Φίλε μου Άκη, σχετικά με τους Dool, έχεις απόλυτο δίκιο ότι πρέπει να ακούμε την μουσική και να μην μας ενδιαφέρει τίποτα σχετικά με τη προσωπική ζωή των καλλιτεχνών που την παράγουν. Ακόμα και όταν η ίδια μπάντα κάνει δίσκο που είναι εμπνευσμένος από τη προσωπική ζωή του τραγουδιστή της. Το θέμα μου είναι ότι είσαι τυχερός που ο δίσκος τους είναι καλός και μπορείς να τον παρουσιάσεις χωρίς φόβο. Γιατί αν δεν ήταν, πόσο εύκολα θα μπορούσες να του κάνεις κριτική χωρίς κάποιοι να πεταχτούν με άδικους και επιθετικούς χαρακτηρισμούς εναντίον σου. Αγαπάμε ένα είδος μουσικής που κάτα βάση είναι αντισυμβατικό και ήταν μόνιμα απέναντι στον φόβο και την λογοκρισία. Ελπίζω να μην διαβρωθεί και ο δικός μας χώρος. Εύχομαι οι μουσικοί, οι μπαντες, οι συντάκες και όλοι όσοι ασχολούνται με αυτή τη μουσική να συνεχίσουν να εκφράζονται ελεύθερα ,να γράφουν και να λένε ότι θέλουν, χωρίς τον φόβο της εποχής. Το Μεταλ επιβίωσε απέναντι στη κυριαρχία του τέρατος του συντηρητισμού . Είναι κρίμα να σκύψει το κεφάλι τώρα.
Έχοντας την ευκαιρία να γνωρίσω ΠΑΡΑ πολλούς καλλιτέχνες μέσα από τις συναυλίες που κάνω ή μέσα από τις συνεντεύξεις τα τελευταία 30 χρόνια, προσπαθώ να μην μπλέκω τα εξωμουσικά με τα μουσικά. Η μουσική είναι κάτι άλλο. Άλλωστε, όπως λέω, ούτε καφέ θα πιόύμε με τον καλλιτέχνη, ούτε θα γίνει κολλητός μας. Ο Kerry King, έχει τη φήμη του περίεργου, δηλαδή. Τι να κάνω όμως που μου αρέσει ο δίσκος του; Θα επηρεαστώ από εξωτερικούς παράγοντες; Και το αντίθετο. Προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ειλικρινής και όσο λιγότερο "ξύλινος" γίνεται. Να είσαι καλά. Σάκης Φράγκος
Πολυ ωραια παρουσιαση! Καθε αλλο παρα ξυλινα λογια και κλισέ! 👍🏻🤘
ε, αλλιώς δεν έχει νόημα να γίνεται τόσος κόπος ;-)
Φίλε μου Άκη, σχετικά με τους Dool, έχεις απόλυτο δίκιο ότι πρέπει να ακούμε την μουσική και να μην μας ενδιαφέρει τίποτα σχετικά με τη προσωπική ζωή των καλλιτεχνών που την παράγουν. Ακόμα και όταν η ίδια μπάντα κάνει δίσκο που είναι εμπνευσμένος από τη προσωπική ζωή του τραγουδιστή της. Το θέμα μου είναι ότι είσαι τυχερός που ο δίσκος τους είναι καλός και μπορείς να τον παρουσιάσεις χωρίς φόβο. Γιατί αν δεν ήταν, πόσο εύκολα θα μπορούσες να του κάνεις κριτική χωρίς κάποιοι να πεταχτούν με άδικους και επιθετικούς χαρακτηρισμούς εναντίον σου. Αγαπάμε ένα είδος μουσικής που κάτα βάση είναι αντισυμβατικό και ήταν μόνιμα απέναντι στον φόβο και την λογοκρισία. Ελπίζω να μην διαβρωθεί και ο δικός μας χώρος. Εύχομαι οι μουσικοί, οι μπαντες, οι συντάκες και όλοι όσοι ασχολούνται με αυτή τη μουσική να συνεχίσουν να εκφράζονται ελεύθερα ,να γράφουν και να λένε ότι θέλουν, χωρίς τον φόβο της εποχής. Το Μεταλ επιβίωσε απέναντι στη κυριαρχία του τέρατος του συντηρητισμού . Είναι κρίμα να σκύψει το κεφάλι τώρα.
Έχοντας την ευκαιρία να γνωρίσω ΠΑΡΑ πολλούς καλλιτέχνες μέσα από τις συναυλίες που κάνω ή μέσα από τις συνεντεύξεις τα τελευταία 30 χρόνια, προσπαθώ να μην μπλέκω τα εξωμουσικά με τα μουσικά. Η μουσική είναι κάτι άλλο. Άλλωστε, όπως λέω, ούτε καφέ θα πιόύμε με τον καλλιτέχνη, ούτε θα γίνει κολλητός μας. Ο Kerry King, έχει τη φήμη του περίεργου, δηλαδή. Τι να κάνω όμως που μου αρέσει ο δίσκος του; Θα επηρεαστώ από εξωτερικούς παράγοντες; Και το αντίθετο. Προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ειλικρινής και όσο λιγότερο "ξύλινος" γίνεται. Να είσαι καλά. Σάκης Φράγκος