Vaqif Əziz oğlu Mustafazadə (16 mart 1940- Bakı - 16 dekabr 1979-Daşkənd) - bəstəkar, pianoçu, caz-muğam üslubunun banisi, Azərbaycan SSR əməkdar artisti (1979). "Cazın şahzadəsi" kimi tanınan Əzizə Mustafazadənin atasıdır. 16 mart 1940-cı ildə Bakı şəhərində İçəri Şəhərdə anadan olmuşdur. Atasının ölümündən sonra, anası Vaqifin tərbiyəsi ilə məşğul olmağa başlayır. O yerli məktəbdə musiqi müəlliməsi idi. 1963-cü ildə Asəf Zeynallı adına Bakı Musiqi Kollecini bitirib, Bakı Musiqi Akademiyasına daxil olmuşdur. İlk məşhurluq da elə bu zaman gəlir. Vaqif burada kiçik konsertlər verir, klublarda çıxış eləyir. O, əsasən klassik caz, blyuz və oynaq mahnılar ifa edir. 1964-cü ildən "Orero" ansamblına, "Qafqaz" caz üçlüyünə, "Leyli" və "Sevil" qadın vokal instrumental və "Muğam" instrumental ansambllarına rəhbərlik etmişdir. Beynəlxalq caz müsabiqələri və festivallarının ("Tallin-66", "Tbilisi-78", Monte-Karlo) laureatı olmuşdur. 1979-cu ildə Monakoda qeyri-adi şərtlərlə yeni festival keçirilir. Bu festivalın şərtlərinə görə əsərin müəllifi, ifaçısı və ölkəsi gizli saxlanılmalıdır. Festival başa çatdıqdan sonra yüzlərlə ad içərisindən Vaqif Mustafazadənin adı qalib kimi çəkilir. O, Monako caz festivalından vətənə "Ağ royal" mükafatı ilə qayıdır. Fortepiano və simfonik orkestr üçün konsertin, "Muğam" simfoniyasının (tamamlanmamış), bir sıra caz kompozisiyalarının və pyeslərin müəllifidir. Vaqif Mustafazadə Azərbaycan caz musiqisinin banisi və yeni caz fikrinin (devizinin) təsisçisidir. O, Azərbaycan musiqisinin, muğamın klassik Amerikan caz musiqisi ilə sintezini yaradıb. Onun yeni devizi caz-muğam adlanır. O, Azərbaycan caz-muğam hərəkatının memarıdır. Xalq musiqisi, muğamdakı improvizasiyalarda caz elementləri görmüş və orijinal bir janr ortaya çıxarmış "Muğam" simfoniyasının müəllifi Vaqif Mustafazadə 1979-cu ildə Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti fəxri adına layiq görülür.[3] 1982-ci ildə artıq ölümündən sonra Azərbaycan Dövlət Mükafatına layiq görülüb.[4] O, 16 dekabr 1979-cu ildə Daşkənddə konsert zamanı səhnədə "Əzizəni gözləyərkən" kompozisiyanı ifa edərkən ürək tutmasından vəfat etmişdir. Bakıda dəfn olunmuşdur.
Вагиф Азиз оглы Мустафа-заде (азерб. Vaqif Əziz oğlu Mustafazadə; 16 марта 1940; Баку - 16 декабря 1979, Ташкент) - советский азербайджанский джазовый композитор и пианист. Заслуженный артист Азербайджанской ССР (1979), лауреат Государственной премии Азербайджанской ССР (1982), один из ярких джазовых пианистов двадцатого века. Биография Вагиф Мустафа-заде родился 16 марта 1940 года в Баку в семье майора медицинской службы. После смерти отца воспитанием будущего композитора занялась его мать, преподававшая азербайджанскую народную музыку. В 1957 году Вагиф поступил в Бакинское музыкальное училище им. А.Зейналлы. Учился вместе с Муслимом Магомаевым. Вагиф Мустафа-заде - лауреат фестивалей «Таллин-66», «Таллин-67», бакинского фестиваля «Джаз-69», Всесоюзного джазового фестиваля в Донецке в 1977 году, джазового фестиваля «Тбилиси-78», принесшего ему звание лучшего пианиста (здесь же состоялся дебютный выход на сцену восьмилетней Азизы Мустафа-заде, сразу ставшей лауреатом фестиваля). В 1979 году на Международном конкурсе джазовой композиции в Монако Вагиф Мустафа-заде завоевал I премию и приз - белый рояль. Однако Вагиф не успел узнать об этой победе - он скончался от сердечного приступа в Ташкенте, 16 декабря 1979 года, на сцене, во время исполнения композиции «В ожидании Азизы». Ему было 39 лет. После его смерти Уиллис Коновер (Willis Conover) - ведущий англоязычной передачи «Время джаза» (Jazz Time) на радио «Голос Америки» - полностью посвятил свою часовую передачу Вагифу Мустафа-заде в 1980 году[6]. На творчество Вагифа Мустафа-заде огромное влияние оказало общение с такими музыкантами, как Т. Курашвили, Д. Джапаридзе (Грузия), Г. Лукьянов (Россия), Рафик Бабаев (Азербайджан), Ян Юханссон (Швеция), Хорст Янковский (Германия). Би Би Кинг сказал, что хотел бы играть блюз так, как играет Мустафа-заде[7]. ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D1%83%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%84%D0%B0-%D0%B7%D0%B0%D0%B4%D0%B5,_%D0%92%D0%B0%D0%B3%D0%B8%D1%84_%D0%90%D0%B7%D0%B8%D0%B7_%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D1%8B
![Анатолий Собчак про Украину, СНГ, Крым и СССР. 1992 год [фильтр🐷комментов]](/img/1.gif)
Прекрасная .спокойная мелодия.спасибо!
Автор композиции-Основоположник джазового Мугама Азербайджанский композитор пианист Вагиф Мустафа-заде.
Vaqif Əziz oğlu Mustafazadə
(16 mart 1940- Bakı - 16 dekabr 1979-Daşkənd) - bəstəkar, pianoçu, caz-muğam üslubunun banisi, Azərbaycan SSR əməkdar artisti (1979). "Cazın şahzadəsi" kimi tanınan Əzizə Mustafazadənin atasıdır. 16 mart 1940-cı ildə Bakı şəhərində İçəri Şəhərdə anadan olmuşdur. Atasının ölümündən sonra, anası Vaqifin tərbiyəsi ilə məşğul olmağa başlayır. O yerli məktəbdə musiqi müəlliməsi idi.
1963-cü ildə Asəf Zeynallı adına Bakı Musiqi Kollecini bitirib, Bakı Musiqi Akademiyasına daxil olmuşdur. İlk məşhurluq da elə bu zaman gəlir. Vaqif burada kiçik konsertlər verir, klublarda çıxış eləyir. O, əsasən klassik caz, blyuz və oynaq mahnılar ifa edir.
1964-cü ildən "Orero" ansamblına, "Qafqaz" caz üçlüyünə, "Leyli" və "Sevil" qadın vokal instrumental və "Muğam" instrumental ansambllarına rəhbərlik etmişdir. Beynəlxalq caz müsabiqələri və festivallarının ("Tallin-66", "Tbilisi-78", Monte-Karlo) laureatı olmuşdur.
1979-cu ildə Monakoda qeyri-adi şərtlərlə yeni festival keçirilir. Bu festivalın şərtlərinə görə əsərin müəllifi, ifaçısı və ölkəsi gizli saxlanılmalıdır. Festival başa çatdıqdan sonra yüzlərlə ad içərisindən Vaqif Mustafazadənin adı qalib kimi çəkilir. O, Monako caz festivalından vətənə "Ağ royal" mükafatı ilə qayıdır.
Fortepiano və simfonik orkestr üçün konsertin, "Muğam" simfoniyasının (tamamlanmamış), bir sıra caz kompozisiyalarının və pyeslərin müəllifidir. Vaqif Mustafazadə Azərbaycan caz musiqisinin banisi və yeni caz fikrinin (devizinin) təsisçisidir. O, Azərbaycan musiqisinin, muğamın klassik Amerikan caz musiqisi ilə sintezini yaradıb. Onun yeni devizi caz-muğam adlanır. O, Azərbaycan caz-muğam hərəkatının memarıdır.
Xalq musiqisi, muğamdakı improvizasiyalarda caz elementləri görmüş və orijinal bir janr ortaya çıxarmış "Muğam" simfoniyasının müəllifi Vaqif Mustafazadə 1979-cu ildə Azərbaycan Respublikasının əməkdar artisti fəxri adına layiq görülür.[3]
1982-ci ildə artıq ölümündən sonra Azərbaycan Dövlət Mükafatına layiq görülüb.[4]
O, 16 dekabr 1979-cu ildə Daşkənddə konsert zamanı səhnədə "Əzizəni gözləyərkən" kompozisiyanı ifa edərkən ürək tutmasından vəfat etmişdir. Bakıda dəfn olunmuşdur.
Вагиф Азиз оглы Мустафа-заде (азерб. Vaqif Əziz oğlu Mustafazadə; 16 марта 1940; Баку - 16 декабря 1979, Ташкент) - советский азербайджанский джазовый композитор и пианист. Заслуженный артист Азербайджанской ССР (1979), лауреат Государственной премии Азербайджанской ССР (1982), один из ярких джазовых пианистов двадцатого века.
Биография
Вагиф Мустафа-заде родился 16 марта 1940 года в Баку в семье майора медицинской службы. После смерти отца воспитанием будущего композитора занялась его мать, преподававшая азербайджанскую народную музыку.
В 1957 году Вагиф поступил в Бакинское музыкальное училище им. А.Зейналлы. Учился вместе с Муслимом Магомаевым. Вагиф Мустафа-заде - лауреат фестивалей «Таллин-66», «Таллин-67», бакинского фестиваля «Джаз-69», Всесоюзного джазового фестиваля в Донецке в 1977 году, джазового фестиваля «Тбилиси-78», принесшего ему звание лучшего пианиста (здесь же состоялся дебютный выход на сцену восьмилетней Азизы Мустафа-заде, сразу ставшей лауреатом фестиваля). В 1979 году на Международном конкурсе джазовой композиции в Монако Вагиф Мустафа-заде завоевал I премию и приз - белый рояль. Однако Вагиф не успел узнать об этой победе - он скончался от сердечного приступа в Ташкенте, 16 декабря 1979 года, на сцене, во время исполнения композиции «В ожидании Азизы». Ему было 39 лет. После его смерти Уиллис Коновер (Willis Conover) - ведущий англоязычной передачи «Время джаза» (Jazz Time) на радио «Голос Америки» - полностью посвятил свою часовую передачу Вагифу Мустафа-заде в 1980 году[6].
На творчество Вагифа Мустафа-заде огромное влияние оказало общение с такими музыкантами, как Т. Курашвили, Д. Джапаридзе (Грузия), Г. Лукьянов (Россия), Рафик Бабаев (Азербайджан), Ян Юханссон (Швеция), Хорст Янковский (Германия). Би Би Кинг сказал, что хотел бы играть блюз так, как играет Мустафа-заде[7].
ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D1%83%D1%81%D1%82%D0%B0%D1%84%D0%B0-%D0%B7%D0%B0%D0%B4%D0%B5,_%D0%92%D0%B0%D0%B3%D0%B8%D1%84_%D0%90%D0%B7%D0%B8%D0%B7_%D0%BE%D0%B3%D0%BB%D1%8B