Panie Robercie jak zwykle super material! Mam jedno zastrzezenie. Jezeli ktos jest malo uczuciowy malo sie przytula itp nawet jak jest wszystko komlletnie wporzadku ( bo jak Pan powiedzial ktos tak juz ma ). Zakladajac ze ta osoba nas kocha, to zamiast sie rozstawac z taka osoba warto szczerze z nia o tym porozmawiac (bez pretensji) I powiedziec o swoich potrzebach I zaproponowac wizyte u psychologa, poniewaz ta osoba ma nieprzepracowane rzeczy z przeszlosci (prawie kazdy zreszta z nas je ma). Pozdrawiam
Dziękuję! :) Zgodzę się, że rozmowa jest BARDZO ważna, jednak nie zawsze jesteśmy w stanie przepracować i zmienić dosłownie każdy aspekt. Mimo to, praca nad relacją jest zawsze na plus.
@@robertmarchel dzieki za odp. Tutaj tylko dodam, ze musi byc wola osoby do pojscia do psychologa bo nic na sile. Zmuszanie I jeczenie przyniesie odwrotny skutek
Zgadzam się ze wszystkim oprócz ostatniej kwestii. Byłam w takim związku, z zimnym, wycofanym narcyzem, który dbał tylko o własne potrzeby, a kiedy próbowałam zwrócić uwagę na moje, obracał kota ogonem i robił ze mnie nienormalną. Książkowy gaslighting, jak się potem okazało. Wpakowałam dużo energii, żeby zmienić siebie właśnie, bo uwierzyłam psychopacie, że wszystko co złe to moja wina. Dopiero kiedy trafiłam do terapeuty, udało mi się zobaczyć nasz związek z dystansu i zakończyć go czym prędzej. Nie radziłabym nikomu w trudnym związku, aby próbował zmieniać siebie żeby cokolwiek naprawić. I nie chodzi mi o niechęć do prostych kompromisów. Po prostu jeżeli coś nie działa, to trzeba to zakończyć. Bycie ze sobą na siłę nie jest ani zdrowe ani potrzebne żadnej ze stron. Ja mój związek odchorowałam fizycznie i psychicznie, a terapia dzięki której wróciłam "do siebie" trwała blisko 2 lata. Nigdy więcej nie kiwnę palcem, żeby coś naprawiać, prostować, zmieniać, dostosowywać, dopasowywać do czyjegoś widzi mi się. Pozdrawiam i dzięki za materiał.
Ja również mialam z takim do czynienia. I jest stanowcza różnica między byciem natrętną kobietą, a chęcią bycia w normalnym, stabilnym i rokującym związku. Tymczasem to druga strona wykazuje nienormalny chłód. I absolutnie trzeba sobie czym prędzej zdać sprawę z tego i nie brnąć za wszelką cenę w tą stronę. Właśnie po to, aby nie utracić siebie w imię toksyczej osoby, która nigdy nie nasyci się energią. Na jakimś etapie terapii dopiero zdajesz sobie sprawę, że już nie da się być dalej. Że bliżej są prawie wszystkie osoby wokół ciebie, niż twój własny facet. Wiec nie ma co się bawić w te gierki, że nie potrzebujemy zainteresowania. Z wejścia należy uświadamiać jakie mamy standardy. Jeśli to ma wystraszyć rzekomego kandydata to lepiej na początku. Osoba dojrzała nawet w sytuacji, gdy spotka się z prawdziwą natarczywością inaczej zareaguje i zaargumentuje swoje postępowanie niż taki klasyczny narcyz. Ale jednak przyznaje, że można przekroczyć granice w dwie strony i tutaj mówimy o sytuacjach skrajnych.
Dziękuję za ten komentarz. Daje mi do myślenia, bo to zupełnie inna perspektywa pracy nad sobą. Uważałbym tutaj, żeby nie wyciągnąć złych wniosków z tej lekcji. Nie wyobrażam sobie, żeby praca nad sobą komukolwiek mogła wyjść na złe. To mam na myśli przez "Zmienianie siebie". Nie zapominanie o swoich potrzebach, nie chodzenie na kompromisy, nie ile więcej mogę dać, tylko zastanawianie się co ja mogę zrobić lepiej, żeby ten związek lepiej funkcjonował - albo nawet, żeby druga strona zaczęła więcej dawać od siebie. Oczywiście inną sprawą jest wyczucie, kiedy odpuścić i uciekać z takiej relacji, ale dopóki jest chęć naprawy, to kluczem jest zawsze praca nad sobą, a nie żądanie zmian od partnera.
@@robertmarchel Dziękuję za odpowiedź. Widzi Pan, w tej relacji rozmowy na temat jej naprawy toczyły się prawie codziennie. Każdego dnia mówiono mi co powinnam zrobić, żeby coś naprawić, albo czego nie robić bo w przeciwnym razie ten związek nie ma sensu. Byłam szantażowana emocjonalnie i nie zdawałam sobie z tego sprawy, bo zaślepiały mnie uczucia. Wiadomo, że nie w każdym nieudanym związku przyczyną rozpadu jest osobowość psychopatyczna. Jednak ja miałam to nieszczęście trafić na takiego człowieka i prawie do samego końca nie miałam pojęcia co się dzieje. Winę widziałam w sobie. Przyjęłam jego retorykę jako swoją i właściwie - paradoksalnie - z tego powodu poszłam na terapię, która tak bardzo mi pomogła zobaczyć tę relację w prawdziwym świetle i która mnie uratowała. Przeżyłam niemały szok, a lekcja jaką wyciągnęłam wyryła się tak mocno w mojej psychice, że obecnie do każdej znajomości podchodzę jak do głodnego lwa (niestety). Właśnie tego wyczucia, o którym Pan napisał, w związkach często brakuje, bo opierają się przecież na emocjach i rzadko kiedy ludzie podchodzą do sprawy racjonalnie. Temat rzeka. Jestem po lekturze wielu książek zahaczających o tę tematykę i, nie generalizując, w większości są one komponowane przez kobiety, dlatego ciekawie poznać również męski punkt widzenia. Dzięki i pozdrawiam
@@katarzynasikora7149 Dzięki za odpowiedź. Przykro mi, że Pani również doświadczyła tego typu związku. Określenie "nienormalny chłód" jest wręcz idealne. To są zaburzone osoby i bez względu na to, co człowiek zrobi, nigdy takiego nie zmieni. Nie robią tego pewnie świadomie. Mój ex pochodził z domu, w którym tzw. zimny chów był sposobem życia. Zero uczuć, czułości, opieki. Z gorączką do szkoły go wysyłali, w deszczu, w mrozie. Wg dzisiejszych standardów wychowania można powiedzieć, że jego rodzice stosowali przemoc psychiczną, byli tyranami. 40 lat temu nikt się nikomu nie wtrącał do tego, jak wychowuje swoje dzieci. Generalnie został bardzo okaleczony emocjonalnie i dzisiaj kaleczy innych. I tylko on sam może sobie pomóc. A my idźmy dalej - wszak otacza nas też wiele wspaniałych osób, które chcą i umieją kochać :) pozdrawiam serdecznie
@@KaroLina-hs7xr też zauważyłam, że takie uspośledzenie emocjonalne ma swoje początki w dzieciństwie. Sama się sobie po latach dziwię się, że byłam tak ślepa na te symptomy. Dla takich ludzi sprawianie innym bólu to norma. Takie mają zbudowane realia i innych nie znają. To jak odnoszą się do innych i jak nieracjonalne poprzeczki stawiają jest w rzeczywistości głosem ich rodziców. Są to ogromnie poranieni ludzie. Ale tak jak Pani zauważyła, nie da się nic zrobić, póki sami nie zauważą problemu i nie zechcą go rozwiązać. Natomiast narcystyczne osobowości mają to do siebie, że jako ostatni zauważają problem u siebie. Wykańczają ludzi ze swojego otoczenia. Wylewają jad nagromadzony w dzieciństwie. Oczywiście mechanizm jest podświadomy i tutaj też się zgadzam. Po prostu nie znają innych metod. Ale my musimy myśleć przede wszystkim o sobie. Tym co możemy zrobić jest faktycznie praca nad sobą. Właśnie idąc na psychoterapię też wchodziłam z założeniem, że jestem jakaś nienormalna i muszę się przystosować. A okazało się, że moja zmiana ma polegać na poznaniu swojej wartości, która obniżył tak bardzo ten człowiek i umiejętność stawiania granic.
Jeżeli jestem w związku prawie 9 lat, sporo razy wyprowadzałem się od niej w momencie gdy mówiła „spakuj się i wyprowadz” ja to robiłem a ja pierwszy zawsze rękę wyciągałem by do siebie wrocic to czy choć raz mogę postawić na swoim i stać się wyzwaniem dla niej? Bo czuje totalnie ze tym proszeniem się żebyśmy wrócili do siebie wycięło mi „jaja”
Jeśli partnerowi nie chce się spędzać ze mną czasu a ja tego potrzebuję to ja mam się zmieniać?? Skoro notorycznie wybiera kumpli a mo to nie pasuje to jasno znaczy że należy się rozstać.
Panie Robercie, a co w sytuacji kiedy po 5 miesiącach braku kontaktu z moim ex, skontaktowałam się z nim i wyjaśniliśmy sobie trochę i było dobrze. Potem zaczęłam do niego pisać i po prostu normalnie rozmawialiśmy, pośmialiśmy się nawet, więc w czym tkwi problem? W naszą rozmowę wydaje się zaangażowany, bo odpisuje szybko, ale ciągle to ja inicjuję kontakt odkąd napisałam do niego po raz pierwszy po 5 miesiącach. Nie pisałam do niego codziennie, tylko w parodniowch/tygodniowych odstępach, więc dawałam mu przestrzeń na wykazanie się. Zastanawiam się więc czy to ma jakiś sens żeby próbować dalej? Czy powinnam nadal to ja inicjować kontakt?
Kontakt dla samego kontaktu raczej nie ma sensu. Jeśli dobrze reaguje i angażuje się w rozmowę, to warto co najmniej zaproponować spotkanie. Wbrew pozorom nie zawsze inicjatywa musi być po połowie, jeśli druga strona dobrze reaguje na zainteresowanie z Twojej strony.
@@robertmarchel było między nami naprawdę źle te parę miesięcy temu, dlatego też kontakt się urwał, bo rozstanie i te sprawy. Proponowanie spotkania tak szybko, myślę że to nie jest najlepszy pomysł. Nawet na rozmowę telefoniczną odpowiedział tylko "pewnie, może kiedyś." A kiedy powiedziałam "ciekawe czy kiedyś się jeszcze spotkamy" to odpowiedział tylko "zobaczymy." Dziękuję za odpowiedź mimo wszystko. 😊
Nadal mieszkam że swoją byłą.Ona spotyka się z jakis facetem i wiem że pisali do siebie i dzwonili już wcześniej jak jeszcze byliśmy w związku,ale teraz zachowujemy się jak przyjaciele chodz nie jest mi łatwo .Jak zachowywać się dalej? I kupię wszystkie twoje poradniki jak odkuje się finansowo bo są bardzo wartościowe narazie kupiłem kurs jak ozdzyskac ex pozdrawiam
@@nabohudonozor7103 chłopie, bez sensu, szukaj nowej, zajmij się sobą i swoim szczęściem niezależnie od tej babki, serio chcesz wracać do takiej co będąc z Tobą w związku sb z kimś tam już kręciła na boku? Ja bym w takiej sytuacji już takiego faceta nie chciała na oczy widzieć. Otrzeźwiej.
Mam prośbę o nagranie czegoś pomocnego dla samotnych mam koło 40. Wszystkie rady są fajne ale czy kobieta która na dzieci jest po przejściach też je może stosować? Czy jest już skazana na samotność? Czy twz powinna stosować metodę niedostępności czy też to już śmieszne w tym wieku i sytuacji? Brak jest jakichkolwiek sensownych porad dla takich osób a 40 to jeszcze chciałoby się być z kimś 😢
Nie chodzi o wiek, bo jestem atrakcyjną osobą i podobam się wielu mężczyznom. Problem tkwi w fakcie że mam dzieci i to dwóch synków. Panowie nie ukrywają ze skoro tak to oni się muszą zastanowić. Bardzo mnie to boli i z 1 strony nie chce być samotna do końca bo mam 40 lat dopiero z drugiej mam dość frustracji i dołowania mnie z powodu posiadania dzieci i poniżania za coś co kocham.
@@kokciapl5345 no to geniuszu przeczytaj jeszcze raz ... Tutaj chodzi o całość czylinwychoesi na to że jako partner musisz pilnować równowagi uczuć robić to tamto siamto owamto a partnerka nie musi nic ... Ani się edukować ani dosstalcac ani zmieniać nic !!! To bez sensu taki związek jak tylko jedna osoba ma wszystko to ich i podlewać ten kwiat miłość .
@@damiano341 Odpowiedziałeś sobie. Jeśli nie widzisz perspektywy na rozwój tego związku, to go zakończ. Jeśli widzisz, to jedyne co możesz zrobić to wymagać od siebie. Nagram o tym niedługo osobny materiał, bo to długa i kontrowersyjna myśl, która wymaga większego wyjaśnienia.
Powiedzcie mi dziewczyny dla czego kazdego faceta z ktorym wam sie nie uklada zawsze nazywacie Psycholem? Bardzo czesto w komentarzach kobiety używaja tego okreslenia na osobe z ktòra maja problemy zwiazkowe a przecież puki było dobrze to nie jedna była dumna jakiego Prawdziwego Faceta posiada:) Jak to jest ?
Pan Robert to jednak fachowiec jest.
Dzięki!
Idealne te twoje szkolenia. Dziękuję
Dziękuję!
Świetny materiał! 👏👏👏 dziękuję i pozdrawiam
Dziękuję :)
Panie Robercie jak zwykle super material! Mam jedno zastrzezenie. Jezeli ktos jest malo uczuciowy malo sie przytula itp nawet jak jest wszystko komlletnie wporzadku ( bo jak Pan powiedzial ktos tak juz ma ). Zakladajac ze ta osoba nas kocha, to zamiast sie rozstawac z taka osoba warto szczerze z nia o tym porozmawiac (bez pretensji) I powiedziec o swoich potrzebach I zaproponowac wizyte u psychologa, poniewaz ta osoba ma nieprzepracowane rzeczy z przeszlosci (prawie kazdy zreszta z nas je ma). Pozdrawiam
Dziękuję! :) Zgodzę się, że rozmowa jest BARDZO ważna, jednak nie zawsze jesteśmy w stanie przepracować i zmienić dosłownie każdy aspekt. Mimo to, praca nad relacją jest zawsze na plus.
@@robertmarchel dzieki za odp. Tutaj tylko dodam, ze musi byc wola osoby do pojscia do psychologa bo nic na sile. Zmuszanie I jeczenie przyniesie odwrotny skutek
Zgadzam się ze wszystkim oprócz ostatniej kwestii. Byłam w takim związku, z zimnym, wycofanym narcyzem, który dbał tylko o własne potrzeby, a kiedy próbowałam zwrócić uwagę na moje, obracał kota ogonem i robił ze mnie nienormalną. Książkowy gaslighting, jak się potem okazało. Wpakowałam dużo energii, żeby zmienić siebie właśnie, bo uwierzyłam psychopacie, że wszystko co złe to moja wina. Dopiero kiedy trafiłam do terapeuty, udało mi się zobaczyć nasz związek z dystansu i zakończyć go czym prędzej. Nie radziłabym nikomu w trudnym związku, aby próbował zmieniać siebie żeby cokolwiek naprawić. I nie chodzi mi o niechęć do prostych kompromisów. Po prostu jeżeli coś nie działa, to trzeba to zakończyć. Bycie ze sobą na siłę nie jest ani zdrowe ani potrzebne żadnej ze stron. Ja mój związek odchorowałam fizycznie i psychicznie, a terapia dzięki której wróciłam "do siebie" trwała blisko 2 lata. Nigdy więcej nie kiwnę palcem, żeby coś naprawiać, prostować, zmieniać, dostosowywać, dopasowywać do czyjegoś widzi mi się. Pozdrawiam i dzięki za materiał.
Ja również mialam z takim do czynienia. I jest stanowcza różnica między byciem natrętną kobietą, a chęcią bycia w normalnym, stabilnym i rokującym związku. Tymczasem to druga strona wykazuje nienormalny chłód. I absolutnie trzeba sobie czym prędzej zdać sprawę z tego i nie brnąć za wszelką cenę w tą stronę. Właśnie po to, aby nie utracić siebie w imię toksyczej osoby, która nigdy nie nasyci się energią. Na jakimś etapie terapii dopiero zdajesz sobie sprawę, że już nie da się być dalej. Że bliżej są prawie wszystkie osoby wokół ciebie, niż twój własny facet. Wiec nie ma co się bawić w te gierki, że nie potrzebujemy zainteresowania. Z wejścia należy uświadamiać jakie mamy standardy. Jeśli to ma wystraszyć rzekomego kandydata to lepiej na początku. Osoba dojrzała nawet w sytuacji, gdy spotka się z prawdziwą natarczywością inaczej zareaguje i zaargumentuje swoje postępowanie niż taki klasyczny narcyz. Ale jednak przyznaje, że można przekroczyć granice w dwie strony i tutaj mówimy o sytuacjach skrajnych.
Dziękuję za ten komentarz. Daje mi do myślenia, bo to zupełnie inna perspektywa pracy nad sobą. Uważałbym tutaj, żeby nie wyciągnąć złych wniosków z tej lekcji. Nie wyobrażam sobie, żeby praca nad sobą komukolwiek mogła wyjść na złe. To mam na myśli przez "Zmienianie siebie". Nie zapominanie o swoich potrzebach, nie chodzenie na kompromisy, nie ile więcej mogę dać, tylko zastanawianie się co ja mogę zrobić lepiej, żeby ten związek lepiej funkcjonował - albo nawet, żeby druga strona zaczęła więcej dawać od siebie. Oczywiście inną sprawą jest wyczucie, kiedy odpuścić i uciekać z takiej relacji, ale dopóki jest chęć naprawy, to kluczem jest zawsze praca nad sobą, a nie żądanie zmian od partnera.
@@robertmarchel Dziękuję za odpowiedź. Widzi Pan, w tej relacji rozmowy na temat jej naprawy toczyły się prawie codziennie. Każdego dnia mówiono mi co powinnam zrobić, żeby coś naprawić, albo czego nie robić bo w przeciwnym razie ten związek nie ma sensu. Byłam szantażowana emocjonalnie i nie zdawałam sobie z tego sprawy, bo zaślepiały mnie uczucia. Wiadomo, że nie w każdym nieudanym związku przyczyną rozpadu jest osobowość psychopatyczna. Jednak ja miałam to nieszczęście trafić na takiego człowieka i prawie do samego końca nie miałam pojęcia co się dzieje. Winę widziałam w sobie. Przyjęłam jego retorykę jako swoją i właściwie - paradoksalnie - z tego powodu poszłam na terapię, która tak bardzo mi pomogła zobaczyć tę relację w prawdziwym świetle i która mnie uratowała. Przeżyłam niemały szok, a lekcja jaką wyciągnęłam wyryła się tak mocno w mojej psychice, że obecnie do każdej znajomości podchodzę jak do głodnego lwa (niestety). Właśnie tego wyczucia, o którym Pan napisał, w związkach często brakuje, bo opierają się przecież na emocjach i rzadko kiedy ludzie podchodzą do sprawy racjonalnie. Temat rzeka. Jestem po lekturze wielu książek zahaczających o tę tematykę i, nie generalizując, w większości są one komponowane przez kobiety, dlatego ciekawie poznać również męski punkt widzenia. Dzięki i pozdrawiam
@@katarzynasikora7149 Dzięki za odpowiedź. Przykro mi, że Pani również doświadczyła tego typu związku. Określenie "nienormalny chłód" jest wręcz idealne. To są zaburzone osoby i bez względu na to, co człowiek zrobi, nigdy takiego nie zmieni. Nie robią tego pewnie świadomie. Mój ex pochodził z domu, w którym tzw. zimny chów był sposobem życia. Zero uczuć, czułości, opieki. Z gorączką do szkoły go wysyłali, w deszczu, w mrozie. Wg dzisiejszych standardów wychowania można powiedzieć, że jego rodzice stosowali przemoc psychiczną, byli tyranami. 40 lat temu nikt się nikomu nie wtrącał do tego, jak wychowuje swoje dzieci. Generalnie został bardzo okaleczony emocjonalnie i dzisiaj kaleczy innych. I tylko on sam może sobie pomóc. A my idźmy dalej - wszak otacza nas też wiele wspaniałych osób, które chcą i umieją kochać :) pozdrawiam serdecznie
@@KaroLina-hs7xr też zauważyłam, że takie uspośledzenie emocjonalne ma swoje początki w dzieciństwie. Sama się sobie po latach dziwię się, że byłam tak ślepa na te symptomy. Dla takich ludzi sprawianie innym bólu to norma. Takie mają zbudowane realia i innych nie znają. To jak odnoszą się do innych i jak nieracjonalne poprzeczki stawiają jest w rzeczywistości głosem ich rodziców. Są to ogromnie poranieni ludzie. Ale tak jak Pani zauważyła, nie da się nic zrobić, póki sami nie zauważą problemu i nie zechcą go rozwiązać. Natomiast narcystyczne osobowości mają to do siebie, że jako ostatni zauważają problem u siebie. Wykańczają ludzi ze swojego otoczenia. Wylewają jad nagromadzony w dzieciństwie. Oczywiście mechanizm jest podświadomy i tutaj też się zgadzam. Po prostu nie znają innych metod. Ale my musimy myśleć przede wszystkim o sobie. Tym co możemy zrobić jest faktycznie praca nad sobą. Właśnie idąc na psychoterapię też wchodziłam z założeniem, że jestem jakaś nienormalna i muszę się przystosować. A okazało się, że moja zmiana ma polegać na poznaniu swojej wartości, która obniżył tak bardzo ten człowiek i umiejętność stawiania granic.
Fajnie dzk za wiedzę
Dziękuję za komentarz. :)
Właśnie odpowiadasz o moim problemia
Trafiłeś tu w dobrym momencie :) Trzymam kciuki!
👏🏼
:)
Jeżeli jestem w związku prawie 9 lat, sporo razy wyprowadzałem się od niej w momencie gdy mówiła „spakuj się i wyprowadz” ja to robiłem a ja pierwszy zawsze rękę wyciągałem by do siebie wrocic to czy choć raz mogę postawić na swoim i stać się wyzwaniem dla niej? Bo czuje totalnie ze tym proszeniem się żebyśmy wrócili do siebie wycięło mi „jaja”
Jeśli partnerowi nie chce się spędzać ze mną czasu a ja tego potrzebuję to ja mam się zmieniać?? Skoro notorycznie wybiera kumpli a mo to nie pasuje to jasno znaczy że należy się rozstać.
👍👍👍
:)
Mi się bateria rozwala w telefonie. U mnie może trwać kilka godzin zanim odpisze na wiadomosc. Bo nie mam przy sobie mojego telefonu.
Naturalnie jesteś wyzwaniem :D
Panie Robercie, a co w sytuacji kiedy po 5 miesiącach braku kontaktu z moim ex, skontaktowałam się z nim i wyjaśniliśmy sobie trochę i było dobrze. Potem zaczęłam do niego pisać i po prostu normalnie rozmawialiśmy, pośmialiśmy się nawet, więc w czym tkwi problem? W naszą rozmowę wydaje się zaangażowany, bo odpisuje szybko, ale ciągle to ja inicjuję kontakt odkąd napisałam do niego po raz pierwszy po 5 miesiącach. Nie pisałam do niego codziennie, tylko w parodniowch/tygodniowych odstępach, więc dawałam mu przestrzeń na wykazanie się. Zastanawiam się więc czy to ma jakiś sens żeby próbować dalej? Czy powinnam nadal to ja inicjować kontakt?
Kontakt dla samego kontaktu raczej nie ma sensu. Jeśli dobrze reaguje i angażuje się w rozmowę, to warto co najmniej zaproponować spotkanie. Wbrew pozorom nie zawsze inicjatywa musi być po połowie, jeśli druga strona dobrze reaguje na zainteresowanie z Twojej strony.
@@robertmarchel było między nami naprawdę źle te parę miesięcy temu, dlatego też kontakt się urwał, bo rozstanie i te sprawy. Proponowanie spotkania tak szybko, myślę że to nie jest najlepszy pomysł. Nawet na rozmowę telefoniczną odpowiedział tylko "pewnie, może kiedyś." A kiedy powiedziałam "ciekawe czy kiedyś się jeszcze spotkamy" to odpowiedział tylko "zobaczymy."
Dziękuję za odpowiedź mimo wszystko. 😊
Nie mogę się zapisać na listę używając Firefox na Windows. Na Chrome poszło.
Dzięki, sprawdzę :)
Panie Robercie, link do zapisu na książkę nie działa. W sensie, nie rejestruje e-maila. Próbuję już któryś raz.
Napisz do nas na info@jakzdobywac.pl, na pewno uda nam się to rozwiązać. :)
A co jesli proponuje, a facet nie odmawia, ale odklada date spotkania
To praktycznie to samo jak gdyby odmówił. Trzeba dać mu czas, żeby sam się przypomniał.
@@robertmarchel no ale ja mu napisalam w milym tonie, ze chcialabym go lepiej poznac i zrozumiem jesli nie jest zainteresowany, a on milczy.
@@How.Dare.You. czyli nie jest zainteresowany, odpuść.
Nadal mieszkam że swoją byłą.Ona spotyka się z jakis facetem i wiem że pisali do siebie i dzwonili już wcześniej jak jeszcze byliśmy w związku,ale teraz zachowujemy się jak przyjaciele chodz nie jest mi łatwo .Jak zachowywać się dalej? I kupię wszystkie twoje poradniki jak odkuje się finansowo bo są bardzo wartościowe narazie kupiłem kurs jak ozdzyskac ex pozdrawiam
Aj, trudno coś odpisać w komentarzu. Musiałbym poznać znacznie więcej szczegółów. Jeśli masz już kurs Odzyskaj Ex, to możesz skorzystać z konsultacji.
@@robertmarchel ile kosztowałaby ta konsultacja?
@@nabohudonozor7103 chłopie, bez sensu, szukaj nowej, zajmij się sobą i swoim szczęściem niezależnie od tej babki, serio chcesz wracać do takiej co będąc z Tobą w związku sb z kimś tam już kręciła na boku? Ja bym w takiej sytuacji już takiego faceta nie chciała na oczy widzieć. Otrzeźwiej.
@@gabrielamakar9315 wam kobietom to tak łatwo przychodzi
@@nabohudonozor7103 generalizujesz, po prostu Ci mówię, źle to wygląda, rób co chcesz, Twoje życie
Mam prośbę o nagranie czegoś pomocnego dla samotnych mam koło 40. Wszystkie rady są fajne ale czy kobieta która na dzieci jest po przejściach też je może stosować? Czy jest już skazana na samotność? Czy twz powinna stosować metodę niedostępności czy też to już śmieszne w tym wieku i sytuacji? Brak jest jakichkolwiek sensownych porad dla takich osób a 40 to jeszcze chciałoby się być z kimś 😢
Oczywiście, możesz korzystać z tych rad! ;) Większość osób, z którymi współpracuję jest mniej więcej w Twoim wieku :)
Nie chodzi o wiek, bo jestem atrakcyjną osobą i podobam się wielu mężczyznom. Problem tkwi w fakcie że mam dzieci i to dwóch synków. Panowie nie ukrywają ze skoro tak to oni się muszą zastanowić. Bardzo mnie to boli i z 1 strony nie chce być samotna do końca bo mam 40 lat dopiero z drugiej mam dość frustracji i dołowania mnie z powodu posiadania dzieci i poniżania za coś co kocham.
Po co mam się zmienić dla.partnerkinskoro ona nie chce się zmienić dla mnie ??.bez sensu .
Właśnie o tym była mowa w tym nagraniu, geniuszu.
Niedługo rozwinę to mocniej w kolejnym filmie na YT. Dzięki za tą perspektywę :)
@@kokciapl5345 no to geniuszu przeczytaj jeszcze raz ... Tutaj chodzi o całość czylinwychoesi na to że jako partner musisz pilnować równowagi uczuć robić to tamto siamto owamto a partnerka nie musi nic ... Ani się edukować ani dosstalcac ani zmieniać nic !!! To bez sensu taki związek jak tylko jedna osoba ma wszystko to ich i podlewać ten kwiat miłość .
@@damiano341 Odpowiedziałeś sobie. Jeśli nie widzisz perspektywy na rozwój tego związku, to go zakończ. Jeśli widzisz, to jedyne co możesz zrobić to wymagać od siebie. Nagram o tym niedługo osobny materiał, bo to długa i kontrowersyjna myśl, która wymaga większego wyjaśnienia.
Ja sie wycofalam, i maz wrocil.
Nawet więcej,odszedl od kochanki. Otworzylsm klatke, i to zaowocowalo.
Tak, utrzymywanie równowagi zaangażowania jest kluczowe. :) Gratuluję!
Powiedzcie mi dziewczyny dla czego kazdego faceta z ktorym wam sie nie uklada zawsze nazywacie Psycholem?
Bardzo czesto w komentarzach kobiety używaja tego okreslenia na osobe z ktòra maja problemy zwiazkowe a przecież puki było dobrze to nie jedna była dumna jakiego Prawdziwego Faceta posiada:)
Jak to jest ?
Warto pamiętać, że to nie jest zasada i nie jest to coś, co powtarza się notorycznie, w każdej sytuacji :)
Kolego waż słowa: do pieca z nim? Nie przeginaj
To forma prześmiewcza, coś, co określa nieprawidłowe podejście. :)