Nareszcie ktoś to powiedział! 👏🏻 te gadanie "jesteś egoistką/egoistą, nie chcesz mieć dzieci bo ci tak wygodnie" - nie! Egoistyczna jest postawa kiedy w imię własnego poczucia spełnienia sprowadzasz niewinną istotę na świat wiedząc, że możesz skazać ją na to cierpienie, którego sama/sam doświadczasz.
Dokładnie tak. Jakiś czas temu sam doszedłem do podobnych wniosków. Wszyscy oczekują, a najbardziej rodzina, że MUSISZ założyć rodzinę i mieć dzieci, bo tak jest dobrze i wszyscy tak robią i wtedy będzie pięknie i twoje życie będzie miało sens, a jak nie to jesteś uja wart. Wszyscy jesteśmy egoistami i kierujemy się własnym interesem, a jak nie spełniasz cudzych oczekiwań to jesteś tak nazwany/a.
Prawda jest taka, że ludzie którym jest ciężko nie lubią patrzeć na osoby, którym jest lekko. Właśnie stąd w dobie internetu jest tyle depresji, strachu, negatywnej samooceny, bo w social mediach każdy ma się lepiej niż "ty". Zapewniam, że jeżeli ktoś nie czerpie szczęścia z posiadania rodziny to dzieci będą dla niego właśnie dodatkowym "obciążeniem". Faktycznie dzieci są bardzo wymagające i raczej nie ma szans utrzymać "wygody" życia singla. Osobiście założyłem już rodzinę, ale nie czuję "wsparcia", ani nawet oczekiwań ze strony innych, raczej mam odwrotne odczucia, więc na waszym miejscu cieszyłbym się jeżeli macie bliskich, którzy chcą was wspierać. Dziadkowie czasami chcą mieć wnuka, natomiast może to być również właśnie ww. sytuacja, czyli ktoś chcę by było wam tak ciężko jak jemu. Tak btw z mojej obserwacji to gros "anty" osób i tak nabywa chęci do założenia rodziny, jest to kwestia czasu, poczucia bezpieczeństwa (również finansowego), więc może warto zaczekać i tak też to argumentować. Staram się spoglądać na sytuację obiektywnie, jeżeli ktoś nie chcę to uważam nie powinien robić dzieci. Z drugiej strony spłakiwanie się w internecie, nazywanie rodziny patologiami itd. (to widać teraz wszędzie) rzeczywiście jest egoistyczne i po prostu dziecinne.
Dorośli ludzie są egoistami. Wiedząc jakie mają problemy z samym sobą i tak sprowadzają dzieci na świat bo "chcę mieć dzieci" bo "wszyscy wokół mają dzieci" bo "kto mi poda szklankę wody".
Moja mama choruje na nerwice dość długo bo już około 30 lat, u mnie nerwica pojawiła się dość późno bo w 35 roku życia. I zrujnowała mi życie, przez nią zostałam zwolniona z pracy bo nie byłam w stanie wykonywać prostych czynności, duszności, zawroty głowy ataki paniki i zrobili mi papa. Od kilku miesięcy nie jestem w stanie iść do jakiejkolwiek innej pracy bo nie dość, że nadal mam owe objawy to dołożyły mi się problemy jelitowe i różnego rodzaju zapalenia - i tak od kilku miesięcy żyje z bólem fizycznym i psychicznym a co lepsze słyszę, że jestem zwykłym leniem i nieudacznikiem skoro nie pracuje. Nie mam już siły tłumaczyć ludziom co mi jest itd. Już przestałam się dziwić , że młodzi ludzie odbierają sobie życie. To jest bardzo cienka granica.
Oj dokładnie wiem coto znaczy i jak mnie redaktor gazety ooiernuczal, w której pracowałem, z eon mnie sprawdzi l, a ja szedłem na reportaże i umierałem po drodze, to mega nie fair, ale pamiętaj nie jesteś sama💪💪
W Anglii zaburzenia psychiczne zwiazane z praca sa bardzo poważnie traktowane. Przyjeżdzajac tutaj 10 lat temu byłem w szoku, że mozesz dostac l4 od lekarza z powodu stresu zwiazanego z praca. Wysrarczy zadzwonic do lekarza rodzinnego, wytłumaczyc jak sie czujesz, że potrzebujesz odpoczac od pracy, a on zapyta tylko ile tygodni potrzebujesz zwolnienia i to Ty decydujesz ile czasu bedzie Ci potrzebne na regeneracje, ewentualnie lekarz może jeszcze zapytac, czy chcesz skierowanie do psychologa, albo czy chcesz umowic sie na wizyte 'face to face' to przepisze ci antydepresanty. Tutaj jest zupełnie inna mentalnosc w tym temacie.. W pracy nikt Ci zlego słowa nie powie jak wrocisz, a wrecz przeciwnie, zapytaja, czy juz napewno dobrze sie czujesz i czy wszystko w porzadku.. Nie wiem jak jest teraz w Polsce, ale wnioskuje z Twojego filmu, że nadal jestesmy w tej kwestii bardzo zacofani.. W Polsce to pewnie takiego zwolnienia stresowego przez telefon od lekarza bys nie dostał, a jak bys dostal, to w robocie bys byl uznany za jebanego ściemniacza i wytykany palcami, a kierownik już bedzie myślał kiedy cie wypierdolic.. Tak jak powiedziałes w filmie, cos w Polsce musi sie w tej kwestii zmienic, bo ludzie o mentalnosci niewolnikow zapominaja, ze człowiek to nie tylko miesnie do roboty, ale także umysł, ktory bardzo czesto szfankuje. W Polsce ludzie boja sie mowic o problemach psychicznych, bo obawiaja sie reakcji innych, gdzie w wiekszosci przypadkow nikt nie okaże ci zrozumienia, a w wrecz przeciwnie, odwroci sie od ciebie i jeszcze bedzie opowiadal, że jestes jakis pierdolniety.. Ignorancja, tępota, zacofanie, mentalność ludzi i brak takiej świadomości.. To wszystko sprawia, ze jeszcze wiele w Polsce musi sie wiele zmienic. Pozdro.
Dziękuję za ten komentarz. W pracy często ludzie muszą się płaszczyć przed szefem żeby wziąć jeden dzień urlopu. Bo z tyłu głowy gdzieś głos mówi : a co nie chce się do pracy przychodzić ? Bardzo przykra szara rzeczywistość.
A co tutaj dziwnego ? Anglosasi zawsze rządzili światem i u nich inaczej to wygląda. Polska, Węgry itp to montownia Europy i u nas kult zapierdolu jest
Do dziś kojarzyłem Cię jedynie ze śmiesznymi filmikami. Jakie było moje zdziwienie, kiedy zacząłem przeglądać kanał. Nadrabiam resztę materiałów! Świetna robota, pozdrawiam!
Ludzie niestety nie rozumieją i nie chcą tego zrozumieć. Widzą młodą osobę to uważają, że może ona tyrać 12 godzin na dobę. Najlepiej caly tydzień bez przerwy. A jak nie dajesz rady to wyzwą cię od symulantów albo płatków sniegu.
Mnie nerwica doprowadziła do niewychodzenia z wyra przez prawie 1,5 roku. Myłem się przecierając ciało gąbką maczaną w misce obok wyrka. Na czworakach wleklem się do kibla. Karetka wzywana kilka razy w miesiącu itp itd. Nie miałem fizycznie siły się podnieść. Tego nie zrozumie ten kto tego nie doświadczył. Nie polecam umartwiania się i męczenia np w chujowych pracach. Bo takie drobiazgi doprowadzają właśnie do chorób lękowych i deprechy. Na szczęście, nie miałem myśli samobójczych a wręcz odwrotnie. Codziennie zazdrościłem ludziom za oknem. Ze se kurla normalnie chodzą. I kurla codziennie se powtarzałem w głowie że też tak chce i wkoncu zaczęło przechodzić i już od wielu lat jest git. No i u mnie kluczowym było odstawienie hydroksyzyny. Pozdrowienia. Nie dać się kurla! :D
Moja mama miała "chandre". Tak się mówiło na depresję w latach '80. Jako samotna matka miała ciężko, a ja i mój brat zylisly w wiecznym napięciu.... Ja już jako dziecko nie chciałam żyć, bo życie, to znaczyło dla mnie bycie głodnym, zmarzniętym i samym. Dopiero w wieku 43 lat, czyli pół roku temu zaczęłam chcieć żyć. Moja 22 letnia córka jest na terapii, leki już skończyła brać. Jest ciężko. Teraz mam nowa, bardzo wymagająca pracę i boję się, że mi ta chęć do życie ucieknie. Pracujac 200 h miesiecznie nawet nie mam kiedy "żyć". Ciągle na lekach NLPZ, bo z napięcia boli mnie całe ciało. Chyba też pójdę do psychiatry mimo, że właśnie teraz chce mi się żyć. Ot paradoks.
Extra podcast, zdecydowanie dla ludzi inteligentnych. Dzieki slucha sie przednie, i na powaznie;i na wesolo; i na zyciowo ; i edukacyjnie. Gratulacje !
Tak się cieszę, że mówisz głośno o takich tematach 🥺 mam podobne przemyślenia ze względu na własne doświadczenia i też taki lęk przed powiedzeniem co czuję naprawdę, bo wiele osób traktuje takie sprawy jak jakieś wymyślanie sobie chorób itd. To wynika chyba z tego, że każdy odnosi zachowania innych do siebie i nie chce uruchomić wyobraźni i pomyśleć, że nie wszyscy są tacy sami
Komentarz dla statystyk. Bardzo przyjemnie sie słucha twoich monologów, znalazlem cie na tiktoku prawie rok temu i bardzo polubiłem twoją personę. Zdrówka :)
Sama wzielam l4 i skonczylam u psychiatry po tym jak mnie traktowali w jednej z sieciowek ktora rzekomo ma byc dla pracownika wsparciem .Mlode dziewczyny na stanowisku lidera traktowaly mnie jak smiecia a jak zauwazyli ze nie dam soba pomiatać - to zaczely swój misterny plan wykończenia mnie psychicznie.Zdecydowalam sie nawet zglosic to wyzej i co? Nic ...😢 I jak najdalej od takich toksykow bo l4 to jedno ,leki i koszty do drugie
Może dlatego że to pragnienie posiadania potomstwa jest tak silne, że ludzie nie myślą, aż tak do hen do przodu. Chcą nadać swojemu życiu cel i sens. Mają dość fiksacji i liczą że dzieci ten świat przewartościują. Nie da się przewidzieć co się wydarzy w przyszłości. Równie dobrze ktoś może mieć raka, albo wypadek, udar czy przeżyć ogromny stres . I co? Jest niegodnym członkiem rodziny? Zostaje wypisany bo nie sprostał funkcji. Dzieci mają to do siebie że dzięki nim człowiek nie myśli w kółko o jednej rzeczy. Nie ma też takich możliwości aby wciąż zanurzać się w sobie i rozmyślać. Jak znów spotkasz Klaudię Skałkę albo kogoś tak niesamowitego to być może nawet u Ciebie to pragnienie się pojawi i wtedy to wiesz egugenika, przodkowie itd. pójdą w pizdu.
Ale są przesłanki, które ziwekszaja znacznie prawdopodobieństwo i ludzie są tego świadomi, o wystąpieniu raka nikt nie wie i nie może tego przewidzieć raczej. To już każdy właśnie owiinien dokonać wyboru i mieć na uwadze ewentualne konsekwencje
To co mówisz to swieta racja i najczystsza prawda i dobrze, ze ktos o tym glosno mowi...z własnego doświadczenia mogę tylko niestety potwierdzić..za mną ponad 18 lat pracy w toksycznych środowiskach "korpokolchozow"gdzie presja, stres, pospiech, wymagania ponad ludzkie możliwości, brak przerw ( zdarza się nawet praca po 9 godz z jedną przerwa 5 minutową ) , nadgodziny , czasem sytuacje mobbingowe, są na porzadku dziennym... i oto w jakim jestem stanie po tylu latach : ciężka nerwica, depresja , apatia, stany lękowe, również rozwinęły się fizyczne choroby np kręgosłup szyjny , nadgarstki, zwyrodnienia innych stawow, pogorszenie wzroku , ( od pracy w wymuszonej siedzącej pozycji komputer) często nie czuje już siły ani fizycznej ani psychicznej na kolejny taki dzien pracy i co robic w takiej sytuacji dalej... nie zarobilam przez te lata tyle zeby miec jakas stabilizacje czy moc np . pracowac mniej za jakis czas ze względu na stan zdrowia .. cierpią też na tym relacje z dziećmi, dla których wymęczony i ciągle zestresowany rodzic po prostu nie ma juz czasu...
Mózg mi wybuch , jaka wiedzę posiadasz . Opisałeś mnie i moje życie , trochę mnie to przeraża . Staram się to ogarnąć , czy mi się uda nie wiem . Będę słuchać dalej podcastów , może uda się dojść do jakiś wniosków i odpowedzi . Pozdrawiam i napewno kupię książkę
Co prawda osobiście nie zmagałam się z somatami, ale miałam zdiagnozowane zaburzenia depresyjno-lękowe i obsesyjno-kompulsywne wraz z zaburzeniem osobowości chwiejnej emocjonalnie typ impulsywny (jest jeszcze z pogranicza). Przeszłam terapie w dedykowanym nurcie dla zaburzeń osobowości (psychodynamiczna) i to jak teraz funkcjonuje, a jak kiedyś to bez porównania. W przeszłości stany lękowe sięgały zenitu. Z perspektywy czasu to nie było życie tylko wegetacja, bycie uwięzionym w swojej głowie 😓 Wiele rzeczy ciężka praca, determinacją oraz chęciami jest możliwe do zwalczenia lub zminimalizowania 😊 Chciałam jeszcze dodać, że nawet u osób, u której w rodzinie nie było tego typu zaburzeń nie są w stanie zagwarantować brak epizodu 😊
W kołchozie w Gliwicach w którym pracowałem L4 było na porządku dziennym, w kilku miesiącach pracy było tak dużo , obciążenie. Nie chciało się już nic.
Praca powinna być dodatkiem do życia, ale niestety nie jest. Do czego ten świat dąży? Jesteśmy niewolnikami systemu. Ale jak mówiłam o tym głośno, to jak się na mnie rzucili. Niestety, ale ludzie lubią być w tym kołowrotku, bo muszą zarobić na nowy ekspres do kawy, żeby lepiej pobudzać się do pracy.
Ciekawe to wszystko. Każdego dna czekam na kolejny film. Geny bardzo determinują nasze przyszłe życie, jak do tego dochodzą jeszcze czynniki środowiska, w którym się wychowujemy, powstaje takie combo, którego nie przeskoczymy. Można próbować żyć inaczej niż nasi rodzice ale wzorce mamy zakorzenione w podświadomości. Choroby i zaburzenia również dziedziczymy i to nie tylko po rodzicach ale i wcześniejszych pokoleniach. Znam osobiście dziewczynę, która wychowała się w domu z ojcem tyranem, który nie pozwalam jej matce nawet chodzić do pracy, była przemoc fizyczna i psychiczna. Obiecywała sobie, że jej dom będzie inny. I co? Nie potrafiła stworzyć związku z dobrym, opiekuńczym facetem. Dziś żyje tak jak jej matka, z mężczyzną, który ma w domu ostatnie słowo, o wszystko musi go pytać i co najgorsze ona się go boi... Nieraz też jest przemoc, bardziej psychiczna. Czemu z nim jest. Mówi, że to jest coś co ona zna, nie jest dobrze ale wie czego się spodziewać, ma jakąś dziwną stabilizację i odnajduje się w tym związku, bo tak żyła całe życie, wie jak się zachować w danej sytuacji. Nie wiem czy to wina genów, czy jej życie jest zdeterminowane czynnikiem środowiskowym. Predyspozycje do uzależnień również dziedziczymy. Jeden z kolegów był wychowywany przez ojca alkoholika. Ojciec zapijał problemy. Przez całe swoje młode życie alkoholu nie tknął. Później wyjechał do liceum, mieszkał w internacie, to było dawno temu. Ostatnio się dowiedziałam, że jest już po dwóch pobytach na oddziale leczenia uzależnień. Również pił, bo pojawiły się problemy. Ciekawa jestem czy ktoś przeprowadził jakieś badania, gdzie rodzeństwo było wychowywane w dwóch różnych środowiskach. Czy wtedy geny bardziej wyznaczyły to kim teraz są, czy czynnik środowiska, w jakim się wychowywali
Też jestem właśnie ciekawy takiego eksperymentu, że rodzeństwo najpieuej bliźniaki rodzic z zaburzeniem i trafiają do 2 różnych domów jeden ma bezpue zenstwo drugi nie tak w skrócie, ale na bank nawet bez tego jestem przekonany o wyniku
Skoro dzis jedna maszyna moze zrobic tyle co kilkunastu ludxi(lub wiecej) mozna przesylac informacje do dowolnej osoby w casie rzeczywistym itp. itd. to a pracujemy więcej i więcej za mniej to...
Cześć. Ja borykałem się dłuższy czas z zaburzeniami lękowo-depresyjnymi, czasem to byly epizody. Zaczęło mi się to odpalać pod koniec studiów (swoją drogą na tej samej uczelni, co Ty studiowałeś). Byłem u psychiatry, psychologa. Długi czas sądziłem, że to przez wychowanie, atmosferę rodzinną. Potem zauwazylem, że moja matka (po śmierci mojego ojca) zaczęła chodzić do psychiatry i brać leki. Dziwnie się też zachowywała, ma wahania nastroju. Więc i może to na mnie przeszło faktycznie🤷. Nadmienię, że matka Marylin Monroe chorowała na schizofrenię, a sama Marylin też miała zaburzenia psychotyczne. Pozdrawiam🤚.
W firmie w której kiedyś pracowałem 16 lat, mieli takie mniemanie że nie ma ludzi niezastąpionych. Nie ty to na twoje miejsce 7-8 osób czeka w kolejce aby wskoczyć na twoje miejsce. Tak że traktowanie ludzi jak śmiecia, gnębienie psychiczne, oszukiwanie na bonusie, dyskryminacja to był ich chleb powszedni. Najlepsze to było to że wszystkie kierownicze stanowiska obsadzili idiotami którzy posłusznie wykonywali rozkazy i polecenia nawet wtedy gdy totalnie nie miały sensu i były sprzeczne z logicznym myśleniem. Tak że jak trafisz do takiego gówna to z normalnego zdrowego człowieka który tam trafił, po jakimś czasie wraca do domu wyprany emocjonalnie i psychicznie wrak. A jak miałeś słaby dzień i wolniej się ruszałeś niż zwykle to zaraz komandor cię przychodził popędzać i kopać w doope. Sznela sznela. Tak się niszczy ludzi.
W Holandii mozna przejsc na rente z zaburzeniami nerwicowymi, nie jest to proste, trzeba sie przy tym nachodzic , ale pracowac przy nerwicy tez nie jest prosto.Mysle ze srodowisko ma wieksze znaczenie niz geny.Moja babka miala nerwice, moja matka to samo no i ja.Ale juz moja corka nie, bo ja nie stworzylam jej takiej patologii jaka byla u mnie w domu.Bylo ciezko, mialam depresje poporodowa, ale sobie poradzilam.Corka ma teraz 21lat.Ja sie nie poddaje i mysle ze to ja jestem ta pierwsza osoba ktora przerwala to pokoleniowe kolo .
Sytuacja w zakładach pracy, zwłaszcza przemyśle ciężkim, jest coraz trudniejsza z uwagi na tzw. Zielony Ład. Psyche zrytą mają pracownicy bo nie wiadomo co będzie jutro. Wyścig szczurów w korporacjach też nie jest lekki. Głowa mała! Bardzo dobrze, że mówisz o tym. Chociaż na wypalenie zawodowe już zwolnienie lekarskie można otrzymać...
Też ostatnio mi psychiatra nie na nfz nie chciał dać zwolnienia ale ostatecznie dał mi na 2 tygodnie Dlatego teraz zapisałem się prywatnie żeby przedłużyć
Chlopie to widzę, że miałeś komplet zestaw wszystkich dostępnych somatów i wkrętek a tym zaburzeniem . Trzymaj sie, mam nadzieję kiedyś wyjdziesz z tego na dobre tak jak mi się udało 💪🤛
Przeciez w latach 80tych obalono teorię, że depresja i nerwica są dziedziczone genetycznie. Natomiast istnieje zjawisko, że najchętniej rozmnażają się pary najmniej odpowiednie do wychowania zdrowego dziecka :D
Polecam ci książkę przepis na człowieka Dawida Myśliwca. Mam wrażenie, że przeceniasz udział genów w kształtowaniu organizmu czy zachowania szczególnie- miałem tak samo.
Zamiast mówić że się choruje na nerwicę lepiej powiedzieć mam zaburzenia lękowe czy jakoś podobnie, żeby zabrzmiało fachowo, bo ludzie myśleli, myślą i będą myśleć ze nerwica to pospolite wkurwienie i złość.
Pytanie czy negatywne cechy determinowane przez biochemię mózgu i nasz bagaż genetyczny można przepracować? jeśli tak to w jakim stopniu jest to możliwe?
To jest tak zwany mechanizm spustowy wywołany jakimś bodźcem zewnętrznym i z lekkich zaburzeń czy somatow gdzie ciało dawało ci znać, że jest coś nie tak wpadamy w naprawdę duże zaburzenie no może nie zawsze kliniczne, ale książkowe. Na moim przykładzie jak 10 lat z lekkimi zaburzeniami sobie radziłem leki brałem jakaś terapia , ale ja nie brałem tego tak na poważnie nawet na terapii i nie szło to jak powinno a jak doszło u mnie do mechanizmu spustowego wywołanego bardzo bardzo niefajna sytuacja to wjebałem się na maxa
Ja choruje na nerwicę już kilkanaście lat, nigdy z tego powodu nie byłam na L4 ostatnio straciłam ciążę w 16 tyg poszłam na zwolnienie i jestem cały czas kontrolowana... Jak nie komisja to kontrola z Zus , czuje się już osaczona
Co to znaczy by czytac te ksiazki z lat 70 czy 80 bo nowe sa wypaczone ? Czy to nie jest qybieranie teori ktora co sie bardziej podoba ? I ot tak mozna wywalic 40 lat nauki na dany temat , bo wydaje mi sie ze tamta teza jest prawdziwsza ? Tak dziala nauka ?
Objawy somatyczne generuje u Ciebie zbyt rozwinięty mózg. Za dobrze pracuje i potrafi przeliczyć więcej, za czym idzie późniejsza projekcja objawów. To moja teoria, właśnie ja sobie zwizualizowalem. Co o tym myślisz ?
Mi po leczeniu schizofrenii, depresji i nerwicy, ZUS cofnął ostatnie 4 dni zwolnienia i naliczyli sobie kary prawie 1000 zł xDD mogłem się odwołać na drogę sądową, ale domyślasz się, swój swojego nie ruszy
Stwierdzili, że mi się nie należy, bo lekarz orzecznik od wszystkiego od onkologii po ortodoncję, stwierdził, że według niego nic mi nie jest xFD a ja na jakichś kwetiapinach, tritico, prometazyna czy inne benzo, po jednej kuracji przez dwa dni auta prowadzić nie mogłem ale według nich było wszystko okej bo nic nie widać
A koniec końców, tak wyszło, że najadłem się grzybów psylocybinowych i moje życie od tamtego momentu się bardzo zmieniło, z takiej totalnej depresji, przeszło w strach, później w zastanowienie co tak na prawdę mną kieruje, koniec końców zacząłem się bardzo otwierać duchowo
Pracuje w dziwnej pracy.ochraniM wojsko. Strzelam 3312 godzin srednio. W wakacje jebnelo mi kolano idwa moschydosfalem 40 procent wypłaty... Się odkopuję 2gi miesiąc
I właśnie sobie wykułem ten łańcuch. Rok temu się przprowadzilem do dużego miasta. ZRobki powiedzmy dwanrazy lepsze. Konsolka tv ciuchy motocykl. A jak pisałem wyżej po 2ch miesiącach na l4 nagle muszę się mooocmo odkopywać...
Mnie tez to juz czekalo ale na szczęście znalazlem prace dla siebie. Dzisiaj juz mam podwykonawcow i wszystko sie uklada, zarabiam bardzo dobre pieniądze. Nie zazdroszczę Wam ale tez nie zal mi Was bo jak namawiam ludzi zeby pracowali u mnie to nie chca. "Niech gina" 😂
fajnie posłuchać o czymś, o czym mowię od lat tak jakby to było w końcu normalne.. ale ludzie niestety jeszcze a wciąż starsze pokolenie które żyło według innych standardów i pod wpływem jakiś presji społecznych wynikających ze standardów i schematów definiujących "dorosłe życie" sprawiają wrażenie jakby kiedyś nigdy nie było takich problemów jak na przykład, zaburzenia psychiczne, myślę też, że problem zawsze był ale ludzie cierpieli w milczeniu ignorując problemy zachowując pozory "silnych jednostek" miedzy innymi w drodze rywalizacji genetycznych, kierując sie często też naturalnymi instynktami i strachem przed wykluczeniem z życia społecznego i represji z różnych jego stron, nie brali tez pod uwagę tego że może mogłoby być inaczej, to jest dopiero "niewolnictwo".. paradoksalnie gdym bardziej cywilizowany, świadomy i rozwinięty świat tym większa podatność na problemy psychiczne i trudność radzenia sobie z nimi bo mamy też większą tendencje do potrzeby życia w komforcie, też warto zauważać ze w dobie internetu łatwiej znaleźć potwierdzenia naszych stanów psychicznych, uczuć, odczuć i przemyśleń ale dużo też w tym wszystkim zależy od własnych predyspozycji osobowościowych. przemyślany nonkonformizm to ważne podejścia do własnego życia i życze wszystkim zeby sie tego trzymali. a na koniec Anegdotka zakończenia mojej ostatniej pracy to taka ze "zmusili mnie do zwolnienia" z pracy z której sam już chciałem się zwolnić, po wielkim oburzeniu i rozczarowaniu moim zachowaniem po tym jak zwróciłem uwagę że na dole zakładu wywaliło takiego grzyba ze pleśń przykryła już prawie wszystko i ciężko już dojrzeć cokolwiek innego, ku mojemu zdziwieniu okazało się że w ogóle ich to nie zdziwiło a mi zarzucili jeszcze że wiedzą co ja kombinuje dodając, -"tyle czasu to jest i nigdy to panu nie przeszkadzało," przyznając się do tego że ukrywali przede mną rozwój pleśni w miejscu pracy a ja nie wiadomo czemu dużo chorowałem.
napisałem komentarz na początku oglądania o tym L4 jak mówiłeś (bo faktycznie "dziwnym trafem" akurat teraz mam wybitne problemy psychiczne nerwicy lękowej i tez mnie to cały czas zastanawia) odnośnie reszty, nerwica..genetyka genetyka genetyka.. schematy schematy schematy.. nic dodać nic ując szanuje za ogarnianie, najważniejsze w terapii nerwicy to wyzbyć się nastawienia " chce za wszelką cenę pozbyć się" po tym mozna zacząć stawiać pierwsze kroki ja akurat mam nerwicę lękową bardziej psychiczną dla mnie dużo ulgą jest jak mam bardziej somatyczne objawy niż te chore myśli ze "zaraz zwariuje" i "to juz koniec"..
i strasznie mnie zbulwersowało, jakby mi psychiatra powiedział że nie da mi zwolnienia to bym automatycznie z per pan przeszedł na TY i powiedział że żeś nie lekarz tylko debil i ide do kogoś innego ,bo jak chcesz prowadzić leczenie albo terapie w warunkach uniemożliwiających poprawę stanu psychicznego i wykluczenie procesów auto-analitycznych poprzez ciągłe wystawianie na bodźce zewnętrzne w miejscu pracy, NIEZBĘDNYCH do doprowadzenia świadomości i porządku systemu nerwicowego, to żeś wiedzę tylko wykuł w szkole, na farcie zdał i nic nie zrozumiałeś...
Развлечения
Nareszcie ktoś to powiedział! 👏🏻 te gadanie "jesteś egoistką/egoistą, nie chcesz mieć dzieci bo ci tak wygodnie" - nie! Egoistyczna jest postawa kiedy w imię własnego poczucia spełnienia sprowadzasz niewinną istotę na świat wiedząc, że możesz skazać ją na to cierpienie, którego sama/sam doświadczasz.
Dokładnie tak. Jakiś czas temu sam doszedłem do podobnych wniosków. Wszyscy oczekują, a najbardziej rodzina, że MUSISZ założyć rodzinę i mieć dzieci, bo tak jest dobrze i wszyscy tak robią i wtedy będzie pięknie i twoje życie będzie miało sens, a jak nie to jesteś uja wart. Wszyscy jesteśmy egoistami i kierujemy się własnym interesem, a jak nie spełniasz cudzych oczekiwań to jesteś tak nazwany/a.
W tym wszystkim co mówisz to sama prawda i życie
Prawda jest taka, że ludzie którym jest ciężko nie lubią patrzeć na osoby, którym jest lekko. Właśnie stąd w dobie internetu jest tyle depresji, strachu, negatywnej samooceny, bo w social mediach każdy ma się lepiej niż "ty". Zapewniam, że jeżeli ktoś nie czerpie szczęścia z posiadania rodziny to dzieci będą dla niego właśnie dodatkowym "obciążeniem". Faktycznie dzieci są bardzo wymagające i raczej nie ma szans utrzymać "wygody" życia singla.
Osobiście założyłem już rodzinę, ale nie czuję "wsparcia", ani nawet oczekiwań ze strony innych, raczej mam odwrotne odczucia, więc na waszym miejscu cieszyłbym się jeżeli macie bliskich, którzy chcą was wspierać. Dziadkowie czasami chcą mieć wnuka, natomiast może to być również właśnie ww. sytuacja, czyli ktoś chcę by było wam tak ciężko jak jemu.
Tak btw z mojej obserwacji to gros "anty" osób i tak nabywa chęci do założenia rodziny, jest to kwestia czasu, poczucia bezpieczeństwa (również finansowego), więc może warto zaczekać i tak też to argumentować. Staram się spoglądać na sytuację obiektywnie, jeżeli ktoś nie chcę to uważam nie powinien robić dzieci. Z drugiej strony spłakiwanie się w internecie, nazywanie rodziny patologiami itd. (to widać teraz wszędzie) rzeczywiście jest egoistyczne i po prostu dziecinne.
Dorośli ludzie są egoistami. Wiedząc jakie mają problemy z samym sobą i tak sprowadzają dzieci na świat bo "chcę mieć dzieci" bo "wszyscy wokół mają dzieci" bo "kto mi poda szklankę wody".
Ty, słucham drugą minutę, i zdecydowanie ważny temat poruszasz. Chwała Ci za to. 100% racji, nikt się nie liczy z eksploatacją Psych-fizyczną.
Trafiłem na ten kanał przypadkiem i zostaje tu. Masz świetne i ciekawe przemyślenia na temat życia. Pozdrawiam
💪💪
Moja mama choruje na nerwice dość długo bo już około 30 lat, u mnie nerwica pojawiła się dość późno bo w 35 roku życia.
I zrujnowała mi życie, przez nią zostałam zwolniona z pracy bo nie byłam w stanie wykonywać prostych czynności, duszności, zawroty głowy ataki paniki i zrobili mi papa. Od kilku miesięcy nie jestem w stanie iść do jakiejkolwiek innej pracy bo nie dość, że nadal mam owe objawy to dołożyły mi się problemy jelitowe i różnego rodzaju zapalenia - i tak od kilku miesięcy żyje z bólem fizycznym i psychicznym a co lepsze słyszę, że jestem zwykłym leniem i nieudacznikiem skoro nie pracuje.
Nie mam już siły tłumaczyć ludziom co mi jest itd.
Już przestałam się dziwić , że młodzi ludzie odbierają sobie życie. To jest bardzo cienka granica.
Oj dokładnie wiem coto znaczy i jak mnie redaktor gazety ooiernuczal, w której pracowałem, z eon mnie sprawdzi l, a ja szedłem na reportaże i umierałem po drodze, to mega nie fair, ale pamiętaj nie jesteś sama💪💪
Ale i tak starsi mówią że młodzi ludzie to nieroby xd
W Anglii zaburzenia psychiczne zwiazane z praca sa bardzo poważnie traktowane. Przyjeżdzajac tutaj 10 lat temu byłem w szoku, że mozesz dostac l4 od lekarza z powodu stresu zwiazanego z praca.
Wysrarczy zadzwonic do lekarza rodzinnego, wytłumaczyc jak sie czujesz, że potrzebujesz odpoczac od pracy, a on zapyta tylko ile tygodni potrzebujesz zwolnienia i to Ty decydujesz ile czasu bedzie Ci potrzebne na regeneracje, ewentualnie lekarz może jeszcze zapytac, czy chcesz skierowanie do psychologa, albo czy chcesz umowic sie na wizyte 'face to face' to przepisze ci antydepresanty. Tutaj jest zupełnie inna mentalnosc w tym temacie.. W pracy nikt Ci zlego słowa nie powie jak wrocisz, a wrecz przeciwnie, zapytaja, czy juz napewno dobrze sie czujesz i czy wszystko w porzadku..
Nie wiem jak jest teraz w Polsce, ale wnioskuje z Twojego filmu, że nadal jestesmy w tej kwestii bardzo zacofani..
W Polsce to pewnie takiego zwolnienia stresowego przez telefon od lekarza bys nie dostał, a jak bys dostal, to w robocie bys byl uznany za jebanego ściemniacza i wytykany palcami, a kierownik już bedzie myślał kiedy cie wypierdolic..
Tak jak powiedziałes w filmie, cos w Polsce musi sie w tej kwestii zmienic, bo ludzie o mentalnosci niewolnikow zapominaja, ze człowiek to nie tylko miesnie do roboty, ale także umysł, ktory bardzo czesto szfankuje.
W Polsce ludzie boja sie mowic o problemach psychicznych, bo obawiaja sie reakcji innych, gdzie w wiekszosci przypadkow nikt nie okaże ci zrozumienia, a w wrecz przeciwnie, odwroci sie od ciebie i jeszcze bedzie opowiadal, że jestes jakis pierdolniety.. Ignorancja, tępota, zacofanie, mentalność ludzi i brak takiej świadomości.. To wszystko sprawia, ze jeszcze wiele w Polsce musi sie wiele zmienic.
Pozdro.
Właśnie to też przez to, że ludzie się wstydzą i wola kombinować, nie mówić, nie miałem pojęcia, że w UK tak to wygląda 💪💪
Dziękuję za ten komentarz. W pracy często ludzie muszą się płaszczyć przed szefem żeby wziąć jeden dzień urlopu. Bo z tyłu głowy gdzieś głos mówi : a co nie chce się do pracy przychodzić ? Bardzo przykra szara rzeczywistość.
A co tutaj dziwnego ? Anglosasi zawsze rządzili światem i u nich inaczej to wygląda. Polska, Węgry itp to montownia Europy i u nas kult zapierdolu jest
Te podcasty są zajebiste jest co posłuchać wieczorem.
Dokładnie
Do dziś kojarzyłem Cię jedynie ze śmiesznymi filmikami. Jakie było moje zdziwienie, kiedy zacząłem przeglądać kanał. Nadrabiam resztę materiałów! Świetna robota, pozdrawiam!
💪💪
Ludzie niestety nie rozumieją i nie chcą tego zrozumieć. Widzą młodą osobę to uważają, że może ona tyrać 12 godzin na dobę. Najlepiej caly tydzień bez przerwy. A jak nie dajesz rady to wyzwą cię od symulantów albo płatków sniegu.
Mnie nerwica doprowadziła do niewychodzenia z wyra przez prawie 1,5 roku. Myłem się przecierając ciało gąbką maczaną w misce obok wyrka. Na czworakach wleklem się do kibla. Karetka wzywana kilka razy w miesiącu itp itd. Nie miałem fizycznie siły się podnieść. Tego nie zrozumie ten kto tego nie doświadczył. Nie polecam umartwiania się i męczenia np w chujowych pracach. Bo takie drobiazgi doprowadzają właśnie do chorób lękowych i deprechy. Na szczęście, nie miałem myśli samobójczych a wręcz odwrotnie. Codziennie zazdrościłem ludziom za oknem. Ze se kurla normalnie chodzą. I kurla codziennie se powtarzałem w głowie że też tak chce i wkoncu zaczęło przechodzić i już od wielu lat jest git. No i u mnie kluczowym było odstawienie hydroksyzyny. Pozdrowienia. Nie dać się kurla! :D
Miałam tak samo. Trwało to 2 lata. Koszmar.
Ktoś nie ma nerwicy nie zrozumie tego co to są objawy somatyczne.
Jestes lepszy od psychologa. Uswiadamiasz i potwierdzasz wiele moich przemyslen.
Moja mama miała "chandre". Tak się mówiło na depresję w latach '80. Jako samotna matka miała ciężko, a ja i mój brat zylisly w wiecznym napięciu.... Ja już jako dziecko nie chciałam żyć, bo życie, to znaczyło dla mnie bycie głodnym, zmarzniętym i samym. Dopiero w wieku 43 lat, czyli pół roku temu zaczęłam chcieć żyć. Moja 22 letnia córka jest na terapii, leki już skończyła brać. Jest ciężko. Teraz mam nowa, bardzo wymagająca pracę i boję się, że mi ta chęć do życie ucieknie. Pracujac 200 h miesiecznie nawet nie mam kiedy "żyć". Ciągle na lekach NLPZ, bo z napięcia boli mnie całe ciało. Chyba też pójdę do psychiatry mimo, że właśnie teraz chce mi się żyć. Ot paradoks.
Extra podcast, zdecydowanie dla ludzi inteligentnych. Dzieki slucha sie przednie, i na powaznie;i na wesolo; i na zyciowo ; i edukacyjnie. Gratulacje !
Masz absolutnie 100% racji! Zgadzam się z każdą poruszoną kwestią. Przykre to, ale prawdziwe.
Trzeba to rozpowszechniać. Mega ważne.
Tak się cieszę, że mówisz głośno o takich tematach 🥺 mam podobne przemyślenia ze względu na własne doświadczenia i też taki lęk przed powiedzeniem co czuję naprawdę, bo wiele osób traktuje takie sprawy jak jakieś wymyślanie sobie chorób itd. To wynika chyba z tego, że każdy odnosi zachowania innych do siebie i nie chce uruchomić wyobraźni i pomyśleć, że nie wszyscy są tacy sami
Komentarz dla statystyk.
Bardzo przyjemnie sie słucha twoich monologów, znalazlem cie na tiktoku prawie rok temu i bardzo polubiłem twoją personę.
Zdrówka :)
Sama wzielam l4 i skonczylam u psychiatry po tym jak mnie traktowali w jednej z sieciowek ktora rzekomo ma byc dla pracownika wsparciem .Mlode dziewczyny na stanowisku lidera traktowaly mnie jak smiecia a jak zauwazyli ze nie dam soba pomiatać - to zaczely swój misterny plan wykończenia mnie psychicznie.Zdecydowalam sie nawet zglosic to wyzej i co? Nic ...😢 I jak najdalej od takich toksykow bo l4 to jedno ,leki i koszty do drugie
Zdrowie najważniejsze, bez tego nie ma nic. Dobra decyzja
Może dlatego że to pragnienie posiadania potomstwa jest tak silne, że ludzie nie myślą, aż tak do hen do przodu. Chcą nadać swojemu życiu cel i sens. Mają dość fiksacji i liczą że dzieci ten świat przewartościują. Nie da się przewidzieć co się wydarzy w przyszłości. Równie dobrze ktoś może mieć raka, albo wypadek, udar czy przeżyć ogromny stres . I co? Jest niegodnym członkiem rodziny? Zostaje wypisany bo nie sprostał funkcji. Dzieci mają to do siebie że dzięki nim człowiek nie myśli w kółko o jednej rzeczy. Nie ma też takich możliwości aby wciąż zanurzać się w sobie i rozmyślać. Jak znów spotkasz Klaudię Skałkę albo kogoś tak niesamowitego to być może nawet u Ciebie to pragnienie się pojawi i wtedy to wiesz egugenika, przodkowie itd. pójdą w pizdu.
Ale są przesłanki, które ziwekszaja znacznie prawdopodobieństwo i ludzie są tego świadomi, o wystąpieniu raka nikt nie wie i nie może tego przewidzieć raczej. To już każdy właśnie owiinien dokonać wyboru i mieć na uwadze ewentualne konsekwencje
To co mówisz to swieta racja i najczystsza prawda i dobrze, ze ktos o tym glosno mowi...z własnego doświadczenia mogę tylko niestety potwierdzić..za mną ponad 18 lat pracy w toksycznych środowiskach "korpokolchozow"gdzie presja, stres, pospiech, wymagania ponad ludzkie możliwości, brak przerw ( zdarza się nawet praca po 9 godz z jedną przerwa 5 minutową ) , nadgodziny , czasem sytuacje mobbingowe, są na porzadku dziennym... i oto w jakim jestem stanie po tylu latach : ciężka nerwica, depresja , apatia, stany lękowe, również rozwinęły się fizyczne choroby np kręgosłup szyjny , nadgarstki, zwyrodnienia innych stawow, pogorszenie wzroku , ( od pracy w wymuszonej siedzącej pozycji komputer) często nie czuje już siły ani fizycznej ani psychicznej na kolejny taki dzien pracy i co robic w takiej sytuacji dalej... nie zarobilam przez te lata tyle zeby miec jakas stabilizacje czy moc np . pracowac mniej za jakis czas ze względu na stan zdrowia .. cierpią też na tym relacje z dziećmi, dla których wymęczony i ciągle zestresowany rodzic po prostu nie ma juz czasu...
Przeszłam nerwice lekowa depresje i chory kręgosłup trzeba zwolnić uwielbiam ciebie słuchać chcemy więcej
Mózg mi wybuch , jaka wiedzę posiadasz . Opisałeś mnie i moje życie , trochę mnie to przeraża . Staram się to ogarnąć , czy mi się uda nie wiem . Będę słuchać dalej podcastów , może uda się dojść do jakiś wniosków i odpowedzi . Pozdrawiam i napewno kupię książkę
Bardzo przyjemnie słucha się Twoich podcastów, pozdrowionka ziomek 😄👌
Pies wchodzi tak jak my. Też lubi posłuchać.
Pozdro z Malty
Co prawda osobiście nie zmagałam się z somatami, ale miałam zdiagnozowane zaburzenia depresyjno-lękowe i obsesyjno-kompulsywne wraz z zaburzeniem osobowości chwiejnej emocjonalnie typ impulsywny (jest jeszcze z pogranicza).
Przeszłam terapie w dedykowanym nurcie dla zaburzeń osobowości (psychodynamiczna) i to jak teraz funkcjonuje, a jak kiedyś to bez porównania.
W przeszłości stany lękowe sięgały zenitu. Z perspektywy czasu to nie było życie tylko wegetacja, bycie uwięzionym w swojej głowie 😓
Wiele rzeczy ciężka praca, determinacją oraz chęciami jest możliwe do zwalczenia lub zminimalizowania 😊
Chciałam jeszcze dodać, że nawet u osób, u której w rodzinie nie było tego typu zaburzeń nie są w stanie zagwarantować brak epizodu 😊
💪❤️
W kołchozie w Gliwicach w którym pracowałem L4 było na porządku dziennym, w kilku miesiącach pracy było tak dużo , obciążenie. Nie chciało się już nic.
Praca powinna być dodatkiem do życia, ale niestety nie jest. Do czego ten świat dąży? Jesteśmy niewolnikami systemu. Ale jak mówiłam o tym głośno, to jak się na mnie rzucili. Niestety, ale ludzie lubią być w tym kołowrotku, bo muszą zarobić na nowy ekspres do kawy, żeby lepiej pobudzać się do pracy.
Niestety płacimy zbyt wysoką cenę za iluzoryczne dobrodziejstwa cywilizacji, największy trik i ściema w historii...
Jak chomiki w mlynku
Fajne temat dziedziczenia cech. Warto było zaznajomić z nową dla mnie opinią na te temat
Ciekawe to wszystko. Każdego dna czekam na kolejny film. Geny bardzo determinują nasze przyszłe życie, jak do tego dochodzą jeszcze czynniki środowiska, w którym się wychowujemy, powstaje takie combo, którego nie przeskoczymy. Można próbować żyć inaczej niż nasi rodzice ale wzorce mamy zakorzenione w podświadomości. Choroby i zaburzenia również dziedziczymy i to nie tylko po rodzicach ale i wcześniejszych pokoleniach. Znam osobiście dziewczynę, która wychowała się w domu z ojcem tyranem, który nie pozwalam jej matce nawet chodzić do pracy, była przemoc fizyczna i psychiczna. Obiecywała sobie, że jej dom będzie inny. I co? Nie potrafiła stworzyć związku z dobrym, opiekuńczym facetem. Dziś żyje tak jak jej matka, z mężczyzną, który ma w domu ostatnie słowo, o wszystko musi go pytać i co najgorsze ona się go boi... Nieraz też jest przemoc, bardziej psychiczna. Czemu z nim jest. Mówi, że to jest coś co ona zna, nie jest dobrze ale wie czego się spodziewać, ma jakąś dziwną stabilizację i odnajduje się w tym związku, bo tak żyła całe życie, wie jak się zachować w danej sytuacji. Nie wiem czy to wina genów, czy jej życie jest zdeterminowane czynnikiem środowiskowym. Predyspozycje do uzależnień również dziedziczymy. Jeden z kolegów był wychowywany przez ojca alkoholika. Ojciec zapijał problemy. Przez całe swoje młode życie alkoholu nie tknął. Później wyjechał do liceum, mieszkał w internacie, to było dawno temu. Ostatnio się dowiedziałam, że jest już po dwóch pobytach na oddziale leczenia uzależnień. Również pił, bo pojawiły się problemy. Ciekawa jestem czy ktoś przeprowadził jakieś badania, gdzie rodzeństwo było wychowywane w dwóch różnych środowiskach. Czy wtedy geny bardziej wyznaczyły to kim teraz są, czy czynnik środowiska, w jakim się wychowywali
Też jestem właśnie ciekawy takiego eksperymentu, że rodzeństwo najpieuej bliźniaki rodzic z zaburzeniem i trafiają do 2 różnych domów jeden ma bezpue zenstwo drugi nie tak w skrócie, ale na bank nawet bez tego jestem przekonany o wyniku
@@piotrlatalatakie osoby wychodzą z założenia że lepsze znane zło niż nieznana przyszłość.
Skoro dzis jedna maszyna moze zrobic tyle co kilkunastu ludxi(lub wiecej) mozna przesylac informacje do dowolnej osoby w casie rzeczywistym itp. itd. to a pracujemy więcej i więcej za mniej to...
Dobrze sie Ciebie slucha. Czekam codziennie na nowe podcasty. Dziękuję 👌🙂
Cześć. Ja borykałem się dłuższy czas z zaburzeniami lękowo-depresyjnymi, czasem to byly epizody. Zaczęło mi się to odpalać pod koniec studiów (swoją drogą na tej samej uczelni, co Ty studiowałeś). Byłem u psychiatry, psychologa. Długi czas sądziłem, że to przez wychowanie, atmosferę rodzinną. Potem zauwazylem, że moja matka (po śmierci mojego ojca) zaczęła chodzić do psychiatry i brać leki. Dziwnie się też zachowywała, ma wahania nastroju. Więc i może to na mnie przeszło faktycznie🤷. Nadmienię, że matka Marylin Monroe chorowała na schizofrenię, a sama Marylin też miała zaburzenia psychotyczne. Pozdrawiam🤚.
Robisz świetną robotę, bardzo dobrze jest cię posłuchać bo poruszasz tematy które mnie osobiście dotykają i masz absolutną rację, dziękuję Ci za to❤
Mądre słowa !
Zgadzam sie.
Popieram.
Pozdrawiam .
I fajnie ze jest ktos taki w moim mieście rodzinnym❤
Pozdrowienia! Czekam na kolejne odcinki!
W firmie w której kiedyś pracowałem 16 lat, mieli takie mniemanie że nie ma ludzi niezastąpionych. Nie ty to na twoje miejsce 7-8 osób czeka w kolejce aby wskoczyć na twoje miejsce. Tak że traktowanie ludzi jak śmiecia, gnębienie psychiczne, oszukiwanie na bonusie, dyskryminacja to był ich chleb powszedni. Najlepsze to było to że wszystkie kierownicze stanowiska obsadzili idiotami którzy posłusznie wykonywali rozkazy i polecenia nawet wtedy gdy totalnie nie miały sensu i były sprzeczne z logicznym myśleniem. Tak że jak trafisz do takiego gówna to z normalnego zdrowego człowieka który tam trafił, po jakimś czasie wraca do domu wyprany emocjonalnie i psychicznie wrak. A jak miałeś słaby dzień i wolniej się ruszałeś niż zwykle to zaraz komandor cię przychodził popędzać i kopać w doope. Sznela sznela. Tak się niszczy ludzi.
Takie realia też tworzą inne zachlanne hieny na każde dodatkowe 50zl
👌 👍
W Holandii mozna przejsc na rente z zaburzeniami nerwicowymi, nie jest to proste, trzeba sie przy tym nachodzic , ale pracowac przy nerwicy tez nie jest prosto.Mysle ze srodowisko ma wieksze znaczenie niz geny.Moja babka miala nerwice, moja matka to samo no i ja.Ale juz moja corka nie, bo ja nie stworzylam jej takiej patologii jaka byla u mnie w domu.Bylo ciezko, mialam depresje poporodowa, ale sobie poradzilam.Corka ma teraz 21lat.Ja sie nie poddaje i mysle ze to ja jestem ta pierwsza osoba ktora przerwala to pokoleniowe kolo .
Sytuacja w zakładach pracy, zwłaszcza przemyśle ciężkim, jest coraz trudniejsza z uwagi na tzw. Zielony Ład. Psyche zrytą mają pracownicy bo nie wiadomo co będzie jutro. Wyścig szczurów w korporacjach też nie jest lekki. Głowa mała! Bardzo dobrze, że mówisz o tym. Chociaż na wypalenie zawodowe już zwolnienie lekarskie można otrzymać...
Sama prawda, oj tak tak.
Ludzie często w zakładach pracy zamieniają się w bestie. Czyhają na jeden Twój błąd, jedną słabość...
Top zmagam sie z tym wszystkim o czym mowisz :) pozdro
Pozdrawiam💪
Też ostatnio mi psychiatra nie na nfz nie chciał dać zwolnienia ale ostatecznie dał mi na 2 tygodnie
Dlatego teraz zapisałem się prywatnie żeby przedłużyć
1/4 policjantów i górników jest non stop na zwolnieniu lekarskim, najwięcej nadużywane są zwolnienia w budżetówce
Chlopie to widzę, że miałeś komplet zestaw wszystkich dostępnych somatów i wkrętek a tym zaburzeniem . Trzymaj sie, mam nadzieję kiedyś wyjdziesz z tego na dobre tak jak mi się udało 💪🤛
Z mojej własnej obserwacji wynika że im gorsza robota tym czesciej na L4
Przeciez w latach 80tych obalono teorię, że depresja i nerwica są dziedziczone genetycznie. Natomiast istnieje zjawisko, że najchętniej rozmnażają się pary najmniej odpowiednie do wychowania zdrowego dziecka :D
Polecam ci książkę przepis na człowieka Dawida Myśliwca. Mam wrażenie, że przeceniasz udział genów w kształtowaniu organizmu czy zachowania szczególnie- miałem tak samo.
Sprawdzę
Podstawy są zawsze… do wypisania właściwego leku właściwego koncernu.
Bo nienawidzą swojej pracy. Pozdrawiam, Pioter!
😅😂😂💪
Zgadzam sie. Ja czasem czuje sie mega zmeczony psychicznie. Bardzo duzo i ciezko pracuje i odczuwam to zmeczenie.😢
Kom dla zasięgu
Relujesz bratku
bardzo ważny temat poruszasz
Zamiast mówić że się choruje na nerwicę lepiej powiedzieć mam zaburzenia lękowe czy jakoś podobnie, żeby zabrzmiało fachowo, bo ludzie myśleli, myślą i będą myśleć ze nerwica to pospolite wkurwienie i złość.
Jakiego reżysera jest film Eugenika?
Pytanie czy negatywne cechy determinowane przez biochemię mózgu i nasz bagaż genetyczny można przepracować? jeśli tak to w jakim stopniu jest to możliwe?
To jest tak zwany mechanizm spustowy wywołany jakimś bodźcem zewnętrznym i z lekkich zaburzeń czy somatow gdzie ciało dawało ci znać, że jest coś nie tak wpadamy w naprawdę duże zaburzenie no może nie zawsze kliniczne, ale książkowe. Na moim przykładzie jak 10 lat z lekkimi zaburzeniami sobie radziłem leki brałem jakaś terapia , ale ja nie brałem tego tak na poważnie nawet na terapii i nie szło to jak powinno a jak doszło u mnie do mechanizmu spustowego wywołanego bardzo bardzo niefajna sytuacja to wjebałem się na maxa
Ja choruje na nerwicę już kilkanaście lat, nigdy z tego powodu nie byłam na L4 ostatnio straciłam ciążę w 16 tyg poszłam na zwolnienie i jestem cały czas kontrolowana... Jak nie komisja to kontrola z Zus , czuje się już osaczona
Witam serdecznie!
Co to znaczy by czytac te ksiazki z lat 70 czy 80 bo nowe sa wypaczone ? Czy to nie jest qybieranie teori ktora co sie bardziej podoba ? I ot tak mozna wywalic 40 lat nauki na dany temat , bo wydaje mi sie ze tamta teza jest prawdziwsza ? Tak dziala nauka ?
Na pewno nie tak, że homoseksualizm to nie zaburzenie. Neo-psychologia pełna jest takich humanistycznych kretynizmów zamówionych przez elity.
No właśnie ten motyw mnie zdziwił, gościu bredzi zwyczajnie.
Objawy somatyczne generuje u Ciebie zbyt rozwinięty mózg. Za dobrze pracuje i potrafi przeliczyć więcej, za czym idzie późniejsza projekcja objawów. To moja teoria, właśnie ja sobie zwizualizowalem.
Co o tym myślisz ?
Polecam zgłębić filozofię buddyjska i stoicką.
Mi po leczeniu schizofrenii, depresji i nerwicy, ZUS cofnął ostatnie 4 dni zwolnienia i naliczyli sobie kary prawie 1000 zł xDD mogłem się odwołać na drogę sądową, ale domyślasz się, swój swojego nie ruszy
Stwierdzili, że mi się nie należy, bo lekarz orzecznik od wszystkiego od onkologii po ortodoncję, stwierdził, że według niego nic mi nie jest xFD a ja na jakichś kwetiapinach, tritico, prometazyna czy inne benzo, po jednej kuracji przez dwa dni auta prowadzić nie mogłem ale według nich było wszystko okej bo nic nie widać
A koniec końców, tak wyszło, że najadłem się grzybów psylocybinowych i moje życie od tamtego momentu się bardzo zmieniło, z takiej totalnej depresji, przeszło w strach, później w zastanowienie co tak na prawdę mną kieruje, koniec końców zacząłem się bardzo otwierać duchowo
Piotrku, a gdzie książki podlinkowane w opisie 😞?
Pewnie zaraz doda. Też jesteś ciekawa niesamowicie :) to są te zagadnienia, które mnie bardzo ciekawią.
Omg dzięki już dodaje... Sorki
Bump
a skad info/statsy , ze ludzie biora masowo l4? pytam bez zlosliwosci. pzdr
Apropo wydania wiadomości na tvp Kielce tam podawali te statystyki
@@piotrlatala pochodze z Lubuskiego i fakt duzo L4 na chalach produkcyjnych jest
ludzie o tym nie rozmawiają, bo myślą, że tak ma być
To ktokolwiek w PL pracuje po 8h?
A po co oni w tych prywatnych dupy zawracają, to tu na co jest miejsce jak nie na dyskusje
Moj przypadek
Pracuje w dziwnej pracy.ochraniM wojsko. Strzelam 3312 godzin srednio. W wakacje jebnelo mi kolano idwa moschydosfalem 40 procent wypłaty... Się odkopuję 2gi miesiąc
I właśnie sobie wykułem ten łańcuch. Rok temu się przprowadzilem do dużego miasta. ZRobki powiedzmy dwanrazy lepsze. Konsolka tv ciuchy motocykl. A jak pisałem wyżej po 2ch miesiącach na l4 nagle muszę się mooocmo odkopywać...
jak sie ludziom za darmo kase daje to wymyslaja tu 800 plus maz na l4 i po co robic.
Mnie tez to juz czekalo ale na szczęście znalazlem prace dla siebie. Dzisiaj juz mam podwykonawcow i wszystko sie uklada, zarabiam bardzo dobre pieniądze. Nie zazdroszczę Wam ale tez nie zal mi Was bo jak namawiam ludzi zeby pracowali u mnie to nie chca. "Niech gina" 😂
fajnie posłuchać o czymś, o czym mowię od lat tak jakby to było w końcu normalne.. ale ludzie niestety jeszcze a wciąż starsze pokolenie które żyło według innych standardów i pod wpływem jakiś presji społecznych wynikających ze standardów i schematów definiujących "dorosłe życie" sprawiają wrażenie jakby kiedyś nigdy nie było takich problemów jak na przykład, zaburzenia psychiczne, myślę też, że problem zawsze był ale ludzie cierpieli w milczeniu ignorując problemy zachowując pozory "silnych jednostek" miedzy innymi w drodze rywalizacji genetycznych, kierując sie często też naturalnymi instynktami i strachem przed wykluczeniem z życia społecznego i represji z różnych jego stron, nie brali tez pod uwagę tego że może mogłoby być inaczej, to jest dopiero "niewolnictwo".. paradoksalnie gdym bardziej cywilizowany, świadomy i rozwinięty świat tym większa podatność na problemy psychiczne i trudność radzenia sobie z nimi bo mamy też większą tendencje do potrzeby życia w komforcie, też warto zauważać ze w dobie internetu łatwiej znaleźć potwierdzenia naszych stanów psychicznych, uczuć, odczuć i przemyśleń ale dużo też w tym wszystkim zależy od własnych predyspozycji osobowościowych. przemyślany nonkonformizm to ważne podejścia do własnego życia i życze wszystkim zeby sie tego trzymali.
a na koniec Anegdotka zakończenia mojej ostatniej pracy to taka ze "zmusili mnie do zwolnienia" z pracy z której sam już chciałem się zwolnić, po wielkim oburzeniu i rozczarowaniu moim zachowaniem po tym jak zwróciłem uwagę że na dole zakładu wywaliło takiego grzyba ze pleśń przykryła już prawie wszystko i ciężko już dojrzeć cokolwiek innego, ku mojemu zdziwieniu okazało się że w ogóle ich to nie zdziwiło a mi zarzucili jeszcze że wiedzą co ja kombinuje dodając, -"tyle czasu to jest i nigdy to panu nie przeszkadzało," przyznając się do tego że ukrywali przede mną rozwój pleśni w miejscu pracy a ja nie wiadomo czemu dużo chorowałem.
napisałem komentarz na początku oglądania o tym L4 jak mówiłeś (bo faktycznie "dziwnym trafem" akurat teraz mam wybitne problemy psychiczne nerwicy lękowej i tez mnie to cały czas zastanawia) odnośnie reszty, nerwica..genetyka genetyka genetyka.. schematy schematy schematy.. nic dodać nic ując szanuje za ogarnianie, najważniejsze w terapii nerwicy to wyzbyć się nastawienia " chce za wszelką cenę pozbyć się" po tym mozna zacząć stawiać pierwsze kroki ja akurat mam nerwicę lękową bardziej psychiczną dla mnie dużo ulgą jest jak mam bardziej somatyczne objawy niż te chore myśli ze "zaraz zwariuje" i "to juz koniec"..
i strasznie mnie zbulwersowało, jakby mi psychiatra powiedział że nie da mi zwolnienia to bym automatycznie z per pan przeszedł na TY i powiedział że żeś nie lekarz tylko debil i ide do kogoś innego ,bo jak chcesz prowadzić leczenie albo terapie w warunkach uniemożliwiających poprawę stanu psychicznego i wykluczenie procesów auto-analitycznych poprzez ciągłe wystawianie na bodźce zewnętrzne w miejscu pracy, NIEZBĘDNYCH do doprowadzenia świadomości i porządku systemu nerwicowego, to żeś wiedzę tylko wykuł w szkole, na farcie zdał i nic nie zrozumiałeś...
Troszkę się Piotrek bronisz przed swoim stylem życia.
Somaty somatami ale przecież żyjesz normalnie