Λεπροκομείο Χίου | Chios Island Leper Colony

Ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του νησιού, το λεπροκομείο της Χίου, γνωστό και ως λωβοκομείο, ιδρύθηκε από τους Γενουάτες το 1378, την εποχή που η Χίος αποτελούσε τμήμα της Δημοκρατίας της Γένοβας. Αιτία για τη δημιουργία του δεν ήταν άλλη από την εμφάνιση και την ανησυχητική διάδοση της λέπρας, που κατά την περίοδο του Μεσαίωνα άρχισε να εξαπλώνεται από την Ασία στην Ευρώπη με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Μάλιστα υπαίτιοι για την εξάπλωση της νόσου είχαν θεωρηθεί οι μετανάστες αλλά και όσοι φυλακισμένοι είχαν καταγωγή από την Ασία, ενώ δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστευαν πως η λέπρα οφειλόταν στη βρώση παστών ψαριών κατά την περίοδο της νηστείας των χριστιανών ή ακόμη και πως αποτελούσε τιμωρία του Θεού προς τους αμαρτωλούς. Γι' αυτό τον λόγο άλλωστε οι καλόγεροι ήταν οι μόνοι που στέκονταν στο πλευρό των αρρώστων και τους φρόντιζαν, ακόμη και στα πρώτα χρόνια εμφάνισης της νόσου, όταν δεν υπήρχαν ιδρύματα και οι λεπροί ήταν αναγκασμένοι να ζουν απομονωμένοι σε ερημικές τοποθεσίες, μακριά από τις οικογένειές τους.
Από την ίδρυσή του μέχρι και το 1959, οπότε έκλεισε για πάντα τις πόρτες του, το Λωβοκομείο Χίου είχε συνεχή λειτουργία. Μοναδική περίοδος διακοπής τα έτη 1822 και 1835, όταν οι Τούρκοι προχώρησαν στη σφαγή 20.000 Χιωτών και στην εξορία άλλων 23.000, με αποτέλεσμα την ερήμωση του νησιού αλλά και του ιδρύματος, που τα επόμενα χρόνια συνέχισε τη λειτουργία του κάτω από άθλιες για τους ασθενείς συνθήκες.
Ο χαρακτηρισμός του λωβοκομείου της Χίου ως διατηρητέου μνημείου, από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού, τον Σεπτέμβριο του 2011, δεν στάθηκε ικανός να το σώσει.
A living part of the island's history, the Chios leopard, also known as a lobster, was founded by the Genoese in 1378, when Chios was part of the Republic of Genoa. The reason for its creation was no different from the appearance and alarming spread of leprosy, which during the Middle Ages began to spread from Asia to Europe at a very fast pace. Indeed, it was the immigrants and the prisoners who originated in Asia that were responsible for the spread of the disease, and few were those who believed that leprosy was due to the ingestion of passionate fish during the fasting period of Christians or even that it was a punishment for it God to the sinners. That is why the monks were the only ones who stood by the sick and cared for, even in the early years of the disease, when there were no foundations, and the lepers were forced to live isolated in deserted locations far from the families their.
From its foundation until 1959, when it closed its doors forever, the Chios Lobby built on a continuous basis. Unique period of interruption in 1822 and 1835, when the Turks proceeded to the massacre of 20,000 Chitians and to the exile of another 23,000, resulting in the desolation of the island and the foundation, which in the following years continued its operation under wretched conditions.
The characterization of the Chios litohorum as a preserved monument by the Central Archaeological Council and the Central Council of Modern Monuments of the Ministry of Culture in September 2011 has not been able to save it.
Πηγη : Ανδρέας Αξιώτης
Source : Andreas Axiotis

[@gkcarbonsgiorgoskarakouros6804]

Μπράβο Παναγιώτη πολύ ωραίο το βίντεο. Κρίμα να ερημώνει αναξιοποίητος ένας τέτοιος χώρος.............................

[@haanity]

Καταπληκτική δουλειά. Σαν να πάγωσε ο χρόνος. Μπράβο Παναγιώτη!

[@PanagiotisTzanetis]

ευχαριστώ πολύ!

[@johnferentinos207]

Από δω και πέρα θα σε αποκαλούμε Τζανέτμπεργκ , απλά τέλειο!!!!

[@PanagiotisTzanetis]

χε χε.... Σου έχω σενάριο.......

[@AntonisLogothetis]

Συμφωνο μρ τον προλαλησαντα!!!!!!!!!