😂😂😂 Ma famille est moi on chanté ensemble quand moi grand-père est arrivé pour chanter avec nous, il lit les paroles et la il nous sort un "Karafun". J'en peux plus.😂😂😂
J'ai commencé hier les cours de chants, j'ai demandé à ma prof de m'initier à celle-ci mais elle a m'a dit, au péril de mon alter égo, que j'avais pas le niveau sniff, sniff
Créer une version inspirée par "La Bohème" de Charles Aznavour est une idée magnifique ! Si tu veux reprendre le style ou adapter les paroles pour raconter une histoire personnelle ou différente, je peux t’aider à réécrire une version moderne ou thématique tout en gardant ce côté poétique et nostalgique. Voici une suggestion : --- Couplet 1 : Je me souviens des jours anciens, Où tout semblait simple et si bien. On vivait d’air et d’espoir, Sans jamais penser au soir. La vie brûlait dans nos veines, Chaque instant, une scène. On rêvait d’un futur brillant, Avec rien en poche, mais le cœur grand. --- Refrain : Ah, la bohème, la bohème, C’était l’amour au coin des rues. La bohème, la bohème, Un souffle de vie qu’on ne voit plus. --- Couplet 2 : Dans les cafés, on refaisait le monde, Des idées folles et des secondes. Les nuits étoilées nous appartenaient, L’univers vibrait sous nos pieds. On peignait nos vies à la lumière, Entre les rêves et les chimères. C’était si beau, c’était si fort, Un paradis qu’on garde encore. --- Refrain : Ah, la bohème, la bohème, Nos cœurs chantaient à l’unisson. La bohème, la bohème, Une symphonie sans partition. --- Pont : Et maintenant, tout semble loin, Mais au fond de moi, je tends la main. Vers ce passé que je chéris, Un éclat de vie, un doux répit. --- Refrain final : Ah, la bohème, la bohème, Elle vit encore dans mes souvenirs. La bohème, la bohème, Un doux refrain pour ne pas vieillir. --- Si tu veux personnaliser davantage cette version, raconte-moi ton histoire ou le message que tu veux transmettre, et je m’adapte !
Je vous parle d'un temps Que les moins de vingt ans Ne peuvent pas connaître Montmartre en ce temps-là Accrochait ses lilas Jusque sous nos fenêtres Et si l'humble garni Qui nous servait de nid Ne payait pas de mine C'est là qu'on s'est connu Moi qui criait famine Et toi qui posais nue La bohème, la bohème Ça voulait dire On est heureux La bohème, la bohème Nous ne mangions qu'un jour sur deux Dans les cafés voisins Nous étions quelques-uns Qui attendions la gloire Et bien que miséreux Avec le ventre creux Nous ne cessions d'y croire Et quand quelque bistro Contre un bon repas chaud Nous prenait une toile Nous récitions des vers Groupés autour du poêle En oubliant l'hiver La bohème, la bohème Ça voulait dire Tu es jolie La bohème, la bohème Et nous avions tous du génie Souvent il m'arrivait Devant mon chevalet De passer des nuits blanches Retouchant le dessin De la ligne d'un sein du galbe d'une hanche Et ce n'est qu'au matin Qu'on s'asseyait enfin Devant un café-crème Épuisés mais ravis Fallait-il que l'on s'aime Et qu'on aime la vie La bohème, la bohème Ça voulait dire On a vingt ans La bohème, la bohème Et nous vivions de l'air du temps Quand au hasard des jours Je m'en vais faire un tour À mon ancienne adresse Je ne reconnais plus Ni les murs, ni les rues Qui ont vu ma jeunesse En haut d'un escalier Je cherche l'atelier Dont plus rien ne subsiste Dans son nouveau décor Montmartre semble triste Et les lilas sont morts La bohème, la bohème On était jeunes On était fous La bohème, la bohème Ça ne veut plus rien dire du tout
Եթե քսան դեռ չկաք, Գուցե չհասկանաք Դուք իմ այս պատմությունը: Մոնմարտրն այն ժամանակ, Իր վարդերով ճերմակ Զարդարում էր մեր տունը, Որ համեստ էր, անշուք, Բայց մեր բույնն էր տաքուկ ՈՒ սիրո մեր դրախտը: Ես նկարիչ էի, որ փնտրում էր բախտը, Իսկ դու` բնորդուհի: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Երջանկության օրերը մեր: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Թեկուզ սոված, աղքատ օրեր: Նստած սրճարանում Դեռ անհայտ, անանուն Երազում էինք փառքը, Թե մեզ բախտ վիճակվեր ՈՒ մի նկար ծախվեր` Կգնայինք մեր հարկը Կուտեինք մի փոր հաց ՈՒ հետո գինովցած Կերգեինք մեր երգերը Մինչև լույս առավոt Մոռանալով ձմեռը` նստած բուխարու մոտ: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Դու լավն էիր գեղեցկուհի: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը Ամեն մեկս հանճար էր մի: Հաճախ մինչ լուսադեմ Կանգնած կտավի դեմ Վրձնել եմ քո պատկերը Մերկությունդ անբիծ, Մարմինդ գիծ առ գիծ, Քո մարմարե կոնքերը: ՈՒ միայն առավոտ Հոգնած, բայց հիացկոտ Շարունակում էի կյանքը Մի բաժակ սուրճ խմում ՈՒ սիրում էի տկնանքը Եվ սերը մեր սրտում: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Զուրկ էինք քսան տարեկան: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Հեշտ էր ապրել օդով միայն: Պատահում է մերթ-մերթ, Երբ գնում եմ ես ետ Անցյալի մեր վայրերը Նույնը չէ ոչ մի բան` Այն տեղերը չկար, Որ ծնվել էր մեր սերը, Ձեռնահարկը գողտրիկ, Մեր սանդուղքը նեղլիկ Եվ իմ արվեստանոցը: Տխուր է այնքան Մոնմարտրի մեր փողոցը ՈՒր էլ վարդեր չկան: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Ջահել էինք, ազատ ու խենթ: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը Այդ օրերը էլ չեն գա ետ:
@@amalbert2 personnellement j'ai 12 ans et je trouve cette chanson juste magnifique ces paroles sont clairement touchante et on un vrai sens comparé a ce que on a maintenant. Je plains les générations futures.
@@your_mus3 4ans plus tard la vie va très bien. Je me rappelais pas avoir écrit ça et je tiens à dire que depuis j'ai découvert pleins de nouveaux artistes de la génération actuelle qui sont géniaux aussi (et j'écoute toujours autant Charles Aznavour donc ça ça n'a pas changé !!)
@@gloworlds_490 ahh tant mieux alors, c’est un peu la même chose pour moi, maintenant que je rappelle la manière dont je pensais au collège je me rend compte d’à quel point j’étais fermée d’esprit par rapport aux nouvelles musiques. Heureusement que ça a changé maintenant, j’ai découvert tellement de merveilles 🫶
Bohemia de París Alegre, loca y gris De un tiempo ya pasado En donde en un desván Con traje de can-can Posabas para mí Y yo con devoción Pintaba con pasión Tu cuerpo fatigado Hasta el amanecer A veces sin comer Y siempre sin dormir La bohemia, la bohemia Era el amor, felicidad La bohemia, la bohemia Era una flor de nuestra edad Debajo de un quinqué La mesa del café Felices nos reunía Hablando sin cesar Soñando con llegar La gloria a conseguir Y cuando algún pintor Hallaba un comprador Y un lienzo le vendía Solíamos gritar Comer y pasear Alegres por París La bohemia, la bohemia Era jurar, te vi y te amé La bohemia, la bohemia Yo junto a ti, triunfar, podré
Il n'y a pas d'indication sur la tonalité de cette version d'accompagnement et ça serait bien de pouvoir la modifier pour la faire 1 ton plus bas Merci
Lol luvv the song but now realize it's about cultural communism... No man should spend the night perfecting the line of a hip, for a warm meal (or any price).
Եթե քսան դեռ չկաք, Գուցե չհասկանաք Դուք իմ այս պատմությունը: Մոնմարտրն այն ժամանակ, Իր վարդերով ճերմակ Զարդարում էր մեր տունը, Որ համեստ էր, անշուք, Բայց մեր բույնն էր տաքուկ ՈՒ սիրո մեր դրախտը: Ես նկարիչ էի, որ փնտրում էր բախտը, Իսկ դու` բնորդուհի: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Երջանկության օրերը մեր: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Թեկուզ սոված, աղքատ օրեր: Նստած սրճարանում Դեռ անհայտ, անանուն Երազում էինք փառքը, Թե մեզ բախտ վիճակվեր ՈՒ մի նկար ծախվեր` Կգնայինք մեր հարկը Կուտեինք մի փոր հաց ՈՒ հետո գինովցած Կերգեինք մեր երգերը Մինչև լույս առավոt Մոռանալով ձմեռը` նստած բուխարու մոտ: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Դու լավն էիր գեղեցկուհի: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը Ամեն մեկս հանճար էր մի: Հաճախ մինչ լուսադեմ Կանգնած կտավի դեմ Վրձնել եմ քո պատկերը Մերկությունդ անբիծ, Մարմինդ գիծ առ գիծ, Քո մարմարե կոնքերը: ՈՒ միայն առավոտ Հոգնած, բայց հիացկոտ Շարունակում էի կյանքը Մի բաժակ սուրճ խմում ՈՒ սիրում էի տկնանքը Եվ սերը մեր սրտում: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Զուրկ էինք քսան տարեկան: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Հեշտ էր ապրել օդով միայն: Պատահում է մերթ-մերթ, Երբ գնում եմ ես ետ Անցյալի մեր վայրերը Նույնը չէ ոչ մի բան` Այն տեղերը չկար, Որ ծնվել էր մեր սերը, Ձեռնահարկը գողտրիկ, Մեր սանդուղքը նեղլիկ Եվ իմ արվեստանոցը: Տխուր է այնքան Մոնմարտրի մեր փողոցը ՈՒր էլ վարդեր չկան: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը, Ջահել էինք, ազատ ու խենթ: Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը Այդ օրերը էլ չեն գա ետ: Добавлено BlackSea4ever
![Ice On My Teeth - ATEEZ エイティーズ 에이티즈 [Music Bank] | KBS WORLD TV 241115](http://i.ytimg.com/vi/c-n92OgbbwA/mqdefault.jpg)
JE SUIS COMPLÈTEMENT FAN de CHARLES AZNAVOUR J'ADORE SON RÉPERTOIRE ❤
Je suis brésilien,mas cette chanson me touche de façon que je oublie mes origines
Moi aussi, je suis brésilien et j'aime beaucoup cette chanson.
😂😂😂 Ma famille est moi on chanté ensemble quand moi grand-père est arrivé pour chanter avec nous, il lit les paroles et la il nous sort un "Karafun". J'en peux plus.😂😂😂
🤣
En fin juillet 2020 ...g Vu ce poste et je viens de passer toute la Nuit a rire...😂
@@richarddelt1940😂😂
mais je suis maureeeee xd
Je prends des cours de chant et en ce moment je chante cette très jolie chanson ,"La Bohème de Charles Aznavour , j'aime beaucoup cette chanson 🎶🎶😍
J'ai commencé hier les cours de chants, j'ai demandé à ma prof de m'initier à celle-ci mais elle a m'a dit, au péril de mon alter égo, que j'avais pas le niveau sniff, sniff
La bohème c'est un peu ma vie... d'artiste ! ... Et le cerveau qui va avec. Pas toujours facile dans ce monde de calcul et d'argent...!
Merci Mr Charles Aznavour vous aviez des belles chansons vous nous manquez on ne vous oubliera pas
Bonsoir et merci de toutes ces mises en ligne sur le web de ces belles chanson.
Belles et agréables fêtes de Noël et de fin d'année.
Sincèrement.
Aimé
Merci pour ce super karaoké parfait
Créer une version inspirée par "La Bohème" de Charles Aznavour est une idée magnifique ! Si tu veux reprendre le style ou adapter les paroles pour raconter une histoire personnelle ou différente, je peux t’aider à réécrire une version moderne ou thématique tout en gardant ce côté poétique et nostalgique. Voici une suggestion :
---
Couplet 1 :
Je me souviens des jours anciens,
Où tout semblait simple et si bien.
On vivait d’air et d’espoir,
Sans jamais penser au soir.
La vie brûlait dans nos veines,
Chaque instant, une scène.
On rêvait d’un futur brillant,
Avec rien en poche, mais le cœur grand.
---
Refrain :
Ah, la bohème, la bohème,
C’était l’amour au coin des rues.
La bohème, la bohème,
Un souffle de vie qu’on ne voit plus.
---
Couplet 2 :
Dans les cafés, on refaisait le monde,
Des idées folles et des secondes.
Les nuits étoilées nous appartenaient,
L’univers vibrait sous nos pieds.
On peignait nos vies à la lumière,
Entre les rêves et les chimères.
C’était si beau, c’était si fort,
Un paradis qu’on garde encore.
---
Refrain :
Ah, la bohème, la bohème,
Nos cœurs chantaient à l’unisson.
La bohème, la bohème,
Une symphonie sans partition.
---
Pont :
Et maintenant, tout semble loin,
Mais au fond de moi, je tends la main.
Vers ce passé que je chéris,
Un éclat de vie, un doux répit.
---
Refrain final :
Ah, la bohème, la bohème,
Elle vit encore dans mes souvenirs.
La bohème, la bohème,
Un doux refrain pour ne pas vieillir.
---
Si tu veux personnaliser davantage cette version, raconte-moi ton histoire ou le message que tu veux transmettre, et je m’adapte !
Rest In Peace,
petit texte pour un grand parolier parti trop tôt !
92 ans c'est pas mal qd meme
C'est pas lui qui l'a écrit. C'est Jacques Plante. Il a composé la musique par contre
@@FredericEffe les paroles sont ceux de chab Khalid et Faudel … la musique est de Me Gims
@@adams2430 lol😃
🎵"Tellement nebrik c'est la Bohème"🎵
CE 9 AOUT 2021..........................LE PLAISIR DE CHANTER AVEC LES PAROLES.....................UN GRAND MERCI...........
J'adore cette chanson ❤️😍
Moi aussi jecoute de plus en plus ces artistes la
Malheureusement le chanteur qui l'avait chante est mort😓😓😓
MERCI CA ME RAPPELLE MA JEUNESSE 🥰
Un magnifique classique
Merci pour se karaoké merci beaucoup 😊
ma préféré de charles aznavour
Je vous parle d'un temps
Que les moins de vingt ans
Ne peuvent pas connaître
Montmartre en ce temps-là
Accrochait ses lilas
Jusque sous nos fenêtres
Et si l'humble garni
Qui nous servait de nid
Ne payait pas de mine
C'est là qu'on s'est connu
Moi qui criait famine
Et toi qui posais nue
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
On est heureux
La bohème, la bohème
Nous ne mangions qu'un jour sur deux
Dans les cafés voisins
Nous étions quelques-uns
Qui attendions la gloire
Et bien que miséreux
Avec le ventre creux
Nous ne cessions d'y croire
Et quand quelque bistro
Contre un bon repas chaud
Nous prenait une toile
Nous récitions des vers
Groupés autour du poêle
En oubliant l'hiver
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
Tu es jolie
La bohème, la bohème
Et nous avions tous du génie
Souvent il m'arrivait
Devant mon chevalet
De passer des nuits blanches
Retouchant le dessin
De la ligne d'un sein
du galbe d'une hanche
Et ce n'est qu'au matin
Qu'on s'asseyait enfin
Devant un café-crème
Épuisés mais ravis
Fallait-il que l'on s'aime
Et qu'on aime la vie
La bohème, la bohème
Ça voulait dire
On a vingt ans
La bohème, la bohème
Et nous vivions de l'air du temps
Quand au hasard des jours
Je m'en vais faire un tour
À mon ancienne adresse
Je ne reconnais plus
Ni les murs, ni les rues
Qui ont vu ma jeunesse
En haut d'un escalier
Je cherche l'atelier
Dont plus rien ne subsiste
Dans son nouveau décor
Montmartre semble triste
Et les lilas sont morts
La bohème, la bohème
On était jeunes
On était fous
La bohème, la bohème
Ça ne veut plus rien dire du tout
Pas facile de chanter cette magnifique chanson !
J adore cette chanson ❤ ❤ ❤ Merci
J’adore ♥️♥️♥️♥️
Եթե քսան դեռ չկաք,
Գուցե չհասկանաք
Դուք իմ այս պատմությունը:
Մոնմարտրն այն ժամանակ,
Իր վարդերով ճերմակ
Զարդարում էր մեր տունը,
Որ համեստ էր, անշուք,
Բայց մեր բույնն էր տաքուկ
ՈՒ սիրո մեր դրախտը:
Ես նկարիչ էի, որ փնտրում էր բախտը,
Իսկ դու` բնորդուհի:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Երջանկության օրերը մեր:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Թեկուզ սոված, աղքատ օրեր:
Նստած սրճարանում
Դեռ անհայտ, անանուն
Երազում էինք փառքը,
Թե մեզ բախտ վիճակվեր
ՈՒ մի նկար ծախվեր`
Կգնայինք մեր հարկը
Կուտեինք մի փոր հաց
ՈՒ հետո գինովցած
Կերգեինք մեր երգերը
Մինչև լույս առավոt
Մոռանալով ձմեռը` նստած բուխարու մոտ:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Դու լավն էիր գեղեցկուհի:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը
Ամեն մեկս հանճար էր մի:
Հաճախ մինչ լուսադեմ
Կանգնած կտավի դեմ
Վրձնել եմ քո պատկերը
Մերկությունդ անբիծ,
Մարմինդ գիծ առ գիծ,
Քո մարմարե կոնքերը:
ՈՒ միայն առավոտ
Հոգնած, բայց հիացկոտ
Շարունակում էի կյանքը
Մի բաժակ սուրճ խմում
ՈՒ սիրում էի տկնանքը
Եվ սերը մեր սրտում:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Զուրկ էինք քսան տարեկան:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Հեշտ էր ապրել օդով միայն:
Պատահում է մերթ-մերթ,
Երբ գնում եմ ես ետ
Անցյալի մեր վայրերը
Նույնը չէ ոչ մի բան`
Այն տեղերը չկար,
Որ ծնվել էր մեր սերը,
Ձեռնահարկը գողտրիկ,
Մեր սանդուղքը նեղլիկ
Եվ իմ արվեստանոցը:
Տխուր է այնքան Մոնմարտրի մեր փողոցը
ՈՒր էլ վարդեր չկան:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Ջահել էինք, ազատ ու խենթ:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը
Այդ օրերը էլ չեն գա ետ:
Mer hpartutyun@ ❤
c''est vrai
Super karaoké Merci beaucoup
trop fan !
fin trop fan
Très jolie. Chanson
Hello, pour mon devoir de musique, il faut chanter cette chanson mais en changeant les paroles, qui a des idées ?
Si interessant! Qu'est ce que vous avez fait? :))
A nous on doit garder cest paroles mais changer le rythme
Merci ❤❤❤❤
Que amor de música. ...lindaaaaaa
c vieux mais j'aime sa
réflexion débile de quand on a 13 ans. Tu as 2 ans de plus maintenant, tu es grande ;) tu en penses quoi ?
@@amalbert2 personnellement j'ai 12 ans et je trouve cette chanson juste magnifique ces paroles sont clairement touchante et on un vrai sens comparé a ce que on a maintenant. Je plains les générations futures.
@@gloworlds_490 4 ans plus tard, comment va la vie ?
@@your_mus3 4ans plus tard la vie va très bien. Je me rappelais pas avoir écrit ça et je tiens à dire que depuis j'ai découvert pleins de nouveaux artistes de la génération actuelle qui sont géniaux aussi (et j'écoute toujours autant Charles Aznavour donc ça ça n'a pas changé !!)
@@gloworlds_490 ahh tant mieux alors, c’est un peu la même chose pour moi, maintenant que je rappelle la manière dont je pensais au collège je me rend compte d’à quel point j’étais fermée d’esprit par rapport aux nouvelles musiques. Heureusement que ça a changé maintenant, j’ai découvert tellement de merveilles 🫶
le karaoké de la mort (c'est trop bien)
Bohemia de París
Alegre, loca y gris
De un tiempo ya pasado
En donde en un desván
Con traje de can-can
Posabas para mí
Y yo con devoción
Pintaba con pasión
Tu cuerpo fatigado
Hasta el amanecer
A veces sin comer
Y siempre sin dormir
La bohemia, la bohemia
Era el amor, felicidad
La bohemia, la bohemia
Era una flor de nuestra edad
Debajo de un quinqué
La mesa del café
Felices nos reunía
Hablando sin cesar
Soñando con llegar
La gloria a conseguir
Y cuando algún pintor
Hallaba un comprador
Y un lienzo le vendía
Solíamos gritar
Comer y pasear
Alegres por París
La bohemia, la bohemia
Era jurar, te vi y te amé
La bohemia, la bohemia
Yo junto a ti, triunfar, podré
Très belle chanson mais ça va trop vite
Oui mais c'est pas obliger de suivre la vitesse...
@@ryan_.officiell8975 bah sinon on peut pas chanter...
@@emilierezzougui9863 on peut chanter si tu écoute bien il y a un temps libre....et tes pas interdit de tant servi du temps libre
Oui je suis d'accord avec toi
Eternelle Aznavoure La boeme inspire par la vie relle. Souvenirre du tenpes passe du inmence valeure
Pourriez faire “pour en arriver là” de dalida?
Tu peux faire ça chanson pour tout Arménie
Au la faute !!!!! J’ai tout loupé à cause de vous j’ai pas choper la meuf que je draguais pdt ce Karaoké !!!! Rembourser !!!
Il n'y a pas d'indication sur la tonalité de cette version d'accompagnement et ça serait bien de pouvoir la modifier pour la faire 1 ton plus bas Merci
et la France ne veut plus dire du TOUT
Merci
Impeccable
cool
Reprise
Trop vite
Pq y a la voix derrière?
c'est une voix temoin qui sert de repere
🇫🇷🇫🇷🇫🇷
Qué tonalité est?😅
J’aime pas du tout La voix de fond ... désolée!
heh, c'est la voix d'Aznavour, chacun ses goûts :o)
wai mais ces pas le bute..
@@ryan_.officiell8975 Si c'est le but d'un guide vocal
@@nickpulpman2796 c'est une voix témoin et certainement pas celle de Charles
Lol luvv the song but now realize it's about cultural communism... No man should spend the night perfecting the line of a hip, for a warm meal (or any price).
ca monte jusqu'au sol - pas pour les barytons
Ci.e dion
V
0:15
a cantar
La wea mala se escucha la voz
Pas ouf
Եթե քսան դեռ չկաք,
Գուցե չհասկանաք
Դուք իմ այս պատմությունը:
Մոնմարտրն այն ժամանակ,
Իր վարդերով ճերմակ
Զարդարում էր մեր տունը,
Որ համեստ էր, անշուք,
Բայց մեր բույնն էր տաքուկ
ՈՒ սիրո մեր դրախտը:
Ես նկարիչ էի, որ փնտրում էր բախտը,
Իսկ դու` բնորդուհի:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Երջանկության օրերը մեր:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Թեկուզ սոված, աղքատ օրեր:
Նստած սրճարանում
Դեռ անհայտ, անանուն
Երազում էինք փառքը,
Թե մեզ բախտ վիճակվեր
ՈՒ մի նկար ծախվեր`
Կգնայինք մեր հարկը
Կուտեինք մի փոր հաց
ՈՒ հետո գինովցած
Կերգեինք մեր երգերը
Մինչև լույս առավոt
Մոռանալով ձմեռը` նստած բուխարու մոտ:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Դու լավն էիր գեղեցկուհի:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը
Ամեն մեկս հանճար էր մի:
Հաճախ մինչ լուսադեմ
Կանգնած կտավի դեմ
Վրձնել եմ քո պատկերը
Մերկությունդ անբիծ,
Մարմինդ գիծ առ գիծ,
Քո մարմարե կոնքերը:
ՈՒ միայն առավոտ
Հոգնած, բայց հիացկոտ
Շարունակում էի կյանքը
Մի բաժակ սուրճ խմում
ՈՒ սիրում էի տկնանքը
Եվ սերը մեր սրտում:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Զուրկ էինք քսան տարեկան:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Հեշտ էր ապրել օդով միայն:
Պատահում է մերթ-մերթ,
Երբ գնում եմ ես ետ
Անցյալի մեր վայրերը
Նույնը չէ ոչ մի բան`
Այն տեղերը չկար,
Որ ծնվել էր մեր սերը,
Ձեռնահարկը գողտրիկ,
Մեր սանդուղքը նեղլիկ
Եվ իմ արվեստանոցը:
Տխուր է այնքան Մոնմարտրի մեր փողոցը
ՈՒր էլ վարդեր չկան:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը,
Ջահել էինք, ազատ ու խենթ:
Դա բոհեմն էր, մեր բոհեմը
Այդ օրերը էլ չեն գա ետ:
Добавлено BlackSea4ever
Merci
de rien