Ωραία τα λέτε.. και όντως αυτή τη στιγμή βιωνω τη κατάσταση να μην με θέλουν τα παιδιά 3.5 και 7 χρόνων κορίτσια. Τα παιδιά που δεν με αποχωριζονταν. Ιδιαίτερα η μεγάλη κόρη μέσα σε δύο χρόνια που χώρισα, τα παιδία με βλέπουν και με αποφεύγουν με κλωτσιές σε βαρος μου, κακιά λόγια, πράξεις απεναντι μου κλπ και ολα λόγω της επιρροής της πρώην.. ΟΜΩΣ όλα αυτά είναι δύσκολα να αντιμετωπιστούν διότι: α) Τα παιδιά ως μη έχοντας επιμέλεια δεν μπορώ να τα πάω σε παιδοψυχολογο. Παρόλο στην υποβολή των αρχικων μας αλληλομυνησεων ζητησα εξ αρχης παιδοψυχολογο.. ακόμα δύο χρόνια αργότερα άφαντος ο κρατικός μηχανισμός. β) Αδυνατώ οικονομικά με δικηγόρους και δικαστήρια να κινηθώ σε βάρος της πρώην για ότι συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτα σε βάρος μου μέσω των παιδιών. Κοινός Επικρατεί μια ασυδοσία της. Όποιος έχει λεφτά και θέλει, σώζει τα παιδιά του με τους καταλληλους ανθρώπους. Οι υπόλοιποι.. στη μοίρα τους... γ) πως μετά από όλα αυτά μπορεί να διορθωθεί η ψυχολογική κακοποίηση των παιδιών όταν υπαρχει οικονομική αδυναμία, όταν καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια για τα παιδιά μου (πραξεις, απόπειρες διαλόγου) και όλα στο κενό με ότι συνεπάγεται στη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στο γονιό που δεν τα παιδιά. Τι μέλλον ερχεται για αυτά? ΟΛΕΣ οι διαδικασίες σε ένα διαζύγιο πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά με παιδοψυχολουγους. Όχι διεκδίκηση επιμέλειας, παροχή διατροφής και η κατάσταση μετά να είναι ανεξέλεγκτη από τη μαμά μέσω των παιδιών για μίσος της (όπως αναφέρατε και συμβαίνει). Τέτοιους ανθρώπους (όπως εσείς) χρειάζεται κάθε ζευγάρι που χωρίζει να είναι δίπλα του αλλά .... δυστυχώς και δυσεύρετοι και οικονομικά συμφέροντα (όπως είπατε) χωρίς να νοιάζονται για τη ψυχολογία των παιδιών που αναπτύσσονται για να βγουν στη κοινωνία μας.
Κάτσε βρε Θέκλα μου αν όντως τα παιδιά βλέπουν πως ο γονιός τους αδιαφορεί κ τα παιδιά έχουν πολύ θυμό προς αυτόν κ του το λένε σημαίνει πως τα επηρεάζει ο άλλος γονιός?? Γιατί αυτά δε βλέπουν πως τους φέρεται?? Χρειάζεται ο άλλος γονιός να τους το πει? Να τους το δείξει??
Παιδιά ανεπηρέαστα από τον άλλο γονιό δεν φτάνουν στη γονική αποξένωση. Η γονική αποξένωση έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Δες αυτή την εκπομπή που εξηγεί τι είναι: ruclips.net/video/VuL_v44NJns/видео.html Αυτό που περιγράφεις, ν εκφράσει το παράπονο του ένα παιδί στον γονιό του, δεν είναι απαραίτητα γονική αποξένωση
@@TheklaPetridouPsy την έχω δει κ έχω παραδεχτεί ότι έχω υπάρξει κ εγώ. Όχι όμως με σημερινή ισχύ ενώ ο άλλος με υποτροπιαζουσα. Κ σ αυτό πάνω σχολίασα.
Εμένα με έβαζε να γράφω τα μηνύματα που αντάλασσα (με την παραλληλη σχέση που είχα ας την πω), ώστε να τα δείξει στα παιδιά όταν μεγαλώσουν. Τα είχε περάσει και στον υπολογιστή. Αν δεν συνεργαζόμουν, θα έτρωγα ξύλο. Να γράφω μηνύματα τα οποία είχα διαγράψει και να πρέπει να θυμηθώ τί είχα γράψει και πότε. Με ημερομηνίες, κανονικά. ΑΥΤΟΝ έβλαψα, όχι τα παιδιά μου! Λάθος μου, αλλά τα παιδιά είναι μια άλλη υπόθεση! Για πόσο διαταραγμένο άνθρωπο μιλάμε??? Κι ας έκανε πράγματα για να με κρατήσει στην τελική! Απλά θεωρούσε ότι δεν θα φύγω ποτέ λόγω των παιδιών.
![Eminem - Like My Shit [Official Audio]](http://i.ytimg.com/vi/vx_IMvFkrfA/mqdefault.jpg)
Ωραία τα λέτε.. και όντως αυτή τη στιγμή βιωνω τη κατάσταση να μην με θέλουν τα παιδιά 3.5 και 7 χρόνων κορίτσια. Τα παιδιά που δεν με αποχωριζονταν. Ιδιαίτερα η μεγάλη κόρη μέσα σε δύο χρόνια που χώρισα, τα παιδία με βλέπουν και με αποφεύγουν με κλωτσιές σε βαρος μου, κακιά λόγια, πράξεις απεναντι μου κλπ και ολα λόγω της επιρροής της πρώην.. ΟΜΩΣ όλα αυτά είναι δύσκολα να αντιμετωπιστούν διότι:
α) Τα παιδιά ως μη έχοντας επιμέλεια δεν μπορώ να τα πάω σε παιδοψυχολογο. Παρόλο στην υποβολή των αρχικων μας αλληλομυνησεων ζητησα εξ αρχης παιδοψυχολογο.. ακόμα δύο χρόνια αργότερα άφαντος ο κρατικός μηχανισμός.
β) Αδυνατώ οικονομικά με δικηγόρους και δικαστήρια να κινηθώ σε βάρος της πρώην για ότι συνεχίζει να δρα ανεξέλεγκτα σε βάρος μου μέσω των παιδιών. Κοινός Επικρατεί μια ασυδοσία της. Όποιος έχει λεφτά και θέλει, σώζει τα παιδιά του με τους καταλληλους ανθρώπους. Οι υπόλοιποι.. στη μοίρα τους...
γ) πως μετά από όλα αυτά μπορεί να διορθωθεί η ψυχολογική κακοποίηση των παιδιών όταν υπαρχει οικονομική αδυναμία, όταν καταβάλω κάθε δυνατή προσπάθεια για τα παιδιά μου (πραξεις, απόπειρες διαλόγου) και όλα στο κενό με ότι συνεπάγεται στη συμπεριφορά των παιδιών απέναντι στο γονιό που δεν τα παιδιά. Τι μέλλον ερχεται για αυτά?
ΟΛΕΣ οι διαδικασίες σε ένα διαζύγιο πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά με παιδοψυχολουγους. Όχι διεκδίκηση επιμέλειας, παροχή διατροφής και η κατάσταση μετά να είναι ανεξέλεγκτη από τη μαμά μέσω των παιδιών για μίσος της (όπως αναφέρατε και συμβαίνει).
Τέτοιους ανθρώπους (όπως εσείς) χρειάζεται κάθε ζευγάρι που χωρίζει να είναι δίπλα του αλλά .... δυστυχώς και δυσεύρετοι και οικονομικά συμφέροντα (όπως είπατε) χωρίς να νοιάζονται για τη ψυχολογία των παιδιών που αναπτύσσονται για να βγουν στη κοινωνία μας.
ruclips.net/video/tKgO7TJkPWY/видео.htmlsi=uAhrSCRVv4kv_l8p
❤❤❤❤❤
Δεν βρηκα το θεμα να συναδει με τον τιτλο της εκπομπης. Θεωρησα οτι θα υπαρχουν συμβουλες πως επανενωνεται ο γονιος με το ενηλυκο παιδι. Ευχαριστω
ruclips.net/video/Ym_4Ny9X5Ro/видео.html
Κάτσε βρε Θέκλα μου αν όντως τα παιδιά βλέπουν πως ο γονιός τους αδιαφορεί κ τα παιδιά έχουν πολύ θυμό προς αυτόν κ του το λένε σημαίνει πως τα επηρεάζει ο άλλος γονιός?? Γιατί αυτά δε βλέπουν πως τους φέρεται?? Χρειάζεται ο άλλος γονιός να τους το πει? Να τους το δείξει??
Παιδιά ανεπηρέαστα από τον άλλο γονιό δεν φτάνουν στη γονική αποξένωση. Η γονική αποξένωση έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Δες αυτή την εκπομπή που εξηγεί τι είναι:
ruclips.net/video/VuL_v44NJns/видео.html
Αυτό που περιγράφεις, ν εκφράσει το παράπονο του ένα παιδί στον γονιό του, δεν είναι απαραίτητα γονική αποξένωση
@@TheklaPetridouPsy την έχω δει κ έχω παραδεχτεί ότι έχω υπάρξει κ εγώ. Όχι όμως με σημερινή ισχύ ενώ ο άλλος με υποτροπιαζουσα. Κ σ αυτό πάνω σχολίασα.
Είμαι αποξενωμένος εδώ και πέντε χρόνια ο γιος είναι 14 χρόνων τη να κανω
Να μιλήσεις με κάποιον ειδικό στο θέμα. Δρ Αριστονίκη Θεοδοσίου
Email: aristonikit@yahoo.gr
Τι ? Πανδημία είπες??
Τώρα να δεις τι πανδημία ζούμε...
Εμένα με έβαζε να γράφω τα μηνύματα που αντάλασσα (με την παραλληλη σχέση που είχα ας την πω), ώστε να τα δείξει στα παιδιά όταν μεγαλώσουν. Τα είχε περάσει και στον υπολογιστή. Αν δεν συνεργαζόμουν, θα έτρωγα ξύλο. Να γράφω μηνύματα τα οποία είχα διαγράψει και να πρέπει να θυμηθώ τί είχα γράψει και πότε. Με ημερομηνίες, κανονικά.
ΑΥΤΟΝ έβλαψα, όχι τα παιδιά μου! Λάθος μου, αλλά τα παιδιά είναι μια άλλη υπόθεση!
Για πόσο διαταραγμένο άνθρωπο μιλάμε???
Κι ας έκανε πράγματα για να με κρατήσει στην τελική! Απλά θεωρούσε ότι δεν θα φύγω ποτέ λόγω των παιδιών.