JİMİN İKE HAYAL ET kardeşinin zorbalığa uğradığını öğrenirsin (part 5) 🍂kesinlikle kurgudur gerçeklikle alakası yoktur 🍂tamamen eğlencesine yazıyorum 🍂istediğiniz gibi beğenip yorum yapabilirsiniz sınır falan koymuyorum belki uzun süre sonra 🧝♀️Kim Sara (19) 🧝Park Jimin (19) 🍁Kim Yujin (14) 🍁Jeon Jungkook (19) 🍁Min Yoongi (19) ---------------------- *NOT:hikaye hakkında küçücük bir değişiklik yapmaya karar verdim Yujin karakterimizin 2 yaş küçülmesi gibi çünkü içime sinmemişti eksik gibiydi biraz yaşını küçültüp Sara nin tam abla gibi olmasini istedim şimdiden anlayışınız için çooook teşekkür ederiiimmmm* ---------------------- Sabah güneşin yüzüme vurmasıyla ve yorgunluktan hiç gitmek istemediğim okuluma gitmem gerektiğinin aklıma gelmesiyle kafamı yastığa bastırıp kendi kendime çığlık atıyordum Cidden… Attığım çığlığın okula gitmeme engel olmamasının gerçeğiyle yataktan kalktığım gibi yüzümü yıkamaya gittim ve saate baktığımda tam olarak 15 dakika kalmış olduğunu fark ettim ‘NE?’ Koşarak Yujinin odasına doğru yol aldım ki hazırlanmış koltukta oturarak düşüncelere dalmış bir adet Yujin görmemle yavaşladım ve yanına gittim Anında göz göze gelmemizle yerinden kalkıp sahte bir gülümsemeyle konuşmaya başladı Y:”bende tam seni uyandırmaya gelicektim abla geç kaldık hemen hazırlan hadi” İnanmasamda geç kaldığımızdan dolayı uzatmayarak kafa salladım ve hazırlanmaya gittim neden bu kadar düşünceli ve mutsuz gibi olduğunu okulda konuşuruz diye düşünüyordum … İkimizde yol boyunca hiç bir şey konuşmadan okula vardık onu sınıfına bıraktığımda son kez kontrol edip kendi sınıfıma doğru ilerledim Girdiğim gibi Jiminle göz göze geldiğimde dün olan her şey film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu gerçekten düzeleceğini düşünmüştüm ki bir heves olduğumun gerçeği yüzüme vurulana kadar Hemen kendi yerime oturdum ve elime herhangi bir defterimi alarak aldığım notları okumaya başladım İki dakika sonra hocanın gelmesiyle herkes benimle birlikte ayaklandı yanında yeni biri vardı yani sanırım… H:”Evet arkadaslar günaydın oturabilirsiniz.” Herkes oturunca konuşmasına devam etti H:”görmüş olduğunuz gibi aramıza yeni biri katıldı eski okulında ufak bir ablaşmazlık sebebiyle burada umarım iyi anlaşırsınız tanışmayı kendi aranızda yaparsınız bence hemen derse geçelim evet Jack şimdilik Sara’nın yanına otur sonrasında istediğin bir yere geçebilirsin…” Adının Jack olduğunu öğrendiğimiz çocuk hocaya çok samimiyetsiz bir gülümseme sundu ve konuşmaya başladı J:”Siz söylemesinde ben oraya geçerdim zaten hocam bundan sonrada orada oturmak istiyorum teşekkürler.” Aiss…cidden…tüm deliler beni buluyordu umarım yerimin önlerde olduğundan yanıma oturmak istemiştir yoksa çıldırıcam artık Aşağıdan devammm~
Devamı~~ Jack yanıma oturduğunda ona doğru döndüm ve o an Jiminle göz göze geldik sanki Jack i öldürecek gibiydi Jiminle ufak bakışmamızdan sonra Jack’e döndüm ve yalandan bir gülümsemeyle hoşgeldin diyip önüme döndüm onunda ‘hoşbuldum’ demesiyle bu sefer ikimizde gülümsedik ve zaten o an hoca da derse başlamıştı … Sonunda ders bitmişti anında ayaklanıp Yujinin yanında doğru ilerledim sonra da öğle arası olduğu için kantine inecektim Yujinin sınıfına vardığımda arkadaşlarıyla oturup konuştuklarını gördüm sınıfına girdim ve sırasına ilerledim “Yujin?” Y:”Abla hoşgeldin” “Hoşbuldum bebeğim…ben kantine inicem geliyor musun?” Y:”yok gelmek istemiyorum abla sen in belki daha sonra arkadaşlarımla birlikte geliriz yanına afiyet olsun sana” Diyip gülümsedi bende gülümseyip kafamı salladım “Tamamdır…beni bulamazsan ya da acıkırsan yukarı çık çantamdan para alabilirsiniz…” Hepsi tamam anlamında gülümseyip teşekkür ettiler bende kantine inmek için yol aldım Kantine vardığımda aklımda Jimin vardı acaba gerçekten Yujin’e bir şey yapar mıydı? Yalnız bırakmam doğru muydu onu? Diye düşünürken karşımda ki masa da oturan yeni gelen Jack ve yanındaki arkadaşlarını kahkahalarıyla düşüncelerimden uzaklaştım… Demek ki tek değildi ama farklı sınıflardaydılar ve sanırım Jiminler gibi okullarında rahat duramadılar ama henüz bir zararlarını görmedim yani akıllanmış gibiydiler ya da hiç böyle şeylerle uğraşmamış sadece okul değişikliği için gelmişlerdi Yanımda bir hareketlilik oluşunca hemen yanıma döndüm Jimini görmemle kaşlarımı çattım ve sanki hint dizisi çekiyormuş gibi o meşhur bakışmamızı yapıyorduk “Yujin ile ilgili tehditlerini mi söyleyeceksin ya da herhangi bir zorbalık planını eğer öyleyse çabuk söyle oyala-“ Jm:”hayır sadece burda oturmak istiyorum.” “Ama ben istemiyorum.” Jm:”umursasam izin alırdım oturmadan önce.” “Tamam ben farklı bir yere geçerim” Dememle ayaklandım ve farklı bir yere geçmek için giderken kolumdan tutulmamla sıkıntılı bir iç çektim tekrar Jimine doğru döndüm “Bana bir daha temasta bulunursan seni burada öyle bir döverim ki…” Jm:*”bir daha o çocuğa öyle gülümseme”* Ne diyordu bu yine gerçekten cinnet geçiricem artık “Ne diyorsun yine? açık konuşsana Jimin” Jm:”bir daha o yeni gelen çocuğa o şekilde gülümseme diyorum.” “Oh…tabi ki yapmam bir daha sen nasıl istersen, öyle diyorsan öyle yaparım Jimin başka isteğin?” Jm:”yok sağol” “Ah cidden…kiminle uğraşıyorum ben…” Hızlıca yanından ayrılıp boş bir yere geçtim ve yemeğime döndüm aklım hala Yujin’deydi Yanımda yine bir hareketlilik hissetmemle sinirle o tarafa döndüm ama bu sefer Jimin değil sabah ki çocuk gelmişti “…?” J:”oh…affedersin bir şey söylemeden geldim ama sadece konuşmak istemiştim sonuçta hem okul hem sınıf hem de sıra arkadaşımsın…” “Arkadaşlarınla devam et.” Diyip önüme geri döndüm ki tekrar konuşmaya başlamasıyla gerginliğime iyice gerginlik kattım J:”sevgilin falan mı var? Yani şu Jimin denen çocuk sevgilin mi?” “Seni ne ilgilendirir?” J:”*Sessizce* Ne kadar cesaretlisin” “Öyleyim ve git artık” J:”tanışmak istedim?” “Israr edilmesini sevmem ve tanışmak istemiyorum sıra arkadaşım olsan bile” J:”Anladım sonra tanışırız o zaman afiyet olsun sana” Aşağıya gelll
Devamı~ Diyip bir şey dememi beklemeden arkadaşlarını yanına döndü ve anında konuşamaya başladılar bende biten yemeğimle ayağa kalktım önce Yujinin yanına doğru ilerlemeye başladım Vardığımda Yujine bakındım ama yoktu? Hassiktir…yalnız bırakmamalıydım…koşarak sınıftan çıktım ve merdivenleri çıkmaya başladım sınıfıma geldiğimde Jimin ve Yujini görmemle hem rahatladım hem de endişelenmiştim hemen yanlarına gittim “Yujin…neden sınıfında değilsin!?” Y:”Param yoktu senden almaya gelmiştim bir şey mi oldu?” “Hayır…sadece endişelendim” Y:”Endişelenmene gerek yok abla Jimin abi yanımdaydı” Jimine baktım bana gülümsemesiyle iyice kafam karışmıştı ben mi deliriyordum yoksa Jimin mi? Daha bir kaç gün önce beni Yujinle tehdit eden Jimin değil miydi bu? Y:”neyse arkadaşlarım beni bekliyor biz kantine iniyoruz sonra görüşürüz” Yujin gitmesiyle Jimine döndüm ve sinirli bir ifadeyle konuşmaya başladım “Ne yapmaya çalışıyorsun sen?” Jm:”Seni ne ilgilendiriyor?” “Be yapıyorsan işin içinde kardeşim var ve onun olduğu her konu beni de ilgilendirir.” Jm:”Hm…öyleyse şöyle söyleyeyim, dünki olay hakkında konuştuk ve ona asla zarar vermeyeceğimi söyledim bu sayede bana güvenini arttırdım ve bundan sonraki işlerimi daha da kolaylaştırmış oldum” Söylediklerini duyamamla anında yakasına yapıştım “Bana bak! Eğer onun kılına zarar verirsen önce seni sonra da yanında ki herkesi öldürürüm anladın mı beni?” Jm:”özür dile.” “Ne” Jm:”Eğer bir şey yapmamı istemiyorsan özür dile.” “Asla.” Jm:”o zaman gelip boş boş tehditlerinle benim zamanımı çalma bir daha” “Sakın…sakın ona dokunma Jimin…son kez söylüyorum” Jm:”ahh…Sara neden anlamıyorsun sence senden korksam neden ona zarar vereceğimi sana söyleyeyim neden seni dineleyeyim ki?” “N-“ Sözüme başlamadan ağlayarak içeri giren Yujinle tüm dikkatimizi ona vermiştik Y:”A-Abla…” “YUJİN!” İkimizde koşarak yujinin yanına gittik Y:”Abla y-yardım edin arkadaşım…arkadaşımı dövüyorlar.” Anında Jimine dönmemle biz yapmadık gibi bana bakarken hemen üçümüzde koridora çıktık ve Yujinlerin olduğu kata indik Koridora inmemizle gördüğümüz şey ile hepimiz ani bir şok geçiriyorduk sanki Yeni gelen çocuğun kız arkadaşı küçücük kızı altına almış ölesiye dövüyordu ve jack ve yanındakilerde hiç bir şey demeden izliyordu Yujin’in tekrar ani bir şekilde bağırmasıyla hepimiz ona döndük Y:”YETER!!…lütfen…lütfen bırakın biz hiç bir şey yapmadık.” Yerdeki kız ayağa kalkıp Yujine doğru ilerleyince herkes sessiz bir hal almıştı X:”Ben daha bu aptalı dövmeden önce demedim mi eğer karışırsanız sizi daha beter ederim diye?” Jack ve yanındakiler sırıtırken benim sinirim daha da artmış kardeşime doğru ilerleyen sürtüğün ona doğru tek parmağını kaldırmasını bekliyordum *Jimin’den* Zaten yerdeki kızın haline ayrı bir şaşırmışken bir de Saranın yanındaki Yujine doğru ilerlemesiyle şaşkınlığım daha da artmıştı Şaşkınlığımın artmasının nedeni Yujinin yanındaki Saranın haliydi Jack ve yanındakilere baktığımda sırıtarak izliyorlardı ve şimdiden üzülüyordum beş dakika sonraki hallerine üzülerek Aşağıdan devamm~
Devamı~ Derken kızın Yujinin yakasına yapışmasıyla Saranın kızın boğazında tutup duvara sanki monte edermiş gibi yapıştırmasıyla sırıtmadan edemedim Kızın bağırışları Sara yüzünden her saniye kesilirken artık öldüreceğini düşünüp artık olaya müdahale etmem gerektiğini fark ettim ki biri benden önce davranıp Saranın saçını tutup geriye yaslamasıyla anında duraksamıştım *Yujin’den’* Yerdeki yüzü mosmor başı,burnu kanlar içinde olan arkadaşıma mı yetişecektim ablamın döven kızı öldüreceğine mi yoksa ablamın saçına yapışan çocuğun boynundan tutarak yerde yumruklayarak öldüresiye döven Jimin abiye mi hiç bir fikrim yoktu Kimse tutamıyordu hiç birini o sırada bu tarafa doğru gelen Jungkook ve Suga abiyle hemen yanlarına gittim “ABİ!! YARDIM EDİN ÖLDÜRECEKLER LÜTFEN” Jk:”NOLUYOR LAN BURDA?” Sg:”YUJİN KENARDA DUR!!” İkisinin de bir anda araya girmesiyle her şey daha da karışmıştı Jungkook abinin Jimin abiyi ayırmaya çalışması Suga abinin ablamı dayak yemekten bayılmış olan kızdan çekmeye çalışması galiba araya girmem lazımda Koşarak ablamın önüne geçtim ve kollarını tutmamaya çalıştım ama sadece çalıştım çünkü hiç bir değişiklik olmamıştı ki Suga abinin bir anda bağırmasıyla bir anda tüm dikkatimi ona vermiştim Sg:”YUJİN!! SANA KENARDA BEKLE DEDİM” “OLMAZ ÖLDÜRECEK BİR ŞEY YAP SUGA ABİ” diyip hemen ablamın yüzünü avuçlarımın arasın aldım ve bana bakmasını sağladım “ABLA! KENDİNE GEL! Bak hiç bir şeyim yok yeter artık vurma öldüreceksin!!” Ablam Afallamış şekilde dururken kollarını bir anda sakinleşti ve yerdeki bayılmış olan kıza doğru baktı Çok kötüydü şu an hem Ablam hem Jimin abi hem de Jimin abi için çok kötüydü… Ablam bir anda arkasına bakıp Jimin abiyi tutmaya çalışan Jungkook abiye odaklanınca Suga abinin kollarında kurtulup Jimin abinin kollarına yapışınca yeniden kavgaya gireceklerini sandım ama sadece ayırmak için tuttuğunu anlayınca bir an rahatladım *Sara’dan* Gerçekten tedavi olmam lazımdı yerde yatan kızın hali o kadar kötüydü ki ve kendime hakim olamamam… Ama şöyle ki bana iyi gelen tek şey Yujindi ona dokunamaya çalışan kızın sonu aynen böyle olmalıydı. Kabul ediyorum hastalıklı bir düşünceye sahiptim ama benim olan en değerlime benden başka kimse bu şekilde dokunamaz. Yujin’in beni durdurmasıyla aniden afallasam da çok sürmemişti arkamdaki yumruk sesleriyle kendime geldim ve anında arkama döndüm Keşke dönmeseydim dediğim bir görüntüyle hemen oraya yöneldim ve Jimin’in altındaki Jack’in yakın arkadaşının bayılmasıyla bir anda kollarını tuttum ve yere fırlatmaya çalıştım İkimizde sendeleyip yere düşerken öylece kalakalmıştık…hiç bu kadar yakın olmamıştık onunla sanki ölecektim şu haldeyken ki bir anda kızı dövdüğün elimin acısıyla geriye attım kendimi Elim kan içindeydi gerçi…Jimin’in hali benden de farksız değildi ikimizde öylece yerdekilere bakarken Yujinin arkadaşını kaldırmış ona sarılarak ağlamasını fark ettiğimizde ayaklandık … Hepimiz müdürün odasında oturmuş bir açıklama bekleyen öğretmene bakıyorduk Cidden mi?…yeni mi akıllarına gelmiştik? O kadar olay olurken neredeydiniz? Artık sessizliğe dayanamayıp ağzımı açtım ki Jimin’in benim gibi sabrı kalmayıp konuşmasıyla ikimizde biribirimize döndük ona sen anlat dercesine baktıktan sonra başını salladı ve konuşmaya başladı. Jm:”öncelikle biz kavgayı başlatan taraf değili-“ H:”Kim başlattı demedim size! Amacınız neydi de bu hale getirdiniz birbirinizi? Kendi okulunuzda yapmadığınız pislik kalmamış bizim okulumuza da göstermenizi sorguluyorum…CEVAP VERİN” Jm:”yanınızdaki şahıslar öncelikli kız olarak alt sınıflardaki kızı dövüyordu biz bir şey yapmadık ama arkadaşı yani Saranın kardeşi durun artık diye bağırınca kız bu sefer de kardeşine doğru gitti ve tehdit etti o anda tam Sara’nın kardeşine de saldıracakken Sara durdurdu o anda başkadı bizim kavgamız” H:”Sonra ne oldu?” Jm:”Sonra olaya bir diğer yanınızdaki çocuk Sara’yı dövmek için karışınca ben de onu dövdüm ki asla pişman değilim yine olsa yine de döverdim o p!ç!” X:”Ne diyorsun lan sen? Öldürücem seni daha bekle!” Jm:”öldürmeyen şerefs-“ H:”YETER! Ettiğiniz kavga yetmedi herhalde!…neyse bu seferlik sadece uyarıyorum o da senin için Sara kendini fazla saldın yeni öğrenciler yüzünden tamam kardeşini korudun ama bu şekilde olmaz…ve senin için de aynı şekilde Jimin…eski okulunda bir disiplin suçun yok ama arkadaşların için derslerin bu kadar iyiyken geldin lütfen daha dikkatli davranın ayrıca bu son uyarım tamam mı?” Ben müdürün Jimin hakkında dediklerine şaşırırken aynı zamanda benim için söyledikleri şeylere kafa sallayıp öylece bakıyordum H:”tamamdır o halde ikiniz de çıkabilirsiniz…ama siz kalın sizinlede konuşucam” İkimizde kafa sallayıp çıktık Birbirimize bakmıyorduk ki Jimin’in bana dönmesiyle bende ona doğru döndüm Jm:”Ee?” “Ne ee?” Jm:”bir şey konuşmayacak mıyız?” “Ne konuşalım?…nasıl güzel dövdük ya diye övünelim mi?” Jm:”*kıkıradayıp* hayır sadece…neyse ne fark eder ki sınıfa gidiyorum ben.” Jimin yanımdan ayrılırken artık bir şey demem gerektiğini biliyordum ve söyleyecektim “Özür dilerim.” Dememle bir anda duraksamasıyla anında arkasını döndü ve bana baktı Jm:”Ne?” “Din söylediklerim için…özür dilerim ve…kardeşime-“ Jm:”Seni gerçekten sevdiğime inanmıyorsun Sara” “Jim-“ Jm:”Biliyorum haklısın heves olarak gördüğümü düşünüyorsun ama hayır seni gerçekten tahmin edemeyeceğin kadar seviyorum senin yanında bana her ne kadar kızsanda hiç olmadığım kadar mutlu ve huzurlu oluyorum ve Yujine asla zarar vermeyeceğimi de bilmeni istiyorum her ne olursa senden nefret de etsem ki böyle bir şey olamaz ama asla Yujine zarar vermem merak etme…” Jm:”bir kaç gün önce evet tehdit ettim seni ama hepsi oyundu yani…dövdüğüm çocuk hariç, beni istemediğini biliyorum ve eğer olursak da beni kullanacağını düşünüyorsun tamam haklısın sevmeyi bilmiyorsun sadece öyle olacağını düşünüyorsun…neyse ne olursa olsun lütfen arkadaş kalalım istersen ilgi için kullan beni istersen nefret ederek her şeyine hazırım ama sadece yanında olmama izin ver…” Aşağıdan devamm~
Devamı~ “Tamam” Jm:”Tamam kabul etmeyeceğini biliyordum özür dilerim” “Jimin tamam dedim?” Jm:”Haklısın çok boş yaptım şimdi gidiyorum” “Jimin iyi misin?” Jm:”Ba- LAN NE?” “Tamam dedim ve sevdiğine hala inanmıyorum ama inandırırsan inanırım ve güvenirim tabi” Jm:”Tam-tamam , bayılcam…” “Ben sınıfa geçiyorum gelirsin…ve ayrıca kaşın patlamış bak derim…arkadaşım” Jm:”Arkadaşını ye-“ “Boş yapmada gel” Jm:”Geldim” … Sonunda okul bitmiş eve gidecektik o kadar yorucu bir gündü ki eve gittiğim an atacaktım kendimi bir yerlere Yujinin sınıfının önüne gelip bekliyordum daha çıkmamışlardı ki yanıma birinin gelmesiyle oraya döndüm Gördüğüm kişi Jack’di? “Ne istiyorsun?” J:”hey sakin ol dövüşçü kız sadece bugün baya havalıydın demek için geldim” “Havalı olduğum için mi dövdüm arkadaşını? Oh…öyleyse her gün döverim ben onu merak etmesin, ama…biraz iyileşsin baya kötüydü durumu şimdi elimde ölüsü falan kalır uğraşmayalım” J:”bizimle ol.” “Ne? *birden kahkaha atar*” J:”Duydun hem aramız daha iyi olur ne dersin okula bir nevi hükmetme-“ Jm:”Bensiz mi?” Ortalık iyice karışıyordu gerçi daha komik bir hal alıyordu ama neyse Jm:”N’aber güzelim?” J:”Sevgili misiniz?” Jm:”Olsakta bundan sa-“ “Hayır.” Jm:”A-“ “Ama olsakta seni ilgilendirmez.” J:”Sakin ol hırçın kız ve teklifim hala geçerli düşün derim” “Bırak sizinle olmayı yüzünüzü bile görmek korkunç benim için ayrıca kardeşimden uzak durun yoksa ben özel olarak ilgilenicem hepinizle” Jimin sırıtarak izlerken Jack sinirlenmiş olacak ki hiç bir demeden yanımızdan ayrıldı zaten o anda Yujin çıktı sınıftan “Hoşgeldin birtanem” Y:”Hoşbuldum abla…” “Neyin var Yujin bak hiç bir şey olmadı ceza falan almadık neden üzgünsün hala” Y:”Arkadaşım…” “Anlıyorum…iyileşecek bebeğim merak etme iyileşecek…” Y:”Umarım…” Jm:”Sizi ben bırakayım” “Gerek y-“ Y:”Onunla gidelim abla” Hala korkuyordu bize bir şey yapacaklarından korkuyordu… “Tamam.” Jm:”Öyleyse buyrun güzel hanımlar” Diyip geçmemizi bekledi hepimiz arabaya doğru ilerledik ve Yujinle beraber bindik ki önümüze bir çocuk atlamasıyla hepimiz irkildik X:”Y-yujin” Y:”Seojin!?” X:”Ben…ben korkuyorum daha gitmediler onlar ve siz…sizinle gelsem olur mu?” İkimizde Jimine bakıyorduk Jiminse aklına bir şey gelmiş olacak ki bir sırıtmayla bize doğru döndü Jm:”Ben karışmıyorum hanımım ne derse o.” Beni göstererek söylediğine Yujin gülerken ben omzuna vurmamla bir anda sanki kılıç yarası gibi bağırdı sonra tekrardan konuşmaya başladı Jm:”Tabi gelin Seojin hanım ama sizi arkaya almak zorundayım Yujin ve siz arkaya, Sara sende buraya gel.” “Zorunda mıyım?” Jm:”Benim arabamdaysan evet” “Off Yujin of nerden aldın bunu başımıza” Jm:”Ayıp olu-“ “Sus tamam geliyorum çok konuşma” Jm:”Tamam bebeğim” Seojin’i Yujinin yanuna geçirip bende öne oturduktan sonra Jimin de arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı Giderken gerçekten de Jack ve yanındakiler oradaydı hala bize bakıp dağıldılar bir anda sanki bizi bekliyormuş gibi Jiminle anlamamış şekilde birbirimize bakıp tekrardan yola devam ettik … Seojin’i bıraktıktan sonra sonunda eve varabilmiştik kendimi bir kenara atıp direkt uyuma pozisyonunu almıştım ki çalan zil buna engel oldu Kapıyı açmaya giderken sanki Jimin gelmiş gibi bir his oluşmuştu içimde sanki daha bir huzurluydum ki açtığım kapıyla Jimini görmemle içimdeki huzurun sebebi kesinleşmişti Jm:”Selam” “On beş dakika falan oldu görüşmeyeli nasılsın?” Jm:”Baya özledim seni aslınd-“ “Neden geldin” Jm:”Şey…sizde kalabilir miyim?” “Ne?” Jm:”Ailem yurt dışına çıktılar ve anahtarım yok dışarıda kaldım kalıcak bir yerim yok” “Arkadaşların var Jimin…?” Jm:”Aileleriyle kalıyorlar ve gitsem uygun olmaz hem öyl-“ Dediğiyle sanki aile dediği için rahatsız olacağımı düşünmüş gibi özür dilemeye başladı Jm:”Şey ben özür dilerim yani aile falan derken si-“ “Kal…arkadaşız sonuçta değil mi?” Jm:”Gerçekten mi?“ “Evet ama yanlış bir hareketini göreyim asarım seni buraya” Jm:”Tamamdır o zaman ben hiç rahatsızlık vermem köşeye bir yere kıvrılırım ruhunuz duymaz” “*Sessizce* biraz zor gibi yanımdayken” Jm:”Ney?” “Bir şey yok geç” Jm:”Tamammmm” “Şımarma.” Jm:”ona da tamamm” Derken Yujin’in Jimin’e doğru uçmasıyla ikimzde irkilmiştik Y:”JİMİN ABİ! HOŞGELDİN” Jm:”YUJİN! BAYA HOŞGELDİM” Y:”BURDA KALACAKMIŞSIN DUYDUM” Jm:”EVET!!” Y:”ABLAMLA BİRLİKTE KALIN SİZ BEN BURDA KALICAM O ZAMAN” Jm:”Oha çok güzel fik-“ “YUJİN!!” Y:”Of ya tamam” Jm:”Of ya” Y:”Abla bayılacak gibisin uyu artık bence Jimin abi sende burda uyuyabilirsin heralde” Jm:”uyurum uyurum Saranın yanında olsunda mezar bile olur” “Tamam susun artık ben yatıyorum” Jm:”Uyu birtanem uyu…iyi geceler o zaman size” Y:”iyi geceler Jimin abi” “Sanada” Yujinle Jimin’e vermesi için battaniye ve yastık gönderdim ve direkt olarak yatağıma atladım göz kapaklarım o kadar hızlı iniyordu ki sanki bana ‘şu an misafir bile önemli değil’ dercesine ve onları dinleyerek hiç beklemeden kendimi uykunun kollarına bıraktım… SOOOOOOOOOOOONJNNNNNN olum yazmayı unutmuşum ne yazcağımı bulamadım kafam karisti KFĞWKKFŞŞWKFİWÖŞFLWWŞDKWWŞDDLLW ve biraz uzun mu oldu ne neyseee umarım beğenmişsinizfdir devamı en yakın zamanda gelecek umarııımmmm💗💗💗
JİMİN İKE HAYAL ET
kardeşinin zorbalığa uğradığını öğrenirsin (part 5)
🍂kesinlikle kurgudur gerçeklikle alakası yoktur
🍂tamamen eğlencesine yazıyorum
🍂istediğiniz gibi beğenip yorum yapabilirsiniz sınır falan koymuyorum belki uzun süre sonra
🧝♀️Kim Sara (19)
🧝Park Jimin (19)
🍁Kim Yujin (14)
🍁Jeon Jungkook (19)
🍁Min Yoongi (19)
----------------------
*NOT:hikaye hakkında küçücük bir değişiklik yapmaya karar verdim Yujin karakterimizin 2 yaş küçülmesi gibi çünkü içime sinmemişti eksik gibiydi biraz yaşını küçültüp Sara nin tam abla gibi olmasini istedim şimdiden anlayışınız için çooook teşekkür ederiiimmmm*
----------------------
Sabah güneşin yüzüme vurmasıyla ve yorgunluktan hiç gitmek istemediğim okuluma gitmem gerektiğinin aklıma gelmesiyle kafamı yastığa bastırıp kendi kendime çığlık atıyordum
Cidden…
Attığım çığlığın okula gitmeme engel olmamasının gerçeğiyle yataktan kalktığım gibi yüzümü yıkamaya gittim ve saate baktığımda tam olarak 15 dakika kalmış olduğunu fark ettim ‘NE?’
Koşarak Yujinin odasına doğru yol aldım ki hazırlanmış koltukta oturarak düşüncelere dalmış bir adet Yujin görmemle yavaşladım ve yanına gittim
Anında göz göze gelmemizle yerinden kalkıp sahte bir gülümsemeyle konuşmaya başladı
Y:”bende tam seni uyandırmaya gelicektim abla geç kaldık hemen hazırlan hadi”
İnanmasamda geç kaldığımızdan dolayı uzatmayarak kafa salladım ve hazırlanmaya gittim neden bu kadar düşünceli ve mutsuz gibi olduğunu okulda konuşuruz diye düşünüyordum
…
İkimizde yol boyunca hiç bir şey konuşmadan okula vardık onu sınıfına bıraktığımda son kez kontrol edip kendi sınıfıma doğru ilerledim
Girdiğim gibi Jiminle göz göze geldiğimde dün olan her şey film şeridi gibi gözümün önünden geçiyordu gerçekten düzeleceğini düşünmüştüm ki bir heves olduğumun gerçeği yüzüme vurulana kadar
Hemen kendi yerime oturdum ve elime herhangi bir defterimi alarak aldığım notları okumaya başladım
İki dakika sonra hocanın gelmesiyle herkes benimle birlikte ayaklandı yanında yeni biri vardı yani sanırım…
H:”Evet arkadaslar günaydın oturabilirsiniz.”
Herkes oturunca konuşmasına devam etti
H:”görmüş olduğunuz gibi aramıza yeni biri katıldı eski okulında ufak bir ablaşmazlık sebebiyle burada umarım iyi anlaşırsınız tanışmayı kendi aranızda yaparsınız bence hemen derse geçelim evet Jack şimdilik Sara’nın yanına otur sonrasında istediğin bir yere geçebilirsin…”
Adının Jack olduğunu öğrendiğimiz çocuk hocaya çok samimiyetsiz bir gülümseme sundu ve konuşmaya başladı
J:”Siz söylemesinde ben oraya geçerdim zaten hocam bundan sonrada orada oturmak istiyorum teşekkürler.”
Aiss…cidden…tüm deliler beni buluyordu umarım yerimin önlerde olduğundan yanıma oturmak istemiştir yoksa çıldırıcam artık
Aşağıdan devammm~
Devamı~~
Jack yanıma oturduğunda ona doğru döndüm ve o an Jiminle göz göze geldik sanki Jack i öldürecek gibiydi
Jiminle ufak bakışmamızdan sonra Jack’e döndüm ve yalandan bir gülümsemeyle hoşgeldin diyip önüme döndüm onunda ‘hoşbuldum’ demesiyle bu sefer ikimizde gülümsedik ve zaten o an hoca da derse başlamıştı
…
Sonunda ders bitmişti anında ayaklanıp Yujinin yanında doğru ilerledim sonra da öğle arası olduğu için kantine inecektim
Yujinin sınıfına vardığımda arkadaşlarıyla oturup konuştuklarını gördüm sınıfına girdim ve sırasına ilerledim
“Yujin?”
Y:”Abla hoşgeldin”
“Hoşbuldum bebeğim…ben kantine inicem geliyor musun?”
Y:”yok gelmek istemiyorum abla sen in belki daha sonra arkadaşlarımla birlikte geliriz yanına afiyet olsun sana”
Diyip gülümsedi bende gülümseyip kafamı salladım
“Tamamdır…beni bulamazsan ya da acıkırsan yukarı çık çantamdan para alabilirsiniz…”
Hepsi tamam anlamında gülümseyip teşekkür ettiler bende kantine inmek için yol aldım
Kantine vardığımda aklımda Jimin vardı acaba gerçekten Yujin’e bir şey yapar mıydı? Yalnız bırakmam doğru muydu onu? Diye düşünürken karşımda ki masa da oturan yeni gelen Jack ve yanındaki arkadaşlarını kahkahalarıyla düşüncelerimden uzaklaştım…
Demek ki tek değildi ama farklı sınıflardaydılar ve sanırım Jiminler gibi okullarında rahat duramadılar ama henüz bir zararlarını görmedim yani akıllanmış gibiydiler ya da hiç böyle şeylerle uğraşmamış sadece okul değişikliği için gelmişlerdi
Yanımda bir hareketlilik oluşunca hemen yanıma döndüm Jimini görmemle kaşlarımı çattım ve sanki hint dizisi çekiyormuş gibi o meşhur bakışmamızı yapıyorduk
“Yujin ile ilgili tehditlerini mi söyleyeceksin ya da herhangi bir zorbalık planını eğer öyleyse çabuk söyle oyala-“
Jm:”hayır sadece burda oturmak istiyorum.”
“Ama ben istemiyorum.”
Jm:”umursasam izin alırdım oturmadan önce.”
“Tamam ben farklı bir yere geçerim”
Dememle ayaklandım ve farklı bir yere geçmek için giderken kolumdan tutulmamla sıkıntılı bir iç çektim tekrar Jimine doğru döndüm
“Bana bir daha temasta bulunursan seni burada öyle bir döverim ki…”
Jm:*”bir daha o çocuğa öyle gülümseme”*
Ne diyordu bu yine gerçekten cinnet geçiricem artık
“Ne diyorsun yine? açık konuşsana Jimin”
Jm:”bir daha o yeni gelen çocuğa o şekilde gülümseme diyorum.”
“Oh…tabi ki yapmam bir daha sen nasıl istersen, öyle diyorsan öyle yaparım Jimin başka isteğin?”
Jm:”yok sağol”
“Ah cidden…kiminle uğraşıyorum ben…”
Hızlıca yanından ayrılıp boş bir yere geçtim ve yemeğime döndüm aklım hala Yujin’deydi
Yanımda yine bir hareketlilik hissetmemle sinirle o tarafa döndüm ama bu sefer Jimin değil sabah ki çocuk gelmişti
“…?”
J:”oh…affedersin bir şey söylemeden geldim ama sadece konuşmak istemiştim sonuçta hem okul hem sınıf hem de sıra arkadaşımsın…”
“Arkadaşlarınla devam et.”
Diyip önüme geri döndüm ki tekrar konuşmaya başlamasıyla gerginliğime iyice gerginlik kattım
J:”sevgilin falan mı var? Yani şu Jimin denen çocuk sevgilin mi?”
“Seni ne ilgilendirir?”
J:”*Sessizce* Ne kadar cesaretlisin”
“Öyleyim ve git artık”
J:”tanışmak istedim?”
“Israr edilmesini sevmem ve tanışmak istemiyorum sıra arkadaşım olsan bile”
J:”Anladım sonra tanışırız o zaman afiyet olsun sana”
Aşağıya gelll
Devamı~
Diyip bir şey dememi beklemeden arkadaşlarını yanına döndü ve anında konuşamaya başladılar bende biten yemeğimle ayağa kalktım önce Yujinin yanına doğru ilerlemeye başladım
Vardığımda Yujine bakındım ama yoktu?
Hassiktir…yalnız bırakmamalıydım…koşarak sınıftan çıktım ve merdivenleri çıkmaya başladım sınıfıma geldiğimde Jimin ve Yujini görmemle hem rahatladım hem de endişelenmiştim hemen yanlarına gittim
“Yujin…neden sınıfında değilsin!?”
Y:”Param yoktu senden almaya gelmiştim bir şey mi oldu?”
“Hayır…sadece endişelendim”
Y:”Endişelenmene gerek yok abla Jimin abi yanımdaydı”
Jimine baktım bana gülümsemesiyle iyice kafam karışmıştı ben mi deliriyordum yoksa Jimin mi? Daha bir kaç gün önce beni Yujinle tehdit eden Jimin değil miydi bu?
Y:”neyse arkadaşlarım beni bekliyor biz kantine iniyoruz sonra görüşürüz”
Yujin gitmesiyle Jimine döndüm ve sinirli bir ifadeyle konuşmaya başladım
“Ne yapmaya çalışıyorsun sen?”
Jm:”Seni ne ilgilendiriyor?”
“Be yapıyorsan işin içinde kardeşim var ve onun olduğu her konu beni de ilgilendirir.”
Jm:”Hm…öyleyse şöyle söyleyeyim, dünki olay hakkında konuştuk ve ona asla zarar vermeyeceğimi söyledim bu sayede bana güvenini arttırdım ve bundan sonraki işlerimi daha da kolaylaştırmış oldum”
Söylediklerini duyamamla anında yakasına yapıştım
“Bana bak! Eğer onun kılına zarar verirsen önce seni sonra da yanında ki herkesi öldürürüm anladın mı beni?”
Jm:”özür dile.”
“Ne”
Jm:”Eğer bir şey yapmamı istemiyorsan özür dile.”
“Asla.”
Jm:”o zaman gelip boş boş tehditlerinle benim zamanımı çalma bir daha”
“Sakın…sakın ona dokunma Jimin…son kez söylüyorum”
Jm:”ahh…Sara neden anlamıyorsun sence senden korksam neden ona zarar vereceğimi sana söyleyeyim neden seni dineleyeyim ki?”
“N-“
Sözüme başlamadan ağlayarak içeri giren Yujinle tüm dikkatimizi ona vermiştik
Y:”A-Abla…”
“YUJİN!”
İkimizde koşarak yujinin yanına gittik
Y:”Abla y-yardım edin arkadaşım…arkadaşımı dövüyorlar.”
Anında Jimine dönmemle biz yapmadık gibi bana bakarken hemen üçümüzde koridora çıktık ve Yujinlerin olduğu kata indik
Koridora inmemizle gördüğümüz şey ile hepimiz ani bir şok geçiriyorduk sanki
Yeni gelen çocuğun kız arkadaşı küçücük kızı altına almış ölesiye dövüyordu ve jack ve yanındakilerde hiç bir şey demeden izliyordu
Yujin’in tekrar ani bir şekilde bağırmasıyla hepimiz ona döndük
Y:”YETER!!…lütfen…lütfen bırakın biz hiç bir şey yapmadık.”
Yerdeki kız ayağa kalkıp Yujine doğru ilerleyince herkes sessiz bir hal almıştı
X:”Ben daha bu aptalı dövmeden önce demedim mi eğer karışırsanız sizi daha beter ederim diye?”
Jack ve yanındakiler sırıtırken benim sinirim daha da artmış kardeşime doğru ilerleyen sürtüğün ona doğru tek parmağını kaldırmasını bekliyordum
*Jimin’den*
Zaten yerdeki kızın haline ayrı bir şaşırmışken bir de Saranın yanındaki Yujine doğru ilerlemesiyle şaşkınlığım daha da artmıştı
Şaşkınlığımın artmasının nedeni Yujinin yanındaki Saranın haliydi Jack ve yanındakilere baktığımda sırıtarak izliyorlardı ve şimdiden üzülüyordum beş dakika sonraki hallerine üzülerek
Aşağıdan devamm~
Devamı~
Derken kızın Yujinin yakasına yapışmasıyla Saranın kızın boğazında tutup duvara sanki monte edermiş gibi yapıştırmasıyla sırıtmadan edemedim
Kızın bağırışları Sara yüzünden her saniye kesilirken artık öldüreceğini düşünüp artık olaya müdahale etmem gerektiğini fark ettim ki biri benden önce davranıp Saranın saçını tutup geriye yaslamasıyla anında duraksamıştım
*Yujin’den’*
Yerdeki yüzü mosmor başı,burnu kanlar içinde olan arkadaşıma mı yetişecektim ablamın döven kızı öldüreceğine mi yoksa ablamın saçına yapışan çocuğun boynundan tutarak yerde yumruklayarak öldüresiye döven Jimin abiye mi hiç bir fikrim yoktu
Kimse tutamıyordu hiç birini o sırada bu tarafa doğru gelen Jungkook ve Suga abiyle hemen yanlarına gittim
“ABİ!! YARDIM EDİN ÖLDÜRECEKLER LÜTFEN”
Jk:”NOLUYOR LAN BURDA?”
Sg:”YUJİN KENARDA DUR!!”
İkisinin de bir anda araya girmesiyle her şey daha da karışmıştı
Jungkook abinin Jimin abiyi ayırmaya çalışması Suga abinin ablamı dayak yemekten bayılmış olan kızdan çekmeye çalışması galiba araya girmem lazımda
Koşarak ablamın önüne geçtim ve kollarını tutmamaya çalıştım ama sadece çalıştım çünkü hiç bir değişiklik olmamıştı ki Suga abinin bir anda bağırmasıyla bir anda tüm dikkatimi ona vermiştim
Sg:”YUJİN!! SANA KENARDA BEKLE DEDİM”
“OLMAZ ÖLDÜRECEK BİR ŞEY YAP SUGA ABİ”
diyip hemen ablamın yüzünü avuçlarımın arasın aldım ve bana bakmasını sağladım
“ABLA! KENDİNE GEL! Bak hiç bir şeyim yok yeter artık vurma öldüreceksin!!”
Ablam Afallamış şekilde dururken kollarını bir anda sakinleşti ve yerdeki bayılmış olan kıza doğru baktı
Çok kötüydü şu an hem Ablam hem Jimin abi hem de Jimin abi için çok kötüydü…
Ablam bir anda arkasına bakıp Jimin abiyi tutmaya çalışan Jungkook abiye odaklanınca Suga abinin kollarında kurtulup Jimin abinin kollarına yapışınca yeniden kavgaya gireceklerini sandım ama sadece ayırmak için tuttuğunu anlayınca bir an rahatladım
*Sara’dan*
Gerçekten tedavi olmam lazımdı yerde yatan kızın hali o kadar kötüydü ki ve kendime hakim olamamam…
Ama şöyle ki bana iyi gelen tek şey Yujindi ona dokunamaya çalışan kızın sonu aynen böyle olmalıydı.
Kabul ediyorum hastalıklı bir düşünceye sahiptim ama benim olan en değerlime benden başka kimse bu şekilde dokunamaz.
Yujin’in beni durdurmasıyla aniden afallasam da çok sürmemişti arkamdaki yumruk sesleriyle kendime geldim ve anında arkama döndüm
Keşke dönmeseydim dediğim bir görüntüyle hemen oraya yöneldim ve Jimin’in altındaki Jack’in yakın arkadaşının bayılmasıyla bir anda kollarını tuttum ve yere fırlatmaya çalıştım
İkimizde sendeleyip yere düşerken öylece kalakalmıştık…hiç bu kadar yakın olmamıştık onunla sanki ölecektim şu haldeyken ki bir anda kızı dövdüğün elimin acısıyla geriye attım kendimi
Elim kan içindeydi gerçi…Jimin’in hali benden de farksız değildi ikimizde öylece yerdekilere bakarken Yujinin arkadaşını kaldırmış ona sarılarak ağlamasını fark ettiğimizde ayaklandık
…
Hepimiz müdürün odasında oturmuş bir açıklama bekleyen öğretmene bakıyorduk
Cidden mi?…yeni mi akıllarına gelmiştik? O kadar olay olurken neredeydiniz?
Artık sessizliğe dayanamayıp ağzımı açtım ki Jimin’in benim gibi sabrı kalmayıp konuşmasıyla ikimizde biribirimize döndük ona sen anlat dercesine baktıktan sonra başını salladı ve konuşmaya başladı.
Jm:”öncelikle biz kavgayı başlatan taraf değili-“
H:”Kim başlattı demedim size! Amacınız neydi de bu hale getirdiniz birbirinizi? Kendi okulunuzda yapmadığınız pislik kalmamış bizim okulumuza da göstermenizi sorguluyorum…CEVAP VERİN”
Jm:”yanınızdaki şahıslar öncelikli kız olarak alt sınıflardaki kızı dövüyordu biz bir şey yapmadık ama arkadaşı yani Saranın kardeşi durun artık diye bağırınca kız bu sefer de kardeşine doğru gitti ve tehdit etti o anda tam Sara’nın kardeşine de saldıracakken Sara durdurdu o anda başkadı bizim kavgamız”
H:”Sonra ne oldu?”
Jm:”Sonra olaya bir diğer yanınızdaki çocuk Sara’yı dövmek için karışınca ben de onu dövdüm ki asla pişman değilim yine olsa yine de döverdim o p!ç!”
X:”Ne diyorsun lan sen? Öldürücem seni daha bekle!”
Jm:”öldürmeyen şerefs-“
H:”YETER! Ettiğiniz kavga yetmedi herhalde!…neyse bu seferlik sadece uyarıyorum o da senin için Sara kendini fazla saldın yeni öğrenciler yüzünden tamam kardeşini korudun ama bu şekilde olmaz…ve senin için de aynı şekilde Jimin…eski okulunda bir disiplin suçun yok ama arkadaşların için derslerin bu kadar iyiyken geldin lütfen daha dikkatli davranın ayrıca bu son uyarım tamam mı?”
Ben müdürün Jimin hakkında dediklerine şaşırırken aynı zamanda benim için söyledikleri şeylere kafa sallayıp öylece bakıyordum
H:”tamamdır o halde ikiniz de çıkabilirsiniz…ama siz kalın sizinlede konuşucam”
İkimizde kafa sallayıp çıktık
Birbirimize bakmıyorduk ki Jimin’in bana dönmesiyle bende ona doğru döndüm
Jm:”Ee?”
“Ne ee?”
Jm:”bir şey konuşmayacak mıyız?”
“Ne konuşalım?…nasıl güzel dövdük ya diye övünelim mi?”
Jm:”*kıkıradayıp* hayır sadece…neyse ne fark eder ki sınıfa gidiyorum ben.”
Jimin yanımdan ayrılırken artık bir şey demem gerektiğini biliyordum ve söyleyecektim
“Özür dilerim.”
Dememle bir anda duraksamasıyla anında arkasını döndü ve bana baktı
Jm:”Ne?”
“Din söylediklerim için…özür dilerim ve…kardeşime-“
Jm:”Seni gerçekten sevdiğime inanmıyorsun Sara”
“Jim-“
Jm:”Biliyorum haklısın heves olarak gördüğümü düşünüyorsun ama hayır seni gerçekten tahmin edemeyeceğin kadar seviyorum senin yanında bana her ne kadar kızsanda hiç olmadığım kadar mutlu ve huzurlu oluyorum ve Yujine asla zarar vermeyeceğimi de bilmeni istiyorum her ne olursa senden nefret de etsem ki böyle bir şey olamaz ama asla Yujine zarar vermem merak etme…”
Jm:”bir kaç gün önce evet tehdit ettim seni ama hepsi oyundu yani…dövdüğüm çocuk hariç, beni istemediğini biliyorum ve eğer olursak da beni kullanacağını düşünüyorsun tamam haklısın sevmeyi bilmiyorsun sadece öyle olacağını düşünüyorsun…neyse ne olursa olsun lütfen arkadaş kalalım istersen ilgi için kullan beni istersen nefret ederek her şeyine hazırım ama sadece yanında olmama izin ver…”
Aşağıdan devamm~
Devamı~
“Tamam”
Jm:”Tamam kabul etmeyeceğini biliyordum özür dilerim”
“Jimin tamam dedim?”
Jm:”Haklısın çok boş yaptım şimdi gidiyorum”
“Jimin iyi misin?”
Jm:”Ba- LAN NE?”
“Tamam dedim ve sevdiğine hala inanmıyorum ama inandırırsan inanırım ve güvenirim tabi”
Jm:”Tam-tamam , bayılcam…”
“Ben sınıfa geçiyorum gelirsin…ve ayrıca kaşın patlamış bak derim…arkadaşım”
Jm:”Arkadaşını ye-“
“Boş yapmada gel”
Jm:”Geldim”
…
Sonunda okul bitmiş eve gidecektik o kadar yorucu bir gündü ki eve gittiğim an atacaktım kendimi bir yerlere
Yujinin sınıfının önüne gelip bekliyordum daha çıkmamışlardı ki yanıma birinin gelmesiyle oraya döndüm
Gördüğüm kişi Jack’di?
“Ne istiyorsun?”
J:”hey sakin ol dövüşçü kız sadece bugün baya havalıydın demek için geldim”
“Havalı olduğum için mi dövdüm arkadaşını? Oh…öyleyse her gün döverim ben onu merak etmesin, ama…biraz iyileşsin baya kötüydü durumu şimdi elimde ölüsü falan kalır uğraşmayalım”
J:”bizimle ol.”
“Ne? *birden kahkaha atar*”
J:”Duydun hem aramız daha iyi olur ne dersin okula bir nevi hükmetme-“
Jm:”Bensiz mi?”
Ortalık iyice karışıyordu gerçi daha komik bir hal alıyordu ama neyse
Jm:”N’aber güzelim?”
J:”Sevgili misiniz?”
Jm:”Olsakta bundan sa-“
“Hayır.”
Jm:”A-“
“Ama olsakta seni ilgilendirmez.”
J:”Sakin ol hırçın kız ve teklifim hala geçerli düşün derim”
“Bırak sizinle olmayı yüzünüzü bile görmek korkunç benim için ayrıca kardeşimden uzak durun yoksa ben özel olarak ilgilenicem hepinizle”
Jimin sırıtarak izlerken Jack sinirlenmiş olacak ki hiç bir demeden yanımızdan ayrıldı zaten o anda Yujin çıktı sınıftan
“Hoşgeldin birtanem”
Y:”Hoşbuldum abla…”
“Neyin var Yujin bak hiç bir şey olmadı ceza falan almadık neden üzgünsün hala”
Y:”Arkadaşım…”
“Anlıyorum…iyileşecek bebeğim merak etme iyileşecek…”
Y:”Umarım…”
Jm:”Sizi ben bırakayım”
“Gerek y-“
Y:”Onunla gidelim abla”
Hala korkuyordu bize bir şey yapacaklarından korkuyordu…
“Tamam.”
Jm:”Öyleyse buyrun güzel hanımlar”
Diyip geçmemizi bekledi hepimiz arabaya doğru ilerledik ve Yujinle beraber bindik ki önümüze bir çocuk atlamasıyla hepimiz irkildik
X:”Y-yujin”
Y:”Seojin!?”
X:”Ben…ben korkuyorum daha gitmediler onlar ve siz…sizinle gelsem olur mu?”
İkimizde Jimine bakıyorduk Jiminse aklına bir şey gelmiş olacak ki bir sırıtmayla bize doğru döndü
Jm:”Ben karışmıyorum hanımım ne derse o.”
Beni göstererek söylediğine Yujin gülerken ben omzuna vurmamla bir anda sanki kılıç yarası gibi bağırdı sonra tekrardan konuşmaya başladı
Jm:”Tabi gelin Seojin hanım ama sizi arkaya almak zorundayım Yujin ve siz arkaya, Sara sende buraya gel.”
“Zorunda mıyım?”
Jm:”Benim arabamdaysan evet”
“Off Yujin of nerden aldın bunu başımıza”
Jm:”Ayıp olu-“
“Sus tamam geliyorum çok konuşma”
Jm:”Tamam bebeğim”
Seojin’i Yujinin yanuna geçirip bende öne oturduktan sonra Jimin de arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı
Giderken gerçekten de Jack ve yanındakiler oradaydı hala bize bakıp dağıldılar bir anda sanki bizi bekliyormuş gibi
Jiminle anlamamış şekilde birbirimize bakıp tekrardan yola devam ettik
…
Seojin’i bıraktıktan sonra sonunda eve varabilmiştik kendimi bir kenara atıp direkt uyuma pozisyonunu almıştım ki çalan zil buna engel oldu
Kapıyı açmaya giderken sanki Jimin gelmiş gibi bir his oluşmuştu içimde sanki daha bir huzurluydum
ki açtığım kapıyla Jimini görmemle içimdeki huzurun sebebi kesinleşmişti
Jm:”Selam”
“On beş dakika falan oldu görüşmeyeli nasılsın?”
Jm:”Baya özledim seni aslınd-“
“Neden geldin”
Jm:”Şey…sizde kalabilir miyim?”
“Ne?”
Jm:”Ailem yurt dışına çıktılar ve anahtarım yok dışarıda kaldım kalıcak bir yerim yok”
“Arkadaşların var Jimin…?”
Jm:”Aileleriyle kalıyorlar ve gitsem uygun olmaz hem öyl-“
Dediğiyle sanki aile dediği için rahatsız olacağımı düşünmüş gibi özür dilemeye başladı
Jm:”Şey ben özür dilerim yani aile falan derken si-“
“Kal…arkadaşız sonuçta değil mi?”
Jm:”Gerçekten mi?“
“Evet ama yanlış bir hareketini göreyim asarım seni buraya”
Jm:”Tamamdır o zaman ben hiç rahatsızlık vermem köşeye bir yere kıvrılırım ruhunuz duymaz”
“*Sessizce* biraz zor gibi yanımdayken”
Jm:”Ney?”
“Bir şey yok geç”
Jm:”Tamammmm”
“Şımarma.”
Jm:”ona da tamamm”
Derken Yujin’in Jimin’e doğru uçmasıyla ikimzde irkilmiştik
Y:”JİMİN ABİ! HOŞGELDİN”
Jm:”YUJİN! BAYA HOŞGELDİM”
Y:”BURDA KALACAKMIŞSIN DUYDUM”
Jm:”EVET!!”
Y:”ABLAMLA BİRLİKTE KALIN SİZ BEN BURDA KALICAM O ZAMAN”
Jm:”Oha çok güzel fik-“
“YUJİN!!”
Y:”Of ya tamam”
Jm:”Of ya”
Y:”Abla bayılacak gibisin uyu artık bence Jimin abi sende burda uyuyabilirsin heralde”
Jm:”uyurum uyurum Saranın yanında olsunda mezar bile olur”
“Tamam susun artık ben yatıyorum”
Jm:”Uyu birtanem uyu…iyi geceler o zaman size”
Y:”iyi geceler Jimin abi”
“Sanada”
Yujinle Jimin’e vermesi için battaniye ve yastık gönderdim ve direkt olarak yatağıma atladım göz kapaklarım o kadar hızlı iniyordu ki sanki bana ‘şu an misafir bile önemli değil’ dercesine ve onları dinleyerek hiç beklemeden kendimi uykunun kollarına bıraktım…
SOOOOOOOOOOOONJNNNNNN
olum yazmayı unutmuşum ne yazcağımı bulamadım kafam karisti KFĞWKKFŞŞWKFİWÖŞFLWWŞDKWWŞDDLLW ve biraz uzun mu oldu ne neyseee umarım beğenmişsinizfdir devamı en yakın zamanda gelecek umarııımmmm💗💗💗
Bu şahanelikte kayboluyorum 🐥🐥🐣🐣
Çok güzel olmuş ellerine sağlık canım geldiği zaman haber verirmisin
Tabiiii
Çoook güzel olmus ellerine sağlık:)
Teşekkür ederiiimmm💗
aytyy balım muhteşem olmuş ellerine sağlık umarım devamı çabuk gelir 💜💜💜💜😘😘
Çooook tesekkur ederim bugün ya da yarin atmayi dusunuyorum yeni bölümü💗💗💗
Yeni bölüm ❤❤
Bugün atabilirsem aticammm
Devami ne zaman gelir
En yakin zamanda umarim💗