สุขที่ต้องแสวงหา ไม่มีที่สุดจบของตัณหา , เบื่อ ทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร เกิดมาทำไม ความสุขที่แท้จริง ?
HTML-код
- Опубликовано: 22 авг 2024
- #เบื่อ #ความทุกข์ #ความสุข
ทุกอย่างก็ดี ไม่ได้มีปัญหาอะไร
งานดี เพื่อนดี ครอบครัวดี ไม่ได้ทุกข์ใจอะไร
แต่ก็รู้สึกว่า ไม่ได้มีความสุขที่แท้จริง
แต่เริ่มรู้สึกว่า ทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร ?
แล้วเราเกิดมาไม เกิดมาเพื่ออะไร ?
ความสุขคืออะไร ?
บางคนก็บอกว่า ทำคุณค่าให้กับโลก
เกิดมาเพื่อทำงาน
ทำให้ครอบครัวมีความสุข
ชีวิตไม่ได้มีความหมายอะไร
พระอาจาย์บอก คิดดี ใคร่ครวญดี ถึงเวลาจะรู้ มันก็คิดของมันเองเนาะ
มีความสุขหมดทุกอย่าง เอ้ แล้วมันยังไง ?
สุขที่ต้องแสวงหา ไม่มีที่สุดจบของตัณหา
ถึงแม้เราจะมีเพียบพร้อมทุกอย่าง การงานก็ดี การศึกษาก็ดี เพื่อนก็ดี แม่พ่อก็ดี ก็ดีหมดแล้วมันทุกข์อะไรล่ะ มันน่าคิดเนาะ ?
วันคืนล่วงไปล่วงไป บัดนี้เราทำอะไรอยู่ ?
เกษียณแล้วก็รอความตาย ?
ศาสตร์ทางโลกเป็นของปุถุชน รู้ไปแล้วก็พ้นแก่เจ็บตายไม่ได้ !
ของถาวรในโลกไม่มี ชีวิตเราถ้าจะมีความหมายจริงๆ ต้องแสวงหาสิ่งที่ถาวร
คนเรามีความแก่ ความเจ็บ ความตาย มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา ก็ยังมัวแสวงหา สิ่งที่แก่ เจ็บ ตาย และสิ่งที่เศร้าหมองโดยรอบด้าน ไปหาทำอะไร ?
ต้องหาสิ่งที่ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ไม่มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา นี่ดีกว่า ก็คือแสวงหานิพพาน ที่ที่ไม่ตาย แสวงหาอมตะ เป็นการแสวงหาที่ประเสริฐ เป็นคุณค่าแก่ตัวเราเอง และแก่โลกด้วย
-- นี่แหละคุณค่าของชีวิต ความมุ่งหลายของชีวิต คือแสวงหานิพพาน ธรรมอันไม่ตาย --
--------------------------
เสียงอ่านหนังสือ ตามรอยธรรม ฉบับที่ 1 ( 3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือตามรอย...
เสียงอ่านหนังสือ คู่มือโสดาบัน ฉบับที่ 2 ( 6 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือคู่มือ...
เสียงอ่านหนังสือ ก้าวย่างอย่างพุทธะ ฉบับที่ 3 ( 5 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือก้าวย่...
เสียงอ่านหนังสือ มรรควิธีที่ง่าย ฉบับที่ 4 ( 3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือมรรควิ...
เสียงอ่านหนังสือ แก้กรรม ฉบับที่ 5 (4.30 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือแก้กรร...
เสียงอ่านหนังสือ อานาปานสติ ฉบับที่ 6 (4.30 ชม.) • เสียงอ่านหนังสืออานาปา...
เสียงอ่านหนังสือ ฆารวาสชั้นเลิศ ฉบับที่ 7 (3 ชม.) • เสียงอ่านหนังสือฆราวาส...
-------------------------
ภิกษุทั้งหลาย ! ในโลกนี้ ครั้งก่อนแต่การตรัสรู้ เมื่อเรายังไม่ได้ตรัสรู้ ยังเป็นโพธิสัตว์อยู่
ตนเองมี ความเกิด เป็นธรรมดาอยู่แล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความเกิด เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง,
ตนเองมี ความแก่ เป็นธรรมดาอยู่แล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความแก่ เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง,
ตนเองมี ความเจ็บไข้ เป็นธรรมดาอยู่แล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความเจ็บไข้ เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง,
ตนเองมี ความตาย เป็นธรรมดาอยู่แล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความตาย เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง,
ตนเองมี ความโศก เป็นธรรมดาอยู่แล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความโศก เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง,
ตนเองมี ความเศร้าหมอง โดยรอบด้าน เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ก็ยังมัวหลงแสวงหาสิ่งที่มีความเศร้าหมองโดยรอบด้าน เป็นธรรมดาอยู่นั่นเอง อีก.
ภิกษุทั้งหลาย ! #ก็อะไรเล่า เป็นสิ่งที่มีความเกิด (เป็นต้น) ฯลฯ #มีความเศร้าหมองโดยรอบด้าน (เป็นที่สุด) เป็นธรรมดา ?
ภิกษุทั้งหลาย !
#บุตรและภรรยา มีความเกิด เป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
ทาสหญิง ทาสชาย มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
แพะ แกะ มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
ไก่ สุกร มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
ช้าง โค ม้า ลา มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
#ทองและเงิน เป็นสิ่งที่มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา.
#สิ่งที่มนุษย์เข้าไปเทิดทูนเอาไว้เหล่านี้แลที่ชื่อว่า สิ่งที่มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา ซึ่งคนในโลกนี้ #พากันจมติดอยู่ พากันมัวเมาอยู่ พากันสยบอยู่ ในสิ่งเหล่านี้ จึงทำให้ตนทั้งที่มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดาอยู่เองแล้ว #ก็ยังมัวหลงแสวงหา สิ่งที่มีความเกิดเป็นธรรมดา ฯลฯ ที่มีความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดา อยู่อีก.
ภิกษุทั้งหลาย ! ความคิดอันนี้ ได้เกิดขึ้นแก่เราว่า “ทำไมหนอ เราซึ่งมีความเกิด ฯลฯ ความเศร้าหมองโดยรอบด้าน เป็นธรรมดาอยู่เองแล้ว จะต้องไปมัวแสวงหาสิ่งที่มีความเกิด ฯลฯ ความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดาอยู่อีก. ไฉนหนอ เราผู้มีความเกิด ฯลฯ ความเศร้าหมองโดยรอบด้าน เป็นธรรมดาอยู่เองแล้ว ครั้นได้รู้สึกถึงโทษอันต่ำทรามของการมีความเกิด ฯลฯ ความเศร้าหมองโดยรอบด้านเป็นธรรมดานี้แล้ว #เราพึงแสวงหานิพพาน อันไม่มีความเกิด อันเป็นธรรมที่เกษมจากเครื่องร้อยรัด ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่าเถิด”.
ภิกษุทั้งหลาย ! เรานั้นโดยสมัยอื่นอีก ยังหนุ่มเทียว เกสายังดำจัด บริบูรณ์ด้วยความหนุ่มที่กำลังเจริญ ยังอยู่ในปฐมวัย, เมื่อมารดาบิดาไม่ปรารถนาด้วยกำลังพากันร้องไห้น้ำตานองหน้าอยู่, เราได้ปลงผมและหนวดครองผ้าย้อมฝาด ออกจากเรือน บวชเป็นผู้ไม่มีเรือนแล้ว.
...ภารท๎วาชะ ! ในโลกนี้ ครั้งก่อนแต่การตรัสรู้ เมื่อเรายังไม่ได้ตรัสรู้ ยังเป็นโพธิสัตว์อยู่, ความคิดนี้เกิดมีแก่เราว่า :
“ฆราวาส คับแคบ เป็นทางมาแห่งธุลี, ส่วน บรรพชา เป็นโอกาสว่าง; ผู้อยู่ครองเรือนจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์บริบูรณ์โดยส่วนเดียว เหมือนสังข์ที่เขาขัดดีแล้ว, โดยง่ายนั้นไม่ได้. ถ้าไฉนเราพึงปลงผมและหนวด ครองผ้าย้อมฝาด ออกจากเรือน บวชเป็นผู้ไม่มีประโยชน์เกี่ยวข้องด้วยเรือนเถิด” ดังนี้. ...
-- พุทธวจน-หมวดธรรม เล่มที่ ๓ พุทธวจน ก้าวย่างอย่างพุทธะ หน้าที่ ๒๖-๒๙
-- etipitaka.com/read/thaipb/3/26/
-- พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๓ สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ หน้าที่ ๕๐๖ ข้อที่ ๗๓๘
-- พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๒ สุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ หน้าที่ ๒๒๐ ข้อที่ ๓๑๓ - ๓๑๔
-- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๓ สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มชฺฌิมปณฺณาสกํ หน้าที่ ๖๖๙ ข้อที่ ๗๓๘
-- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑๒ สุตฺตนฺตปิฏเก มชฺฌิมนิกายสฺส มูลปณฺณาสกํ หน้าที่ ๓๑๖ ข้อที่ ๓๑๕ - ๓๑๖
--------------------------
ฝากผู้ชมติดตามช่อง สุคตวินโย พุทธวจน www.youtube.com/@SugataVinayo
--------------------------
ให้ทิป ค่าขนมแอดมิน⚡️LN : sites.google.com/view/TangNibbana
เยี่ยมมากเลยครับ ธรรมนี้เป็นอกาลิโกจริงๆ ตนเองก็เป็นทุกข์ ยังแสวงหาสิ่งที่เป็นทุกข์ ย่อมไม่พ้นทุกข์ ขอบพระคุณมากสำหรับธรรมพระสูตรนี้รู้สึกแทงตลอดอย่างดีด้วยทิฐิจริงๆครับ
ขอบคุณค่ะ
คิดแบบนี้เลยค่ะ ว่าชีวิตมีแค่นี้หรอ ทำงาน นอน ตื่น ใช้ชีวิตกินข้าว อาบน้ำ เราทำแบบนี้ทุกในทุกๆวันไปเพื่ออะไร หาเงินให้ได้มากๆ เพื่อจะซื้อบ้านซื้อรถ เราทำไปเพื่ออะไร ในเมื่อเดี่ยววันนึงเราก็ต้องตายอยู่ดี
ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีคนที่มีความคิดแบบนี้กับผมเพราะผมก็เคยมีความคิดแบบนี้จนมาเจอพุทธวจนจนตอนนี้ความทุกข์ผมน้อยลงเพราะผมมาเจอพระอาจารย์คึกฤทธิ์ โสถิผโล ที่นำธรระจากพระพุทธเจ้ามาเทสน์สอนน้อมกราบสาธุพระอาจารย์ครับ
ผมคิดแบบนี้ ตั้งแต่เด็กๆ เหมือนกันครับ
ปัญญิณทรีย์น่าจะเหมือนๆกัน
เหมือนกันครับ สาธุ ครับ
คิดเหมือนกันค่ะ
ใช่ค่ะ กว่าจะพบพระอาจารย์ก็57เกือบสาย😆
ตอนนี้เราก็รู้สึกเช่นนี้ค่ะ
พุทธวจน มีคำตอบให้ทุกอย่างเลยค่ะ
ที่ผ่านมา ตามหาความสุขมาตลอด
ทำทุกอย่าง เพราะอยากรู้ว่าอะไรคือความสุขของเรากันแน่
ทำงานหนักมาตั้งแต่เด็กเพราะบ้านจน
บ้านจนเลยทำให้ไม่มีความสุขใช่มั๊ย
งั้นลองตั้งใจทำงาน ทำให้ตัวเองพ้นจากความจนดู
ก็ยังไม่สุขอย่างที่คิด
ทำงานที่ตัวเองรัก คงจะมีความสุข
ก็ยังไม่มีความสุขจริงๆ
หรือเพราะเราไม่มีแฟน เลยมีชีวิตเหมือนขาดความสุข ก็ลองคุยๆกับผู้ชายดู ก็ยังไม่รู้สึกว่าสุข
หรือเราชอบเที่ยว งั้นลองเที่ยว เที่ยวให้สุด ก็สนุกแป๊บเดียว สุดท้ายก็ยังรู้สึกว่าไม่สุข
หรือเราชอบทำงานหาเงิน ก็มุ่งมั่นหา หาได้แล้วก็สุขแป๊บเดียว สุขจากความสะดวกสบาย แต่ใจก็ยังไม่สุข
เชื่อมั๊ยว่าเรามารู้จักความสุขตอนนี้ ตอนที่เราสูญเสียทุกอย่าง งาน เงิน เครดิตทางสังคม เสียทุกอย่างที่พยายามหามาในตอนที่สนองความสุข ตอนที่มีทุกอย่าง ยังไม่รู้สึกมีความสุขเท่าตอนที่เสียทุกอย่างไป
ในวันที่สูญเสียสิ่งนอกกาย ทำให้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น มีเวลาพิจารณาชีวิต พิจารณาลมหายใจ และมีโอกาสศึกษาธรรมะอย่างจริงจัง จนมาเจอ พุทธวจน จนค้นพบว่า ความสุขที่แท้จริงคือความไม่สุข คือความปกติ คือความสงบ คือความว่าง เป็นความสุขทางใจที่ถาวร ที่ไม่ต้องพึ่งรูปรสกลิ่นเสียง กายนี้ไม่มี ไม่มีอะไรเลย
เคยคิดว่าถ้ามีแฟนรวยๆมาเลี้ยง เราคงมีความสุขสบาย เคยคิดว่าถ้ามีเงินเยอะๆ เงินคงซื้อความสุขได้ เคยคิดว่าถ้ามีคนยกย่องนับถือคงจะมีความสุข พยายามตามหาความสุขมาตลอด จนมาได้พบความสุขในวันที่ทุกข์ที่สุด
การที่มีเหลือเงิน 100 บาท แล้วแบ่งซื้ออาหารให้เด็กที่มาเกาะร้านอาหารดูคนกินข้าวด้วยความหิว แค่คำว่าขอบคุณ ก็ทำให้มีความสุข
การได้อุ้มหมาที่ถูกรถชนขาหักออกมาจากกลางถนน แล้วเรียกกู้ภัยมาช่วยพาหมาไปรักษา คือความสุข
การได้ช่วยนักเรียนที่รถมอร์เตอไซด์ล้มแล้วอยู่รอจนพ่อแม่เด็กมา คือความสุข
การได้นั่งสมาธิ หลับตา ทำจิตใจให้ว่าง คือความสุข
ความไม่โกรธ ไม่โมโห ไม่เพ่งโทษ ไม่ด่าว่าใคร คือความสุข
เข้าใจแล้วว่าทำไมคนที่ศึกษาธรรมะนานๆถึงรักความสันโดษ และชอบความสงบ เพราะความสงบนี่แหละ คือความสุข
ตั้งใจไว้ว่าจะใช้ช่วงชีวิตที่เหลือก่อนตายฝึกจิต เพื่อให้จิตสุดท้ายว่างที่สุด ไม่ขอเกิดมาเวียนว่ายในวัฏสงสารอีก อยู่อย่างคนที่พร้อมตายทุกวินาที
🙏🙏🙏
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตทั้งหลาย ความสงบแห่สังขารทั้งหลายนั้นเป็นสุข
เริ่มมีความคิดแบบนี้ตั้งแต่เข้ามหาลัย รู้สึกเบื่อ รู้สึกหน่าย เป็นคนไม่ได้ อยากได้ อยากมี อย่างคนอื่นเค้า ทำไมคนอื่นเค้าถึงต้องดิ้นรนอยากร่ำอยากรวยด้วย ในเมื่อจุดจบของทุกคนก็เหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ทำงานกลับบ้านนอนวน ๆ ไป ผิดแปลกหรือป่าวที่มีความคิดแบบนี้ตั้งแต่อายุ 20+ เพราะเห็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน ต่างคนต่างดิ้นรนเงินหาทองกันหมด
เห็นด้วยค่ะอยู่อย่างพอเพียง ถ้ามีก็ให้ทานไม่หวังผล
สาธุ
คุณมีบุญเก่าติดมามีดวงตาเห็นธรรม เมื่อมองเห็นแล้ว ก็เดินสู่หนทางที่พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนไว้ 2500กว่าปีแล้วจะมีกี่ร้อยกี่พันคนที่เดินถึงปลายทางที่เรียกว่านิพพาน ทั้งที่สรรพชีวิตในจักวาลมีมากมายดังเม็ดทรายในมหาสมุทร
ดีแล้วค่ะที่เราได้รู้สึกเหล่านี้ก่อนหลายคนรุ่นเดียวกัน
มีความคิดนี้เหมือนกัน ตั้งแต่ม.ปลายแล้วแต่เพิ่งได้ลองมาฟังธรรมจริงๆจังๆเมื่อไม่นานมานี้ เราเคยมองว่าเรียนต้องได้เกรดดีๆไปทำไมเอาแค่รอดและเข้าใจก็พอการบ้านที่ตั้งใจทำข้อสอบที่สอบเพื่อได้แค่คะแนนที่เอามาแค่วัดผลเชเงปริมาณ ในบางวิชาแค่จำได้ก็ผ่านแต่ไม่มีความเข้าใจในเนื้อหาเลย สุดท้ายก็ลืมอยู่ดี มีความรู้สึกว่ายังไงในสังคมโลกหรือจักรวาลเราก็เหมือนเศษฝุ่นที่มีแต่ตัวเราเองมาสนใจ มีความรู้สึกว่าไม่ค่อยเข้าพวกกับชาวบ้านเท่าไหร่ด้วย
ผมพึ่งเรียนจบ กำลังจะหางานรู้สึกว่าตื่นเต้นกับชีวิต แต่พอคิดถึงอนาคตกับคิดว่าโดยรวมชีวิตเราก็มีแค่นี้:วัยเด็ก, วัยเรียน, วัยรุ่น, วัยทำงาน,แต่งงานมีครอบครัว, วัยกลางคน,กเศียร, วัยชราและบั้นปลายชีวิต เกิดแก่เจ็บตาย เพราะมีปัญญาญาญ จึ่งทำให้รู้สึกเข้าใจธรรมมากขึ้นครับ ขอบพระคุณพระอาจารย์ครับ
ตรงกับใจเลยค่ะคำถามนี้เกิดมาเพื่ออะไร ทุกวันนี้เบื่อมากเลยค่ะกับชีวิตประจำวัน คิดกระทั่งว่าถ้าตายไปจะไม่ขอเกิดอีกแล้วขอสู่นิพพาน ก็ไม่รู้ว่าบุญจะมีถึงมั้ย
สิ่งที่มนุษย์ไม่เคยตระหนักเลยก็คือการเกิดนี่แหละ ว่าแท้จริงแล้วเกิดมาทำไม เกิดมาเพื่ออะไร แล้วทำไมต้องเกิดมา เพราะมนุษย์ไม่ได้มีหน้าที่แค่เกิดมาเพื่อสะสมเงินทอง สะสมบ้านเรือน หรือเที่ยวกินเหล้าเมายา หรือแข่งกันรวย แล้วพอถึงบั่นปลายชีวิตก็เอาเงินที่สะสมมาตั้งนานไปให้หมอเอาไปรักษาตนเองและตายไป แค่นี้หรือที่มนุษย์ต้องการ. ไม่ใช่เลย พระตถาคตได้บอกไว้หมดทุกคำถาม สาธุครับ
กราบนมัสการพระอาจารย์ และขอบคุณแอดมินที่นำมาเผยแพร่
สรุปสั้นตามความเข้าใจ
จักรวาลเกิดเพราะความอยาก
สิ่งมีชีวิตเกิดเพราะตัณหา เพราะมีสิ่งผูกพัน
เกิดมาเพื่ออะไร เพราะอะไร
เกิดมาเพราะ ยินดีที่จะเกิด ❗️
.
บางคนบอกเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมเก่า
แต่ถ้าคิดใหม่ คือ เกิดมาเพื่อสร้างกรรมปัจจุบัน
เกิดมาเพื่อเรียนรู้ที่จะ คืนทิ้ง ละตัว ละตน ละจิต ละทุกสิ่งที่คิดว่าเป็นของตน กลับสู่จุดกำเนิดเดิม
.
ละแม้สิ่งที่ยึดว่า จิตนี้คือจิตตน ❗️
.
ความสุขคืออะไร
ความสุขคือสิ่งสมมุติ เป็นอนิจจัง
กำหนดเองว่าแบบนี้คือสุข
.
ทำไมมีดี ได้ดี ครบถ้วนทุกอย่าง ยังไม่สุข เป็นทุกข์
เพราะ ไปยึดมั่นว่ามีสุข แล้วต้องสุขอีก สุขไปตลอด แสวงหาเพิ่ม ไม่ยอมรับว่าคืออนิจจัง
หรืออีกทาง คือเริ่มเบื่อหน่ายความสุข เข้าใจว่าไม่ใช่สุขถาวร
สิ่งนี้คือจุดเริ่มต้นของการแสวงหาสิ่งถาวร สิ่งที่สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ค้นพบ
รู้สึกเบื่อหน่ายจริงๆค่ะ
ละนันทิกันตลอด
เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์อยู่ร่ำไป ในแต่ละวัน
ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ จริงๆ สาธุค่ะ
เป็นคำถามที่ดีมาก นึกว่าเป็นแต่ผมคนเดียว ไม่กล้าถามใครกลัวเขามองว่าเพี้ยนไปแล้ว เคยคิดว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร เกืดมาทำไม ทำไมเราถึงได้เกิดมา เมื่อตายแล้วจะไปใหนหรือจบแค่ตาย งงกับชีวิตเหมือนกัน จนได้มาเจอพระอาจารย์ ได้ฟังพุทธวจน ถึงได้คำตอบที่เคยค้นหามาตั้งนาน ..สาธุๆๆ ครับผม
ความสุขใหม่ที่ผมค้นพบคือ สุขที่ได้ทำให้ผู้อื่นดีขึ้น ทั้งคนสัตว์
ประเด็นเราเกิดมาทำไม ความเห็นผมเป็นดังนี้
เราได้เกิดมาในอัตภาพมนุษย์ในชาตินี้ เรื่องหลักเรื่องเดียวเลยคือเพื่อขัดเกลาตัวเอง สะสมบารมี สั่งสมอนุสัยที่ดี อย่าจมอยู่กับความสุขและทุกข์ อย่างน้อยต้องยกระดับตัวเองสู่โสดาบันให้ได้ก่อน เพื่อไม่ให้ตกไปในอบาย
และถ้ามีวาสนา สามารถทำสติให้แก่กล้าได้ ก็ต้องตั้งใจภาวนาจนทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์เพื่อหลุดพ้นสังสารวัฏนี้ให้ได้ นี่คือเรียกว่าไม่เสียชาติเกิด
.
สังสารวัฏนี่เป็นกรงขังสัตว์ทั้งหลายมาตลอดกาลนานแล้วจะมีต่อไปอีก เป้าประสงค์ของมนุษย์ทุกรูปนามควรเป็นไปเพื่อให้หลุดพ้นจากสังสารวัฏนี้
.
กิจกรรมอื่นใดล้วนไม่เร่งด่วนไม่สำคัญเท่าการเจริญสติทำวิปัสสนา
.
ดังนั้นเราทุกคนควรต้องปักธงของชีวิตให้ถูกก่อน จึงจะสามารถเดินได้ถูกทาง
ขอบคุณนะคะ ชัดเจนค่ะ
เคยถามต้งเหมือนกันค่ะ และตอนนี้ก็รู้แล้วว่าเกิดมาเพื่ออะไร เพื่อบำเพ็ญเพียรเข้สู่นิพพาน การใช้ชีวิตไปวันๆเพื่อจะดำรงชีวิตไปตลอดจนถึงวันที่หมดลมหายใจ ไม่อยากได้อยากมีแล้วค่ะทแต่ก็ต้องทำงานเพราะต้องดำรงชีวิตก่อนจะหมดลมหายใจ คิดแบบนี้มาได้1ปีแล้วค่ะ จนได้มาเจอเพจนี้ทำให้รู้ข้อปฏิบัติที่จะไปสู่นิพพานสาธุ ถึงจะยากแต่จะทำให้เต็มที่😌😌
จริงๆครับทุกคนเกิดเพื่ออะไรสังเกตดูไม่เห็นมีสุขเลยต้องดิ้นทุกอย่างอยู่ไม่นิ่งชีวิตไม่มีสุขเลยวุ่นวายตลอด
ตอนอยู่วัยทำงานอายุน้อยๆก็เคยคิดแบบนี้พอมาเจอทุกข์หนักก็หันมาพึ่งทางธรรมจึงได้รู้ว่าความสุขใดเทียบเ ท่าความสงบนั้นไม่มีและมาเตอพุทธวจนจึงได้รู้ว่าความเป็นอริยะบุคคลดีที่สุดตราบนี้ชีวิตที่เหลืออยู่จะยึดมั่นในองค์ตถาคตยืนหนึ่งในหัวใจรักและศรัทธาพระศาสดาเป็นที่สุดกราบสาธุพระอาจารย์ผู้เป็นรัตนะห้าเจ้าค่ะ
ตอนนี้เราก็คิดแบบนี้ เราเกิดมาเพื่ออะไร ส่วนมากจะเจอแต่ทุกข์ มากกว่าความสุข ยิ่งดิ้นรน ยิ่งมีแต่ปัญหาเข้ามาในชีวิต ยิ่งไขว่คว้าภาระก็ยิ่งเยอะ ยิ่งขนขวายชีวิตยิ่งแย่ ตอนนี้ไม่เอาอะไรเลยนอนคิดนั่งคิดเหมือนมันเหนื่อยกับชีวิตที่ผ่านมา
ใช้คับ
ตอนนี้ชีวิตเราก็เบื่อหน่ายกับชีวิตมาก รู้สึกว่าตัวเองไม่มีค่าเหนื่อยกับชีวิต ชีวิตที่เคยดีมาทุกอย่างตอนนี้ก็ไม่เหลืออะไร ทำมาหากินอะไรก็ไม่ได้ดีเท่าคนอื่น บางครั้งก็คิดว่าอยากหายไปจากโลกใบนี้ เหนื่อยกับการต้องดิ้นรนมาก หาทางออกไม่เจอ
@MEGA SUPERIOR เป็นกำลังใจให้นะ รับหนังสือพุทธวจนไหม เดี๋ยวส่งไปให้ ทักที่เพจเฟซบุ๊ก ทางนิพพาน facebook.com/TangNibbana
@@TangNibbana กราบขอบพระคุณอย่างสูงครับ
เข้าใจเลย ทุกอย่างมีเกิดขึ้นคั้งอยู่แล้วก็ดับไป ขอให้เชื่อมั่นว่าทุกอย่างจะดีขึ้น สู้ต่อไป สร้างแต่เหตุที่ดีนะคะ 💪
กราบสาธุในพระธรรมของตถาคต กราบนมัสการพระอาจารย์คึกฤทธิ์ สมณศากยปุติย สาธุๆๆๆ
เราก็เคยเป็นค่ะอาการนี้ ตื่นมา ทำงาน หาเงิน ซื้อนั่นนี่ กิน นอน ตื่น วนเวียน น่าเบื่อ
พอได้เข้าถึง purpose ของการเกิดมาแล้ว ชีวิตมีสีสันขึ้นเลยค่ะ
ไม่ต้องทำงานอีกเลยค่ะ ทำแค่ความปรารถนา ตั้งเพื่อผู้อื่น เป็นประโยชน์และ มีคุณค่า ให้ตัวเอง และผู้อื่น
ตื่นมาได้นั่งสมาธิ ฟังธรรม แค่นี้ก็มีความสุขมาก ๆ เห็นถึงคุณค่าของลมหายใจมาก ๆ ค่ะ ยังมีอะไรให้อยากทำอีกเยอะเลยค่ะ
น้องฉลาดมากค่ะ ที่รู้จักคิดแบบนี้และกล้าถาม เป็นผู้มีปัญญามากนะคะ
พึ่งมีความคิดแบบนี้เลยครับ เลื่อน ๆ อยู่มาเจอคลิปนี้ สาธุเป็นธรรมอันมีค่าหาประมาณไม่ได้
ผมก็มีความคิดแบบนี้และเชื่อว่าหลายๆคนก็คิดแบบนี้ และสิ่งที่ผมทำคือผมลองหาแรงบันดานใจ(หาอะไรทำตามกำลัง) มีชีวิตอยู่เพียงเพื่อสร้างสรรค์(ความฝันคือแรงผลักดันให้คนเรามีพลังในการใช้ชีวิต) ถ้าเราคิดว่าโลกนี้คือกระดาษแผ่นใหญ่แล้วเราคือปากกา ผมสร้างและลองทำนั่นทำนี่ที่อยากทำไปสักพัก ผมก็เริ่มกลับมาจุดเดิม คือ มันไม่ใช่สิ่งที่ใจผมตามหา และสุดท้ายผมก็ค้นพบ การนั่งสมาธิทำให้ค้นพบความสงบ แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว *ขออนุโมทนา สาธุ จากความรู้แจ้งจากคลิปนี้ด้วยครับทำให้ตื่นขึ้นเย้อเลย🙏🙏🙏
น้อมกราบนมัสการพระอาจารย์เจ้าค่ะ ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
เหนื่อยมาก ท้อมาก มีความสุขได้แปบๆเด่วก็เจอกับความทุกข์อีกละ ยิ่งสู้ยิ่งอดทนยิ่งเจอโจทย์ยากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้เมื่อไหร่จะใช้กรรมหมดสักที เกิดมาใช้กรรมแค่นั้นหรือ
@ยูทูปเพื่อนรัก เป็นกำลังใจให้นะ บางอย่างแก้ได้ก็แก้ บางอย่างหนีได้ก็ถอยห่าง แต่แอดก็เข้าใจนะบางอย่างแก้ก็ไม่จบ หนีก็ไม่ได้ แต่ก็นะโลกนี้มันแปรเปลี่ยน เดี๋ยวสุขเดี๋ยวทุกข์ เดี๋ยวยึดเดี๋ยวปล่อย ...
กรรมไม่ได้มีไว้ให้ชดใช้ ใช้เท่าไหร่ก็ไม่หมดหรอก มีวิธีเดียว คือ หนีไปนิพพาน
เบื้องต้นพระพุทธเจ้าสอนให้ ทำกรรมประเภทกรรมขาว (เพื่อหนีกรรมดำ)
ถ้าจะนิพพาน ท่านก็ให้ทำกรรมประเภท กรรมไม่ดำไม่ขาว (คือมรรคแปด) เป็นไปเพื่อความสิ้นกรรม
สุดท้ายได้แต่ เป็นกำลังใจให้ นะ พยายามสังเกตมองหาโอกาสที่ผ่านเข้ามา และคว้าเอาไว้...
@@TangNibbana ขอบคุณค่ะแอด เหนื่อยกับการเดืนทางบนโลกใบนี้ จนเริ่มเป็นซึมเศร้าแล้วค่ะ 😔
@ยูทูปเพื่อนรัก เป็นกำลังใจให้นะ อย่าพึ่งคิดว่าเราเป็นซึมเศร้าหรือเป็นอะไร เราก็แค่เหนื่อย มีอะไรจะเล่า ก็ไปที่เพจ ทางนิพพาน ได้นะ facebook.com/TangNibbana
@@TangNibbana ขอบคุณช่องดีๆค่ะแอด
สวัสดีครับ🙏ความสุขที่แท้จริงของชีวิตของผม ก็คือ การรับใช้ การช่วยเหลือผู้อื่น ที่ตกทุกข์ ได้ยาก มีชีวิต อยู่เพื่อ เป็นความหวังของหลายๆคน แล้วผลของการทำความดี ความงาม จะช่วยให้บุคคลนั้นนั้นมีความสุข มีความเจริญก้าวหน้า และผลบุญ กุศล ที่ได้ทำต่อคนที่ลำบากยากจนนั้น จะติดตามตัวเราไปถึงชีวิตหน้าเลยครับ🙏
ไม่นึกว่ายังมีเด็กรุ่นไหม่สนใจธรรม บารมีพระอาจารย์ไม่ธรรมดา สาธุครับ
มีบุญที่ได้ฟัง เพราะทุกข์จากสิ่งที่เรารัก ร้องไห้จนน้ำตาไม่มีไหล ออกไปไหนไม่ได้เลย
@preyaporn mangmee รู้ไหม!!! อารมณ์ ความคิด ความเศร้า ความทุกข์ เขาแพ้อะไร อะไรคือคู่ปรับของสิ่งเหล่านี้ อะไรที่ทำให้สิ่งเหล่านี้หายไปในพริบตา
คือ ร่างกาย คือ การกลับมาโฟกัสที่ร่างกาย คือ การเอาความรู้สึกทั้งหมดมาโฟกัส ที่การเคลื่อนไหวร่างกาย ที่การเคลื่อนไหวของลมหายใจ คือ ปัจจุบัน
ณ ปัจจุบันจริงๆ ความทุกข์ทำร้ายเราไม่ได้...
เรียกว่า เจริญสติ หรือการเพิ่มกำลังให้สติ
#ออกกำลังกายบ้าง แอดมินเป็นกำลังใจให้นะ
+1
ครบ จบที่คลิปเดียว เข้าใจชีวิตอย่างลึกซึ้ง ต่อไปคือ ทำความรู้และเข้าใจอริยสัจ 4 ให้แจ่มแจ้ง เพื่อสิ้นสุดการเวียนเกิดเวียนตายเจ้าค่ะ สาธุๆๆ เจ้าค่ะพระอาจารย์
พุทธวจน มีคำตอบให้ทุกเรื่องจริงๆค่ะ ตั้งแต่ศึกษามา จิตใจสงบมากค่ะ
พระพุทธเจ้า ตรัสว่า สุขล้วนๆ ไม่มี มีแต่ทุกข์ มากทุกข์น้อย การเกิดเป็นทุกข์ ความทุกข์ มันเกิดดับ เกิดดับ เร็วจนเรารู้ไม่เท่าทัน
ใครได้เห็นเทปนี้โชคดีมาก
กราบนมัสการพระอาจารย์ เป็นบุญเหลือเกินที่ได้ฟังธรรมะตามแนวพุทธวจนะ สาธุ สาธุ สาธุ
เป็นเหมือนกันเลยครับ มีครบสมบูรณ์ แต่ก็รู้สึกเบื่อหน่าย ตื่นมา ทำงาน กลับบ้าน นอน วนไป
กราบอนุโมทนาบุญคะ..สาธุๆๆคะ..คำถามนี้โดนใจคะ..ตั้งแต่เกิดมามีคำถามแบบนี้อยู่ในหัวตลอดเวลา..เบื่อทุกๆสิ่งที่อยู่รอบๆตัวเรา..แต่ก็ต้องทนอยู่ต่อไปเพราะมันมีหน้าที่ๆต้องทำ&ต้องรับผิดชอบต่อไป
เริ่มแรกคำตอบ ย่อมไม่เหมือนกัน แต่สุดท้ายปลายทาง คำตอบ มักจะอยู่ที่ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป เป็นของธรรมดา
ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไร สัจธรรมที่พระตถาคตเห็นและนำมาสั่งสอนชาวโลกยังเป็นปัจจุบันอยู่เสมอ เพราะสิ่งที่สัตว์โลกที่เกิดมาจะต้องเจอกฎไตรลักษณ์เหมือนๆกัน…สาธุในธรรม #ธรรมเป็นอกาลิโล# 🙏🙏🙏ค่ะ
สาธุคะหลวงพ่อมีสติปัญญามากคะ ธรรมะคำสอนของท่านดีมากๆคะ ตราบใดที่มนุษย์ยังมีกิเลสตัณหาเเสวงหาความสุขไม่ยอมรับความทุกข์ เค้าจะโดนบ่วงมารมัดไว้ ยึดมั่นถือมั่นใจทุกข็ทรมาน ปล่อยวางเสียเทอญ ในทีี่สุด สุดท้ายของชีวิตทุกคนก้ต้องตาย อย่าลุ่มหลงในกามสุขกามคุณเลย อย่าประมาทในชีวิต เราจะตายเมื่อไรก้ได้ จงมีสติอยุตลอดทุกลมหายใจเทอญ
ผมก็มีคำถามแบบนี้นะครับ ขอบคุณกับคำถามนี้ครับ ผมมีความรู้ไปด้วยครับ
สาธุครับ ได้ฟังแล้วเข้าใจทุกข์ขึ้นมากเลยครับ เป็นปิติมาก
เมื่อก่อนจะชอบพูดถึงความตายจะถูกห้ามเพราะมันเป็นเรื่องไม่ดี แต่ก็ไม่เคยเข้าใจว่าทำไมต้องห้ามพูดทั้งๆที่หลีกหนีไม่ได้ถึงจะไม่ได้ตายในตอนนั้นแต่ในอนาคตก็ต้องตาย เพราะได้ฟังธรรมเรื่อยๆก็รู้สึกว่าเหมือนได้เข้าถึงความรู้สึกที่มีอยู่ถึงจะยังไม่ได้เขาใจในธรรมทั้งหมดที่เคยได้ฟังแต่ก็รู้สึกมีความศรัทธาเลื่อมใสไม่มีความรู้สึกขัดแย้งเลยถึงจะมีบางเรื่องที่รู้สึกว่าเหลือเชื่อก็ตามแต่พอคิดตามหลักเหตุผลมันก็ถูกตามนั้นเลย ส่วนตัวแล้วมีความสนใจในฟิสิกส์ควอนตัมนิดหน่อยด้วยได้รู้ธรรมะกับควอนตัมนั้นมีความเชื่อมโยงกัน
ต้องไปปฎิบัติธรรม นั่นคือความสุข
สาธุสาธุสาธุ💛💛💛🙏🙏🙏
พระพุทธเจ้ามีฤทธิ์มากมีอานุภาพ
🎅🙏💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜🎅🙏
แสวงหาทางหลุดพ้น อย่างแท้จริงคือนิพพานนี่เอง กราบสาธุค่ะ
น้อมกราบสาธุพระธรรมคำสอน🙏
สุขก็ชั่วคราว ทุกข์ก็ชั่วคราว เข้าใจแล้วจะไม่ทุกข์
สาธุในธรรมของตถาคตที่พระอาจารย์นำมาสาธยายให้ผู้แสวงธรรมได้สดับ สาธุค่ะ
ตอนนี้ผมอายุ 17ปี มีความคิดแบบเดียวกับเขา คิดว่าอยากจะบวชมาหลายปีแล้วแต่ไม่มีโอกาสเลย ผมคิดว่าอยากบวชเพื่อละทางโลกมุ่งสู่ทางธรรมอย่างเดียว เพราะเมื่อเวลาทุกข์หรือสุขมันก็หวนกลับมาความคิดแบบนี้อยู่ตลอด ห่วงแต่แม่อย่างเดียว ยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณท่านเลย แต่ตอนนี้ผมมีความรู้สึกอยากบวชมากๆ ควรทำอย่างไรดีครับ
@PETER COPTER แอดมิน : สาธุ ค่อยๆ เป็น ค่อยๆ ไป ค่อยๆ เพิ่มทีละอย่าง เหตุปัจจัยจะเป็นไปเอง เช่นศึกษาแล้ว ก็เริ่มเข้าคอร์สบ้าง ...
ดูแล แม่ไปด้วยครับ
เสาร์ อาทิตย์ ก็ ไป ฟังธรรมครับ
ผมว่า ความสุขที่แท้จริงมีครับ แต่ไม่มีสุขใดจะคงอยู่ถาวร แม้แต่ร่างกายเราก็เสื่อมไปในทุกวัน
พระพุทธเจ้ากะบอกแล้วว่า...การไม่เกิดคือไม่ทุกข์..แล้วเราจะมัวสงสัยอะไรอีก
กราบนมัสการเจ้าคะ โชคดีทีได้เปิดมาเจอแล้วกดเข้ามาฟัง สาธุเจ้าคะ
ดีแล้วที่เจอสุขดีกว่าเจอทุกข์ตลอด
สาธุค่ะ จริงค่ะ ยิ่งรู้ยิ่งคลายยิ่งคลายยิ่งเบื่อหน่ายในการเกิดที่ไม่มีแก่นสารวนเวียนอยู่กับการแสวงหาอันเป็นทุกข์
กราบสาธุเจ้าค่ะ
ในขณะ ทีเกิดอาการเบื่อหน่าย นิ้วเลื่อน จอโทรศัพท์ไปมา ไม่รู้จะดูคริปไหน บังเอิญ คริปนี้ ขึ้นมา พอดี ตรงกับเราพอดี
ผลบุญส่งผล . ..สาธุ
เหตุปัจจัยมาพอดีครับ ผมเองก็เหมือนกันอยากรู้เรื่องอะไร เลื่อนยูทูปใปมากับเห็นเรื่องที่ตนเองอยากจะรู้
ฟังแล้วมีความสุขขึ้น ฟังแล้วเข้าใจทุกข์ขึ้น ฟังแล้วรู้สึกยึดติดสิ่งเหล่านี้น้อยลง สาธุครับ
กราบนมัสการครับท่านสมณสากยปุตติยะ
บุคคลผู้มีอุปการะมากต่อบุคคล
ตถาคเต เอกนฺตคโต อภิปฺปสนฺโน
เลื่อมใสอย่างยิ่งในตถาคต
ถึงที่สุดโดยส่วนเดียว
เราเป็นบุตร เป็นโอรส เกิดจากพระโอษฐ์ของพระผู้มีพระภาคเจ้า เกิดโดยธรรม เนรมิตโดยธรรม
เป็นทายาทโดยธรรม-ปา.ที.๑๑/๙๑/๕๕.
โชคดีที่สุดเลย ที่ได้มาศึกษาพุทธวจน
เราไม่ใด้มีความสุขที่แท้จริง..เพราะมนุษร์ไม่รู้จักพอ
นอมกราบบูชาพระอาจารย์ที่นอมนำพระธรรมคำสอนจากพระโอษฐ์ของพระพุทธองค์มาเผยแพร่ให้รู้ตามโดยไม่มีบิดเบือนนอมจิตฟังแล้วพิจารณาตามแล้วนำมาปฎิบัติพ้นทุกข์ได้ตามอินทร์ของผู้ฟัง เพราะพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ทนต่อการเพ่งพิสูจน์จริงๆซึ่งหาไม่ได้จากสมณะพราหมณ์เหล่าอื่นเลย นอมกราบสาธุในพระธรรมคำสอนของพระพุทธองค์🙏🙏🙏
กราบนมัสการวิสัชชนาของพระอาจารย์ และขอบคุณสำหรับปุจฉา ที่คุณอาเกริ่นถาม หลานสาวเกียรตินิยมที่มีคำถาม ท้ายสุดนี้ขอเป็นกำลังใจ (พลังจิต) ให้ทีมงานแอดมินที่เผยแพร่คลิปวิดีโอ สาธุๆ ขอรับ
กราบสาธุค่ะ
สาธุเมื่อฟังพระอาจารย์แล้วกระจ่างมากมีประโยชน์มากจริงฟังยูทูปได้อย่างเดียวอย่างอื่นทำไม่เป็นใจอยากจาคะแต่ชีวิตนี้มีแต่เงินสูงอายุเท่านั้นขอความเมตตาพระอาจารย์ฟังและปฎิบัติติดตามมาเกือบปีแล้วทิ่งทุกอย่างฟังพระอารย์เท่านั้นเปิยูทูปมีแต่พระอาจารย์กราบสาธุขอเป็นกำลลังใจให้พระทุกรูปที่เผ่ยแผ่ทีมงานทุกท่าน.พี่ตา
@สุวคนธ์ วินิจกุล สาธุ รับด้วยใจ สาธุ
น้อมกราบสาธุค่ะ เลื่อมใสอย่างยิ่งในตถาคตถึงที่สุดโดยส่วนเดียวสาธุค่ะ
สาธุรู้สึกเบื่อหน่ายชีวิตพึ่งตนพึ่งธรรมตถาคตแล้วอยู่อุเบกขาว่างเฉย
สาธุคะขอบพระคุณสำหรับธรรมะที่ดีที่สุด ข้าพเจ้าอยากทำความดีๆเยอะๆมีความสุขกายสุขใจใช้สติปัญญาในการดำเนินชีวิต โชคดีเเค่ไหนที่ยังมีชีวิตมีความสุขปลอดภัยจากโควิต กราบสาธุหลวงพ่อด้วยคะ
สิ่งใดที่ใจเราปรารถนา (แล้วแต่ใจเจ้า)
เรานั้นคงอยู่เพื่อสิ่งใด (แล้วเจ้าจะเข้าใจ)
(เมื่อเจ้าได้ยินได้ฟังธรรมของตถาคต
เบื่อ ของผมมีความหมาย ไม่มีอะไรตื่นเต้น ถ้าท้าย ความสามารถ ของตนเอง
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุค่ะ
ศาสนาพุทธดีที่สุดในโลก
ໄດ້ຟັງທັມຂອງພະອົງເປັນບຸນຍ່າງຍີ່ງຂອງແທ້ເດກາບສາທຸ ສາທຸ ສາທຸ
สุขคือสงบ
ข้าพเจ้าขอกราบน้อบน้อมพระอาจารย์ สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
สาธุค่ะ
ทุกอย่างที่คิดไว้ที่เป็นอยู่คือธรรมดา อนุโมทนาสาธุค่ะ🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
กราบพระอาจารย์ด้วยความเคารพ
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ สาธุ
อนุโมทนาสาธุครับผม🙏🙏🙏
คิดเหมือนกันเลย เลยมารู้เรื่องพุทธวจน
สับสนมากค่ะ มีความสุขมาก เพราะไม่รู้จักทุกข์ ลองไปเที่ยวดูประเทศเขาจนๆดู จะเห็นความแตกต่าง
เกิดมาเพื่อพัฒนาตัวเองให้ถึงนิพพานจบ
ขอน้อมกราบสาธุครับ
ลึกซึ้งมากครับ สาธุ
สาธุๆๆค่ะ
สาธุๆๆครับ
ธรรมของพระพุทธเจ้ามีคำตอบ
เก่งมากครับกับคำถาม
กราบสาธุค่ะ🙏
ทุกข์สุขมีหลายระดับ คนทุกข์หิวพอได้มีของกินได้กินอิ่มก็หมดทุกข์ไป คนที่มีอยู่มีกินก็ไปทุกข์เรื่องอื่นอีก เรื่องอยู่เรื่องกินไม่ทุกข์แล้วเพราะมีกินแล้ว พระพุทธเจ้าค้นพบทางแก้ปัญหาทุกข์ตัวที่ใหญ่ที่สุดที่นำไปสู่ทุกข์ปลีกย่อยตัวอื่นๆ ทุกข์ตัวใหญ่สุดคือความกลัว แก่ เจ็บ ตาย เพราะมีการเกิดเป็นเหตุ แก่ เจ็บ ตายจึงตามมา หนทางที่พ้นจากทุกข์ใหญ่เหล่านั้นคือนิพพาน พระพุทธเจ้าชี้แนะวิธีการที่ไปสู่นิพพาน พ้นทุกข์ถาวร
นมัสการพระอาจารย์ด้วยความเคารพอย่างสูง... เจริญธรรมตามกาลเจ้าค่ะฝึกรู้จักถ่ายถอนความยึดมั่นถือมั่น
สาธุอนุโมทนาบุญกับพระอาจารย์ครับ
สาธุ
สาธุครับเจริญในธรรมทุกคนครับผม
น้อมกราบสาธุ🙏
น้อมกราบอนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ
กราบอนุโสมทนาสาธุกับผู้ถามคำถามนี้ สาธุค่ะ
สาธุ ครับ
ฟังแล้วขนลุกเลยคับ มันเหมือนกับตรงใจเลยคับ สุดท้ายชีวิตก็คือการเดินทางนั้นเอง
จริงเจ้าค่ะ เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว เราจะมีความสุขไหมเจ้าคะ🙏🙏🙏
สาธุในธรรมเจ้าคะ🙏