جای یه موضوع محبوب بین اپیزود ها خالیه🤣اعتماد بنفس! 😅 راجب اینکه چطور حس بهتری نسبت به خودتون پیدا کردید و خودسازی کردید هم صحبت کنید🥰بنظرم خیلی جذاب میشه!
بچها طبق هر آنچه دوست دارید زندگی کنید ... حالا هر جا .... مثل من که دهه شصتی هستم نباشید که جامعه برامون به اجبار خیلی تصمیم ها گرفت . من لذت میبرم از نسل جوان کشورم که این قدر آزاد جهت زندگیشون تصمیم می گیرند . 🎉🎉🎉 درود بر همه شما و کیمیا خانم عزیز ❤ 🎉
خيلي خوب بود ولي با اون تيكه دور هم جمع شدن دوستان موافق نيستم، مورد بوده كه حتي زن و شوهر تو دو شهر مختلف كار ميكردن و همو ماهي يه بار ميديدن، چه برسه دوستان تو كشوراي مختلف.
قصد مهاجرت ندارم ولی نظر شما رو هم میفهمم... ولی هر کی بره خوشبخت نمیشه، هر کی بمونه هم خوشبخت نمیشه... ایرانیها تو کشور دیگه بهشون به اندازه خود مردم اونجا بها داده نمیشه تا موقعی که فرهنگ و سیایت دنیا اینطوریه و تا وقتی تو ایران هم هستن به اندازه مقداری که از ایران میرن تلاش نمیکنن (من خودم اگه تصمیم بگیرم که برم، حتما اول اون همه تلاشی که قراره اونجا بکنم رو اینجا میکنم، بعد اگه اینجا به چیزی که میخوام نرسیدم، میرم)... با این حال من تا حالا نزدیک 20 تا کشور رو رفتم و دیدم و تو چند تاشون مدت چند ماه هم بودم و رفتن به کشورهای دیگه و به نظرم دیدن فرهنگ و زندگیهای دیگه خیلی مهمه تو زندگی آدما. اینکه اینجا موندم به خاطر یه عالمه دلیلیه که اینجا طولانی میشه بنویسم، ولی جدا از این هم آینده ایران رو اینی که الان هست نمیبینم با تحلیلایی که ازش میشه و چیزی که تاریخ دنیا نشون داده. ولی یه چیز دیگه هم هست، اون هم اینکه یه فرانسوی از فرانسه میاد به خاطر موقعیت شغلی ایران، و اینجا حاللللللللل میکنه و خوشحاله! بعد یه ایرانی میره فرانسه باز هم به خاطر بهتر شدن موقعیت و فاز افسردگی و دوری از وطن و این داستانا میگیره! این رو نیستم! به نظرم باید فرهنگ این داستان رو تغییر بدیم.انگار مردممون دوست دارن که یه غمی تو دلشون داشته باشن ناخودآگاه به جای اینکه نیمه پر رو ببینن مثل همون فرانسویه!
راجب قسمت اخر صحبتت نمدونم واقعن اینجوریه یا نه ولی چیزی ک به ذهنم رسید اینه که شاید بخاطر این باشه که اون فرانسویه کشورش وضع خوبی داره و وقتی بره جای دیگه این حسو که من همینکارا رو میتونستم برای کشور خودم بکنم تا وضعش تو دنیا بهتر شه ولی نمیتونم و کاش کشور منم فلان چیزو داشت کاش دوستام همچین چیزاییو تجربه میکردن نداره چیزی ک ایرانیا فک میکنم خیلی داشته باشن
من نسبت به تجربه خودم به نظم میاد که علتش بیشتر اینه که تو ذهن مهاجرین ایرانی داستان اینطوریه که ما الان مجبوریم که مهاجرت کنیم و الان مجبوریم که تو کشور خودمون نباشیم یا از خانواده دور باشیم یا .... وگرنه میموندیم ایران. یکم شبیه حرفی که تو میزنی هست ولی خب تو دنیا خیلی طبیعیه که حتی از کشور پیشرفته میرن جهان سوم برای موقعیت کاری یا ... و موضوع اجبار نیست! انتخابه! تو ایرانم به جز کسایی که موقعیتشون در خطره، بازم به نظر من انتخابه و باید مثبت دیدش و فاز خوبی باهاش داشت @@Hadis-ew9tz
11:02 کلا بحث بچه دار شدن باید اینجوری باشه که واقعا امادگیشو داشته باشن هر دو طرف که بتونن بچه رو ساپورت کنن وگرنه بچه در آینده ممکنه از لحاظ روانی سالم نباشه
از نظر من همیشه افرادی هستن که از نظر مالی ممکنه خیلی رفاه نداشته باشن ولی اصل اینه که سیستم ساپورتیو باشه و عدالت آموزشی باشه! ما نمی دونیم شاید در یک خانواده فقیر بچه باهوش و نابغه ای باشه که نمونه اش زیاد هست که تونسته به خوبی وضعیت مالی خودشو عالی کنه اگر مثلا سیستم مدرسه غیر انتفاعی هست باید چیز های غیر ضروری بیشتری یاد بده نه حداقل آموزش سیستم دولتی نداشته باشه!
14:05 واقعا برای کسی که تو آمریکا هنوز دانشجوعه و شغلی پیدا نکرده، مسافرت خارج از کشور دست یافتنی نیست. تو آمریکا هم که عموما ۴ سال طول میکشه که تحصیلاتتو تموم کنی. یعنی ۴سال اول خیلی غیر منطقیه که بتونی بری دوستاتو تو بقیه نقاط دنیا ببینی. در عمل تا حدود ۶ سال اول همچین فرصتی به دست نمیاری و تمام رتباطاتت از دوستای قبلیت از بین میره و وقتی هم که اقامت گرفتی و دستت تو جیب خودت میره و میتونی بری ببینیشون، میفهمی که دیگه دوستای قدیمیت اون آدمای سابق نیستن و در عمل نه تو جامعه اینجا یه آمریکایی محسوب میشی و نه تو ایران جایگاهی داری.
من خیلی لذت میبرم از نگاه کردن و گوش دادن بهتون❤ میشه لطفا راجبه همجنس هامون که واسه پارتنرم لوندی میکنه و لاس میزنه یا به هر طریقی اینطور برداشت میکنیم که میخاد مخ پارتنرمو بزنه هم حرف بزنین
صحبت ها جالبن و خوبن فقط حس خوبی از طرز صحبت و تلفظ هستی نمیگیرم‌یا همه ش درحال حاجی گفتن یا قبول نررررم غیر از این اصل مطالب که توضیح داده میشه مفیدن ❤
سفر کردن فقط داشتن پاسپورت و شغل نیست. زندگی بعد از مهاجرت هم اون چیزی که تو سوشال مدیا میبینین نیست. واقع بین باید بود وقتی تحصیلی مهاجرت میکنی تا سالها توان مالی سفر نداری، اگر هم داشته باشی اولویتت خونواده ات خواهد بود نه دوستات. وقتی هم کار می‌گیری و سیتیزن میشی ، در بهترین حالت هم محدودیتهای زیادی داری که بتونی به این راحتی که شما می‌گید مثلا از آمریکا پاشی بری ایتالیا. از زمان مهاجرت تحصیلی تا سیتیزن شدن اگه دکترا بخونی و خیلی خوش شانس باشی ده سال طول میکشه . به عنوان کسی که دوازده ساله مهاجرت کرده و دو بار هم مهاجرت کرده میگم …
تنها کاری که درحال حاضر تو زندگیم میخوام بکنم مهاجرته و حتی اگه نتونم یه‌روز مهاجرت کنم انگیزه و انرژی که امید به مهاجرت بهم داده انقدر زیاده که حاضر نیستم هیچوقت بیخیال این هدف بشم!
یچیزی خیلی لازمه تو ویدیوهاتون موضوع مهارتایی که نوجوونا نیاز دارن مثل نحوه ارتباط نحوه برخورد با دیگران چه میدونم چطوری خرید کنن اینا چیزاییه که یسری بچه ها مشکل دارن توش
بچه‌ها من در سنین شما مهاجر ت کردم. خیلی راضی هستم. .نترسید. زندگی را امتحان کنید. شانس و امکانات زیاد خارج از کشور هست. اینجا برآی طبع من کاملا مناسبه. برآی دیگری ممکنه نباشه. خیلی فردی و شخصی است. نگران چیزی نباشید
به نظرم کیمیا هنوز نمیدونه می خواد سنتی باشه یا مدرن تو بعضی از حرفاش توقعات سنتی داره و بعضی جاها مدرن به تظرم اول تکلیفت را با خودت روشن کن‌و بعد عواقبش را بپذیر
من جزو اون دسته وسطم که خیلی دوست دارم برم ولی داره تبدیل به فوبیا میشه برام و نمیدونم ک برم و اینکه همه دارن میرنم از یه سمت داره همه چیو بدتر میکنه که استرس بگیری برا زودتر رفتن🥲
من دو سال مهاجرت کاری کردم با همسرم و دخترم به استرالیا. با توجه به شرایط ما بنظرم تصمیم درستی گرفتم ولی به همه مهاجرت کردن رو توصیه نمیکنم. مهاجرت از نظر روحی فراز و نشیبهای خیلی زیادی داره. میتونه استرس‌های زیادی به آدم وارد کنه. هرکس باید شرایطش رو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. درباره رابطه با ایرانیها هم ما تو این دو سال دوستهای صمیمیمون ایرانی بود. با خارجی ها هم رابطه داریم ولی دوستی عمیق نیست، انگار حرف همدیگه رو از لحاظ روحی خیلی نمیفهمیم. اون صمیمیت و خوشحالی که با ایرانی ها بودن حس میکنم رو با خارجیا حس نمیکنم. حس میکنم اینجا خونه ست ولی تعلق زیادی ندارم امیدوارم بعدا پیدا کنم.
منم برنامه‌ی مهاجرت به ایتالیا رو داشتم ولی حس کردم نمیتونم سروایو کنم اونجا وقتی همه‌ی عمرم دستم تو جیب خونواده بوده و یجورایی همش تو خونه بودم و زیاد تو اجتماع نبودم برای همین برنامش رو به وقتی موکول کردم که ببینم اصن با خودم چند چندم 20 سالمه و دانشجو ام
من به عنوان کسی که اواخر نوجوانیم همراه با خانوادم مهاجرت کردم، بعد یک سال که زبانم خوب شد در مدرسه جا افتادم ، واقعا بطور عمیق حس تعلق کردم و اصلا اصلا حس غربت و اینا نداشتم ، برای من اینطور بوده و کاملااااا راضی ام دوستان برای من اینطور بوده لطفا حمله نکنید و نگید که هیچ جا ایرااان نمیشه!!!
@@azady313من چون زبانم از بقیه افراد خانواده بهتر بود کلا کارهای اداری حتی مربوط به خونه رو، کاغذ بازی و همه چیز رو تکی میکردم. خودم وقت دکتر و مدرسه اینامو اوکی کردم و بعد ۲ سال وقتی ۱۸ سالم شد جدا شدم و مستقل شدم ، درسته من با خانواده بودم ، از لحاظ عواطفی تامین بودم ولی مسیولیت که میگن که شامل چیز های بالایی که گفتم میشه بله من مسئولیتم با خودم بود.
دلیل ترس من از مهاجرت اینکه تو یه شهر کوچیک دارم زندگی میکنم و تا حالا اصلاااا تجربه زندگی مستقلی نداشتم مثلا همیشه میگم کاش قبلش میتونستم یه دوره ای تو یه شهر دیگه ای واس یه تایم تنهایی زندگی کنم تو ایران بعد برم یه کشور دیگه ....
به عنوان ی دختری که به سی سالگیش داره نزدیک میشه ترجیحم اینه که فعلا ایران بمونم. چون یه سری کار نکرده دارم و میخوام اینجا یه کار جدید شروع کنم که ریسک شروع کردنش توی خارج خیلی زیاده که از توان روحی من در حال حاضر خارج هست. درباره ی رابطه دوستیتون همین طور که گفتین زندگی خیلی غیرقابل پیشبینیه و البته از راه دور هندلش کردنش خیلی سخته . اما در نظر بگیرین که "ممکنه" توی چند سال آینده شما تغییر کنید و دیگه روابطتون مثل سابق نباشه. تجربه ش رو توی همین ایران داشتم . من آدم چند سال پیش نیستم با خیلی از آدمایی که میشناسمشون دیگه ارتباط ندارم به خاطر همین تفاوتی که بینمون به وجود اومد.
اول اینکه آرزوی موفقیت میکنم واست، دوم اینکه اگر تصمیم به راه اندازی کاریو داری و پشت کارشو داری اصلا به مهاجرت فکر نکن، تو ایران بمون و کارتو با عشق انجام بده
معصومانه و رویایی فکر کردنتان برام جالبه معلومه هنوز سرد و گرم روزگار را نچشیدید و هنوز اول راه هستید مهاجرت خوبی هایی داره و بدی هایی یکی از بدی هاشم قطع شدن ارتباط با خانواده است حالا دوستان که بماند اصلا مقدور نیست این قصه های رویاای تو عروسی بگیر با یه ایتالیایی و من از آمریکا میام فلورانس عروسیت خیلی کودکانه است و اگر واقعا اینطور فکر میکنی به شدت میخوره توی ذوقت
هستی دل پوری از اون دختره داشت 😂 ولی من وقتی به این فکر میکنم که روزی میرسه که بچه های ما تجربیات ما رو تجربه نمیکنن احساس شادی میکنم برای روزی که قدرت در جای درست و دست ادم های درست باشه در کشورم که اون روز خیلی هم دور نیست زن زندگی ازادی ❤️
با توجه به شرایط زندگی تو ایران و خب قوانینی که وجود داره با روحیه ی من سازگار نیست منم دوس دارم مهاجرت کنم اگه شرایط مالی خوبی داشتم و زبانم خوب بود در اندازه ای که میتونستم مهاجرت کنم حتما اینکارو میکردم
هستی عزیز دررابطه با ااینکه گفتی ایا اون بچه ای در یک خانواده که شرایط مالی خوبی ندارن ممکنن مثل پدر و مادرش خوشحال باشن: دقیقا از مجت معلوم هست که پدر مادر خوشحال هستن؟ کی از یک محیط خوب زندگی غذای خوب تفریخ خوب پوشاک خوب بهداشت خوب ناراحت میشه؟! برای احساس رضایت درونی ما ادم ها نیاز به یک حداقل های داریم که خب بصورت ذاتی هست و اینکه گفتی ممکنه فقط درهمین خد دیده در هراجتماع ادمی چه روستا شهر کشور شما همیشه یک گروه هست که ببینی دارن چطور زندگی میکنن حالا به نسبت خودشون واینکه الزاما داشتن تمام این موارد به این معنی نیست که دیگه دغدغه ای نداره اما اینکه ادم حداقل های یک زندگی در اختیارش باشه خیلی ارومش میکنه و اینکه وقتی این بچه تو چنین خانواد ه ای بزرگ شه مطمن باش حتی اگز به مرور بتونن یک زندگی خوب فراهم کنه باز هم اسیب هایی که بخاطر نبود نیاز های اولیه نو زندگیش دیده رو داره
بذار وقت هرکدوم از دوست ها به کار و زندگی خودش بگذره! اختلاف زمان و رفتن عمر کلا دوستی های قدیمی رو تبدیل میکنه به قرنی یکبار تازه اونم در بهترین حالت!!! این نظرات شما از جایی که الان هستید هست ! زندگی با پدر و مادر هیچ شباهتی به دنیای اون بیرون نداره!
ولی من با این جمله ی مجبوریم به مهاجرت مشکل دارم ،، اینکه کسی بخواد مهاجرت کنه واسه هر دلیلی منطقیه اما حس میکنم الان دقیقا خیلیا میگن می‌خوایم مهاجرت کنیم بدون اینکه دلیلی پیش خودشون داشته باشن و چون اکثریت دوست دارن اینکارو بکنن ، من شخصا اولویتم اینه که همینجا بتونم به رفاه و زندگی که میخوام برسم هم به خاطر حس تعلقی که به ایران دارم هم اینکه اینطوری خوشحال ترم تا موفقیت تو کشور دیگه
مجبوریم چون ارزشهایی که دوست داریم باهاش زندگی کنیم توی ایران نیست و اون کشور هیچ آینده ای برامون تضمین کرده…وقتی حقوق یک پزشک یا پرستار و ماهها یا بعضا سالها نمیدهند چه رفاهی با این تورم …
@@SH-gk2fjاگه منظورت حجابه منم از وجودش اصلا راضی نیستم ولی برام دلیل کافی واسه رفتن نیست و واسه اکثر کسایی که رفتنم علتش ماورای این موضوع بوده ، درمورد آینده ی شغلی هم از نظر من امکان پیشرفت وجود داره و حداقل من دوست دارم شانسمو اینجا امتحان کنم تا اونور( و اینم اضافه کنم که اتفاقا بعد از مهاجرت هیچ تضمینی برای موفق شدن وجود نداره و لزوما «پولدار» نمیشی )
بهترین کارو میکنی، این فانتزی قشنگی که از کشورهای دیگه کردن تو ذهن جوونا بخدا قسم که حقیقت نداره، من تجربش کردم 2 تا کشور زندگی کردم و برگشتم ایران، و ازین تصمیمم شدیدا خوشحالم
تو فقر آدم نمیتونع خوشحال باشه چشیدم الان نرماله شرایطم ولی همیشه آثارش اذیتم میکنه اصلا دوس ندارم فکر کنم به دوران کودکیم و برگردم بهش آدم تجربش کرده باشه میتونه نظر بده درموردش
در مورد بخش دوم هم اگه این ایده درست بود که اگه پولدار نیستی بچه دار نشو! الان تقریبا 90% دانشمندان و مخترعین و انسان‌های خلاق دنیا وجود نداشتن! تقریبا عمده موفقترین دانشمندان جهان علاوه بر فقر یتیم هم بودن....
متاسفانه وقتی شما از ایران مهاجرت میکنی و به اروپا یا آمریکا میری. دوستهایی که تو ایران داشتی خیلی کمرنگ میشن، حالا به هزار دلیل، یا خودشون نمیخوان، یا دیگه وقت ندارن، یا نیاز دارن تو اونحا حضوری باشی، یا دیگه خط فکریتون یکی نیست و باهات حال نمیکنن خلاصه از دست دادن دوست های قبلی بعد از مهاجرت خیلی پررنگ و دردناکه و باید پذیرفت. و آنقدر هم مسئولیت هات زیاد میشه اینجوری نیست که راحت برای عروسی یکی پاشی بری یه قاره دیگه.
به نظرم چند دسته خیلی بهشون بد میگن در زمینه مهاجرت یک کسانی که میگن ما میخایم ایران بمونیم دو کسانی که رفتن و برگشتن ایران سه کسانی که رفتن و میخان کمک کنن و که یه مقدار با دید باز تری انتخاب کنن بقیه و میان هم بدی های اون کشور رو میگن هم خوبی هاشو که جواب قطعی همه اینه که ناراحتی برگرد که اینم حرف اشتباهی هست چون این سبک آدما میتونن کمک کنن که مثلاً من بین مثلاً دوتا کشور اونی رو انتخاب کنم که بهم بیشتر میخوره در هرصورت به نظرم باید اولویت هامون رو قبل مهاجرت باید قطعی یه جا بنویسیم که هرجا دیدیم داریم کم میاریم بهش نگاه کنیم و بدونیم که چی رو درمقابل چی معامله کردیم در مهاجرت در کل من خیلی مهاجرت رو درست تر میدونم برای رشد خودمون چون اگر خدایی نکرده یک درصد هم نشد که بریم شما در مسیر آماده شدن برای مهاجرت اینقدر مجبور بودی چیز یادبگیری که خود این مهارت ها یه بیزینسی هست برای خودش و اینقدر ادم رشد میکنه و ذهنش باز میشه که آدم دقیق احساس میکنه که رشد کرده وپوست انداخته چه از نظر مهارتی چه از نظر انعطاف پذیری برای شرایط های پراز ابهام
قطعا این کمنتم خیلی مخالف خواهد داشت، شایدم نه! ولی طبق نظر شخصیم اگه همین الان یکی بیاد اقامت کانادا یا حتی امریکا رو دو دستی بهم بده و همه چی حتی تا بلیط و هزینه زندگیمم بپردازه، حاصر نیستم مهاجرت کنم، این یه مساله کاملا شخصیه و نباید جوری وانمود بشه که آرزوی همه هستش، اونی هم که میگین شانس داشته مثلا تو اسپانیا زندگی کرده باید به چهار قرن قبلش هم توجه کنین که پدرانی بودن که از آمریکا جنوبی تا آفریقا تا جزایر اقیانوس آرام رو به تسخیر خودشون در آوردن حالا چه درست چه غلط تا اسپانیا اسپانیا بشه! یا آلمان هزینه نابودی یک نسل بصورت کامل در هفتاد سال پیش رو داده تا الان آلمان بشه و از اون شکستها درس گرفته و چه نظامی و چه سیاسی جوری ساخته که دوباره به نقطه صفر برنگرده! هیچ کشوری به قول خودمون مفتی کشور نشده!! ایران ما هم حاصل دویست سال دست گل به آب دادن قاجار و..... و.... هست. زمانی که ژاپن از اروپا علم میاورد پادشاهان ما حرمسرا رو توسعه میدادن و وام استقراض میکردن که برن اونجا بگردن...... ولی بشخصه هیچ تعلقی ندارم که عضوی از جامعه غرب باشم. نظر همه ی دوستان هم کاملا محترمه🙏
بله متاسفانه از بدی مهاجرت که بگی، از نکات مثبت ایران که بگی، بهت حمله میشه، مهاجرت العان درصد کمیش به موفقیت میرسه ایکاش جوونامون یکم بیشتر منطقی باشن و بشینن فکر کنن
ما که زورمون نمیرسه به اصلاح سیستم …پس واقعن بنظر منم نباید با فقر یا حتی امکانات کم مث دهه شصت که میگفتن خدا بزرگه سه تا میزاییدن بچه دار شد چون بچه هاشون میرسن به سن ما آرزو میکردن اصن بدنیا نمیومدن یا کاش بتونن خودشونو از بین ببرن چون همین مهاجرتی که شما بهش فکر میکنین هم نمیتونن بهش فکر کنن بنظر من خدا بازی نیست چون بعدن دهن اون پدر و مادرم سروویسه بابت توقعاتی که بچشون داره چون توقع که کلن کنسله ولی توو ایران هر کی هر چی داره تقریبن از پدر و مادرش داره هیچ جوونی اونقدر حقوق نداره که حتی خونه داشته باشه پس بچه دار شدن کنسله چون بچه دیگه بچه های قدیم نیستن از الان به اینترنت دسترسی دارن و یه خونه ی باربی توو چهار سالگی آرزو میکنن واسه تولدشون که ۳۰ میلیونه توو ایران حقوق تقریبا چهارماه و لطفا یسری عقده ای به عقده ای های قبلی اضافه نکنیم خیلی بهتره نظر من بود فقط🙌🏻
سلام بچه ها، من قبلا هم گفتم، آرزوم رفتن بود اصلا سربازیرو بخاطر این رفتم، کار کردم صب تا شب که برم، خلاصه رفتم 2 تا کشور زندگی کردم حالا بعد از هغت سال برگشتم ایران، اون بهشتی که تو ذهن ساختین از کشورهای دیگه وجود نداره، ایران با همین مشکلاتی که داره از خیلی جاها بهتره، انقدر سعی نکنید تحقیر کنید خودتون و کشورتونو، بعد از این که برید متوجه میشید، و البته به یه چیزی دقت کنید و ببینید مهاجرت معکوس روز ب روز داره بیشتر میشه
واقعا به عنوان یه پسر که گپ بین دو دختر رو گوش میده , سردرد گرفتم اصلا متوجه نشدم موضوع چی شد , خیلی زود موضوعات عوض میشد , درک کردن زنها بسیار سخته خیلی سخت خوشحالم که دختر نیستم
@@smohem7994 😬عجببب .... عزیز من از یه دید دیگه نگاه کن به قضیه مث این میمونه شما از شهر خودت مهاجرت کنی به یه شهر بزرگتر با فرصت های شغلی بیشتر یا اصن برای تجربه یه زندگی متفاوت این به این معنی نیس که شهرتو دوس نداشتی ممکنه عاشق شهرت بوده باشی ولی بنا به هردلیلی به صورت موقت یا دائم رفته باشی یه شهر دیگه در مورد مهاجرت به یه کشور دیگه هم قضیه دقیقا همینه تو توی کشور خودت کلی دوست و فامیل داری ولی برا کسب تجربه های بهتر جدید تر به صورت موقت یا دائم میری یه کشور دیگه این به این معنی نیست ک تو وطن و اصالتت دوس نداشتی چطور میشه یه جا کلی دوست و فامیل و عزیز و خاطره داشتی باشی و دوسش نداشته باشی ، حقیقت و منطق برای هرکسی فرق میکنه سعی کنید کمی فکرت رو باز تر کنی و از دید بقیه ام به این قضیه نگاه کنی😁
سفر کردن فقط داشتن پاسپورت و شغل نیست. زندگی بعد از مهاجرت هم اون چیزی که تو سوشال مدیا میبینین نیست. واقع بین باید بود وقتی تحصیلی مهاجرت میکنی تا سالها توان مالی سفر نداری، اگر هم داشته باشی اولویتت خونواده ات خواهد بود نه دوستات. وقتی هم کار می‌گیری و سیتیزن میشی ، در بهترین حالت هم محدودیتهای زیادی داری که بتونی به این راحتی که شما می‌گید مثلا از آمریکا پاشی بری ایتالیا. از زمان مهاجرت تحصیلی تا سیتیزن شدن اگه دکترا بخونی و خیلی خوش شانس باشی ده سال طول میکشه . به عنوان کسی که دوازده ساله مهاجرت کرده و دو بار هم مهاجرت کرده میگم …
جای یه موضوع محبوب بین اپیزود ها خالیه🤣اعتماد بنفس! 😅 راجب اینکه چطور حس بهتری نسبت به خودتون پیدا کردید و خودسازی کردید هم صحبت کنید🥰بنظرم خیلی جذاب میشه!
هستی هر وقت حرفاتو گوش میدم یه نور امیدی تو دلم روشن میشه، از این ادمایی هستی که صحبت میکنی ادم سختی زندگی یادش میره، انگار که همه چی حل شدنیه
هستی خیلی واقع بین و منطقی . نگرش درست و بالغانه ای داره
آره دلم میخواد هستی و بغل کنم 😍🥲🧋
نظر کیمیا رو کاملا قبول دارم، منم قبول دارم که انسان باید به یک حد مالی برسه و بعد بچه دار بشه
متاسفانه قفرباعث فحشا و جرم ها و آسیب های اجتماعیه
Your topicsss>>> ur way of seeing things >>>>♡
بچها طبق هر آنچه دوست دارید زندگی کنید ... حالا هر جا .... مثل من که دهه شصتی هستم نباشید که جامعه برامون به اجبار خیلی تصمیم ها گرفت . من لذت میبرم از نسل جوان کشورم که این قدر آزاد جهت زندگیشون تصمیم می گیرند . 🎉🎉🎉 درود بر همه شما و کیمیا خانم عزیز ❤ 🎉
خيلي خوب بود ولي با اون تيكه دور هم جمع شدن دوستان موافق نيستم، مورد بوده كه حتي زن و شوهر تو دو شهر مختلف كار ميكردن و همو ماهي يه بار ميديدن، چه برسه دوستان تو كشوراي مختلف.
man almanam , kheili khobe , khosh migzare , koli farhang jazabe. vali tahe delet y ghame iran ham hast
هستی من از اول که این چنلو زدید دنبالتون کردم و تو واقعا رشد کردی عاقش طرز فکرتم موفق باشی
وقتی مهاجرت میکنی با دوستهای قدیمیت دیگه خیلی حرفی نداری بزنی .. دنیاهاتون عوض میشه ..تجربه هاتون و حتی چیزهایی که بهش اهمیت میدین متفاوت میشه … همین فاصله میندازه
I am in Australia for over 14 years, I feel home but I don't feel I belong, does it make sense, but that's how I feel.
قصد مهاجرت ندارم ولی نظر شما رو هم میفهمم... ولی هر کی بره خوشبخت نمیشه، هر کی بمونه هم خوشبخت نمیشه... ایرانیها تو کشور دیگه بهشون به اندازه خود مردم اونجا بها داده نمیشه تا موقعی که فرهنگ و سیایت دنیا اینطوریه و تا وقتی تو ایران هم هستن به اندازه مقداری که از ایران میرن تلاش نمیکنن (من خودم اگه تصمیم بگیرم که برم، حتما اول اون همه تلاشی که قراره اونجا بکنم رو اینجا میکنم، بعد اگه اینجا به چیزی که میخوام نرسیدم، میرم)... با این حال من تا حالا نزدیک 20 تا کشور رو رفتم و دیدم و تو چند تاشون مدت چند ماه هم بودم و رفتن به کشورهای دیگه و به نظرم دیدن فرهنگ و زندگیهای دیگه خیلی مهمه تو زندگی آدما. اینکه اینجا موندم به خاطر یه عالمه دلیلیه که اینجا طولانی میشه بنویسم، ولی جدا از این هم آینده ایران رو اینی که الان هست نمیبینم با تحلیلایی که ازش میشه و چیزی که تاریخ دنیا نشون داده. ولی یه چیز دیگه هم هست، اون هم اینکه یه فرانسوی از فرانسه میاد به خاطر موقعیت شغلی ایران، و اینجا حاللللللللل میکنه و خوشحاله! بعد یه ایرانی میره فرانسه باز هم به خاطر بهتر شدن موقعیت و فاز افسردگی و دوری از وطن و این داستانا میگیره! این رو نیستم! به نظرم باید فرهنگ این داستان رو تغییر بدیم.انگار مردممون دوست دارن که یه غمی تو دلشون داشته باشن ناخودآگاه به جای اینکه نیمه پر رو ببینن مثل همون فرانسویه!
راجب قسمت اخر صحبتت نمدونم واقعن اینجوریه یا نه ولی چیزی ک به ذهنم رسید اینه که شاید بخاطر این باشه که اون فرانسویه کشورش وضع خوبی داره و وقتی بره جای دیگه این حسو که من همینکارا رو میتونستم برای کشور خودم بکنم تا وضعش تو دنیا بهتر شه ولی نمیتونم و کاش کشور منم فلان چیزو داشت کاش دوستام همچین چیزاییو تجربه میکردن نداره چیزی ک ایرانیا فک میکنم خیلی داشته باشن
من نسبت به تجربه خودم به نظم میاد که علتش بیشتر اینه که تو ذهن مهاجرین ایرانی داستان اینطوریه که ما الان مجبوریم که مهاجرت کنیم و الان مجبوریم که تو کشور خودمون نباشیم یا از خانواده دور باشیم یا .... وگرنه میموندیم ایران. یکم شبیه حرفی که تو میزنی هست ولی خب تو دنیا خیلی طبیعیه که حتی از کشور پیشرفته میرن جهان سوم برای موقعیت کاری یا ... و موضوع اجبار نیست! انتخابه! تو ایرانم به جز کسایی که موقعیتشون در خطره، بازم به نظر من انتخابه و باید مثبت دیدش و فاز خوبی باهاش داشت @@Hadis-ew9tz
11:02 کلا بحث بچه دار شدن باید اینجوری باشه که واقعا امادگیشو داشته باشن هر دو طرف که بتونن بچه رو ساپورت کنن وگرنه بچه در آینده ممکنه از لحاظ روانی سالم نباشه
keyf mikonam bahatoon, boos be kalatoon
از نظر من همیشه افرادی هستن که از نظر مالی ممکنه خیلی رفاه نداشته باشن ولی اصل اینه که سیستم ساپورتیو باشه و عدالت آموزشی باشه! ما نمی دونیم شاید در یک خانواده فقیر بچه باهوش و نابغه ای باشه که نمونه اش زیاد هست که تونسته به خوبی وضعیت مالی خودشو عالی کنه اگر مثلا سیستم مدرسه غیر انتفاعی هست باید چیز های غیر ضروری بیشتری یاد بده نه حداقل آموزش سیستم دولتی نداشته باشه!
14:05 واقعا برای کسی که تو آمریکا هنوز دانشجوعه و شغلی پیدا نکرده، مسافرت خارج از کشور دست یافتنی نیست. تو آمریکا هم که عموما ۴ سال طول میکشه که تحصیلاتتو تموم کنی. یعنی ۴سال اول خیلی غیر منطقیه که بتونی بری دوستاتو تو بقیه نقاط دنیا ببینی.
در عمل تا حدود ۶ سال اول همچین فرصتی به دست نمیاری و تمام رتباطاتت از دوستای قبلیت از بین میره و وقتی هم که اقامت گرفتی و دستت تو جیب خودت میره و میتونی بری ببینیشون، میفهمی که دیگه دوستای قدیمیت اون آدمای سابق نیستن و در عمل نه تو جامعه اینجا یه آمریکایی محسوب میشی و نه تو ایران جایگاهی داری.
فقط اون قسمتی که در باز شد🫣😂😁🥺❤️
9:03 😂😂
من خیلی لذت میبرم از نگاه کردن و گوش دادن بهتون❤
میشه لطفا راجبه همجنس هامون که واسه پارتنرم لوندی میکنه و لاس میزنه یا به هر طریقی اینطور برداشت میکنیم که میخاد مخ پارتنرمو بزنه هم حرف بزنین
سلام
وقت بخیر
چقدر گفته ها فکته؟ چقدرش برای جذب مخاطب برای یوتوب؟
موفق باشید
صحبت ها جالبن و خوبن فقط حس خوبی از طرز صحبت و تلفظ هستی نمیگیرم‌یا همه ش درحال حاجی گفتن یا قبول نررررم غیر از این اصل مطالب که توضیح داده میشه مفیدن ❤
تنها دلیل جذابیت کانال همین لحن صمیمی و دوستانه ی هستی هستش. انگار پای حرفای خواهر خودم نشستم
سفر کردن فقط داشتن پاسپورت و شغل نیست. زندگی بعد از مهاجرت هم اون چیزی که تو سوشال مدیا میبینین نیست. واقع بین باید بود وقتی تحصیلی مهاجرت میکنی تا سالها توان مالی سفر نداری، اگر هم داشته باشی اولویتت خونواده ات خواهد بود نه دوستات. وقتی هم کار می‌گیری و سیتیزن میشی ، در بهترین حالت هم محدودیتهای زیادی داری که بتونی به این راحتی که شما می‌گید مثلا از آمریکا پاشی بری ایتالیا. از زمان مهاجرت تحصیلی تا سیتیزن شدن اگه دکترا بخونی و خیلی خوش شانس باشی ده سال طول میکشه . به عنوان کسی که دوازده ساله مهاجرت کرده و دو بار هم مهاجرت کرده میگم …
اپیزود خوبی بود مرسی 🍂 کاش کلمات انگلیسی بیشتری داشت مثل قبل
اره جدیداً تصمیم به مهاجرت گرفتم، برام گنگه و واقعا آپشن خاصی ندارم اما دارم تلاشمو میکنم چون دلم امنیت روانی میخوام، تجربه یه زندگی جدید و...
تنها کاری که درحال حاضر تو زندگیم میخوام بکنم مهاجرته و حتی اگه نتونم یه‌روز مهاجرت کنم انگیزه و انرژی که امید به مهاجرت بهم داده انقدر زیاده که حاضر نیستم هیچوقت بیخیال این هدف بشم!
یچیزی خیلی لازمه تو ویدیوهاتون
موضوع مهارتایی که نوجوونا نیاز دارن
مثل نحوه ارتباط نحوه برخورد با دیگران چه میدونم چطوری خرید کنن اینا چیزاییه که یسری بچه ها مشکل دارن توش
بچه‌ها من در سنین شما مهاجر ت کردم. خیلی راضی هستم. .نترسید. زندگی را امتحان کنید. شانس و امکانات زیاد خارج از کشور هست. اینجا برآی طبع من کاملا مناسبه. برآی دیگری ممکنه نباشه. خیلی فردی و شخصی است. نگران چیزی نباشید
چقدر قشنگ گفتین من نگران این موضوع بودم شخصا که آیا ۲۳ سالگی درست هست مهاجرت یا نه
پولش رو چجوری جور کنیم ؟
به نظرم کیمیا هنوز نمیدونه می خواد سنتی باشه یا مدرن تو بعضی از حرفاش توقعات سنتی داره و بعضی جاها مدرن به تظرم اول تکلیفت را با خودت روشن کن‌و بعد عواقبش را بپذیر
من جزو اون دسته وسطم که خیلی دوست دارم برم ولی داره تبدیل به فوبیا میشه برام و نمیدونم ک برم و اینکه همه دارن میرنم از یه سمت داره همه چیو بدتر میکنه که استرس بگیری برا زودتر رفتن🥲
Love u girls❤
من دو سال مهاجرت کاری کردم با همسرم و دخترم به استرالیا. با توجه به شرایط ما بنظرم تصمیم درستی گرفتم ولی به همه مهاجرت کردن رو توصیه نمیکنم. مهاجرت از نظر روحی فراز و نشیبهای خیلی زیادی داره. میتونه استرس‌های زیادی به آدم وارد کنه. هرکس باید شرایطش رو بسنجه و بعد تصمیم بگیره. درباره رابطه با ایرانیها هم ما تو این دو سال دوستهای صمیمیمون ایرانی بود. با خارجی ها هم رابطه داریم ولی دوستی عمیق نیست، انگار حرف همدیگه رو از لحاظ روحی خیلی نمیفهمیم. اون صمیمیت و خوشحالی که با ایرانی ها بودن حس میکنم رو با خارجیا حس نمیکنم. حس میکنم اینجا خونه ست ولی تعلق زیادی ندارم امیدوارم بعدا پیدا کنم.
این دوست شما با پلیور سفید خیلی بامزه گوش میکنه و خیلی هم خوب گوش میکنه 😂😂😂😂😂
منم برنامه‌ی مهاجرت به ایتالیا رو داشتم ولی حس کردم نمیتونم سروایو کنم اونجا وقتی همه‌ی عمرم دستم تو جیب خونواده بوده و یجورایی همش تو خونه بودم و زیاد تو اجتماع نبودم
برای همین برنامش رو به وقتی موکول کردم که ببینم اصن با خودم چند چندم
20 سالمه و دانشجو ام
درباره ی مهاجرت باز ویدیو بزارید
خیلی وقته که تصمیمشو دارم، ولی تازه شروع کردم که قدم به قدم کاراشو انجام بدم، واقعا سخته، و خدا بهمون صبر بده :))
امین 💗
منم تو سن ۲۹ سالگی تصمیم گرفتم کارام رو انجام بدم و مهاجرت کنم
واقعا دوران سخت و هزینه بری هست
خواهش میکنم قضاوتم نکنید
خواستم بگم این پیرهن هستی خیلی بهش میاد🤝❤️
میشه لطفا جواب بدید ذهنم درگیره 😵💫
شما هم دیگه رو می بینید یا فقط وویس هم دیگه؟
فقط صدای هم رو داریم
من به عنوان کسی که اواخر نوجوانیم همراه با خانوادم مهاجرت کردم، بعد یک سال که زبانم خوب شد در مدرسه جا افتادم ، واقعا بطور عمیق حس تعلق کردم و اصلا اصلا حس غربت و اینا نداشتم ، برای من اینطور بوده و کاملااااا راضی ام
دوستان برای من اینطور بوده لطفا حمله نکنید و نگید که هیچ جا ایرااان نمیشه!!!
شما با خانواده بودید خیلی فرق میکنه
باهات موافقم
با خانواده فرق داره ، مسئولیت شما به خانواده بوده
@@azady313من چون زبانم از بقیه افراد خانواده بهتر بود کلا کارهای اداری حتی مربوط به خونه رو، کاغذ بازی و همه چیز رو تکی میکردم. خودم وقت دکتر و مدرسه اینامو اوکی کردم و بعد ۲ سال وقتی ۱۸ سالم شد جدا شدم و مستقل شدم ، درسته من با خانواده بودم ، از لحاظ عواطفی تامین بودم ولی مسیولیت که میگن که شامل چیز های بالایی که گفتم میشه بله من مسئولیتم با خودم بود.
دلیل ترس من از مهاجرت اینکه تو یه شهر کوچیک دارم زندگی میکنم و تا حالا اصلاااا تجربه زندگی مستقلی نداشتم مثلا همیشه میگم کاش قبلش میتونستم یه دوره ای تو یه شهر دیگه ای واس یه تایم تنهایی زندگی کنم تو ایران بعد برم یه کشور دیگه ....
به عنوان ی دختری که به سی سالگیش داره نزدیک میشه ترجیحم اینه که فعلا ایران بمونم. چون یه سری کار نکرده دارم و میخوام اینجا یه کار جدید شروع کنم که ریسک شروع کردنش توی خارج خیلی زیاده که از توان روحی من در حال حاضر خارج هست.
درباره ی رابطه دوستیتون همین طور که گفتین زندگی خیلی غیرقابل پیشبینیه و البته از راه دور هندلش کردنش خیلی سخته . اما در نظر بگیرین که "ممکنه" توی چند سال آینده شما تغییر کنید و دیگه روابطتون مثل سابق نباشه. تجربه ش رو توی همین ایران داشتم . من آدم چند سال پیش نیستم با خیلی از آدمایی که میشناسمشون دیگه ارتباط ندارم به خاطر همین تفاوتی که بینمون به وجود اومد.
اول اینکه آرزوی موفقیت میکنم واست، دوم اینکه اگر تصمیم به راه اندازی کاریو داری و پشت کارشو داری اصلا به مهاجرت فکر نکن، تو ایران بمون و کارتو با عشق انجام بده
ممنون از شما و منم برای شما آرزوی موفقیت دارم@@amirarsalan1990..
معصومانه و رویایی فکر کردنتان برام جالبه معلومه هنوز سرد و گرم روزگار را نچشیدید و هنوز اول راه هستید مهاجرت خوبی هایی داره و بدی هایی یکی از بدی هاشم قطع شدن ارتباط با خانواده است حالا دوستان که بماند اصلا مقدور نیست این قصه های رویاای تو عروسی بگیر با یه ایتالیایی و من از آمریکا میام فلورانس عروسیت خیلی کودکانه است و اگر واقعا اینطور فکر میکنی به شدت میخوره توی ذوقت
هستی جون میشه بگی از کجا می فهمیم کدوم دانشگاه بر اساس بالا بودن معدله و کدوم دانشگاه بر اساس استاد و انگیزه نامه ؟
Great
اولین کامنتم 😐🤍🦭
این روزها خیلی مهاجرت سخت نیست کلی ایرانی توی کشورهای دیگه هست که میتونی کمک بگیری …با اطلاعات مهاجرت کنید نه با خواب و خیال
من ۵ساله مهاجرت کردم و حتی اصن دیگه نمی‌فهمم اگه کافه/ رستوران جدیدی تو تهران باز بشه.
هستی دل پوری از اون دختره داشت 😂
ولی من وقتی به این فکر میکنم که روزی میرسه که بچه های ما تجربیات ما رو تجربه نمیکنن احساس شادی میکنم برای روزی که قدرت در جای درست و دست ادم های درست باشه در کشورم که اون روز خیلی هم دور نیست زن زندگی ازادی ❤️
هستی دیگه به یه جایی رسیده دعواهای روی اینترنتشو میاره اینجا جواب میده
مگه قرار نبود این اپیزود راجع به مووآن کردن باشه؟
با توجه به شرایط زندگی تو ایران و خب قوانینی که وجود داره با روحیه ی من سازگار نیست منم دوس دارم مهاجرت کنم اگه شرایط مالی خوبی داشتم و زبانم خوب بود در اندازه ای که میتونستم مهاجرت کنم حتما اینکارو میکردم
اینکه گفتین هیچ وقت قرار نیست امادگی کامل براش داشته باشید یه جورایی ارومم کرد به نظرم یه اپیزود دیگه جا داره درباره مهاجرت حرف بزنید
31:05 چقدر خوبیم ما ایرانیا
( با صدای فردوسی پور بخون)
هستی عزیز دررابطه با ااینکه گفتی ایا اون بچه ای در یک خانواده که شرایط مالی خوبی ندارن ممکنن مثل پدر و مادرش خوشحال باشن:
دقیقا از مجت معلوم هست که پدر مادر خوشحال هستن؟
کی از یک محیط خوب زندگی
غذای خوب
تفریخ خوب
پوشاک خوب
بهداشت خوب ناراحت میشه؟!
برای احساس رضایت درونی ما ادم ها نیاز به یک حداقل های داریم که خب بصورت ذاتی هست
و اینکه گفتی ممکنه فقط درهمین خد دیده
در هراجتماع ادمی چه روستا شهر کشور شما همیشه یک گروه هست که ببینی دارن چطور زندگی میکنن حالا به نسبت خودشون
واینکه الزاما داشتن تمام این موارد به این معنی نیست که دیگه دغدغه ای نداره اما اینکه ادم حداقل های یک زندگی در اختیارش باشه خیلی ارومش میکنه
و اینکه وقتی این بچه تو چنین خانواد ه ای بزرگ شه مطمن باش حتی اگز به مرور بتونن یک زندگی خوب فراهم کنه باز هم اسیب هایی که بخاطر نبود نیاز های اولیه نو زندگیش دیده رو داره
بذار وقت هرکدوم از دوست ها به کار و زندگی خودش بگذره! اختلاف زمان و رفتن عمر کلا دوستی های قدیمی رو تبدیل میکنه به قرنی یکبار تازه اونم در بهترین حالت!!!
این نظرات شما از جایی که الان هستید هست ! زندگی با پدر و مادر هیچ شباهتی به دنیای اون بیرون نداره!
ولی واقعا این قسمتش متاسفانه بهترین قسمتش هست که میبینی تو تنها نیستی تو این مسیر والان خیلیا دارن مهاجرت میکنن😅🤦🏻♀️
نگران نباش جدا از اینکه ایران گوه بازار شده الان سونامی مهاجرت راه افتاده متاسفانه چشم هم چشمی دامن مهاجرت هم گرفته
ولی من با این جمله ی مجبوریم به مهاجرت مشکل دارم ،،
اینکه کسی بخواد مهاجرت کنه واسه هر دلیلی منطقیه اما حس میکنم الان دقیقا خیلیا میگن می‌خوایم مهاجرت کنیم بدون اینکه دلیلی پیش خودشون داشته باشن و چون اکثریت دوست دارن اینکارو بکنن ، من شخصا اولویتم اینه که همینجا بتونم به رفاه و زندگی که میخوام برسم هم به خاطر حس تعلقی که به ایران دارم هم اینکه اینطوری خوشحال ترم تا موفقیت تو کشور دیگه
مجبوریم چون ارزشهایی که دوست داریم باهاش زندگی کنیم توی ایران نیست و اون کشور هیچ آینده ای برامون تضمین کرده…وقتی حقوق یک پزشک یا پرستار و ماهها یا بعضا سالها نمیدهند چه رفاهی با این تورم …
@@SH-gk2fjاگه منظورت حجابه منم از وجودش اصلا راضی نیستم ولی برام دلیل کافی واسه رفتن نیست و واسه اکثر کسایی که رفتنم علتش ماورای این موضوع بوده ، درمورد آینده ی شغلی هم از نظر من امکان پیشرفت وجود داره و حداقل من دوست دارم شانسمو اینجا امتحان کنم تا اونور( و اینم اضافه کنم که اتفاقا بعد از مهاجرت هیچ تضمینی برای موفق شدن وجود نداره و لزوما «پولدار» نمیشی )
بهترین کارو میکنی، این فانتزی قشنگی که از کشورهای دیگه کردن تو ذهن جوونا بخدا قسم که حقیقت نداره، من تجربش کردم 2 تا کشور زندگی کردم و برگشتم ایران، و ازین تصمیمم شدیدا خوشحالم
چرا کشورمون جای زندگی کردن نیست :)
سلام
شما کامنت جواب نمیدین !؟
هستی یکم با آدم های فقیر معاشرت کن خب خواهر!! زیاد هم که داریم ماشالله! من با کیمیا موافقم واقعا
اره من که از بیرون نگاه میکنم واقعا متوجه میشم که هستی انگار نفسش از جای گرم بلند میشه نسبت به کیمیا
@@Gigi-tw6ic دقیقا
دقیقا هستی خیلی خوش بینه کلا فک میکنه همه زندگی خودشو دارن و فقطم از نگاه خودش همه چیزو میبینه بنظرم… دلش خوشه واقعا
در کل نگاه منطقی نداره اونقدر ، کیمیا خیلی واقع بین تره
👌🌹🌹
تو فقر آدم نمیتونع خوشحال باشه چشیدم الان نرماله شرایطم ولی همیشه آثارش اذیتم میکنه اصلا دوس ندارم فکر کنم به دوران کودکیم و برگردم بهش آدم تجربش کرده باشه میتونه نظر بده درموردش
❤
من شندیم طرف می گفت من مهاجرت کردم که ایرانی نبینم 😑
در مورد بخش دوم هم اگه این ایده درست بود که اگه پولدار نیستی بچه دار نشو! الان تقریبا 90% دانشمندان و مخترعین و انسان‌های خلاق دنیا وجود نداشتن! تقریبا عمده موفقترین دانشمندان جهان علاوه بر فقر یتیم هم بودن....
الان داری شرایط مردم اونموقع رو با الان مقایسه میکنی؟؟؟با چه عقلی آخه؟بعدم منبع این حرفت چیه لطفاً منبع موثق بده که اکثر دانشمندان جهان فقیر بودن.
اگر فقر نبود خیلی از جنایات هم اتفاق نمیفتاد
متاسفانه وقتی شما از ایران مهاجرت میکنی و به اروپا یا آمریکا میری. دوستهایی که تو ایران داشتی خیلی کمرنگ میشن، حالا به هزار دلیل، یا خودشون نمیخوان، یا دیگه وقت ندارن، یا نیاز دارن تو اونحا حضوری باشی، یا دیگه خط فکریتون یکی نیست و باهات حال نمیکنن خلاصه از دست دادن دوست های قبلی بعد از مهاجرت خیلی پررنگ و دردناکه و باید پذیرفت. و آنقدر هم مسئولیت هات زیاد میشه اینجوری نیست که راحت برای عروسی یکی پاشی بری یه قاره دیگه.
19:31 اون مکان‌ها و اون جاها هنوز وجود دارن ولی تو دیگه نیستی
7:51 بسی با کیمیا موافقم
تو فضای مجازی ۹۹ درصد چرت و پرت میگن، هیچ حرفی و باور نکنید 😂
بستگی داره دیدت چیه به اون کشور ….اگر سعی کنی خودت و اینتگریت (سازگار)کنی با مردم اون جامعه ..حتما احساس خونه خواهی داشت …البته نه سال اول …
هستی خانم هر اپیزود که میگذره لات تر میشن😂😂😂😂
من از ایران رفتم ولی ایران از من نرفت
09:03 بابای هستی اومد تو اتاق
به نظرم چند دسته خیلی بهشون بد میگن در زمینه مهاجرت یک کسانی که میگن ما میخایم ایران بمونیم دو کسانی که رفتن و برگشتن ایران سه کسانی که رفتن و میخان کمک کنن و که یه مقدار با دید باز تری انتخاب کنن بقیه و میان هم بدی های اون کشور رو میگن هم خوبی هاشو که جواب قطعی همه اینه که ناراحتی برگرد که اینم حرف اشتباهی هست چون این سبک آدما میتونن کمک کنن که مثلاً من بین مثلاً دوتا کشور اونی رو انتخاب کنم که بهم بیشتر میخوره در هرصورت به نظرم باید اولویت هامون رو قبل مهاجرت باید قطعی یه جا بنویسیم که هرجا دیدیم داریم کم میاریم بهش نگاه کنیم و بدونیم که چی رو درمقابل چی معامله کردیم در مهاجرت در کل من خیلی مهاجرت رو درست تر میدونم برای رشد خودمون چون اگر خدایی نکرده یک درصد هم نشد که بریم شما در مسیر آماده شدن برای مهاجرت اینقدر مجبور بودی چیز یادبگیری که خود این مهارت ها یه بیزینسی هست برای خودش و اینقدر ادم رشد میکنه و ذهنش باز میشه که آدم دقیق احساس میکنه که رشد کرده وپوست انداخته چه از نظر مهارتی چه از نظر انعطاف پذیری برای شرایط های پراز ابهام
قطعا این کمنتم خیلی مخالف خواهد داشت، شایدم نه! ولی طبق نظر شخصیم اگه همین الان یکی بیاد اقامت کانادا یا حتی امریکا رو دو دستی بهم بده و همه چی حتی تا بلیط و هزینه زندگیمم بپردازه، حاصر نیستم مهاجرت کنم، این یه مساله کاملا شخصیه و نباید جوری وانمود بشه که آرزوی همه هستش، اونی هم که میگین شانس داشته مثلا تو اسپانیا زندگی کرده باید به چهار قرن قبلش هم توجه کنین که پدرانی بودن که از آمریکا جنوبی تا آفریقا تا جزایر اقیانوس آرام رو به تسخیر خودشون در آوردن حالا چه درست چه غلط تا اسپانیا اسپانیا بشه! یا آلمان هزینه نابودی یک نسل بصورت کامل در هفتاد سال پیش رو داده تا الان آلمان بشه و از اون شکستها درس گرفته و چه نظامی و چه سیاسی جوری ساخته که دوباره به نقطه صفر برنگرده! هیچ کشوری به قول خودمون مفتی کشور نشده!! ایران ما هم حاصل دویست سال دست گل به آب دادن قاجار و..... و.... هست. زمانی که ژاپن از اروپا علم میاورد پادشاهان ما حرمسرا رو توسعه میدادن و وام استقراض میکردن که برن اونجا بگردن...... ولی بشخصه هیچ تعلقی ندارم که عضوی از جامعه غرب باشم. نظر همه ی دوستان هم کاملا محترمه🙏
بله متاسفانه از بدی مهاجرت که بگی، از نکات مثبت ایران که بگی، بهت حمله میشه، مهاجرت العان درصد کمیش به موفقیت میرسه ایکاش جوونامون یکم بیشتر منطقی باشن و بشینن فکر کنن
زشته بگم فرست؟😂😂😂
ما که زورمون نمیرسه به اصلاح سیستم …پس واقعن بنظر منم نباید با فقر یا حتی امکانات کم مث دهه شصت که میگفتن خدا بزرگه سه تا میزاییدن بچه دار شد چون بچه هاشون میرسن به سن ما آرزو میکردن اصن بدنیا نمیومدن یا کاش بتونن خودشونو از بین ببرن چون همین مهاجرتی که شما بهش فکر میکنین هم نمیتونن بهش فکر کنن
بنظر من خدا بازی نیست چون بعدن دهن اون پدر و مادرم سروویسه بابت توقعاتی که بچشون داره چون توقع که کلن کنسله ولی توو ایران هر کی هر چی داره تقریبن از پدر و مادرش داره هیچ جوونی اونقدر حقوق نداره که حتی خونه داشته باشه
پس بچه دار شدن کنسله چون بچه دیگه بچه های قدیم نیستن از الان به اینترنت دسترسی دارن و یه خونه ی باربی توو چهار سالگی آرزو میکنن واسه تولدشون که ۳۰ میلیونه توو ایران حقوق تقریبا چهارماه و لطفا یسری عقده ای به عقده ای های قبلی اضافه نکنیم خیلی بهتره
نظر من بود فقط🙌🏻
سلام بچه ها، من قبلا هم گفتم، آرزوم رفتن بود اصلا سربازیرو بخاطر این رفتم، کار کردم صب تا شب که برم، خلاصه رفتم 2 تا کشور زندگی کردم حالا بعد از هغت سال برگشتم ایران، اون بهشتی که تو ذهن ساختین از کشورهای دیگه وجود نداره، ایران با همین مشکلاتی که داره از خیلی جاها بهتره، انقدر سعی نکنید تحقیر کنید خودتون و کشورتونو، بعد از این که برید متوجه میشید، و البته به یه چیزی دقت کنید و ببینید مهاجرت معکوس روز ب روز داره بیشتر میشه
سالیانه ۶۵۰۰ نفر از ایران خارج میشن که تا کنون به صورت تقریبی ۹ ملیون مهاجر داریم
که در سال ۱۴۰۲
۸۰ درصد رتبه های زیر ۱۰۰۰ کنکور مهاجرت کردن
واقعا به عنوان یه پسر که گپ بین دو دختر رو گوش میده , سردرد گرفتم
اصلا متوجه نشدم موضوع چی شد , خیلی زود موضوعات عوض میشد ,
درک کردن زنها بسیار سخته خیلی سخت
خوشحالم که دختر نیستم
کیمیا با تمام احترامی که برات دارم اصلا همه ایرانیها مهربون نیستند بلکه مهر طلب و تظاهر کننده به مهربانی هستند …
عههههههه من نمیدونستم هستی چنل زده 😦
دو نفر که اصلا تجربه مهاجرت نداشتن نشستن دارن درباره‌ش تز میدن!
@@dumanroulain دوست عزیز اومدی مهاجرت رو با شیشه کشیدن مقایسه میکنی
این همه آدم که تجربه داشتن چرا حالا اونایی که هیچی نمیدونن
نداشته باشن اطلاعات وآگاهیشو دارن😏😏😏
چقدر سخت و مسخره اید شما. آدما نمیتونن نظر بدن ؟ هر نظری یا باید ۱۰۰٪ درست باشه یا ۱۰۰٪ غلط؟ رها کنید و زندگی کنید بابا.
11:00 حرفت خیلی اشتباه هستی جان کسی که فقیره نباید بچه بیاره این خیلی چیز بدیهی جای بحث نداره اصلن
کسی که اصالت و وطنش رو دوست نداره مهاجرت می کته ‼️‼️‼️‼️.
😂😂😂😂😂
@@blossomed4695 حرف حق تلخ وخنده ی تو از درد است‼️
@@smohem7994 😬عجببب ....
عزیز من از یه دید دیگه نگاه کن به قضیه مث این میمونه شما از شهر خودت مهاجرت کنی به یه شهر بزرگتر با فرصت های شغلی بیشتر یا اصن برای تجربه یه زندگی متفاوت این به این معنی نیس که شهرتو دوس نداشتی ممکنه عاشق شهرت بوده باشی ولی بنا به هردلیلی به صورت موقت یا دائم رفته باشی یه شهر دیگه در مورد مهاجرت به یه کشور دیگه هم قضیه دقیقا همینه تو توی کشور خودت کلی دوست و فامیل داری ولی برا کسب تجربه های بهتر جدید تر به صورت موقت یا دائم میری یه کشور دیگه این به این معنی نیست ک تو وطن و اصالتت دوس نداشتی چطور میشه یه جا کلی دوست و فامیل و عزیز و خاطره داشتی باشی و دوسش نداشته باشی ، حقیقت و منطق برای هرکسی فرق میکنه سعی کنید کمی فکرت رو باز تر کنی و از دید بقیه ام به این قضیه نگاه کنی😁
ضجه نزن
@@azi7435 حالا که شما غرب گدا ها و افاغنه از کشورتون فرار کردیدو دارید ضجه می زنید ‼️
سفر کردن فقط داشتن پاسپورت و شغل نیست. زندگی بعد از مهاجرت هم اون چیزی که تو سوشال مدیا میبینین نیست. واقع بین باید بود وقتی تحصیلی مهاجرت میکنی تا سالها توان مالی سفر نداری، اگر هم داشته باشی اولویتت خونواده ات خواهد بود نه دوستات. وقتی هم کار می‌گیری و سیتیزن میشی ، در بهترین حالت هم محدودیتهای زیادی داری که بتونی به این راحتی که شما می‌گید مثلا از آمریکا پاشی بری ایتالیا. از زمان مهاجرت تحصیلی تا سیتیزن شدن اگه دکترا بخونی و خیلی خوش شانس باشی ده سال طول میکشه . به عنوان کسی که دوازده ساله مهاجرت کرده و دو بار هم مهاجرت کرده میگم …