GÖÇ HİKAYELERİ SERİSİ ASYAK AKINHAY ANLATIYOR

“Biz şimdi İngiltere’de ne yapacağız,
“Buraya benim eğitimim ve güvenlik kaygıları nedeniyle geldik.”
Bu haftanın kahramanı pırıl pırıl 18 yaşında bir genç içindeki ışığı, hayali ve çabası oyuncu olmak bu hayali, çabayı zamanla perçinleyip büyütüp yeşertecek ve ışığını parlatarak eminim ki onu önemli sahnelerde keyifle izleyeceğiz.
Asyak’ın o küçük kalbinden ve gözlerinden 12 yaşında başlayarak büyüdüğü yolculuğunda şunu da yeniden söylemek mümkün başka bir ülkede yeniden yeni bir hayat kurduğunda hemen aitlik yaratamıyorsun yeni bir inşa sürecine ihtiyacın oluyor bunun için zaman ve o ülkeye ait insanlara göre daha fazla çalışman, emek vermen gerekiyor. Özlemek bağ kurmak ile ilişkili seni sana anlatan dokular çok uzaklarda kalıyor sonra kendine yeni hikayeler yeni dokular inşa etmeye çalışıyorsun. Asyak, özlem için şunu ifade etti; “Kök ne dil, ne din, ne de etnik köken. Kök benim için anılar, kültür, insanlar, daha öncesinde bulunduğun yerler bunlardan feragat ettiğin için bitmeyen bir özlem.” Yoksa Nuri Bilge Ceylan’nın Ahlak Ağacı senaryosunda geçen satırlar gibi, “İnsan neden illa en yakınında duran hayatı seçip, onu yaşamak zorunda? Halbuki hayatta öyle güzel şeyler var ki..”
Bazen bizler için küçük yaşlarda verilen kararlar bize sorulmadan verildiğinde yansıması Asyak’ın dediği cümle gibi oluyor;
“Buraya taşınmak her ne kadar benim icin verilmiş bir karar olsada benim verdigim bir karar değildi. Dedemlerden uzak olmak ve arkadaşsız kalıp ırkçılığa uğradığım dönem çok zordu.”

[@cemilebal3400]

❤❤❤