Kişilik gelişimini en büyük destekçisi bence önce kişinin kendini sevmesi ve sevgi ile beslenip büyümesi gerekiyor. sevgi devamında umudu ve her koşula rağmen kabul ve şükürü de getirecektir. Kendini sevmeyen birisinin ' dur kendimi geliştireyim veya kendimi tanıyayım' gibi bir derdi olmadığı gibi uzakta ve dışarıda aradığı şeyler ile hayatın içinde kaybolabiliyor. Kişi kendinden razı ise seviyor ise, emek ediyor, inşa ediyor ve bu yaptığı işe, bir selam verişine, duruşuna, merhametine yansıyor, diye düşünüyorum. Sohbetiniz çok değerli, teşekkür ediyorum.
Yayını izlerken hep kendi hayatımdaki deneyimler ve Mustafa Bey'in tespitlerinin karşılaştırmasını yaptım. 2010 yılında kimya mühendisi olarak çalışırken sevdiğim işi, iş arkadaşlarımla da daha uyumlu yapmak için yaşam koçluğu eğitimi aldım. Kişisel gelişimle ilgili de çok kitap okudum. Aldığım eğitimlerdeki ya da okuduğum kitaptaki hiç bir bilgiyi karşı tarafı manipüle etmek ya da Sinan Hoca'nın ifade ettiği gibi onunla savaşmak için kullanmadım. Ben bu iletişimi kendi içimde nasıl yumuşatabilirime odakladım. Bunun için ne kadar çok gayret göstersem de 2013 yılında kimya mühendisliğinden ayrıldım. Sosyal medyadan aldığım bilgileri insanın yaratılışını fark edebilmesi için paylaşmaya başladım. Burada kendime yeni bir kimlik edinmem gerektiği için bu spiritüel rehber kimliği ortaya çıkmak zorunda kaldı. Spiritüel rehberlik yaparken de önce kendim için aradım cevapları. Bulduğum cevapları hayatıma uygulamaya gayret ettim. Cevabı bulup, bunu kendim için uyarlayamadığımda da ben bu cevabı buldum ancak kendimde yapamadım, dilersen bunu deneyebilirsini hep ifade ettim. Yolculuğumda zaman zaman tek yönlü bilgi ile ilerlesem de her zaman çok yönlü bilgiyi araştırdım. Bu araştırmalarım sonucu Sinan Hoca'yla RUclips'da karşılaştım. Ruhsal deneyimlerimin hepsinin sinir bilimsel alt yapısını anlamaya gayret ettim. Hem insanı hem de toplumu anlamak için açıköğretim sosyoloji bölümünde okuyorum. İlim, bilim, din ve spiritüelliğe ait bilgileri öğrenip, daha sonra bunları sentezlemeye gayret ediyorum. Bu kadar uzun uzun yazma nedenim, bir insanın bilgi edinmeye çıkarken ki niyetinin önemini ifade etmeye çalıştım. Doğru yanlış birçok bilgiye ulaşacağız. Mustafa Bey'in ifade ettiği post truth kavramı ile bunu artık daha fazla deneyimleyeceğimiz aşikar duruyor. Burada bilgiyi sunanlardan çok alıcı olarak bize sorumluluk düşüyor. "Bu bilgi doğru mu? Bana ve topluma faydalı bir bilgi mi?" sorusunu kendimize sormalıyız. Otokontrol burada çok önemli oluyor. Son olarak yetişkin ve erişkin kavramları ile ilgili bende şöyle bir açılım oldu. Yetişkin, yaş almış kişiliğinin farkında olmayıp; kimliği ile yaşayan insanlar. Erişkin, yaş almış kişiliğinin farkında ve kişiliğindeki erdemli insan ya da kamil insan ile uyumsuz alanların farkında olup kendini dönüştürme yolculuğuna çıkarmış insanlar. Yetişkin kelimesini ben çok fazla duyduğum ve kullandığım için, gözlemlerimden kavramın içi bende bozulduğundan böyle bir açılım ortaya çıkmış olabilir.
Hocam bahsettiğiniz kısımlarla ilgili kişiliğimizi bulma yolunda en çok zorlandığım şeylerden biri "Değer" ve "Değer yargısı" arasındaki ince çizgi. Değerler Eğitimi üzerine bir içerik paylaşırsanız bizim için çok faydalı olacağını düşünüyorum
63yasinda hiç diploma sahibi değilim, yüze yakın kitap ancak okumuşum dur, okumayı seven biriydim ,ek olarak yazmak önerisini kendime kılavuz seçtim, Doğan Cüceloğlu ,içimizde ki çocuk kitabında okumuştum, doksanlı yıllarda,bu gün sizleri severek ve her kelimenizi anlayarak dinliyorum, bunu bireysel çalışmalarıma borçluyum,her insan hedefine ulaşa bilir yeterki kendine dönüp bende ne var diye bakmayı öğrensin,benim çıkış yolum yazarak kendimi tanımak oldu.Saygilar.
Merhabalar Sinan hocam ve Mustafa hocam. Kendi kişisel yolculuğumuza yönelik Mustafa hocamın talebini açtığı farkındalık üzerine kendi yaşamımdan yaptığım birkaç çıkarımı paylaşmak istedim. Yaşamımda bilişsel anlamda ciddi kırılmalar yaşadığım bir tane özel dönemim vardır. Bu dönem aidiyetlerden mekansal olarak uzakta yaşadığım bir dönemdi. Bana o güne kadar "giydirilmiş"/belletilmiş birtakım zihinsel kalıplarım ile konforlu bir dönem geçiriyor idim. Eşzamanlı olarak kendi yeteneklerim ve olanaklarım ölçüsünde kendime bir dünya yaratmıştım. Müzisyenlik/Mühendislik/Sporculuk ve benzeri alanlarda geçmişten getirdiğim birikimlerim de mevcuttu ve yeni sentezler-sosyal ilişkiler sayesinde bu dünyam iyice genişlemişti. Ne zaman ki kendi elim ile yarattığımı düşündüğüm o dünya benim zihinsel belirlenimlerim doğrultusunda tek tek yıkılmaya başladı, ben büyük bir buhran dönemine girmiş bulundum. Kendi düşünce dünyam ile dış-nesnel dünya arasında bir mutabakatın olmadığını zor da olsa bu süreçte fark ettim. Birkaç aylık sıkıntılı ve uykusuz geçen bir inziva dönemimden sonra tekrar mekansal bir değişiklik yaptım. O günden sonra kendi elimle kendimden yeni bir kişilik oluşturacağıma söz verdim. Ve bu programda sıklıkla tekrarladığınız gibi hocalarım, o dönemde Açıkbeyin ile tanıştım ve bana büyük katkı sundu ve hala da sunmaya devam ediyor. Bu anlamda bendeki değeriniz büyüktür. Belki biraz uzun bir yazı olmuş olabilir fakat insanın kendini tanıma yolculuğuna çıkması için nelerin gerekli ya da nelerin itici gücü verdiğini soracak iseniz şayet, ben bunu; -Yaşamda teorik zihinsel kırılmalara yol açacak deneyimsel-tecrübesel yıkım olaylarına -Çalışmak ve sürekliliği sağlamak için gerekli motivasyonu bu kırılmalardan sürekli olarak çıkarım yapma suretiyle edinmek ifadelerine bağlıyorum. Teşekkür ederim.
15 yaşına geldiğim zaman hayatta ne kadar güçsüz ve savunmasız olduğumu fark ettim. Her şeye ağlıyodum,haksızlığa uğradığımda kabullenip geri çekiliyordum,dünyanın bütün kötülüğünü üstlenmeye,sırtlanmaya çalışıyordum.Bu fark edişle birlikte bir şeyler yapmam gerektiğini biliyorum ama ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Sonra youtube da karşıma çıkan bir kişisel gelişim videosunu başladım izlemeye.Beyhan Budak,Hakan Mengüç,Barış Gürkaş,Doğan Cüceloğlu....Her bir videoyu not ala ala büyük bi iştahla izledim.Hayatı öğrenemem lazımdı.Sonra zaten ver elini kişisel gelişim kitapları.Delirmiş gibiydim.Hayattan uzak durmaya başlamıştım çünkü insanların bana kötü şeyler yaşadıttığını ya da yaşatacağını düşünüyodum.Sonra soruyorum lara denk geldim bi ara.Hemen oynatma listesine baktım şu kadar video x2 ye alsam şu kadar günde biter.Şu kanalıda izlemem lazım falanlarla hesaplamalar yapıyordum.Artık Sinan Hocam ın da dediği gibi olaylar karşısında hep şöyleydim ne yapmam lazım ne söylemem lazım kitaptan bakıyodum yetmezse video izliyodum izlediğim videoları defalarca izliyodum.Kafayı yemiştim.Sizler sayesinde geçen sene yüzleştim bu durumumla.Şimdilerde kendimi geliştirmek adına yapmaya çalıştığım tek şey kendime bakmak.Arada kendimi yakalıyorum hala.Ama dönüşmeye çalışıyorum.Sinan Hoca sayesinde kendimle tanıştım beynimle.Aslında tam olarak tanıştım denemez tanımaya çalışıyorum daha doğru.Yaptığınız ve yapacağınız her şey için teşekkürler AÇIK BEYİN.Umarım bir gün size katılma onuruna erişirim :)
16 yıllık doktorum.Doktorluktan hekimliğe geçiş aşamasına en büyük engelin kimlik olduğunu ve coğrafi kimliğin ,etken ve edilgen olarak ,olması gereken kişiliğin gelişmesine engel olduğunu düşünüyorum. Bana göre kişisel gelişim ,sürekli duvarlarını kalınlaştırdığımız zihinsel bir hapishanedir. Matrix deki ana hakimiyetin insanlarda olduğu ve çıkmak isteyeni yok ettiği bir senaryodayız(bu coğrafyanın ve zamanın özelliği). Tecrübesizden nasihat alınmaz ve eğer tecrübe ;kişilik+kimlik+coğrafya+zaman+başa gelenlerin toplamıysa parmak izi gibidir ve asla kendini tekrar edemez. Tüm programlarınızı izledim.Sizlere çok teşekkür ediyorum.Bana az da olsa gerçeklikten olması gerekeni hayal ettirdiğiniz için.
Kişinin tecrübesi onun parmak izi gibi benzersizdir, asla kendini tekrar edemez. (Yazdığınız yorumdaki bir cümlenizi bu şekilde söz haline getirmeye çalıştım.)
Bana göre çağın en büyük sorunu: kendimizi tanımıyor toplum ve kültüre dayanıklı yaşıyoruz, üstelik bunu bilerek böyle devam ediyoruz, çünkü toplumdan dışlanma korkusu nedense çok büyük….
Aynen öyle... kişiliğimizi ancak 40 yaşından sonra faketmeye ve ne istiyorum, benim yolum bu mu ya da ben bu muyum soruları yanıtsız kalınca farkındalık başlıyor... aslında bu yaşına kadar hep kimlik peşinde koştuğunu tüm gercekligiyle farkediyorsun. Matrixteki gibi hep secmemiz için önümüze kimlikler sunulmuş biz de aidiyet ve dışlanma korkusuyla birini secmisiz. Ben hiç istemediğim bir şehirde neredeyse yalnız yaşamak zorunda kalınca kendi kararımı vermek zorunda kalınca farkettim... çok zordu.. hiç deneyimim yokmuş aslında; sanki hayata yeni başlamış gibi bebek adamlarıyla korkarak başladım... önce soru sormayı öğrendim... sonra cevapları nerede bulabilecegimi farettim.. şimdiyse yolumda yürümeye çalışıyorum...belki beceremiyorum ama farkederek yaşamaya çalışıyorum. Amacım var sorularım var bir yolum var...
Öncelikle tartışma değerlendirme ve tüm zihin faaliyetleriniz konuşmalarınızla çok güzel yollar açıyorsunuz. Bunun için sizlere müteşekkirim. Ben İtü'de mühendislik okuyan 23 yaşında bir gencim. Şu an Barselona'da Erasmus programıyla eğitim görüyorum. Sizden bir arzum var.. Bir genç olarak yaşadığım anları, amaçlarımı, eylemlerimi gözlüyorum ve üzerine çokça düşünüyorum. Ve bu düşünme beraberinde günlük hayattan kopardığı zamanlarda -ki 2 3 yıldır epeyce sıklaştı bu durum- belirsizlik, kaygı ve korku içinde uzun günler kısa yıllar yaşamaya başladım bu yaşımda. Sizlerden bu tür boşluk ve asli ismiyle akıştan tümüyle kopup durmak ve durup kalmaktan nasıl kurtulunur'' u dinlemek isterim. Sevgilerimle.
açık beyin eğitimlerinin "uzaktan erişilir" halinin de gerektiğini düşünüyorum. I- başka şehirdeyim. II- kriz nedeniyle günde 11 saat gibi fecaate yakın bir çalışma yoğunluğum var. III- ama hem krizin sonrasına hazırlık hem krizde duygu durum dayanımı için hem de aslen gün sonunda yaşamın yorduğu ve törpülediği kendiliğimi yerine koymak için her gün sonunda kendime bir şeyler katmam ve tazelemem gerekiyor. Bu şartlar da beni "uzaktan ve mümkünse bana uygun" eğitimlere getiriyor. UZAKTAN EĞİTİMLERİN HATTA KİTAPLARIN BİLE YÜZYÜZE HEMHAL OLMAK KADAR NİTELİKLİ BİR KAVRAYIŞ AKTARIMI SAĞLAMADIĞININ DA FARKINDAYIM. İSTEDİĞİNİZ NİTELİKTE BİR UZAKTAN EĞİTİM KURGULAMANIN SİZİN İÇİN DEVASA BİR İNOVASYON OLACAĞINI DA GÖRÜYORUM. AMA BU TALEBİ KASITLA VE ÖZELLİKLE BURAYA EKLİYOR VE İSTİYORUM: BİZE NİTELİĞİ YİTİRİLMEMİŞ UZAKTAN EĞİTİMLER GEREKLİ.
Aynı şekilde ben de RUclips kanalını yurtdışından takip ediyorum ve maalesef eğitimlerinizin tarihine göre Türkiye’ye gelebilecek durumda değilim. Bence RUclips kanalınızdaki içeriklerle gerçekten çok değerli bir iş yapıyorsunuz ve canlı eğitimlerinize de katılıp kendimi daha çok geliştirmeyi ve ekonomik destek sağlamayı da çok isterim. Uzaktan katılabileceğimiz eğitimler düzenlemeniz çok çok yararlı olur gerçekten.
Kendini tanımada başka hayatlara bakmak bir fikir oluşturabilir. Bir programda bir uzman (Kim olduğunu hatırlayamadım.) kendini tanımak için farklı yaşam hikayelerini anlatan kitaplar okumayı önermişti. "Bu durumda ben ne yapardım?" diye düşünmek faydalı olabilir. Bir de hayatının anlamını bulmak, olmak istediğin kişiyi tanımlayabilmek (değerler açısından) ve "Ben bunun neresindeyim?" sorusunu sorunca alınan cevap da kendini tanımada faydalı olabilir.
Öncelikle harika bir sohbetti, ağzınıza sağlık. Anlattıklarınıza kesinlikle katılıyorum. İşin özü deneyimde, hayata geçirmekte. Bunun için de hata yapmaktan korkmamaya, cesarete ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Bu noktada desteğin çok önemi olduğuna da inanıyorum. İlk adımı atma kararını vermek için bazen birinin sizi arkadan ufak bir şekilde itmesinin işin rengini tamamen değiştirdiğini düşünüyorum
İnsan insana baka baka kendini tanır. Ne kadar çok insanla etkileşime girerse ve hatta bunu "kendini tanıma bağlamı" ile yaparsa, her kim yaparsa, o kadar çok kendini tanır, gibi bir fikrim var benim. Varmış yani, şimdi yazasım geldi. Mustafa Can okuyacağım dedi diye belki de
Kişiliği değiştirmek için eleştirel düşünme becerisini kazanmak bence en temel şey. Farkındalık dediğimiz o aydınlanma başka bir açıdan bakabildiğinde oluyor. Farkında olunca da değişiyor, dönüşüyor, döngülerinden çıkıyor, kendin olma alışkanlığını kırıyorsun. Bizim eğitim görerek aldığımız şey ise bu beceriyi köreltmek oluyor. Bilmiyorum belki tam doğru değil ama şuanki bakış açım bu yönde.
Baştan sona kadar en ince detaylardan, modelsel örneklerden ve temel etkilerinin tamamlanan tanımlardan edinilmiş bilgiler dogrultusunda cok guzel bir hazırlık yapmışsınız hocalarım minnettarım şahsim adina. En buyuk sorunlarımdan bir tanesi bu zaman içerisinde tamda anlatmak istediğinizi bende kendi çapımda bir takim gerek sizlerden gerek araştırma yazilarindan hatta bunların tabirlerini dahi bilmeden bilincsizce bilişsel yönelime kendi çapımda farketmemi sağlaması ve bu donem icerisinde kişilik gelisimi kişilik faktörlerinden ziyade kişilik bozuklukları algoritmalarına bağlı kalmalarda, kisilik tanimi yapilmadan bozukluğu üzerinde yogunlasmalarda bununda tahminimce sebebi olan duygu tanim anlam duzenleme süreçlerinin tam bir manada bilinmediğinden, kendini ifade etmenin sorunu içerisinde kendini kaliplarda bırakıp kaliplarla kisileri tanimlamalara sebeb olduğunu düşünüyorum. His ve duygu kavramlarının tam bir sürecinin tamamlanmaması tanımlarının hatta sürekli bozukluk kisilik cesitlerinde yapılmasına, faktör kisilik ve duygu durum duzenleme gibi bir amaclar olusturmamasina dönüştürüyor. Özellikle öz edinim yeterlilik saygi ve güven ve benlik düzeyleri konusunda çok ciddi kisilik oluşumu içerisinde sabotaj kisiliklere donusmelerine sebeb oldugunu tahmin ediyorum . His ve duygu terimlerinin kişilik cesitlerinin detaylandirilmasinda kisilik bozuklukları bilgisi ışığında sadece ilerleyen kişisel gelişim penceresini belki daha genisletilirse ilerleyebilmelerine sebebiyet olabilirliği ve en kötüsü binlerce milyonlarca begeni alan Sadece menfii amacli bir cok yayıncının hic alakasi olmayan temelde taban tabana zıt oluşturacak içeriklerinin de biraz tehlikesinden bahsetmenizi umit ederim. Cahil halimle surcu lisan olduysa affola hocam.
Kişiliği değiştirmek bir ihtiyaç diye düşünüyorum,peki bu ihtiyaç nasıl çıkıyor? Bir hedefle. Bu hedef; ders hedefi olabilir,insan ilişkilerini geliştirmek olabilir,gelecekte ki yapıcakların için kendine bir edinim kazandırmak olabilir vs. Bir şekilde bunları kendine entegre ediyorsun tabi her şey gibi bunun da ilk şartı istemek. Nasıl istek oluşur? Bir arayış içinde olmalısın yani o eksikliği hissetmelisin. Özellikle insan kriz anlarında daha iyi atılımlar yapıyor bu konuda.Bu kriz;aşk,ayrılık,ani arkadaş çevresi değişimi,diğerlerinde bir şekilde soyutlama,yakınını kaybetme,... Kriz senin ihtiyaçlarını ortaya çıkartıyor ve eğer sen kendi kişiliğini ameliyat yapma bilincine sahipsen bir istek doğuyor ve bunu deneyerek başarıyorsun. Ve bence bu değişim sürecini kolaylaştırmanın en iyi yolu yazmak.Her gün yazıcaksın(okuduğun kitapları,izlediğin filmleri,dizileri,dinediğin müzikleri arada not almak o dönemki psikolojini kavramana yardımcı olabilir); fikirlerini,planlarını,isteklerini,duygularını ve en acılı süreçlerini.Yukarıda bahsettiğim kriz anı geldiğinde bu yazılar senin öz değişim takip raporların olucaklar.Yazdıklarını okurken şunları sorabilirsin kendine: ●Neler yaptım,neler yaşadım da bu noktaya geldim? ●Şu an nerdeyim? ●Ne eksik,nereye gideceğim,ne istiyorum? Sonrada belki bir yıl belki daha uzun bir süreç başlıyıcak ve bir noktadakendinin tamamlandığın konusunda tatmin yaşarsan( ki hiç bir zaman tamamlanmak diye bir şey yok),ne yaptığına uzaktan bir bakmayı deneyebilirsin.Sinan hocam, Mustafa hocam inşallah yazdıklarım bir parça da olsa katkı yapar. Herkese sevgiler🖐
@@betulboke6804 Ben inanıyorum ki böyle bir yaş kıstası değişimi imkansız kılmıyor.Evet yaş aldıkça insan keskinleşiyor ve değişim zorlaşıyor(bunu Sinan hoca söylemişti yanlış hatırlamıyorsam) fakat eğer yukarıda bahsettiğim ihtiyaca ve isteğe(değişim arzusuna) sahipsek yapabiliriz,yaş almış olsak bile.Fakat benden geçti artık bir şey değişmez dersen inanç bitiyor inanç olamayınca da başlangıç fişeği bile ateşlenemiyor.Ne yazık ki çok insan bu kuyuda şu an
@@betulboke6804 Süreci genel alamayı herhalde gözlem yapmaya borçluyuz,hem kendimi hem de yakınımdakileri. Özellikle 2019 dan beri bu konulara kafa yoruyordum ve hala yoruyorum(sınav senesi,üni. derken). Özellikle kişilik değişimi çok başbaşka bir şey çünkü herkesin farklı dinamikleri var herkesin kendi yöntemleri var ve bu da çeşitliliği arttırıyor.Satranç tahtasındaki hamle kombinasyonlarının her hamlede artması gibi.Kişilik değiştirme kabileyeti de canlı ve evrensel bir organizma.Veriler artıkça çözüm ve hayatta kalma kabiliyeti artıyor
@@betulboke6804 İlk yorumda yazdığım gibi planlıyamıyorum ne yazık ki🤣.Zamanla birikenler.O an istenen bilgiler akıyor sanki.Buna bardağı doldurmak diyorlar,bardak dolunca durdur durdurabilirsen.Asıl mesele veri toplayabilmemiz.Şöyle diyebilirim son 3-4 yıldır özellikle duygusal çöküntüye yaklaştığım dönemlerde not aldım sonra bu not almayı sürekli hale getirdim.Ardından gözlem,o çok önemli hem kendimi hem de etrafımdaki her bir kişiyi. Bir de sıkıntısı olan insanlarla yan yana oldum ve onlara sürekli çözümler üretmeye gayret ettim bu da dar zamanlarda elimdeki kartları güçlendirdi tabi.Sıkıntılı insanlar insanın ömrünü yiyebilir ben de buna çok inanırdım ve sonra farkettim ki aslında bu insanları dikkatli gözlemlersek gelecekteki bir çok soruna daha rahat çözüm bulabileceğimizi gördüm. Peki sizin tecrübeleriniz neler sizde ziyadesiyle ilgilenmişsiniz,siz neleri keşfettiniz?
Harika bir ikilisiniz♥️sohbetiniz gerçek bir sohbet ve ben sizleri dinlediğimde;odamdan çoktan çıkmış,yanınıza oturmuş,sohbeti kılcal damarlarıma kadar iletmiş bir şekilde, buluyorum kendimi..Doygunluk bu olsa gerek🥰Zaman akmış fark etmemişim .çünku; ben,siz hocalarım sayesinde;gerçek zaman olan"ANDA"kalabilmişim ♥️hele ki; bu salgın sürecinde verdiğiniz hizmet paha biçilemez bir değer♥️iyi ki varsınız♥️Bu arada bugün kü konuda muhteşem;tam ihtiyacım olan bir konuydu♥️
Merhabalar, Sinan hocayı nette bir videoda “Norveç’te, Finlandiya’da yaşamak istiyorsan burada da öyle bir hayatın olacak” gibi bir sözle tanımıştım. Finlandiya’da Psikolojisi öğrencisiyim bu yüzden dikkatimi çekmişti ve çok kısa sürede neredeyse yayınlanan tüm videolarını izledim, sadece teşekkür etmek istedim :) Tam zamanında hayatıma dahil oldunuz tüm açık beyin ekibi olarak, minnettarım!
Herhangi bir şeyi yaptığımda, eğer kendimi o işte akışta bulabiliyorsam, saatlerce bıkmadan zaman geçirebiliyorsam yapmak istedigim ve ilerlemek istediğim iş oluyor.
Kafamızın içinde yaşadığımızı anlamak ve anladıktan sonra gelecek olasılıklara en uygun adaptasyon için olabildiğince her bilgi ve yaklaşıma çok açmak.
Bana göre "kendini bilmek" sonumuz gelene kadar -belki o zaman bile- tam olarak mümkün değil, çünkü her şey akarken ne biz aynıyız ne de bilmek aynı kalıyor. Kendini bilmek belki hayat boyu bilememekten geçer.
Sizi her izlediğimde mest oluyorum gerçekten. Karşılıklı konuşma, muhabbet nasıl yapılır muazzam bir örneksiniz. Ben kişiliğin bir uzantısı olan yaratıcılık ile ilgili konuşmanızı diliyorum. Bir şeyler yaratma, ortaya bir şey çıkarma öncesindeki evrelerde istikrarı nasıl koruruz? Fikirleri somut bir şeye nasıl dönüştürürüz? Bu konuda bilincimin evrilmeye ihtiyacı var. Teşekkürler. Saygı ve sevgiler.
7 aylık bir bebeğim var onunla birlikte kendimi ve hayatı yeniden keşfediyor gibiyim. onu yetiştirme konusunda bilgi eksikliğim ve endişelerim de mevcut. Yetişkinler üzerine yaptığınız bu çalışmaları bebekler özelinde de dinlemeyi çok isterim ☺️
Eğitim , süreç içinde ,kişinin kendi yaşantısında yaptığı gelişme. Sizlere canı gönülden katılıyorum, kişi deneyimleyip hayatında gelişim sağlayabilir. Ben öğrencilerime , korkusuzca soru sormaya ve elde ettiği cevapları düşünüp , yorumlamaya rehberlik etmeyi uyguluyorum. Yaklaşık beş nesilde ki sonuçlar, kendilerine ve çevrelerine değer katan yaşamlarının olduğu. Sizleri izlemeye ve paylaşmaya edeceğim. Sağlıklı zamanlara hep birlikte.
Sizi dinlerken geçmişteki meslek hayatımı sorguladım. Bize dayatılan proğramların ne kadar yanlış olduğunu anladım. Öğrencilerimizi aynı tip kişilikte yetiştirmeye çalıştık.
Benim için en zor olan şey “arkadaş” bulmaktır. Kimliği ne olursa olsun bana kişiliğini benim gibi geliştrmek isteyen birileri lazım. Herkesle konuşuyorum ama derin konuşmak, bölüşmek ve yeni fikirler bulmak istiyorum. Sizin gibi.
Ennnn sevdiğim, beni en heyecanlandıran konu.. Deneyimliyorum her gün geç de olsa edindigim bu farkındalığın 'yaşamak' olduğunu. Sizi dinleyerek derinleşmek ise apayrı bir keyif ❤❤🙏🙏🌟🌟.
Bu arada, 'kimim ben?' 'doğru yöndemiyim?' sorularıma hap bilgiyi 'numeroloji' den edindim:). Memnuniyetsizliklerimin zayıf yönlerimden kaynaklandigini keşfedince de zaten bilinçli niyetlerle rayına oturttum :).
30 yıllık eğitimci kimliğimi, bir sene önce katıldığım koçluk eğitimi ile noktaladım. O zamandan bu zamana kişiliğimle ilgili farkindaliklarim, Sinan Hocamın kitapları ve RUclips videoları ve musterimle yaptığım her seans ile gelişmeye devam ediyor.
Açıkçası şöyle bir motif vardır ya ''bir engelle karşılaştığımda bu engeli aşıp kendimi geliştirebilirim'' diye düşünmedim hocam fakat sosyalleştiğimiz süreç boyunca sizin de bahsettiğiniz gibi davranışlarımızı şekillendiriyoruz ve biyolojimize işlenmiş bu sosyal kodların esnek olmasının vermiş olduğu avantajla da çeşitli kişilik dönüşümleri mümkün diye düşünüyorum. Hazırladığınız bu faydalı video için teşekkürler
hayatım boyunca sürekli hayalimdeki meslek bu şu diyip değiştirdim ve her meslekte değiştirmemin sebebi bi meslek hakkında bilgim ve hayalimde kurduğum senaryoların gerçekliği arttıkça aslında o kadar da cool ya da cazip gelen her ne yönü varsa o kadar da cazip olmadığını gördüm şimdiki SÖZDE hayalimdeki meslek siber güvenlik uzmanı. bakalım hayırlısı. eğer hiç bir meslek bizim için özel hissettirmiyorsa mesleklerin ruhsal açıdan eğer ruhsal bir hedefi yoksa (mesela doktor olacam çünkü insanların hayatlarını kurtarmayı istiyorum) hep o meslekten yada kurduğu kalıp hayattan mutlu olamayacak. en fazla ailelerimizin dediği sözde huzurlu oluyor
Bizi amacımıza yönelik motive eden düşünceyi harekete geçmeden önce analiz etmek ve sonuçta bizi içsel olarak huzurlu, mutlu kılmayacaksa yani sadece şovsa vazgeçmek. Kendini bilmek :)
Teşekkürler bu güzel sohbeti hazırladığınız için.Kişilik gelişimiyle ilgili en önemli hammade çok klişe olabilir ama kitap okumaktır bence. Birden fazla insan tanıyıp,birden fazla duygu ve olay örgüsüyle karşılaşmak insanın davranışlarını çok şekillenidiriyor, olgunlaştırıyor. Sertifika programlarıyla ilgili olarak dediğiniz gibi maksat sertifikayı almak onu ticari bir amaçla yapmakta bir tercih tabi olabilir ama sevdiğimiz ve bizim kendimize faydalı olacağını düşündüğümüz,öğrenmek için katıldığımız eğitimler daha faydalı olacaktır. Daha çok şöyle alanımız dışında ve çok yönlü bakacağımız farklı eğitimler bizi daha iyi besleyebilir.
Kişilik gelişimini inşa ederken öfke, kıskançlık gibi toplumu negatif yada pozitif yönden etkileyen bir takım kavramların irdelenmesi, çalışma mekanizması, duygulara etkisi yada duyguların bu kavramlar üzerine etkileri bu ve bunun gibi varoluşumuzdan bu güne gelen temel kavramların anlatılmasının oldukça faydalı olacağını düşünüyorum. Nedir, ne değildir, ne dozda olmalı, nasıl kontrol edilmeli gibi.
Öncelikle yine her zamanki gibi zihnimde yeni pencerelerin açılmasına sebep olan lezzetli bir sohbet izlettiğiniz için teşekkür ederim. Değişimin (kişilik üzerine olan) sürekliliğine, kesintisiz ve sonsuz olduğuna inanan ve bunun da olağünüstü bir şey olduğunu düşünen biri olarak, kendimde olmasını artık istemediğim şeyler (reaksiyonlar, alışkanlıklar vb) için şöyle bir çözümlemem var. İstemediğim durumla ilgili bir farkındalığım oluştuktan sonra (bu farkındalığımı sağlayan genel olarak benzer konularda verdiğim ani tepkiler veya çevremin benimle ilgili benzer durumlarda yaptığı benzeşen yorumların çoğalması oluyor) değiştirmek istediğim şey için bir davranış geliştirmem gerekiyor. Bu davranış geliştirmenin yönteminin de değiştirmek istediğim reaksiyonumu ortaya koyabileceğim durumların yaşanmasından kaçmak yerine bu durum yaşandığında anlık bir farkındalık yaşayarak normalde verdiğim tepkinin dışına çıkmak ve artık dönüşmesini istediğim yeni davranışa dair bir tepki vermek olduğunu fark ettim. Belki ilk denemelerimde çok kısa süre içinde alışık olduğum eski reaksiyonuma geri dönüyorum. Ancak her defasında biraz biraz ilerlediğimde bir süre sonra artık yeni bir davranış geliştirmiş ve kendimde olmasını istemediğim şeyi değiştirmiş oluyorum. Faydasını gördüğümü düşündüğüm bu yöntemi sizlerle de paylaşmak istedim. Biraz laf kalabalığı oldu, mazur görmenizi rica ederim.
Kişilikle alakalı bazı konularda aydınlanma yaşansa bile o aydınlanmadan kaynaklı gelişmeleri karaktere yansıtmak ya da sürekli hale getirmek oldukça zor oluyor.
Bu yayınları yaptığınız için öncelikle çok teşekkür ediyorum. Kişilik gelişimi hakkında ihtiyaç duyulan başlıklar hakkında ise, yorumlarda genellikle insanın kendisinini tanımasından bahsediliyor lakin ben daha çok kendini tanıması sonrasında bulunduğu toplum , statü , coğrafya … ne derseniz artık bununla etrafındaki insanlar ile entegrasyonu nasıl sağlayacağı ( günümüz modern dünyasında iş - çevre - ekonomik koşullar sebebi ile ) konusunda zorluklar yaşandığını düşünüyorum. Toplumun yaşanan bu zaman diliminde hayat ile ilgili beklentileri o kadar farklı olduğu bir dönemde ait olduğu topluluktan farklı olan birini ötekileştirmesi çok fazla olduğuna şahit oldum. Sizin yayınını yazdığım zaman 80 milyonda 15 bin kişi seyretmiş. Rakam çok güzel ama büyük bir azınlık. george orwell’ın 1984 adlı distopik romanında dediği gibi “Cahillik Mutluluktur” teoremi insanın aklına geliyor
Benim bu kanalda kazandığım en güzel farkındalık enneagram öğretisi hayatıma kattım hayatıma girenlerin de hayatına farkındalık oluşturdum biliyorum Mehmet Özdemir açık beyin ailesinden ama sizinle birlikte Can Canan da konuk olarak görmek isterim.
Mehmet Özdemir'i nasıl keşfettiğimi hatırlamıyorum ama enneagram hayatıma düşündüğümden çok fazla şey kattı. Bu yorum aracılığı ile tekrar teşekkür ederim kendisine, Mehmet hocayı burada görmek ayrı bir keyif olurdu gerçekten:)
Videoyu izlerken iki şey aklımda döndü hep. Beden, zihin ve ruh'un eş zamanlı uyumundan oluşan çıktıyı deneyim ile birlestirdigimizde hadi yapalım anı başarıya götürüyor sanki insanı. İkincisi ise yaşam boyu bir kimlik edindim, evlendim, çocuk oldu daha bir sürü şey. Sonunda eee bu mu? dediğimiz noktada ulaşmaya çalıştığımız şeyin sonundaki tatmini aramak yerine, tüm bunları yaşarken aldığımız hazzın keyfini çıkartmak değil mi yaşamin kendisi? Teşekkürler 🙏
Her muhabbetinizi keyifle dinliyorum.Bu süreçte kendi deneyimlerimden yola çıkarak anladığım bişey bi çok şeyi yanlış anlamış olmam ve düşünce bozukluğu kaynaklı davranış bozuklukları vs vs Sinan hocam çok iyi ifade ediyor doğru düşünme becerisi geliştirmek üzerine yapılacak çalışmaların yarar sağlayacağı kanatindeyim ancak öğrenilmişlikleri bir kenara bırakıp objektif değerlendirebilme becerisi kazqnabildiğimizde eminim her bilgi dahada kullanılır hale gelip kendimize bi kaç adım daha varmamıza vesile olacaktır emekleriniz için teşekkürler🤗🤗🤗🤗
Merhaba, benim kişilik gelişiminde problem yaşadığım nokta: Genel bir hikaye oluşturmak ve diğer anlamları buraya bağlamak. Hepsini bağlayabileceğim ve kendime motivasyon verebileceğim bir hikaye oluşturmakta zorlanıyorum.
Teşekkür ederiz ufuk açıcı sohbetiniz çok güzel , her zaman entellektuel sohbet etmek istemişimdir ama çevremdeki öğretmen arkadaşlar bu tür sohbetler yerine araba , ev veya borsa gibi konulardan konuşuyorlar bense bu konular ilgimi çekiyor sinan beyi uzun süre takip ediyordum sonra takibi bırakmıştım istediğimi alamıyorum diye düşünüyordum ama bu tür programlar daha verimli oluyor ve sizinle beraber sinan bey kendini daha iyi ifade ederek sizle beraber çok ufuk acıcı oluyorsunuz yaratıcı ve geliştirici bir program canı gönülden tebrik ederim. Eğer ileride yaptığınız program gibi bir atölye çalışması yaparsanız bende katılmak isterim
Kişilik gelişiminde insanlarla ilişki uyum veya rahatsızlık kendimi tanımada en önemli doneler. Teşhis olunca tedaviler, korunma yöntemleri daha kolay bir süreçtir, bana göre.
Kişilik gelişimine kaynaklık eden en önemli haslet, insanın hayret ve merak duygusu olabilir. Yaptığınız, düşündüğünüz birçok şeyi 'Ben bunu neden yapıyorum?' diye sormadan cevap alamıyorsunuz çünkü ihtiyaç duymuyorsunuz. Sorgulamalar insanı gerçekleştirdikleri eylemlerin alt nedenlerine götürür. Aradığınız cevaplar o alt nedenlerde gizlidir. Genellikle eksikliğini duyduğumuz şeylerin peşine düşüp, onları tamamlamaya çalışıyoruz. Bazen bilinçli çoğu zaman da bilinçsiz olarak. Bilinçli olarak yaptıklarımız hayatımızı büyük ölçüde şekillendiriyor. Beni en çok uğraşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım, yaptığım şey sonucunda kendimi daha iyi ve dingin hissettiğim şeyler rahatlatıyor. Özellikle, okumak ,araştırmak öğrendiğim yeni şeylerin bende eksik olan parçalarını kendi hayatıma ikame ederek tamamlamak, aşırı motive ediyor. Bu yalnızca içsel bir süreç olmaktan çıkıp akademik hayatıma, özel hayatıma ve iş hayatıma da yansıyor. Kendinizi tanımak sınırlarınızı ve sınırsızlıklarınızı görmek hem size hem de başka insanlara ilham olabiliyor. Kendinize duyduğunuz saygı artıyor. Hayata, yaşama ve diğer canlılara olan hürmetiniz de artıyor. Çok büyük bir yapının bir parçası olduğunuzu bilmek, insanın temelde duyduğu aidiyet duygusunu beslediği gibi hayatı ve Dünya'yı her şey için daha yaşanılır kılmaya çabalamanızı sağlıyor. Dünya'yı ve canlılığı bir beden gibi tahayyül edersem vücudumdaki milyonlarca hücreden birisi gibi olduğumu, anlamlı ve sağlıklı bir yaşamın hem beni hem de tüm canlılığı desteklediğini bilmek iyi hissettiriyor.
Öncelikle katkılarınızdan dolayı teşekkürler. Ben siz model oluşturma deyince aklıma birşey geldi, tabi ki şuan da kendim uyguladigim için bir de direkt mevzuyu icsellettirdim. Girisimcilikte de örneğin is kurarken is modeli olusturursun ve onun belkemiği de değer önerisidir. Kişilik inşa etmede de ilk işin bu olduğunu düşünüyorum. Yani senin işin sonunda ne yaparsan yap ortaya koyacağın değer önerin ne? Buna net ve bir cümle ile cevap vermen lazım. Sonrasında yola başlıyorsun ve şunu farkediyorsun ilerlerken yol seni deniyor. Samimi misin? Çünkü ortaya koymak istediğin değer müthiş aslında ama samimi olmadan bir ise yaramaz. Daha sonrasında süreklilik gerekiyor başlıklardan biri de bu olabilir ki söylüyorsunuz siz de. Merdiven çıkıyorsun ama bir üst basamağa çıkmak için olduğun basamağı ve şimdiye kadar geçtiğin diğer basamakları bilmen şart ve bunları senin geçtiğini de bilmelisin. Her basamakta değer önerini bilip yola devam etmelisin.
Kelimelerle dans ediyorsunuz resmen konuşurken öyle haz duyuyorsunuz ki sanki en leziz yemeği yer gibi. Allah mutluluğunuzu daim etsin .Ben sizin prensiplerinizi , kırmızı çizgilerinizi merak ediyorum 😊
Dk. 28.00 " Eyleme dönüşmeyen bilgi pişmanlıktır " der sinan hoca son kitabında ve o kadar hakliki, yani 5 yeni hayat becerisi edinip hiçbirini uygulamiyorsan, sağda solda anlatmak için se, zihnini doldurmaktan başka fonksiyonu yoksa yanlış yoldasın, 5 yerine bir tane bilgiyi edin ve hayatına kat , deneyimle , onu yeteri kadar hazmettikten sonra , zaten durmayacan, yeni yollara girip o " ben" dediğin şeyi habire genişletmenin keyfini hep yaşamak isteyeceksin....
Konfor alanımdan çıkmaya çalıştığımda çevremdeki insanlardan tepkiler aldım. Bende kendi çevremdeki insanlardan farklı insanları tanımam gerektiğini fark ettim. Mevcut çevremdeki akraba ve arkadaşlarım kopyala yapıştır hayat yaşadıkları ve bundan hiç de şikâyetçi olmadıklarını farkına vardım. Ne zaman hayatım da farklı bir şeyler yapmaya çalıştığım da çevremden tepki alıyordum. Sonra bunun yengeç mantalitesi olduğun öğrendim. Kripto para işine girdim ve biraz kazanç sağlayınca kimi takdir etti kimi de zamanın da karşı çıkmış olan bazı arkadaşlarım bana sonrada ben sana bu fikri verdim diyor kimi de hâllen şüphe ile bakıyor.
Bence kişilik gelişimi için en önemli ve ne gerekli şey insanları dinlemek insanlar kendilerini ifade ediyor bir şekilde yada, sorun kendi başına bu zaten, ifade edemiyor. Hangi konuda kendini ifade edemiyorsa o konuda kendini tanımıyordur o konuda güvensizdir. Dinlerken olabildiğince yargılamadan zararlı olabilecek şeylerin örneklendirmesi gösterilmeli ve açıklanmalı 3 günlük ömrümüzde hep bir pencereden bize gösterilenle hareket ediyoruz insanları dinlediğimiz takdirde başka pencerelerden aynı görselin nasıl olduğunu anlıyoruz.
Aynı küçük bir çocuğun öğrenirken doğal olarak yaptığı gibi etrafımızdaki insanların davranışlarını farkında olmadan aynalıyoruz, kopyalıyoruz, onları örnek alıyoruz. Bence bu bir insanın kişiliğinde yüksek oranda etkili.
kendimi kavramak için her anlamda en özgür olduğum durum içerisindeki seçimlerimi incelemeye ihtiyaç duyuyorum ama henüz tam anlamıyla özgür olabildiğimi düşünmüyorum, kendi evime henüz çıkmadım maddi bağımsızlığımı kazanmadım vb. , yani koşulların bana dayattığı seçimleri değil de kalbimin bana dayattıklarını deneyimlemeye ihtiyaç duyuyorum.
Duygu gelişimiyle ilgili sinirlenmenin mekanizması ve bunun öfkeye dönüştüğü ya da hiç gösterilmediği alanları konuşabilirseniz çok büyük şeyler katabiliriz hayatımıza
Benim kendimi fark etmemi sağlayan sanırım en büyük etmen kendi hayatıma ilahi (genelleyici) bir bakış açısı kazandırdığım zaman oldu. Yani karşımda çok fazla seçenek olduğunu, herkesin bir yerlere koşturduğunu görünce aslında biraz daha hayata dikkat ederek çok basit görünen şeyleri kendi içimde tartıştığım bir aşamaya kendimi getirerek biraz farklı yaşamaya başladım. Ben hayatın düzgün artan bir şey değil de sürekli farklı ve tekrarsız değişen ama nasıl değişirse değişsin ben kendimi dinleyince bir şekilde benim bu kendini tanıma meselesinde her zaman doğru yerde doğru zamanda doğru şeyi yapmamı sağlayan bir şey olduğunu fark ettim. Sanırım sizin Kaos bakış açısı diye anlatmaya çalıştığınız şey de bu. Bu şeyi tanımlaması benim için zor ama bu bakış açısı belli başlı olaylar örüntüsünde hiç umulmayan bir yerde ve zamanda kendi hayatımı anlamlandıran ve sanırım anlamlandıracak bir şeye doğru götürdüğünü sanıyorum. Bu tek anlamda değil hayatın her alanında oluyor gibi bir görüşüm var. Yani bence eğer bu kişiliğin esnek bir yapıya sahip olması gerekiyorsa bunun içinden kaos bakış açısı kesinlikle eksik olmamalı hatta muhtemelen temel taşı olmalı. Kişi hayatın hiç bir zaman kendi istediği gibi olmayacağını ama genel bakmayı bilirse aslında gerçekten ona lazım olan şeyin ona belki de hiç ummadığı yerlerden geleceğini bilemeli.
Kişinin kendini bilmesinin hayattaki en önemli gaye olduğu aşikâr çünkü kendini tanımayan, anlamayan insan ne istediğini bilmez ve dış etkenler aracılığıyla bu hayatı yaşadığını düşünür. Kendi fikirleri, düşünceleri, olguları olduğunu sanır fakat bu bir yanılgıdan öteye geçemez. Ben kişinin kendini bilmesi için gereken farkındalığı bakış açısıyla kazanabileceğini düşünüyorum. Gerekli olan süreçler kendimizi dinlemek, anlamaya çalışmak, farketmek ve hayata geçirmek. Bu mükemmel içerik için de ayrıca teşekkürler!
Zenginlik düşünce şeklinde başlar! Miktar düşünceyi zihninde harekete geçirken kişi tarafından sınırlanır. İnanç sınırları kaldırır! İstediğiniz şey için hayatla pazarlık etmeye hazır olduğunuzda, bu yolu geçişinizin bedeli olarak hatırlayın. Bu düşünceyle kendimi değiştirmeye başladım
Ben uzun zamandır sizinle birlikteyim ve yaptığınız işi şöyle tanımlıyorum “hayatı doğru yaşama kılavuzluğu” Sinan hocayı ilk Ayşe hanımla olan ateizim tartışmasında tanıdım ve ilk kez ‘hiç böyle düşünmemiştim’ dediğim programdı. Ondan sonra çok kez hiç böyle düşünmemiştim dedim sayamam bile. Ama siz olayları, durumları o kimsenin bakmadığı yerden baktırdıkça bende inanılmaz değişimler oldu süreç içinde. Yani sizin “aslında böyle de olabilir” bakış açınız ve korkusuzca “bilmiyorum” diyebilmeniz bende çok şeyi değiştirmiştir.
kendimi bilmeye ilk olarak kendimi olduğum gibi kabul ederek başladım. Hep kontrolün elimde olmasını isteyen, duygularımı kabul etmeyip kaçan bir insandım ancak insan olduğumu, duygularımın beni bazen kontrolün dışına çıkarabileceğini ve bunu kabul etmem gerektiğini anladığımda değişti her şey. Hata yapmanın da doğal olduğunu ve zaaflarımın da olabileceğini kabul ettim. Sanki bir robotmuşçasına kendimi her daim kontrol eden hep bir çizgide devam etmeye zorlayan içimdeki o sesi de kabul ettim. Şimdi ise kendime şefkat gösteriyorum bu şekilde kendim kendime açılıyor ve bilmeye başlıyorum. 19 yaşındayım bunca yıl nasıl kendime yabancı olarak yaşamışım; toplumun, çevrenin baskı ve dayatmalarına karşı olacağım derken ben benim üzerimi kapatıp sesimi kısmışım. Şimdi kendimi sadece kendime tanıtmakla kalmıyorum dışarıya karşı da utanmadan, saklamadan gösteriyorum.
Kendinimi nasil gelistiririm ? Veya nasil kendimi iyi tanırım benim rengim ne?benim şuana kadar öğrendiğim tek şey konforu terk edip korkularının üzerine gidebilmek aileden uzak yaşamak kendi başina Problem cözebilme etkisi Verdiniğinì farkettim.yannizlik önemli ve kendini sevme becerisi yani kendini olduğu gibi seven hatalariyla günahlariyla sevablariyla kabul edebilmiş olmak muazam bana yardim etti .ve bilmiyorum diyebilmek...bilmiyorum ve ben bunu dile getirebiliyorum...bu yüzden kendimi daha cok seviyorum.bir şunu söyleyebilirim.ki bu dünyaya boşu boşuna gelmediğimizi düşünüyorum bir nedeni var!ben küçüklüğümden beri hep hemsire olmak istemistim..ve bunun icin elimden gelenin hepsini yaptimzor bir yolculukta başardim başka bir ülkede başka bir kültürde...hayalim di...cok sükür oldu.hayat amaci önemli suani kabul etmek elindeki olanlarla yürümek.ben kimim ne istiyorum.nasil bir insan olmak istiyorum.bu hayattatki görevim ne.bu dünyaya sadece yeyip immer icin gelmediğimin farkindayim.hic birsey de yapamassam aynadaki bene gülümsüyorum.etrafimdaki insanlara selam.veriyorum.hastanede calisirken hastalarimi dinleyip yüzün tebessüm.görmek beni mutlu.ediyorum.bazen cok basit sadece herseyi kendini olduğu gibi kabul etmek ve tebessüm etmek kabul etmek kendinden kaderinden ve Rabbimden razi olmak.acisiyla tatlisiyla kabul etmek..bir hedefim.daha var hemsireyim ama hemsireliği öğrezmek istiyirum.imsallah öğretmen olurum.nice Gökcelere yardim.eli.uzatabilirim.yani.yanmadan düsüp kalkmadan ağlamdan mücadele etmeden ayrlik olmadan kaybetmeden olmuyor önce insan önce insan olabilmek önemli.sadece insan doğan cüceloğlunun insan insana kitabiyardim etti...tavsiye ederim....sevgiler
Sinan Hocanın dediği gibi" ödülü içinde saklı" cümlesindeki ifade ettiğini yaşıyorsun resmen :) Dahası nerede demek yerine elindeki malzemeyle en iyi yemeği çıkarmaya çalışan aşçı misalini hatırlattın . Hayatında bu ve benzeri atmosferdeki insanlarla karşılaşabilmen dileğiyle . Kitabı da inceleyeceğim teşekkür ediyorum .
Öncelikle çok teşekkür ederim böyle bir söhbet için. Azərbaycandan sevgiler🥰 Hocam ben de kendimi geliştirmeğe,tanımaya çalışıyorum. Gün içerisinde de bunun için bazı şeyler yapıyor, hedeflerim için çabalıyorum. Lakin bazen bir yetersizlik duygusu oluyor, sanki daha çok şey yapmalıyım amma yapmıyorum ve ya yaptıklarım yeterli deyilmiş gibi. Bu zaman da kendime soruyorum peki ne yapsam daha yeterli olur? Mesela okuduğum bölümle alakalı online eğitim veriyorum ama hani bir kursda filan da çalışa bilirim bundan ilave olarak. Onu da bir keresinde yaptım, iş qrafiği çok ağır geldi bana ve durdurdum. Demem o ki böyle ikilemde kaldığım anlar oluyor, acaba daha çokmu şey yapmalıyım , insanlar neler yapıyor ben de sadece evde kendi hedeflerim için bir takım şeyler yapıyorum falan. Yazımda bazı hatalar ola bilir kusura bakmayın🙂 Güzel,verimli bir hafta diliyorum her kese🥰
Kendimi ifade ederken fazla detaycıyım. Bir konuyu anlatırken alt başlıklarım var ve benim için önemli olduğunu hissediyorum. İptal etmeyi düşündüğümde eksik hissediyorum. Ama insanlar net bir bilgi istyor. O da beni eksik hissettiriyor. Egitimciyim. Bu konuda kendimi çözümlemek istyorum. Çünkü bana göre benim yaptığım doğru...
Bana göre fazla detaycı olmanız, iyi bir ögretmen olmanızdan kaynaklanıyor olabilir. Tanıdığım birçok öğretmende bunu görüyorum. Bu durum da günlük yaşamda ve kendini ifade etmede de görülüyor.
@@sabriyeacar6954 Bu durumda kendimi sorgulattırıyor. Günlük yaşamda bazı şeyleri daha mı kısa kesmek gerekir? Kısa kesmeyi denediğimde yetersiz hissetmem/eksik hissetmem benim sorunum mu ? Çok sorguluyorum... Sanırım üstüne biraz daha düşünmem gerek.
Merhabalar, tüm bölümlerinizi eksiksiz izlemiş bir seyirciniz olarak katkı sunabilme ihtimalinden mutluluk duyarım. Söyleyeceklerimde nlam kaybına mahal vermeyip, bir yandan sözü de gereksiz uzatmadan düşüncelerimi aktarabilirim umarım. En genel haliyle kişiye tatmin sunan iyi yaşamın; toplum ve yakın cevrenin bizden beklentileri ile mizacımıza uygun olan yaşam arasında yaşanan gerilimden damıtılan bir denge ile inşa edildiğini düşünüyorum. Sanıyorum ki bu dengeyi kurabilmenin en olmazsa olmazı, hayat boyu 5 duyumuz gibi sürekli çalışan kritik düşünebilme yetisidir. Kendisiyle yüzleşebilme , hayatının her adımında kendini gerçekleştirme isteğinden ileri gelen yaptığı hataları embrace edebilme ve daha iyisiyle değişebilme , en önemlisi de sürekli kazanma doğrultusunda değil, kritik düşünme sürecinden geçirdiği ve kendi edindiği değer sistemi ne diyorsa hayatını o yönde evriltebilme cesaretine sahip olmanın önemli olduğu kanısındayım. Kritik düşünce sanırım likiditesi en yüksek assetimiz, bilgelik okulunuzda belki de en çok buna yer verilmeli diye düşünüyorum. Yolumuzun kesişmesi dileğiyle, sevgiler .
Kendimi bilmede farkındalık, gözlem ve bakış açımı değiştirmeyi kullanıyorum. İşime gelmese bile farklı bakmayı deniyorum, ki bunun da faydası oluyor. Aynı zamanda değer verdiğim çevremdeki kişilerin (3 veya 4 kişi )benimle ilgili şikayet ettiği konuda dönüp kendime bakıyorum neden böyle yaptım diye kendimi sorguluyorum. Kişisel gelişim, istemek ve harekete geçmek ile oluyor. Tabiki hayal kurmakta etkiliyor. Bol bol hayal edin. Doğan Cüceloğlu'nun Savaşçı kitabi ve Don Miguel Ruiz Dört Anlaşma kitabı farkındalık konusunda bana yol açtılar.
Kişiliğimde bir şeyleri değiştirme çabasına giriştiğimde fark etmeden baştan beri varsaydığım bir şey belki bir arzuyu gözlemledim. İnsan kendi kişiliğiyle alakalı bir takım şeylerden önce bir memnuniyetsizlik duyuyor ve bir değişme ihtiyacı hissediyor. Daha sonra bir arayışa gidiyor: hem kendini daha iyi anlamak adına hem de değişmek için atabileceği adımları, somut olarak yapacağı şeyleri öğrenmek için. Ama değişim sürecine bir proje gibi yaklaşıyor. Başı ve sonu olan bir proje. O bir şeyleri yapacak ve daha sonra bir gün, sanki bir okuldan mezun olurcasına, değişecek ve istemediği özelliğinden kurtulacak. Bu değişim bir “nokta”da olacak. İşte varsaydığım yada arzuladığım şey buydu. Fakat işler öyle yürümüyor. Değişimin kendisi çok küçük adımlarla ilerliyor ve insan alışkanlıklarını kısa süreli bir gözlemle fark edemiyeceği kadar yavaş değiştiriyor. Bu insana zaman zaman yaptıklarının hiçbir işe yaramadığını hissettiriyor. Ama uzun bir süre sonra kendi içinde yüzdüğü suyun farkına varan bir balık gibi davranışlarının değiştini fark ediyorsun. Ve bu çok tatmin edici oluyor.
Kendimizi tanımak için neyi bilmemiz ve adeta yanımızda azık olarak neyi taşımamız gerek ? Tabi ki her insanın apayrı bir dünya olduğunu hesaba katınca sonuçlar da bir hayli dallanıp budaklanıp çeşitleniyor tıpkı bir ağaç gibi. Hani her ağaca aynı miktar su ve mineral verilmeyeceği gibi her insana da aynı yöntem ve onun teknikleri verilmemeli kişinin nabzına göre şerbet aranması gerektiği kanısındayım. Evvelinde kişinin sohbetinden ve inançlarından biz kendisini tanırken kendisindeki hazinenin anahtarını kaybetmiş olan kişi de kendi zihin odalarında o anahtarı aramaya başmalı. Bu yolda hem kendi zihinsel mimarisini bilecek¹ hem de hem de kendisinin var olduğunu, yaşadığını , hissettiğini, gördüğünü vb. farkındalıklara sahip olacak . Sinan hocamın deyimiyle: "Aga bir dakika ne oluyor " basamağına çıkacaktır . Bu andan itibaren kişi kendini mümkün olduğu kadar objektif bir şekilde; aldığı kararları ,hissettiği duyguları, düşündüğü düşünceleri sorguladıkça kendisindeki kendisinin(bir ben vardır benden içer-u) bir ömür boyu çıktısını alıp aynı zamanda kendini güncel olarak takip edecektir. Yani özetle genel kapsamlı tarama yapmak ve bozuk dosyaların içeriğine inip gerekirse tamir etmek gerekirse de içeriğini değiştirmek ve bunun yapılabilir olduğunun ama belli bir emek istediğini farkında olma bilgisidir . Az önce bendeki benden bahsetmiştim . Bu kavrama genellikle tasavvuf alanında çokça değinilip anlamı bir tek manevi olarak sınırlı değildir . Özellikle Yeni Dünyanın Cesur İnsanı'ında benim bakış açımla bizdeki biz ile adeta Can ve Canan hocalarımızın sohbet ettiği gibi sohbet etmek kendimizi tanıyıp kişisel ve bilişsel olarak bizi daha da geliştirebilir. Sanki içimizdeki bizin , bizden 10-15 yıl ileriden gittiğini düşünüp adeta bu yolla ölçülü bir şekilde rehber edinebiliriz. Bu sayede kişi gelişim ve farkındalık yolunda kendini başkasıyla kıyaslamak yerine adeta kendisini dününe göre değerlendirip önünden ilerleyen kendisindeki kendisine bakmış olacaktır . Bu da günümüz kıyasıya rekabetin olduğu adeta sertifikaların kart oyunu gibi ellerde tutulduğu zamanda birinin belirlediği kulvardan koşmak yerine kendi istediğimiz kulvarı seçme konusunda bir nebze de olsun yardımcı olacaktır . (Sertifika muhabbeti tazeyken şunu da ek olarak söylemek isterim . Günümüz sistemi evet bunu istiyor almaktan da zarar gelmez lakin sertifikanın sizdeki merakı ve tutkuyu öldürmesine de izin vermemelisiniz . Çünkü o kağıt parçası sanki bir tamamlanmışlık ve olmuşluk hissiyatı verdiğinden sizdeki gelişime de yüksek ölçüde zarar verebilir . Özellikle eğitimin son demlerine doğru sizdeki uyandırdığı alma sabırsızlığı konuya değil kağıda odaklandırması ve durumun etkisinden çıkamayıp uyanamamaya sebep olabilir. Özellikle bu kalıp ile hareket edip işin aslının o şekilde olmadığını acı bir biçimde öğrenince kişi bu andan itibaren ya daha çok kendisini uyuşturmak isteyecek ya da acı bir şekilde aymanın verdiği şokla zararın neresinden dönersek kardır diyecek[ jetonun kimsede geç düşmemesi ümidiyle efendim]) Hayatın içindeki her şeyin geçici olması hakikatiyle sürekli yüzleşmek . Bilimsel çıktıya göre öleceğini bilen tek canlı insanın kendisidir . Evet bir gün kesinlikle öleceğiz ama o sebepten ama bu sebepten yani eski bir deyişle korkunun ecele faydası yok. Çoğu zaman insanlar ölümden konuşmaktan pek bir gayretle uzak dururlar , sadece dursalar yine iyi artık farkına vardıysak mezarlıklarımız bile şehirlerin kilometrelerce uzağına inşa edilir oldu . Hal böyle olunca insanın fıtratı gereği nisyan sahibi olduğundan ölümünde unutması işten bile olmuyor. Bunun sonucu olarak insan dünyaya dalıp sistemin çarkına su taşıyor yani ihtiyacım yok demekten mahrum kalıp adeta oltayla tutulan elmanın peşinde koşan at gibi bir o yana bir bu yana koşuyor. Ve bölümde de bahsedildiği üzere elinde sonunda pek az kişiye nasip olan o elmayı aldığı zaman " bu muydu onca uğraşın sonucu" olup hüsrana uğruyor. Özetle kişinin kişisel ve bilişsel gelişimi için bilip kavraması gereken azık bilgilerden bir diğeri de ölümü gün içinde hatırlaması gerektiği bilgisi ve unutmanın bir insan için normal bir şey olduğun lakin unutulmaması gereken şeylerinde bu gelişim için her zaman elzem olduğunu bilmesidir derim . Edebiyatımızdaki Yunus Emre'nin bir dörtlüğüne de dikkat çekmek isterim bu hususta : Her sözde bir nasihat var. Her eşyada bir ziynet var . Her işte bir ganimet var . Mevlam görelim ne eyler. Ne eylerse güzel eyler . Bu noktada ise kişisel gelişimde kişinin kendisini ve karşısındakileri hatta ve hatta nesneleri dahil hiç bir zaman değersiz görmemesi gerektiğidir benim fikrimce . Bu da kadimden gelen temaşa ve tefekkür kavramlarının kişinin gelişimi ve farkındalığı için ne kadar önemli olduğunu anlatır. İnsan yaptığı mesleği , işi, uğraşı her ne ise her zaman ilk zamanki heyecan ile yapmalı ve ara ara amatörce bakıp yeni şeyler keşfetmeli. Çünkü özellikle bu devrin insanının basireti dar olduğundan her insanın o işte kaçırdığı noktalar muhakkak vardır . Bunları aramaya koyulmalı ve gelişimde bir tuğla daha eklemeli kendi mimarisine. Belki de o nokta öyle değerlidir ki yepyeni bir buluşu fikri bu gün ya da ileride gündeme getirebilir kim bilir ? Kişi hayatın bir anamorfoz sanatı olduğu bilmeli eğer o an tabloyu ve eşyalar karmaşıklığını anlamlandıramadıysa muhakkak daha da doğru açıyı aramalıdır diyebiliriz . (Kadim olan sözlere değer vermeliyiz çünkü akıl ve deneyim süzgecinden süzüle süzüle olabildiği kadar saflığa ulaşmış sözler anlatılar adeta hayat kurtaran yol gösteren soyut rehberlerdir bizim için .Düşünün ki bir söz insan ilişkileriyle ilgili olsun o zamanda söylenip bu zamanda bile çalışıyorsa insanı anlamamıza ne kadar büyük katkısı olur.) ¹ Zihinsel mimarinden kasıt insan doğduğu andan itibaren ölene kadar sürekli bir veri yağmuruna maruz kalıyor . Bunun sonucunda o kişi evvelinde ailesinden olmak üzere bir çok kalıbı da beraberinde görüyor(öğrenmek farklıdır çünkü öğrendiği zaman kalıbın mimarisini de mutlaka bilir ) . Elbette bu kalıplar canlının psikolojik bakımdan ayakta durması için var lakin bu kalıplardan inşa ettiği zemin ve onun üstüne kurduğu barınak bir süre sonra zindana dönüşüyor . Kişi inşası bitmiş bazı noktaları bilse de mimari planı bilmediğinden bunlara da dokunmak istemeyip " Aman abi böyle iyi dokunma zaten zor duruyor " modundan çıkamamasıdır .Belki de mimari planı burada öğrenebilir gerektiği noktalarda taş değişimine giderek tersine mimari yapabilir .Çünkü kendini tanımadaki süreç bir harçtır ve gerektiği yerde bina da inşa eder boşluk da kapatabilir. Kaynaklar : Kendi hayatımdan , İFA serisinin ve Yeni Dünyanın Cesur İnsanından aldığım derslerdir . Edit: Toparlayabildiklerimi buraya aktarmaya çalışacağım , buraya kadar okuyan herkese ayrıca bir teşekkür edip eksik noktaları yazmaları yanlış bildiklerimi düzeltmelerini rica ederim .
İhtiyacımız olan kişilik özelliğiyle toplumun, sosyal medyanın, vs. ihtiyacımız olduğunu düşündürttüğü özellikleri nasıl ayırt edeceğiz? Mesela yıllardır özgüvenin önemiyle ilgili yüzlerce konuşma dinlemişizdir ama belki de herkes özgüvenli olmak zorunda değildir ya da özgüven onların anlattıkları sonucunda zihnimizde oluşan özgüven değildir. Diğer bir örnek güçlü olmak. Herkes güçlü olmak zorunda mı? Yoksa sağlıklı olan bazılarının güçlü bazılarının güçsüz olmasıyla dengenin sağlanması mı? Sanki sorunumuz yapacaklar listesini uzatarak hiçbir şey yapmamak gibi geliyor.
Kendini bilmek güzel bir şey hocam ama farkına varmak ve irade etmek gerekiyor. Bu iradeyi nasıl sağlayabiliriz ve nasıl devam ettiririz? Şüphecilikten nasıl kurtulabiliriz? Sevgiler ☺️🙏🏻
Mustafa Bey, yorumları tek tek okuyacağınızı bilmek güzel :) Yetişkinlerde kişilik gelişimi diyince kişilerin mevcut duygusal sorunlarıyla nasıl başa çılacakları konusu da dahil olacak mı? Olmayabilir tabi, ama dönüp dolaşıp konu oraya muhakkak gelecektir diye düşünüyorum. Çocuklarımızı uygun pedagojik yaklaşımlarla yetiştiremiyoruz maalesef ülkemizde (son yıllardaki kısmi aymalar hariç). Sonuçta şu anki yetişkinlerde, yetiştirilme hatalarından kaynaklı sorunlar var (bir işe sebat edememenin, motive olamamanın kök nedenleri bunlar da olabilir mesela. Ya da aşırı mükemmelliyetçilikten ertelemenin). Kendini gerçekleştirmek isteyen gençlerimizin önünde bunlar birer blokaj. Bu ilk blokajlarını aşmaları kişisel gelişimin ön koşulu gibi düşünüyorum. Gençlerin maddi durumları psikolog görmeye müsait olmayabilir. Orta-hafif durumlar için (diğer pek çok işleri dışında tabi) ücretsiz ulaşıma açık,kendine yardım kitapları, videoları ve en son robotları yapan Dr Alp Karaosmanpğlu ve Dr Alper Hasanoğlu ve ekipleri var. Belki güzel bir etkileşim doğar diye bahsetmek istedim. Tekrar çok teşekkürler zihnimizi açan sohbetleriniz için.
Çok saygıdeğer insanlar merhaba, sizden ricam disiplin, irade, istediğin şeyi başarabilmek için gereken yol haritası tarzında bir video izlemek güzel olurdu. Teşekkür ederim...
Ben dinlerken zamana ihtiyacım olduğunu fark ettim. Pandemide hayat yavaşlamışken gün içinde kendime vakit kaldığında kafamda boşluk doldurdum. Ama ne zaman gündelik hayat akmaya başladı ben yine sürüklenmeye başladım. Artık daha farkında olduğum için daha zor her şey sanki. Ama ümitsiz değil.
Kaosun her ne kadar dünyanın doğanın içinde bulunduğu durum olduğunu bu tartışmalarda bolca belirtse de Sinan hocam şeyi merak ediyorum: Benim kaotik tanımımda çok fazla yapılması gerekenler listesi olması ama uygun bir nasıl yapılacak listesinin olmaması geliyor. Nasılını hazır almaya alışmış benim gibiler için, bilmediğim bir yolda daha az rehberle nasıl korkumla baş ederek yürüyebilirim acaba.
Benim mürşidim hatalarım, cehaletim, yanlışlarımdı. Onlar yüzünden acılar çektim, bedeller ödedim, utançlar yaşadım. Sonra, kendimden utanmanın çok daha etkili olduğunu farkettim. Yoluma kendime karşı dürüst ve saygılı olmakla devam edebileceğimi anladım. Fakat bu çok zor. Cesur olmak gerekiyor, kendinle ilgili eksik ve kusurları kabullenip değiştirebilmek için. Çok çalışmak gerekiyor ve ben hâlâ başaramadım...
Hocam bence tükenmişlik gerekiyor. dış dünyaya verilen enerjinin yoğunluğu azalmaya başlayınca iç dünyaya dönüş başlıyor . Dış dunyadan alınan haz yetersizlesmeye dış dunyadaki gelişimin ruhsal gelişimdeki doyuma ulaşılmayagini anlayınca kişi iç dunyasina dönmeye, iç dünyasını geliştirip duygularını fikirlerini fazlasıyla tüketmeden daha dingin daha dengede yaşamanın yolunu bulmaya çalışıyor
Sevgili hocalarım, bu konuyla ilgili karşınıza daha donanımlı çıkmak adına hazırlıklarımı sürdürüyorum. Açıkbeyin ofisinde ne yapıp edip sunumumu gerçekleştireceğim. Kapıdan kovarsanız bacadan, bacadan kovarsanız boş bir pencereden sızma girişimlerim olacak :) Enneagram navigasyondur, öz farkındalık hakkında harita çıkartır ama Gurdjieff 4. Yol öğretisi içselleştirilmeden kullanılan öz farkındalık, eylemsiz farkındalıktır. 5-10 yıl sonrasına yaptığım videolarda ve atölye çalışmalarımda temel aldığım konu, bu iki kadim bilginin sentezi. Sunumda görüşürüz Sağlıcakla kalın :)
Aslında kafamda pek çok şey var yazmak istediğim. Ama nereden başlayacağım bilemedim. Deneyimler yaşarken kimlik ya da kişilğimizde duygularımız nerede olmalı? Mantık nerede olmalı? Tepkilerimizi verirken nelere dikkat etmeliyiz. Bu arada sayenizde farkettim ki, kimliğimi kabul edip bi kenara daha ergenliğin sonunda koymuşum. Önemli olan hep kişiliğim olmuş. Onunla ben uğraştıkça da başkaları da dürtmüş. Bir de; etrafa farkındalığım çok yüksek, yani olan olaylar esnasında hep 2-3 adım sonrasını tahmin edebildiğim için stres yaşıyorum, özellikle olumsuz gelişen olaylarda, stresim de dışarı çok yansıyor, bunun için ne yapabilirim bir türlü bulamıyorum, bu yönümü törpüleyemiyorum. Bu konu hakkında da bir ışık bekliyorum sizden. Her zamanki gibi aydınlatıcı, düşündürücü idi sohbetiniz. Emeklerinize, yüreğinize sağlık.
Kişilik gelişimini en büyük destekçisi bence önce kişinin kendini sevmesi ve sevgi ile beslenip büyümesi gerekiyor. sevgi devamında umudu ve her koşula rağmen kabul ve şükürü de getirecektir. Kendini sevmeyen birisinin ' dur kendimi geliştireyim veya kendimi tanıyayım' gibi bir derdi olmadığı gibi uzakta ve dışarıda aradığı şeyler ile hayatın içinde kaybolabiliyor. Kişi kendinden razı ise seviyor ise, emek ediyor, inşa ediyor ve bu yaptığı işe, bir selam verişine, duruşuna, merhametine yansıyor, diye düşünüyorum. Sohbetiniz çok değerli, teşekkür ediyorum.
Yayını izlerken hep kendi hayatımdaki deneyimler ve Mustafa Bey'in tespitlerinin karşılaştırmasını yaptım. 2010 yılında kimya mühendisi olarak çalışırken sevdiğim işi, iş arkadaşlarımla da daha uyumlu yapmak için yaşam koçluğu eğitimi aldım. Kişisel gelişimle ilgili de çok kitap okudum. Aldığım eğitimlerdeki ya da okuduğum kitaptaki hiç bir bilgiyi karşı tarafı manipüle etmek ya da Sinan Hoca'nın ifade ettiği gibi onunla savaşmak için kullanmadım. Ben bu iletişimi kendi içimde nasıl yumuşatabilirime odakladım. Bunun için ne kadar çok gayret göstersem de 2013 yılında kimya mühendisliğinden ayrıldım. Sosyal medyadan aldığım bilgileri insanın yaratılışını fark edebilmesi için paylaşmaya başladım. Burada kendime yeni bir kimlik edinmem gerektiği için bu spiritüel rehber kimliği ortaya çıkmak zorunda kaldı.
Spiritüel rehberlik yaparken de önce kendim için aradım cevapları. Bulduğum cevapları hayatıma uygulamaya gayret ettim. Cevabı bulup, bunu kendim için uyarlayamadığımda da ben bu cevabı buldum ancak kendimde yapamadım, dilersen bunu deneyebilirsini hep ifade ettim.
Yolculuğumda zaman zaman tek yönlü bilgi ile ilerlesem de her zaman çok yönlü bilgiyi araştırdım. Bu araştırmalarım sonucu Sinan Hoca'yla RUclips'da karşılaştım. Ruhsal deneyimlerimin hepsinin sinir bilimsel alt yapısını anlamaya gayret ettim. Hem insanı hem de toplumu anlamak için açıköğretim sosyoloji bölümünde okuyorum.
İlim, bilim, din ve spiritüelliğe ait bilgileri öğrenip, daha sonra bunları sentezlemeye gayret ediyorum.
Bu kadar uzun uzun yazma nedenim, bir insanın bilgi edinmeye çıkarken ki niyetinin önemini ifade etmeye çalıştım.
Doğru yanlış birçok bilgiye ulaşacağız. Mustafa Bey'in ifade ettiği post truth kavramı ile bunu artık daha fazla deneyimleyeceğimiz aşikar duruyor. Burada bilgiyi sunanlardan çok alıcı olarak bize sorumluluk düşüyor. "Bu bilgi doğru mu? Bana ve topluma faydalı bir bilgi mi?" sorusunu kendimize sormalıyız. Otokontrol burada çok önemli oluyor.
Son olarak yetişkin ve erişkin kavramları ile ilgili bende şöyle bir açılım oldu.
Yetişkin, yaş almış kişiliğinin farkında olmayıp; kimliği ile yaşayan insanlar.
Erişkin, yaş almış kişiliğinin farkında ve kişiliğindeki erdemli insan ya da kamil insan ile uyumsuz alanların farkında olup kendini dönüştürme yolculuğuna çıkarmış insanlar.
Yetişkin kelimesini ben çok fazla duyduğum ve kullandığım için, gözlemlerimden kavramın içi bende bozulduğundan böyle bir açılım ortaya çıkmış olabilir.
Hocam bahsettiğiniz kısımlarla ilgili kişiliğimizi bulma yolunda en çok zorlandığım şeylerden biri "Değer" ve "Değer yargısı" arasındaki ince çizgi. Değerler Eğitimi üzerine bir içerik paylaşırsanız bizim için çok faydalı olacağını düşünüyorum
"Bildiklerin değil yaptıkların seni geliştiren" bugün kendime aldığım büyük ders....
63yasinda hiç diploma sahibi değilim, yüze yakın kitap ancak okumuşum dur, okumayı seven biriydim ,ek olarak yazmak önerisini kendime kılavuz seçtim, Doğan Cüceloğlu ,içimizde ki çocuk kitabında okumuştum, doksanlı yıllarda,bu gün sizleri severek ve her kelimenizi anlayarak dinliyorum, bunu bireysel çalışmalarıma borçluyum,her insan hedefine ulaşa bilir yeterki kendine dönüp bende ne var diye bakmayı öğrensin,benim çıkış yolum yazarak kendimi tanımak oldu.Saygilar.
Merhabalar Sinan hocam ve Mustafa hocam.
Kendi kişisel yolculuğumuza yönelik Mustafa hocamın talebini açtığı farkındalık üzerine kendi yaşamımdan yaptığım birkaç çıkarımı paylaşmak istedim.
Yaşamımda bilişsel anlamda ciddi kırılmalar yaşadığım bir tane özel dönemim vardır. Bu dönem aidiyetlerden mekansal olarak uzakta yaşadığım bir dönemdi.
Bana o güne kadar "giydirilmiş"/belletilmiş birtakım zihinsel kalıplarım ile konforlu bir dönem geçiriyor idim.
Eşzamanlı olarak kendi yeteneklerim ve olanaklarım ölçüsünde kendime bir dünya yaratmıştım. Müzisyenlik/Mühendislik/Sporculuk ve benzeri alanlarda geçmişten getirdiğim birikimlerim de mevcuttu ve yeni sentezler-sosyal ilişkiler sayesinde bu dünyam iyice genişlemişti.
Ne zaman ki kendi elim ile yarattığımı düşündüğüm o dünya benim zihinsel belirlenimlerim doğrultusunda tek tek yıkılmaya başladı, ben büyük bir buhran dönemine girmiş bulundum.
Kendi düşünce dünyam ile dış-nesnel dünya arasında bir mutabakatın olmadığını zor da olsa bu süreçte fark ettim.
Birkaç aylık sıkıntılı ve uykusuz geçen bir inziva dönemimden sonra tekrar mekansal bir değişiklik yaptım.
O günden sonra kendi elimle kendimden yeni bir kişilik oluşturacağıma söz verdim.
Ve bu programda sıklıkla tekrarladığınız gibi hocalarım, o dönemde Açıkbeyin ile tanıştım ve bana büyük katkı sundu ve hala da sunmaya devam ediyor.
Bu anlamda bendeki değeriniz büyüktür.
Belki biraz uzun bir yazı olmuş olabilir fakat insanın kendini tanıma yolculuğuna çıkması için nelerin gerekli ya da nelerin itici gücü verdiğini soracak iseniz şayet, ben bunu;
-Yaşamda teorik zihinsel kırılmalara yol açacak deneyimsel-tecrübesel yıkım olaylarına
-Çalışmak ve sürekliliği sağlamak için gerekli motivasyonu bu kırılmalardan sürekli olarak çıkarım yapma suretiyle edinmek
ifadelerine bağlıyorum.
Teşekkür ederim.
15 yaşına geldiğim zaman hayatta ne kadar güçsüz ve savunmasız olduğumu fark ettim. Her şeye ağlıyodum,haksızlığa uğradığımda kabullenip geri çekiliyordum,dünyanın bütün kötülüğünü üstlenmeye,sırtlanmaya çalışıyordum.Bu fark edişle birlikte bir şeyler yapmam gerektiğini biliyorum ama ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Sonra youtube da karşıma çıkan bir kişisel gelişim videosunu başladım izlemeye.Beyhan Budak,Hakan Mengüç,Barış Gürkaş,Doğan Cüceloğlu....Her bir videoyu not ala ala büyük bi iştahla izledim.Hayatı öğrenemem lazımdı.Sonra zaten ver elini kişisel gelişim kitapları.Delirmiş gibiydim.Hayattan uzak durmaya başlamıştım çünkü insanların bana kötü şeyler yaşadıttığını ya da yaşatacağını düşünüyodum.Sonra soruyorum lara denk geldim bi ara.Hemen oynatma listesine baktım şu kadar video x2 ye alsam şu kadar günde biter.Şu kanalıda izlemem lazım falanlarla hesaplamalar yapıyordum.Artık Sinan Hocam ın da dediği gibi olaylar karşısında hep şöyleydim ne yapmam lazım ne söylemem lazım kitaptan bakıyodum yetmezse video izliyodum izlediğim videoları defalarca izliyodum.Kafayı yemiştim.Sizler sayesinde geçen sene yüzleştim bu durumumla.Şimdilerde kendimi geliştirmek adına yapmaya çalıştığım tek şey kendime bakmak.Arada kendimi yakalıyorum hala.Ama dönüşmeye çalışıyorum.Sinan Hoca sayesinde kendimle tanıştım beynimle.Aslında tam olarak tanıştım denemez tanımaya çalışıyorum daha doğru.Yaptığınız ve yapacağınız her şey için teşekkürler AÇIK BEYİN.Umarım bir gün size katılma onuruna erişirim :)
ilham veriyor sinan canan'ın her sohbeti. çok teşekkür ediyorum hayata, böyle insanlar iyi ki varlar. bizi düşündüren insanlar, iyi ki varlar.
16 yıllık doktorum.Doktorluktan hekimliğe geçiş aşamasına en büyük engelin kimlik olduğunu ve coğrafi kimliğin ,etken ve edilgen olarak ,olması gereken kişiliğin gelişmesine engel olduğunu düşünüyorum.
Bana göre kişisel gelişim ,sürekli duvarlarını kalınlaştırdığımız zihinsel bir hapishanedir.
Matrix deki ana hakimiyetin insanlarda olduğu ve çıkmak isteyeni yok ettiği bir senaryodayız(bu coğrafyanın ve zamanın özelliği).
Tecrübesizden nasihat alınmaz ve eğer tecrübe ;kişilik+kimlik+coğrafya+zaman+başa gelenlerin toplamıysa parmak izi gibidir ve asla kendini tekrar edemez.
Tüm programlarınızı izledim.Sizlere çok teşekkür ediyorum.Bana az da olsa gerçeklikten olması gerekeni hayal ettirdiğiniz için.
Kişinin tecrübesi onun parmak izi gibi benzersizdir, asla kendini tekrar edemez. (Yazdığınız yorumdaki bir cümlenizi bu şekilde söz haline getirmeye çalıştım.)
Bana göre çağın en büyük sorunu: kendimizi tanımıyor toplum ve kültüre dayanıklı yaşıyoruz, üstelik bunu bilerek böyle devam ediyoruz, çünkü toplumdan dışlanma korkusu nedense çok büyük….
Aynen öyle... kişiliğimizi ancak 40 yaşından sonra faketmeye ve ne istiyorum, benim yolum bu mu ya da ben bu muyum soruları yanıtsız kalınca farkındalık başlıyor... aslında bu yaşına kadar hep kimlik peşinde koştuğunu tüm gercekligiyle farkediyorsun. Matrixteki gibi hep secmemiz için önümüze kimlikler sunulmuş biz de aidiyet ve dışlanma korkusuyla birini secmisiz. Ben hiç istemediğim bir şehirde neredeyse yalnız yaşamak zorunda kalınca kendi kararımı vermek zorunda kalınca farkettim... çok zordu.. hiç deneyimim yokmuş aslında; sanki hayata yeni başlamış gibi bebek adamlarıyla korkarak başladım... önce soru sormayı öğrendim... sonra cevapları nerede bulabilecegimi farettim.. şimdiyse yolumda yürümeye çalışıyorum...belki beceremiyorum ama farkederek yaşamaya çalışıyorum. Amacım var sorularım var bir yolum var...
@@FatmaBCam yolunuz açık olsun.
@@guldenemrem1925 çok teşekkür ederim... hepimizin yolu ve gönlü açık olsun...
@@FatmaBCam Güzel özet...
Sosyal dışlanma korkusu. Aldım cebe...
Öncelikle tartışma değerlendirme ve tüm zihin faaliyetleriniz konuşmalarınızla çok güzel yollar açıyorsunuz. Bunun için sizlere müteşekkirim. Ben İtü'de mühendislik okuyan 23 yaşında bir gencim. Şu an Barselona'da Erasmus programıyla eğitim görüyorum. Sizden bir arzum var.. Bir genç olarak yaşadığım anları, amaçlarımı, eylemlerimi gözlüyorum ve üzerine çokça düşünüyorum. Ve bu düşünme beraberinde günlük hayattan kopardığı zamanlarda -ki 2 3 yıldır epeyce sıklaştı bu durum- belirsizlik, kaygı ve korku içinde uzun günler kısa yıllar yaşamaya başladım bu yaşımda. Sizlerden bu tür boşluk ve asli ismiyle akıştan tümüyle kopup durmak ve durup kalmaktan nasıl kurtulunur'' u dinlemek isterim.
Sevgilerimle.
açık beyin eğitimlerinin "uzaktan erişilir" halinin de gerektiğini düşünüyorum.
I- başka şehirdeyim.
II- kriz nedeniyle günde 11 saat gibi fecaate yakın bir çalışma yoğunluğum var.
III- ama hem krizin sonrasına hazırlık hem krizde duygu durum dayanımı için hem de aslen gün sonunda yaşamın yorduğu ve törpülediği kendiliğimi yerine koymak için her gün sonunda kendime bir şeyler katmam ve tazelemem gerekiyor.
Bu şartlar da beni "uzaktan ve mümkünse bana uygun" eğitimlere getiriyor.
UZAKTAN EĞİTİMLERİN HATTA KİTAPLARIN BİLE YÜZYÜZE HEMHAL OLMAK KADAR NİTELİKLİ BİR KAVRAYIŞ AKTARIMI SAĞLAMADIĞININ DA FARKINDAYIM. İSTEDİĞİNİZ NİTELİKTE BİR UZAKTAN EĞİTİM KURGULAMANIN SİZİN İÇİN DEVASA BİR İNOVASYON OLACAĞINI DA GÖRÜYORUM.
AMA BU TALEBİ KASITLA VE ÖZELLİKLE BURAYA EKLİYOR VE İSTİYORUM:
BİZE NİTELİĞİ YİTİRİLMEMİŞ UZAKTAN EĞİTİMLER GEREKLİ.
Aynı şekilde ben de RUclips kanalını yurtdışından takip ediyorum ve maalesef eğitimlerinizin tarihine göre Türkiye’ye gelebilecek durumda değilim.
Bence RUclips kanalınızdaki içeriklerle gerçekten çok değerli bir iş yapıyorsunuz ve canlı eğitimlerinize de katılıp kendimi daha çok geliştirmeyi ve ekonomik destek sağlamayı da çok isterim.
Uzaktan katılabileceğimiz eğitimler düzenlemeniz çok çok yararlı olur gerçekten.
Kendini tanımada başka hayatlara bakmak bir fikir oluşturabilir. Bir programda bir uzman (Kim olduğunu hatırlayamadım.) kendini tanımak için farklı yaşam hikayelerini anlatan kitaplar okumayı önermişti. "Bu durumda ben ne yapardım?" diye düşünmek faydalı olabilir. Bir de hayatının anlamını bulmak, olmak istediğin kişiyi tanımlayabilmek (değerler açısından) ve "Ben bunun neresindeyim?" sorusunu sorunca alınan cevap da kendini tanımada faydalı olabilir.
Öncelikle harika bir sohbetti, ağzınıza sağlık. Anlattıklarınıza kesinlikle katılıyorum. İşin özü deneyimde, hayata geçirmekte. Bunun için de hata yapmaktan korkmamaya, cesarete ihtiyaç olduğunu düşünüyorum. Bu noktada desteğin çok önemi olduğuna da inanıyorum. İlk adımı atma kararını vermek için bazen birinin sizi arkadan ufak bir şekilde itmesinin işin rengini tamamen değiştirdiğini düşünüyorum
Renkli televizyonu ilk izlediğim günü hatırladım sizleri dinlemeye başlayınca.Dünyamı düşüncelerimi renklendirdiniz teşekkür ederim:)
İnsan insana baka baka kendini tanır. Ne kadar çok insanla etkileşime girerse ve hatta bunu "kendini tanıma bağlamı" ile yaparsa, her kim yaparsa, o kadar çok kendini tanır, gibi bir fikrim var benim. Varmış yani, şimdi yazasım geldi. Mustafa Can okuyacağım dedi diye belki de
Kendimizi bilmek için iradenin geliştirilmesine ihtiyaç duyuyorum hocam 👍👍
Kişiliği değiştirmek için eleştirel düşünme becerisini kazanmak bence en temel şey. Farkındalık dediğimiz o aydınlanma başka bir açıdan bakabildiğinde oluyor. Farkında olunca da değişiyor, dönüşüyor, döngülerinden çıkıyor, kendin olma alışkanlığını kırıyorsun. Bizim eğitim görerek aldığımız şey ise bu beceriyi köreltmek oluyor. Bilmiyorum belki tam doğru değil ama şuanki bakış açım bu yönde.
Kendi rengimizin ne olduğunu, nasıl bir insan olduğumuzu nasıl keşfedebiliriz? Ve yine harikaydınız 😊
Harika bir sohbetti.Tadı dimağımda kaldı.Emeğinize sağlık.
Manyak gibi bekliyoruz 😄
Baştan sona kadar en ince detaylardan, modelsel örneklerden ve temel etkilerinin tamamlanan tanımlardan edinilmiş bilgiler dogrultusunda cok guzel bir hazırlık yapmışsınız hocalarım minnettarım şahsim adina. En buyuk sorunlarımdan bir tanesi bu zaman içerisinde tamda anlatmak istediğinizi bende kendi çapımda bir takim gerek sizlerden gerek araştırma yazilarindan hatta bunların tabirlerini dahi bilmeden bilincsizce bilişsel yönelime kendi çapımda farketmemi sağlaması ve bu donem icerisinde kişilik gelisimi kişilik faktörlerinden ziyade kişilik bozuklukları algoritmalarına bağlı kalmalarda, kisilik tanimi yapilmadan bozukluğu üzerinde yogunlasmalarda bununda tahminimce sebebi olan duygu tanim anlam duzenleme süreçlerinin tam bir manada bilinmediğinden, kendini ifade etmenin sorunu içerisinde kendini kaliplarda bırakıp kaliplarla kisileri tanimlamalara sebeb olduğunu düşünüyorum. His ve duygu kavramlarının tam bir sürecinin tamamlanmaması tanımlarının hatta sürekli bozukluk kisilik cesitlerinde yapılmasına, faktör kisilik ve duygu durum duzenleme gibi bir amaclar olusturmamasina dönüştürüyor. Özellikle öz edinim yeterlilik saygi ve güven ve benlik düzeyleri konusunda çok ciddi kisilik oluşumu içerisinde sabotaj kisiliklere donusmelerine sebeb oldugunu tahmin ediyorum . His ve duygu terimlerinin kişilik cesitlerinin detaylandirilmasinda kisilik bozuklukları bilgisi ışığında sadece ilerleyen kişisel gelişim penceresini belki daha genisletilirse ilerleyebilmelerine sebebiyet olabilirliği ve en kötüsü binlerce milyonlarca begeni alan Sadece menfii amacli bir cok yayıncının hic alakasi olmayan temelde taban tabana zıt oluşturacak içeriklerinin de biraz tehlikesinden bahsetmenizi umit ederim. Cahil halimle surcu lisan olduysa affola hocam.
Kişiliği değiştirmek bir ihtiyaç diye düşünüyorum,peki bu ihtiyaç nasıl çıkıyor?
Bir hedefle.
Bu hedef; ders hedefi olabilir,insan ilişkilerini geliştirmek olabilir,gelecekte ki yapıcakların için kendine bir edinim kazandırmak olabilir vs.
Bir şekilde bunları kendine entegre ediyorsun tabi her şey gibi bunun da ilk şartı istemek.
Nasıl istek oluşur?
Bir arayış içinde olmalısın yani o eksikliği hissetmelisin.
Özellikle insan kriz anlarında daha iyi atılımlar yapıyor bu konuda.Bu kriz;aşk,ayrılık,ani arkadaş çevresi değişimi,diğerlerinde bir şekilde soyutlama,yakınını kaybetme,...
Kriz senin ihtiyaçlarını ortaya çıkartıyor ve eğer sen kendi kişiliğini ameliyat yapma bilincine sahipsen bir istek doğuyor ve bunu deneyerek başarıyorsun.
Ve bence bu değişim sürecini kolaylaştırmanın en iyi yolu yazmak.Her gün yazıcaksın(okuduğun kitapları,izlediğin filmleri,dizileri,dinediğin müzikleri arada not almak o dönemki psikolojini kavramana yardımcı olabilir); fikirlerini,planlarını,isteklerini,duygularını ve en acılı süreçlerini.Yukarıda bahsettiğim kriz anı geldiğinde bu yazılar senin öz değişim takip raporların olucaklar.Yazdıklarını okurken şunları sorabilirsin kendine:
●Neler yaptım,neler yaşadım da bu noktaya geldim?
●Şu an nerdeyim?
●Ne eksik,nereye gideceğim,ne istiyorum?
Sonrada belki bir yıl belki daha uzun bir süreç başlıyıcak ve bir noktadakendinin tamamlandığın konusunda tatmin yaşarsan( ki hiç bir zaman tamamlanmak diye bir şey yok),ne yaptığına uzaktan bir bakmayı deneyebilirsin.Sinan hocam, Mustafa hocam inşallah yazdıklarım bir parça da olsa katkı yapar.
Herkese sevgiler🖐
@@betulboke6804 Ben inanıyorum ki böyle bir yaş kıstası değişimi imkansız kılmıyor.Evet yaş aldıkça insan keskinleşiyor ve değişim zorlaşıyor(bunu Sinan hoca söylemişti yanlış hatırlamıyorsam) fakat eğer yukarıda bahsettiğim ihtiyaca ve isteğe(değişim arzusuna) sahipsek yapabiliriz,yaş almış olsak bile.Fakat benden geçti artık bir şey değişmez dersen inanç bitiyor inanç olamayınca da başlangıç fişeği bile ateşlenemiyor.Ne yazık ki çok insan bu kuyuda şu an
@@betulboke6804 Süreci genel alamayı herhalde gözlem yapmaya borçluyuz,hem kendimi hem de yakınımdakileri.
Özellikle 2019 dan beri bu konulara kafa yoruyordum ve hala yoruyorum(sınav senesi,üni. derken). Özellikle kişilik değişimi çok başbaşka bir şey çünkü herkesin farklı dinamikleri var herkesin kendi yöntemleri var ve bu da çeşitliliği arttırıyor.Satranç tahtasındaki hamle kombinasyonlarının her hamlede artması gibi.Kişilik değiştirme kabileyeti de canlı ve evrensel bir organizma.Veriler artıkça çözüm ve hayatta kalma kabiliyeti artıyor
@@betulboke6804 Zaten bu bir arayış değil mi, ölene kadar sürecek olan.
@@betulboke6804 Zaten çok yorucu bir şey. İnsan bu işle uğraştıkça sanki kas geliştirir gibi Kişilik değiştirebilme kabiliyetini de geliştiriyor
@@betulboke6804 İlk yorumda yazdığım gibi planlıyamıyorum ne yazık ki🤣.Zamanla birikenler.O an istenen bilgiler akıyor sanki.Buna bardağı doldurmak diyorlar,bardak dolunca durdur durdurabilirsen.Asıl mesele veri toplayabilmemiz.Şöyle diyebilirim son 3-4 yıldır özellikle duygusal çöküntüye yaklaştığım dönemlerde not aldım sonra bu not almayı sürekli hale getirdim.Ardından gözlem,o çok önemli hem kendimi hem de etrafımdaki her bir kişiyi.
Bir de sıkıntısı olan insanlarla yan yana oldum ve onlara sürekli çözümler üretmeye gayret ettim bu da dar zamanlarda elimdeki kartları güçlendirdi tabi.Sıkıntılı insanlar insanın ömrünü yiyebilir ben de buna çok inanırdım ve sonra farkettim ki aslında bu insanları dikkatli gözlemlersek gelecekteki bir çok soruna daha rahat çözüm bulabileceğimizi gördüm.
Peki sizin tecrübeleriniz neler sizde ziyadesiyle ilgilenmişsiniz,siz neleri keşfettiniz?
Sorular cevap gibi, cevaplar soru gibi harika muhabbet 👏🏼
Harika bir ikilisiniz♥️sohbetiniz gerçek bir sohbet ve ben sizleri dinlediğimde;odamdan çoktan çıkmış,yanınıza oturmuş,sohbeti kılcal damarlarıma kadar iletmiş bir şekilde, buluyorum kendimi..Doygunluk bu olsa gerek🥰Zaman akmış fark etmemişim .çünku; ben,siz hocalarım sayesinde;gerçek zaman olan"ANDA"kalabilmişim ♥️hele ki; bu salgın sürecinde verdiğiniz hizmet paha biçilemez bir değer♥️iyi ki varsınız♥️Bu arada bugün kü konuda muhteşem;tam ihtiyacım olan bir konuydu♥️
Bildiğim tek şey bu halimle ölmek istemediğim, bu dünya hayatındaki yerimi ve amacımı halihazırda bulduğumu düşünmüyorum.
İyi günler enneagram öğretisine bakmanızı tavsiye ederim yardımcı olacaktır
"Bilinçaltını gücü" diye bir kitap okudum. Bu kitaptan sonra kişisel gelişimim başladı.
Değerli bilgiler için ayırdığınız zaman çok kıymetli. Çok teşekkürler. Lütfen DENİZ EGECE kendisi nörobilim uzmanı program yapmanızı çok isteriz.
Merhabalar, Sinan hocayı nette bir videoda “Norveç’te, Finlandiya’da yaşamak istiyorsan burada da öyle bir hayatın olacak” gibi bir sözle tanımıştım. Finlandiya’da Psikolojisi öğrencisiyim bu yüzden dikkatimi çekmişti ve çok kısa sürede neredeyse yayınlanan tüm videolarını izledim, sadece teşekkür etmek istedim :) Tam zamanında hayatıma dahil oldunuz tüm açık beyin ekibi olarak, minnettarım!
Herhangi bir şeyi yaptığımda, eğer kendimi o işte akışta bulabiliyorsam, saatlerce bıkmadan zaman geçirebiliyorsam yapmak istedigim ve ilerlemek istediğim iş oluyor.
Kafamızın içinde yaşadığımızı anlamak ve anladıktan sonra gelecek olasılıklara en uygun adaptasyon için olabildiğince her bilgi ve yaklaşıma çok açmak.
İyiki varsınız başarılarınız daim olsun.
Bana göre "kendini bilmek" sonumuz gelene kadar -belki o zaman bile- tam olarak mümkün değil, çünkü her şey akarken ne biz aynıyız ne de bilmek aynı kalıyor. Kendini bilmek belki hayat boyu bilememekten geçer.
Sizi her izlediğimde mest oluyorum gerçekten. Karşılıklı konuşma, muhabbet nasıl yapılır muazzam bir örneksiniz.
Ben kişiliğin bir uzantısı olan yaratıcılık ile ilgili konuşmanızı diliyorum. Bir şeyler yaratma, ortaya bir şey çıkarma öncesindeki evrelerde istikrarı nasıl koruruz? Fikirleri somut bir şeye nasıl dönüştürürüz? Bu konuda bilincimin evrilmeye ihtiyacı var.
Teşekkürler.
Saygı ve sevgiler.
7 aylık bir bebeğim var onunla birlikte kendimi ve hayatı yeniden keşfediyor gibiyim. onu yetiştirme konusunda bilgi eksikliğim ve endişelerim de mevcut. Yetişkinler üzerine yaptığınız bu çalışmaları bebekler özelinde de dinlemeyi çok isterim ☺️
Eğitim , süreç içinde ,kişinin kendi yaşantısında yaptığı gelişme. Sizlere canı gönülden katılıyorum, kişi deneyimleyip hayatında gelişim sağlayabilir. Ben öğrencilerime , korkusuzca soru sormaya ve elde ettiği cevapları düşünüp , yorumlamaya rehberlik etmeyi uyguluyorum. Yaklaşık beş nesilde ki sonuçlar, kendilerine ve çevrelerine değer katan yaşamlarının olduğu. Sizleri izlemeye ve paylaşmaya edeceğim. Sağlıklı zamanlara hep birlikte.
Sizi dinlerken geçmişteki meslek hayatımı sorguladım. Bize dayatılan proğramların ne kadar yanlış olduğunu anladım. Öğrencilerimizi aynı tip kişilikte yetiştirmeye çalıştık.
Bu arada (24:40) seçim yapma hakkı seçim yapma olgunluğuna erenlerindir gibi bir aydınlanma yarattı bende 😍👍
Benim için en zor olan şey “arkadaş” bulmaktır. Kimliği ne olursa olsun bana kişiliğini benim gibi geliştrmek isteyen birileri lazım. Herkesle konuşuyorum ama derin konuşmak, bölüşmek ve yeni fikirler bulmak istiyorum. Sizin gibi.
Ennnn sevdiğim, beni en heyecanlandıran konu.. Deneyimliyorum her gün geç de olsa edindigim bu farkındalığın 'yaşamak' olduğunu. Sizi dinleyerek derinleşmek ise apayrı bir keyif ❤❤🙏🙏🌟🌟.
Bu arada, 'kimim ben?' 'doğru yöndemiyim?' sorularıma hap bilgiyi 'numeroloji' den edindim:). Memnuniyetsizliklerimin zayıf yönlerimden kaynaklandigini keşfedince de zaten bilinçli niyetlerle rayına oturttum :).
30 yıllık eğitimci kimliğimi, bir sene önce katıldığım koçluk eğitimi ile noktaladım. O zamandan bu zamana kişiliğimle ilgili farkindaliklarim, Sinan Hocamın kitapları ve RUclips videoları ve musterimle yaptığım her seans ile gelişmeye devam ediyor.
Açıkçası şöyle bir motif vardır ya ''bir engelle karşılaştığımda bu engeli aşıp kendimi geliştirebilirim'' diye düşünmedim hocam fakat sosyalleştiğimiz süreç boyunca sizin de bahsettiğiniz gibi davranışlarımızı şekillendiriyoruz ve biyolojimize işlenmiş bu sosyal kodların esnek olmasının vermiş olduğu avantajla da çeşitli kişilik dönüşümleri mümkün diye düşünüyorum. Hazırladığınız bu faydalı video için teşekkürler
hayatım boyunca sürekli hayalimdeki meslek bu şu diyip değiştirdim ve her meslekte değiştirmemin sebebi bi meslek hakkında bilgim ve hayalimde kurduğum senaryoların gerçekliği arttıkça aslında o kadar da cool ya da cazip gelen her ne yönü varsa o kadar da cazip olmadığını gördüm şimdiki SÖZDE hayalimdeki meslek siber güvenlik uzmanı. bakalım hayırlısı.
eğer hiç bir meslek bizim için özel hissettirmiyorsa mesleklerin ruhsal açıdan eğer ruhsal bir hedefi yoksa (mesela doktor olacam çünkü insanların hayatlarını kurtarmayı istiyorum) hep o meslekten yada kurduğu kalıp hayattan mutlu olamayacak. en fazla ailelerimizin dediği sözde huzurlu oluyor
Bizi amacımıza yönelik motive eden düşünceyi harekete geçmeden önce analiz etmek ve sonuçta bizi içsel olarak huzurlu, mutlu kılmayacaksa yani sadece şovsa vazgeçmek. Kendini bilmek :)
Teşekkürler bu güzel sohbeti hazırladığınız için.Kişilik gelişimiyle ilgili en önemli hammade çok klişe olabilir ama kitap okumaktır bence. Birden fazla insan tanıyıp,birden fazla duygu ve olay örgüsüyle karşılaşmak insanın davranışlarını çok şekillenidiriyor, olgunlaştırıyor. Sertifika programlarıyla ilgili olarak dediğiniz gibi maksat sertifikayı almak onu ticari bir amaçla yapmakta bir tercih tabi olabilir ama sevdiğimiz ve bizim kendimize faydalı olacağını düşündüğümüz,öğrenmek için katıldığımız eğitimler daha faydalı olacaktır. Daha çok şöyle alanımız dışında ve çok yönlü bakacağımız farklı eğitimler bizi daha iyi besleyebilir.
Yine yine ve yine çok güzel bir sohbetti hayatı bir deney alanı olarak görüp durup düşünmeyi bilenlerin kanalı🤩
Kişilik gelişimini inşa ederken öfke, kıskançlık gibi toplumu negatif yada pozitif yönden etkileyen bir takım kavramların irdelenmesi, çalışma mekanizması, duygulara etkisi yada duyguların bu kavramlar üzerine etkileri bu ve bunun gibi varoluşumuzdan bu güne gelen temel kavramların anlatılmasının oldukça faydalı olacağını düşünüyorum. Nedir, ne değildir, ne dozda olmalı, nasıl kontrol edilmeli gibi.
Öncelikle yine her zamanki gibi zihnimde yeni pencerelerin açılmasına sebep olan lezzetli bir sohbet izlettiğiniz için teşekkür ederim.
Değişimin (kişilik üzerine olan) sürekliliğine, kesintisiz ve sonsuz olduğuna inanan ve bunun da olağünüstü bir şey olduğunu düşünen biri olarak, kendimde olmasını artık istemediğim şeyler (reaksiyonlar, alışkanlıklar vb) için şöyle bir çözümlemem var.
İstemediğim durumla ilgili bir farkındalığım oluştuktan sonra (bu farkındalığımı sağlayan genel olarak benzer konularda verdiğim ani tepkiler veya çevremin benimle ilgili benzer durumlarda yaptığı benzeşen yorumların çoğalması oluyor) değiştirmek istediğim şey için bir davranış geliştirmem gerekiyor. Bu davranış geliştirmenin yönteminin de değiştirmek istediğim reaksiyonumu ortaya koyabileceğim durumların yaşanmasından kaçmak yerine bu durum yaşandığında anlık bir farkındalık yaşayarak normalde verdiğim tepkinin dışına çıkmak ve artık dönüşmesini istediğim yeni davranışa dair bir tepki vermek olduğunu fark ettim. Belki ilk denemelerimde çok kısa süre içinde alışık olduğum eski reaksiyonuma geri dönüyorum. Ancak her defasında biraz biraz ilerlediğimde bir süre sonra artık yeni bir davranış geliştirmiş ve kendimde olmasını istemediğim şeyi değiştirmiş oluyorum. Faydasını gördüğümü düşündüğüm bu yöntemi sizlerle de paylaşmak istedim.
Biraz laf kalabalığı oldu, mazur görmenizi rica ederim.
Kişilikle alakalı bazı konularda aydınlanma yaşansa bile o aydınlanmadan kaynaklı gelişmeleri karaktere yansıtmak ya da sürekli hale getirmek oldukça zor oluyor.
Kişisel gelişim kendimiz anlamıza iyi yardımcı olmamız sağlar sosyoloji ve psikoloji ruh sağlığı için önemli Sinan can hocamız teşekkür ederim 😀
Bu yayınları yaptığınız için öncelikle çok teşekkür ediyorum. Kişilik gelişimi hakkında ihtiyaç duyulan başlıklar hakkında ise, yorumlarda genellikle insanın kendisinini tanımasından bahsediliyor lakin ben daha çok kendini tanıması sonrasında bulunduğu toplum , statü , coğrafya … ne derseniz artık bununla etrafındaki insanlar ile entegrasyonu nasıl sağlayacağı ( günümüz modern dünyasında iş - çevre - ekonomik koşullar sebebi ile ) konusunda zorluklar yaşandığını düşünüyorum. Toplumun yaşanan bu zaman diliminde hayat ile ilgili beklentileri o kadar farklı olduğu bir dönemde ait olduğu topluluktan farklı olan birini ötekileştirmesi çok fazla olduğuna şahit oldum. Sizin yayınını yazdığım zaman 80 milyonda 15 bin kişi seyretmiş. Rakam çok güzel ama büyük bir azınlık. george orwell’ın 1984 adlı distopik romanında dediği gibi “Cahillik Mutluluktur” teoremi insanın aklına geliyor
Benim bu kanalda kazandığım en güzel farkındalık enneagram öğretisi hayatıma kattım hayatıma girenlerin de hayatına farkındalık oluşturdum biliyorum Mehmet Özdemir açık beyin ailesinden ama sizinle birlikte Can Canan da konuk olarak görmek isterim.
Mehmet Özdemir'i nasıl keşfettiğimi hatırlamıyorum ama enneagram hayatıma düşündüğümden çok fazla şey kattı. Bu yorum aracılığı ile tekrar teşekkür ederim kendisine, Mehmet hocayı burada görmek ayrı bir keyif olurdu gerçekten:)
Ağzınıza sağlık ne de güzeldi 💜
Hocam bence 2 konu var. Ne aradığını bilmek ve nasıl araştıracağını bilmek. İkincisi daha zor olan gibi ben bunu hala çözmeye çalışıyorum.
Biraz düşününce üçüncüyü buldum 😄 harekete geçmek... Çünkü harekete geçmeden diğer ikisinin bir önemi kalmıyor.
Videoyu izlerken iki şey aklımda döndü hep. Beden, zihin ve ruh'un eş zamanlı uyumundan oluşan çıktıyı deneyim ile birlestirdigimizde hadi yapalım anı başarıya götürüyor sanki insanı.
İkincisi ise yaşam boyu bir kimlik edindim, evlendim, çocuk oldu daha bir sürü şey. Sonunda eee bu mu? dediğimiz noktada ulaşmaya çalıştığımız şeyin sonundaki tatmini aramak yerine, tüm bunları yaşarken aldığımız hazzın keyfini çıkartmak değil mi yaşamin kendisi?
Teşekkürler 🙏
Tasavvuf öğretisine daha çok hakim olmak isterdim. Bence kendini bilmekte önemli bir ilk adım olurdu.
Her muhabbetinizi keyifle dinliyorum.Bu süreçte kendi deneyimlerimden yola çıkarak anladığım bişey bi çok şeyi yanlış anlamış olmam ve düşünce bozukluğu kaynaklı davranış bozuklukları vs vs Sinan hocam çok iyi ifade ediyor doğru düşünme becerisi geliştirmek üzerine yapılacak çalışmaların yarar sağlayacağı kanatindeyim ancak öğrenilmişlikleri bir kenara bırakıp objektif değerlendirebilme becerisi kazqnabildiğimizde eminim her bilgi dahada kullanılır hale gelip kendimize bi kaç adım daha varmamıza vesile olacaktır emekleriniz için teşekkürler🤗🤗🤗🤗
Merhaba, benim kişilik gelişiminde problem yaşadığım nokta: Genel bir hikaye oluşturmak ve diğer anlamları buraya bağlamak. Hepsini bağlayabileceğim ve kendime motivasyon verebileceğim bir hikaye oluşturmakta zorlanıyorum.
Teşekkür ederiz ufuk açıcı sohbetiniz çok güzel , her zaman entellektuel sohbet etmek istemişimdir ama çevremdeki öğretmen arkadaşlar bu tür sohbetler yerine araba , ev veya borsa gibi konulardan konuşuyorlar bense bu konular ilgimi çekiyor sinan beyi uzun süre takip ediyordum sonra takibi bırakmıştım istediğimi alamıyorum diye düşünüyordum ama bu tür programlar daha verimli oluyor ve sizinle beraber sinan bey kendini daha iyi ifade ederek sizle beraber çok ufuk acıcı oluyorsunuz yaratıcı ve geliştirici bir program canı gönülden tebrik ederim. Eğer ileride yaptığınız program gibi bir atölye çalışması yaparsanız bende katılmak isterim
Kişisel gelişimde en takıldığım nokta şu:
Nereye kadar düşünebilirim? Düşündüklerime ne kadar güvenebilirim?
Kişilik gelişiminde insanlarla ilişki uyum veya rahatsızlık kendimi tanımada en önemli doneler. Teşhis olunca tedaviler, korunma yöntemleri daha kolay bir süreçtir, bana göre.
Emeğinize sağlık allah sizden razı olsun
Kişilik gelişimine kaynaklık eden en önemli haslet, insanın hayret ve merak duygusu olabilir. Yaptığınız, düşündüğünüz birçok şeyi 'Ben bunu neden yapıyorum?' diye sormadan cevap alamıyorsunuz çünkü ihtiyaç duymuyorsunuz. Sorgulamalar insanı gerçekleştirdikleri eylemlerin alt nedenlerine götürür. Aradığınız cevaplar o alt nedenlerde gizlidir. Genellikle eksikliğini duyduğumuz şeylerin peşine düşüp, onları tamamlamaya çalışıyoruz. Bazen bilinçli çoğu zaman da bilinçsiz olarak. Bilinçli olarak yaptıklarımız hayatımızı büyük ölçüde şekillendiriyor. Beni en çok uğraşırken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım, yaptığım şey sonucunda kendimi daha iyi ve dingin hissettiğim şeyler rahatlatıyor. Özellikle, okumak ,araştırmak öğrendiğim yeni şeylerin bende eksik olan parçalarını kendi hayatıma ikame ederek tamamlamak, aşırı motive ediyor. Bu yalnızca içsel bir süreç olmaktan çıkıp akademik hayatıma, özel hayatıma ve iş hayatıma da yansıyor. Kendinizi tanımak sınırlarınızı ve sınırsızlıklarınızı görmek hem size hem de başka insanlara ilham olabiliyor. Kendinize duyduğunuz saygı artıyor. Hayata, yaşama ve diğer canlılara olan hürmetiniz de artıyor. Çok büyük bir yapının bir parçası olduğunuzu bilmek, insanın temelde duyduğu aidiyet duygusunu beslediği gibi hayatı ve Dünya'yı her şey için daha yaşanılır kılmaya çabalamanızı sağlıyor. Dünya'yı ve canlılığı bir beden gibi tahayyül edersem vücudumdaki milyonlarca hücreden birisi gibi olduğumu, anlamlı ve sağlıklı bir yaşamın hem beni hem de tüm canlılığı desteklediğini bilmek iyi hissettiriyor.
Öncelikle katkılarınızdan dolayı teşekkürler. Ben siz model oluşturma deyince aklıma birşey geldi, tabi ki şuan da kendim uyguladigim için bir de direkt mevzuyu icsellettirdim. Girisimcilikte de örneğin is kurarken is modeli olusturursun ve onun belkemiği de değer önerisidir. Kişilik inşa etmede de ilk işin bu olduğunu düşünüyorum. Yani senin işin sonunda ne yaparsan yap ortaya koyacağın değer önerin ne? Buna net ve bir cümle ile cevap vermen lazım. Sonrasında yola başlıyorsun ve şunu farkediyorsun ilerlerken yol seni deniyor. Samimi misin? Çünkü ortaya koymak istediğin değer müthiş aslında ama samimi olmadan bir ise yaramaz. Daha sonrasında süreklilik gerekiyor başlıklardan biri de bu olabilir ki söylüyorsunuz siz de. Merdiven çıkıyorsun ama bir üst basamağa çıkmak için olduğun basamağı ve şimdiye kadar geçtiğin diğer basamakları bilmen şart ve bunları senin geçtiğini de bilmelisin. Her basamakta değer önerini bilip yola devam etmelisin.
Kelimelerle dans ediyorsunuz resmen konuşurken öyle haz duyuyorsunuz ki sanki en leziz yemeği yer gibi. Allah mutluluğunuzu daim etsin .Ben sizin prensiplerinizi , kırmızı çizgilerinizi merak ediyorum 😊
Dk. 28.00 " Eyleme dönüşmeyen bilgi pişmanlıktır " der sinan hoca son kitabında ve o kadar hakliki, yani 5 yeni hayat becerisi edinip hiçbirini uygulamiyorsan, sağda solda anlatmak için se, zihnini doldurmaktan başka fonksiyonu yoksa yanlış yoldasın, 5 yerine bir tane bilgiyi edin ve hayatına kat , deneyimle , onu yeteri kadar hazmettikten sonra , zaten durmayacan, yeni yollara girip o " ben" dediğin şeyi habire genişletmenin keyfini hep yaşamak isteyeceksin....
Konfor alanımdan çıkmaya çalıştığımda çevremdeki insanlardan tepkiler aldım. Bende kendi çevremdeki insanlardan farklı insanları tanımam gerektiğini fark ettim. Mevcut çevremdeki akraba ve arkadaşlarım kopyala yapıştır hayat yaşadıkları ve bundan hiç de şikâyetçi olmadıklarını farkına vardım. Ne zaman hayatım da farklı bir şeyler yapmaya çalıştığım da çevremden tepki alıyordum. Sonra bunun yengeç mantalitesi olduğun öğrendim. Kripto para işine girdim ve biraz kazanç sağlayınca kimi takdir etti kimi de zamanın da karşı çıkmış olan bazı arkadaşlarım bana sonrada ben sana bu fikri verdim diyor kimi de hâllen şüphe ile bakıyor.
Bence kişilik gelişimi için en önemli ve ne gerekli şey insanları dinlemek insanlar kendilerini ifade ediyor bir şekilde yada, sorun kendi başına bu zaten, ifade edemiyor. Hangi konuda kendini ifade edemiyorsa o konuda kendini tanımıyordur o konuda güvensizdir. Dinlerken olabildiğince yargılamadan zararlı olabilecek şeylerin örneklendirmesi gösterilmeli ve açıklanmalı 3 günlük ömrümüzde hep bir pencereden bize gösterilenle hareket ediyoruz insanları dinlediğimiz takdirde başka pencerelerden aynı görselin nasıl olduğunu anlıyoruz.
Aynı küçük bir çocuğun öğrenirken doğal olarak yaptığı gibi etrafımızdaki insanların davranışlarını farkında olmadan aynalıyoruz, kopyalıyoruz, onları örnek alıyoruz. Bence bu bir insanın kişiliğinde yüksek oranda etkili.
kendimi kavramak için her anlamda en özgür olduğum durum içerisindeki seçimlerimi incelemeye ihtiyaç duyuyorum ama henüz tam anlamıyla özgür olabildiğimi düşünmüyorum, kendi evime henüz çıkmadım maddi bağımsızlığımı kazanmadım vb. , yani koşulların bana dayattığı seçimleri değil de kalbimin bana dayattıklarını deneyimlemeye ihtiyaç duyuyorum.
Duygu gelişimiyle ilgili sinirlenmenin mekanizması ve bunun öfkeye dönüştüğü ya da hiç gösterilmediği alanları konuşabilirseniz çok büyük şeyler katabiliriz hayatımıza
Benim kendimi fark etmemi sağlayan sanırım en büyük etmen kendi hayatıma ilahi (genelleyici) bir bakış açısı kazandırdığım zaman oldu. Yani karşımda çok fazla seçenek olduğunu, herkesin bir yerlere koşturduğunu görünce aslında biraz daha hayata dikkat ederek çok basit görünen şeyleri kendi içimde tartıştığım bir aşamaya kendimi getirerek biraz farklı yaşamaya başladım. Ben hayatın düzgün artan bir şey değil de sürekli farklı ve tekrarsız değişen ama nasıl değişirse değişsin ben kendimi dinleyince bir şekilde benim bu kendini tanıma meselesinde her zaman doğru yerde doğru zamanda doğru şeyi yapmamı sağlayan bir şey olduğunu fark ettim. Sanırım sizin Kaos bakış açısı diye anlatmaya çalıştığınız şey de bu. Bu şeyi tanımlaması benim için zor ama bu bakış açısı belli başlı olaylar örüntüsünde hiç umulmayan bir yerde ve zamanda kendi hayatımı anlamlandıran ve sanırım anlamlandıracak bir şeye doğru götürdüğünü sanıyorum. Bu tek anlamda değil hayatın her alanında oluyor gibi bir görüşüm var. Yani bence eğer bu kişiliğin esnek bir yapıya sahip olması gerekiyorsa bunun içinden kaos bakış açısı kesinlikle eksik olmamalı hatta muhtemelen temel taşı olmalı. Kişi hayatın hiç bir zaman kendi istediği gibi olmayacağını ama genel bakmayı bilirse aslında gerçekten ona lazım olan şeyin ona belki de hiç ummadığı yerlerden geleceğini bilemeli.
Kişinin kendini bilmesinin hayattaki en önemli gaye olduğu aşikâr çünkü kendini tanımayan, anlamayan insan ne istediğini bilmez ve dış etkenler aracılığıyla bu hayatı yaşadığını düşünür. Kendi fikirleri, düşünceleri, olguları olduğunu sanır fakat bu bir yanılgıdan öteye geçemez. Ben kişinin kendini bilmesi için gereken farkındalığı bakış açısıyla kazanabileceğini düşünüyorum. Gerekli olan süreçler kendimizi dinlemek, anlamaya çalışmak, farketmek ve hayata geçirmek.
Bu mükemmel içerik için de ayrıca teşekkürler!
Zenginlik düşünce şeklinde başlar! Miktar düşünceyi zihninde harekete geçirken kişi tarafından sınırlanır. İnanç sınırları kaldırır! İstediğiniz şey için hayatla pazarlık etmeye hazır olduğunuzda, bu yolu geçişinizin bedeli olarak hatırlayın. Bu düşünceyle kendimi değiştirmeye başladım
Ben uzun zamandır sizinle birlikteyim ve yaptığınız işi şöyle tanımlıyorum “hayatı doğru yaşama kılavuzluğu” Sinan hocayı ilk Ayşe hanımla olan ateizim tartışmasında tanıdım ve ilk kez ‘hiç böyle düşünmemiştim’ dediğim programdı. Ondan sonra çok kez hiç böyle düşünmemiştim dedim sayamam bile. Ama siz olayları, durumları o kimsenin bakmadığı yerden baktırdıkça bende inanılmaz değişimler oldu süreç içinde. Yani sizin “aslında böyle de olabilir” bakış açınız ve korkusuzca “bilmiyorum” diyebilmeniz bende çok şeyi değiştirmiştir.
kendimi bilmeye ilk olarak kendimi olduğum gibi kabul ederek başladım. Hep kontrolün elimde olmasını isteyen, duygularımı kabul etmeyip kaçan bir insandım ancak insan olduğumu, duygularımın beni bazen kontrolün dışına çıkarabileceğini ve bunu kabul etmem gerektiğini anladığımda değişti her şey. Hata yapmanın da doğal olduğunu ve zaaflarımın da olabileceğini kabul ettim. Sanki bir robotmuşçasına kendimi her daim kontrol eden hep bir çizgide devam etmeye zorlayan içimdeki o sesi de kabul ettim. Şimdi ise kendime şefkat gösteriyorum bu şekilde kendim kendime açılıyor ve bilmeye başlıyorum. 19 yaşındayım bunca yıl nasıl kendime yabancı olarak yaşamışım; toplumun, çevrenin baskı ve dayatmalarına karşı olacağım derken ben benim üzerimi kapatıp sesimi kısmışım. Şimdi kendimi sadece kendime tanıtmakla kalmıyorum dışarıya karşı da utanmadan, saklamadan gösteriyorum.
Kendinimi nasil gelistiririm ? Veya nasil kendimi iyi tanırım benim rengim ne?benim şuana kadar öğrendiğim tek şey konforu terk edip korkularının üzerine gidebilmek aileden uzak yaşamak kendi başina Problem cözebilme etkisi Verdiniğinì farkettim.yannizlik önemli ve kendini sevme becerisi yani kendini olduğu gibi seven hatalariyla günahlariyla sevablariyla kabul edebilmiş olmak muazam bana yardim etti .ve bilmiyorum diyebilmek...bilmiyorum ve ben bunu dile getirebiliyorum...bu yüzden kendimi daha cok seviyorum.bir şunu söyleyebilirim.ki bu dünyaya boşu boşuna gelmediğimizi düşünüyorum bir nedeni var!ben küçüklüğümden beri hep hemsire olmak istemistim..ve bunun icin elimden gelenin hepsini yaptimzor bir yolculukta başardim başka bir ülkede başka bir kültürde...hayalim di...cok sükür oldu.hayat amaci önemli suani kabul etmek elindeki olanlarla yürümek.ben kimim ne istiyorum.nasil bir insan olmak istiyorum.bu hayattatki görevim ne.bu dünyaya sadece yeyip immer icin gelmediğimin farkindayim.hic birsey de yapamassam aynadaki bene gülümsüyorum.etrafimdaki insanlara selam.veriyorum.hastanede calisirken hastalarimi dinleyip yüzün tebessüm.görmek beni mutlu.ediyorum.bazen cok basit sadece herseyi kendini olduğu gibi kabul etmek ve tebessüm etmek kabul etmek kendinden kaderinden ve Rabbimden razi olmak.acisiyla tatlisiyla kabul etmek..bir hedefim.daha var hemsireyim ama hemsireliği öğrezmek istiyirum.imsallah öğretmen olurum.nice Gökcelere yardim.eli.uzatabilirim.yani.yanmadan düsüp kalkmadan ağlamdan mücadele etmeden ayrlik olmadan kaybetmeden olmuyor önce insan önce insan olabilmek önemli.sadece insan doğan cüceloğlunun insan insana kitabiyardim etti...tavsiye ederim....sevgiler
Sinan Hocanın dediği gibi" ödülü içinde saklı" cümlesindeki ifade ettiğini yaşıyorsun resmen :) Dahası nerede demek yerine elindeki malzemeyle en iyi yemeği çıkarmaya çalışan aşçı misalini hatırlattın . Hayatında bu ve benzeri atmosferdeki insanlarla karşılaşabilmen dileğiyle . Kitabı da inceleyeceğim teşekkür ediyorum .
Öncelikle çok teşekkür ederim böyle bir söhbet için. Azərbaycandan sevgiler🥰
Hocam ben de kendimi geliştirmeğe,tanımaya çalışıyorum. Gün içerisinde de bunun için bazı şeyler yapıyor, hedeflerim için çabalıyorum. Lakin bazen bir yetersizlik duygusu oluyor, sanki daha çok şey yapmalıyım amma yapmıyorum ve ya yaptıklarım yeterli deyilmiş gibi. Bu zaman da kendime soruyorum peki ne yapsam daha yeterli olur? Mesela okuduğum bölümle alakalı online eğitim veriyorum ama hani bir kursda filan da çalışa bilirim bundan ilave olarak. Onu da bir keresinde yaptım, iş qrafiği çok ağır geldi bana ve durdurdum. Demem o ki böyle ikilemde kaldığım anlar oluyor, acaba daha çokmu şey yapmalıyım , insanlar neler yapıyor ben de sadece evde kendi hedeflerim için bir takım şeyler yapıyorum falan.
Yazımda bazı hatalar ola bilir kusura bakmayın🙂
Güzel,verimli bir hafta diliyorum her kese🥰
Kendimi ifade ederken fazla detaycıyım. Bir konuyu anlatırken alt başlıklarım var ve benim için önemli olduğunu hissediyorum. İptal etmeyi düşündüğümde eksik hissediyorum. Ama insanlar net bir bilgi istyor. O da beni eksik hissettiriyor. Egitimciyim. Bu konuda kendimi çözümlemek istyorum. Çünkü bana göre benim yaptığım doğru...
Bana göre fazla detaycı olmanız, iyi bir ögretmen olmanızdan kaynaklanıyor olabilir. Tanıdığım birçok öğretmende bunu görüyorum. Bu durum da günlük yaşamda ve kendini ifade etmede de görülüyor.
@@sabriyeacar6954 Bu durumda kendimi sorgulattırıyor. Günlük yaşamda bazı şeyleri daha mı kısa kesmek gerekir? Kısa kesmeyi denediğimde yetersiz hissetmem/eksik hissetmem benim sorunum mu ? Çok sorguluyorum... Sanırım üstüne biraz daha düşünmem gerek.
Tasavvuf ile içsel gelişim nasıl olabilir? Onunla alakalı bir video gelebilir hocalarım 💥😌
Merhabalar, tüm bölümlerinizi eksiksiz izlemiş bir seyirciniz olarak katkı sunabilme ihtimalinden mutluluk duyarım. Söyleyeceklerimde nlam kaybına mahal vermeyip, bir yandan sözü de gereksiz uzatmadan düşüncelerimi aktarabilirim umarım. En genel haliyle kişiye tatmin sunan iyi yaşamın; toplum ve yakın cevrenin bizden beklentileri ile mizacımıza uygun olan yaşam arasında yaşanan gerilimden damıtılan bir denge ile inşa edildiğini düşünüyorum. Sanıyorum ki bu dengeyi kurabilmenin en olmazsa olmazı, hayat boyu 5 duyumuz gibi sürekli çalışan kritik düşünebilme yetisidir. Kendisiyle yüzleşebilme , hayatının her adımında kendini gerçekleştirme isteğinden ileri gelen yaptığı hataları embrace edebilme ve daha iyisiyle değişebilme , en önemlisi de sürekli kazanma doğrultusunda değil, kritik düşünme sürecinden geçirdiği ve kendi edindiği değer sistemi ne diyorsa hayatını o yönde evriltebilme cesaretine sahip olmanın önemli olduğu kanısındayım. Kritik düşünce sanırım likiditesi en yüksek assetimiz, bilgelik okulunuzda belki de en çok buna yer verilmeli diye düşünüyorum. Yolumuzun kesişmesi dileğiyle, sevgiler .
Kendimi bilmede farkındalık, gözlem ve bakış açımı değiştirmeyi kullanıyorum. İşime gelmese bile farklı bakmayı deniyorum, ki bunun da faydası oluyor. Aynı zamanda değer verdiğim çevremdeki kişilerin (3 veya 4 kişi )benimle ilgili şikayet ettiği konuda dönüp kendime bakıyorum neden böyle yaptım diye kendimi sorguluyorum. Kişisel gelişim, istemek ve harekete geçmek ile oluyor. Tabiki hayal kurmakta etkiliyor. Bol bol hayal edin.
Doğan Cüceloğlu'nun Savaşçı kitabi ve Don Miguel Ruiz Dört Anlaşma kitabı farkındalık konusunda bana yol açtılar.
Kişiliğimde bir şeyleri değiştirme çabasına giriştiğimde fark etmeden baştan beri varsaydığım bir şey belki bir arzuyu gözlemledim. İnsan kendi kişiliğiyle alakalı bir takım şeylerden önce bir memnuniyetsizlik duyuyor ve bir değişme ihtiyacı hissediyor. Daha sonra bir arayışa gidiyor: hem kendini daha iyi anlamak adına hem de değişmek için atabileceği adımları, somut olarak yapacağı şeyleri öğrenmek için. Ama değişim sürecine bir proje gibi yaklaşıyor. Başı ve sonu olan bir proje. O bir şeyleri yapacak ve daha sonra bir gün, sanki bir okuldan mezun olurcasına, değişecek ve istemediği özelliğinden kurtulacak. Bu değişim bir “nokta”da olacak. İşte varsaydığım yada arzuladığım şey buydu. Fakat işler öyle yürümüyor. Değişimin kendisi çok küçük adımlarla ilerliyor ve insan alışkanlıklarını kısa süreli bir gözlemle fark edemiyeceği kadar yavaş değiştiriyor. Bu insana zaman zaman yaptıklarının hiçbir işe yaramadığını hissettiriyor. Ama uzun bir süre sonra kendi içinde yüzdüğü suyun farkına varan bir balık gibi davranışlarının değiştini fark ediyorsun. Ve bu çok tatmin edici oluyor.
Kendimizi tanımak için neyi bilmemiz ve adeta yanımızda azık olarak neyi taşımamız gerek ?
Tabi ki her insanın apayrı bir dünya olduğunu hesaba katınca sonuçlar da bir hayli dallanıp budaklanıp çeşitleniyor tıpkı bir ağaç gibi. Hani her ağaca aynı miktar su ve mineral verilmeyeceği gibi her insana da aynı yöntem ve onun teknikleri verilmemeli
kişinin nabzına göre şerbet aranması gerektiği kanısındayım. Evvelinde kişinin sohbetinden ve inançlarından biz kendisini tanırken kendisindeki hazinenin anahtarını kaybetmiş olan kişi de kendi zihin odalarında o anahtarı aramaya başmalı. Bu yolda hem kendi zihinsel mimarisini bilecek¹ hem de hem de kendisinin var olduğunu, yaşadığını , hissettiğini, gördüğünü vb. farkındalıklara sahip olacak . Sinan hocamın deyimiyle: "Aga bir dakika ne oluyor " basamağına çıkacaktır . Bu andan itibaren kişi kendini mümkün olduğu kadar objektif bir şekilde; aldığı kararları ,hissettiği duyguları, düşündüğü düşünceleri sorguladıkça kendisindeki kendisinin(bir ben vardır benden içer-u) bir ömür boyu çıktısını alıp aynı zamanda kendini güncel olarak takip edecektir. Yani özetle genel kapsamlı tarama yapmak ve bozuk dosyaların içeriğine inip gerekirse tamir etmek gerekirse de içeriğini değiştirmek ve bunun yapılabilir olduğunun ama belli bir emek istediğini farkında olma bilgisidir .
Az önce bendeki benden bahsetmiştim . Bu kavrama genellikle tasavvuf alanında çokça değinilip anlamı bir tek manevi olarak sınırlı değildir . Özellikle Yeni Dünyanın Cesur İnsanı'ında benim bakış açımla bizdeki biz ile adeta Can ve Canan hocalarımızın sohbet ettiği gibi sohbet etmek kendimizi tanıyıp kişisel ve bilişsel olarak bizi daha da geliştirebilir. Sanki içimizdeki bizin , bizden 10-15 yıl ileriden gittiğini düşünüp adeta bu yolla ölçülü bir şekilde rehber edinebiliriz. Bu sayede kişi gelişim ve farkındalık yolunda kendini başkasıyla kıyaslamak yerine adeta kendisini dününe göre değerlendirip önünden ilerleyen kendisindeki kendisine bakmış olacaktır . Bu da günümüz kıyasıya rekabetin olduğu adeta sertifikaların kart oyunu gibi ellerde tutulduğu zamanda birinin belirlediği kulvardan koşmak yerine kendi istediğimiz kulvarı seçme konusunda bir nebze de olsun yardımcı olacaktır . (Sertifika muhabbeti tazeyken şunu da ek olarak söylemek isterim . Günümüz sistemi evet bunu istiyor almaktan da zarar gelmez lakin sertifikanın sizdeki merakı ve tutkuyu öldürmesine de izin vermemelisiniz . Çünkü o kağıt parçası sanki bir tamamlanmışlık ve olmuşluk hissiyatı verdiğinden sizdeki gelişime de yüksek ölçüde zarar verebilir . Özellikle eğitimin son demlerine doğru sizdeki uyandırdığı alma sabırsızlığı konuya değil kağıda odaklandırması ve durumun etkisinden çıkamayıp uyanamamaya sebep olabilir. Özellikle bu kalıp ile hareket edip işin aslının o şekilde olmadığını acı bir biçimde öğrenince kişi bu andan itibaren ya daha çok kendisini uyuşturmak isteyecek ya da acı bir şekilde aymanın verdiği şokla zararın neresinden dönersek kardır diyecek[ jetonun kimsede geç düşmemesi ümidiyle efendim])
Hayatın içindeki her şeyin geçici olması hakikatiyle sürekli yüzleşmek . Bilimsel çıktıya göre öleceğini bilen tek canlı insanın kendisidir . Evet bir gün kesinlikle öleceğiz ama o sebepten ama bu sebepten yani eski bir deyişle korkunun ecele faydası yok.
Çoğu zaman insanlar ölümden konuşmaktan pek bir gayretle uzak dururlar , sadece dursalar yine iyi artık farkına vardıysak mezarlıklarımız bile şehirlerin kilometrelerce uzağına inşa edilir oldu . Hal böyle olunca insanın fıtratı gereği nisyan sahibi olduğundan ölümünde unutması işten bile olmuyor. Bunun sonucu olarak insan dünyaya dalıp sistemin çarkına su taşıyor yani ihtiyacım yok demekten mahrum kalıp adeta oltayla tutulan elmanın peşinde koşan at gibi bir o yana bir bu yana koşuyor. Ve bölümde de bahsedildiği üzere elinde sonunda pek az kişiye nasip olan o elmayı aldığı zaman " bu muydu onca uğraşın sonucu" olup hüsrana uğruyor. Özetle kişinin kişisel ve bilişsel gelişimi için bilip kavraması gereken azık bilgilerden bir diğeri de ölümü gün içinde hatırlaması gerektiği bilgisi ve unutmanın bir insan için normal bir şey olduğun lakin unutulmaması gereken şeylerinde bu gelişim için her zaman elzem olduğunu bilmesidir derim .
Edebiyatımızdaki Yunus Emre'nin bir dörtlüğüne de dikkat çekmek isterim bu hususta :
Her sözde bir nasihat var.
Her eşyada bir ziynet var .
Her işte bir ganimet var .
Mevlam görelim ne eyler.
Ne eylerse güzel eyler .
Bu noktada ise kişisel gelişimde kişinin kendisini ve karşısındakileri hatta ve hatta nesneleri dahil hiç bir zaman değersiz görmemesi gerektiğidir benim fikrimce . Bu da kadimden gelen temaşa ve tefekkür kavramlarının kişinin gelişimi ve farkındalığı için ne kadar önemli olduğunu anlatır. İnsan yaptığı mesleği , işi, uğraşı her ne ise her zaman ilk zamanki heyecan ile yapmalı ve ara ara amatörce bakıp yeni şeyler keşfetmeli. Çünkü özellikle bu devrin insanının basireti dar olduğundan her insanın o işte kaçırdığı noktalar muhakkak vardır . Bunları aramaya koyulmalı ve gelişimde bir tuğla daha eklemeli kendi mimarisine. Belki de o nokta öyle değerlidir ki yepyeni bir buluşu fikri bu gün ya da ileride gündeme getirebilir kim bilir ?
Kişi hayatın bir anamorfoz sanatı olduğu bilmeli eğer o an tabloyu ve eşyalar karmaşıklığını anlamlandıramadıysa muhakkak daha da doğru açıyı aramalıdır diyebiliriz .
(Kadim olan sözlere değer vermeliyiz çünkü akıl ve deneyim süzgecinden süzüle süzüle olabildiği kadar saflığa ulaşmış sözler anlatılar adeta hayat kurtaran yol gösteren soyut rehberlerdir bizim için .Düşünün ki bir söz insan ilişkileriyle ilgili olsun o zamanda söylenip bu zamanda bile çalışıyorsa insanı anlamamıza ne kadar büyük katkısı olur.)
¹ Zihinsel mimarinden kasıt insan doğduğu andan itibaren ölene kadar sürekli bir veri yağmuruna maruz kalıyor . Bunun sonucunda o kişi evvelinde ailesinden olmak üzere bir çok kalıbı da beraberinde görüyor(öğrenmek farklıdır çünkü öğrendiği zaman kalıbın mimarisini de mutlaka bilir ) . Elbette bu kalıplar canlının psikolojik bakımdan ayakta durması için var lakin bu kalıplardan inşa ettiği zemin ve onun üstüne kurduğu barınak bir süre sonra zindana dönüşüyor . Kişi inşası bitmiş bazı noktaları bilse de mimari planı bilmediğinden bunlara da dokunmak istemeyip " Aman abi böyle iyi dokunma zaten zor duruyor " modundan çıkamamasıdır .Belki de mimari planı burada öğrenebilir gerektiği noktalarda taş değişimine giderek tersine mimari yapabilir .Çünkü kendini tanımadaki süreç bir harçtır ve gerektiği yerde bina da inşa eder boşluk da kapatabilir.
Kaynaklar : Kendi hayatımdan , İFA serisinin ve Yeni Dünyanın Cesur İnsanından aldığım derslerdir .
Edit: Toparlayabildiklerimi buraya aktarmaya çalışacağım , buraya kadar okuyan herkese ayrıca bir teşekkür edip eksik noktaları yazmaları yanlış bildiklerimi düzeltmelerini rica ederim .
Cok güzel özetlemissin hayran kaldim harikasin
@@gokcealdemir7840 Çok teşekkür ediyorum efendim okuyup beğendiğiniz için :)
İhtiyacımız olan kişilik özelliğiyle toplumun, sosyal medyanın, vs. ihtiyacımız olduğunu düşündürttüğü özellikleri nasıl ayırt edeceğiz? Mesela yıllardır özgüvenin önemiyle ilgili yüzlerce konuşma dinlemişizdir ama belki de herkes özgüvenli olmak zorunda değildir ya da özgüven onların anlattıkları sonucunda zihnimizde oluşan özgüven değildir. Diğer bir örnek güçlü olmak. Herkes güçlü olmak zorunda mı? Yoksa sağlıklı olan bazılarının güçlü bazılarının güçsüz olmasıyla dengenin sağlanması mı?
Sanki sorunumuz yapacaklar listesini uzatarak hiçbir şey yapmamak gibi geliyor.
Kendini bilmek güzel bir şey hocam ama farkına varmak ve irade etmek gerekiyor. Bu iradeyi nasıl sağlayabiliriz ve nasıl devam ettiririz? Şüphecilikten nasıl kurtulabiliriz?
Sevgiler ☺️🙏🏻
Belki yardımcı olabilir.
ruclips.net/video/bK278Wv-Sq0/видео.html
Mustafa Bey, yorumları tek tek okuyacağınızı bilmek güzel :)
Yetişkinlerde kişilik gelişimi diyince kişilerin mevcut duygusal sorunlarıyla nasıl başa çılacakları konusu da dahil olacak mı? Olmayabilir tabi, ama dönüp dolaşıp konu oraya muhakkak gelecektir diye düşünüyorum. Çocuklarımızı uygun pedagojik yaklaşımlarla yetiştiremiyoruz maalesef ülkemizde (son yıllardaki kısmi aymalar hariç). Sonuçta şu anki yetişkinlerde, yetiştirilme hatalarından kaynaklı sorunlar var (bir işe sebat edememenin, motive olamamanın kök nedenleri bunlar da olabilir mesela. Ya da aşırı mükemmelliyetçilikten ertelemenin). Kendini gerçekleştirmek isteyen gençlerimizin önünde bunlar birer blokaj. Bu ilk blokajlarını aşmaları kişisel gelişimin ön koşulu gibi düşünüyorum. Gençlerin maddi durumları psikolog görmeye müsait olmayabilir. Orta-hafif durumlar için (diğer pek çok işleri dışında tabi) ücretsiz ulaşıma açık,kendine yardım kitapları, videoları ve en son robotları yapan Dr Alp Karaosmanpğlu ve Dr Alper Hasanoğlu ve ekipleri var. Belki güzel bir etkileşim doğar diye bahsetmek istedim.
Tekrar çok teşekkürler zihnimizi açan sohbetleriniz için.
Çok saygıdeğer insanlar merhaba, sizden ricam disiplin, irade, istediğin şeyi başarabilmek için gereken yol haritası tarzında bir video izlemek güzel olurdu. Teşekkür ederim...
Ben dinlerken zamana ihtiyacım olduğunu fark ettim. Pandemide hayat yavaşlamışken gün içinde kendime vakit kaldığında kafamda boşluk doldurdum. Ama ne zaman gündelik hayat akmaya başladı ben yine sürüklenmeye başladım. Artık daha farkında olduğum için daha zor her şey sanki. Ama ümitsiz değil.
Eklemek sormak off ne çok SORU VA👊 ASLINDA ... EMEGINIZE YÜREĞİNİZE SAĞLIK ✌👊
Harikasınız🤗🤗
Kişilik gelişiminde en önemli husus empati ve özdeğer sahibi olup bunları çok iyi dengelemek sanırım..
Başa aldım tekrar izliyorum. Şimdi daha derin ALgılayarak beslenme zamanı :)
Kaosun her ne kadar dünyanın doğanın içinde bulunduğu durum olduğunu bu tartışmalarda bolca belirtse de Sinan hocam şeyi merak ediyorum: Benim kaotik tanımımda çok fazla yapılması gerekenler listesi olması ama uygun bir nasıl yapılacak listesinin olmaması geliyor.
Nasılını hazır almaya alışmış benim gibiler için, bilmediğim bir yolda daha az rehberle nasıl korkumla baş ederek yürüyebilirim acaba.
Benim mürşidim hatalarım, cehaletim, yanlışlarımdı. Onlar yüzünden acılar çektim, bedeller ödedim, utançlar yaşadım. Sonra, kendimden utanmanın çok daha etkili olduğunu farkettim. Yoluma kendime karşı dürüst ve saygılı olmakla devam edebileceğimi anladım. Fakat bu çok zor. Cesur olmak gerekiyor, kendinle ilgili eksik ve kusurları kabullenip değiştirebilmek için. Çok çalışmak gerekiyor ve ben hâlâ başaramadım...
Hocam bence tükenmişlik gerekiyor. dış dünyaya verilen enerjinin yoğunluğu azalmaya başlayınca iç dünyaya dönüş başlıyor . Dış dunyadan alınan haz yetersizlesmeye dış dunyadaki gelişimin ruhsal gelişimdeki doyuma ulaşılmayagini anlayınca kişi iç dunyasina dönmeye, iç dünyasını geliştirip duygularını fikirlerini fazlasıyla tüketmeden daha dingin daha dengede yaşamanın yolunu bulmaya çalışıyor
Yetişkin günlük hayatta daha fazla kullanılıyorken erişkin genelde akademik, bilimsel metinlerde tercih ediliyor. İkisi de aynı anlama çıkıyor.
Sevgili hocalarım, bu konuyla ilgili karşınıza daha donanımlı çıkmak adına hazırlıklarımı sürdürüyorum. Açıkbeyin ofisinde ne yapıp edip sunumumu gerçekleştireceğim. Kapıdan kovarsanız bacadan, bacadan kovarsanız boş bir pencereden sızma girişimlerim olacak :) Enneagram navigasyondur, öz farkındalık hakkında harita çıkartır ama Gurdjieff 4. Yol öğretisi içselleştirilmeden kullanılan öz farkındalık, eylemsiz farkındalıktır. 5-10 yıl sonrasına yaptığım videolarda ve atölye çalışmalarımda temel aldığım konu, bu iki kadim bilginin sentezi. Sunumda görüşürüz Sağlıcakla kalın :)
Aslında kafamda pek çok şey var yazmak istediğim. Ama nereden başlayacağım bilemedim.
Deneyimler yaşarken kimlik ya da kişilğimizde duygularımız nerede olmalı? Mantık nerede olmalı? Tepkilerimizi verirken nelere dikkat etmeliyiz.
Bu arada sayenizde farkettim ki, kimliğimi kabul edip bi kenara daha ergenliğin sonunda koymuşum. Önemli olan hep kişiliğim olmuş. Onunla ben uğraştıkça da başkaları da dürtmüş.
Bir de; etrafa farkındalığım çok yüksek, yani olan olaylar esnasında hep 2-3 adım sonrasını tahmin edebildiğim için stres yaşıyorum, özellikle olumsuz gelişen olaylarda, stresim de dışarı çok yansıyor, bunun için ne yapabilirim bir türlü bulamıyorum, bu yönümü törpüleyemiyorum. Bu konu hakkında da bir ışık bekliyorum sizden.
Her zamanki gibi aydınlatıcı, düşündürücü idi sohbetiniz.
Emeklerinize, yüreğinize sağlık.
Hedeflerimi gerçekleştirmede sebat etmekte güçlük çekiyorum. Belki bu konuyu ele almak isteyebilirsiniz. Teşekkürler.