Śląskie Linie Zabytkowe | Tychy - Mikołów - Łaźiska Ikarus Ikarus 280.52

Model Ikarus 280 był produkowany w wielu odmianach oznaczanych kombinacjami liczb i ewentualnie liter po kropce w ich nazwie.
W 1974 roku do WPK Katowice sprowadzone zostało 15 egzemplarzy wersji Ikarus 280.02, która przeznaczona była na rynek NRD.
W 1978 roku rozpoczęto do Polski import modelu Ikarus 280.11. Do napędu tej wersji zastosowano 6-cylindrowy silnik wysokoprężny Raba-MAN D2156HM6U o mocy maksymalnej 142 kW (193 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 5-biegową manualną skrzynią biegów Csepel ASH-75.2. W układzie jezdnym zastosowano oś przednią oraz tylną LiAZ A4 produkcji radzieckiej, oraz most napędowy MVG 018.59. Model ten eksploatowany był wyłącznie przez WPK Katowice i MZK Warszawa. W latach 1978-1979 do Warszawy dostarczono 400 sztuk tych wozów i około 300 sztuk do Katowic.
Eksploatacja podtypu „.11” ujawniła wady, utrudniające użytkowanie tego modelu przez polskich przewoźników. W wyniku ich postulatów producent opracował zmodernizowany wariant o oznaczeniu 280.26, który wyposażony został w kabinę kierowcy oraz powiększone klapy dachowe. W układzie napędowym oraz jezdnym nie wprowadzono zmian. Pierwsze egzemplarze tej wersji pojawiły się w Polsce w 1979 roku. W 1985 roku rozpoczęto stosowanie węgierskich osi przedniej oraz tylnej typu Raba MVG 832, która była lżejsza i łatwiejsza w obsłudze w stosunku do osi produkowanych w ZSRR przez przedsiębiorstwo LiAZ. Od 1989 roku w modelu tym stosowano 6-biegowe manualne skrzynie biegów Csepel-ZF 6S-90U, natomiast od 1990 roku istniała możliwość zamówienia automatycznej skrzyni biegów ZF 4HP500, ZF 5HP500 lub Voith D864.3E. Import Ikarusa 280.26 zakończony został w 1992 roku przy czym ostatnie serie z 1992 były składane w Mikołowie-Jamnie przy użyciu zregenerowanych części z kasowanych ikarusów z pierwszej serii.
W roku 1984 oraz 1986 warszawski przewoźnik zakupił łącznie 11 sztuk modelu 280.46. Wersja ta wyposażona została w 2-biegową automatyczną skrzynię biegów Praga 2M70.16 produkcji czechosłowackiej. Ze względu na wysoką awaryjność skrzyni biegów nie kontynuowano dalszych zakupów tej odmiany.
W latach 1985-1987 do przedsiębiorstw PKS trafiała wersja 280.53. Model ten dostosowany został do realizacji przewozów podmiejskich, poprzez zastosowanie zmodernizowanej 5-biegowej skrzyni biegów Csepel ASH-75.2-B6 oraz mostu napędowego MVG 118.84.
W latach 1988-1992 w zakładach remontowych MZK Warszawa przy ul. Włościańskiej i Lubelskich Zakładach Naprawy Samochodów w Lublinie zmontowano 140 Ikarusów 280.T4. Ich produkcja polegała na obcięciu tylnego pomostu autobusu 260.04, montażu przegubu i podpięcia sekcji B od kasowanego egzemplarza modelu 280, niezależnie od podtypu. Wozy tego typu były eksploatowane w Warszawie (132 sztuki), Opolu (3 sztuki) i w PKS Sokołów Podlaski (5 sztuk). W stolicy zakończono ich eksploatację w 2001 roku na fali dostaw autobusów MAN NG313 i Solaris Urbino 15. Do naszych czasów zachował się pojazd o numerze 9009 (przebudowany w 1989 roku). W Warszawie służył jako pojazd nauki jazdy. W 2002 roku został sprzedany Towarzystwu Miłośników Miasta Bydgoszczy. Obecnie stoi niesprawny na prywatnej posesji w Paterku k. Nakła nad Notecią.
W 1990 roku do Łodzi, Warszawy i Kędzierzyna-Koźle dostarczono niewielkie partie modelu Ikarus 280.57. Do napędu tej wersji zastosowano wyposażony w turbosprężarkę silnik Raba-MAN D2156HM6UT o mocy maksymalnej 162 kW (220 KM). Jednostka napędowa zblokowana została z 6-biegową manualną skrzynią biegów ZF 6S-90U. W latach 1991-1993 prowadzona była sprzedaż modelu 280.58. Wersja ta stanowi odmianę podtypu „.57” wyposażoną w 4-biegową automatyczną skrzynię biegów ZF 4HP500 lub 5-biegową ZF 5HP500. W 1992 roku model ten przeszedł nieznaczną modernizację nadwozia poprzez zastosowanie nowego wzoru dwupłatowych drzwi i oznaczono go 280.58B.
W 1992 roku rozpoczęto sprzedaż Ikarusa 280.37. Model ten wyposażony był w turbodoładowany silnik MAN D2866TUH o mocy maksymalnej 227 kW (310 KM) lub wolnossący D2866UM01 o mocy 180 kW (244 KM). Jednostka napędowa zblokowana została 3-biegową automatyczną skrzynią biegów Voith D851.2 lub 4-biegowymi przekładniami Voith D864.3E oraz ZF 4HP500. W 1994 roku do oferty dołączył model 280.38 wyposażony w silnik MAN D2865LUH06 o mocy maksymalnej 198 kW (270 KM) współpracujący ze skrzynią ZF 4HP500. Charakterystycznym elementem autobusów serii 280 wyposażonych w silniki przedsiębiorstwa MAN są przesunięte bliżej osi przedniej drugie drzwi pojazdu oraz lustrzany układ klap bocznych w stosunku do wersji z silnikami Raba. Sprzedaż na rynku polskim modeli 280.37 i 280.38 zakończona została w 1995 roku.
W latach 1993-1997 prowadzono sprzedaż wersji 280.70 w zależności od kompletacji dodatkowo oznaczanej symbolem literowym A, B, C, D lub E. Model ten wyposażony został w zmodernizowany 6-cylindrowy silnik wysokoprężny Raba D10UTS 180, lub Raba D10UTS 184 o mocy maksymalnej 180 kW (244 KM) lub 184 kW (250 KM). Silnik Ikarusa 280.70