Dit raakt me...dat lieve talentvolle meisje op de videobeelden met zon zware last om mee te dragen...ik wil dit meisje een knuffel geven en haar vertellen dat alles goed komt😢❤ bedankt voor het delen, dapper!
jij hebt zo'n uniek talent van jezelf kunnen uitdrukken/verwoorden op de meest likeable manier die bestaat, ik heb je nog nooit betrapt op zelfmedelijden of de andere kant zoals jezelf stoerder voor doen. Je bent de meest 'pure' persoon die ik ken! Ik heb zo veel aan deze video... dank je wel soof
Dankjewel voor het delen, Sofie ❤🙏🏼. Een hele waardevolle video, als je het mij vraagt. We kunnen zoveel steun hebben aan elkaars verhalen over mentale struggelingen. Heel dapper van je om een traumatische ervaring te delen op camera die je nog nooit hebt gedeeld. Ik hoop dat dit je weer een stukje meer innerlijke bevrijding heeft gegeven ❤. Ik werk sinds kort als ‘hoopverlener’ (cursus- en gespreksgroepbegeleider) in de wereld van psychisch herstel, waar we in groepen veel focussen op persoonlijke ervaringen en het delen van wat ons geholpen heeft om uit dalen te klimmen en daarmee elkaar te verrijken en te steunen (niet in een GGZ-omgeving, maar meer sociaal-maatschappelijk, als burgers onder elkaar). Jij bent met je video’s ook zeker een soort ‘hoopverlener’ 😉❤️.
Wat een openhartig en krachtig verhaal! Het is bewonderenswaardig hoe je zo open durft te zijn over je angsten, trauma's en de weg naar herstel. Emetofobie is een angst die veel mensen niet begrijpen, maar jouw verhaal maakt duidelijk hoe ingrijpend deze fobie kan zijn en hoe deze je leven kan beheersen. Je verhaal laat zien dat trauma's op verschillende manieren tot uiting kunnen komen en hoe deze zich in de loop der jaren kunnen ontwikkelen. De manier waarop je de link legt tussen het incident in je jeugd, de emetofobie en later de anorexia is heel inzichtelijk. Het is schokkend om te horen hoe die ene gebeurtenis zo'n enorme impact heeft gehad op je leven. Het is belangrijk dat je benadrukt dat hulp zoeken essentieel is. Je verhaal kan anderen die met soortgelijke problemen worstelen inspireren om die stap te zetten. EMDR-therapie heeft jou geholpen en kan ook voor anderen een waardevol hulpmiddel zijn bij traumaverwerking. Je hebt een lange weg afgelegd en je mag trots zijn op de kracht en moed die je hebt getoond. Jouw openheid en kwetsbaarheid in deze video kunnen anderen helpen om hun eigen angsten en trauma's te erkennen en aan te pakken.
Mooie video. Op het laatst zeg je dat je wel alles gezegd hebt, maar ik denk dat je altijd nieuwe, diepere lagen blijft ontdekken. Maar volgens mij zit er een aspect in je verhaal dat je nog niet expliciet maakt, maar naar mijn idee een rode draad is die terug blijft komen; in het verhaal dat je schetst met die aanranding kies je ervoor om niet je moeder voor jou te laten zorgen, maar jij voor haar (met een deftig woord parentificatie, je wordt ouder voor je ouder). Prijs daarvoor is dat je iets krijgt van 'let maar niet op mij' (wat zorg behoefte betreft) plus dat je je niet in je rug gedekt voelt en heel alert wordt in je leven, omdat je het gevoel krijgt dat je alles zelf moeten regelen, oplossen e.d. (en dus voorkómen, om het allemaal 'dealbaar' te houden). Je kunt je ook niet meer 'overgeven' aan een ander, niet meer loslaten, je bent zelf de enige op wie je nog kunt/wilt vertrouwen. En dat allemaal op een leeftijd dat je daar nog niet klaar voor bent. Om het complexer te maken zoekt dat 'let maar niet op mij' weer rare sluipwegen om toch aandacht te krijgen. Dan wordt je 'let maar niet op mij', maar tegelijkertijd 'kijk naar mij'. Heel dubbel. En dubbel is zó zwaar. Anyway, heavy stuf, dus. Overigens vraag ik me af of het idee 'iets overwinnen' een nuttig concept is. Moeten we iets 'overwinnen'? Kun je iets 'overwinnen'? Valt er iets te 'overwinnen'? Zet iets willen 'overwinnen' je niet vast in waar je juist los van wilt komen? Bewonderenswaardige actie, dit, deze video. Oh, en aspectje aan je verhaal; je hebt het wel gered, daar aan de dijk, zo ver van iedereen weg, jij dapper ding. (ge-edit voor typo's)
Bedankt voor je uitgebreide reactie weer Frits, je kunt je gedachtegang zo goed verwoorden en mooie vragen stellen. Wordt het niet eens tijd dat je zelf een RUclips-kanaal of podcast begint? Liefs!
@@reneevanrandwijk4819Ja, ik moest direct aan dit boek denken. Ik heb het recent gelezen, geeft heel duidelijk weer wat het met je doet als je niet op de juiste plek in je familie staat.
Wow. Ademloos zitten kijken. Dit komt zo binnen. Ik heb een heel ander verhaal en toch herken ik zo veel in wat je zegt en besef ik me dat er toch dingen zijn waar ik nog steeds voor weg blijf lopen en die ik wegstop... Als ik jou zo zie, wat je bent 'aan gegaan' en hebt overwonnen denk ik: wow, dat wil ik ook. Ik denk dat ik ook emdr wil proberen, zeker na wat jij er over zegt. je bent zo'n fantastische, sterke vrouw soof. Je maakt echt verschil. Bedankt voor deze prachtige indringende video XOXO
Dankjewel lieve Ilse, ontzettend fijn om te lezen. Ik hoop dat dit het steuntje in de rug geeft om hulp te zoeken, ik gun het je zo ontzettend dat je vrijer bent! Veel liefs 💗
Ik haak even aan op je 'incident in de klas': een simpele voorleesbeurt in de klas heeft mijn leven voorgoed bepaald; ik kwam opeens niet uit een woord en ik schaamde me ontzettend daarvoor. Vanaf toen ben ik op mijn spraak gaan letten (want dat nooit weer!) en ben daardoor gaan stotteren, wat ik tot de dag van vandaag doe en een grote invloed heeft gehad op mijn leven. Zo zie je maar hoe groot de impact kan zijn van zo'n 'onschuldig incidentje'...
❤ herkenbaar. Bij mij is het stotteren door zo'n spreekbeurt moment ook levenslang blijven plakken. Mocht je ooit steun willen van andere mensen die stotteren, ik zit in een hele grote vriendengroep die vaak leuke uitjes organiseert. Je bent welkom!😊
@@WiWillemijn Nou zeg, waren we die dag maar ziek geweest! ;) Dank voor je aanbod. Niet dat ik steun nodig heb maar het klinkt sowieso leuk om eens mee te gaan, al is de kans niet zo groot dat je ook uit Groningen komt?
Danjkewel voor het delen van dit verhaal. Zo zie je maar hoe iets wat er in je jeugd is gebeurd, nog steeds zoveel kan verklaren hoe je als volwassene bent. Dit was echt een hele mooie video waar we allemaal iets van kunnen leren. Bedankt lieve Sofie.
Ik was toen ik 2 jaar was in een zwembad gesprongen en mijn moeder heeft me van de zwembad gedoken , ik heb er geen trauma aan over gehouden, ik was daarna een waterrat, gek op water, dapper dat je her gedeeld hebt ❤
Hele waardevolle video weer, het zet me ook aan het denken! Ik heb altijd het idee gehad dat mijn dwangstoornis en stotteren met elkaar te maken hadden (controleverlies compenseren) en door deze video valt dat een beetje op zijn plek. Dank!
Weer een hele mooie video. ❤ Na 20 jaar ploeteren krijg ik zelf eindelijk therapie, inclusief emdr, en leer ik waar mijn patronen/angsten vandaan komen. Het is zo enorm zwaar, maar ik geloof nu dat je pas vooruit komt als je bepaalde dingen in het leven onder ogen ziet. Overigens moest ik als kind (en ook later) best vaak overgeven - achteraf gezien waarschijnlijk door mijn glutenintolerantie, die ik pas later ontdekte. Het is verschrikkelijk, die controle loslaten, en behoorlijk emotioneel.
Heel herkenbaar, Sofie. Ik heb geen eetstoornis, maar na mijn miskramen en de hartstilstand van mijn vader merkte ik dat mijn lichaam me niet liet verwerken. Het was te erg en mijn zelfbescherming was niet verwerken. En dat resulteerde in een bijna-burn out, die ik op tijd aan zag komen. Na wat gesprekken heb ik ook EMDR therapie gedaan en dat heeft mij geholpen om er nu zonder het weer te beleven over de gebeurtenissen te kunnen praten en denken zonder in een fright-stand te gaan staan. Ik ben er nog niet, maar op de goede weg. En dat is ook prima. Mijn leeftijd en hormoonhuishouding helpen ook niet mee (premenopauze), maar ik zie weer licht aan de horizon.
Dankjewel Sofie, er is bij mij veel naar boven gekomen door jouw verhaal waarvan ik het bestaan niet meer wist! Ook ik ben misbruikt op mijn 7 of 8e door de broer van een vriendinnetje, we gingen ‘doktertje’ spelen…..later ook anorexia gekregen, wrs ook om emoties uit te schakelen, heb er nooit met iemand over kunnen praten, met mijn ouders al helemaal niet! Nu ben ik 61 en besef nu pas door jouw verhaal de werkelijke oorsprong van mijn eetstoornis…..mssch klinkt het heel gek maar ik wil je hiervoor bedanken voor deze eyeopener! Ann🌺🦋💕
Wat erg toch dat één slechte nare ervaring zo'n enorme impact kan hebben op iemands leven! Gelukkig gaat het nu heel erg goed met je! En wat je overgeven betreft, dat heb ik vorige week zaterdag precies ook zo meegemaakt, ik spuug eigenlijk nooit maar vorig weekend heb ik dat dik en dwars ingehaald, ook helaas aan de achterkant 😊, en was daardoor ook enorm duizelig, ik denk toch dat er een virus rond ging , ik hoor het nu meer.
Wat een mooie en heftige vlog. Je bent aangerand en pesten op school heel heftig. Voor je ouders en broertje moeilijke tijden goed dat je hulp hebt gezocht. Ik ben blij dat goed met je gaat. En oude beelden van vroeger vind ik heel leuk om te zien.
Heftig verhaal! Voel zoveel compassie met de kleine Sophie! En met jou! En ik snap hoe dat doorwerkt in je leven! Echt fijn voor je dat je het verband hebt weten te leggen en dat je het oorspronkelijke trauma hebt kunnen verwerken. Ik worstel ook met angsten. En ik vond het begin van je video dan ook moeilijk om te kijken. Bang dat ik ook bang zou worden voor... Want dat heb ik wel gemerkt , angst breidt zich uit, als je het niet behandelt. Ik heb het verband nog niet gevonden en ik ben al heel lang op zoek. Met heel veel verschillende hulp. Het lijkt er nu op dat het bij mij om 'vroegkinderlijk trauma' gaat. Wist niet eens wat dat was. Had het ook liever niet willen weten. Wil er gewoon vanaf. Ben al zo lang bezig! Nou ja, je video geeft hoop. Als het jou is gelukt... En ik ben natuurlijk ook superblij voor jou! En je hebt er ook weer een prachtige video van gemaakt! ❤️
Lieve sofie, wat enorm verdrietig, ik zit hier met tranen in mijn ogen. Bij mij heeft dit geresulteerd in het uit een vallen van mijn gezin. Mannen en jongens moesten eens weten wat ze aanrichten..ik ben ongelooflijk trots op je.je bent een sterke moedige vrouw.
Jeetje, wat droevig om te horen 🥺Ik hoop dat je ondanks de pijn alles een plek hebt kunnen geven. Maar het kan vreselijk moeilijk zijn. Dankjewel voor je lieve reactie 💗
Jeetje Sofie, wat heftig maar wel heel goed dat je dit bespreekt. En hoe ver ben je niet gekomen, je kunt echt trots op jezelf zijn ❤ Wel goed in de gaten houden waarom je flauw bent gevallen 🥰
Wow, deze video gaat me nog een hele tijd bijblijven. Ik vraag me ook soms af waar sommige zaken in mijn leven hun oorsprong vinden. Maar ik ben er nog niet naar gaan graven. Ook een beetje uit angst voor de doos die je daarmee misschien opent. Mooi gemaakt 🩷
Sofie, ik ben je zo dankbaar dat je dit gedeeld hebt. Ik heb als 8-jarig meisje ook zoiets meegemaakt en heb in mijn puberteit ook last gehad van een eetstoornis en allerlei dwanghandelingen ( gelukkig gaat het nu goed met mij). Door deze video kan ik de link hiertussen leggen en voel ik ook een soort van 'toestemming' om mijn verdriet hierover toe te laten. Het lucht me gek genoeg op dat ik niet de enige ben. Je bent moedig ❤
Ik heb ook diep trauma sinds mijn vijfde jaar. Ik heb met traumatherapie de triggers leren kennen en hoe ik er weer uit kan komen. Met EMDR wordt alleen de lading van het trauma gehaald. De triggers blijven levenslang bij jou. Zo heeft iedereen trauma.
Dankjewel Soof ❤ Wat een ontzettend mooie, intrigerende en kwetsbare video laat je ons weer zien. Ik ben van jouw leeftijd en heb al lange tijd intensieve traumatherapie. Ook met EMDR, maar ook allerlei soorten exposure. Hiermee heb ik al vele angsten overwonnen en ben ik hard aan het werk mijn trauma's. Als klein meisje ben ik jarenlang misbruikt, dat herhaalde zich toen ik puber was en ook weer als adolescent. Vanaf m'n 10e ben ik in de anorexia gedoken en wat jij omschrijft over het gevoel als je niet eet klopt helemaal. Thuis bij mijn ouders was ik veilig, maar ik had een groot geheim voor hen. Ik was dat "super verlegen", stille en angstig meisje. Op mijn 35e heb ik daar pas hulp voor gezocht bij een eetstoorniskliniek, want toen kwam ik er zelf niet meer uit. Hele heftige medische dingen waarbij ik de controle volledig kwijt was en het overlijden van mijn ouders kort na elkaar waren de druppel. In de kliniek kwamen de trauma's "omhoog" die ik zeer zorgvuldig had weggestopt. Deze zomer heb ik de geheimhouding op ultieme wijze gebroken door aangifte te doen. Ondanks dat het me triggert vind ik het zo mooi om deze video te zien. Mijn gevoel over jouw trauma's werd tijdens het kijken bevestigt. Net als jij ben ik ook heel positief, sterk etc maar wat ik vooral echt mooi vind is hoe open jij over seksualiteit etc bent ondanks die gebeurtenis als 7 jarige en de gebeurtenis dat iemand jou besprong toen je hem ging interviewen bij hem thuis. Dankjewel Soof!! ❤
Wauw, wat een heftig en afschuwelijk verhaal. Ik word er altijd verdrietig van als ik de vrouwen en meisjes in kwestie hoor zeggen dat ze het gevoel hebben het zelf uitgelokt te hebben, er schuld aan te hebben. Want dit ligt echt NOOIT aan jou en andere meisjes/vrouwen!! Die kerels die dit doen, die moeten flink aangepakt worden. Maar ik ben heel blij dat je er zo goed uit gekomen bent en ik geloof het helemaal als je zegt dat je het anderen ook zo gunt. Wij vrouwen moeten elkaar vooral steunen en eren, ipv jaloers op elkaar te zijn om welke reden dan ook! ❤ Mijn angst is onweer, vooral ‘s nachts. Het is dat onverwachte ervan, inderdaad ook geen controle hebben over wanneer de klap komt en hoe hard die zal zijn. Komt door mijn gevoeligheid voor plotse harde geluiden.
Een aanvulling op jou. Vaak (misschien altijd) doen slachtoffers dit zodat ze controle pakken. Als je zelf schuld hebt dan zou je namelijk anders kunnen doen om het te voorkomen. Als je zegt ik kan hier niks aan doen zou het namelijk zo weer kunnen gebeuren. Neemt niet weg dat je helemaal gelijk hebt en slachtoffers geen schuld hebben! Maar het is even vanuit het slachtoffer gezien een manier om verder te kunnen. Wanneer je het trauma gaat verwerken ga je het als het goed is ook weer anders zien.
Lieve Sofie, wat erg dat je dat als klein meisje mee hebt moeten maken. Je geeft hiermee ook een heel goed voorbeeld hoe trauma werkt; schaamte, schuld en geheimhouding… ik begrijp nu helemaal waarom je anorexia hebt ontwikkeld want dat vroeg ik me altijd al af; wat zou daar onder zitten? ❤ bedankt voor je openheid.
heel herkenbaar alles , ik krijg nu brain spotting voor mn traumas en heb ook nog steeds anorexia waar ik ook mee aan de slag moet , want sport op moment zoveel dat ik onderuit ben gegaan en nu naar een sportvoedings dietiste moet . dank je voor het delen ,zit hier met tranen in mn ogen , deze video komt hard binnen maar er is hoop als ik jou nu zo sterk zie xoxo
Wat een mooie video en wat herkenbaar en wat fijn dat emdr jou heeft geholpen. Bij mij begon het op de middelbare op het schoolplein door een ontsteking in mn maag. Ik heb 2 weken amper kunnen eten en was zo ziek maar moest naar school. Helaas heeft emdr mij niet geholpen, maar ik kan er mee leven hoe het nu is. Ik heb emetofobie angst voor zelf in het openbaar moeten overgeven maar ook angst dat andere dit doen.
Ik heb ook emetofobie. Heel ernstig. Allerlei therapieen gehad en ik weet nog steeds niet waar het vandaan komt. En dat frustreert me, want ik kan het niet bij de oorsprong aanpakken. Heb me zelfs laten hypnotiseren en NIETS werkt. Ik ben oprecht zo blij voor je dat jij er zo goed op terugkijkt!
Ik heb het ook en geen oorsprong. Zelf denk ik dat het ook gewoon de ervaring zelf is wat gewoon echt niet fijn voelt. Het helpt mij om als ik het voel aankomen bewust lief te zijn voor mezelf. Dan zeg ik tegen mezelf. Dit kan ik aan, het gaat weer voorbij, ik laat het toe. En dan merk ik dat de ervaring zelf veel makkelijker gaat. Sterkte erbij💗
Dat is allemaal echt moeilijk voor je, het komt bij mij keihard binnen. Ik ben ook bang voor overgeven, door mezelf of door andere mensen. Toen ik 10 was heb ik kinkhoest gehad en moest dan vaak zo erg hoesten dat ik bijna stikte en over moest geven . Het gaat nu wel beter maar als ik mensen hoor hoesten of als iemand zich verslikt, dan komt het helemaal naar voren en probeer ik het te verbergen en er zo normaal mogelijk over te doen. Maar als ik hoest dan ben ik al bang en ook als ik iemand anders hoor hoesten....
Bedankt voor het delen Sofie Ik zelf denk dat ik ook nog veel onverwerkt leed met mij mee draag vroeger veel gepest en ook geen ideale thuis situatie. toch heb ik daar zelf ook echt wel stappen in gezet. EMDR zou misschien voor mij ook kunnen werken . Ik schrok wel ontzettend van jou verhaal van de aanranding en ook dat het jou al zo jong overkwam. en dan ook nog in zo,n kwetsbare periode, ik herkende het stukje zorg op je nemen wel en dan jezelf weg cijferen om je moeder te sparen. Ik zelf heb dit ook veel gedaan moest wel omdat ze tegen het overspannen aanzat of er al helemaal in zat . ik moet wel benadrukken dat dit periodes waren vooral de herfst. en later als jou zelf dan een hoop overkomt dan vallen gek genoeg toch een hoop puzzle stukjes in elkaar als je in therapie gaat. heb dit zelf ook ervaren . anderzijds zo ontzettend fijn dat het nu zo goed met jou gaat. en dan is het ook helemaal niet erg dat jij er moeilijk over kunt praten het is niet niks en jij bent ook zeker niet de enige ik vind het echt knap en sterk dat jij dat nu gedeeld hebt.
Deze video komt zo binnen…. Vind het zo erg wat er gebeurd is Sofie in je jeugd😢… ondanks deze gebeurtenis heeft dit je gevormd hoe je nu bent denk ik❤,een lieve meid met hart op de juiste plaats en die steeds voor ons zoveel moeite doet om ons te betrekken in je leuke vlogs 😊😊
Heftig, en wat ongelofelijk sterk van je. Ook ik heb een trauma opgelopen, toen ik in de twintig was (ben nu 57). Ik ben ooit eens bijna flauw gevallen en voelde mij niet goed, in een bedrijfsrestaurant, voelde alle ogen op mij gericht. Ben door een collega naar huis gebracht. En daar begonnen de paniek en angstaanvallen. Jaren last van gehad, heeft mijn trouwdag verpest. Ik kon niet meer eten in een restaurant, of bij onbekende mensen erbij. Door therapie hier mee om kunnen gaan, ben zo goed als hersteld. Heb soms wel t idee dat t altijd in een soort sluimerstand bij mij zal blijven, maar ben wel blij dat ik nu ontspannen in een restaurant kan eten. Hulde voor deze video hoor!
Bedankt voor je reactie met persoonlijke verhaal, ik kan me zo goed voorstellen dat je angstig werd na deze gebeurtenis! En de impact daarvan, hoe het inderdaad van alles kan verpesten. Ontzettend sterk dat je in therapie bent gegaan en je zo veel stappen vooruit hebt genomen. Heel logisch dat het ergens nog diep van binnen sluimert - sommige dingen raak je nooit helemaal kwijt, daar vergroei je mee. Maar je hebt enorm veel overwonnen zo te lezen. Heel inspirerend! Dankjewel ❤
Jeetje Sofie, wat ontzettend heftig. Dankjewel dat je er zo open over bent❤ Ik wil ook graag zeggen dat het totaal niet erg is dat je niet alles deelt. Het blijft online❤Zelf heb ik een angststoornis, voor mij was de video erg herkenbaar. Dat je dingen mee kan maken die je voor een lange tijd (hopelijk niet voor eeuwig) veranderen. Ik hoop ook ooit minder last te ervaren❤
Een hele mooie video was dit klopt vroeger zo als het toen ging wou je het niet aangeven zo als tegenwoordig bang niet te geloven worden en schaamte sterkte meid ❤❤❤❤❤❤
bedankt voor de openhartige vlog. ja ik heb hoogte en watervrees ik leef tussen hemel en aarde . ik reed gisteren nog langs je huisje omdat er molendag was in jou dorpje . als je mijn laaste vlog wilt bekijken zat je wel herkenningspunten zien. fijn dat je dit met ons deelt . groet van gerrit
Oef wat een pittige video, herken mezelf er ook heel erg in. Heb altijd last van diezelfde fobie. Heb ook een sondevoeding als hoofdvoeding zodat ik daarnaast alleen maar hoe te eten als ik er behoefte aan heb. Ben zelf altijd te dik geweest met medicatie en dat is op een gegeven moment door het ziekzijn omgeslagen in afvallen, (niet door mij maar door mijn lichaam) en nu moet ik soms verhogen met de sondevoeding zodat ik niet afzwak. Heb wel een "gezond" gewicht. Verder heb ik een leven met heel veel angsten, ben vorig jaar een jaar voor angst in therapie geweest en 2 weken geleden weer opnieuw begonnen. En heb een heel zwaar misofonietraject gevolgd. Oja, heb net als je moeder ook vreselijke waterangst🙈
Ik heb door trauma s en teveel en te lang stress fybromialgie en migraine aanvallen gekregen. Ik ben nu bezig met mind body( therapieën die te maken hebben met het ontstaan van chronische pijnen) het is een lange weg maar t komt goed ❤
Oei bij braken na een val op het hoofd altijd meteen de hap/ huisarts bellen. Gelukkig is het goed afgelopen. Edit: goed dat je nog naar de ha gegaan bent. Heftig wat je hebt mee moeten maken als kind zeg, knap hoe je er over verteld.
Dapper, dat ben jij, en velen met ons. Dit is voor al die mensen die dit filmpje kijken en niet reageren, even verstijven of zich herinneren aan de nare krochten van hun leven: je bent niet alleen. Meer mensen delen hun verhalen van seksuele aanranding en misbruik, maar wat een delicaat onderwerp is het. En Sofie, jij geeft opnieuw een opening waar het donker het licht mag zien. Dat je weer volledig je bestaansrecht in kan nemen, jouw lichaam is van jou. Je mag het bewonen. Liefs
mooie Vlog Sofie en ook erg persoonlijk over je jeugd , maar dat zijn we gewend van jou angst heb ik die ja water om dat ik verdronken ben in mij kleuter tijd en door een man die zag dat mijn moeder in paniek raakte mij van de boden heb gehaald . en op de leeftijd 18 door een vriend onder water ben geduuwd . maar kan wel erg goed zwemmen alleen onder water niet kan ik niet dan wordt ik gek. en over eten gesproken , angst of niet maar ik kook geen eten op van een dag oud kan ik niet doe ik niet en vooral niet bij anderen . ook bedoelen ze het goed ik een dan niet . hoop dat je hoofd weer goed is gekomen . en druk met werk is wel goed maar denk ook vaker aan je zelf heb ik deze week ook gedaan steeds last van mij voet en heup 4 dagen thuis gezetten niks gedaan wel oefeningen en heup weg en voet ook geen last van . nieuwe steunkous op maat gemaakt en rust gepakt mij lichaam was gewoon daar aan toe . soms moet je vaker naar je lichaam luisteren ook merk je niks toch de rust pakken . groetjes en liefs dennis😊🤢🤮🙂🌞🏡
Ach lieve Soof, wat akelig voor je! Ja idd als je dan alleen woont zoals ik ook en je bent zo beroerd dan voel je je wel eenzaam hè. 😢 Een aanranding toen je nog zo’n jong meisje was, afschuwelijk! Heb je daar later toch wel hulpverlening voor gehad? En overgeven is heel akelig, vooral dat gevoel net van te voren zo van; komt het nou of niet? En vreselijk dat daarna die anorexia begonnen is. Ben vroeger tijdens mijn twee zwangerschappen gelukkig niet misselijk geweest. Later heb ik twee keer een langdurige, zware depressie/ dwangstoornis gehad die lang duurden en die toch invloed hebben gekregen voor de rest van mijn leven… zal altijd antidepressiva en angstremmende medicijnen moeten blijven slikken en mijn ex man heeft mij na 30 jaar samen zijn gedumpt en mijn twee inmiddels volwassen kinderen zie of spreek ik ook nooit meer… 😐 Maar ik weet, en ik krijg het nog geregeld te horen van mensen die ik al lang ken, dat ik ondanks alles een lieve gezellige moeder voor ze was. Ps Wel heel lief die beelden van jou met kleine Tim op de basisschool met Sinterklaas 😊😮
Mijn grootste angst is om Sofie een keer in het echt tegen te komen ;-) Maar geluk dat je bijv. geen migraine hebt dan, dan wordt er af en toe wel overgegeven.
Ik heb ook een angst voor overgeven, niet zo sterk als jij hebt ervaren maar ik vind dat ZO naar en eng. De laatste keer was toen ik adrenaline toegediend kreeg vanwege een allergische reactie, die avond heb ik drie keer overgegeven. Zes jaar geleden. Ga nog steeds dingen uit de weg. Knap dat je het er over hebt en ook over die verschrikkelijke ervaring met die jongens. Vreselijk. Je helpt andere vrouwen hier het over te hebben!
dat vind ik juist super leuk om te zien!! Geeft het gevoel alsof je gezellig bij een vriendin op bezoek bent, veel beter dan statisch voor de camera zitten. Maar daarnaast mag ze lekker zelf weten wat ze wel/niet filmt, hoe kom je er bij om een soort dringend verzoek in te dienen pfff
Wat ontzettend knap dat je dit deelt! Alleen maar liefde voor jou! ❤
Dit raakt me...dat lieve talentvolle meisje op de videobeelden met zon zware last om mee te dragen...ik wil dit meisje een knuffel geven en haar vertellen dat alles goed komt😢❤ bedankt voor het delen, dapper!
Lieve Soof, wat erg, wat heftig!
Bedankt voor je openheid en je boodschap voor lotgenoten!
Zelfs je ergste nachtmerries zijn te overwinnen 🙏💕💪🏽🙏💕💪🏽
jij hebt zo'n uniek talent van jezelf kunnen uitdrukken/verwoorden op de meest likeable manier die bestaat, ik heb je nog nooit betrapt op zelfmedelijden of de andere kant zoals jezelf stoerder voor doen. Je bent de meest 'pure' persoon die ik ken! Ik heb zo veel aan deze video... dank je wel soof
Dankjewel voor het delen, Sofie ❤🙏🏼. Een hele waardevolle video, als je het mij vraagt. We kunnen zoveel steun hebben aan elkaars verhalen over mentale struggelingen. Heel dapper van je om een traumatische ervaring te delen op camera die je nog nooit hebt gedeeld. Ik hoop dat dit je weer een stukje meer innerlijke bevrijding heeft gegeven ❤. Ik werk sinds kort als ‘hoopverlener’ (cursus- en gespreksgroepbegeleider) in de wereld van psychisch herstel, waar we in groepen veel focussen op persoonlijke ervaringen en het delen van wat ons geholpen heeft om uit dalen te klimmen en daarmee elkaar te verrijken en te steunen (niet in een GGZ-omgeving, maar meer sociaal-maatschappelijk, als burgers onder elkaar). Jij bent met je video’s ook zeker een soort ‘hoopverlener’ 😉❤️.
❤
Wat een openhartig en krachtig verhaal! Het is bewonderenswaardig hoe je zo open durft te zijn over je angsten, trauma's en de weg naar herstel. Emetofobie is een angst die veel mensen niet begrijpen, maar jouw verhaal maakt duidelijk hoe ingrijpend deze fobie kan zijn en hoe deze je leven kan beheersen.
Je verhaal laat zien dat trauma's op verschillende manieren tot uiting kunnen komen en hoe deze zich in de loop der jaren kunnen ontwikkelen. De manier waarop je de link legt tussen het incident in je jeugd, de emetofobie en later de anorexia is heel inzichtelijk. Het is schokkend om te horen hoe die ene gebeurtenis zo'n enorme impact heeft gehad op je leven.
Het is belangrijk dat je benadrukt dat hulp zoeken essentieel is. Je verhaal kan anderen die met soortgelijke problemen worstelen inspireren om die stap te zetten. EMDR-therapie heeft jou geholpen en kan ook voor anderen een waardevol hulpmiddel zijn bij traumaverwerking.
Je hebt een lange weg afgelegd en je mag trots zijn op de kracht en moed die je hebt getoond. Jouw openheid en kwetsbaarheid in deze video kunnen anderen helpen om hun eigen angsten en trauma's te erkennen en aan te pakken.
Mooie video. Op het laatst zeg je dat je wel alles gezegd hebt, maar ik denk dat je altijd nieuwe, diepere lagen blijft ontdekken. Maar volgens mij zit er een aspect in je verhaal dat je nog niet expliciet maakt, maar naar mijn idee een rode draad is die terug blijft komen; in het verhaal dat je schetst met die aanranding kies je ervoor om niet je moeder voor jou te laten zorgen, maar jij voor haar (met een deftig woord parentificatie, je wordt ouder voor je ouder). Prijs daarvoor is dat je iets krijgt van 'let maar niet op mij' (wat zorg behoefte betreft) plus dat je je niet in je rug gedekt voelt en heel alert wordt in je leven, omdat je het gevoel krijgt dat je alles zelf moeten regelen, oplossen e.d. (en dus voorkómen, om het allemaal 'dealbaar' te houden). Je kunt je ook niet meer 'overgeven' aan een ander, niet meer loslaten, je bent zelf de enige op wie je nog kunt/wilt vertrouwen. En dat allemaal op een leeftijd dat je daar nog niet klaar voor bent. Om het complexer te maken zoekt dat 'let maar niet op mij' weer rare sluipwegen om toch aandacht te krijgen. Dan wordt je 'let maar niet op mij', maar tegelijkertijd 'kijk naar mij'. Heel dubbel. En dubbel is zó zwaar. Anyway, heavy stuf, dus. Overigens vraag ik me af of het idee 'iets overwinnen' een nuttig concept is. Moeten we iets 'overwinnen'? Kun je iets 'overwinnen'? Valt er iets te 'overwinnen'? Zet iets willen 'overwinnen' je niet vast in waar je juist los van wilt komen? Bewonderenswaardige actie, dit, deze video. Oh, en aspectje aan je verhaal; je hebt het wel gered, daar aan de dijk, zo ver van iedereen weg, jij dapper ding. (ge-edit voor typo's)
Bedankt voor je uitgebreide reactie weer Frits, je kunt je gedachtegang zo goed verwoorden en mooie vragen stellen. Wordt het niet eens tijd dat je zelf een RUclips-kanaal of podcast begint? Liefs!
Leestip rondom dit thema: het boek De Fontein van Els van Steijn
@@reneevanrandwijk4819Ja, ik moest direct aan dit boek denken. Ik heb het recent gelezen, geeft heel duidelijk weer wat het met je doet als je niet op de juiste plek in je familie staat.
Wow. Ademloos zitten kijken. Dit komt zo binnen. Ik heb een heel ander verhaal en toch herken ik zo veel in wat je zegt en besef ik me dat er toch dingen zijn waar ik nog steeds voor weg blijf lopen en die ik wegstop... Als ik jou zo zie, wat je bent 'aan gegaan' en hebt overwonnen denk ik: wow, dat wil ik ook. Ik denk dat ik ook emdr wil proberen, zeker na wat jij er over zegt. je bent zo'n fantastische, sterke vrouw soof. Je maakt echt verschil. Bedankt voor deze prachtige indringende video XOXO
Dankjewel lieve Ilse, ontzettend fijn om te lezen. Ik hoop dat dit het steuntje in de rug geeft om hulp te zoeken, ik gun het je zo ontzettend dat je vrijer bent! Veel liefs 💗
Dankjewel voor het delen, ik ben in therapie voor iets soortgelijks. Je video geeft me hoop.
Ik haak even aan op je 'incident in de klas': een simpele voorleesbeurt in de klas heeft mijn leven voorgoed bepaald; ik kwam opeens niet uit een woord en ik schaamde me ontzettend daarvoor. Vanaf toen ben ik op mijn spraak gaan letten (want dat nooit weer!) en ben daardoor gaan stotteren, wat ik tot de dag van vandaag doe en een grote invloed heeft gehad op mijn leven. Zo zie je maar hoe groot de impact kan zijn van zo'n 'onschuldig incidentje'...
❤ herkenbaar. Bij mij is het stotteren door zo'n spreekbeurt moment ook levenslang blijven plakken. Mocht je ooit steun willen van andere mensen die stotteren, ik zit in een hele grote vriendengroep die vaak leuke uitjes organiseert. Je bent welkom!😊
@@WiWillemijn Nou zeg, waren we die dag maar ziek geweest! ;) Dank voor je aanbod. Niet dat ik steun nodig heb maar het klinkt sowieso leuk om eens mee te gaan, al is de kans niet zo groot dat je ook uit Groningen komt?
Danjkewel voor het delen van dit verhaal. Zo zie je maar hoe iets wat er in je jeugd is gebeurd, nog steeds zoveel kan verklaren hoe je als volwassene bent. Dit was echt een hele mooie video waar we allemaal iets van kunnen leren. Bedankt lieve Sofie.
Ik was toen ik 2 jaar was in een zwembad gesprongen en mijn moeder heeft me van de zwembad gedoken , ik heb er geen trauma aan over gehouden, ik was daarna een waterrat, gek op water, dapper dat je her gedeeld hebt ❤
Dank voor je openheid lieve Sofie, leven in mentale vrijheid, dat gun je toch iedereen. ❤
Hele waardevolle video weer, het zet me ook aan het denken! Ik heb altijd het idee gehad dat mijn dwangstoornis en stotteren met elkaar te maken hadden (controleverlies compenseren) en door deze video valt dat een beetje op zijn plek. Dank!
Weer een hele mooie video. ❤ Na 20 jaar ploeteren krijg ik zelf eindelijk therapie, inclusief emdr, en leer ik waar mijn patronen/angsten vandaan komen. Het is zo enorm zwaar, maar ik geloof nu dat je pas vooruit komt als je bepaalde dingen in het leven onder ogen ziet. Overigens moest ik als kind (en ook later) best vaak overgeven - achteraf gezien waarschijnlijk door mijn glutenintolerantie, die ik pas later ontdekte. Het is verschrikkelijk, die controle loslaten, en behoorlijk emotioneel.
Heel herkenbaar, Sofie. Ik heb geen eetstoornis, maar na mijn miskramen en de hartstilstand van mijn vader merkte ik dat mijn lichaam me niet liet verwerken. Het was te erg en mijn zelfbescherming was niet verwerken. En dat resulteerde in een bijna-burn out, die ik op tijd aan zag komen. Na wat gesprekken heb ik ook EMDR therapie gedaan en dat heeft mij geholpen om er nu zonder het weer te beleven over de gebeurtenissen te kunnen praten en denken zonder in een fright-stand te gaan staan.
Ik ben er nog niet, maar op de goede weg. En dat is ook prima. Mijn leeftijd en hormoonhuishouding helpen ook niet mee (premenopauze), maar ik zie weer licht aan de horizon.
Dankjewel Sofie, er is bij mij veel naar boven gekomen door jouw verhaal waarvan ik het bestaan niet meer wist! Ook ik ben misbruikt op mijn 7 of 8e door de broer van een vriendinnetje, we gingen ‘doktertje’ spelen…..later ook anorexia gekregen, wrs ook om emoties uit te schakelen, heb er nooit met iemand over kunnen praten, met mijn ouders al helemaal niet! Nu ben ik 61 en besef nu pas door jouw verhaal de werkelijke oorsprong van mijn eetstoornis…..mssch klinkt het heel gek maar ik wil je hiervoor bedanken voor deze eyeopener! Ann🌺🦋💕
Wat erg toch dat één slechte nare ervaring zo'n enorme impact kan hebben op iemands leven! Gelukkig gaat het nu heel erg goed met je! En wat je overgeven betreft, dat heb ik vorige week zaterdag precies ook zo meegemaakt, ik spuug eigenlijk nooit maar vorig weekend heb ik dat dik en dwars ingehaald, ook helaas aan de achterkant 😊, en was daardoor ook enorm duizelig, ik denk toch dat er een virus rond ging , ik hoor het nu meer.
❤
EMDR heeft voor mij persoonlijk, mijn leven teruggegeven ❤
Wat geweldig om te horen! Dankjewel ❤
Bedankt voor het kwetsbaar opstellen, zo dapper dat je dit deelt. Heel helpend voor vele denk ik zo! 💕
Dankjewel, ik hoop het ontzettend ❤
Wat mooi dat je zo open bent en dat EMDR jou zo goed geholpen heeft. Een mooi mens ben je.
Wat een mooie en heftige vlog. Je bent aangerand en pesten op school heel heftig. Voor je ouders en broertje moeilijke tijden goed dat je hulp hebt gezocht. Ik ben blij dat goed met je gaat. En oude beelden van vroeger vind ik heel leuk om te zien.
Heftig verhaal! Voel zoveel compassie met de kleine Sophie! En met jou! En ik snap hoe dat doorwerkt in je leven! Echt fijn voor je dat je het verband hebt weten te leggen en dat je het oorspronkelijke trauma hebt kunnen verwerken. Ik worstel ook met angsten. En ik vond het begin van je video dan ook moeilijk om te kijken. Bang dat ik ook bang zou worden voor... Want dat heb ik wel gemerkt , angst breidt zich uit, als je het niet behandelt. Ik heb het verband nog niet gevonden en ik ben al heel lang op zoek. Met heel veel verschillende hulp. Het lijkt er nu op dat het bij mij om 'vroegkinderlijk trauma' gaat. Wist niet eens wat dat was. Had het ook liever niet willen weten. Wil er gewoon vanaf. Ben al zo lang bezig! Nou ja, je video geeft hoop. Als het jou is gelukt... En ik ben natuurlijk ook superblij voor jou! En je hebt er ook weer een prachtige video van gemaakt! ❤️
Lieve sofie, wat enorm verdrietig, ik zit hier met tranen in mijn ogen. Bij mij heeft dit geresulteerd in het uit een vallen van mijn gezin. Mannen en jongens moesten eens weten wat ze aanrichten..ik ben ongelooflijk trots op je.je bent een sterke moedige vrouw.
Jeetje, wat droevig om te horen 🥺Ik hoop dat je ondanks de pijn alles een plek hebt kunnen geven. Maar het kan vreselijk moeilijk zijn. Dankjewel voor je lieve reactie 💗
Wat een mooie kwetsbare video 🥺 Het zet mij heel erg aan het denken aan de oorsprong van anorexia en fobieën
Heel erg bedankt voor het delen!!! Dat braakfobie is helaas herkenbaar😢
Prachtige video sofie met een heel sterk verhaal. Wat mooi dat je dit deelt. Hopelijk biedt het anderen herkenning en troost ❤
Jeetje Sofie, wat heftig maar wel heel goed dat je dit bespreekt. En hoe ver ben je niet gekomen, je kunt echt trots op jezelf zijn ❤ Wel goed in de gaten houden waarom je flauw bent gevallen 🥰
Alleen maar liefde voor lieve, dappere, mooie jij❤
Wow, deze video gaat me nog een hele tijd bijblijven. Ik vraag me ook soms af waar sommige zaken in mijn leven hun oorsprong vinden. Maar ik ben er nog niet naar gaan graven. Ook een beetje uit angst voor de doos die je daarmee misschien opent. Mooi gemaakt 🩷
Bedankt voor het delen en je kwetsbaar opstellen ❤
Sofie, ik ben je zo dankbaar dat je dit gedeeld hebt. Ik heb als 8-jarig meisje ook zoiets meegemaakt en heb in mijn puberteit ook last gehad van een eetstoornis en allerlei dwanghandelingen ( gelukkig gaat het nu goed met mij).
Door deze video kan ik de link hiertussen leggen en voel ik ook een soort van 'toestemming' om mijn verdriet hierover toe te laten. Het lucht me gek genoeg op dat ik niet de enige ben.
Je bent moedig ❤
Ik heb ook diep trauma sinds mijn vijfde jaar. Ik heb met traumatherapie de triggers leren kennen en hoe ik er weer uit kan komen.
Met EMDR wordt alleen de lading van het trauma gehaald.
De triggers blijven levenslang bij jou.
Zo heeft iedereen trauma.
Dankjewel Soof ❤ Wat een ontzettend mooie, intrigerende en kwetsbare video laat je ons weer zien. Ik ben van jouw leeftijd en heb al lange tijd intensieve traumatherapie. Ook met EMDR, maar ook allerlei soorten exposure. Hiermee heb ik al vele angsten overwonnen en ben ik hard aan het werk mijn trauma's.
Als klein meisje ben ik jarenlang misbruikt, dat herhaalde zich toen ik puber was en ook weer als adolescent. Vanaf m'n 10e ben ik in de anorexia gedoken en wat jij omschrijft over het gevoel als je niet eet klopt helemaal. Thuis bij mijn ouders was ik veilig, maar ik had een groot geheim voor hen. Ik was dat "super verlegen", stille en angstig meisje.
Op mijn 35e heb ik daar pas hulp voor gezocht bij een eetstoorniskliniek, want toen kwam ik er zelf niet meer uit. Hele heftige medische dingen waarbij ik de controle volledig kwijt was en het overlijden van mijn ouders kort na elkaar waren de druppel. In de kliniek kwamen de trauma's "omhoog" die ik zeer zorgvuldig had weggestopt. Deze zomer heb ik de geheimhouding op ultieme wijze gebroken door aangifte te doen.
Ondanks dat het me triggert vind ik het zo mooi om deze video te zien. Mijn gevoel over jouw trauma's werd tijdens het kijken bevestigt. Net als jij ben ik ook heel positief, sterk etc maar wat ik vooral echt mooi vind is hoe open jij over seksualiteit etc bent ondanks die gebeurtenis als 7 jarige en de gebeurtenis dat iemand jou besprong toen je hem ging interviewen bij hem thuis. Dankjewel Soof!! ❤
Wat mooi gemaakt en wat bijzonder dat je al die oude video-opnames hebt, dat versterkt het verhaal wel heel erg! ❤
Wauw, wat een herkenbaar verhaal ❤
Mooi dat je zo open bent❤
Ik heb hetzelfde meegemaakt dus dank voor het delen mooie vrouw ❤
❤
Wat een hele persoonlijke video, en wat een lieve video ook! Goed gedaan, je mag trots zijn! Op wie je bent, en waar je nu staat!
Wauw, wat een heftig en afschuwelijk verhaal. Ik word er altijd verdrietig van als ik de vrouwen en meisjes in kwestie hoor zeggen dat ze het gevoel hebben het zelf uitgelokt te hebben, er schuld aan te hebben. Want dit ligt echt NOOIT aan jou en andere meisjes/vrouwen!! Die kerels die dit doen, die moeten flink aangepakt worden. Maar ik ben heel blij dat je er zo goed uit gekomen bent en ik geloof het helemaal als je zegt dat je het anderen ook zo gunt. Wij vrouwen moeten elkaar vooral steunen en eren, ipv jaloers op elkaar te zijn om welke reden dan ook! ❤ Mijn angst is onweer, vooral ‘s nachts. Het is dat onverwachte ervan, inderdaad ook geen controle hebben over wanneer de klap komt en hoe hard die zal zijn. Komt door mijn gevoeligheid voor plotse harde geluiden.
Een aanvulling op jou. Vaak (misschien altijd) doen slachtoffers dit zodat ze controle pakken. Als je zelf schuld hebt dan zou je namelijk anders kunnen doen om het te voorkomen. Als je zegt ik kan hier niks aan doen zou het namelijk zo weer kunnen gebeuren.
Neemt niet weg dat je helemaal gelijk hebt en slachtoffers geen schuld hebben! Maar het is even vanuit het slachtoffer gezien een manier om verder te kunnen. Wanneer je het trauma gaat verwerken ga je het als het goed is ook weer anders zien.
Margriet ik ben het helemaal mee eens die kerels moeten ze inderdaad hard aan pakken
Lieve Sofie, wat erg dat je dat als klein meisje mee hebt moeten maken. Je geeft hiermee ook een heel goed voorbeeld hoe trauma werkt; schaamte, schuld en geheimhouding… ik begrijp nu helemaal waarom je anorexia hebt ontwikkeld want dat vroeg ik me altijd al af; wat zou daar onder zitten? ❤ bedankt voor je openheid.
💗
heel herkenbaar alles , ik krijg nu brain spotting voor mn traumas en heb ook nog steeds anorexia waar ik ook mee aan de slag moet , want sport op moment zoveel dat ik onderuit ben gegaan en nu naar een sportvoedings dietiste moet . dank je voor het delen ,zit hier met tranen in mn ogen , deze video komt hard binnen maar er is hoop als ik jou nu zo sterk zie xoxo
Wat een mooie video en wat herkenbaar en wat fijn dat emdr jou heeft geholpen. Bij mij begon het op de middelbare op het schoolplein door een ontsteking in mn maag. Ik heb 2 weken amper kunnen eten en was zo ziek maar moest naar school. Helaas heeft emdr mij niet geholpen, maar ik kan er mee leven hoe het nu is. Ik heb emetofobie angst voor zelf in het openbaar moeten overgeven maar ook angst dat andere dit doen.
Ik heb ook emetofobie. Heel ernstig. Allerlei therapieen gehad en ik weet nog steeds niet waar het vandaan komt. En dat frustreert me, want ik kan het niet bij de oorsprong aanpakken. Heb me zelfs laten hypnotiseren en NIETS werkt. Ik ben oprecht zo blij voor je dat jij er zo goed op terugkijkt!
Ik heb het ook en geen oorsprong. Zelf denk ik dat het ook gewoon de ervaring zelf is wat gewoon echt niet fijn voelt. Het helpt mij om als ik het voel aankomen bewust lief te zijn voor mezelf. Dan zeg ik tegen mezelf. Dit kan ik aan, het gaat weer voorbij, ik laat het toe. En dan merk ik dat de ervaring zelf veel makkelijker gaat. Sterkte erbij💗
Ik ook en weet echt niet meer wat ik kan doen😢
Dat is allemaal echt moeilijk voor je, het komt bij mij keihard binnen. Ik ben ook bang voor overgeven, door mezelf of door andere mensen. Toen ik 10 was heb ik kinkhoest gehad en moest dan vaak zo erg hoesten dat ik bijna stikte en over moest geven . Het gaat nu wel beter maar als ik mensen hoor hoesten of als iemand zich verslikt, dan komt het helemaal naar voren en probeer ik het te verbergen en er zo normaal mogelijk over te doen. Maar als ik hoest dan ben ik al bang en ook als ik iemand anders hoor hoesten....
Bedankt voor het delen Sofie
Ik zelf denk dat ik ook nog veel onverwerkt leed met mij mee draag vroeger veel gepest en ook geen ideale thuis situatie.
toch heb ik daar zelf ook echt wel stappen in gezet. EMDR zou misschien voor mij ook kunnen werken .
Ik schrok wel ontzettend van jou verhaal van de aanranding en ook dat het jou al zo jong overkwam.
en dan ook nog in zo,n kwetsbare periode, ik herkende het stukje zorg op je nemen wel en dan jezelf weg cijferen
om je moeder te sparen. Ik zelf heb dit ook veel gedaan moest wel omdat ze tegen het overspannen aanzat of er al helemaal in zat .
ik moet wel benadrukken dat dit periodes waren vooral de herfst.
en later als jou zelf dan een hoop overkomt dan vallen gek genoeg toch een hoop puzzle stukjes in elkaar als je in therapie gaat.
heb dit zelf ook ervaren .
anderzijds zo ontzettend fijn dat het nu zo goed met jou gaat.
en dan is het ook helemaal niet erg dat jij er moeilijk over kunt praten het is niet niks en jij bent ook zeker niet de enige
ik vind het echt knap en sterk dat jij dat nu gedeeld hebt.
Mooi weer zoals je alles deelt..knap en zuiver van.je Hopelijk voel ik me ook zo op een dag.ga door en gij zult zegevieren...chapeau 🎉
Deze video komt zo binnen…. Vind het zo erg wat er gebeurd is Sofie in je jeugd😢… ondanks deze gebeurtenis heeft dit je gevormd hoe je nu bent denk ik❤,een lieve meid met hart op de juiste plaats en die steeds voor ons zoveel moeite doet om ons te betrekken in je leuke vlogs 😊😊
Heftig, en wat ongelofelijk sterk van je. Ook ik heb een trauma opgelopen, toen ik in de twintig was (ben nu 57). Ik ben ooit eens bijna flauw gevallen en voelde mij niet goed, in een bedrijfsrestaurant, voelde alle ogen op mij gericht. Ben door een collega naar huis gebracht. En daar begonnen de paniek en angstaanvallen. Jaren last van gehad, heeft mijn trouwdag verpest. Ik kon niet meer eten in een restaurant, of bij onbekende mensen erbij. Door therapie hier mee om kunnen gaan, ben zo goed als hersteld. Heb soms wel t idee dat t altijd in een soort sluimerstand bij mij zal blijven, maar ben wel blij dat ik nu ontspannen in een restaurant kan eten. Hulde voor deze video hoor!
Bedankt voor je reactie met persoonlijke verhaal, ik kan me zo goed voorstellen dat je angstig werd na deze gebeurtenis! En de impact daarvan, hoe het inderdaad van alles kan verpesten. Ontzettend sterk dat je in therapie bent gegaan en je zo veel stappen vooruit hebt genomen. Heel logisch dat het ergens nog diep van binnen sluimert - sommige dingen raak je nooit helemaal kwijt, daar vergroei je mee. Maar je hebt enorm veel overwonnen zo te lezen. Heel inspirerend! Dankjewel ❤
Mooie persoonlijke vlog. Bedankt voor het delen ❤
Jeetje Sofie, wat ontzettend heftig. Dankjewel dat je er zo open over bent❤ Ik wil ook graag zeggen dat het totaal niet erg is dat je niet alles deelt. Het blijft online❤Zelf heb ik een angststoornis, voor mij was de video erg herkenbaar. Dat je dingen mee kan maken die je voor een lange tijd (hopelijk niet voor eeuwig) veranderen. Ik hoop ook ooit minder last te ervaren❤
Dankjewel voor deze video ❤
💗
Wat ik naar vind is dat alles voorbij gaat . En ja denk mijn angst .
Heftig hoor, maar heel goed dat je het hebt overwonnen!
Een hele mooie video was dit klopt vroeger zo als het toen ging wou je het niet aangeven zo als tegenwoordig bang niet te geloven worden en schaamte sterkte meid ❤❤❤❤❤❤
Dankjewel Soof ❤
Hele mooie video weer. ❤
Mooi verhaal. Mijn angst is pleinvrees bang om over pleine te lopen maar ik ben in tirapie voor. Bij ggz ❤
Trots op je lieverd 💞
bedankt voor de openhartige vlog. ja ik heb hoogte en watervrees ik leef tussen hemel en aarde . ik reed gisteren nog langs je huisje omdat er molendag was in jou dorpje . als je mijn laaste vlog wilt bekijken zat je wel herkenningspunten zien. fijn dat je dit met ons deelt . groet van gerrit
Oef wat een pittige video, herken mezelf er ook heel erg in. Heb altijd last van diezelfde fobie. Heb ook een sondevoeding als hoofdvoeding zodat ik daarnaast alleen maar hoe te eten als ik er behoefte aan heb. Ben zelf altijd te dik geweest met medicatie en dat is op een gegeven moment door het ziekzijn omgeslagen in afvallen, (niet door mij maar door mijn lichaam) en nu moet ik soms verhogen met de sondevoeding zodat ik niet afzwak. Heb wel een "gezond" gewicht. Verder heb ik een leven met heel veel angsten, ben vorig jaar een jaar voor angst in therapie geweest en 2 weken geleden weer opnieuw begonnen. En heb een heel zwaar misofonietraject gevolgd. Oja, heb net als je moeder ook vreselijke waterangst🙈
Ik heb door trauma s en teveel en te lang stress fybromialgie en migraine aanvallen gekregen. Ik ben nu bezig met mind body( therapieën die te maken hebben met het ontstaan van chronische pijnen) het is een lange weg maar t komt goed ❤
Herkenbaar. Ik heb ook migraine gekregen vanwege mijn angststoornis. Ik ben in behandeling bij het GGZ.
Oei bij braken na een val op het hoofd altijd meteen de hap/ huisarts bellen. Gelukkig is het goed afgelopen.
Edit: goed dat je nog naar de ha gegaan bent. Heftig wat je hebt mee moeten maken als kind zeg, knap hoe je er over verteld.
Dapper, dat ben jij, en velen met ons. Dit is voor al die mensen die dit filmpje kijken en niet reageren, even verstijven of zich herinneren aan de nare krochten van hun leven: je bent niet alleen. Meer mensen delen hun verhalen van seksuele aanranding en misbruik, maar wat een delicaat onderwerp is het. En Sofie, jij geeft opnieuw een opening waar het donker het licht mag zien. Dat je weer volledig je bestaansrecht in kan nemen, jouw lichaam is van jou. Je mag het bewonen. Liefs
Dank je wel🙏🏻💖
mooie Vlog Sofie en ook erg persoonlijk over je jeugd , maar dat zijn we gewend van jou
angst heb ik die ja water om dat ik verdronken ben in mij kleuter tijd en door een man die zag dat mijn moeder in paniek raakte mij van de boden heb gehaald .
en op de leeftijd 18 door een vriend onder water ben geduuwd . maar kan wel erg goed zwemmen alleen onder water niet kan ik niet dan wordt ik gek.
en over eten gesproken , angst of niet maar ik kook geen eten op van een dag oud kan ik niet doe ik niet en vooral niet bij anderen .
ook bedoelen ze het goed ik een dan niet .
hoop dat je hoofd weer goed is gekomen .
en druk met werk is wel goed maar denk ook vaker aan je zelf
heb ik deze week ook gedaan steeds last van mij voet en heup 4 dagen thuis gezetten niks gedaan wel oefeningen en heup weg en voet ook geen last van . nieuwe steunkous op maat gemaakt en rust gepakt mij lichaam was gewoon daar aan toe .
soms moet je vaker naar je lichaam luisteren ook merk je niks toch de rust pakken .
groetjes en liefs dennis😊🤢🤮🙂🌞🏡
❤❤❤
❤
Ach lieve Soof, wat akelig voor je! Ja idd als je dan alleen woont zoals ik ook en je bent zo beroerd dan voel je je wel eenzaam hè. 😢 Een aanranding toen je nog zo’n jong meisje was, afschuwelijk! Heb je daar later toch wel hulpverlening voor gehad? En overgeven is heel akelig, vooral dat gevoel net van te voren zo van; komt het nou of niet? En vreselijk dat daarna die anorexia begonnen is. Ben vroeger tijdens mijn twee zwangerschappen gelukkig niet misselijk geweest. Later heb ik twee keer een langdurige, zware depressie/ dwangstoornis gehad die lang duurden en die toch invloed hebben gekregen voor de rest van mijn leven… zal altijd antidepressiva en angstremmende medicijnen moeten blijven slikken en mijn ex man heeft mij na 30 jaar samen zijn gedumpt en mijn twee inmiddels volwassen kinderen zie of spreek ik ook nooit meer… 😐 Maar ik weet, en ik krijg het nog geregeld te horen van mensen die ik al lang ken, dat ik ondanks alles een lieve gezellige moeder voor ze was. Ps Wel heel lief die beelden van jou met kleine Tim op de basisschool met Sinterklaas 😊😮
Iemand tips tegen emetofobie? Bij mij helpt niks tot nu toe.
💛
Mijn grootste angst is om Sofie een keer in het echt tegen te komen ;-) Maar geluk dat je bijv. geen migraine hebt dan, dan wordt er af en toe wel overgegeven.
Mijn grootste wens😂
Ik heb ook een angst voor overgeven, niet zo sterk als jij hebt ervaren maar ik vind dat ZO naar en eng. De laatste keer was toen ik adrenaline toegediend kreeg vanwege een allergische reactie, die avond heb ik drie keer overgegeven. Zes jaar geleden. Ga nog steeds dingen uit de weg. Knap dat je het er over hebt en ook over die verschrikkelijke ervaring met die jongens. Vreselijk. Je helpt andere vrouwen hier het over te hebben!
Kom maar op ik sportstar Rick kan het wel handelen ❤❤❤
Heb je ook gemerkt dat het ook invloed had op de relaties met mannen qua veiligheidsgevoel?
🏳️🌈❤️
Stop eens met je opmaken in je filmpje, iedere week denk ik neee niet weer! Verder is alles top!
dat vind ik juist super leuk om te zien!! Geeft het gevoel alsof je gezellig bij een vriendin op bezoek bent, veel beter dan statisch voor de camera zitten. Maar daarnaast mag ze lekker zelf weten wat ze wel/niet filmt, hoe kom je er bij om een soort dringend verzoek in te dienen pfff
❤
❤
❤
❤
❤
❤