Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει; Να’ ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι. Να’ ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι. Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη. Και μου χεις λείψει δε λέω μαλακίες μου χεις λείψει δε ξέρω πως σε λένε δε ξερω το πρόσωπο σου έλα πάμε απ'την αρχή νικόλας χάρηκα το σπίτι μου είναι αυτό σε περιμένω φέρε τσιγάρα και ουίσκι και μου χεις λείψει σε θέλω για μια νύχτα μόνο δεν έχω ανάγκη απο αγκαλιές απο φιλιά και σεξ τίποτα απο αυτά δε μου χει λείψει θέλω μόνο να με δείς να επιβιώνω να χωρεύω με τη θλίψη και μου χεις λείψει σηκώνομαι και ακούω φωνές μετά γυρνώ στη πόλη που τίποτα δε μ' αγγίζει και ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει και ορκίζομαι θα πέταγα αμα κατι με είχε στο μπετόν τραβήξει ορκίζομαι δεν έιμαι όπως οι άλλοι συγκάτοικω σε ένα μυαλό δυάρι μένω εγώ και ένα κουφάρι σε ψάχνουν και κοιτάς απο την άλλη χαράμισα όλα μου τα καλοκαίρια για ένα δανεικό φεγγάρι χαλάλι ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρίς να ξεκουραστεί το τωμάρι μου αυτός ο δρόμος πιό μεγάλος κι απ' τα λάθη μου κι εγώ μπροστά του πιο μικρός κι απ΄το στομάχι μου και μου χεις λείψει δε ξέρω άμα το ακούσεις και δε ξέρω άμα το ξέρεις και δε ξέρω άμα το μάθεις εδω δε ξέρω ποιός είσαι εδω δε ξέρω ποιός είμαι εδω δε ξέρω αν καλά καλά υπάρχεις Όταν φιλήσω την κατάρα όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν όταν ξεμείνω απο τσιγάρα όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είναι ανάγκη να σε δώ (x2) Και μου χεις λείψει δε λέω μαλακίες μου χεις λείψει αυτό το κρεβάτι με έχει βυθίσει και δε ρωτάω τι ώρα θα κοιμηθώ γιατί ξέρω πως εδώ και μήνες δεν έχω ξυπνήσει πίνω καφέ στο ίδιο τραπέζι στο ίδιο μαγαζί μετά θα φάω το ίδιο φαι μετά κοιμάμαι πάλι μετά ξυπνώ μα πρίν να σηκωθώ κοιτάζω το κενό σε ένα σεντόνι που ζητάει μαξιλάρι πάρε με σαν ύπνος βάλε τέλος στο μνυμόσηνο κράτα με για λίγο βάλε στον καμβά μου κόκκινο όταν χαμογελάει ο άνθρωπος θυμίζει τον θεο γιατί το θειικό είναι πάνω απόλα ανθρώπινο θα μαι το μάυρο στο γκρι μπήκα και σε λέρωσα(;) άλλη μια μέρα που σε σκέφτηκα δεν πρέπει σ' αυτό το δρόμο σουρωμένος ξεφτιλίζομαι και η σούεα μου ορκίζεται ότι με βρηκε έτσι δεν έχει τέλος η χορογραφία σου δεν έχει μέλλον η λογοτεχνία μου απλά πονάει βάλε βελόνες στα παππούτσια σου ακι χώρεψε στα μούτρα μου εθίζομαι σε ότ με γρατζουνάει αυτό είμαι εγώ ο ποιό αναπροσάρμοστος πιανίστας ζεί σε κόσμους που αντανακλούν το χάλι τους θα με ξεχάσουνε σε λίγο οι γοργόνες μα οι πειρατές θα με έχουνε για πάντα στο μπουκάλι τους Όταν φιλήσω την κατάρα όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν όταν ξεμείνω απο τσιγάρα όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είναι ανάγκη να σε δώ (x2)
Και μου χεις λειψει, δεν λεω μαλακιες μου χεις λειψει Δεν ξερω πως σε λενε, δεν ξερω το προσωπο σου Ελα παμε απ'την αρχη Νικολας χαρηκα, το σπιτι μου ειναι αυτο σε περιμενω φερε τσιγαρα και ουισκι Και μου χεις λειψει σε θελω για μια νυχτα μονο Δεν εχω αναγκη απο αγκαλιες απο φιλια και σεξ Τιποτα απο αυτα δεν μου χει λειψει, θελω μονο να με δεις να επιβιωνω, να χορευω με την θλιψη Και μου χεις λειψει σηκωνομαι και ακουω φωνες μετα γυρνω στην πολη που τιποτα δεν με αγγιζει Και ορκιζομαι πως κατι σε θυμιζει και ορκιζομαι θα πεταγα μα κατι με εχει στο μπετον τραβηξει
ΣΤΙΧΟΙ: -Και μου χεις λείψει..δεν λέω μαλακίες μου χεις λείψει,δεν ξέρω πως σε λένε δεν ξέρω το πρόσωπο σου,ελα πάμε απ'την αρχή Νικόλας χάρηκα το σπίτι μου είναι αυτό σε περιμένω φέρε τσιγάρα και ουίσκι.. Και μου χεις λείψει σε θέλω για μια νύχτα μόνο,δεν εχω ανάγκη από αγκαλιές από φιλιά και σεξ,τιποτα απο αυτά δεν μου χει λείψει,θελώ μοναχα να με δεις να επιβιώνω να χορεύω με τη θλίψη.. -Και μου χεις λείψει σηκώνομαι και ακούω φωνές μετά γυρνώ στην πολή που την πόρτα δεν με αγκίζει..και ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει..και ορκίζομαι θα πέταγα μα κάτι με ε΄χει στο μπετόν τραβήξει..ορκίζομαι δεν είμαι όπως οι άλλοι συγκάτικω σε ένα μυαλό δυάρι που μένω εγώ και ένα κουφάρι σε ψάχνω και κοιτάς από την άλλη,χαράμισα όλα μουτα καλοκαίρια μου για ένα δανικό φεγγάρι..χαλάλι ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρις να ξεκουραστεί το τομάρι μου..αυτος ο δρομος πιο μεγαλος και απο τα λαθη μου και γω μπροστα του πιο μικρος και απο το στομαχι μου... -Και μου χεις λείψει..δεν ξερω αν το ακους και δεν ξερω αμα το ξερεις και δεν ξερω αμα το μαθεις,εδω δεν ξερω ποιος εισαι εδω δεν ξερω ποιος ειμαι,εδω δεν ξερω αν καλα καλα υπαρχεις... -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τοίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω.... -Οταν φιλησω την καταρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω... Και μου χεις λείψει..δεν λεω μαλακεις μου χεις λειψει..αυτο το κρεβατι με εχει βυθισει..και δεν ρωταω τι ωρα θα κοιμηθω γιατί ξερω πως εδω και μηνες δεν εχω ξυπνησει.. Πινω καφε στο ιδιο τραπεζι ,στο ιδιο μαγαζι ,μετα θα φαω το ιδιο φαι, μετα κοιμαμαι παλι..μετα ξυπνω μα πριν να σηκωθω κοιταζω το κενο σε ενα σεντονι που ζηταει μαξυλαρι..πάρε με σαν υπνος βαλε τελος στο μνημοσυνο..κρατα με για λιγο βαλε στο καμβα μου κοκκινο..οταν χαμογελαει ο ανρθωπος θυμιζει το θεο γιατι το θεικο ειναι πανω απ ολα ανθρωπινο.. -Θα μαι το μαυρο στο γκρι και σε λέρωσα..αλλη μια μερα που σε σκέφτηκα δεν πρεπει..σε αυτον τον δρομο σουρωμενος ξεφτυλιζομαι..και η σουρα μου ορκιζεται οτι με βρηκε ετσι.. Δεν εχει τελος η χωρογραφια σου δεν εχει μελλον η λογοτεχνια μου απλα ΠΟΝΑΕΙ.. βαλε βελονες στα παπουτσια σου και χορεψε στα μουτρα μου εθιζομαι σε οτι με γρατζουναει.. Αυτο είμαι εγώ..ο πιο αναρποσαρμωστος πιανιστας ζει σε κοσμους που αντανακλουν το χαλι τους..θα με ξεχασουν σε λιγο οι γοργονες μα οι πειρατες θα με εχουν για παντα στο μπουκαλι τους.. -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω... -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω...
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει; Να 'ναι 'κεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι Να 'ναι 'κεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη [Verse 1: Bloody Hawk] Και μου 'χεις λείψει, δε λέω μαλακίες, μου 'χεις λείψει Δεν ξέρω πώς σε λένε, δεν ξέρω το πρόσωπό σου Έλα πάμε απ' την αρχή, «Νικόλας, χάρηκα Το σπίτι μου είναι αυτό, σε περιμένω, φέρε τσιγάρα και whiskey» Και μου 'χεις λείψει, σε θέλω για μια νύχτα μόνο Δεν έχω ανάγκη από αγκαλιές, από φιλιά και sex, τίποτα απ' αυτά δε μου 'χει λείψει Θέλω μόνο να με δεις να επιβιώνω, να χορεύω με τη θλίψη Και μου 'χεις λείψει, σηκώνομαι κι ακούω φωνές, μετά γυρνώ στην πόλη που τίποτα δε μ' αγγίζει Κι ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει Κι ορκίζομαι θα πέταγα άμα κάτι με είχε στο μπετόν τραβήξει Ορκίζομαι δεν είμαι όπως οι άλλοι Συγκάτοικος σ' ένα μυαλό δυάρι, μένω 'γώ κι ένα κουφάρι Σε ψάχνουν και κοιτάς από την άλλη Χαράμισα όλα μου τα καλοκαίρια για ένα δανεικό φεγγάρι Χαλάλι, ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρίς να ξεκουραστεί το τομάρι μου Αυτός ο δρόμος πιο μεγάλος κι απ' τα λάθη μου κι εγώ μπροστά του πιο μικρός κι απ' το στομάχι μου Και μου 'χεις λείψει, δεν ξέρω άμα τ' ακούσεις και δεν ξέρω άμα το ξέρεις και δεν ξέρω άμα το μάθεις Εδώ δεν ξέρω ποιος είσαι, εδώ δεν ξέρω ποιος είμαι, εδώ δεν ξέρω αν καλά-καλά υπάρχεις 2.9M 1.1K Aliyah’s Interlude “IT GIRL” (Live Performance) | Genius Open Mic  NOW PLAYING     [Chorus: Bloody Hawk] Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ Όταν τελειώσω τον καφέ μου, θα είν' ανάγκη να σε δω [Chorus: Bloody Hawk] Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ Όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είν' ανάγκη να σε δω [Verse 2: Bloody Hawk] Και μου 'χεις λείψει, δε λέω μαλακίες, μου 'χεις λείψει, αυτό το κρεβάτι μ' έχει βυθίσει Και δε ρωτάω τι ώρα θα κοιμηθώ γιατί ξέρω πως εδώ και μήνες δεν έχω ξυπνήσει Πίνω καφέ στο ίδιο τραπέζι, στο ίδιο μαγαζί, μετά θα φάω το ίδιο φαΐ, μετά κοιμάμαι πάλι Μετά ξυπνώ μα πριν να σηκωθώ, κοιτάζω το κενό σ' ένα σεντόνι που ζητάει μαξιλάρι Πάρε με σαν ύπνος, βάλε τέλος στο μνημόσυνο, κράτα με για λίγο, βάλε στον καμβά μου κόκκινο Όταν χαμογελάει ο άνθρωπος θυμίζει το Θεό γιατί το θεϊκό είναι πάνω απ' όλα ανθρώπινο Θα 'μαι το μαύρο στο γκρι, μπήκα και σε λέρωσα Άλλη μια μέρα που σε σκέφτηκα, δεν πρέπει Σ' αυτό το δρόμο σουρωμένος ξεφτιλίζομαι κι η σούρα μου ορκίζεται ότι με βρήκε έτσι Δεν έχει τέλος η χορογραφία σου Δεν έχει μέλλον η λογοτεχνία μου, απλά πονάει Βάλε βελόνες στα παπούτσια σου και χόρεψε στα μούτρα μου, εθίζομαι σ' ό,τι με γρατζουνάει Αυτό είμαι εγώ, ο πιο αναπροσάρμοστος πιανίστας ζει σε κόσμους που αντανακλούν το χάλι τους Θα με ξεχάσουνε σε λίγο οι γοργόνες μα οι πειρατές θα μ' έχουνε για πάντα στο μπουκάλι τους [Chorus: Bloody Hawk] Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ Όταν τελειώσω τον καφέ μου, θα είν' ανάγκη να σε δω [Chorus: Bloody Hawk] Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ Όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είν' ανάγκη να σε δω
Φίλε μου μήπως θα μπορούσες να φτιάξεις τα μπιτακια από το ανατριχιλα του μπλαντι και επελ -ασταθες η το σήμερα του επελ; Μου κάνεις τρομερή εξυπηρέτηση!!!
![Kumamoto Masters Japan 2024 | Gregoria Mariska Tunjung (INA) [5] vs. Akane Yamaguchi (JPN) [2] | F](http://i.ytimg.com/vi/EIjZybhsWqA/mqdefault.jpg)
πολυ καλη δουλεια, ευχαριστουμε για αυτο το ωραιο beat!!!
Το εβαλα σε επαναληψη και το ακουω ενω διαβαζω. Οτκ το προτεινω
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει;
Να’ ναι εκεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι.
Να’ ναι εκεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι.
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη.
Και μου χεις λείψει
δε λέω μαλακίες μου χεις λείψει
δε ξέρω πως σε λένε
δε ξερω το πρόσωπο σου
έλα πάμε απ'την αρχή
νικόλας χάρηκα
το σπίτι μου είναι αυτό
σε περιμένω
φέρε τσιγάρα και ουίσκι
και μου χεις λείψει
σε θέλω για μια νύχτα μόνο
δεν έχω ανάγκη απο αγκαλιές απο φιλιά και σεξ
τίποτα απο αυτά δε μου χει λείψει
θέλω μόνο να με δείς να επιβιώνω
να χωρεύω με τη θλίψη
και μου χεις λείψει
σηκώνομαι και ακούω φωνές
μετά γυρνώ στη πόλη που τίποτα δε μ' αγγίζει
και ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει
και ορκίζομαι θα πέταγα αμα κατι με είχε στο μπετόν τραβήξει
ορκίζομαι δεν έιμαι όπως οι άλλοι
συγκάτοικω σε ένα μυαλό δυάρι
μένω εγώ και ένα κουφάρι
σε ψάχνουν και κοιτάς απο την άλλη
χαράμισα όλα μου τα καλοκαίρια για ένα δανεικό φεγγάρι
χαλάλι
ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρίς να ξεκουραστεί το τωμάρι μου
αυτός ο δρόμος πιό μεγάλος κι απ' τα λάθη μου
κι εγώ μπροστά του πιο μικρός κι απ΄το στομάχι μου
και μου χεις λείψει
δε ξέρω άμα το ακούσεις
και δε ξέρω άμα το ξέρεις
και δε ξέρω άμα το μάθεις
εδω δε ξέρω ποιός είσαι
εδω δε ξέρω ποιός είμαι
εδω δε ξέρω αν καλά καλά υπάρχεις
Όταν φιλήσω την κατάρα
όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
όταν ξεμείνω απο τσιγάρα
όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
όταν τα ρούχα μου βαρύνουν
και δεν μπορώ να κοιμηθώ
όταν τελειώσω τον καφέ μου
θα είναι ανάγκη να σε δώ (x2)
Και μου χεις λείψει
δε λέω μαλακίες μου χεις λείψει
αυτό το κρεβάτι με έχει βυθίσει
και δε ρωτάω τι ώρα θα κοιμηθώ
γιατί ξέρω πως εδώ και μήνες δεν έχω ξυπνήσει
πίνω καφέ στο ίδιο τραπέζι στο ίδιο μαγαζί
μετά θα φάω το ίδιο φαι
μετά κοιμάμαι πάλι
μετά ξυπνώ μα πρίν να σηκωθώ κοιτάζω το κενό σε ένα σεντόνι που ζητάει μαξιλάρι
πάρε με σαν ύπνος βάλε τέλος στο μνυμόσηνο
κράτα με για λίγο βάλε στον καμβά μου κόκκινο
όταν χαμογελάει ο άνθρωπος θυμίζει τον θεο
γιατί το θειικό είναι πάνω απόλα ανθρώπινο
θα μαι το μάυρο στο γκρι μπήκα και σε λέρωσα(;)
άλλη μια μέρα που σε σκέφτηκα δεν πρέπει
σ' αυτό το δρόμο σουρωμένος ξεφτιλίζομαι
και η σούεα μου ορκίζεται ότι με βρηκε έτσι
δεν έχει τέλος η χορογραφία σου
δεν έχει μέλλον η λογοτεχνία μου απλά πονάει
βάλε βελόνες στα παππούτσια σου ακι χώρεψε στα μούτρα μου εθίζομαι σε ότ με γρατζουνάει
αυτό είμαι εγώ
ο ποιό αναπροσάρμοστος πιανίστας ζεί σε κόσμους που αντανακλούν το χάλι τους
θα με ξεχάσουνε σε λίγο οι γοργόνες
μα οι πειρατές θα με έχουνε για πάντα στο μπουκάλι τους
Όταν φιλήσω την κατάρα
όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
όταν ξεμείνω απο τσιγάρα
όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
όταν τα ρούχα μου βαρύνουν
και δεν μπορώ να κοιμηθώ
όταν τελειώσω τον καφέ μου
θα είναι ανάγκη να σε δώ (x2)
Και μου χεις λειψει, δεν λεω μαλακιες μου χεις λειψει Δεν ξερω πως σε λενε, δεν ξερω το προσωπο σου Ελα παμε απ'την αρχη Νικολας χαρηκα, το σπιτι μου ειναι αυτο σε περιμενω φερε τσιγαρα και ουισκι Και μου χεις λειψει σε θελω για μια νυχτα μονο Δεν εχω αναγκη απο αγκαλιες απο φιλια και σεξ Τιποτα απο αυτα δεν μου χει λειψει, θελω μονο να με δεις να επιβιωνω, να χορευω με την θλιψη Και μου χεις λειψει σηκωνομαι και ακουω φωνες μετα γυρνω στην πολη που τιποτα δεν με αγγιζει Και ορκιζομαι πως κατι σε θυμιζει και ορκιζομαι θα πεταγα μα κατι με εχει στο μπετον τραβηξει
ΣΤΙΧΟΙ: -Και μου χεις λείψει..δεν λέω μαλακίες μου χεις λείψει,δεν ξέρω πως σε λένε δεν ξέρω το πρόσωπο σου,ελα πάμε απ'την αρχή Νικόλας χάρηκα το σπίτι μου είναι αυτό σε περιμένω φέρε τσιγάρα και ουίσκι.. Και μου χεις λείψει σε θέλω για μια νύχτα μόνο,δεν εχω ανάγκη από αγκαλιές από φιλιά και σεξ,τιποτα απο αυτά δεν μου χει λείψει,θελώ μοναχα να με δεις να επιβιώνω να χορεύω με τη θλίψη.. -Και μου χεις λείψει σηκώνομαι και ακούω φωνές μετά γυρνώ στην πολή που την πόρτα δεν με αγκίζει..και ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει..και ορκίζομαι θα πέταγα μα κάτι με ε΄χει στο μπετόν τραβήξει..ορκίζομαι δεν είμαι όπως οι άλλοι συγκάτικω σε ένα μυαλό δυάρι που μένω εγώ και ένα κουφάρι σε ψάχνω και κοιτάς από την άλλη,χαράμισα όλα μουτα καλοκαίρια μου για ένα δανικό φεγγάρι..χαλάλι ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρις να ξεκουραστεί το τομάρι μου..αυτος ο δρομος πιο μεγαλος και απο τα λαθη μου και γω μπροστα του πιο μικρος και απο το στομαχι μου... -Και μου χεις λείψει..δεν ξερω αν το ακους και δεν ξερω αμα το ξερεις και δεν ξερω αμα το μαθεις,εδω δεν ξερω ποιος εισαι εδω δεν ξερω ποιος ειμαι,εδω δεν ξερω αν καλα καλα υπαρχεις... -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τοίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω.... -Οταν φιλησω την καταρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω... Και μου χεις λείψει..δεν λεω μαλακεις μου χεις λειψει..αυτο το κρεβατι με εχει βυθισει..και δεν ρωταω τι ωρα θα κοιμηθω γιατί ξερω πως εδω και μηνες δεν εχω ξυπνησει.. Πινω καφε στο ιδιο τραπεζι ,στο ιδιο μαγαζι ,μετα θα φαω το ιδιο φαι, μετα κοιμαμαι παλι..μετα ξυπνω μα πριν να σηκωθω κοιταζω το κενο σε ενα σεντονι που ζηταει μαξυλαρι..πάρε με σαν υπνος βαλε τελος στο μνημοσυνο..κρατα με για λιγο βαλε στο καμβα μου κοκκινο..οταν χαμογελαει ο ανρθωπος θυμιζει το θεο γιατι το θεικο ειναι πανω απ ολα ανθρωπινο.. -Θα μαι το μαυρο στο γκρι και σε λέρωσα..αλλη μια μερα που σε σκέφτηκα δεν πρεπει..σε αυτον τον δρομο σουρωμενος ξεφτυλιζομαι..και η σουρα μου ορκιζεται οτι με βρηκε ετσι.. Δεν εχει τελος η χωρογραφια σου δεν εχει μελλον η λογοτεχνια μου απλα ΠΟΝΑΕΙ.. βαλε βελονες στα παπουτσια σου και χορεψε στα μουτρα μου εθιζομαι σε οτι με γρατζουναει.. Αυτο είμαι εγώ..ο πιο αναρποσαρμωστος πιανιστας ζει σε κοσμους που αντανακλουν το χαλι τους..θα με ξεχασουν σε λιγο οι γοργονες μα οι πειρατες θα με εχουν για παντα στο μπουκαλι τους.. -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω... -Οταν φιλησω την κατάρα..οταν οι φιλοι μου με αφησουν..οταν ξεμεινω απο τσιγαρα..οταν η τίχοι μου με κλείσουν..οταν τα ρουχα μου βαρύνουν..και δεν μπορω να κοιμηθω..οταν τελειωσω τον καφε μου..θα ειναι αναγκη να σε δω...
Είσαι σωστός
euxaristw file
BRAVO RE MAN
Τι τραγούδι να σου πω που να σε ξέρει;
Να 'ναι 'κεί όταν γελάς κι όταν φοβάσαι
Να 'ναι 'κεί όταν μεθάς κι όταν λυπάσαι
Κι όταν κρύβεσαι στης μοναξιάς τα μέρη
[Verse 1: Bloody Hawk]
Και μου 'χεις λείψει, δε λέω μαλακίες, μου 'χεις λείψει
Δεν ξέρω πώς σε λένε, δεν ξέρω το πρόσωπό σου
Έλα πάμε απ' την αρχή, «Νικόλας, χάρηκα
Το σπίτι μου είναι αυτό, σε περιμένω, φέρε τσιγάρα και whiskey»
Και μου 'χεις λείψει, σε θέλω για μια νύχτα μόνο
Δεν έχω ανάγκη από αγκαλιές, από φιλιά και sex, τίποτα απ' αυτά δε μου 'χει λείψει
Θέλω μόνο να με δεις να επιβιώνω, να χορεύω με τη θλίψη
Και μου 'χεις λείψει, σηκώνομαι κι ακούω φωνές, μετά γυρνώ στην πόλη που τίποτα δε μ' αγγίζει
Κι ορκίζομαι πως κάτι σε θυμίζει
Κι ορκίζομαι θα πέταγα άμα κάτι με είχε στο μπετόν τραβήξει
Ορκίζομαι δεν είμαι όπως οι άλλοι
Συγκάτοικος σ' ένα μυαλό δυάρι, μένω 'γώ κι ένα κουφάρι
Σε ψάχνουν και κοιτάς από την άλλη
Χαράμισα όλα μου τα καλοκαίρια για ένα δανεικό φεγγάρι
Χαλάλι, ακόμα μια μέρα στο ξημέρωμα χωρίς να ξεκουραστεί το τομάρι μου
Αυτός ο δρόμος πιο μεγάλος κι απ' τα λάθη μου κι εγώ μπροστά του πιο μικρός κι απ' το στομάχι μου
Και μου 'χεις λείψει, δεν ξέρω άμα τ' ακούσεις και δεν ξέρω άμα το ξέρεις και δεν ξέρω άμα το μάθεις
Εδώ δεν ξέρω ποιος είσαι, εδώ δεν ξέρω ποιος είμαι, εδώ δεν ξέρω αν καλά-καλά υπάρχεις
2.9M
1.1K
Aliyah’s Interlude “IT GIRL” (Live Performance) | Genius Open Mic

NOW
PLAYING




[Chorus: Bloody Hawk]
Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ
Όταν τελειώσω τον καφέ μου, θα είν' ανάγκη να σε δω
[Chorus: Bloody Hawk]
Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ
Όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είν' ανάγκη να σε δω
[Verse 2: Bloody Hawk]
Και μου 'χεις λείψει, δε λέω μαλακίες, μου 'χεις λείψει, αυτό το κρεβάτι μ' έχει βυθίσει
Και δε ρωτάω τι ώρα θα κοιμηθώ γιατί ξέρω πως εδώ και μήνες δεν έχω ξυπνήσει
Πίνω καφέ στο ίδιο τραπέζι, στο ίδιο μαγαζί, μετά θα φάω το ίδιο φαΐ, μετά κοιμάμαι πάλι
Μετά ξυπνώ μα πριν να σηκωθώ, κοιτάζω το κενό σ' ένα σεντόνι που ζητάει μαξιλάρι
Πάρε με σαν ύπνος, βάλε τέλος στο μνημόσυνο, κράτα με για λίγο, βάλε στον καμβά μου κόκκινο
Όταν χαμογελάει ο άνθρωπος θυμίζει το Θεό γιατί το θεϊκό είναι πάνω απ' όλα ανθρώπινο
Θα 'μαι το μαύρο στο γκρι, μπήκα και σε λέρωσα
Άλλη μια μέρα που σε σκέφτηκα, δεν πρέπει
Σ' αυτό το δρόμο σουρωμένος ξεφτιλίζομαι κι η σούρα μου ορκίζεται ότι με βρήκε έτσι
Δεν έχει τέλος η χορογραφία σου
Δεν έχει μέλλον η λογοτεχνία μου, απλά πονάει
Βάλε βελόνες στα παπούτσια σου και χόρεψε στα μούτρα μου, εθίζομαι σ' ό,τι με γρατζουνάει
Αυτό είμαι εγώ, ο πιο αναπροσάρμοστος πιανίστας ζει σε κόσμους που αντανακλούν το χάλι τους
Θα με ξεχάσουνε σε λίγο οι γοργόνες μα οι πειρατές θα μ' έχουνε για πάντα στο μπουκάλι τους
[Chorus: Bloody Hawk]
Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ
Όταν τελειώσω τον καφέ μου, θα είν' ανάγκη να σε δω
[Chorus: Bloody Hawk]
Όταν φιλήσω την κατάρα, όταν οι φίλοι μου μ' αφήσουν
Όταν ξεμείνω από τσιγάρα, όταν οι τοίχοι μου με κλείσουν
Όταν τα ρούχα μου βαρύνουν και δεν μπορώ να κοιμηθώ
Όταν τελειώσω τον καφέ μου θα είν' ανάγκη να σε δω
αδερφέ κανε με το κομπλεξικο αν μπορεις
ruclips.net/video/astXMVIKHk4/видео.html
Φίλε μου μήπως θα μπορούσες να φτιάξεις τα μπιτακια από το ανατριχιλα του μπλαντι και επελ -ασταθες η το σήμερα του επελ; Μου κάνεις τρομερή εξυπηρέτηση!!!
0:44
0:44
0:44
Aderfe tha mporouses na kaneis kai ena acapella version?
Κανε και το κομπλεξικο αν μπορεις
kane kai to nysta re trele plz
LeonGR aste apo edw to pires e ? To ksera #LeonArmy
LeonGR Se oti kai an kanis tha se ipostirizoume aderfe :)
ta flp agorina please
aderfe exw to sample ama to thes