Ու լիքը բան ա տեսել իմ աչքերը վայրենի, Ես գնացել պահել եմ իմ հողը հայրենի, Ես տեսել եմ լիքը բան`ինչը չեք տեսել դուք, Ամառվա շոգին տեսել եմ ես ձմեռվա բուք; Լսել եմ ոնց ա զինվորը արյուն թքում, Ոնց ա զինվորին իրա սիրած աղջիկը լքում, Ոնց ա հելնում պոստ`ձմեռվա բքին, Ոնց ա ուժասպառ պարկում Օմարի դքին, Ոնց ա զինվորը գողանում հաքած նասկի, Ոնց ա զինվորը մնում մասկով ու առանց նասկի; Իմ օրերը սև,ձեր օրերը վառ, Մեզ ընդամենը բաժանում ա հինգը տառ` Բանակն ա էդ,որ ինձ կապել ա երկաթից, Դե զրկված ենք`ոնց բարուրը կզրկվի կաթից, Մեր աչքերը նայում ա դուրս`պրծել ա հույսը, Մենք կարոտ ենք`ոնց ջրին կարոտ ա բույսը; Բանակը սրտիս վրա կյանքի փորձ կարեց, Ճիշտ ա տեսքով ջահել եմ,բայց հոգով տարեց, Ու լիքը դաժան բան տեսել եմ իմ աչքով, Լիքը կյանքի հարված զգացել եմ իմ մաշկով`ես; Դուք պռոսռը չգիտեք մենակ մնալը որնա, Որ մնում ես մենակ`հոգուդ ցավը խորն ա, Որ չկա մեկը դժվար պահին բռնի ձեռդ, Որ ծանր ա հոգիդ թեթևացնի բեռդ; Դուք չգիտեք,որն ա գիշերը մնալ արթուն, Որ մնում ես հիշում ես հարազատ մարդուն, Որ հիմա մեկը պոստում`ավտոմատը ուսին, Կայնած գիտակցում ա,որ մարդ կա քնած իրա հույսին; Մեր ու ձեր մեջ կա տարբերություն, Ձեր հոգում տաք արև`մեր հոգում սառը ձյուն, Դուք առավոտ վեց անց կես տաք-տաք երազում եք, Մենք վեց անց կես դրսում`ցրտին վազում ենք; Օրացույցը հոգնել ա մեր գրիչի թանաքից, Մենք արդեն հոգնել ենք օրերի քանակից, Մենք ամեն օր սպասում ենք,որ առավոտը գա, Որ մի օր էլ անցնի`ուվալնյատի հոտը գա; ×2 Ձեր շորերը անհաշիվ հաշված ա, Մեր շորերը կեղտոտ ու մաշված ա, Ձեր ձեռը մկնիկ ա,մեր ձեռը ակա, Մարդ կա մինչև հիմա բանակի գռոյկի տակա, Բաաա..Բա սիրող սրտով զինվորը ինչ ասի, Իրա սիրտը բաժանված ա երկու մասի, Մեկը սիրած աղջկա`մեկն էլ իրա մոտ ա, Դրսում ապրող տղերքին էս վիճակն անծանոթ ա; Մենակ ստեղ ես ջոկում,թե դու ինչքան տկար ես, Որ մենակ մտքով կարաս իրա պատկերը նկարես, Որ մագնիսի նման ինքը սրտիցդ կախված ա, Դու չգիտես սերդ կա,թե ուժե ծախված ա; Բանակի ընգեր,էդ լրիվ ուրիշ կյանք ա, Մենակ ստեղ ես ջոկում,որ Իրանը քոնից թանկ ա, Որ Իրանը կպահես`քոնը կխլես, Մեկը հետը հարց բռնի`տեղում կլղես, Իրար հետ անցնում եք օրերը նեղ ու բարդ, Էդ ամեն ինչը չի հասկանա ամեն մարդ, Ես էդ ամեն ինչը ջոկել եմ, Աստծուն փառք, Ամոթ նրան,ով անում ա ընկերների վաճառք; Ընտանիք,ինքը կարող ա քեզ չասի, Բայց հոգու խորքում ինքը քեզ կսպասի, Դու ըլնես բանակում, թե ցմահ էթաս ռեշ, Իրանց համար կյանքում դու չես դառնա վեշ, Իրանք միշտ տանը նստած`դուռը բաց, Դեմքներին ժպիտ`հոգու խորքում լաց, Իրանք միշտ գիշերները աղոթում են արթուն, Որ իրանց զինվորը պրծնի ու հետ գա տուն; Ու ես էլ մարդկանց ասում եմ մերսի, Ով չի կորցրել հավատարմությունը ներսի, Ու հիմա հելեք դուրս`սպասեք ինձ դուրսը, Հաջող ՊՆ`շարժվեց իմ ավտոբուսը; Օրացույցը հոգնել ա մեր գրիչի թանաքից, Մենք արդեն հոգնել ենք օրերի քանակից, Մենք ամեն օր սպասում ենք, որ առավոտը գա, Որ մի օր էլ անցնի`ուվալնյատի հոտը գա։ ×2
Ու լիքը բան ա տեսել իմ աչքերը վայրենի,
Ես գնացել պահել եմ իմ հողը հայրենի,
Ես տեսել եմ լիքը բան`ինչը չեք տեսել դուք,
Ամառվա շոգին տեսել եմ ես ձմեռվա բուք;
Լսել եմ ոնց ա զինվորը արյուն թքում,
Ոնց ա զինվորին իրա սիրած աղջիկը լքում,
Ոնց ա հելնում պոստ`ձմեռվա բքին,
Ոնց ա ուժասպառ պարկում Օմարի դքին,
Ոնց ա զինվորը գողանում հաքած նասկի,
Ոնց ա զինվորը մնում մասկով ու առանց նասկի;
Իմ օրերը սև,ձեր օրերը վառ,
Մեզ ընդամենը բաժանում ա հինգը տառ`
Բանակն ա էդ,որ ինձ կապել ա երկաթից,
Դե զրկված ենք`ոնց բարուրը կզրկվի կաթից,
Մեր աչքերը նայում ա դուրս`պրծել ա հույսը,
Մենք կարոտ ենք`ոնց ջրին կարոտ ա բույսը;
Բանակը սրտիս վրա կյանքի փորձ կարեց,
Ճիշտ ա տեսքով ջահել եմ,բայց հոգով տարեց,
Ու լիքը դաժան բան տեսել եմ իմ աչքով,
Լիքը կյանքի հարված զգացել եմ իմ մաշկով`ես;
Դուք պռոսռը չգիտեք մենակ մնալը որնա,
Որ մնում ես մենակ`հոգուդ ցավը խորն ա,
Որ չկա մեկը դժվար պահին բռնի ձեռդ,
Որ ծանր ա հոգիդ թեթևացնի բեռդ;
Դուք չգիտեք,որն ա գիշերը մնալ արթուն,
Որ մնում ես հիշում ես հարազատ մարդուն,
Որ հիմա մեկը պոստում`ավտոմատը ուսին,
Կայնած գիտակցում ա,որ մարդ կա քնած իրա հույսին;
Մեր ու ձեր մեջ կա տարբերություն,
Ձեր հոգում տաք արև`մեր հոգում սառը ձյուն,
Դուք առավոտ վեց անց կես տաք-տաք երազում եք,
Մենք վեց անց կես դրսում`ցրտին վազում ենք;
Օրացույցը հոգնել ա մեր գրիչի թանաքից,
Մենք արդեն հոգնել ենք օրերի քանակից,
Մենք ամեն օր սպասում ենք,որ առավոտը գա,
Որ մի օր էլ անցնի`ուվալնյատի հոտը գա; ×2
Ձեր շորերը անհաշիվ հաշված ա,
Մեր շորերը կեղտոտ ու մաշված ա,
Ձեր ձեռը մկնիկ ա,մեր ձեռը ակա,
Մարդ կա մինչև հիմա բանակի գռոյկի տակա,
Բաաա..Բա սիրող սրտով զինվորը ինչ ասի,
Իրա սիրտը բաժանված ա երկու մասի,
Մեկը սիրած աղջկա`մեկն էլ իրա մոտ ա,
Դրսում ապրող տղերքին էս վիճակն անծանոթ ա;
Մենակ ստեղ ես ջոկում,թե դու ինչքան տկար ես,
Որ մենակ մտքով կարաս իրա պատկերը նկարես,
Որ մագնիսի նման ինքը սրտիցդ կախված ա,
Դու չգիտես սերդ կա,թե ուժե ծախված ա;
Բանակի ընգեր,էդ լրիվ ուրիշ կյանք ա,
Մենակ ստեղ ես ջոկում,որ Իրանը քոնից թանկ ա,
Որ Իրանը կպահես`քոնը կխլես,
Մեկը հետը հարց բռնի`տեղում կլղես,
Իրար հետ անցնում եք օրերը նեղ ու բարդ,
Էդ ամեն ինչը չի հասկանա ամեն մարդ,
Ես էդ ամեն ինչը ջոկել եմ, Աստծուն փառք,
Ամոթ նրան,ով անում ա ընկերների վաճառք;
Ընտանիք,ինքը կարող ա քեզ չասի,
Բայց հոգու խորքում ինքը քեզ կսպասի,
Դու ըլնես բանակում, թե ցմահ էթաս ռեշ,
Իրանց համար կյանքում դու չես դառնա վեշ,
Իրանք միշտ տանը նստած`դուռը բաց,
Դեմքներին ժպիտ`հոգու խորքում լաց,
Իրանք միշտ գիշերները աղոթում են արթուն,
Որ իրանց զինվորը պրծնի ու հետ գա տուն;
Ու ես էլ մարդկանց ասում եմ մերսի,
Ով չի կորցրել հավատարմությունը ներսի,
Ու հիմա հելեք դուրս`սպասեք ինձ դուրսը,
Հաջող ՊՆ`շարժվեց իմ ավտոբուսը;
Օրացույցը հոգնել ա մեր գրիչի թանաքից,
Մենք արդեն հոգնել ենք օրերի քանակից,
Մենք ամեն օր սպասում ենք, որ առավոտը գա,
Որ մի օր էլ անցնի`ուվալնյատի հոտը գա։ ×2
Idealakan erg jishta
Xosker chkan👍👍👍👍👍👍😿😿😿😿
🙏🙏🙏🙏
Ara hima haskanum em
❤💙🧡
😿😿😿😿