Nie dostałem kiedyś pracy jako senior bo nie potrafiłem wymienić minimum 10 design systemów. W innej firmie znałem 2 i starczyło na seniora. W innej firmie nie byłem wystarczająco dobry na bycie seniorem bo nie potrafiłem wymienić z głowy wszystkich technik do Design Sprintu. Z mojej perspektywy to bzdury, no ale może się mylę
Wiedza i umiejętność jej sprawnego zastosowania w pracy to jedno. Tutaj możemy odpowiedzieć sami przed sobą patrząc do lustra - Stary, no i jak oceniasz swój level? - No mam za sobą x lat nauki, setki jak nie dziesiątki ( ;) ) projektów, nauczyłem się tego, przeżyłem 3 lata w januszexie robiąc wszystko, udało mi się bez problemu znaleźć nowe miejsce pracy, klient mnie nie zagnie na spotkaniu, czuję się w miarę samodzielny, niepewności są, ale wiem, gdzie znajdę ewentualne odpowiedzi, które je zniwelują. I sobie myślisz sam do siebie - nooo taki mid już ze mnie będzie. A to drugie to firma. Firma, której specyfika bywa różna, wymagania również sprecyzowane wg tej firmy na podstawie analizy pracy z ostatnich lat bądź jakiegoś typka, który po prostu rzuca, że TO, TO i TO o i TO to jest nam potrzebne, takie będą wytyczne. No i budżet firmy. Senior wiadomo zawoła więcej, więc jeśli Cię zdeklasują na dzień dobry, to z automatu chcą dać do zrozumienia, że więcej to Ci nie damy, bo taki budżet, tylko w gratisie obrywasz po moralach. Możemy sobie bajać, budować jakieś ogólnie pojęcie o tym, kto to junior, kto mid, kto senior. Jak co kraj, to obyczaj, to samo tyczy się firm. Najważniejsze jest znać swoją wartość, umieć znaleźć dla swoich umiejętności punkt odniesienia i nie zapomnieć być krytycznym dla siebie, byle bez przesady :) A jak już jesteś seniorem i widzisz, że możesz coś podpowiedzieć juniorowi bez złośliwości, żeby później nie irytowała Cię jego niewiedza, to idź pogadaj, wyjaśnij mu. To jest dopiero plus do własnej wartości ( nie zapominamy, że kiedyś wół cielęciem był ) :)
Czy poza umiejętnościami i wiedzą dotyczącą projektowania, nie powinniśmy brać pod uwagę jeszcze umiejętności miękkich w określaniu kto senior kto junior? A może: 1. Junior - ten któremu pomagają 2. Mid - ten który z grubsza ogarnia sam 3. Senior - ten który ogarnia sam i pomaga innym
Dobry materiał majster. Zdecydowanie w wielu firmach trzeba popracować nad doprecyzowaniem miar, które pozwolą określić kto jest junior,mid senior. Ciekawe jakie miary ty byś proponował ? :)
Przez ten rozwój branży IT i wieczne braki 3- 4 lata mają wystarczyć na zostanie seniorem. Ciężko mi wyobrazić sobie starszego analityka czy księgowego po 3 latach pracy. Jeden senior UX to ten co ma "trudniejsze" projekty, w inny już ma leadować. Raz nawet widziałem 3 lata expa ja stanowisko head of UX. Mi to rybka czy będę midem czy seniorem. Byle przelew się zgadzał.
Moje doświadczenie z doświadczeniem jest takie, że po roku pracy w korpo jako UXUI designer, a wcześniej pracując na freelance, przeprowadzałam rozmowy kwalifikacyjne. Wcześniej rola osoby, która to robi, kojarzyła mi się z czymś wyjątkowo dojrzałym, popartym latami doświadczenia. I powiem tak - jestem świecie przekonana co do tego, że lata mają bardzo małe znaczenie, bo dla jednego rok to 5 lat dla drugiego projektanta. Szufladkowanie na juniorów, midow czy seniorów, może tylko początkowo wpływać na respect, ale pracując z osobą, która przedstawia się jako starszy projektant, szybko można przekonać się, że tytuł ten nie ma żadnego związku z faktycznym knowhow tejże osoby. Gdy za to jakiś junior wpada na spotkanie, nasz mózg fałszywie podsyła nam brzydkie myśli z serii "co on tam gada, młody jest i się nie zna", a nagle bum, koleś czy kolesiówa ma najlepsze pomysły w pokoju. A NO WŁAŚNIE. Wydaje mi się, że seniorstwo może mieć trochę efekt dzbana, czy tam szklanki z wodą, bo zwykle oznacza, że już się jakiś czas spędziło w dużej firmie, co c kolei oznacza, że ma się już bardzo sztywno ukierunkowane myślenie, co spowodowane jest codziennością pracy w danym środowisku. Dla mnie oznaką juniorstwa, ale taką dobrą, jest świeżość. Tylko że większość z nas ja w końcu straci, bo zacznie wszędzie widzieć podobne patterny. kurcze, rozgaduję się, a chyba chodzi mi o to, że tytułowanie jest strasznie niewymierne, może już dziś powinno przejść do rangi passe, z drugiej strony mówi o naszej wiedzy, umiejętnościach i podejściu, wynikającymi z naszego doświadczenia. Ale NASZEGO. Takiego, które ciężko porównać, bo tak jak pisałam - dla każdego doświadczenie będzie czym innym. Może senior powinien być osoba, która nie dość że ma jakiś tam staż pracy, ale jakieś konkretne projekty, które zahaczają o najrozniszje dziedziny, doświadczenie z podejmowaniem wielu różnorakich zaganien. Ale jak to zmierzyć? Wydaje mi się, że obecne metryki są niewspółmierne i bardzo ograniczające, zatem powiem prosto, że uważam, że powinniśmy podziękować serdecznie tytułom i skupić się na tym, w czym jesteśmy dobrzy. Pracując tak, żeby dowozić wartość, sami będziemy udawadniac, że należy nam się ta podwyżka, czy bom do Amazona. Pozdrawiam serdecznie, jak zawsze miałam kilka razy banana na twarzy przy tym Twoim flow!
Czytam te komentarze i czytam i każdy ma po trochu racji. W końcu dochodzę do wniosku, że najlepiej zostać specjalistą swojej ulubionej dziedziny (by się przyjemnie pracowało w pasji). Nikt nie stopniuje specjalisty bo nie ma takiej potrzeby. Zostaje tylko problem jak w corpo określić wypłatę i stanowiska jeśli nie na stopniach. W każdym razie duże firmy same określają w rekrutacji kogo potrzebują i jakie minimalne wymagania są niezbędne.
@@projektowe Owszem, o tym warto myśleć i to pewnie bardziej szczegółowo niż tylko "chce być seniorem" etc. Ale niech mi jeszcze ktoś powie gdzie będzie świat za te 5 lat...
Kiedyś za przydomek "senior" bym się zes..., ale jak $ się zgadza to zaczyna być wszystko jedno :) BTW niektóre firmy płacą słabo pomimo seniora więc bikerful
Proszę pana, pan to już jedną nogą w grobie. Nie będę ukrywać, wiek ma znaczenie, może być trudniej, ale to nie znaczy że się nie da, bo wszystko jest indywidualnym przypadkiem. Trzymam kciuki, pozdro.
![Diggy Graves - Red Vineyard [Official Lyric Video]](http://i.ytimg.com/vi/8Ro085T0mnQ/mqdefault.jpg)
Nie dostałem kiedyś pracy jako senior bo nie potrafiłem wymienić minimum 10 design systemów. W innej firmie znałem 2 i starczyło na seniora. W innej firmie nie byłem wystarczająco dobry na bycie seniorem bo nie potrafiłem wymienić z głowy wszystkich technik do Design Sprintu. Z mojej perspektywy to bzdury, no ale może się mylę
Wiedza i umiejętność jej sprawnego zastosowania w pracy to jedno. Tutaj możemy odpowiedzieć sami przed sobą patrząc do lustra - Stary, no i jak oceniasz swój level? - No mam za sobą x lat nauki, setki jak nie dziesiątki ( ;) ) projektów, nauczyłem się tego, przeżyłem 3 lata w januszexie robiąc wszystko, udało mi się bez problemu znaleźć nowe miejsce pracy, klient mnie nie zagnie na spotkaniu, czuję się w miarę samodzielny, niepewności są, ale wiem, gdzie znajdę ewentualne odpowiedzi, które je zniwelują. I sobie myślisz sam do siebie - nooo taki mid już ze mnie będzie.
A to drugie to firma. Firma, której specyfika bywa różna, wymagania również sprecyzowane wg tej firmy na podstawie analizy pracy z ostatnich lat bądź jakiegoś typka, który po prostu rzuca, że TO, TO i TO o i TO to jest nam potrzebne, takie będą wytyczne. No i budżet firmy. Senior wiadomo zawoła więcej, więc jeśli Cię zdeklasują na dzień dobry, to z automatu chcą dać do zrozumienia, że więcej to Ci nie damy, bo taki budżet, tylko w gratisie obrywasz po moralach.
Możemy sobie bajać, budować jakieś ogólnie pojęcie o tym, kto to junior, kto mid, kto senior. Jak co kraj, to obyczaj, to samo tyczy się firm.
Najważniejsze jest znać swoją wartość, umieć znaleźć dla swoich umiejętności punkt odniesienia i nie zapomnieć być krytycznym dla siebie, byle bez przesady :)
A jak już jesteś seniorem i widzisz, że możesz coś podpowiedzieć juniorowi bez złośliwości, żeby później nie irytowała Cię jego niewiedza, to idź pogadaj, wyjaśnij mu. To jest dopiero plus do własnej wartości ( nie zapominamy, że kiedyś wół cielęciem był ) :)
Srogie grzyby Jakub, ale ja zawsze twierdzę że w takich przypadkach kandydat miał szczęście, że ominęła go/ją taka "przygoda".
Czy poza umiejętnościami i wiedzą dotyczącą projektowania, nie powinniśmy brać pod uwagę jeszcze umiejętności miękkich w określaniu kto senior kto junior?
A może:
1. Junior - ten któremu pomagają
2. Mid - ten który z grubsza ogarnia sam
3. Senior - ten który ogarnia sam i pomaga innym
Moim zdaniem powinniśmy, niemniej tutaj dużo wynika też zwyczajnie z tego, jakimi ludźmi jesteśmy. Czy spoko czy nie!
Rekruterka: "Proszę określić w skali 1-10, na ile jest pan spoko?"
Solidne 5/7.
Dzięki za film, krótko i na temat! 👍
Najaak.
Dobry materiał majster. Zdecydowanie w wielu firmach trzeba popracować nad doprecyzowaniem miar, które pozwolą określić kto jest junior,mid senior. Ciekawe jakie miary ty byś proponował ? :)
Siemka Karol! A może film o komputerze, monitorach i takie takie?
Siemka siemka, będzie o sprzęcie, spokojnie, kolejka jest!
@@projektowe w takem razie spokojnie stoję w queue
Przez ten rozwój branży IT i wieczne braki 3- 4 lata mają wystarczyć na zostanie seniorem. Ciężko mi wyobrazić sobie starszego analityka czy księgowego po 3 latach pracy.
Jeden senior UX to ten co ma "trudniejsze" projekty, w inny już ma leadować.
Raz nawet widziałem 3 lata expa ja stanowisko head of UX.
Mi to rybka czy będę midem czy seniorem. Byle przelew się zgadzał.
Tytułu do garnka nie włożysz, wiadomo.
Jest kosmita Domino, jest okejka i subskrypcja :-)
Karol, nagraj mi audiobooka. Może być Kahneman bo nie jestem w stanie go przeczytać.
Obawiam się, że ja też nie dam rady.
Moje doświadczenie z doświadczeniem jest takie, że po roku pracy w korpo jako UXUI designer, a wcześniej pracując na freelance, przeprowadzałam rozmowy kwalifikacyjne. Wcześniej rola osoby, która to robi, kojarzyła mi się z czymś wyjątkowo dojrzałym, popartym latami doświadczenia. I powiem tak - jestem świecie przekonana co do tego, że lata mają bardzo małe znaczenie, bo dla jednego rok to 5 lat dla drugiego projektanta. Szufladkowanie na juniorów, midow czy seniorów, może tylko początkowo wpływać na respect, ale pracując z osobą, która przedstawia się jako starszy projektant, szybko można przekonać się, że tytuł ten nie ma żadnego związku z faktycznym knowhow tejże osoby. Gdy za to jakiś junior wpada na spotkanie, nasz mózg fałszywie podsyła nam brzydkie myśli z serii "co on tam gada, młody jest i się nie zna", a nagle bum, koleś czy kolesiówa ma najlepsze pomysły w pokoju. A NO WŁAŚNIE. Wydaje mi się, że seniorstwo może mieć trochę efekt dzbana, czy tam szklanki z wodą, bo zwykle oznacza, że już się jakiś czas spędziło w dużej firmie, co c kolei oznacza, że ma się już bardzo sztywno ukierunkowane myślenie, co spowodowane jest codziennością pracy w danym środowisku. Dla mnie oznaką juniorstwa, ale taką dobrą, jest świeżość. Tylko że większość z nas ja w końcu straci, bo zacznie wszędzie widzieć podobne patterny. kurcze, rozgaduję się, a chyba chodzi mi o to, że tytułowanie jest strasznie niewymierne, może już dziś powinno przejść do rangi passe, z drugiej strony mówi o naszej wiedzy, umiejętnościach i podejściu, wynikającymi z naszego doświadczenia. Ale NASZEGO. Takiego, które ciężko porównać, bo tak jak pisałam - dla każdego doświadczenie będzie czym innym. Może senior powinien być osoba, która nie dość że ma jakiś tam staż pracy, ale jakieś konkretne projekty, które zahaczają o najrozniszje dziedziny, doświadczenie z podejmowaniem wielu różnorakich zaganien. Ale jak to zmierzyć? Wydaje mi się, że obecne metryki są niewspółmierne i bardzo ograniczające, zatem powiem prosto, że uważam, że powinniśmy podziękować serdecznie tytułom i skupić się na tym, w czym jesteśmy dobrzy. Pracując tak, żeby dowozić wartość, sami będziemy udawadniac, że należy nam się ta podwyżka, czy bom do Amazona. Pozdrawiam serdecznie, jak zawsze miałam kilka razy banana na twarzy przy tym Twoim flow!
Super, dzięki za komentarz, cenny!
Czytam te komentarze i czytam i każdy ma po trochu racji. W końcu dochodzę do wniosku, że najlepiej zostać specjalistą swojej ulubionej dziedziny (by się przyjemnie pracowało w pasji). Nikt nie stopniuje specjalisty bo nie ma takiej potrzeby. Zostaje tylko problem jak w corpo określić wypłatę i stanowiska jeśli nie na stopniach. W każdym razie duże firmy same określają w rekrutacji kogo potrzebują i jakie minimalne wymagania są niezbędne.
Cześć!
Może jakiś odcinek na temat studiów w tym kierunku? (Niezbędne, a może zbędne itp.) :)
Pozdro !
Zobaczymy, pomyślimy!
@@projektowe "pomyślę" to dyplomatyczne "nie".:p
dzięki za filmik
*Film ideał* ❤️
Dzięki!
W branży IT nie jest to tak najgorzej 🙂
Nauczyciel w szkole żeby zostać seniorem musi odbyć drogę awansu w 4 płaszczyznach zajmuje to 10 lat! 😢
No, lekarze też nie mają łatwo!
Dyskusja o seniority level to w sumie akademicka dyskusja, dopóki nie jesteś tą osobą, która ma zdecydować czy dać komuś awans.
Warto też wybiec do przodu z planami na swoją karierę i zastanowić się, gdzie chcemy być za te mityczne pięć lat. :)
@@projektowe Owszem, o tym warto myśleć i to pewnie bardziej szczegółowo niż tylko "chce być seniorem" etc. Ale niech mi jeszcze ktoś powie gdzie będzie świat za te 5 lat...
Czyli wystarczy ze zmienię stopkę na linkedin i mogę ligitnie opluwać :D
Kiedyś za przydomek "senior" bym się zes..., ale jak $ się zgadza to zaczyna być wszystko jedno :) BTW niektóre firmy płacą słabo pomimo seniora więc bikerful
Dokładnie tak, bikerful!
Jestem w trakcie przebranżowienia się. Mam już swoje lata ok. 40, ale czuję się młodo. Czy wiek ma znaczenie w branży?
Proszę pana, pan to już jedną nogą w grobie. Nie będę ukrywać, wiek ma znaczenie, może być trudniej, ale to nie znaczy że się nie da, bo wszystko jest indywidualnym przypadkiem. Trzymam kciuki, pozdro.
Nieważne, co mam w sercu. Ważne, co mam w dupie. A w dupie mam sułtana kosmitów!
NAMI RZĄDZI PAPIEŻ!