Yalnızlık uzun süredir üzerine düşündüğüm bir kavram bu süreçte yalnız değilmişim onu anladım😊 şöyle ki bundan 2-3 yıl kadar öncesine kadar yalnızlıktan keyif alan, kendiyle kalmaktan mutlu olan birisiyken hayat beni gerçekten ve gerçekten somut olarak yalnızlığa itince çok büyük afalladım ilk önce küçük küçük huzursuz olmayla başlayan süreç anksiyete ve panik bozukluk getirdi yaşaması da daha sonra süreci yönetmesi de çok zordu şuan çok daha iyi hissediyorum ve çıkardığım dersleri paylaşmak isterim öncelikle gerçek yalnızlık baş edilemez bir şeydir baş etmeye çalışmayın tek başına keyifli olma hali bir noktada biter bu nedenle etrafınızdaki insanları en ufak hatalarında kendinizden uzaklaştırmayın affedici olun daha yüzeysel olsa bile ilişkide olduğunuz insanlar hep olsun etrafınızda, sosyal medyaya kanmayın reelde dostlarınız olsun, ailenizle ilişkilerinizi kuvvetlendirmeye çalışın herkes hata yapabilir ailelerimiz de. Birbirimize şifa olalım ❤
İnsanın kendine en yakın hali, kendinin kendi gibi olduğu, kendine en iyi tanıyıp anlayabildiği hali " yalnızlık" halidir. Aslında kendi başına olma halidir. Bundan korkmayın. Aksine, özellikle günümüzde kendinize yapabileceğiniz en büyük iyilik budur.
Okuduğun ya da araştırdığın konuları sesli düşünüyormuşcasına bizimle paylaşıyor olman oldukça ilham verici, bu keyifli paylaşımlar için teşekkürler ve kediyle kurduğun iletişim çok tatlı. Go sister!
Betül Merhaba, videolarını büyük bir keyifle takip ediyorum✨ Hem içeriklerinin kalitesi hem de etkileyici diksiyonun sayesinde her video akıp gidiyor. Kendini çok güzel ifade ediyorsun ve paylaştığın bilgiler gerçekten çok faydalı. Bir öneri sunmak isterim: İçsel motivasyon ve kişisel gelişim konularında da videolar çekersen harika olur. Bu tarz konulara da değinirsen çok sevinirim. 🌟 Harika içerikler için teşekkürler, kendine iyi bak 🥰"
efenim teşekkür ederim, ince bir mesaj 🫀 Ve hmm, düşüneyim... Ki bu konularda kendimle konuştuğum aşikar, kendimi anlamam ve motive etmem gerekiyor sıkça fakat anlatılabileceğim şekle nasıl sokarım bir bakayım. Müthiş yorumun sayesinde bu ara kendimi motive etmek için daha az çabalacayacağım gibi görünüyor :) Sevgiler 🥰
Ben genellikle sosyal medyadan insanlar ile konuşurken çok rahatım ama bence de oradaki arkadaşlıklar yüzeysel. Onlarla mesajlaşırken kardeşimi, annemi görmezden geliyorum. Kardeşim benle oyun oynamak istediğinde benim tercihim sanal arkadaşlarım oluyor. Oysa kardeşimle, annemle vakit geçirdiğinde kendimi daha huzurlu ve iyi hissediyorum. Yalnızlığa gelince, telefondan uzak kaldığım zamanlarda kendimle daha fazla vakit geçiriyorum. Tek başıma yemek yaptığımda, kitap okuduğumda vb. eğer komik bir şey yaparsam doyasiyla gülüyorum, kendimle şakacıktan alay ediyorum bu anlarda kendimi gerçektende çok iyi hissediyorum. Ben telefonu verimsiz kullandığımda hayatın tadı tuzu kalmıyor. Bu arada tek başınayken kendi kendine konuşmak anormal mi, olduğunu düşünmüyorum. Ama bazen çevremde ki kişiler doğru olmadığını söylüyor. Video için teşekkürler ❤
çevremizdeki kişiler genelde çok biliyor bence :) ve yakınlarına karşı olumlu ya da olumsuz - fazla tepki gösterebiliyor. Kendin için güzel çözümler bulmuşsun sanki kankitom, güzel bir denge kurmak ve bu esnada kendimizi dinlemek harika bence de. Ayrıca ben de kendi kendime konuşur ve bununla çok eğlenirim. İç ses zaten kendi kendine konuşmaktır, dışarı çıktı diye anormal olması, kalıp düşünceden sıyrılamayan kişilerin vesvesesi :)
Yalnızlığımla barışığım...Verdiği huzur, etrafımda ne kadar çok huzursuz ve egosu yüksekle birlikte yaşarığımı güçlü bir şekilde hissettiriyor. Entellektüel düzeyde sohbet edebileceğim çok az insan var.....Populist, oppurtunist insanlar ne kadar çokmuş?
Yalnızlığa alışmaya başladım. Sosyal medyanın sahteliğini ve iki yüzlülüğünü bilirseniz kendinizi daha iyi hissedersiniz. Biz düşünebilen sosyal hayvanlarınız.
kimse kimseyi beğenmiyor, kimse kimseye tahammül edemiyor, kimse kimseyi olduğu gibi kabul edemiyor. artık herkes kafasında belli bir standart oluşturmuş ve öyle olmayanları direk eliyor ondan sonra niye yalnız kaldım, niye çevremde kötü insanlar var, niye adam gibi adam bulamıyorum gibi mal mal konuşup ağlıyorlar. önce kendilerinden başlasalar sorgulamaya o zaman anlayacaklar neden öyle olduklarını
Ya ben bu kavramı fevkalade eksik buluyorum. Bu durum hem istemsiz bir yalnızlık biçiminde dışlanma sonucu olabilir, hem de kişinin etrafındakilerle manevi bağ kuramamasından veya kişinin istemli olarak etrafındakileri beğenmeyerek yada başka bir sebepten kendini izole etmesi sonucu da olabilir. Kalabalık yalnızlık dediğiniz zaman kalabalığın içinde değersizleşmek, anonimleşmek veya bir sürü seçenekten arasındaki herhangi bir seçenek olmak gibi durumlar da akla geliyor. Çokluğun içinde değersizleşip, değer verme ve değer görme durumundan yoksun kalma durumu gibi.
Yalnız hissetme durumu bütünsel bir yapı, bir okyanus olan varlıktan ayrı, kopuk olduğu düşüncesi ya da hissiyatından kaynaklanan ve beslenen bir durum. Doğadaki diğer hayvanların ya da bizim gibi sosyal hayvanların da doğal durumlarında bu türden bir yalnızlık hissettiklerini düşünmüyorum. Yalnız kalınca korkabilir, tedirgin olunabilir ama yalnız hissetmek başka bir durum dediğin gibi bence de. Yani yalnız kalabilir ve bundan hiç rahatsız olmayabilir, hiç şikayet etmeyebilirsin. Ama kendini ayrı gayrı hissedersen, bu düşünceleri besleyen zanlara, değer yargılarına sahipsen ve bunlar üzerinde farkındalık çalışmaları yapmaz isen o hissiyat yakanı bırakmaz. Bu yüzden her insanın biraz kendini tanıma çalışması yapması gereklidir. Aksi takdirde düşüncelerin arasında kaybolur, her tür geçiştirici, yatıştırıcı, oyalayıcı, uyuşturucu unsurun ortadan kalkması durumunda alttan yeniden hortlayan o yalnızlık hissiyle tekrar baş başa kalmak zorunda kalırız. Diye düşünüyore ben.. :)
çok güzel bir nokta; bence de sınırlar yoktur, sınırlar zihnimdedir daha kolay anlayabileyim ve anlatabileyim diye. Yani iyi-kötü diye ayırıyoruz fakat geçişken bu sıfatlar, durumlar, kavramlar... insanlar :) Sürekli birbirimizden etkileniyoruz, fikirlerimiz değişiyor, her şey bir şeyin nedeni ve sonucu, bu yüzden sınır çizemeyiz ve bu yüzden evet, teoride yalnız olamayız :) Ama hissedebiliriz... hissin peşine düşmek gerekiyor bence de.
Bence buradaki temel sorun ilişkilerin yüzeyselleşmesi. Yeni kurduğum arkadaşlıkların hiçbirinde derin bir bağ kuramıyorum çünkü insanların çoğu derin bir bağ kurmak istemiyor. Sebepleri sizinde saydığınız sebeplerin içerisinde elbette ama aşırı sosyal biri de derin bir dostluk ve yakınlık kuracak kişi bulamıyor, içe dönük biri de. Bir şekilde ilişki kurmaya karşı aşırı gönülsüzleştik bence.
Şimdi yazacaklarımı kişisel algılamayın güzel işler yapıyorsunuz ama şunu söylemek istedim: Herkes sosyal medyanın illüzyonundan haberdar. Ama kimse elini taşın altına koymuyor. Mesela siz de günlük kıyafetlerinizle evin en güzel olmayan arka planıyla çekin o zaman videolarınızı gerçek hayata uygun olsun.
çok haklısınız, en zeki halimle içerik çekiyorum mesela ahah Fakat aksini de yapıyorum; şaşkaloz ve saçma hallerimi sıkça paylaşırım Instagram hikayelerinde. Saçım başım dağınık da çok çıktım, çok zorbalandım :) Sadece en harika hallerimizle kamera önünde olmamamız gerektiğini söyleyen çok içerik yaptım. Yani kanıt olarak kendi hallerimle :) Fakat bir usül var, ben bilgi veren bir kanalım ve dengeli bir gidişat sunmaya çalışırım...
Kolektivizimle alakalı olduğunu çok düşünmüyorum. Böyle olsaydı eğer Almanya gibi bireyselleştirilme odaklı yetiştirilmiş insanlar da intihar oranları da bu kadar artmaz.
tek değişkenden yola çıkıp kıyas yapmak doğru değil. Ülkelerin intiharla bağlantılı olan diğer değişkenlerini de hesaba katılıp öyle değerlendirmeli. 🌹
@@betul_uslu inanca dayalı değil zaten deneyime dayalı. ona bakarsan ateistlik bile bir inanç türü. Anlamı çoktan bulduk hazmetmeye çalışıyoruz. her şeyin sahtesi olduğu gibi spiritüel basitlik spiritüel sahtekarlıkta var.
Yalnızlık uzun süredir üzerine düşündüğüm bir kavram bu süreçte yalnız değilmişim onu anladım😊 şöyle ki bundan 2-3 yıl kadar öncesine kadar yalnızlıktan keyif alan, kendiyle kalmaktan mutlu olan birisiyken hayat beni gerçekten ve gerçekten somut olarak yalnızlığa itince çok büyük afalladım ilk önce küçük küçük huzursuz olmayla başlayan süreç anksiyete ve panik bozukluk getirdi yaşaması da daha sonra süreci yönetmesi de çok zordu şuan çok daha iyi hissediyorum ve çıkardığım dersleri paylaşmak isterim öncelikle gerçek yalnızlık baş edilemez bir şeydir baş etmeye çalışmayın tek başına keyifli olma hali bir noktada biter bu nedenle etrafınızdaki insanları en ufak hatalarında kendinizden uzaklaştırmayın affedici olun daha yüzeysel olsa bile ilişkide olduğunuz insanlar hep olsun etrafınızda, sosyal medyaya kanmayın reelde dostlarınız olsun, ailenizle ilişkilerinizi kuvvetlendirmeye çalışın herkes hata yapabilir ailelerimiz de. Birbirimize şifa olalım ❤
yine büyülü anlatım...Dost gibi samimi...
İnsanın kendine en yakın hali, kendinin kendi gibi olduğu, kendine en iyi tanıyıp anlayabildiği hali " yalnızlık" halidir. Aslında kendi başına olma halidir. Bundan korkmayın. Aksine, özellikle günümüzde kendinize yapabileceğiniz en büyük iyilik budur.
Okuduğun ya da araştırdığın konuları sesli düşünüyormuşcasına bizimle paylaşıyor olman oldukça ilham verici, bu keyifli paylaşımlar için teşekkürler ve kediyle kurduğun iletişim çok tatlı. Go sister!
çok tatlısın, teşekkür ederim 🫀
Harika bir video olmuş, emeğinize sağlık
Çok sevindim 🌸
Seni dinlemek keyifli
💙
Bir Moğollar şarkısını anımsadık... " yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla" ...
Güzel yayın için teşekkürler...
Şarkıyı dinleyip geldim, güzelmiş :) Ben teşekkür ederim geri bildiriminiz için efenim 😇
Harikasıniz hocam
🌹🫶🏻
Betül Merhaba, videolarını büyük bir keyifle takip ediyorum✨ Hem içeriklerinin kalitesi hem de etkileyici diksiyonun sayesinde her video akıp gidiyor. Kendini çok güzel ifade ediyorsun ve paylaştığın bilgiler gerçekten çok faydalı.
Bir öneri sunmak isterim: İçsel motivasyon ve kişisel gelişim konularında da videolar çekersen harika olur. Bu tarz konulara da değinirsen çok sevinirim. 🌟
Harika içerikler için teşekkürler, kendine iyi bak 🥰"
efenim teşekkür ederim, ince bir mesaj 🫀 Ve hmm, düşüneyim... Ki bu konularda kendimle konuştuğum aşikar, kendimi anlamam ve motive etmem gerekiyor sıkça fakat anlatılabileceğim şekle nasıl sokarım bir bakayım.
Müthiş yorumun sayesinde bu ara kendimi motive etmek için daha az çabalacayacağım gibi görünüyor :)
Sevgiler 🥰
Ben genellikle sosyal medyadan insanlar ile konuşurken çok rahatım ama bence de oradaki arkadaşlıklar yüzeysel. Onlarla mesajlaşırken kardeşimi, annemi görmezden geliyorum. Kardeşim benle oyun oynamak istediğinde benim tercihim sanal arkadaşlarım oluyor. Oysa kardeşimle, annemle vakit geçirdiğinde kendimi daha huzurlu ve iyi hissediyorum. Yalnızlığa gelince, telefondan uzak kaldığım zamanlarda kendimle daha fazla vakit geçiriyorum. Tek başıma yemek yaptığımda, kitap okuduğumda vb. eğer komik bir şey yaparsam doyasiyla gülüyorum, kendimle şakacıktan alay ediyorum bu anlarda kendimi gerçektende çok iyi hissediyorum. Ben telefonu verimsiz kullandığımda hayatın tadı tuzu kalmıyor. Bu arada tek başınayken kendi kendine konuşmak anormal mi, olduğunu düşünmüyorum. Ama bazen çevremde ki kişiler doğru olmadığını söylüyor. Video için teşekkürler ❤
çevremizdeki kişiler genelde çok biliyor bence :) ve yakınlarına karşı olumlu ya da olumsuz - fazla tepki gösterebiliyor. Kendin için güzel çözümler bulmuşsun sanki kankitom, güzel bir denge kurmak ve bu esnada kendimizi dinlemek harika bence de. Ayrıca ben de kendi kendime konuşur ve bununla çok eğlenirim. İç ses zaten kendi kendine konuşmaktır, dışarı çıktı diye anormal olması, kalıp düşünceden sıyrılamayan kişilerin vesvesesi :)
💐 Çoğu gercekten yanliz bir kısmı hem gercekten yalniz hem.de yalnizlik.duygusu hissediyor olabilir
Yalnızlığımla barışığım...Verdiği huzur, etrafımda ne kadar çok huzursuz ve egosu yüksekle birlikte yaşarığımı güçlü bir şekilde hissettiriyor. Entellektüel düzeyde sohbet edebileceğim çok az insan var.....Populist, oppurtunist insanlar ne kadar çokmuş?
Yalnızlığa alışmaya başladım. Sosyal medyanın sahteliğini ve iki yüzlülüğünü bilirseniz kendinizi daha iyi hissedersiniz. Biz düşünebilen sosyal hayvanlarınız.
kimse kimseyi beğenmiyor, kimse kimseye tahammül edemiyor, kimse kimseyi olduğu gibi kabul edemiyor. artık herkes kafasında belli bir standart oluşturmuş ve öyle olmayanları direk eliyor ondan sonra niye yalnız kaldım, niye çevremde kötü insanlar var, niye adam gibi adam bulamıyorum gibi mal mal konuşup ağlıyorlar. önce kendilerinden başlasalar sorgulamaya o zaman anlayacaklar neden öyle olduklarını
Ya ben bu kavramı fevkalade eksik buluyorum. Bu durum hem istemsiz bir yalnızlık biçiminde dışlanma sonucu olabilir, hem de kişinin etrafındakilerle manevi bağ kuramamasından veya kişinin istemli olarak etrafındakileri beğenmeyerek yada başka bir sebepten kendini izole etmesi sonucu da olabilir. Kalabalık yalnızlık dediğiniz zaman kalabalığın içinde değersizleşmek, anonimleşmek veya bir sürü seçenekten arasındaki herhangi bir seçenek olmak gibi durumlar da akla geliyor. Çokluğun içinde değersizleşip, değer verme ve değer görme durumundan yoksun kalma durumu gibi.
Yalnız hissetme durumu bütünsel bir yapı, bir okyanus olan varlıktan ayrı, kopuk olduğu düşüncesi ya da hissiyatından kaynaklanan ve beslenen bir durum. Doğadaki diğer hayvanların ya da bizim gibi sosyal hayvanların da doğal durumlarında bu türden bir yalnızlık hissettiklerini düşünmüyorum. Yalnız kalınca korkabilir, tedirgin olunabilir ama yalnız hissetmek başka bir durum dediğin gibi bence de. Yani yalnız kalabilir ve bundan hiç rahatsız olmayabilir, hiç şikayet etmeyebilirsin. Ama kendini ayrı gayrı hissedersen, bu düşünceleri besleyen zanlara, değer yargılarına sahipsen ve bunlar üzerinde farkındalık çalışmaları yapmaz isen o hissiyat yakanı bırakmaz. Bu yüzden her insanın biraz kendini tanıma çalışması yapması gereklidir. Aksi takdirde düşüncelerin arasında kaybolur, her tür geçiştirici, yatıştırıcı, oyalayıcı, uyuşturucu unsurun ortadan kalkması durumunda alttan yeniden hortlayan o yalnızlık hissiyle tekrar baş başa kalmak zorunda kalırız. Diye düşünüyore ben.. :)
çok güzel bir nokta; bence de sınırlar yoktur, sınırlar zihnimdedir daha kolay anlayabileyim ve anlatabileyim diye. Yani iyi-kötü diye ayırıyoruz fakat geçişken bu sıfatlar, durumlar, kavramlar... insanlar :) Sürekli birbirimizden etkileniyoruz, fikirlerimiz değişiyor, her şey bir şeyin nedeni ve sonucu, bu yüzden sınır çizemeyiz ve bu yüzden evet, teoride yalnız olamayız :) Ama hissedebiliriz... hissin peşine düşmek gerekiyor bence de.
Bence buradaki temel sorun ilişkilerin yüzeyselleşmesi. Yeni kurduğum arkadaşlıkların hiçbirinde derin bir bağ kuramıyorum çünkü insanların çoğu derin bir bağ kurmak istemiyor. Sebepleri sizinde saydığınız sebeplerin içerisinde elbette ama aşırı sosyal biri de derin bir dostluk ve yakınlık kuracak kişi bulamıyor, içe dönük biri de. Bir şekilde ilişki kurmaya karşı aşırı gönülsüzleştik bence.
evet doğru, ara ara bahsettiğim Sığlaşma Etkisi çok net vurdu ilişkileri. Seçenek çokluğu da bu yüzeyselliği etkiliyor tabii...
Kanalını yeni keşfettim
bildirimleri açtım
yanlız değilsin
Napim yalan mı söyliyim
Şimdi yazacaklarımı kişisel algılamayın güzel işler yapıyorsunuz ama şunu söylemek istedim: Herkes sosyal medyanın illüzyonundan haberdar. Ama kimse elini taşın altına koymuyor. Mesela siz de günlük kıyafetlerinizle evin en güzel olmayan arka planıyla çekin o zaman videolarınızı gerçek hayata uygun olsun.
çok haklısınız, en zeki halimle içerik çekiyorum mesela ahah Fakat aksini de yapıyorum; şaşkaloz ve saçma hallerimi sıkça paylaşırım Instagram hikayelerinde. Saçım başım dağınık da çok çıktım, çok zorbalandım :) Sadece en harika hallerimizle kamera önünde olmamamız gerektiğini söyleyen çok içerik yaptım. Yani kanıt olarak kendi hallerimle :) Fakat bir usül var, ben bilgi veren bir kanalım ve dengeli bir gidişat sunmaya çalışırım...
Kolektivizimle alakalı olduğunu çok düşünmüyorum. Böyle olsaydı eğer Almanya gibi bireyselleştirilme odaklı yetiştirilmiş insanlar da intihar oranları da bu kadar artmaz.
tek değişkenden yola çıkıp kıyas yapmak doğru değil. Ülkelerin intiharla bağlantılı olan diğer değişkenlerini de hesaba katılıp öyle değerlendirmeli. 🌹
Satürn 33 yaşına kadar adamın canına okuyor
astrolojiye inanmam fakat "tam 33'üm he" diye geçirdim içimden; anlam bulma arayışı çok fena...
@@betul_uslu inanca dayalı değil zaten deneyime dayalı. ona bakarsan ateistlik bile bir inanç türü. Anlamı çoktan bulduk hazmetmeye çalışıyoruz. her şeyin sahtesi olduğu gibi spiritüel basitlik spiritüel sahtekarlıkta var.
@@betul_uslu size bir teklifim olacak mail adresiniz güncel mi
Hocam o kadar yalnızlıktan bahsettinki inan İbrahim TATLISESİN yalnızım dostlarım dinlemek farz oldu😅
ülkenin fonunda 2024 senesi boyunca çalmış belli ki asgdh
@betul_uslu Kalabalık yalnızlık sahte cennet
:D
Bence yanılıyorsunuz. Alla humme ya rab diye arasanız görürsünüz .
ne alaka kanka