Το πέρασμα - AlexT ft. Elliz

Στίχοι: Άκης Λούκας
Μουσική: AlexT
Ραπάρισμα: AlexT
Ρεφρέιν: Elliz
Παραγωγή: A_η_
Γεια σου διαβάτη, προς τα που βαδίζεις,
Σε βλέπω τόση ώρα, που μόνος σου γυρίζεις
Μην ρωτάς ποιος, μας έφτυσε σα ξέρασμα
κακότοπο και δύσβατο είναι αυτό το πέρασμα
Έλα μαζί, θα σου χαρίσω αδιαφορία
Αφού βρεθήκαμε εδώ, περίεργη συγκυρία
Ξέρω καλά, από λασπολακκούς και βάτα
στο ανηφόρι μονό, τότε μόνο κράτα
Τα βήματα μας απαλά, πάτα στις μύτες
στα μέρη αυτά, στοχάστηκαν προφήτες
Δεν πήρα πολλά, σε τούτο το ταξίδι
ένα δισάκι ελαφρύ και ένα μικρό λεπίδι
Περπατήσαμε πολύ, κάτσε να ξαποστάσεις
κοίτα τους περαστικούς, μα πάρε αποστάσεις
ψυχοπονιάρηδες θα δεις μαζί και επαναστάτες
Σφουγγοκωλάριους, φαιδρούς, καθώς και αποστάτες
Έχει χαλάσει ο καιρός, και τελευταία βρέχει
Όμως γιατί δεν μου μιλάς, τι να σε κατατρέχει
Τα άστρα σελαγίζουν, μα αυτό να μην σε κλέβει
Για εμάς αυτό είναι γιορτή, στα άδυτα ερέβη
Λοιπόν διαβάτη,
Δε πας να κάνεις ότι θες, πάρε άλλο μονοπάτι
εδώ που ζήσαμε φωτιές, για εμένα ήταν κάτι
Μαζί διαβήκαμε ως εδώ, όμως για εμένα ήρθα
Είναι η γιορτή μας λιγοστή, σαν κόκκοι στην κλεψύδρα
Ανούσιο και αν μοιάζει, καμιά φορά το πέρασμα
Περαστικούς διαβάτες, δίνει η ανάγκη κέρασμα
Έτσι τραβιέμαι μοναχός, δίχως συνοδοιπόρους
Τα κρίματα θάβω στην γη, αντί για άλλους σπόρους
Και έτσι οδεύω ολοταχώς, στη σίγουρη φθορά μου
με μια ελεγεία θρήνου, για την φθηνή σπορά μου.
Μακάρι να το έβρισκα, μέσα σε αυτή την πλάνη
Αλλά προστάζεις το μυαλό και άλλα αυτό θα κάνει
Μα δε γαμιέσαι, άδικο, καταραμένο κάρμα
Εδώ ματώνουν κόμπους, από ένα αρχαίο τραύμα
Στα κακοτράχαλα θα δεις, τα πιο όμορφα τοπία
Στους βούρκους ανασαίνει, η πιο μικρή ουτοπία
Στο ρημαγμένο πέρασμα, βαλτώσαμε στα πάθη
Αφού ματαιόδοξοι θνητοί, εθίστηκαν στα λάθη
Σε λίγες βόλτες πάλι, μας έζωσαν τα φίδια
Στην τύχη μου χρωστώ, μια κλωτσιά στα αρχίδια
Μονότονα σα φάρσα, άνευ καμιάς ουσίας
Άλυτος γρίφος, συμπαντικής συνωμοσίας
σαν τους επαίτες, ξεχασμένοι απ' όλους
από πανάγαθους Θεούς, και μοχθηρούς διαβόλους
Διαβάτη τα ίχνη σου, είναι στο μονοπάτι
Μα δεν υπάρχει δρόμος, εσύ όμως φτιάχνεις κάτι
Μαζί διαβήκαμε ως εδώ, όμως για εμένα ήρθα
Είναι η γιορτή μας λιγοστή, σαν άμμος στην κλεψύδρα
Ανούσιο και αν μοιάζει, καμιά φορά το πέρασμα
Περαστικούς διαβάτες, δίνει η ανάγκη κέρασμα