 tek çocuk olmanın karaktere etkisini anlatabilir misiniz Tülay Hocam
Hocam benim deneyimim ve gözlemlerim kurtarıcılık, ablalık, hatta abilik yapmak kız çocuğuna düşüyor kaçıncı çocuk olduğundan bağımsız. Bu arada güven duymaya, içini açmaya daha açık olmak, merak ve öğrenme duygusu tam yerinde tespitler. Herşey dengede güzel olgunlaştıkça mümkün oluyor. 😊❤
Küçük kardeş olarak bana çok iyi geldi çookk teşekkürler ❤❤
Herkesin bağırıp çağırması emir vermesi hayatına karışma hadsizliği yapması demek.
Böyle bir video yaptığınız için size helal olsun diyorum
Tülay hanım siz anlatırken sizin ailenizin ilk çocuğu olduğunuzu düşünmeye başlamıştım ama siz de benim gibi küçük çocukmuşsunuz. Büyük çocukların hakkını iyi verdiniz açıkçası. İlk çocukların durumu “ilk elin günahı” gibi oluyor. Ebeveynler ilk çocukta yaptıkları hataları ikincide ve sonraki çocuklarda genelde yapmıyor.
Kendsisi ilk çocuk
@@gulaya2893 öyle mi 😄 kredi kartı ile ilgili bir örnek verdi, ben onu gerçek sandım🤭 “ablam, abim” deyince onu küçük kardeş olarak anladım. Hatta ailevi bir meseleyi niye burada anlattı diye de içimden geçirdim.🫣
Tokat gibi bir videoydu.Ama maalesef ki gerçekler 😔
Tülay Hocam peki evin tek çocuğu olmak karakterimizi nasıl etkiler ? Ben de bu sorunun cevabını sizden dinlemek isterim.
Tek çocuk olmakk videosu da gelmeliii 🎉😂❤
Ben doğduğumda abimler 13 ve 18 yaşlarındaymış. Genel olarak küçük abim bana bakmış ve hep senin yüzüne liseyi okuyamadım, okusaydım prof olurdum çok zekiydim diye beni kandırdı ama takdir bile alamayan bir öğrenciymiş :D. Neyse ben 9 iken büyük abimin çocuğu oldu ve birlikte yaşıyorduk. Bana hala dese de aslında kardeş gibi büyüdük çünkü annem babam onu hep sevdi, ben hep kıskandım aynı zamanda yeğenimi sevdim de. Bu durumda ben küçük çocukluktan ortancalığa düşmüş mü oluyorum?
Sunu anladim ki buyuk, kucuk, ortanca fark etmiyor. Eger sikintili insanlar var ise etrafta, kardesleriniz de dahil, hasar almamaniz icten degil. Emme ve lakin, eger saglikli insanlar varsa, kardesleriniz de dahil, o zaman durumunuz daha iyi - buyuk kucuk gozetmeksizin. Ben buyuk abla olarak kucuk kardesimin yaramazliklari yuzunden yiyecegi dayaklari "Ben yaptim" diye onune atlayip onu arkamda saklardim. Hayatta tek bir kere ekmek almaya gitmisligi yoktur. 17 sene beraber yasadigimiz evde 3 kere suratima bakmistir, oda annemin arkasinda burununun uzerinden anneme eslik ederek beni kucumserkene. 11 yasindan beri ogle yemekleri ben yedirirdim. 12-13 yasinda borek yapmisligim var evde yemek yoktu diye. Evi ben temizlerdim o'da tam ben oturdum, bitirdim derkene basimin uzerinden potrakal suyu dokerdi. Herhalde annesine yaranamayacak diye. Konu ve mevzu bu kadar.
Ben aslında ilk kiz çocuğuyum bir yandan ilk çocuk özelliklerini taşıyorum. Ama annem benim sorumluğumu almayip kiz kardeşi yani teyzem üzerine atti. Kendimi bir yandan da onların kardeşi gibi hissediyorum. Teyzem bana baktığı için ona çok güvendim hep ama yeri geldiğinde arkamdan bıçağı da yedim. Çok güvenme sonucunda hayal kırıklığı yaşadım. Şimdi hissettiğim şeyi kelimelere dökülmüş halde bu videoda buldum. Teyzemin yönü bana doğru değilmiş mesele beni sevmesi değil başka onayların peşinde olmasıymış. Bu ilişkide de kendimi küçük çocuk konumunda buluyorum.
Herkes payına düşeni yaşıyor hocam. Hiç kimse masum ya da suçlu değil😑
Orta çocuk videosu gelsin ❤
Teşekkür ederiz hocam
Büyük çocuğa verilen bu sorumluluklar insanı zalim yapıyor. Sevgi duygusunu yeterli şekilde kardeşlerinle yaşayamıyorsun🤨
yardın yüreğimi ağladım çok seni dinleyince şimdi çözdüm herşeyi. en küçüğüm ben.annemle babam vefat edince hiç biri benle görüşmedi.ben onları nasıl seviyorum oysa ki.6 sene yalnızlık depresyon.bu videoda hala aklımda olan soru işaretlerini anlattınız. ne kadar güvenmişim meğer ne kadar seviliyorum sanmışım bir yalandan ibaret olan insanları sevmişim.güven konusu herkese güvendim dışarıdaki insanlar vs hep kazıklandım dolandırıldım. sorumluluk çok zopr geliyor evlendim çocuğum oldu 44 yaşındahyım ama yemek önüme gelsin istiyorum genelde dışlardan yiyorum.yemek yapmak çok zor geliyor. her sorumluluk çok zor geliyor.yalnızlık çok zormuş. hayat çok zor
hala sevmiyorumö tabii ki eskiden çok seviyordum her şey sahteymiş ve maske takmışlar utanmadan rol yapmışlar sevme rolü vah vah
Tulay hanimcigim dün Yazir daydim sizie karsilasmak cok istedim 5 dakika gormek ama nasip degilmis selamlar sevgiler
Tülay hanım Konya da mı yaşıyor acaba?
İkizleri de bekliyoruz ❤😊
6 çocuklu ailenin 5.cisiyim evet ben de arada kaynamış, kendi kendine büyümüş bir çocuğum ne iyi günde ne kötü günde sıra bana hiç gelmedi, her zaman gündemi değiştiren ilgiyi üzerine çeken biri oldu etrafa.. rekabetçi olmama nedenim de bu yüzden sanırım...bu video da bile sıra bize gelmedi 😊
Tülay hocam burda kendimiz in kaçıncı çocuk olduğu kadar anne baba nın da kendi aile sinde kaçıncı çocuk olduğu nun etkisi var mı dır.