Ο Εμφύλιος στο Σουδάν που συνεχίζεται και οι γεωπολιτικοί διαγκωνισμοί στην ζώνη του Σαχέλ

Ο Πόλεμος στο Σουδάν έκλεισε έναν χρόνο και σε αντίθεση με την Ουκρανία και την Γάζα κανείς δεν ασχολείται. Πάνω από 9 εκατομμύρια εκτοπισμένοι, άγνωστος αριθμός απωλειών, βιαιότητες που ξεπερνούν κάθε φαντασία και εμπλοκή τρίτων δυνάμεων που θα θύμιζε ταινία του Χόλλυγουντ. Ο Γιώργος Μενεσιάν, διεθνολόγος και σύμβουλος διεθνών θεμάτων μιλάει για τις εξελίξεις στον πόλεμο αλλά και την κατάσταση στην ζώνη του Σαχέλ όπου στην Δυτική Αφρική πλέον διαμορφώνονται δύο σαφή στρατόπεδα (www.ertecho.gr/)
Μεταξύ άλλων ο Κύριος Μενεσιάν σημειώνει,
Κοιτάξτε όλη αυτή η κρίση προέρχεται από το εξής απλό γεγονός ότι καμία από τις δύο δυνάμεις δεν μπορεί να προχωρήσει στην πλήρη κατάληψη της πρωτεύουσας και γιατί μιλάμε την πρωτεύουσα, διότι όποια δύναμη καταφέρει να προχωρήσει στην κατάληψη του Χαρτούμ, ουσιαστικά θα έχει κερδίσει τον πόλεμο όποιος καταφέρει και ελέγξει το Χαρτούμ. Διότι το Νταρφούρ, αυτή η περιοχή στα δυτικά της χώρας στην οποία το 2003 έχει γίνει και η μεγάλη γενοκτονία από το προηγούμενο καθεστώς του Αλ-Μπασίρ σε αυτή την περιοχή ξέρετε όλα αυτά τα χρόνια που μιλάμε από το 2003 και μετά αλλά και νωρίτερα έως και πριν τον πόλεμο τον τωρινό, την περιοχή δεν την ήλεγχε ποτέ 100% το κράτος, υπήρχαν όλες αυτές οι παραστρατιωτικές οργανώσεις άλλες ήταν με το καθεστώς, άλλες εναντίον, υπήρχαν τα αποσχιστικά κινήματα τα οποία ήλεγχαν κάποιες περιοχές, γενικώς το Νταρφούρ ήταν μία εστία αστάθειας πάντοτε, επομένως ο πόλεμος θα κριθεί για, από το ποιος θα ελέγξει το Χαρτούμ, πάρα πολλά εγκλήματα λαμβάνουν χώρα σε αυτό τον πόλεμο, πολύ χειρότερα από όσο ακούμε και στη Γάζα και στην Ουκρανία και οι φρικαλεότητες, μεγαλύτερες δηλαδή, βλέπουμε μαζικές σφαγές γυναικόπαιδων, καταστρέφονται χωριά και σκοτώνονται όλοι μέσα, αυτά γίνονται κυρίως στο Νταρφούρ αλλά και στο Χαρτούμ την πρωτεύουσα, θα δει κανείς πτώματα στο ποτάμι και λοιπά, είναι δηλαδή μία τραγική κατάσταση, υπάρχει μία πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα στα Ανατολικά και Βόρεια της περιοχής, εκεί ελέγχεται εξ ολοκλήρου, αυτές οι περιοχές ελέγχονται από το στράτευμα, αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον να πούμε είναι και ποιος είναι ο ρόλος των τρίτων δυνάμεων. Στην αρχή είχαμε δει μία, ένα ενδιαφέρον κυρίως από την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπάρξει μια κατάπαυση του πυρός, το ενδιαφέρον έχει μειωθεί, υπάρχει βέβαια ξένη εμπλοκή υπάρχουν οι Ρώσοι μισθοφόροι της Wagner, μάλιστα υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Ουκρανοί έχουν στείλει ειδικές δυνάμεις για να χτυπήσουν τους μισθοφόρους της Wagner, στο Σουδάν, άγνωστες ιστορίες που θυμίζουν ταινίες του hollywood, επίσης υπάρχει εμπλοκή των Εμιράτων, τα Εμιράτα από την αρχή γνωρίζαμε ότι κατά πάσα πιθανότητα βοηθούν τις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, υποστήριξης με συγχωρείτε, την RSF δηλαδή όχι το στρατό, την άλλη δύναμη, τον Νταγκάλο. είδαμε προχθές η κυβέρνηση, η στρατιωτική χούντα δηλαδή, οι επίσημες τακτικές δυνάμεις της χώρας να καταδικάζουν στον ΟΗΕ, τα ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ότι εμπλέκονται στα εσωτερικά της χώρας και ότι υποστηρίζουν οικονομικά αλλά και στρατιωτικά τις τρομοκρατικές όπως τις αναφέρουν οργανώσεις, αναφερόμενοι στις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης δηλαδή στον Νταγκάλο. Δηλαδή ένα χρόνο μετά είναι φανερή και η εμπλοκή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων όπως βέβαια και της Ανατολικής Λιβύης η οποία βρίσκεται υπό τον Στρατάρχη Χαφτάρ, αυτόν που εμείς εδώ τον είχαμε τέλος πάντων κοντά μας τα προηγούμενα χρόνια, ο οποίος και αυτός στέλνει παραστρατιωτικές οργανώσεις και μισθοφόρους στην περιοχή για να βοηθήσουν τον Νταγκάλο, και αυτό αν θέλετε είναι και ένα αντάλλαγμα διότι όλες αυτές τις δυνάμεις από το Νταρφούρ, γιατί το Νταρφούρ, κυρίως ελέγχεται από τον Νταγκάλο και τις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης, αυτοί λοιπόν είχαν στείλει μισθοφόρους στη Λιβύη για να βοηθήσουν τότε τον Χάφταρ να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση της Τρίπολης. Βλέπουμε δηλαδή ότι είναι ένα περίπλοκο παζλ, συμφερόντων, αναδιάταξης δυνάμεων και εμπλέκονται πάρα πολύ, αποσχιστικά κινήματα, αντιπολίτευση, ο στρατός, παραστρατιωτικές οργανώσεις, αυτό που κάνει εντύπωση βέβαια είναι η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας και ακόμα περισσότερο η των περιφερειακών δρώντων,
▶ Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα (Με το πρώτο στην Ευρώπη και τον Κόσμο)
www.ertecho.gr/
___________________________
➜ Ακολουθήστε το κανάλι μας στο Twitter στο / twsmzcyw21xxm2l
➡ Ακολουθήστε μας στα Facebook στο / Μια-σταλιά-ιστορία-και...
___________________________
Κάντε εγγραφή στο κανάλι μας στο παρακάτω link
🎬 Subscribe : tinyurl.com/r9r92ktn

[@user-mn7ll7uw6g]

Ο Πόλεμος στο Σουδάν έκλεισε έναν χρόνο και σε αντίθεση με την Ουκρανία και την Γάζα κανείς δεν ασχολείται. Πάνω από 9 εκατομμύρια εκτοπισμένοι, άγνωστος αριθμός απωλειών, βιαιότητες που ξεπερνούν κάθε φαντασία και εμπλοκή τρίτων δυνάμεων που θα θύμιζε ταινία του Χόλλυγουντ. Ο Γιώργος Μενεσιάν, διεθνολόγος και σύμβουλος διεθνών θεμάτων μιλάει για τις εξελίξεις στον πόλεμο αλλά και την κατάσταση στην ζώνη του Σαχέλ όπου στην Δυτική Αφρική πλέον διαμορφώνονται δύο σαφή στρατόπεδα (www.ertecho.gr/)
Μεταξύ άλλων ο Κύριος Μενεσιάν σημειώνει,
Κοιτάξτε όλη αυτή η κρίση προέρχεται από το εξής απλό γεγονός ότι καμία από τις δύο δυνάμεις δεν μπορεί να προχωρήσει στην πλήρη κατάληψη της πρωτεύουσας και γιατί μιλάμε την πρωτεύουσα, διότι όποια δύναμη καταφέρει να προχωρήσει στην κατάληψη του Χαρτούμ, ουσιαστικά θα έχει κερδίσει τον πόλεμο όποιος καταφέρει και ελέγξει το Χαρτούμ. Διότι το Νταρφούρ, αυτή η περιοχή στα δυτικά της χώρας στην οποία το 2003 έχει γίνει και η μεγάλη γενοκτονία από το προηγούμενο καθεστώς του Αλ-Μπασίρ σε αυτή την περιοχή ξέρετε όλα αυτά τα χρόνια που μιλάμε από το 2003 και μετά αλλά και νωρίτερα έως και πριν τον πόλεμο τον τωρινό, την περιοχή δεν την ήλεγχε ποτέ 100% το κράτος, υπήρχαν όλες αυτές οι παραστρατιωτικές οργανώσεις άλλες ήταν με το καθεστώς, άλλες εναντίον, υπήρχαν τα αποσχιστικά κινήματα τα οποία ήλεγχαν κάποιες περιοχές, γενικώς το Νταρφούρ ήταν μία εστία αστάθειας πάντοτε, επομένως ο πόλεμος θα κριθεί για, από το ποιος θα ελέγξει το Χαρτούμ, πάρα πολλά εγκλήματα λαμβάνουν χώρα σε αυτό τον πόλεμο, πολύ χειρότερα από όσο ακούμε και στη Γάζα και στην Ουκρανία και οι φρικαλεότητες, μεγαλύτερες δηλαδή, βλέπουμε μαζικές σφαγές γυναικόπαιδων, καταστρέφονται χωριά και σκοτώνονται όλοι μέσα, αυτά γίνονται κυρίως στο Νταρφούρ αλλά και στο Χαρτούμ την πρωτεύουσα, θα δει κανείς πτώματα στο ποτάμι και λοιπά, είναι δηλαδή μία τραγική κατάσταση, υπάρχει μία πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα στα Ανατολικά και Βόρεια της περιοχής, εκεί ελέγχεται εξ ολοκλήρου, αυτές οι περιοχές ελέγχονται από το στράτευμα, αυτό που έχει πολύ ενδιαφέρον να πούμε είναι και ποιος είναι ο ρόλος των τρίτων δυνάμεων. Στην αρχή είχαμε δει μία, ένα ενδιαφέρον κυρίως από την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, τις Ηνωμένες Πολιτείες να υπάρξει μια κατάπαυση του πυρός, το ενδιαφέρον έχει μειωθεί, υπάρχει βέβαια ξένη εμπλοκή υπάρχουν οι Ρώσοι μισθοφόροι της Wagner, μάλιστα υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Ουκρανοί έχουν στείλει ειδικές δυνάμεις για να χτυπήσουν τους μισθοφόρους της Wagner, στο Σουδάν, άγνωστες ιστορίες που θυμίζουν ταινίες του hollywood, επίσης υπάρχει εμπλοκή των Εμιράτων, τα Εμιράτα από την αρχή γνωρίζαμε ότι κατά πάσα πιθανότητα βοηθούν τις δυνάμεις ταχείας επέμβασης, υποστήριξης με συγχωρείτε, την RSF δηλαδή όχι το στρατό, την άλλη δύναμη, τον Νταγκάλο. είδαμε προχθές η κυβέρνηση, η στρατιωτική χούντα δηλαδή, οι επίσημες τακτικές δυνάμεις της χώρας να καταδικάζουν στον ΟΗΕ, τα ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ότι εμπλέκονται στα εσωτερικά της χώρας και ότι υποστηρίζουν οικονομικά αλλά και στρατιωτικά τις τρομοκρατικές όπως τις αναφέρουν οργανώσεις, αναφερόμενοι στις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης δηλαδή στον Νταγκάλο. Δηλαδή ένα χρόνο μετά είναι φανερή και η εμπλοκή των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων όπως βέβαια και της Ανατολικής Λιβύης η οποία βρίσκεται υπό τον Στρατάρχη Χαφτάρ, αυτόν που εμείς εδώ τον είχαμε τέλος πάντων κοντά μας τα προηγούμενα χρόνια, ο οποίος και αυτός στέλνει παραστρατιωτικές οργανώσεις και μισθοφόρους στην περιοχή για να βοηθήσουν τον Νταγκάλο, και αυτό αν θέλετε είναι και ένα αντάλλαγμα διότι όλες αυτές τις δυνάμεις από το Νταρφούρ, γιατί το Νταρφούρ, κυρίως ελέγχεται από τον Νταγκάλο και τις δυνάμεις ταχείας υποστήριξης, αυτοί λοιπόν είχαν στείλει μισθοφόρους στη Λιβύη για να βοηθήσουν τότε τον Χάφταρ να αντιμετωπίσει την κυβέρνηση της Τρίπολης. Βλέπουμε δηλαδή ότι είναι ένα περίπλοκο παζλ, συμφερόντων, αναδιάταξης δυνάμεων και εμπλέκονται πάρα πολύ, αποσχιστικά κινήματα, αντιπολίτευση, ο στρατός, παραστρατιωτικές οργανώσεις, αυτό που κάνει εντύπωση βέβαια είναι η αδιαφορία της διεθνούς κοινότητας και ακόμα περισσότερο η των περιφερειακών δρώντων,

[@NostromoAnonymous]

Επιτελους, καποιος ασχοληθηκε και με το Σουδαν. Οπως τα περιγραφει ο κυριος Μενεσιαν και χειροτερα.