Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
สามปีแล้วที่เสียงของคุณทั้งสองช่วยเข้ามาเยียวยาหัวใจที่อ่อนล้าและทำให้กลับมาเต้นเป็นจังหวะอักครั้งและในวันนี้วันที่เจ็บใจอย่างที่สุดมาทำให้หัวใจเต้นแรงฮึกเหิม..รัก❤❤
ให้หัวใจเต้นไปพร้อมๆ กันะครับ
เดินไปด้วยกันนะครับ
อยู่อย่างมีความหวัง ช่วยกันเท่าที่ทำได้ครับ พวกเราไม่ได้สู้กันเพียงลำพัง ขอบคุณพี่โจ้พี่เนสสำหรับวิดีโอครับ ปลุกใจมาก
การได้เจอกัน คุยกัน กินข้าวกัน คือดีมาก
เราอาจจะแพ้ศึกแต่เราต้องชนะสงครามค่ะ มีความหวังเต็มเปี่ยม สู้ไปด้วยกันค่ะ ขอบคุณพี่โจ้พี่เนสที่ทำคลิปนี้แทนคำพูดในใจมากๆค่ะ
กอดกันยาวๆ ไปครับ ขอบคุณที่บอกด้วยน้า ดีใจๆๆๆๆ
ความเท่าเทียม ได้ออกเดินทางข้ามมายังดินแดนแห่งปิระมิดแล้ว โดนฉกความหวังเมื่อก้าวย่างมาถึง โซซัดโซเซอยู่ในดินแดนแปลกตา หวังแค่ว่าจะได้พอเจอร้านเครื่องแก้วซักแห่ง ในคราวนี้.... อย่าหยุดเดิน ทะเลทรายยังรอคอยอยู่เบื้องหน้า นี่แค่จุดเริ่มต้น
การเดินทางครั้งใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ
โกรธเหมือนกันคะ นั่งดูคุณพิธาเดินออกจากสภาแล้วร้องไห้ เหมือนชีวิตมันหดหู่สิ้นหวัง แต่บอกกับตัวเองว่า สักวันนึงประชาชนต้องชนะ ชาติคือประชาชน
เนอะ งงตรงไหน
ขอบคุณที่เป็นตัวแทนฝั่งประชาธิปไตยครับ อย่าให้ความหวังเราหายไป
เช่นกันนะครับ เรา need กันและกัน
เช่นกันนะครับ เรา need กันและกันเสมอ
พอเสียงพี่เนสขึ้น น้ำตาไหลเลยอะ 😢
ดีใจที่เข้าใจความรู้สึกครับ
ผมว่าสำคัญคือเราห้ามหมดหวังครับ ตราบใดที่พวกเรายังไม่สิ้นหวัง ปล่อยจอยหนีประเทศนี้ไป เวลาจะยังอยู่ข้างเราครับพี่ ขอบคุณสำหรับวีดีโอที่ทำให้รู้ว่าพวกเราหลายคนยังไม่หมดหวังครับ
ขอบคุณที่ชอบครับภัทร
“เราไม่ได้ขออะไรมากเลย… ขอแค่ความปกติ” เสียงพี่เนสท่อนนี้คือทั้งโกรธ ทั้งเศร้า ทั้งมีความหวังไปพร้อมๆ กัน ขอบคุณพี่ๆ มากๆ เลยค่ะ ดูแล้วมีความหวังมากกว่าเดิม ❤
เย้ๆๆ ดีใจน้าเตย
เสียดายไม่ได้อยู่เมืองไทย.. ถ้าอยู่ก็ต้องพาตัวเองไปจุ่มอยู่ตรงนั้นด้วยค่ะ 🤝🤝🤝🤗
ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน ถ้ายังพิมพ์ภาษาไทยได้ เราก็อยู่ด้วยกันแล้วครับ
โคตรดีพี่ขอบคุณมาก
ดีใจที่ชอบครับ
ขอบคุณที่ยืนอยู่ด้วยกันครับ
Good Morning ค่ะ ตกใจเลยทำไมมาเช้า
เย้ๆ รายงานตัว
เช็คชื่อตอนเช้าด้วยคนค่ะ
เวลามันก็จะงงๆ หน่อยครับ
มอนิ่งค่า เหมือนแวะมาเขียนในคอมเม้นด้วยเฉยเลย ฮาาา
555 มือลั่น
เมื่อวานก็ไปเจอคลิปสว. คนนึง พูดเรื่องการกาโหวตประชามติสองคำถามเมื่อตอนนู้นในแอพติ๊กต่อก เราไม่เสียใจเลยที่ตอนนั้นโหวตโน ทั้งสองใบ แม้จะแพ้ก็ตาม ตอนนั้นไม่คิดว่าประชามตินั้นจะทำให้ผลมันออกมาเลวร้ายเรื้อรังได้ขนาดนี้ เมื่อวานมันมีทั้งสามอารมณ์ตีกันนะ หนึ่ง โกรธ โกรธจนต้องถอนหายใจไปแล้วหลายๆ เฮือก สอง เศร้า เศร้าที่เราต้องอยู้ในประเทศแบบนี้อีกนานแค่ไหนวะ และสาม เรามองเห็นรายละเอียดบางอย่าง ---
และกลับไปดูตอนธนาธรถูกสั่งลง กับพิธาถูกสั่งลง ราวกับกำลังเล่นเกมจับผิดภาพ ธนาธรลง ในสภาพเสียงโห่ไล่ เหมือนถูกบุลลี่ เพราะที่นั่งในสภาของพรรคอนาคตใหม่และฝ่ายค้านน้อยไป แต่พิธาลงแบบตบมือเกรียวกราวดัง เพราะที่นั่งสส. เริ่มมากขึ้นจริงๆ พรรคก้าวไกลไม่เคยตายง่ายๆ หรอก เดี๋ยวก็มีชุดใหม่ขึ้นมาทำต่อ เขาเตรียมชุดต่อไปไว้แล้ว แค่เราไม่รู้ว่าใครก็แค่นั้น ถ้าพรรคนี้ยังรักษาอุดมการณ์อยู่ได้ตลอด ฉันแค่เห็นภาพในอนาคตว่าเสียงปรบมือจะดังขึ้น ดังขึ้น จนสุดท้าย เป็นการปรบมือที่ไม่ได้ดังแค่ในสภา แต่นอกสภาก็ได้นะใครจะไปรู้ อารมณ์ที่สามคือ ฉันอยากมีชีวิตต่อ เพื่อโหวตพรรคก้าวไกล(กว่า) ทุก 4 ปี วนไป จนกว่าจะชนะไปข้าง แล้วค่อยว่ากันใหม่ ฉันรู้ว่ามันดูไร้ความหมาย แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว มันกำลังคืบหน้า กำลังค่อยเป็นค่อยไป ตั้งแต่ทีมประทานสภาแล้ว ฉันไม่เคยรู้สึกว่าอยากมีชีวิตได้มากเท่านี้มาก่อน เพราะช่วง10 ปีก่อนๆ ฉันยังสิ้นยินดีจนบอกว่าตัวเองอยู่ในยุคมืดหรือหลุมดำอยู่เลยฉันมีความหวัง ว่าอยากเห็นภาพตัวเองฉลองชัยชนะ ด้วยการจิบไวน์หรือกินอาหารอร่อยๆ เพราะทุกร้านร่วมกันลดเพื่อปิดซอยเลี้ยงทั้งประเทศนี่แหละคนอื่นที่หมดหวัง อาจบอกว่าฉันหลอกตัวเอง แต่ฉันแค่ขอเชื่อแบบมีความหวังบ้างได้มั้ย ว่ามันจะมีโมเม้นนั้นเกิดขึ้น ให้ฉันรู้สึกอยากมีชีวิตอยู่บ้างหน่อยเถอะ ไม่ต้องมาดับฝันกันหรอกแล้ววันนั้น ฉันคงบอกตัวเองได้ ว่าขอบคุณ ที่ยังมีชีวิตอยู่ เธอเก่งมากและผ่านมาได้ เธอเข้มแข็งมากจริงๆ
การได้โหวตคือมีค่าในตัวมันแล้ว
เรียลมาก อารมณ์หนังสั้นสารคดีเลยคุณพี่
เกลียดความอยุติธรรม😢😢
เกลียดน่ะถูกแล้ว
สามปีแล้วที่เสียงของคุณทั้งสองช่วยเข้ามาเยียวยาหัวใจที่อ่อนล้าและทำให้กลับมาเต้นเป็นจังหวะอักครั้ง
และในวันนี้วันที่เจ็บใจอย่างที่สุด
มาทำให้หัวใจเต้นแรงฮึกเหิม..รัก❤❤
ให้หัวใจเต้นไปพร้อมๆ กันะครับ
เดินไปด้วยกันนะครับ
อยู่อย่างมีความหวัง ช่วยกันเท่าที่ทำได้ครับ พวกเราไม่ได้สู้กันเพียงลำพัง ขอบคุณพี่โจ้พี่เนสสำหรับวิดีโอครับ ปลุกใจมาก
การได้เจอกัน คุยกัน กินข้าวกัน คือดีมาก
เราอาจจะแพ้ศึกแต่เราต้องชนะสงครามค่ะ มีความหวังเต็มเปี่ยม สู้ไปด้วยกันค่ะ ขอบคุณพี่โจ้พี่เนสที่ทำคลิปนี้แทนคำพูดในใจมากๆค่ะ
กอดกันยาวๆ ไปครับ ขอบคุณที่บอกด้วยน้า ดีใจๆๆๆๆ
ความเท่าเทียม ได้ออกเดินทางข้ามมายังดินแดนแห่งปิระมิดแล้ว โดนฉกความหวังเมื่อก้าวย่างมาถึง โซซัดโซเซอยู่ในดินแดนแปลกตา หวังแค่ว่าจะได้พอเจอร้านเครื่องแก้วซักแห่ง ในคราวนี้.... อย่าหยุดเดิน ทะเลทรายยังรอคอยอยู่เบื้องหน้า นี่แค่จุดเริ่มต้น
การเดินทางครั้งใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ
โกรธเหมือนกันคะ นั่งดูคุณพิธาเดินออกจากสภาแล้วร้องไห้ เหมือนชีวิตมันหดหู่สิ้นหวัง แต่บอกกับตัวเองว่า สักวันนึงประชาชนต้องชนะ ชาติคือประชาชน
เนอะ งงตรงไหน
ขอบคุณที่เป็นตัวแทนฝั่งประชาธิปไตยครับ อย่าให้ความหวังเราหายไป
เช่นกันนะครับ เรา need กันและกัน
เช่นกันนะครับ เรา need กันและกันเสมอ
พอเสียงพี่เนสขึ้น น้ำตาไหลเลยอะ 😢
ดีใจที่เข้าใจความรู้สึกครับ
ผมว่าสำคัญคือเราห้ามหมดหวังครับ ตราบใดที่พวกเรายังไม่สิ้นหวัง ปล่อยจอยหนีประเทศนี้ไป เวลาจะยังอยู่ข้างเราครับพี่ ขอบคุณสำหรับวีดีโอที่ทำให้รู้ว่าพวกเราหลายคนยังไม่หมดหวังครับ
ขอบคุณที่ชอบครับภัทร
“เราไม่ได้ขออะไรมากเลย… ขอแค่ความปกติ” เสียงพี่เนสท่อนนี้คือทั้งโกรธ ทั้งเศร้า ทั้งมีความหวังไปพร้อมๆ กัน ขอบคุณพี่ๆ มากๆ เลยค่ะ ดูแล้วมีความหวังมากกว่าเดิม ❤
เย้ๆๆ ดีใจน้าเตย
เสียดายไม่ได้อยู่เมืองไทย.. ถ้าอยู่ก็ต้องพาตัวเองไปจุ่มอยู่ตรงนั้นด้วยค่ะ 🤝🤝🤝🤗
ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน ถ้ายังพิมพ์ภาษาไทยได้ เราก็อยู่ด้วยกันแล้วครับ
โคตรดีพี่ขอบคุณมาก
ดีใจที่ชอบครับ
ขอบคุณที่ยืนอยู่ด้วยกันครับ
Good Morning ค่ะ ตกใจเลยทำไมมาเช้า
เย้ๆ รายงานตัว
เช็คชื่อตอนเช้าด้วยคนค่ะ
เวลามันก็จะงงๆ หน่อยครับ
มอนิ่งค่า เหมือนแวะมาเขียนในคอมเม้นด้วยเฉยเลย ฮาาา
555 มือลั่น
เมื่อวานก็ไปเจอคลิปสว. คนนึง พูดเรื่องการกาโหวตประชามติสองคำถามเมื่อตอนนู้นในแอพติ๊กต่อก เราไม่เสียใจเลยที่ตอนนั้นโหวตโน ทั้งสองใบ แม้จะแพ้ก็ตาม ตอนนั้นไม่คิดว่าประชามตินั้นจะทำให้ผลมันออกมาเลวร้ายเรื้อรังได้ขนาดนี้ เมื่อวานมันมีทั้งสามอารมณ์ตีกันนะ หนึ่ง โกรธ โกรธจนต้องถอนหายใจไปแล้วหลายๆ เฮือก สอง เศร้า เศร้าที่เราต้องอยู้ในประเทศแบบนี้อีกนานแค่ไหนวะ และสาม เรามองเห็นรายละเอียดบางอย่าง ---
และกลับไปดูตอนธนาธรถูกสั่งลง กับพิธาถูกสั่งลง ราวกับกำลังเล่นเกมจับผิดภาพ ธนาธรลง ในสภาพเสียงโห่ไล่ เหมือนถูกบุลลี่ เพราะที่นั่งในสภาของพรรคอนาคตใหม่และฝ่ายค้านน้อยไป แต่พิธาลงแบบตบมือเกรียวกราวดัง เพราะที่นั่งสส. เริ่มมากขึ้นจริงๆ พรรคก้าวไกลไม่เคยตายง่ายๆ หรอก เดี๋ยวก็มีชุดใหม่ขึ้นมาทำต่อ เขาเตรียมชุดต่อไปไว้แล้ว แค่เราไม่รู้ว่าใครก็แค่นั้น ถ้าพรรคนี้ยังรักษาอุดมการณ์อยู่ได้ตลอด ฉันแค่เห็นภาพในอนาคตว่าเสียงปรบมือจะดังขึ้น ดังขึ้น จนสุดท้าย เป็นการปรบมือที่ไม่ได้ดังแค่ในสภา แต่นอกสภาก็ได้นะใครจะไปรู้ อารมณ์ที่สามคือ ฉันอยากมีชีวิตต่อ เพื่อโหวตพรรคก้าวไกล(กว่า) ทุก 4 ปี วนไป จนกว่าจะชนะไปข้าง แล้วค่อยว่ากันใหม่ ฉันรู้ว่ามันดูไร้ความหมาย แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว มันกำลังคืบหน้า กำลังค่อยเป็นค่อยไป ตั้งแต่ทีมประทานสภาแล้ว ฉันไม่เคยรู้สึกว่าอยากมีชีวิตได้มากเท่านี้มาก่อน เพราะช่วง10 ปีก่อนๆ ฉันยังสิ้นยินดีจนบอกว่าตัวเองอยู่ในยุคมืดหรือหลุมดำอยู่เลย
ฉันมีความหวัง ว่าอยากเห็นภาพตัวเองฉลองชัยชนะ ด้วยการจิบไวน์หรือกินอาหารอร่อยๆ เพราะทุกร้านร่วมกันลดเพื่อปิดซอยเลี้ยงทั้งประเทศนี่แหละ
คนอื่นที่หมดหวัง อาจบอกว่าฉันหลอกตัวเอง แต่ฉันแค่ขอเชื่อแบบมีความหวังบ้างได้มั้ย ว่ามันจะมีโมเม้นนั้นเกิดขึ้น ให้ฉันรู้สึกอยากมีชีวิตอยู่บ้างหน่อยเถอะ ไม่ต้องมาดับฝันกันหรอก
แล้ววันนั้น ฉันคงบอกตัวเองได้ ว่าขอบคุณ ที่ยังมีชีวิตอยู่ เธอเก่งมากและผ่านมาได้ เธอเข้มแข็งมากจริงๆ
การได้โหวตคือมีค่าในตัวมันแล้ว
เรียลมาก อารมณ์หนังสั้นสารคดีเลยคุณพี่
เกลียดความอยุติธรรม😢😢
เกลียดน่ะถูกแล้ว