Սրտանց արի, քո սերն եմ էս հյուրընկալ օջախում, Ազնիվ սրտի հուր սիրո, հիշատակ կա օջախում։ Մի՞թե սիրտը մութ է քո, չէ՞ որ դու իմ աստղն ես, Անհուն երկնի շողն առած, կենաց սիրտ կա օջախում։ Դե արի շորորա, Տաղ ասեմ նազերիդ, Օջախս տխուր է առանց քեզ, նազելի, Ախ, աչքս քո ճամփին խամրում է, ի՞նչ անեմ, Ախ, սիրտս կարոտից մարվում է, ի՞նչ անեմ։ Լեռնական է իմ հոգին, աստղերի հետ կխոսի, Մոտ և հեռու ոլորուն, ճամփեքի հետ կխոսի, Հոգուս հավքը միշտ քեզ հետ՝ երազի մեջ կխոսի, Քո հուր սիրուց չմարող վառ կրակ կա օջախում։ Ինչքան էլ որ խիստ լինի ձյուն-ձմեռը էս տարվա, Ինչքան էլ որ ուշ բացվեն ճամփաները գարունքվա, Կրակները սրտերի չեն մարի, չեն մոխրանա, Ինչպես կրակ մի անմար, վառ կմնա օջախում։ Արագիլը գարունքին գալիս, գտնում է բույնը, Հազար շյուղեր նա բերում, նորոգում է իր բույնը, Աշոտ, դու էլ էս գիշեր կառնես աչքերիդ քունը, Թե սիրածդ սրտաբաց գա ու մնա օջախում։
Սրտանց արի, քո սերն եմ էս հյուրընկալ օջախում,
Ազնիվ սրտի հուր սիրո, հիշատակ կա օջախում։
Մի՞թե սիրտը մութ է քո, չէ՞ որ դու իմ աստղն ես,
Անհուն երկնի շողն առած, կենաց սիրտ կա օջախում։
Դե արի շորորա,
Տաղ ասեմ նազերիդ,
Օջախս տխուր է առանց քեզ, նազելի,
Ախ, աչքս քո ճամփին խամրում է, ի՞նչ անեմ,
Ախ, սիրտս կարոտից մարվում է, ի՞նչ անեմ։
Լեռնական է իմ հոգին, աստղերի հետ կխոսի,
Մոտ և հեռու ոլորուն, ճամփեքի հետ կխոսի,
Հոգուս հավքը միշտ քեզ հետ՝ երազի մեջ կխոսի,
Քո հուր սիրուց չմարող վառ կրակ կա օջախում։
Ինչքան էլ որ խիստ լինի ձյուն-ձմեռը էս տարվա,
Ինչքան էլ որ ուշ բացվեն ճամփաները գարունքվա,
Կրակները սրտերի չեն մարի, չեն մոխրանա,
Ինչպես կրակ մի անմար, վառ կմնա օջախում։
Արագիլը գարունքին գալիս, գտնում է բույնը,
Հազար շյուղեր նա բերում, նորոգում է իր բույնը,
Աշոտ, դու էլ էս գիշեր կառնես աչքերիդ քունը,
Թե սիրածդ սրտաբաց գա ու մնա օջախում։
Գրագետ կատարում
Հրա՜շք...
Просто м о л о д е ц