ζηλευω τους νεους της τοτε δεκαετιας 18-30,αγχος μηδεν,στα αρχιδια τους ολα,γκομενιτσες,rave party ,αγχος 0,μνημονια 0,κριση 0...μετα ηρθε η δεκαετια του 2000 που ειναι η αιτια που ημεθα οπως ημεθα σημερα δυστηχως..θα δινα τα παντα να ζησω τοτε ως 25 αρης η ως 20ρης, σαν νεος δεν ειμαι καθολου ευχαριστημενος και ουτε ευτχισμενος..απο ολα, εργασια,κοινωνια,ανθρωπους,ποιοτητα ζωης..
to mono problima pou exi i anthropotita einai oti nomizi pos genithike o kathenas mas gia na zei i na pernaei kala distixos i pragmatikotita einai apla genithikes to ti epikete meta agnosto kai isxiei gia ola ta onta o idios kanonas to mono sigouro apaks kai iparxis einai oti tha pethanis pote pos kai giati agnosto makari panta nane xoris pono
Στην αρχή των 90s όποιος ακουγε techno κλπ (που ήταν γνωστή ευρέως με το όρο rave) χαρακτηριζόταν εύκολα φλώρος από τους μεταλαδες κ τα πανκια . Πολλοί όμως απο τους τελευταίους όταν έσκασαν δυο-τρία χρόνια αργότερα στα πάρτυ του Άλεξ στα Οινόφυτα είδαν το Χριστό φαντάρο με αποτέλεσμα μαζικές μεταλλάξεις. And the rest is history
Αυτά είναι συκοφαντίες. Ο Άλεξ έκανε μονάχα πάρτυ για την ευαισθητοποίηση περί των οικολογικών προβλημάτων. Ούτε σμαρτ ντρινκ δεν περνούσε, μονάχα χυμοί και μαρουλοσαλατες.
dionysis e Τέλη 80s άκουγα thrash/crust punk, πρώιμο death/black (demo & tape trading days) και σύχναζα ombre(θαμώνας από '87-'90), canyon, laluna, san tropez, rainbow(και στην πρώτη επί της Βουλιαγμένης και στην δεύτερη στην πλατεία Καλογήρων) και σε άλλα που μου διαφεύγουν μετά από 30 χρόνια! Η μύηση στην ηλεκτρονική, χορευτική μουσική, έγινε γύρω στο '92 με αντιγραμμένες κασέτες που μου έδωσαν πρώην μεταλάδες που ήξερα, και τραβιόντουσαν στο γκέτο στην Γλυφάδα και σε κάτι γκαράζ κτλ. Άρχισα να αγοράζω από το discobole βινύλια από platipus & rising high κτλ και ήρθαν τα ατελείωτα parties με ότι συνεπάγεται που με στιγμάτισαν για πάντα!!!!! Δεν θα ξεχάσω γνώριμες φάτσες από ombre, που χόρευαν με μέταλ μπλούζες στο άλσος (τι επικές πρωτοχρονιές και όχι μόνο!!), στα καράβια της γραμμής στον Πειραιά (sunrise) και στην παραλία Αλίμου και στο Καβούρι (trance media) κάτι καλοκαίρια, στο παλιό camel (amorphia), wild rose, 4, πούλμαν να ξεκινάνε από Κολωνάκι για αποθήκες πέριξ των Αθηνών, prive UNDERGROUND parties, κτλ κτλ. Πραγματικά υπήρξαμε προνομιούχοι που τα ζήσαμε όλα αυτά τις μαγικές εκείνες εποχάρες, και άστους να λένε. Σήμερα Παντελίδηδες, Πάολες και τίγκα στο σκουπιδαριό και στην πλαστικούρα, όλα ανέμπνευστα και δήθεν!
οντως ναι. το να ησουν ρειβας εκεινη την εποχη ηταν προνομιουχο απο την πλευρας συλλογικων εμπειριων. Ως μεταλλας μπορει να ακουγες αλμπουμαρες αλλα απο συναυλιες επαιζαν ψιλα και το μεταλ δεν κανει για για παρτυ φάση. Εγω ουτε καν παρεα δεν ειχα, την εβγαζα με ραδιοφωνικες εκπομπες και μεταλ χαμερ. Πιστευω και χιπ χοπας στα 90ς ηταν ωραια φαση, γενικα οτι πρωτογεννιεται εχει αλλη ατμοσφαιρα, αλλη δυναμη , αλλη γοητεία. Πλεον οντως τιποτα, δεν υπαρχουν μουσικές σκηνές με μαζικοτητα και δυναμικη. τωρα μονο φβ μπας και βρουμε καμια γκομενα να πηδηξουμε.
Συμφωνώ με την άποψη ότι όταν πρωτοφτιάχνεται ένα μουσικό είδος έχει απίστευτη δυναμική. Πιστεύω όμως ότι αυτό σταδιακά χάνεται όχι κατ' ανάγκη γιατί γίνεται μόδα αλλά επειδή μετά από λίγο καιρό οι παράμετροι του στυλ παγιώνονται και ο μουσικός έχει δύο επιλογές: ή θα ακούγεται μία απ' τα ίδια ή θα απομακρυνθεί από το αρχικό στυλ. Όταν δε ένα είδος αναβιώνει αυτό μπορεί να γίνεται κι απ' την καρδιά αλλά πέον είναι επιτηδευμένο, χάνει σε αυθορμητισμό. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ωραία περάσαμε στα 90s πάντως, κι όχι μόνο γιατί ήμασταν νέοι.
Το συναισθημα οταν εκανες το πρωτο ever βημα σου μεσα στο Αλσος δεν υπηρχε. Η στο Factory!!! ...btw αλσος το 93 ειδαμε prodigy live...14 τοτε χρονων δεν μας βαζανε κ σκαρφαλοναμε απο πισω. Ωραιες εποχες
Εκείνες οι εποχές πολυ καλύτερες πριν τα νταμπα ντουμπα των πιθηκοαραπάδων της Hip Hop σκηνής που απευθύνονται στα ζωώδη ένστικτα των αποκτηνωμένων σημερινών νέων και πριν την εμετική και αφόρητη βασιλεία της R’n’B και της Lounge διασκέδασης της υπέρτατης ξενέρας...
ζηλευω τους νεους της τοτε δεκαετιας 18-30,αγχος μηδεν,στα αρχιδια τους ολα,γκομενιτσες,rave party ,αγχος 0,μνημονια 0,κριση 0...μετα ηρθε η δεκαετια του 2000 που ειναι η αιτια που ημεθα οπως ημεθα σημερα δυστηχως..θα δινα τα παντα να ζησω τοτε ως 25 αρης η ως 20ρης, σαν νεος δεν ειμαι καθολου ευχαριστημενος και ουτε ευτχισμενος..απο ολα, εργασια,κοινωνια,ανθρωπους,ποιοτητα ζωης..
etsi einai filaraki poios einai euxaristhmenos kai eutixismenos stis shmerines epoxes mono oi volemenoi flwroi
TheStam19 kala kai tote ta idia skata itan min nomizeis
TheStam19 γαμησε τα
δεν ήταν έτσι όλοι όταν σκάγαν οι βόμβες του ΝΑΤΟ στην Σερβία ο λαός μας αγωνιζόταν, αλλά όταν πας μια βόλτα πιστεύω επιβάλλεται να είσαι χαλαρός,.
to mono problima pou exi i anthropotita einai oti nomizi pos genithike o kathenas mas gia na zei i na pernaei kala
distixos i pragmatikotita einai apla genithikes to ti epikete meta agnosto kai isxiei gia ola ta onta o idios kanonas to mono sigouro apaks kai iparxis einai oti tha pethanis pote pos kai giati agnosto makari panta nane xoris pono
Στην αρχή των 90s όποιος ακουγε techno κλπ (που ήταν γνωστή ευρέως με το όρο rave) χαρακτηριζόταν εύκολα φλώρος από τους μεταλαδες κ τα πανκια . Πολλοί όμως απο τους τελευταίους όταν έσκασαν δυο-τρία χρόνια αργότερα στα πάρτυ του Άλεξ στα Οινόφυτα είδαν το Χριστό φαντάρο με αποτέλεσμα μαζικές μεταλλάξεις. And the rest is history
dionysis e χαχαχα...σωστος
Αυτά είναι συκοφαντίες. Ο Άλεξ έκανε μονάχα πάρτυ για την ευαισθητοποίηση περί των οικολογικών προβλημάτων. Ούτε σμαρτ ντρινκ δεν περνούσε, μονάχα χυμοί και μαρουλοσαλατες.
dionysis e Τέλη 80s άκουγα thrash/crust punk, πρώιμο death/black (demo & tape trading days) και σύχναζα ombre(θαμώνας από '87-'90), canyon, laluna, san tropez, rainbow(και στην πρώτη επί της Βουλιαγμένης και στην δεύτερη στην πλατεία Καλογήρων) και σε άλλα που μου διαφεύγουν μετά από 30 χρόνια! Η μύηση στην ηλεκτρονική, χορευτική μουσική, έγινε γύρω στο '92 με αντιγραμμένες κασέτες που μου έδωσαν πρώην μεταλάδες που ήξερα, και τραβιόντουσαν στο γκέτο στην Γλυφάδα και σε κάτι γκαράζ κτλ. Άρχισα να αγοράζω από το discobole βινύλια από platipus & rising high κτλ και ήρθαν τα ατελείωτα parties με ότι συνεπάγεται που με στιγμάτισαν για πάντα!!!!! Δεν θα ξεχάσω γνώριμες φάτσες από ombre, που χόρευαν με μέταλ μπλούζες στο άλσος (τι επικές πρωτοχρονιές και όχι μόνο!!), στα καράβια της γραμμής στον Πειραιά (sunrise) και στην παραλία Αλίμου και στο Καβούρι (trance media) κάτι καλοκαίρια, στο παλιό camel (amorphia), wild rose, 4, πούλμαν να ξεκινάνε από Κολωνάκι για αποθήκες πέριξ των Αθηνών, prive UNDERGROUND parties, κτλ κτλ.
Πραγματικά υπήρξαμε προνομιούχοι που τα ζήσαμε όλα αυτά τις μαγικές εκείνες εποχάρες, και άστους να λένε. Σήμερα Παντελίδηδες, Πάολες και τίγκα στο σκουπιδαριό και στην πλαστικούρα, όλα ανέμπνευστα και δήθεν!
Nanteos Cup τυχερακια ατην επαρχια δεν τα ειχαμε αυτα...!!
οντως ναι. το να ησουν ρειβας εκεινη την εποχη ηταν προνομιουχο απο την πλευρας συλλογικων εμπειριων. Ως μεταλλας μπορει να ακουγες αλμπουμαρες αλλα απο συναυλιες επαιζαν ψιλα και το μεταλ δεν κανει για για παρτυ φάση. Εγω ουτε καν παρεα δεν ειχα, την εβγαζα με ραδιοφωνικες εκπομπες και μεταλ χαμερ. Πιστευω και χιπ χοπας στα 90ς ηταν ωραια φαση, γενικα οτι πρωτογεννιεται εχει αλλη ατμοσφαιρα, αλλη δυναμη , αλλη γοητεία. Πλεον οντως τιποτα, δεν υπαρχουν μουσικές σκηνές με μαζικοτητα και δυναμικη. τωρα μονο φβ μπας και βρουμε καμια γκομενα να πηδηξουμε.
Α ρε Λούμπεν, μάς κάνεις να νοσταλγούν εποχές που δεν ζήσαμε ποτέ...
υπήρχαν αυτοί και υπήρχαμε και εμείς που την βγάζαμε με tabula rasa - χριστίνα κλπ!
Υπέροχα χρόνια....
Μαλλί, γυαλί,
στα ηχεία Jerry Lee!
Pipa Tou Popeye xairetismata re pipa
Meso comment oxi toui!
χαιρετίσματα CTC,
γιατί όχι όμως και με τουί 😏
Κονκαρτες και Αγιος ο θεος...!!
Το tdr πισω δυναμηη!!
Συμφωνώ με την άποψη ότι όταν πρωτοφτιάχνεται ένα μουσικό είδος έχει απίστευτη δυναμική. Πιστεύω όμως ότι αυτό σταδιακά χάνεται όχι κατ' ανάγκη γιατί γίνεται μόδα αλλά επειδή μετά από λίγο καιρό οι παράμετροι του στυλ παγιώνονται και ο μουσικός έχει δύο επιλογές: ή θα ακούγεται μία απ' τα ίδια ή θα απομακρυνθεί από το αρχικό στυλ. Όταν δε ένα είδος αναβιώνει αυτό μπορεί να γίνεται κι απ' την καρδιά αλλά πέον είναι επιτηδευμένο, χάνει σε αυθορμητισμό. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Ωραία περάσαμε στα 90s πάντως, κι όχι μόνο γιατί ήμασταν νέοι.
Εντάξει οι πρόλογοι σου είναι για συγγραφή βιβλίου απλά κορυφαίοι όπως τα βίντεο σου! σε ευχαριστούμε!
Δεν είναι καθόλου εύκολο να πετύχεις στον δρόμο άτομο
που να ακούει drum and bass στην Ελλάδα!
😅😎
Θρυλικές εποχές που είχα τη τύχη να τη ζήσω.
V E N O M
Το μέταλ είναι θρησκεία ρε!!!!!!!!!!
Πολύ ωραίο!
Ξεκούφαθηκε η γιαγιά και έβγαλε αμέσως τα ακουστικά
ΟΧΙΙΙΙΙΙΙ!! Γιατι τελειωσε τοσο γρηγορα :(
στον αστερισμο της κονκαρδας!!!!!!!
Το συναισθημα οταν εκανες το πρωτο ever βημα σου μεσα στο Αλσος δεν υπηρχε. Η στο Factory!!!
...btw αλσος το 93 ειδαμε prodigy live...14 τοτε χρονων δεν μας βαζανε κ σκαρφαλοναμε απο πισω.
Ωραιες εποχες
Θησαυρός φίλε το κανάλι σου. Απλά αν θες βάζε τόνους.
Τεκνο μουσικη εναντιων Ροκ παλιες καλες εποχες
bring rockabillades back
0:59 Yamaha SR 500
Σπορ ντυσιμο τζιν με φουτερ?
Ναυτεργατικό παντελονι είναι το τζιν εργατικό κανονικά άσχετα αν μπήκε στη μόδα μετέπειτα
Σαν γνήσιος μεταλλάς της εποχής άκουγε ΑΡΟΝΜΕΙΝΤΕΝ
Φορέας σιπι-άι ιντέλιτζενς
-τι μουσικη θ θελατε ν ακουει ο Πρωθυπουργός?
-(και πετιεται ο κλασσικος σχολικος μπουφος π τ παιζε μεταλλο αλλα ήξερε μονο 5 τραγούδια απο 2 μονο συγκροτήματα τ πολυ) ιρον μειντεν
ΑΙΣ ΝΤΕΡΘ !!!
ΚΡΑΣΑΤΟΡ!!!
Εκείνες οι εποχές πολυ καλύτερες πριν τα νταμπα ντουμπα των πιθηκοαραπάδων της Hip Hop σκηνής που απευθύνονται στα ζωώδη ένστικτα των αποκτηνωμένων σημερινών νέων και πριν την εμετική και αφόρητη βασιλεία της R’n’B και της Lounge διασκέδασης της υπέρτατης ξενέρας...
Τωρα ακούμε Inhuman Rage
1:08
na fugw e? haha