ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΙΣ ΜΑΤΗΝ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ!
HTML-код
- Опубликовано: 22 июн 2019
- Τη δεύτερη μέρα της παραμονής μας είχα τη φαεινή ιδέα να πεταχτώ με το παπί μέχρι τον εγκαταλελειμμένο οικισμό του Αγίου Αθανασίου. Δύο μόλις σπίτια και το εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου στέκονται ακόμη στα πόδια τους ενώ ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κατοικεί στο ξεχασμένο χωριό που στερείται ακόμη και μιας αξιοπρεπούς οδικής πρόσβασης. Περισσότερα : www.ribandsea.com/travels/408...
Κοίτα να δεις περιπέτεια από κάτι τόσο απλό!
Μπράβο για το κουράγιο και την αντοχή!
Σάς ευχαριστούμε γι' αυτές τίς όμορφες εικόνες. Καλή συνέχεια στίς εξερευνήσεις σας. Και μήν ακούτε κανέναν. Τό νά εισαι μόνος σέ τέτοιες διαδρομές, έχει κάτι μαγικό !!!!
Σας ευχαριστώ.
Ωραίος ο κουζουλός. Παρόλα τα χρονάκια σου καλά κρατείς. Μη τα παρατάς. Την άλλη φορά θα πας περισσότερο προετοιμασμένος. Βρες και κάποιον άλλο με την ίδια τρέλα. Η παρέα είναι χρυσάφι σε τέτοιες περιπέτειες!
Ν΄άσε καλά, να έχεις την υγειά σου και να μας ταξιδεύεις με τα υπέροχα video blog σου (Vlog).
Σ' ευχαριστώ. Λέγε τέτοια του παππού να του δίνεις χρόνια :) Παρέα πάντως δύσκολα βρίσκω να με συνοδεύσει σ' αυτές τις "τρέλες" μου. Είμαι ολίγον τι ανάδελφος :)
Κάπως έτσι ήταν και η πορεία μου προς το Μεγάλο Σεϊτάνι στη Σάμο!
«Οι πλατείες άδειες από φωνές και
παρουσία,
αναμένουν ξύπνημα
Όταν αντικρίζω άρχοντες, κατέχοντες
και κατοχικούς
αναπηδώ και προσδοκώ αναμέτρηση...»
«Η ανάσα βαριά
Ο χρόνος δανεικός
Είμαι ένας οργισμένος νέος
Μέσα σ’ ένα γερασμένο κορμί»
Πόσο δίκιο έχεις! Εύγε!
Πανέμορφα τα μέρη που επισκέπτεσαι. Να ειχα και γω την οικονομικη δυνατοτητα νσ ταξιδευα συνεχεια...
Το αστείο είναι ότι ούτε εγώ έχω την οικονομική δυνατότητα να ταξιδεύω Αντώνη. Ευτυχώς που υπάρχουν τα δωρεάν εισιτήρια που μας παρέχουν οι ακτοπλοϊκές εταιρείες που διαφημίζονται στα sites μου τα οποία, σε συνδυασμό με το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο που έχουμε, κάνουν τα ταξίδια αυτά εφικτά.
@@JosephPapado Μια χαρσ περνας. Εχεις και το τροχοσπιτο ετσι δεν χρειαζεται εξοδα για ξενοδοχια αλλα ειναι πιο πρακτικο για ταξιδια που δεν θες μονο να μεινεις στο ξενοδοχιο.
Μα δεν μένουμε ποτέ σε ξενοδοχεία. Παλαιότερα διανυκτερεύαμε σε σκηνές, αργότερα σε επαγγελματικά φορτηγάκια και φουσκωτά σκάφη και τώρα σε αυτοκινούμενο. Δεν είναι μόνο το θέμα του κόστους που δεν προτιμάμε τα ξενοδοχεία. Το να διανυκτερεύεις με τον τρόπο που διανυκτερεύουμε εμείς είναι επιλογή και τρόπος ζωής.
Μπράβο για την ψυχική δύναμη που δείχνετε κ. Ιωσήφ .....Εγώ για ένα είμαι σίγουρος ..Εάν κάποιος σας έλεγε ,να πάτε πάλι εκεί,μαζί του ,,που ξέρει την διαδρομή ,,,σίγουρα ,,υα πηγαίνατε πάλι ,,,αψηφώντας την ταλαιπωρία ....Σας ευχαριστούμε πολύ ,,,καλή δύναμη ....
Εννοείται πως θα πάω ξανά. Εφ' όσον μάλιστα τοποθετηθεί και πάλι η πεσμένη πινακίδα που παραπέμπει στο σπήλαιο, θα πάω μόνος μου. Δεν χρειάζομαι ξεναγό.
Το περίμενα ,,γι εσάς ...Μπράβο σας ....
🤩🤩👌👌👌👌
Ωραία περιπέτεια Ιωσήφ!
Θα μπορούσε να έχει άσχημο τέλος, αλλά ευτυχώς άντεξα.
Μπράβο γεροπλάτανε είσαι δύναμη μεγάλη!!! Να'σαι πάντα καλά Ιωσήφαρε!!!
Λυπάμαι που γράφεις με ψευδώνυμο. Θα μπορούσα και θα έπρεπε να σ' ευχαριστήσω όπως αξίζει στο κολακευτικό σου σχόλιο :)
@@JosephPapado ΑΓΑΠΗΤΈ ΙΩΣΉΦ , ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΗΡΑΚΛΕΙΑ? ΣΕ ΝΗΣΊ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟ?? ΠΆΝΤΩΣ ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΈΧΕ ΥΠΌ ΤΗΝ ΥΠΟΨΙΑΝ ΣΟΥ ΌΤΙ, ΧΩΡΙΣ ΝΕΡΌ , ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΜΕ ΖΈΣΤΗ, ΜΠΑΊΝΕΙΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΈΤΕΙΕΣ ,ΣΤΑ. 67 ΣΟΥ,ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ ΑΥΤΌ! ΕΆΝ ΔΕ, ΠΈΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΣ ΣΟΥ ΔΕΙΚΤΗΣ , ΑΝ ΕΊΣΑΙ ΛΊΓΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ,ΤΟΤΕ ΕΊΣΑΙ ΣΕ ΆΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ.ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΩΡΕ ΙΩΣΗΦΑΡΑ ,ΑΤΡΟΜΗΤΕ, ΈΧΕΙΣ ΜΕΓΆΛΕΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΥΝΆΜΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΚΙΑΖΕΣΑΙ ,ΓΙΑΥΤΌ ΑΝΤΕΧΕΙΣ. ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ. ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΥΜΕ Ό,ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ. ΠΑΝΌΣ,Ν.ΣΜΥΡΝΗ.
Η Ηρακλειά είναι νησί στο σύμπλεγμα των μικρών δυτικών Κυκλάδων, κάτω από τη Νάξο και απέναντι απ' τη Σχοινούσα. Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου πάντως και τα καλά σου λόγια.
Η αλήθεια ειναι οτι αγχώθηκα και ανυσήχησα!Τέλος καλό,όλα καλά!Θα είναι μια εμπειρία που θα θυμάσαι...Να είσαι καλά,ευχαριστούμε για τα εξαιρετικά βίντεο!!!
Εγώ σ' ευχαριστώ. Η αλήθεια είναι επίσης ότι ανησύχησα κι' εγώ! Μετέφερα μέσα από την κάμερα όσα ακριβώς ένοιωσα κατά την διάρκεια εκείνης της αναζήτησης. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο.
Μόνος και χωρίς νερό ? σαν να λέμε θέλω να αυτοκτονήσω λίγο ..Η περιπέτεια είναι περιπέτεια όταν δεν την προκαλούμε.Προσοχή μην βρει μιμητές αυτό που κάνατε.Κατά τα άλλα η Ηρακλειά είναι υπέροχος τόπος με εγκάρδιους ανθρώπους που αγαπάνε πολύ το νησί τους.Μια στάση στην Ακαθή θα σας δικαιώσει !
Δεν υπάρχει περιπέτεια αν δεν προκαλέσεις λίγο τις καταστάσεις. Διαφορετικά, αν τα έχεις προβλέψει όλα σαν ρομπότ γερμανικό, δεν θα πάθεις τίποτε και δεν θα πεθάνεις ποτέ :)
Ομορφο βιντεο, αλλα αγωνιωδες. Νταλα μεσημερι δεν πεζοπορουμε, επισης βεβαιωνομαστε παντα για το σωστο παπουτσι, εχουμε χαρτη που εχουμε μελετησει εκ των προτερων, εχουμε νερο και ΔΕΝ πεζοπορουμε στα λαγκαδια μονοι μας. Κατα τα αλλα, αφου το τελος καλο, ολα καλα. Σας παρακολουθω με πολλη χαρα σε καθε δημοσιευση σας. Πολλα μπραβο για το συνολικο εργο σας.
Φίλε μου, θα μπορούσα να μη βιντεοσκοπήσω την "αποκοτιά" μου και να μην εκτεθώ. Δεν κρύφτηκα όμως ποτέ. Ούτε όταν έκανα το σωστό, ούτε όταν έκανα το λάθος.
Έχω κάνει άπειρα χιλιόμετρα στα 67 χρόνια της ζωής μου περπατώντας, και μάλιστα πολύ πιο δύσκολα από αυτά. Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν είμαι πια ούτε 30 ετών, ούτε 40 ούτε 50. Ούτε τα παπούτσια έφταιγαν, ούτε η ώρα. Απλώς δεν λέω να αποδεχθώ ακόμη ότι δεν έχω τις δυνάμεις να κάνω περπατώντας αυτό που έκανα κάποτε τρέχοντας.
Όπως είπα σε κάποιο σημείο της πεζοπορίας μου, η αποδοχή της πρόκλησης είναι το αλατοπίπερο μιας εμπειρίας, ενός ταξιδιού. Είναι αυτό που κρατά για πάντα ζωντανή την ανάμνηση ενός ταξιδιού. Και, δόξα τω Θεώ, έχω πολλά να θυμάμαι απ' τα ταξίδια μου. Και κατά ένα περίεργο τρόπο μόνο αυτές τις δυσκολίες θυμάμαι. Ουδέποτε συγκράτησα στη μνήμη μου τη χλιδή ενός καλού ξενοδοχείου ή ενός χλιδάτου δείπνου.
@@JosephPapado και οι "αποκοτιες" για τους ανθρωπους ειναι. Και επισης συμμεριζομαι απολυτα το οτι τα δυσκολα μενουν στο μυαλο παντα, λειασμενα απο τη νοσταλγια και το κρυφο καμαρι της μη παραιτησης. Σας νιωθω απολυτα. Ο βασικος λογος που ανεφερα ο.τι ανεφερα ειναι προς γνωση και συμμορφωση οσων τυχον το δουν και δεν γνωριζουν πώς πρεπει να προετοιμαστουν. Ισως καποιοι νομισουν οτι το "κλειδι" για τετοιες προσπαθειες ειναι η ηλικια και μονο, ενω το θεμα ειναι πιο συνθετο απο την αποψη της ασφαλειας. Στη δικη σας περιπτωση, μπραβο και σεβασμος. Φιλικα, Κωστας Οικονομου
Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι δεν ήταν στις προθέσεις μου να πάω στο σπήλαιο εκείνη την ημέρα. Διαφορετικά ήξερα πολύ καλά τι έπρεπε να κάνω για να προετοιμαστώ κατάλληλα. Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά. Όταν όμως έφθασα στον Άγιο Αθανάσιο με το παπί και είδα την πινακίδα, είπα, γιατί όχι; κοντά θα είναι από δω. Αυτή η ξαφνική απόφαση, που πηγάζει από ένα χαρακτήρα που θέλει συνεχώς να κυνηγάει εμπειρίες, σε συνδυασμό με την ανύπαρκτη πινακίδα, έφερε αυτό το αποτέλεσμα. Δεν το μετανοιώνω πάντως καθόλου που το έζησα!
Να προσέχετε και να σας γίνει μάθημα αυτο που περάσετε! Στο ελλαδισταν ζούμε και τέτοιες καταστάσεις με '' πεσμενες '' - τοποθετημενες πινακίδες το συναντάς σε όλη την Ελλάδα! Γιαυτό θα πρέπει όταν κάνουμε πεζοπορία να είμαστε λίγο προετοιμασμενοι γιατί δεν ξέρουμε τι θα μας τύχη! Επίσης είστε σε ηλικία που θα πρέπει να προσέχετε τον εαυτό σας αν θέλετε να μην σας χάσουν οι άνθρωποι που σας νιαζονται και σας αγαπούν! Σας στο λέω σαν φιλική συμβουλή..
Σ' ευχαριστώ πολύ Παοκάρα μου για τις συμβουλές :) Αν πάντως ήμουν πολύ προσεκτικός στην εξηνταεπτάχρονη μέχρι σήμερα πορεία μου, λίγα πράγματα θα είχα να θυμάμαι. Ευτυχώς πρόσθεσα λίγο σασπένς στη συνταγή και η ζωή μου ήταν πικάντικη και γευστική όπως το καλό φαγητό.
καταπληκτικο βιντεο πολυ ωραια η ηρακλεια. εχω παει δονουσα, σχοινουσα ,κουφονησια αλλα ηρακλεια μου ξεφυγε ισως του χρονου.αφου δεν επαθες τιποτα σε αγαπαει ο θεος χωρις νερο μεσα στο μεσημερι με τον ηλιο νταλα και 35 βαθμους να περπατας στα βουνα μονος.αν παθαινες καμια κραμπα η γλυστραγες πουθενα την ειχες κατσει.αλλα ευτυχως ολα καλα πηγαν. γελασα στο τελος που ειχες χασει το προσανατολισμο σου απο την διψα την ζεστη και την κουραση που βγηκες στην παναγια αντι στον αγιο αθανασιο και λες τωρα ποιος θα με μαζεψει δεν την παλευω αλλο.
Όπως τα λες είναι χαχαχα Να θυμάσαι μόνο πως κακό σκυλί ψόφο δεν έχει. Έχω κάνει πολύ πιο ακραία πράγματα στη ζωή μου και την έχω βγάλει καθαρή. Στις 28 αυτού του μήνα θα είμαι πάλι στην Ηρακλειά για να "ανακαλύψω" επιτέλους το σπήλαιο και να ολοκληρώσω αυτό το βίντεο που το άφησα στη μέση.
ωραια περιμενουμε τοτε το δευτερο μερος της αποπειρας να ανακαλυψεις το σπηλαιο της ηρακλειας.αλλα ειμαι σιγουρος οτι αυτη τη φορα θα πας με νερο και φακο και με παρεα και οχι μονος.
Αυτή τη φορά δεν θα είναι "απόπειρα", σε διαβεβαιώ, ούτε "τόλμημα". Και νερό θα έχω, και παρέα μεγάλη (αφού στις 28/8 εορτάζεται στη σπηλιά ο Άγιος Ιωάννης) και πολύς κόσμος συμμετέχει σ' αυτό, και η πινακίδα θα είναι (ελπίζω) στη θέση της :)
Παρ' όλα αυτά, και μη με πεις τρελό, θα προτιμούσα να το επιχειρήσω και πάλι μόνος, με ένα φωτιστικό και ένα μπουκάλι νερό. Έτσι όπως θα γίνει αυτή τη φορά θα είναι σαν να κλέβω εκκλησία, και τα εύκολα ποτέ δεν μου άρεσαν...
Μακάρι όλοι μας να είχαμε την δική σου ζωντάνια και διάθεση για πραγματική ΖΩΗ και όχι απλά επιβίωση !! (Κι ας μας ρίχνεις 20+ χρονάκια) :)
χαχαχαχαχαχα Σ' ευχαριστώ Κώστα.
Μανώλης. Παρούσης από τη Βέροια.
Αγαπητέ μου Ιωσήφ σ’ ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον βίντεο που ανήρτησες πλην όμως φυσικά δεν ήσουνα μόνος σου γιατί κάποιος θα επρεπε να τραβάει το βίντεο. Ίσως να αρέσουν σε κάποιους τα βιντεάκια που έχεις αναρτήσει όμως καλά είναι να μένουμε στην αλήθεια και να μη θιγουμε ανθρώπους οι οποίοι πασχίζουν να κρατήσουν τα μονοπάτια καθαρά και Ιδιως καλά σεσημασμένα . Πριν από περίπου ένα χρόνο στις 15/06/18 Ξεκινώντας από τον Άγιο Γεώργιο πήγαμε με τη σύζυγό μου στον Αγιο Αθανάσιο πήραμε το μονοπάτι 4 και μετά έχοντας φυσικά τον τοπικό χάρτη στα χέρια μας περάσαμε στο μονοπάτι 3 το οποίο μετά από τρεισήμισι ώρες μας έβγαλε στο φανταστικό σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη. Εκεί μείναμε δυο ώρες γιατί είχε πιάσει μια μπόρα και γυρίσαμε μετά από το ίδιο μονοπάτι έως την Παναγία δηλαδή το Πανω χωριό. Γεννήθηκα το 1949 η γυναίκα μου το 1953 , έχοντας αρκετό νερό καλά παπούτσια και ξεκινώντας φυσικά πρωί δεν είχαμε απολύτως καμιά δυσκολία να κάνουμε την υπέροχη διαδρομή . Την επόμενη μέρα παιρνοντας το μονοπάτι 1 από το πάνω χωριό πήγαμε στον Πάπα και στον προφήτη Ηλία και αυτή φανταστική διαδρομή. δεν είχαμε καμιά δυσκολία με την σήμανση των μονοπατιων.
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο. Μάλλον όμως δεν είδες ολόκληρο το βίντεο γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτά που γράφεις για το αν ήμουν μόνος μου και για το ότι "έθιξα" τάχα τους ανθρώπους που κρατούν τα μονοπάτια καθαρά και σωστά σεσημασμένα. Λοιπόν, φίλε Μανώλη, άκου.
Κατ' αρχάς, όπως έγραψα και στο άρθρο που συνόδευε το βίντεο (www.ribandsea.com/travels/4081-anazitontas-eis-matin-to-spilaio-tis-irakleias.html) δεν είχα σκοπό να πάω εκείνη την ημέρα στο σπήλαιο. Ιδού τι έγραψα : "Τη δεύτερη μέρα της παραμονής μας είχα τη φαεινή ιδέα να πεταχτώ με το παπί μέχρι τον εγκαταλελειμμένο οικισμό του Αγίου Αθανασίου. Δύο μόλις σπίτια και το εκκλησάκι του Αγ. Αθανασίου στέκονται ακόμη στα πόδια τους ενώ ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κατοικεί στο ξεχασμένο χωριό που στερείται ακόμη και μιας αξιοπρεπούς οδικής πρόσβασης. Καθώς αποχωρούσα απογοητευμένος από το σπιτάκι των γονέων της μαγείρισσας του "Υποβρύχιου" Λίας Σμυρνή (θα δείτε την απίθανη αυτή κοπέλλα σε επόμενο βίντεο), έπεσα πάνω στην ταμπέλλα "Σπήλαιο". Η ώρα ήταν 12 το μεσημέρι. Σκέφτηκα πως η απόσταση που με χώριζε από τον αμφιλεγόμενο αυτό προορισμό δεν ήταν μεγάλη και παρά το γεγονός ότι η ζέστη ήταν αφόρητη και δεν είχα μαζί μου ένα μικρό έστω μπουκάλι νερό, αποφάσισα να υποχωρήσω στην πρόκληση που με καλούσε να αναζητήσω το σπήλαιο του Α. Ιωάννη."
Συνεπώς αυτά που γράφεις, ως προς το πρώτο τουλάχιστον σκέλος, δεν ευσταθούν. Ήμουν πράγματι μόνος - ΟΛΟΜΟΝΑΧΟΣ - και δεν υπήρχε ανάγκη να με συνοδεύει κάποιος για να βιντεοσκοπεί την εμπειρία μου. Το βιντεοσκόπησα μόνος μου, όπως βιντεοσκοπώ όλα τα βιντεάκια των ταξιδιωτικών μου.
Πάμε παρακάτω. Αν είχες δει το βίντεο της Ηρακλειάς (ruclips.net/video/sNqksmdoz7w/видео.html) θα είχες διαπιστώσει ότι μετά το 11:00 συνάντησα τους ίδιους Ηρακλειανούς που καθάριζαν το μονοπάτι προς το σπήλαιο. Εκείνη την ημέρα καθάριζαν το μονοπάτι προς το Κάστρο. Άκουσε τι συζήτησα με τον Ηλία, τον ένα από αυτούς, και πες μου αν τους έθιξα ή υποτίμησα την προσπάθειά τους.
Το ένα βεβαίως δεν αναιρεί το άλλο. Και μιλώ για την πινακίδα που απουσίαζε, όπως παραδέχθηκε ο Ηλίας στο 10:58 αυτού του βίντεο : ruclips.net/video/H2a8y6ZkzYg/видео.html Αν η πινακίδα εκείνη ήταν στη θέση της δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσω εκείνη την περιπέτεια.
Καλό θα ήταν προτού προβεί κανείς σε βιαστικά σχόλια, και εν πολλοίς άδικα, να είναι καλά διαβασμένος...
Φιλε Ιωσηφ χαρα στο κουραγιο σου που πηγες στην ερημια αοπλος...ουτε ενα γερο ξυλο δεν φανηκε να ειχες...δεν ξερεις τι αγρια ζωα μπορουν να ζουν στα ερημικα βουνα...εγω σε μια πολιτισμενη αλλα λιγο απομακρη παραλια πηγα και μου την πεσανε δυο σκυλια...ευτυχως το ενα αποδειχτηκε φιλικο...αν δεν κρατουσα παλουκι να εχω λιγο θαρρος δεν ξερω αν θα με κρατουσαν τα ποδια μου....
Δεν υπάρχουν τέτοια ζώα στην Ηρακλειά. Άλλωστε ο άνθρωπος είναι πιο άγριος από τα τετράποδα :)
@@JosephPapado 😂😂😂😂😂😂
Θρίλερ.
Περίπου. Εγώ πάντως τώρα που βλέπω το βίντεο γελάω. Επειδή την σκαπουλάρισα δηλαδή :)
Φίλε μην το κάνεις το μεσημέρι και χωρίς νερό
Τα είπαμε αυτά, μην τα ξαναλέω. Διάβασε τα σχόλια.
Α ρε Ιωσήφ, ποτέ μόνος σε τέτοια μέρη, και χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό. ruclips.net/video/yI1XYjCnqkM/видео.html
Μη με βάζεις στη διαδικασία να λέω τα ίδια πράγματα. Απάντησα λίγο νωρίτερα στον eagle mars.
Θα σου απαντήσω μόνο αυτό : Θα ξαναπάω μόνος μου και θα βρω το σπήλαιο, με μόνο εξοπλισμό την αγάπη μου για ζωή και περιπέτεια. Το μόνο που θα πάρω μαζί μου θα είναι δύο μπουκάλια νερό. Ελπίζω μέχρι τότε να έχουν βάλει την πινακίδα που προχθές που πήγα εγώ δεν υπήρχε.
Εγώ θα σου πω ένα μεγάλο Μπράβο, όχι μόνο για αυτό, αλλά για όλα τα προηγούμενα videos που έχεις ανεβάσει, και θα σου ευχηθώ καλή δύναμη.
Σ' ευχαριστώ πολύ Δημήτρη.
Δεν είναι θυμάρι θρουμπα το λένε αδερφέ...!
Έχεις δίκιο. Θρούμπα είναι που μυρίζει θυμάρι :) Και επειδή προφανώς έχεις σύγχυση, ιδού τι είναι η θρούμπα και τι η θρούμπη ή το θρούμπι :Η θρούμπη ή το θρούμπι, είναι κοινή ονομασία του φυτού θύμβρος (θρουμπί, θρούμπη, θυμάρι), ο θύμος των αρχαίων Ελλήνων που χρησιμοποιείται σαν καύσιμη ύλη ή για την άρτυση διαφόρων εδεσμάτων. Ενώ θρούμπα είναι ο καρπός της ελιάς που αφού ωρίμασε στο δέντρο, πέφτει ώριμη και ζαρωμένη (η αρχαία γεργέμιρος).www.parathrhths.gr/index.php/politismos/oi-lekseis-mas/62-leksilogika-throympa-paratsoykli-loides-ilali
@@JosephPapado εμείς εδώ στην Κεφαλονιά θρουμπα το λέμε από μικρά παιδιά και βγάζουμε το θρουμποτυρί .....! Δεν χρειάζεται να ψάξω στο ίντερνετ ξέρω ακριβώς τι ειναι.....!
Εντάξει, ό,τι πεις. Δεν χαλάω εγώ χατήρια :)
Μεγαλο λαθος πηρες μεγαλο ρισκο να περπατησεις στον ηλιο χωρις νερό τυχερός ήσουν.Μια λάθος εκτίμηση και μπαίνεις σε περιπέτειες απρόβλεπτες
Είχες Άγιο όμως τους εθελοντές που σου έδωσαν εκείνο το λιγοστό νερό και σε έσωσε