Şiirin tarifini güzel yapmış. Herkesin bildiği basit sıradan şeyleri harikulade mit derecesinde anlatmak.Haşim'in dediği gibi bir hakikatın haberi hiç değil..
"Ben gidince hüzünler bırakırım" diyor ya şair yalnızca bu değil. Sonra başka bir şiirinde "Yahyalar bırakıyorum, Sahyonlar bırakıyorum, bilmiyorum" diyor. Adımı yenilgilere yakıştırmasını en çok seviyorum.
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış ki sanki mutluluktan. Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları. Söyleşin benimle biraz, bir kere gelmiş bulundum.
Diyorumki yeniden yeniden yeniden sonra Kemiklerim birbirine bağlansa Ve sesler çıkarsam hiç umulmadık Dünyanın ölü ruhuna Hanlardan hanlara yük taşıyan köpekler gibi Bronzdan demirden pirinçten Ve bembeyaz kemiklerden Cıngıraklarım olsa
En büyük hüznümdür zamanına denk düşememek... Sanat düşüncemi diri tutan şair. Seni çok seviyorum.
Ben gidince hüzünler bırakırım...
Vay be
Ruhun şad olsun güzel şairimiz.
Yakalayamadık seni Edip Ağabey.
Çocuklar ekmek yiyorlar gibisir sesin💟💞
cansever'in konuşması da şiir okur gibi sanki. ben İstanbul'um der gibi bir kibarlığı var sesinde, şühpesiz edebiyatın en önemli kalemlerinden.
Ruhunun hüznü, derinliği bakışlarına yansımış...
Şimdi masaya koyacak pek bir şeyimiz yok ... hayallerimizi koyalım desek .. hayal bile kuramaz olduk ... belki anılardan üç beş parça bir şey ..
Siyah beyaz zamanların rengârenk şairi, mekânın cennet olsun, toprak incitmesin güzel üstat.
Şiirin tarifini güzel yapmış. Herkesin bildiği basit sıradan şeyleri harikulade mit derecesinde anlatmak.Haşim'in dediği gibi bir hakikatın haberi hiç değil..
Işıklar içinde uyu güzel insan ne çok isterdim seni tanımayı
On kalir benden geriye
Dokuzdan onceki on.
Dokuz degil, on kalir..
Kanamayan bir tek mendil bile kalmadı....
"Ben gidince hüzünler bırakırım" diyor ya şair yalnızca bu değil. Sonra başka bir şiirinde "Yahyalar bırakıyorum, Sahyonlar bırakıyorum, bilmiyorum" diyor. Adımı yenilgilere yakıştırmasını en çok seviyorum.
Toprağın altında yatanlar üzerinde yaşayanlara göre çok daha kaliteli...
Masa da masaymış ha
Yeşil ipek gömleğinin yakası
Büyük zamana düşer.
Her şeyin fazlası zararlıdır ya,
Fazla şiirden öldü Edip Cansever.
canım....
Bakışlarının kaçışması
Nasıl bir şey?
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış ki sanki mutluluktan. Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları. Söyleşin benimle biraz, bir kere gelmiş bulundum.
"Nakşibendilerin Toplumsal ve Kültürel Katkıları" kitabı çıktı. (Yasin Yayıncılık) Çok şaşıracaksınız
edip geldi, cansever.
edîbo, kezeba min ❤
Diyorumki yeniden yeniden yeniden sonra
Kemiklerim
birbirine bağlansa
Ve sesler çıkarsam hiç umulmadık
Dünyanın ölü ruhuna
Hanlardan hanlara yük taşıyan köpekler gibi
Bronzdan demirden pirinçten
Ve bembeyaz kemiklerden
Cıngıraklarım olsa
Masa da masaymış ha !
Açık ara en sevdiğim şair
Burada da buldum seni