Στο πλαίσιο της κοσμιότητος και του ήθους που επιθυμούμε για το κανάλι μας, θα σας παρακαλούσαμε να συμπράξετε μαζί μας, προκειμένου όλοι μαζί να προβάλουμε στον έξω κόσμο την Ελληνική γραμματεία με ήθος. Δεν θα θέλαμε υποτιμητικά ή υβριστικά σχόλια προς οιονδήποτε, σχόλια γραμμένα σε greeklish καθώς και μακροσκελείς τοποθετήσεις. Τα αντίθετα των ως ανωτέρω δεν θα δημοσιοποιούνται. Πιστεύουμε σε εσάς και στην ποιοτική σας υπόσταση. Σας ευχαριστούμε.
«… Κόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησε, αλλ’ην αει και εστίν και εσταί πυρ αείζοων απτόμενον μέτρα και αποσβενυμένον μέτρα. … Τα πάντα ρεί, ουδέν ίδιον μένειν … Ποταμῷι γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷι αὐτῷι. … Πόλεμος, το αντίξοουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν, … Πόλεμος, πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους …» Αυτός ο Κόσμος, ο Κόσμος των πάντων, … [το Σύμπαν]. Όχι μόνο θεός δεν το έχει δημιουργήσει, αλλά και κανένας άνθρωπος, είναι αυθύπαρκτο, ήταν και είναι για πάντα αιώνιο, είναι άπειρο, και είναι μια ζωντανή φωτιά, [το πλάσμα Υδρογόνου-Ηλίου], το οποίο σύμφωνα με τους νόμους, [της διαλεκτικά αέναης υλικής κίνησης], οδηγείται σε εξέλιξη και ξανά από τους ίδιους νόμους αποσβεννύει. [Δηλαδή, το πλάσμα εξελισσόμενο, δημιουργεί την πολυπλοκότητα του υλικού κόσμου κατά την διαδικασία της ζωής, σύμφωνα με τους νόμους της κίνησης και οι ίδιοι νόμοι το απελευθερώνουν και πάλι, οδηγώντας στον θάνατο την εξελικτική πολυπλοκότητα του κόσμου, που εκ νέου οι νόμοι, την οδηγούν ξανά στο απλό, σε πλάσμα αερίων. Ένας ασταμάτητος κύκλος μιας εξελικτικής σπείρας]. Όλα ρέουν και τίποτα την επόμενη στιγμή δεν είναι το ίδιο, ούτε μπορείς να μπεις δυο φορές στα ίδια νερά ενός ποταμού, [άρα ο κύριος νόμος είναι: η ασταμάτητη αδιάκοπη υλική κίνηση. Αυτή που κάνει τα πάντα να αλλάξουν την ισορροπία τους και σε αυτόν τον κόσμο όλα είναι γι’ αυτό το λόγο, σχετικιστικά, γιατί οι ισορροπίες είναι μόνο στιγμιαίες, και το αποτέλεσμα μιας αλληλεπίδρασης είναι αβέβαιο και απροσδιόριστο. Πάντα όμως, είναι και θα είναι το αποτέλεσμα μιας υλική κίνηση, ΥΛΙΚΟ, και θα υπακούει πάντοτε στους ίδιους νόμους, τους νόμους της κίνησης που το προκάλεσαν σαν αποτέλεσμα]. Ο πόλεμος, … η αντίφαση είναι ο πατέρας όλων. Είναι η αρμονία της συνύπαρξης των αντιθέτων, [όπως λέει αλλού]. Αυτός δημιουργεί τους θεούς και τους ανθρώπους, τους μεν θεούς τους κάνει σκλάβους [της αναγκαιότητας], τους δε ανθρώπους ελεύθερους. [Δηλαδή η ακατάπαυστη κίνηση που είναι μια αντίφαση του εαυτού της, αφού διαταράσσει άμεσα την κάθε ισορροπία, αυτή είναι η αναγκαιότητα που ούτε οι θεοί δεν μπορούσαν να αποφύγουν, δηλαδή «ανάγκας και θεοί πείθονται». Ναι, οι θεοί είναι σκλάβοι της, αλλά οι άνθρωποι, όταν αποκτήσουν την συνείδηση αυτής της αναγκαιότητας και επιλέξουν συνειδητά να υπακούσουν σε αυτήν, να αλλάζουν συνεχώς και να βελτιώνονται καθημερινά, να προοδεύουν, αυτό τότε τους χαρίζει στην πραγματικότητα την αληθινή ελευθερία]. Εντός των [], είναι ερμηνείες
Κατά το Απ.1 τού Ηράκλειτου,τα πάντα γίνονται "κατά λόγον". Και ειδικότερα, κατά τον "ξυνόν λόγον"(Απ.2). Αυτό σημαίνει ότι αποδίδουμε ορθά τις ιδέες τού Ηράκλειτου, μόνον όταν αυτά που λέμε,τα λέμε, όχι αποσπασματικά,αλλά πάντοτε εναρμονιζόμενα με την οπτική τού "ξυνού λόγου". Και ο ηρακλείτειος "ξυνός λόγος",ούτε ομιλία είναι,ούτε οι κανόνες τής συμβατικής ή τής τυπικής λογικής είναι,ούτε ο φιλοσοφικός λόγος είναι,ούτε η αιτιοκρατία είναι,ούτε η λογοκρατία κ.τ.λ.,είναι.Είναι απλώς,η μία και μοναδική αντικειμενική λειτουργία τής Φύσης,με την δική της "λογική"(ηραλείτεια λογική),ένεκα τής οποίας καί δια τής οποίας,τα πάντα γίνονται. Ο ηρακλείτειος ποταμός λ.χ.,δεν είναι παρά ένα φανέρωμα τού τρόπου τής αντικειμενικής λειτουργίας τού "ξυνού λόγου"(Απ.1,2,8,10,51,12,49α,91). Επί χρόνια είμαι ενδελεχής ερευνητής τών ιδεών τού Ηράκλειτου και ήδη έχω ολοκληρώσει την εκτεταμένη ερμηνεία όλων τών Αποσπασμάτων του.Διότι,όπως είπε και ο σεβαστός ομιλητής, θεωρώ τον Ηράκλειτο ως τον πιο πρωτότυπο στις ιδέες του φιλόσοφο,τον πιο σπουδαίο και τον πιο "σύγχρονο".
Χάριν σε αυτούς τους λάτρεις του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος, έχουμε και μεις σήμερα οι Νεοέλληνες την τύχη να απολαμβάνουμε τα έργα των Ελλήνων κλασικών τα περισσότερα των οποίων μπορεί κάποιος να βρει δωρεάν στο Ιντερνέτ ακόμη σε πολλές γλώσσες και στα Ελληνικά! Δυστυχώς, αυτά που θα έπρεπε να μαθαίνουν τα παιδιά μας στα σχολεία οι σκοταδιστικοί κύκλοι που "αρμέγουν" τον πολυτάραχο τόπο μας τα έχουν σαν απαγορευμένα από την Ελληνική παιδεία, ειδικά την διαλεκτική μέθοδο σκέψης που στην Πολιτεία του Πλάτωνα ο Σωκράτης θέλει να την έχουν σπουδάσει τουλάχιστον 5 χρόνια οι Άριστοι όπως αυτός τους ορίζει και όχι οι άχρηστοι! Άραγε στις βιβλιοθήκες του Αγίου όρους ή στα υπόγεια των βιβλιοθηκών του Βατικανού να μην υπάρχει ένα αντίγραφο του βιβλίου του Ηρακλείτου εκείνου που όταν το διάβασε ο Σωκράτης, από τον δανεισμό του βιβλίου που του έκανε ο Ευριπίδης και αφού ήταν η επόμενη γενεά μετά τον θάνατο του Ηρακλείτου, απάντησε στην ερώτηση του για να πει την γνώμη του για το βιβλίο και ο Σωκράτης, ο Σοφότερος όλων των Ελλήνων απάντησε: Ευριπίδη από αυτά που κατάλαβα από όλα όσα διάβασα, το βιβλίο γράφει για θαυμαστά πράγματα και έτσι πρέπει να είναι και αυτά που δεν κατάλαβα, αλλά για τα οποία κάποιος θα πρέπει να είναι δύτης από την νήσο Δήλο για να καταδυθεί στην Σοφία των γραπτών του!
"Εις την μνήμη του ποταμού καταγράφεται αυτό "έχει μνήμη ο ποταμός; όχι ποιος ο έχει μνήμη; μήπως η κάθε ενέργεια κινησης που επραξαμε έχει αποτύπωμα στο χρόνο της ροής του ποταμού;
Ολοι οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι ήταν υλιστές φιλόσοφοι. Ο Ηράκλειτος, πατέρας της Διαλεκτικής, ήταν υλιστής εν αντιθέσει με τους Αριστοτέλη και Πλάτωνα ήταν δυστυχώς ιδεαλιστές χωρίς όμως να παραγνωρίζεται η σπουδαιότητα των φιλοσοφικών εργων τους.
Δεν θα συμφωνήσω ότι ο Πλάτων ήταν Ιδεαλιστής, τουλάχιστον με αυτά που λέει στον μύθο του σπηλαίου που είναι παραβολικός και αναφέρεται στην υποκειμενικότητα του νου που είναι το σπήλαιο. Κατ αρχή δέχεται την ύπαρξη αντικειμενικού κόσμου που ρίχνει την σκιά του στον νου και προκαλεί υποκειμενική αντανάκλαση στον τοίχο του σπηλαίου. Επίσης, στο κομμάτι της ενοιολογίας στον Κρατήλο και γενικά όπου μιλά ο Σωκράτης δεν βλέπω ιδεαλισμό. Ακόμη και στο τελευταίο του μάθημα προς τους μαθητές του πριν πει το κώνειο για να τους παρηγορήσει, αφού τους διδάσκει την μη αθανασία της ψυχής όπως τους λέει επί χρόνια, και το γεγονός του θανάτου του τους λυπεί γιατί είναι τελειωτικός τους μιλά για την τριημέρια της ψυχής ότι αποτελείται από δύο θνητά και ένα αθάνατο μέρος. Τα δύο θνητά το ένα είναι το κληρονομικό, το άλλο το επίκτητο και το αθάνατο που ζει αιώνια είναι το ιστορικό, αυτό δηλαδή που από το έργο του Σωκράτη θα διασώσουν και θα διαδώσουν οι μαθητές του μέχρι και σήμερα. Νομίζω ότι σκόπιμα ο Πλάτωνας έχει χαρακτηριστεί ιδεαλιστής. Ιδεαλιστής ήταν ο Σοφιστής που είχε πει το παν μέτρον άνθρωπος και ο Σωκράτης τον απορρίπτει με ένα σορό επιχειρήματα στο περί επιστήμης (Μένων). Μάλιστα θα το πω και παραπέρα. Στην μελλοντική όπως την περιγράφει πολιτεία του ο Σωκράτης που πρέπει να κυριαρχεί το δίκιο και λέει άλλο το δίκιο του πτωχού και άλλο του πλουσίου, όπου απορρίπτει όλα τα πολιτεύματα της αρχαιότητας στην ουσία μιλά για μια κοινωνία που θα κυβερνάται από διαλεκτικούς επιστήμονες, δεν αναφέρει δούλους και να με συγχωρείς, τέτοιοι είναι οι κομμουνιστές! Πιστεύω, ότι ο Ηράκλειτος ήταν ο Ένγκελς της εποχής του ενώ ο Σωκράτης ήταν ο Μαρξ. Ο δε Πλάτωνας είχε καταστεί δούλος για 9 χρόνια στην Αίγινα και σώθηκε χάρη σε ένα φίλο του που τον αγόρασε και τον ελευθέρωσε. Μην ξεχνάς ότι την Ακαδημία του Πλάτωνα πολέμησαν και έκλισαν οι Βυζαντινοί, γιατί όπως έλεγε και ο μέγας Βασίλειος δίδασκε πράγματα ακατάλληλα για τους περισσότερους ανθρώπους. Η Εκκλησία η επιτομή του ιδεαλισμού βάδισε πάνω στον Αριστοτέλη που ήταν επιτομή της αιτιοκρατίας και που δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι η υλική κίνηση που είναι νομοτέλεια κάτω από νομοτέλεια παράγει το τυχαίο το χαοτικό. Το αναγκαίο και το τυχαίο συνυπάρχουν στον κόσμο μας. Αυτή είναι η γνώμη μου και αν θες το κουβεντιάζουμε ξανά.
@@Fryktories-Web-TV Θα πω μόνο ότι ζητώ συγνώμη αν το παράκανα, αλλά όπως ο Σωκράτης ο σοφότερος όλων των Ελλήνων έλεγε στον διάλογο πρέπει να επιχειρηματολογείς, λακωνίζων, αλλά και να γίνεσαι κατανοητός!
Την απαντά ο Ηράκλειτος την ερώτηση του Αριστοτέλη λέγοντας "απτομένων μέτρα" δηλαδή μας λέει ότι υπόκειται σε νόμους, να η αιτιοκρατία, η αέναη όμως κίνηση γεννά και το χάος. Άρα η αιτιοκρατία συνυπάρχει με το χάος και αυτό μας διδάσκει η διαλεκτική.
Στο πλαίσιο της κοσμιότητος και του ήθους που επιθυμούμε για το κανάλι μας, θα σας παρακαλούσαμε να συμπράξετε μαζί μας, προκειμένου όλοι μαζί να προβάλουμε στον έξω κόσμο την Ελληνική γραμματεία με ήθος. Δεν θα θέλαμε υποτιμητικά ή υβριστικά σχόλια προς οιονδήποτε, σχόλια γραμμένα σε greeklish καθώς και μακροσκελείς τοποθετήσεις. Τα αντίθετα των ως ανωτέρω δεν θα δημοσιοποιούνται. Πιστεύουμε σε εσάς και στην ποιοτική σας υπόσταση. Σας ευχαριστούμε.
Ευχαριστώ πολύ
Σας ευχαριστούμε πολύ για το Φως που μας χαρίζεται
Ο Ελληνισμός σε ολα τα μήκη και πλάτη της γης. Χαιρετισμούς από την Αμερική
«… Κόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησε, αλλ’ην αει και εστίν και εσταί πυρ αείζοων απτόμενον μέτρα και αποσβενυμένον μέτρα. … Τα πάντα ρεί, ουδέν ίδιον μένειν … Ποταμῷι γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷι αὐτῷι. … Πόλεμος, το αντίξοουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν, … Πόλεμος, πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους …»
Αυτός ο Κόσμος, ο Κόσμος των πάντων, … [το Σύμπαν]. Όχι μόνο θεός δεν το έχει δημιουργήσει, αλλά και κανένας άνθρωπος, είναι αυθύπαρκτο, ήταν και είναι για πάντα αιώνιο, είναι άπειρο, και είναι μια ζωντανή φωτιά, [το πλάσμα Υδρογόνου-Ηλίου], το οποίο σύμφωνα με τους νόμους, [της διαλεκτικά αέναης υλικής κίνησης], οδηγείται σε εξέλιξη και ξανά από τους ίδιους νόμους αποσβεννύει. [Δηλαδή, το πλάσμα εξελισσόμενο, δημιουργεί την πολυπλοκότητα του υλικού κόσμου κατά την διαδικασία της ζωής, σύμφωνα με τους νόμους της κίνησης και οι ίδιοι νόμοι το απελευθερώνουν και πάλι, οδηγώντας στον θάνατο την εξελικτική πολυπλοκότητα του κόσμου, που εκ νέου οι νόμοι, την οδηγούν ξανά στο απλό, σε πλάσμα αερίων. Ένας ασταμάτητος κύκλος μιας εξελικτικής σπείρας]. Όλα ρέουν και τίποτα την επόμενη στιγμή δεν είναι το ίδιο, ούτε μπορείς να μπεις δυο φορές στα ίδια νερά ενός ποταμού, [άρα ο κύριος νόμος είναι: η ασταμάτητη αδιάκοπη υλική κίνηση. Αυτή που κάνει τα πάντα να αλλάξουν την ισορροπία τους και σε αυτόν τον κόσμο όλα είναι γι’ αυτό το λόγο, σχετικιστικά, γιατί οι ισορροπίες είναι μόνο στιγμιαίες, και το αποτέλεσμα μιας αλληλεπίδρασης είναι αβέβαιο και απροσδιόριστο. Πάντα όμως, είναι και θα είναι το αποτέλεσμα μιας υλική κίνηση, ΥΛΙΚΟ, και θα υπακούει πάντοτε στους ίδιους νόμους, τους νόμους της κίνησης που το προκάλεσαν σαν αποτέλεσμα]. Ο πόλεμος, … η αντίφαση είναι ο πατέρας όλων. Είναι η αρμονία της συνύπαρξης των αντιθέτων, [όπως λέει αλλού]. Αυτός δημιουργεί τους θεούς και τους ανθρώπους, τους μεν θεούς τους κάνει σκλάβους [της αναγκαιότητας], τους δε ανθρώπους ελεύθερους. [Δηλαδή η ακατάπαυστη κίνηση που είναι μια αντίφαση του εαυτού της, αφού διαταράσσει άμεσα την κάθε ισορροπία, αυτή είναι η αναγκαιότητα που ούτε οι θεοί δεν μπορούσαν να αποφύγουν, δηλαδή «ανάγκας και θεοί πείθονται». Ναι, οι θεοί είναι σκλάβοι της, αλλά οι άνθρωποι, όταν αποκτήσουν την συνείδηση αυτής της αναγκαιότητας και επιλέξουν συνειδητά να υπακούσουν σε αυτήν, να αλλάζουν συνεχώς και να βελτιώνονται καθημερινά, να προοδεύουν, αυτό τότε τους χαρίζει στην πραγματικότητα την αληθινή ελευθερία]. Εντός των [], είναι ερμηνείες
Δε χορταίνουμε να ακούμε τον Κύριο Καθηγητή Κωνσταντίνο Νίαρχο.
Σας ευχαρισθούμε!!!
🏛🇬🇷🌀Εύγε δάσκαλε ωραία τα λες για τον φωτεινό φιλόσοφο σε ευχαριστούμε 🐬
Αυτό είναι ένα διαφωτιστικό βίντεο, ευχαριστώ κύριε καθηγητά Κωνσταντίνος Νιάρχος
Κατά το Απ.1 τού Ηράκλειτου,τα πάντα γίνονται "κατά λόγον".
Και ειδικότερα, κατά τον "ξυνόν λόγον"(Απ.2).
Αυτό σημαίνει ότι αποδίδουμε ορθά τις ιδέες τού Ηράκλειτου, μόνον όταν αυτά που λέμε,τα λέμε, όχι αποσπασματικά,αλλά πάντοτε εναρμονιζόμενα με την οπτική τού "ξυνού λόγου".
Και ο ηρακλείτειος "ξυνός λόγος",ούτε ομιλία είναι,ούτε οι κανόνες τής συμβατικής ή τής τυπικής λογικής είναι,ούτε ο φιλοσοφικός λόγος είναι,ούτε η αιτιοκρατία είναι,ούτε η λογοκρατία κ.τ.λ.,είναι.Είναι απλώς,η μία και μοναδική αντικειμενική λειτουργία τής Φύσης,με την δική της "λογική"(ηραλείτεια λογική),ένεκα τής οποίας καί δια τής οποίας,τα πάντα γίνονται.
Ο ηρακλείτειος ποταμός λ.χ.,δεν είναι παρά ένα φανέρωμα τού τρόπου τής αντικειμενικής λειτουργίας τού "ξυνού λόγου"(Απ.1,2,8,10,51,12,49α,91).
Επί χρόνια είμαι ενδελεχής ερευνητής τών ιδεών τού Ηράκλειτου και ήδη έχω ολοκληρώσει την εκτεταμένη ερμηνεία όλων τών Αποσπασμάτων του.Διότι,όπως είπε και ο σεβαστός ομιλητής, θεωρώ τον Ηράκλειτο ως τον πιο πρωτότυπο στις ιδέες του φιλόσοφο,τον πιο σπουδαίο και τον πιο "σύγχρονο".
Ευχαριστουμε για την ανάρτηση!
Εύγε!!!
Ελληνόφωνος Friedrich-W. Nietzsche υπήρξε μέγας θαυμαστής Ηρακλείτου εξ Εφέσου εξ ου ή άριστη μετάφραση του στα Γερμανικά .
Χάριν σε αυτούς τους λάτρεις του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος, έχουμε και μεις σήμερα οι Νεοέλληνες την τύχη να απολαμβάνουμε τα έργα των Ελλήνων κλασικών τα περισσότερα των οποίων μπορεί κάποιος να βρει δωρεάν στο Ιντερνέτ ακόμη σε πολλές γλώσσες και στα Ελληνικά! Δυστυχώς, αυτά που θα έπρεπε να μαθαίνουν τα παιδιά μας στα σχολεία οι σκοταδιστικοί κύκλοι που "αρμέγουν" τον πολυτάραχο τόπο μας τα έχουν σαν απαγορευμένα από την Ελληνική παιδεία, ειδικά την διαλεκτική μέθοδο σκέψης που στην Πολιτεία του Πλάτωνα ο Σωκράτης θέλει να την έχουν σπουδάσει τουλάχιστον 5 χρόνια οι Άριστοι όπως αυτός τους ορίζει και όχι οι άχρηστοι! Άραγε στις βιβλιοθήκες του Αγίου όρους ή στα υπόγεια των βιβλιοθηκών του Βατικανού να μην υπάρχει ένα αντίγραφο του βιβλίου του Ηρακλείτου εκείνου που όταν το διάβασε ο Σωκράτης, από τον δανεισμό του βιβλίου που του έκανε ο Ευριπίδης και αφού ήταν η επόμενη γενεά μετά τον θάνατο του Ηρακλείτου, απάντησε στην ερώτηση του για να πει την γνώμη του για το βιβλίο και ο Σωκράτης, ο Σοφότερος όλων των Ελλήνων απάντησε: Ευριπίδη από αυτά που κατάλαβα από όλα όσα διάβασα, το βιβλίο γράφει για θαυμαστά πράγματα και έτσι πρέπει να είναι και αυτά που δεν κατάλαβα, αλλά για τα οποία κάποιος θα πρέπει να είναι δύτης από την νήσο Δήλο για να καταδυθεί στην Σοφία των γραπτών του!
"Εις την μνήμη του ποταμού καταγράφεται αυτό "έχει μνήμη ο ποταμός; όχι ποιος ο έχει μνήμη; μήπως η κάθε ενέργεια κινησης που επραξαμε έχει αποτύπωμα στο χρόνο της ροής του ποταμού;
Ολοι οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι ήταν υλιστές φιλόσοφοι. Ο Ηράκλειτος, πατέρας της Διαλεκτικής, ήταν υλιστής εν αντιθέσει με τους Αριστοτέλη και Πλάτωνα ήταν δυστυχώς ιδεαλιστές χωρίς όμως να παραγνωρίζεται η σπουδαιότητα των φιλοσοφικών εργων τους.
Δεν θα συμφωνήσω ότι ο Πλάτων ήταν Ιδεαλιστής, τουλάχιστον με αυτά που λέει στον μύθο του σπηλαίου που είναι παραβολικός και αναφέρεται στην υποκειμενικότητα του νου που είναι το σπήλαιο. Κατ αρχή δέχεται την ύπαρξη αντικειμενικού κόσμου που ρίχνει την σκιά του στον νου και προκαλεί υποκειμενική αντανάκλαση στον τοίχο του σπηλαίου. Επίσης, στο κομμάτι της ενοιολογίας στον Κρατήλο και γενικά όπου μιλά ο Σωκράτης δεν βλέπω ιδεαλισμό. Ακόμη και στο τελευταίο του μάθημα προς τους μαθητές του πριν πει το κώνειο για να τους παρηγορήσει, αφού τους διδάσκει την μη αθανασία της ψυχής όπως τους λέει επί χρόνια, και το γεγονός του θανάτου του τους λυπεί γιατί είναι τελειωτικός τους μιλά για την τριημέρια της ψυχής ότι αποτελείται από δύο θνητά και ένα αθάνατο μέρος. Τα δύο θνητά το ένα είναι το κληρονομικό, το άλλο το επίκτητο και το αθάνατο που ζει αιώνια είναι το ιστορικό, αυτό δηλαδή που από το έργο του Σωκράτη θα διασώσουν και θα διαδώσουν οι μαθητές του μέχρι και σήμερα. Νομίζω ότι σκόπιμα ο Πλάτωνας έχει χαρακτηριστεί ιδεαλιστής. Ιδεαλιστής ήταν ο Σοφιστής που είχε πει το παν μέτρον άνθρωπος και ο Σωκράτης τον απορρίπτει με ένα σορό επιχειρήματα στο περί επιστήμης (Μένων). Μάλιστα θα το πω και παραπέρα. Στην μελλοντική όπως την περιγράφει πολιτεία του ο Σωκράτης που πρέπει να κυριαρχεί το δίκιο και λέει άλλο το δίκιο του πτωχού και άλλο του πλουσίου, όπου απορρίπτει όλα τα πολιτεύματα της αρχαιότητας στην ουσία μιλά για μια κοινωνία που θα κυβερνάται από διαλεκτικούς επιστήμονες, δεν αναφέρει δούλους και να με συγχωρείς, τέτοιοι είναι οι κομμουνιστές! Πιστεύω, ότι ο Ηράκλειτος ήταν ο Ένγκελς της εποχής του ενώ ο Σωκράτης ήταν ο Μαρξ. Ο δε Πλάτωνας είχε καταστεί δούλος για 9 χρόνια στην Αίγινα και σώθηκε χάρη σε ένα φίλο του που τον αγόρασε και τον ελευθέρωσε. Μην ξεχνάς ότι την Ακαδημία του Πλάτωνα πολέμησαν και έκλισαν οι Βυζαντινοί, γιατί όπως έλεγε και ο μέγας Βασίλειος δίδασκε πράγματα ακατάλληλα για τους περισσότερους ανθρώπους. Η Εκκλησία η επιτομή του ιδεαλισμού βάδισε πάνω στον Αριστοτέλη που ήταν επιτομή της αιτιοκρατίας και που δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι η υλική κίνηση που είναι νομοτέλεια κάτω από νομοτέλεια παράγει το τυχαίο το χαοτικό. Το αναγκαίο και το τυχαίο συνυπάρχουν στον κόσμο μας. Αυτή είναι η γνώμη μου και αν θες το κουβεντιάζουμε ξανά.
Καλησπέρα σας. Προσέξτε λίγο το μέγεθος των σχόλιων σας. Δεν επιτρέπουμε μικρές διαλέξεις. Σας ευχαριστούμε.
@@Fryktories-Web-TV Θα πω μόνο ότι ζητώ συγνώμη αν το παράκανα, αλλά όπως ο Σωκράτης ο σοφότερος όλων των Ελλήνων έλεγε στον διάλογο πρέπει να επιχειρηματολογείς, λακωνίζων, αλλά και να γίνεσαι κατανοητός!
Ήταν υλιστές οι προσωκρατικοί;
Από πού προκύπτει αυτό ;
Την απαντά ο Ηράκλειτος την ερώτηση του Αριστοτέλη λέγοντας "απτομένων μέτρα" δηλαδή μας λέει ότι υπόκειται σε νόμους, να η αιτιοκρατία, η αέναη όμως κίνηση γεννά και το χάος. Άρα η αιτιοκρατία συνυπάρχει με το χάος και αυτό μας διδάσκει η διαλεκτική.
Παγκόσμιο διαμάντι. Σπέρνει λόγο και φυτρώνουν φιλόσοφοι
«… Κόσμον τόνδε τον αυτόν απάντων ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησε, αλλ’ην αει και εστίν και εσταί πυρ αείζοων απτόμενον μέτρα και αποσβενυμένον μέτρα. … Τα πάντα ρεί, ουδέν ίδιον μένειν … Ποταμῷι γὰρ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι δὶς τῷι αὐτῷι. … Πόλεμος, το αντίξοουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν, … Πόλεμος, πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους …»