Τα απομεινάρια του Ασκληπιείου στα Αστερούσια Ορη ~ Αγιος Ιωάννης Καπετανιανά ~ Μέρος Γ

Στα ίχνη του χαμένου στο χρόνο αρχαίου Ασκληπιείου στα Αστερούσια Ορη, στη θέση που βρίσκεται η σπηλαιώδης Μονή του Αγίου Ιωάννη στα Καπετανιανά, στα Νότια παράλια του Νομού Ηρακλείου. Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως Ασκληπιείο, όπως μαρτυράει η κατατοπιστική επιγραφή στην είσοδο του ναού. Βοήθησε σ'αυτό τόσο η ύπαρξη νερού απο την διπλανή πηγή της Γούλας αλλά και κυρίως το νερό που στάζει από την οροφή των σπηλαίων, το οποίο συνέλεγαν στο λάξευμα και το χρησιμοποιούσαν ως ίασμα (αγίασμα). Ως τα τέλη του 20ου αιώνα πολλοί πιστοί που υπέφεραν από κάποια πάθηση, κοιμόντουσαν τη νύχτα πάνω στις πεζούλες που διακρίνουμε στα σπηλαιώδη κελιά, πιστεύοντας ότι θα τους θεραπεύσει ο προστάτης Αγιος. Αυτό θεωρείται ως η χριστιανική συνέχεια της μεθόδου της εγκοίμησης, που συναντάμε στα αρχαία Ασκληπιεία, όπου οι ασθενείς οδηγούνταν στο Εγκοιμητήριο (στο άβατο) για να κοιμηθούν, να δούν στο όνειρό τους τον Ασκληπιό και να θεραπευτούν. Φανερά τα απομεινάρια του αρχαίου Ασκληπιείου στη θέση που βρίσκεται η σπηλαιώδης Μονή του Αγίου Ιωάννη στα Καπετιανά Νότια του Νομού Ηρακλείου. Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια ως Ασκληπιείο, όπως μαρτυράει η κατατοπιστική επιγραφή στην είσοδο του ναού. Βοήθησε σ'αυτό τόσο η ύπαρξη νερού απο την διπλανή πηγή της Γούλας αλλά και κυρίως το νερό που στάζει από την οροφή των σπηλαίων, το οποίο συνέλεγαν στο λάξευμα και το χρησιμοποιούσαν ως ίασμα (αγίασμα). Ως τα τέλη του 20ου αιώνα πολλοί πιστοί που υπέφεραν από κάποια πάθηση, κοιμόντουσαν τη νύχτα πάνω στις πεζούλες που διακρίνουμε στα σπηλαιώδη κελιά, πιστεύοντας ότι θα τους θεραπεύσει ο προστάτης Αγιος. Αυτό θεωρείται ως η χριστιανική συνέχεια της μεθόδου της εγκοίμησης, που συναντάμε στα αρχαία Ασκληπιεία, όπου οι ασθενείς οδηγούνταν στο Εγκοιμητήριο (στο άβατο) για να κοιμηθούν, να δούν στο όνειρό τους τον Ασκληπιό και να θεραπευτούν. Η Εγκοίμηση, όπως εξηγεί στη HuffPost Greece ο Άγγελος Βιαννίτης, ψυχολόγος PhD, ψυχοθεραπευτής και κλινικός υπνοθεραπευτής ο οποίος έχει ασχοληθεί εκτενώς με το θέμα, ήταν μια τελετουργική πρακτική, η κορύφωση μιας διαδικασίας του να κοιμηθεί κάποιος σε ένα ιερό χώρο με σκοπό να δεχτεί ένα αποκαλυπτικό όνειρο είτε για μαντικούς είτε για θεραπευτικούς σκοπούς. «Στους Ασσύριους, στους Βαβυλώνιους και στους Αιγύπτιους, στους ναούς της Ίσιδος και του Σαράπιδος, αυτή η τελετουργική κατάκλιση συνδεόταν κυρίως με την ονειρομαντεία και την νεκρομαντεία, ενώ στην Μικρά Ασία ήταν οι ιερείς που υποβάλλονταν σε εγκοίμηση για λογαριασμό των πιστών στα Πλουτώνεια. Ήταν όμως στην περιοχή του ευρύτερου Ελληνισμού που η Εγκοίμηση συνδέθηκε άρρηκτα με την προ-Ιπποκράτεια Ιατρική, την θεραπευτική προσέγγιση δηλαδή που εφαρμοζόταν στα Ασκληπιεία. Η εγκοίμηση κυρίως είναι συνδεδεμένη με την Ιερή Ιατρική του Ασκληπιού και αντανακλά ευρύτερα την αντίληψη της αρχαιοελληνικής σκέψης για την έννοια της ίασης και της θεραπείας».