(1) Σιγά-σιγά θα μάς πεις ότι όταν σχετιζόμαστε με τον Θεό δεν σχετίζεται η διάνοιά μας και η βούλησή μας, αλλά μόνο τα συναισθήματά μας!!!!!! (2) Παρακαλώ, διάβασε στο εδάφιο Ρωμαίους 12:1, την τελευταία φράση: ".... την λογικήν λατρείαν υμών". (3) Διάβασε και Δευτερονόμιο 6:5. Εκεί δίνεται η εντολή να αγαπάμε τον Θεό με κάθε λειτουργία τής άϋλης οντότητάς μας. (4) Φρονώ, ότι σε εσένα είναι υποβαθμισμένες οι λειτουργίες τού λογικού/σκεπτόμενου νου σου. Ο λογικός νους μας σκέπτεται, λογίζεται, συλλογίζεται, στοχάζεται, υπολογίζει κλπ. Ο βουλητικός νους μας αποφασίζει, επιλέγει κλπ. Ο συναισθηματικός μας νους βιώνει τα συναισθήματα - ευχάριστα και δυσάρεστα. (5) Στην δική σου ψυχή είναι πολύ έντονος ο συναισθηματικός νους σου. Έτσι, νομίζεις - λαθεμένα - ότι αυτό είναι το φυσιολογικό και, επομένως, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σαν ΕΣΕΝΑ. Βάζεις κριτήρια στην ανθρώπινη ψυχή με βάση τον ΕΑΥΤΟ σου. Η ψυχή σου έχει παθολογίες. Εάν αυτό δεν είναι ΕΓΩΪΣΜΟΣ, τότε δώσε μας έναν άλλο ορισμό τού εγωϊσμού. (6) Θα ήταν έντιμο από μέρους σου να γράψεις ότι δεν μπορείς ή δεν προτιμάς να λογίζεσαι, αλλά μπορείς ή προτιμάς να συναισθάνεσαι και να έχεις βιώματα. (7) Αυτή η συμπεριφορά σου αντιστοιχεί στο εξής: οι άθεοι-αθεϊστές λέγουν "δεν υπάρχει Θεός". Το ορθό θα ήταν να λένε "εγώ δεν έχω Θεό". Πάψε να τούς μοιάζεις, λοιπόν. (8) Άφησε τούς υπόλοιπους να έχουν και λογισμούς και στοχασμούς και βούληση και συναισθήματα-βιώματα στην σχέση τους με τον Θεό. (9) Και προ πάντων ΔΕΝ θα μάς υποδείξεις εσύ πώς θα επικοινωνούμε με τον Θεό & Πατέρα μας. (10) Για να το καταλάβεις καλύτερα, σού γράφω μία υποθετική - αλλά πολύ διδακτική - περίπτωση. Σε μιά οικογένεια ένας πατέρας με πολλά παιδιά, εφαρμόζει διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας με κάθε παιδί του. Και ο κάθε διαφορετικός τρόπος είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες, τις ικανότητες ή τις προτιμήσεις τού κάθε ξεχωριστού παιδιού, αλλά και στην παιδεία από μεριάς τού πατέρα. Π.χ. με ένα παιδί επικοινωνεί με λόγια, με άλλο με βλέμματα, με άλλο με σφυρίγματα, με άλλο με την νοηματική γλώσσα, με άλλο με γαυγίσματα, με άλλο με νιαουρίσματα, με άλλο με γραπτή γλώσσα, με άλλο με σύμβολα.Με άλλο με ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Τουρκικά κλπ). Με άλλο με παραβολές, παροιμίες, γνωμικά κλπ, κλπ, κλπ. Και κάποιος - έξω από την οικογένεια, π.χ. ΕΣΥ - κάνει αρνητική κριτική στους ποικίλους τρόπους επικοινωνίας τού πατέρα με τα παιδιά του και ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ ότι ο πατέρας ΠΡΕΠΕΙ να επικοινωνεί με τα παιδιά του μόνο με τον προφορικό λόγο ή με τον τρόπο επικοινωνίας που προτιμά ο επικριτής!!!!. Ποιός είσαι εσύ που θα κριτικάρεις τούς τρόπους επικοινωνίας ενός πατέρα με τα παιδιά του ή ενός πιστού με τον Θεό του; Επειδή εσύ μπορείς ή προτιμάς να επικοινωνείς μόνο με συναίσθημα, ΔΕΝ έχεις το δικαίωμα να ορίζεις ότι και όλοι οι άλλοι τρόποι είναι απορριπτέοι ή παθολογικοί. Δεν γνωρίζω εάν είσαι νομικιστής - πιθανόν να είσαι - ωστόσο σκέπτεσαι και συμπεριφέρεσαι και εκφράζεσαι σαν νομικιστής. (11) Γνώριζε, λοιπόν, ότι ο ιδανικός άνθρωπος ΔΕΝ είσαι εσύ, η "ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ!!!!!!!". Οι άλλοι άνθρωποι έχουν διαφορετική ψυχοδιανοητική συγκρότηση. Ο Θεός τούς δέχεται έτσι όπως είναι και επικοινωνεί με τον καθένα τους όπως εξυπηρετεί τον κάθε ξεχωριστό πιστό άνθρωπο. (12) Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα, αλλά εδώ δεν είναι βιβλίο. (13) Σύνοψη: στην δική σου ψυχή υπάρχουν παθολογίες. Εσύ ορίζεις σαν φυσιολογικές τις ψυχοπαθολογίες σου και νομοθετείς & κριτικάρεις τούς άλλους με κριτήριο αυτές. Είσαι ψυχικά άρρωστος ή/και (ψυχικό) ΑΜΕΑ και ΔΕΝ έχεις το δικαίωμα να νομοθετείς με κριτήριο/κανόνα τις ψυχοπαθολογίες σου!!!!!!!!! (14) Βέβαια, έχεις το καλό ότι είσαι ένθεος. Ωστόσο, σκέψου ότι ένθεοι ήσαν και οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι στην εποχή τού Ιησού Χριστού. Πάψε να τούς μοιάζεις..... για το καλό σου......
Και αυτό που είπες όμως, δεν είναι φιλοσοφία εκ της αμπέλου; Αγιογραφικά (αν επιτρέπεται...) η εκκλησία είναι απλώς τα πρόσωπα, η συνάθροιση των "καλεσμένων" από τον Θεό να συνηχθούν στο Όνομα του υιού Αυτού Ιησού Χριστού. Αυτή η Εκκλησία ονομάζεται και: το Σώμα Χριστού. Οι σφραγισμέμνοι (που έτσι έλαβαν το Πνεύμα του Θεού) από τον Θεό πιστοί, έχουν εμπειρίες ασχέτως του που βρίσκονται, εντός ή εκτός συνάθροισης, αλλιώς ο χώρος σύναξης καταντά χώρος συναισθημάτων, φολκλορισμού και μυστικισμού (και δαιμονοκαταστάσεων κοινώς) που στοςυ αμαθείς καλύπτουν το γεγονός ότι ο Αληθινός Ιησού Χριστός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ και έτσι ούτε η υπερφυσική δύναμή Του δεν υπάρχει εκεί. -Ο Θεός δίνει την αύξηση.
Bless you and thank you
στοχασμους έχει η φιλοσοφία, η εκκλησία ε ί ν α ι εμπειρια
(1) Σιγά-σιγά θα μάς πεις ότι όταν σχετιζόμαστε με τον Θεό δεν σχετίζεται η διάνοιά μας και η βούλησή μας, αλλά μόνο τα συναισθήματά μας!!!!!!
(2) Παρακαλώ, διάβασε στο εδάφιο Ρωμαίους 12:1, την τελευταία φράση: ".... την λογικήν λατρείαν υμών".
(3) Διάβασε και Δευτερονόμιο 6:5. Εκεί δίνεται η εντολή να αγαπάμε τον Θεό με κάθε λειτουργία τής άϋλης οντότητάς μας.
(4) Φρονώ, ότι σε εσένα είναι υποβαθμισμένες οι λειτουργίες τού λογικού/σκεπτόμενου νου σου. Ο λογικός νους μας σκέπτεται, λογίζεται, συλλογίζεται, στοχάζεται, υπολογίζει κλπ. Ο βουλητικός νους μας αποφασίζει, επιλέγει κλπ. Ο συναισθηματικός μας νους βιώνει τα συναισθήματα - ευχάριστα και δυσάρεστα.
(5) Στην δική σου ψυχή είναι πολύ έντονος ο συναισθηματικός νους σου. Έτσι, νομίζεις - λαθεμένα - ότι αυτό είναι το φυσιολογικό και, επομένως, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σαν ΕΣΕΝΑ. Βάζεις κριτήρια στην ανθρώπινη ψυχή με βάση τον ΕΑΥΤΟ σου. Η ψυχή σου έχει παθολογίες. Εάν αυτό δεν είναι ΕΓΩΪΣΜΟΣ, τότε δώσε μας έναν άλλο ορισμό τού εγωϊσμού.
(6) Θα ήταν έντιμο από μέρους σου να γράψεις ότι δεν μπορείς ή δεν προτιμάς να λογίζεσαι, αλλά μπορείς ή προτιμάς να συναισθάνεσαι και να έχεις βιώματα.
(7) Αυτή η συμπεριφορά σου αντιστοιχεί στο εξής: οι άθεοι-αθεϊστές λέγουν "δεν υπάρχει Θεός". Το ορθό θα ήταν να λένε "εγώ δεν έχω Θεό". Πάψε να τούς μοιάζεις, λοιπόν.
(8) Άφησε τούς υπόλοιπους να έχουν και λογισμούς και στοχασμούς και βούληση και συναισθήματα-βιώματα στην σχέση τους με τον Θεό.
(9) Και προ πάντων ΔΕΝ θα μάς υποδείξεις εσύ πώς θα επικοινωνούμε με τον Θεό & Πατέρα μας.
(10) Για να το καταλάβεις καλύτερα, σού γράφω μία υποθετική - αλλά πολύ διδακτική - περίπτωση.
Σε μιά οικογένεια ένας πατέρας με πολλά παιδιά, εφαρμόζει διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας με κάθε παιδί του. Και ο κάθε διαφορετικός τρόπος είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες, τις ικανότητες ή τις προτιμήσεις τού κάθε ξεχωριστού παιδιού, αλλά και στην παιδεία από μεριάς τού πατέρα. Π.χ. με ένα παιδί επικοινωνεί με λόγια, με άλλο με βλέμματα, με άλλο με σφυρίγματα, με άλλο με την νοηματική γλώσσα, με άλλο με γαυγίσματα, με άλλο με νιαουρίσματα, με άλλο με γραπτή γλώσσα, με άλλο με σύμβολα.Με άλλο με ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Ρωσικά, Τουρκικά κλπ). Με άλλο με παραβολές, παροιμίες, γνωμικά κλπ, κλπ, κλπ.
Και κάποιος - έξω από την οικογένεια, π.χ. ΕΣΥ - κάνει αρνητική κριτική στους ποικίλους τρόπους επικοινωνίας τού πατέρα με τα παιδιά του και ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ ότι ο πατέρας ΠΡΕΠΕΙ να επικοινωνεί με τα παιδιά του μόνο με τον προφορικό λόγο ή με τον τρόπο επικοινωνίας που προτιμά ο επικριτής!!!!.
Ποιός είσαι εσύ που θα κριτικάρεις τούς τρόπους επικοινωνίας ενός πατέρα με τα παιδιά του ή ενός πιστού με τον Θεό του; Επειδή εσύ μπορείς ή προτιμάς να επικοινωνείς μόνο με συναίσθημα, ΔΕΝ έχεις το δικαίωμα να ορίζεις ότι και όλοι οι άλλοι τρόποι είναι απορριπτέοι ή παθολογικοί.
Δεν γνωρίζω εάν είσαι νομικιστής - πιθανόν να είσαι - ωστόσο σκέπτεσαι και συμπεριφέρεσαι και εκφράζεσαι σαν νομικιστής.
(11) Γνώριζε, λοιπόν, ότι ο ιδανικός άνθρωπος ΔΕΝ είσαι εσύ, η "ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΑ!!!!!!!". Οι άλλοι άνθρωποι έχουν διαφορετική ψυχοδιανοητική συγκρότηση. Ο Θεός τούς δέχεται έτσι όπως είναι και επικοινωνεί με τον καθένα τους όπως εξυπηρετεί τον κάθε ξεχωριστό πιστό άνθρωπο.
(12) Θα μπορούσα να γράψω περισσότερα, αλλά εδώ δεν είναι βιβλίο.
(13) Σύνοψη: στην δική σου ψυχή υπάρχουν παθολογίες. Εσύ ορίζεις σαν φυσιολογικές τις ψυχοπαθολογίες σου και νομοθετείς & κριτικάρεις τούς άλλους με κριτήριο αυτές. Είσαι ψυχικά άρρωστος ή/και (ψυχικό) ΑΜΕΑ και ΔΕΝ έχεις το δικαίωμα να νομοθετείς με κριτήριο/κανόνα τις ψυχοπαθολογίες σου!!!!!!!!!
(14) Βέβαια, έχεις το καλό ότι είσαι ένθεος. Ωστόσο, σκέψου ότι ένθεοι ήσαν και οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι στην εποχή τού Ιησού Χριστού. Πάψε να τούς μοιάζεις..... για το καλό σου......
Και αυτό που είπες όμως, δεν είναι φιλοσοφία εκ της αμπέλου;
Αγιογραφικά (αν επιτρέπεται...) η εκκλησία είναι απλώς τα πρόσωπα, η συνάθροιση των "καλεσμένων" από τον Θεό να συνηχθούν στο Όνομα του υιού Αυτού Ιησού Χριστού. Αυτή η Εκκλησία ονομάζεται και: το Σώμα Χριστού.
Οι σφραγισμέμνοι (που έτσι έλαβαν το Πνεύμα του Θεού) από τον Θεό πιστοί, έχουν εμπειρίες ασχέτως του που βρίσκονται, εντός ή εκτός συνάθροισης, αλλιώς ο χώρος σύναξης καταντά χώρος συναισθημάτων, φολκλορισμού και μυστικισμού (και δαιμονοκαταστάσεων κοινώς) που στοςυ αμαθείς καλύπτουν το γεγονός ότι ο Αληθινός Ιησού Χριστός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΥΤΩΝ και έτσι ούτε η υπερφυσική δύναμή Του δεν υπάρχει εκεί. -Ο Θεός δίνει την αύξηση.