İnsanlardan Korkmak - 1
HTML-код
- Опубликовано: 10 фев 2025
- Kanalımıza katkıda bulunmak, destek olmak için videoların altında yer alan "Teşekkürler" butonunu kullanabilirsiniz.
Yararlandığım kitap: Engin Geçtan (İnsan Olmak)
Çocuklarla Oyun Terapisi Randevusu için İnstagram'a yazabilirsiniz: / nurullahalinakofficial
🔔 ➤Kanalımıza abone olmayı unutmayın: / @napsikolojibilim
Telegram grubumuz: t.me/joinchat/...
Kanalıma destek olmak için eğitimlerimi satın alabilirsiniz:
www.udemy.com/...
Diğer oynatma listelerine de göz atın:
➤KİŞİLİK BOZUKLUKLARI: • Paranoid Kişilik Bozuk...
➤SOSYAL PSİKOLOJİ: • Giriş | SOSYAL PSİKOLO...
➤ÜCRETSİZ TESTLER: • ÜCRETSİZ TESTLER
➤ÇOCUK PSİKOLOJİSİ: • Tepkisiz Yüz Deneyi
➤HASTALIKLAR: • Yabancı El Sendromu - ...
Ben Psikolog Nurullah Alınak. ODTÜ Psikoloji mezunuyum.
Kanalımın ilk odağı Psikoloji üzerine paylaşımlar yapmak, temel konuları daha rahat anlayabilmemiz için kolay okunabilen, anlaşılabilen ve her kesime hitab eden üslubuyla yazılar paylaşmak, videolar derlemek ve başka dillerdeki paylaşımları Türkçe'ye çevirerek sizlere sunmaktır. İkinci planda ise, bilimi takip etmek, güncel bilimsel keşifleri sizlere sunmak ve kişisel gelişimi desteklemek adına içerik üretmektir.
Twitter hesabım: / nurullahalinak
Sayfa adına asla yapmayacağımız şeyler ise; siyasete girmek, isim vererek insanları eleştirmek, tarafgirlik göstermek, bilimsellikten uzak paylaşımlar yapmak.
Konularımız: Psikoloji, psikoloji haberleri, psikiyatri, sosyoloji, sosyal psikoloji, çocuk psikolojisi, pedagog ve psikolog bakışı, gelişim psikolojisi, evrimsel psikoloji, evrim, biyoloji, mantık, sohbet, muhabbet, podcast, soru-cevap, bilim insanlarının görüşleri, apolitik yaklaşım, genelde Türkiye'yi ilgilendiren konular, istatistikler, deneysel veriler, referanslı deliller, güncel bilgiler ve daha fazlası.
Her hafta bir veya daha fazla videoyla sizlere en iyi şekilde sunum yapmaya çalışıyoruz.
Görüşleriniz ve yorumlarınız bizler için çok önemlidir. Videoları desteklemek adına beğenmeyi, paylaşmayı ve yorum yapmayı ihmal etmeyiniz.
Not: Bu kanalda yer alan hiçbir bilgi tek başına teşhis ve tanı koymak için yeterli değildir, ve bu amaçla da yapılmamıştır. Videolarda bahsi geçen belirtilere sahip olduğunuzu düşünüyorsanız bir uzmana danışmanız gerekmektedir.
![Blox Fruits Dragon Rework Update [Full Stream]](http://i.ytimg.com/vi/EqDAp8udhm0/mqdefault.jpg)
18 yaşında bir gencim. Bu durumdan lise hayatımda bolca nasiplendim. Öz güvenli insanlardan hep korktum. Özgüvenli insanları sevenlerden uzaklaştım. Beni sevenlerden uzaklaştım. Hep yargılanmaktan, aşağılanmaktan korktum. Özellikle 12.sınıfta ekstra sınavla gelen stres, beni daha da yordu. Artık yalnız kalmamaya başladım, kendim ile konuşabileceğim bir "ben" kalmadı. İnsanları ve kendimi sevemedim.
Videonuza rastlayıp izledim. Bir şeylerin farkına varmama yardımcı oldu. Teşekkür ederim. Bende değişen bir şeyler olmuş olsa da hala içerde bir şey beni yiyor.
Bir sonraki videonuzu bekleyeceğim. Tekrar teşekkür ederim.
Psikolojik destek almayı düşündün mü hiç?
hislerimi anlattınız ya çok yoruluyorum, asla insan sevmiyorum. iş yerindeyken, okuldayken hep eve gelmenin hayalini kuruyorum.Aşırı tedirginim. Hayatımdaki en büyük problem bu sanırım.
@@Ordu034aslında yok, çünkü topluluk önünde konuşurken gayet rahat kendimi ifade edebiliyorum
Ben seni seviyorum 😢
Tedirgin annelerin tedirgin çocukları
Sanırım ben de bu insanlardan biriydim ve insanların, benim gibi olanların nasıl hissettiklerini anlamaları için eklemek istiyorum: Bunun farkında olmadan uzun bir süre yaşadım ve yalnız olmayı kendim için tercih ettiğimi hep savundum. Sosyal ortamlarda sessiz, sakin, bilgili ve belki de çok güçlü görünüyordum, ama aslında orada olmak benim için adeta bir cehennemdi. İnsanları o kadar çok "sevmiyordum" ki, bir süre sonra kendime "kimse doğru insan değil" diyordum. Oysa içimdeki tedirginlik ve korku, içimde bulunan bilinmeyen kusurun bir gün ortaya çıkacağı korkusundandı. İnsanlar bir süre sonra beni anlayıp fark edeceklermiş gibi hissediyordum. "İnsanları sevmiyorum. Samimiyeti gereksiz buluyorum. İnsanlarla fazla samimiyet kurmayı sevmiyorum." gibi cümleleri de sıkça kullanıyordum, ta ki sebebin insanlar değil ben olduğumu anlayana kadar.
Videonun devamını merakla bekliyoruz.
Aynı şeyleri yaşıyorum ve işten çıktım şu an berbat durumdayım
Korkmak mı yoksa temkinli olmak mı, zarar görmekten kaçınmak bence. Videonun devamında suçluluk duygusuna dönüşmesi gerçekten ilginç bir his, insan psikolojisi çok tuhaf umarım geçer.
Anlattığınız her şeyi hepsini tek tek yaşayan biri olarak bu anlattıklarınız tokat gibi yüzüme çarptı… :) Bunu onlara dinletmeyi ve işte bu yüzden böyleyim demeyi onlara haykırmayı çok isterdim
38 yaşındayım
Öncelikle bahsetmem gerekir ki videoda anlatılan ruhsal ve duygusal bozuklukların tamamını bizzat yaşadım ve yaşamaya devam ediyorum. Bu ağır dramanın altında yatan şeyin çocuklukta yaşadığım süreç olduğunun da farkındayım ama bu berbat psikolojiyi yenmenin bir yolunu bulamadım..
Kısaca bahsetmem gerekirse çocukluğumdan 20 li yaşlarıma kadar hergün eve sarhoş gelip, annemi beni ve abimi döven, bizleri konu komşuya tabiri caizse rezil eden, bütün gözlerin acınası şekilde üzerimize odaklandığı uzun bir süreç yaşadım. Çocukluğumda yaşadığım bu kötü süreç, zihnime ve ruh dünyama öylesine işledi ki, herhangi biriyle göz göze geldiğimde, babamın sarhoş gelip bizleri bağrış çağrış içinde sokağa attığında, etraftaki insanların bakışlarında yaşadığım suçluluk duygusunu hissediyorum. Elbette birinin size uyguladığı şiddet sizin suçlu olduğunuz anlamına asla gelmiyor fakat bilmenizi isterim ki bi çocuğun o bakışlardan çıkarabileceği tek şey suçlu olduğunu zannetmektir... Yaşınız ne kadar ilerlerse ilerlesin, çocuklukta zihninize kazınan bu mikrobu yenmeniz, suçluluk duygusunu yok etmeniz inanın çok zor, belki de imkansız.. Bununla birlikte en iyi sayılabilecek günlerimizde bile (babamın ara sıra eve ayık geldiği zamanlar) baskıcı, eleştirel ve yargılayıcı bir çocukluk çağı.. Hal böyleyken çocuklukta oluşan bu durum yaşınız ilerlediğinde insanlara karşı bir tedirginlik, bir korkma, bir çekinme, rahatsızlık duyma gibi hisler yaratıyor. Bununla birlikte ıssız bir sokakta bile olsanız, sanki insanların sürekli sizi izlediğini ve bir yanlışınızı gözetlediği hissinize kapılıyorsunuz. Yalnızken bile bu hislerden kaçamıyorken kalabalıkta hissettiğim şeyleri varın siz tahmin edin.. Tam bir kaos ..
Bu içinde boğulduğum durumun neticesinde videoda da bahsedildiği gibi insanları sevmeme, kalabalıktan hoşlanmama gibi cümleleri ben de kuruyorum. Bunun arkasında yatan sebebin ne olduğu her insan için farklı olabilir elbet, lakin benim durumum da yukarıda bahsettiğim sebep geçerli. İşin daha kötüsü bu durumu gizlemeye çalışırken iç dünyanızda sürekli olarak savaş veriyor olmanızdır. Birisiyle konuşurken veya yine kalabalık bir ortamdayken hatta yine yapayalnızken bile içinizde sürekli olarak bir sesle kavga edersiniz. O ses size sürekli olarak insanlardan uzak durmanız gerektiğini, onların zararlı varlıklar olduğunu, bununla birlikte sizin de aşağılık birisi olduğunuzu, insanların gözünde bir hiç olduğunuzu ve bu durumu hassasiyetle gizlemeniz gerektiğini söyler durur. Çelişkili olan kısım şudur ki; o ses hem insanların beş para etmez olduklarını, gereksiz ve kötü varlıklar olduklarını söylerken, hem de onların nazarında kendi aşağılıklığınızı gizlemeniz gerektiğini feryat edip durur.. Sorarsınız o sese; madem insanlar o kadar değersiz varlıklar, neden o halde onların nazarında kendimi ıspat veya gizlemek zorundayım, buna değer mi? diye.. Size cevap vermek yerine zihninize bi kova karmaşık düşünce döker o an ve bu düşünce salatasında cevabı vermeden sizi oyalar, yine kendi karanlığında tutmayı başarır..
Övgü ve iltifat konusuna gelirsek yine durum benzer. Birinin hakkımda yaptığı bir iltifat olmayagörsün. İlk olarak çok kısa süreliğine hoşuma gitse de akabinde buna değmediğimi, karşımdaki kişinin aslında benim gerçek ve lanet olası kişiliğimi bilmediğini, dolasıyla bu iltifatı hak etmediğim için kendimi gizlemek, sanki suçluymuş gibi davranışlarımı o an daha fazla kontrol etmek zorunda hissederim. Ayrıca bu iltifat durumu dikkatleri daha fazla üzerimde toplama riskini (bunu risk olarak düşünmek ne acı bilseniz) de beraberinde getirdiği için bir an evvel konuyu değiştirme çabasına girerim. Yine o iltifatın ardından gelebilecek herhangi bir eleştiri olasılığı da müthiş bir tedirginlik yarattığı için, iç dünyamda duyduğum rahatsızlık zirveye ulaşır. İçerimde kriz geçiriyorumdur ve ben bunu belli etmemek için savaş verirken, dışarıdan her şey normal gözükür. Keşke ben de her şeyin normal olduğunu bildiğim halde, etrafımda ki insanlar gibi o anı normal olarak yaşayabilsem diye duyduğum acı da cabasıdır..
İşin empati kısmı ise yine felaket. İnsanlarla iletişim kurarken yine kendimi aşağılık, yanlışlanabilir, onaylanmayabilir konumunda tuttuğum için, karşımdaki insanın söyleyeceklerimden ne anlayabileceği, ne düşünebileceği kısmına o kadar çok takılıyorum ki, söyleyeceklerim faydalı, doğru veya öznel olsa bile zihnimde oluşan düşünce çorbasından onları çıkarıp karşımdakine sunamıyorum ya da sunmaktan vazgeçiyorum. Yine içerde büyük bir savaş, dışarının haberi yok..
Kendi değerimi bir türlü çözebilmiş değilim. Şimdiye kadar aktardıklarımdan anlayabileceğiniz gibi kendimi her ne kadar aşağılık bir varlık olarak hissetsem de, arada sırada içimde ki o sesle bu konuda derin ama yine kaybettiğim tartışmalara girerim. En klasik olan argümanım ise, ona dünyanın en değerli insanı olduğumu haykırmak olur. Sorunun ben de değil insanların genelinin yüzeysel olduklarından kaynaklandığını söylerim. O an tebessüm eder bana, sesini çıkartmaz, cevap dahi vermez. Birazdan görürüz der gibi bakar ve akış içerisinde yine galip gelir. Değersiz olduğumu iliklerime kadar bana yine hissettirir..
Ben kimim? diye bir soru vardır. Hepinizde bildiği gibi genellikle felsefenin ele aldığı derin bir sorudur. Tüm bu anlattıklarımın nihayetinde kendimi bir birey olarak göremediğimi, bunu başaramadığımı zaten ayrıca söylememe sanırım gerek yok. Haliyle zihnimin arka planında sessiz sedasız da olsa sürekli yankılanan bir soru olarak yaşayıp gider bu ben kimim..?
Babam hala hayatta. Onu seviyor muyum; hayır.. Öfke duyuyor muyum; içten içe evet.. Yaptıkları, yapmadıkları, zeminini param parça ettiği için bi türlü üzerini inşa edemediğim zihin dünyam, suçluluk hissi, kendimi hiçbir zaman bir birey olarak hissedemem ve çok daha fazlası.. Hayır onu suçlamıyorum, onun yaşattıklarını da bahane edip bunun ardına sığınmıyorum. Keşke diyorum, keşke böyle olmasaydı ve yine keşke böyle olmasaydı..
Eğer olurda birgün evlenir de çocuk sahibi olursam belki ona teşekkür ederim. Bana nasıl bir çocuk yetiştirmem ve yine nasıl bir çocuk yetiştirmemem gerektiği konusunda hayatımı kaosa çeviren küçük bir hatıra bıraktığı için..
Okuduğunuz için teşekkürler.
Allah yardımcın olsun dostum inşaallah hayırlısı ile evlenirsin de hep huzurlu olursun
Sonuna kadar okudum. Ama keşke okumasaydım :( Elinize sağlık. İnşallah Allah, kayıplarınızı EN GÜZEL EN HAYIRLI EN MUTMAİN haliyle size geri döndürsün. Hayat hikayesi benim hikayeme inanılmaz benziyor. Çok şükür ölüm var, cennet var 😊 Allah iki dünyada da azap etmez , üzülmeyin 😊😊
Dostoyevskinin romanlarından bir kaç sayfa okudum sanki. Daha güzel ifade edilemezdi
O kadar duygulandım ki yazınızı okurken.. Teselli cümlesi kurmayacağım ama tek gerçek şu ki insanı Allah değerli yarattı yaratılmışların en değerlisi olarak yarattı ayetlerinde de belirtiyor üstüne basa basa. Bazen içten içe değerli olduğunuzu haykırmanız bile büyük bir farkındalık inanın. Sizi seviyorum sevgiler 🎉
Bu anlattığınız şeylerden ötürü berbat Bi lise hayatım oldu çekingen utanan öğretmenle konuşamayan heyecanlanan, derslere katılamama, konuşurken sesin titremesi, kızarma, yalnız kalmayı seven fakat bir o kadar da yalnızlıktan korkan, özgüvensizlik vs üniversite yıllarında bu durumu yarıya aştım fakat yine de beni zaman zaman aşırı rahatsız edecek kadar var. Birebirde sorun yok fakat arkadaş gruplarında veya sınıf gibi ortamlardan hala korkarım. Bu yaşadıklarım en çok eğitim hayatıma darbe vurdu. En kötüsü potansiyelini gerçekleştirememenin verdiği üzüntü.
Tam bir sosyal fobilisin, güzel bir terapi+ilaç tedavisi ile çoook daha iyi duruma gelebilirsin.
Elime mükemmel bir şey geçtiğinde bile onu bozacak bir şey bulurum; kendi benliğim ve sosyal kimliğim bundan nasibini almayacak mı, bu gerçekte mükemmelliyetçilik değil, güzellikle yaldızlanmış kusurlu dünyayı kabullenememek.
Bu videoyu dinlerken bile içim çekildi elim kolum tabiri caizse vitesi boşa aldı adeta nefesim daraldı
Ben de öyle oldu sanırım gerçeklerin yüze tokat gibi çarpılması bu
İnsanlar asla onlara davrandığım kadar saygılı olmuyor genel olarak da verdiğimi alamıyorum şu bütün gayretim alanımı korumak ve mümkün olduğu kadar yüzeysel ilişki kurmak bu beni yalnız bırakıyor ama kendime saygı duymayı bırakmıyorum böylece ölüp gideceğim
Bunu 18 yasima kadar farketmedim edindiğim arkadaş çevrem sayesinde hayati nasil gördüğümü ve arkadaşlarimin nasil dünyayı gördüklerini ,baktıklarını farkettim ; kendiyle mutlu insanlar edin 😊
Hayatımın bütün travmalarını anlatan tek video
Hocam bazen beni bana anlattığınız videolar çekiyorsunuz, hislerime tercüman oluyor, kendimi daha iyi anlamamı sağlıyorsunuz. Siz anlattıkça yüzümde acı bir tebessüm oluştu. Kendi adıma çok teşekkür ederim, emeğinize sağlık ✨
Tam da böyle biriyim. İnsanlarla mecburiyetten konusuyorum. Bana bir adım gelenden ben iki adım kaçıyorum. İnsanlara yakın olmak çok yorucu ve korkutucu geliyor. Bu yüzden ne evlenmeyi ne de çocuğum olmasını hiç istemiyorum. Daha ben yetişememişim benim yetiştireceğim çocuktan ne olacak düşüncesi hiç eksik olmuyor. Kendimi düzeltmek için çaba harcadım ama başarılı olamadım
İyi olanları tenzih ederim o kadar çok beş para etmez ana baba olmuş insan var ki onlar sizin gibi düşünmemişler,ahlak erdem vsvs insani duygulardan yoksunlar ve olmayan şeyi çocuklarına öğretemiyorlar siz anne olsanız eminim onlardan trilyon kat daha iyi anne olacaksınız.kötülerin cesareti kadar iyilerin de cesareti olsa zaten herşeyimiz düzelecek.
Ben gibisin..
Aynen öyle biriyle sevgililigi geçtim tanışmak bile korkutuyor adami
İnsan Olmak - Engin Geçtan
Bölüm: Nevrotik Kısır Döngü
Teşekkürler ❤
Sosyal anksiyetem var aynı bu duyguları yaşıyorum 😢
Böyle bir tip olarak anlatılanlar kesinlikle bana uyuyor.
Neydi o günler ilk iç sesin anlamsız şeylerin oluşmaya başladığı anlar iyide pozitif taraflarında olmasını tabiki oldu ilk okuldan askerliğe kadar olan dönemde millete dışardan bakınca birbirlerine ele gote parmak atarkene bizim gibiler kütüphanelerde zaman geçirdiler.kendi üç dünyasında farklı bilgiler farklı kişiliklere dönüştü.her biri farklı bir yapay zeka haline döndü.icip içip her kılığa giren insanlar gibi desene 😂.eh yani yakın takı onları gerçek bedeni yonetenle birleştiren kadar.yani neydi o alter evet her bir alterin kendi karekterlerinden uzaklaştırıp gerçek bedeni yonetenle bağlamak.50 yaşına yakın 15 yaşındaki çocuk olmak sanırım boylebirsey peki ne yapmalı.peh diyeceğim şey onları bir bedende birlestiremiyorsan iyi ve kötü olanı ayıkla ve yoluna devam et kime göre neye göre sadece gerçek hayatla dengeyi ara..kendinde olan birşeyi yok edemezsin çünkü kendinde yok etmiş olursun.
Depersonalizasyon ve Beden Dismorfik bozukluğu yaşayan biri olarak hayatım boyunca bu duyguyla yaşadım hala yaşıyorum. Tüm geçmişim ve ben utanç vericiyim gibi hissediyorum.
Bende aynu şeyleri yaşıyorum yalnız değilsin
Müthiş bir video, tebrikler emeğiniz için!
Teşekkürler video için hocam. Şunu belirtmem gerek; istemek ile ihtiyaç duymak farklı şeyler. İnsan değerli hissetmeye ihtiyaç duyar ama istemeyebilir. Çünkü konfor alanından çıkmak çok zor. Evet bazı hisler çok güzel ama aynı zamanda çok zor.
Videoyu çok beğendim devamı umarım gelir
yıldız tilbe nin dediği gibi:bütün insanlardan nefret ediyorum ama onlar olmayınca da canım sıkılıyor😊
kendimi yakalanmış hissettim videoda. Ruhumun en ücra köşelerine ışık tuttun Nurullah ve bir an çıplak kaldım sanki. Tedirginlik yoğun yaşadığım bir duygu ve sanki birileri zihnimi okuyacak da günahlarımı bilecek gibi huzursuz düşünceler çok yoruyor.dunyadayiz ve bunun tedavisi yok sanırım. Kısacası hepimiz boku yemişiz.
Altta yatan sebep kırılgan narsisizm..
keşke bu anlattığınız gibi asosyal içine kapanık olsam herkese her şeyi anlatıyorum sonra ispiyonculukmu dersin engel olmamı dersin idiot eksikmiş gibi anlattığın aslında son derece zeki iolan o insanlar gibi keşke olabilsem
Benim babam koruyuculuk yaptığı için biraz korku duyuyorum. Keşke korkmasam ama bazı işler kendime zulüm gibi geldiği için ne yazık ki korkuyorum. Bazı şeyleri kendi kendime yapmayı seviyorum sanırım ondan başkalarını pek yanımda istemiyor olabilirim.
Uzun zamandır yanımda hiç kimseyi istemiyorum. Ne kadar az o kadar iyi
15 yıldır insanlarla konuşmuyorum,15 yıldır evden dışarı çıkmıyorum.25 yaşındayım ve aynısı var
Nasıl geciminizi sagliyorsunuz?
Nasıl sağlayacak tövbe yaaa bu mu aklına geldi soru olarak 10 yaşından beri evden çıkmayan kişi ailesiyle kalıyordur işte geçiminizi nasıl sağlıyorsunuzmuş pehhh
@@mucahitd8726İhityaclarini almaya cikiyordur herhalde
İnsanların olmadığı bir yerde sizin gibilerle buluşmayı umuyorum, belki başka bir evrende..
Beni anlattiniz. Baska psikolojik tanilarda boluk bucuk kendimi gorurken bu videoda tam olan soruna degindiniz. Nasil duzeltilir bu, videosu da gelsin lütfen. Allah razi olsun.
👍🏻
Ben lise son sınıf öğrencisiyim psikoloji alaniyla ilgiliyim videolarınız cok kaliteli teşekkürler emeginize sağlık 💚
Arkadaslarim beni aralarina aldiginda onlar icin neden vermem gerekiyor gibi hissediyorum ... Her sözünde kalbime bir agri girdi
Bu video patlar demedi demeyin ❤
Beni bana anlattınız resmen.bununla ilgili terapiye gittim.insanlara yaklaşamadıgimdan onların bana gelmesini bekliyordum. Meğersem narsistmişim.duyunca şok oldum tabii.ama sonra farkındalık oluştuğu için insanlarla daha rahat iletişim kurmaya başladım. ama hala yüzeysel kalıyor ilişkilerim. Çunkü hala çekindiğim kimseni bilmesini istemediğim bir konu var. Çok yalnız olmam.sevgilimin olmaması.insanların beni bu konuda yargılayacağını düsünüp hala uzak durduğumu fark ettim. Sıradaki hedefim yalnızlığimla barışmak.inşallah insanlarla ilişkimi derinleştirebilirim.
Çekingenlikle narsist ne alaka
Acaba narsist olduğumuz için mi çekingen oluyoruz sonra da toplumdan uzaklaşıyoruz felan
@@mucahitd8726 sanmıyorum çekingenlik farklı şey narsisti de hala çözemedim bence narsist isteyerek yapılan bişey ama çekingenlik istemeden olur
@@husnudinibutunogluarkadaşın bahsettiği şey kırılgan narsisizm olsa gerek. Sosyal anksiyete bozukluğu olan kişilerde oluyor genelde.
Narsistlik kendini herkesten farkli gorme durumudur.
Çok güzel bir konudan bhsetmişsiniz, teşekkür ederimm
çok teşekkürler
Son 1 aydır üvey annemden babamdan ve kız kardesimden korkuyorum.
3 ay sonra yanlarından ayrılacagim annen ile yaşayacagim artik
Bütün bunlar tam olarak beni karşılıyo. Dengesiz ebeveynler, incitici bir üslupla yargılanma sürekli nedensizce ya da en küçük hatada çocuk ne olduğunu anlamadan bilmeden bi bağırılma, bir bağırdığına başka bir zaman hiçbir tepki vermeme o çocuğu sürekli tetikte tutuyor.
Ve içten içe çevrendeki insanlar konusunda böyle bir anksiyete geliştiriyorsun sanırım.
Yıllar önce bi tanıdık ziyaretinde sofrada oturup bir şeyler konuşuyorduk mesela. Evin küçük çocuğuyla ninesi sürekli gözlerini ayırmadan bana bakıyo falan ama en sonunda patlayıverdim çocuğa neden bakıyorsun hiç mi insan görmedin diye… çocuk ezilip büzülüp çok güzelsin :( demişti. Kendimi tam bir hödük gibi hissetmiştim o zaman.
Bunları aşmak benim için çok uzun zaman aldı aşabildiğimi de söyleyemem belki dışarıdan daha özgüvenli görünüyor davranıyor olabilirim ama hala deniyorum.
😢 aynı şeyleri yaşıyorum
@@Sudesylwia 7. Evim yengeç bi de Bihter 🥲
Sıradaki videoda çözüm önerilerini de bekliyoruz (terapi dışında)
Şükür böyle bir korkum yok. Fiziksel olarak güçlenin kadınlara da ait bir dövüş sporu öğrenin. Yapabilecek şeyi olanlar kimseden korkmaz
Tedirgin annelerin tedirgin çocukları…
Size katılıyorum.Tamamen aile ile alakalı.Ben 38 yaşındayım.Okula başladığım ilk günden itibaren çok uzun yıllar boyunca annem her gün sakın kimseye birşey yapma diyerek okula gönderirdi beni.Sana vursalar bile vurma,sakın ağzını açma.19 yaşında kendimi farkettigimde öfke krizleri geçiriyordum.5 yaşında annem tarafından terkedildim.Tam olarak ne zaman olduğunu bilmiyorum ama bir süre sonra geri geldi.Babam tam anlamıyla narsist,ondan ayrı çekiyorum.Yaşımı özellikle belirttim çünkü sırf bu etkilerden hayatta bir yere gelemedim.Tıpkı dediğiniz gibi olayın benimle alakalı olmadığını anladım ve annemin kendi ailesi tarafından hiç sevilmedigini ve kullanıldığını ona delilleriyle ispatladım.Fakat benim koca bir ömrüm geçti.Benden 5 yaş küçük olan kız kardeşim ve ben anne ve babamızdan nefret eder durumdayız.Anlatılan bu durum benim halimi eksiksiz şekilde anlatmış.Hatta ben bile bazı yerleri atlamışım kendimde.
Teşekkürler.
Çocukken kavga edermiydin
@@tqmex8627 genelde saldırıya maruz kalır ve kendimi korursam evde cezalandırılırım korkusu vardı.Benim dönemimde öğretmenler dayakçıydı ayrıca.Anlamadıysanız sorun derler ve neden anlamadın diyerek döverlerdi.Bu şekil olunca öğrenciler zayıf olanlardan çıkarırdı hırsını.Böyle böyle öfke pompalanmis bir toplum oluştu yıllar sonra.
yıllarca kendimde anlayamadığım çözmeye çalıştığım şey buymuş
Merhabalar, demans ve demans hastasına bakım veren için bir video çekebilirsiniz çok sevinirim. Sevgiyle kalın
Devamı gelsin
Zorunda mıyım sevmek ?
Korkmuyorum ama sevmiyorum da...
Rez aldık bekliyoz hocam
Ben son yillarda böyleyim . Korktugumu düşunmemiştim. Hala düşünmüyorum 😂
4:30 Ben değerli değilim doğru ama değerli görünmem için herkese kendimi göstermem lazım zayıflığımı kapatmam lazım bunu başaramazsam yandım (benim bu duruma yorumum bu oluyor)
☺️
Hayır aksine çok iyi ailelerde büyüyor böyle ezik kişiler. Kendimden biliyorum. Ailelerde içinde çok övülen ve çok sevgi gören biriyim. Ama dışarıda da aynı durumu beklemek ve bulamamak,sonuçta tanımadığın insan ailen gibi olmaz. Böyle olunca bir kendi kendine içine kapanır. Bunu bizim evde yetişen kedi ve kopeklerimizde de var. Aslında çocuğu bir prens yada prensesmis gibi yetiştirirken,cocuk aynı ilgiyi,iyi niyeti ve anlayışı dışarıda bulamayacak ve içten içe ezilecek. Ben cocuk yetiştirirken çocuğumu çok kıymetli yetistirmeyecegim. Çünkü bu sorun anne babanın ezmesinden degil çok arkasını aramasindan nazlı yetistirmesinden.
Aynen, beni anlatmışsın gibi, ailemden çok sevgi gördüm, ama dışarıda insanlara kendimi çok ezdirdim
👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻
Dışarı cikmadan once hatim indiriyorum neredeyse ama ise gitmem gerek yoksa disari adim bile atmak istemem
abi iyi hoş da beni neden bana anlattın ki bunun bi iyileşme şeyi yok mu
Bunun devami gelmezse hersey daha da kotu olacaktir😂
Bence de kesinlikle Önerileri bu sıkıntıyı atlatanlaeın yazması gerekiyor
Engin Gençtan in kitabinda okumuştum bu durumu (insan olmak kitabı)
Evet oradan alıntı yapıyorum
Ben 20 Yaşındayım, İnsanlardan korkuyorum. Karşı cinsten de hemcinslerimden de hep takdir ve iltifat alıyorum ama o takdir ve iltifatlara layık olmadığımı düşünüyorum hep, topluluk içinde iltifat veya takdir edildiğimde aşırı derecede duygulanıyorum ve beynim birden sanki yok oluyo her şeyim bağımsız bi şekilde çalışmaya başlıyor kızarmalar bozarmalar gereksiz haller değişik bişey yer yarılsada içine girsem oluyor, o an benimle ne göz göze geleblirsin ne de benimle iletişim kurabilirsin kelimeleri seçemem yani o an 😂 çok değişik bi duygu hacı. Bi insan markette kasada sıra beklerken anksiyetesi tavan yapar mı ya allah aşkına kulaklarım alev atıyor böyle saçma bi korkuyu millet anlıcak diye bi de ondan korkuyorum ayıkla pirincin taşını artık boku yedin. Belkide bu yaşımda önüme bir daha çıkmayacak fırsatları teptim geçtim. Sırf sözlü sınav diye girmediğim işler mi dersin lan üniversitede sırf bu problemden dolayı ne vizelere gittim ne finallere. Herşeyi reddediyorum millete sanıyoki kibirli özgüven abidesi, kafayı yiyorum haberleri yok. Nasıl çözücez abi bunu nedir bunun çaresi çözümü ilerleyemiyorum hayatımda bi türlü hayatımın her anında bana engel oluyor bu durum.
❤
Peki bunu düzeltmek için ne yapılması lazım? Umarım diğer videoda söylersiniz.
Bunların çözüm yollari nelerdir peki onunla alakalı video yaparsanız seviniriz😊
engelli olduğum için bu şekilde hissediyorum sanıyordum, arkadaşlarım, ne var nolmuş, dese de, şimdi anlıyorum o hissin sebebini. çok teşekkür ederim
Dünyadaki kötülükleri gördüğüm ve bu insanların aptallığından kaynaklandığı için. İnsanlardan nefret eder oldum.
abi ben seninle hic konusmadım kı nereden bılıyorsun bunları 😔😔
Beni bu kadar iyi tanıdığınız bilmiyordum hocam.....))
Peki bunun bir çözümü varmı❓️
Lütfen bunu bize anlatın .
Nasıl bundan kurtula biliriz❓️
Devamı gelecek :)
@@NAPsikolojiBilim
Teşekkürler👍🏻
hayır, ben direk itiraf ediyorum insanlardan korktuğumu.
🤔
İnsanlardan korkmak sosyal anksiyete belirtisi dimi hocam
Hocam bu sosyal fobi de genetigin etkisi var mi,ebeveynlerden birinde zayiflik ve psikiyatrik tani varsa(yani olusum sebebi nedir nasil ortaya cikiyor)
Ben bir erkeğim. Bakayım. Tam beni anlattınız. Ağlayarak dinledim. Tedavisi nedir?
Ergin genctan kitabından alıntı yapılmış
Bide çözüm olsa video da
Bunu adlandıramiyorum....
Reis tc'mi kütüğümü de anlatsaydın..
Çaresi?
Bu söylediklerinizin çözümü telkin olabilir mi?
sus lan
@@bilgisayarrrrr susarsan su iç
İfşalanmış gibi hissettim :))
E çozüm
İyi bir insana benziyorsun ama sen, sır dinini gizlendiğin sürece doğruları konuşmamış olacaksın. Siz önce bir kendinize gelin ve sürekli bildiğiniz halde neden yalan konuştuğunuzu irdeleyen.
???? Bu nasıl bir kafa???
?? Videodaki adama mi diyorsun