Ραψωδός Φιλόλογος - Θανατοποινίτης (Piano Version Live @ TΡΙΑΝΟΝ)
HTML-код
- Опубликовано: 7 сен 2024
- Το βίντεο αποτελεί απόσπασμα από την παρουσίαση του θεματικού δίσκου "Αλεξάνδρεια", που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά από το θέατρο ΤΡΙΑΝΟΝ στις 28 Μαρτίου 2021, χωρίς θεατές, λόγω της πανδημίας.
Η "Αλεξάνδρεια" (2021) είναι διαθέσιμη προς ελεύθερη ακρόαση και μπορείτε να τη βρείτε στις playlist του καναλιού, καθώς και σε όλες της ψηφιακές πλατφόρμες (Spotify κτλ.).
Στίχοι - Ερμηνεία: Ραψωδός Φιλόλογος
Πιάνο: Δημήτρης Χρυσανθακόπουλος
Φωνητικά: Marseaux
/ rf.218
/ rapsodosfilologos
Κάθε φορά ακριβώς το ίδιο συναίσθημα. Όπως η πρώτη φορά.❤️
ναι!
γαμώ το σπίτι μου, ναι!
Ακριβως αυτο..
ΑΥΤΟ.😌
rip keith
Αυτό 🥶
δύο χρόνων ήμουν όταν βγήκε, δύο χρόνων όταν μου το έβαλε πρώτη φορά να το ακούσω ο πατέρας μου. Μεγάλωσα και τώρα το ακούω σε άλλη εκτέλεση στην εφηβεία μου. Τώρα το έβαλα εγώ στον πατέρα μου. Έκλαψε, συγκινήθηκε και φώναξε τους στίχους. Θεώρησα καλό να το μοιραστώ αυτό ώστε να μην ξεχάσω αυτή την ανατριχιαστική στιγμή της ζωής μου.
Ανατριχιασα φίλη μου..
Όμορφη εμπειρία. Ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες.
ballzy, bravo gia to tharos
Ειμαι 26.. Θυμαμαι πριν 10 ολοκληρα χρονια που πηγαινα λυκειο και μεγαλωνα με αυτα τα τραγουδια σου.. Σε ευχαριστουμε για ολα Αλεξανδρε.. Μου θυμησες την εφηβεια μου με ενα απιστευτο σου κομματι..
akrivos auto p les idia sinestimata kai egw 26 eimai man
Κ γω 26 φίλε μου.. ο,τι ειπες ισχυει και για μένα!
Φλώροι
Ρε παιδιά 26 χρόνων είστε. Ποια εφηβεία και ποια παιδικά χρόνια ακόμα παιδιά είμαστε και εγώ 32 είμαι δεν νιώθω παππούς. Πετάξτε την καταθλιψαρα αυτή και ζήστε την ζωή σας στα 40 σου χρόνια θα θεωρείς αυτό που ζεις τώρα εφηβεία και πάει λέγοντας.....
@@makmak5923 ❤️🙏
lyrics
Φυλακισμένος επ'αόριστον στο ίδιο κελί
23 χρόνια τώρα δίχως να περιμένει
τη χάρη απο κάποιον ευαίσθητο δικαστή
δεν ευελπιστούσε να ξαναδεί ήλιο ούτε φεγγάρι
περίμενε απλά να εκτελεστεί η ποινή
χωρίς να περιμένει τίποτα πλέον απο κανέναν
κανένα επισκεπτήριο πλέον δεν τον συγκίνει
και όλα τα γνωστά του πρόσωπα του φαντάζουνε ξενα
δεν είχε ενδιαφέροντα χόμπι και ασχολίες
με άλλους φυλακισμένους δεν είχε ποτέ φιλίες
καθόταν και περίμενε το χρόνο να περάσει
μέχρι να εκτελεστεί και η ψυχή του να ησυχάσει
ως'που μια μέρα μέσα στο κρύο κελί του
ανάκαλυψε κάτι που άλλαξε τη ζωή του
κάτω απο το μουχλιασμένο τσιμέντο σε μια γωνία
βρήκε μια άσπρη μισοφαγωμένη κιμωλία
κι άρχισε να γράφει στίχους του κελιού του στίχους
με μόνους ήχους τα βήματα των φυλάκων στην απομόνωση
κάνοντας με μανία κάθε σκέψη ραψωδία μεσα σε μπουντρούμια κρυα
να'ναι η μόνη του εκτόνωση
και γράφοντας τους στίχους του ο καιρός περνούσε έπαιρνε την κιμωλία
αγκαλία και της μιλούσε
παραληρούσε νόμιζε οτι του απαντούσε
να μην τελειώσει πριν πεθάνει την παρακαλούσε
και τότε ορκίστηκε το σώμα του πως θα'ταν το μόνο που θα τους επέτρεπε
να περιορίσουν στην ηλεκτρική καρέκλα ως'που να'ναι καθιστός μα το πνεύμα
του θα ήταν ζωντανό και αφου τον ψήσουν
και όσο η μέρα της καταδίκης πλησίαζε
η φήμη οτι θα επέστρεφε οργίαζε
οι πιο πολλοί δεν την παίρναν στα σοβαρά
μα τα πρόσωπα τους τα λαμπρά κατι άγνωστο επισκίαζε
Λίγες μέρες μετα,απο τους στίχους,δεν είχε μείνει κενό σημείο πάνω στους τοίχους
είχε γράψει στο πάτωμα το ταβάνι τα κάγκελα με λόγια ψυχασθενικά επιθετικά παράλογα
η κιμωλία του είχε σχεδόν τελειώσει,από την αυπνία τα μάτια του είχαν θολώσει
ήθελε μόνο το μυαλό του να κρατήσει ανόθευτο μέχρι τη μέρα που θα ερχόταν το αναπόφευκτο
και αυτή η μέρα,ξημέρωσε εν τέλει,για τελευταίο γεύμα τον ρωτήσανε τι θέλει
τους κοίταξε ατάραχος και είπε τα παρακάτω:''δε θέλω γεύμα μόνο να τελειώσω αυτό που γράφω''
και αφού το έκανε λούφαξε στη γωνία,εκεί που είχε πρωτογνωρίσει την κιμωλία
και μέσα στους λυγμούς του ψιθύριζε συλλαβές,δε θα σ'αφήσω μόνη σου αγάπη μου μην κλαις -
την έκλεισε προσεκτικά μέσα στο χέρι του,και αφου σκούπισε όλα τα δάκρυα του
κοίταξε για τελευταία φορά το κελί τευτέρι του,κι έπειτα έφυγε για πάντα μακρια του
οι φύλακες τον πήρανε από την πτέρυγα περπάταγε κι ένιωθε τα πόδια του τόσο γέρικα
ο αέρας γύρω του,μύριζε νέκρα,ως'που έφτασε στο δωμάτιο με την καρέκλα,
τον βάλαν να καθίσει του φόρεσαν χειροπέδες,ξεχωριστά στους δύο καρπούς,και τις δυο φτέρνες
εφέραν ένα ρασοφορεμένο και τον διάβασε μα αυτός χαμένος μέσα στις σκέψεις του δε τον άκουσε
δε κατάλαβε κανένας ότι έκλαιγε πνιχτά,κράτησε την κιμωλία στο χέρι του πιο σφιχτά
κοίταξε τριγύρω του για μια τελευταία φορά και ψιθύρισε στην κιμώλια:''μη φοβάσαι πια''
Την άλλη μέρα στείλανε καθαριστές να καθαρίσουνε το κελί από τις βρωμιές
εκείνου του τρελού που όλο λέρωνε τους τοίχους μα όσοι επιχείρησαν να μπουν μέσα άκουγαν ηχους
παράξενες κραυγές χωρίς καμία σημασία και μετά από λίγο στίχους με ομοιοκαταληξία
όποιον κλείναν στο κελί πάντοτε έβγαινε τρελός,τραγουδώντας ρίμες ακατανόητες συνεχώς
Κάποιοι φυλακόβιοι μπήκαν μόνοι τους στο κελί για στοίχημα λίγα τσιγάρα και βγήκαν έξω νεκροί
κάποιος άλλος μπήκε να βιάσει έναν καινούριο τρόφημο και αμέσως βγήκε έξω ουρλιάζοντας ''δεν είναι ανθρώπινοο''
στους φύλακες που τίποτα δεν έκανε αίσθηση μετά από λίγες μέρες όλοι δήλωσαν παραίτηση
οι φυλακισμένοι οργανώθηκαν κάναν εξέγερση κανένας να μην ξαναμπεί εκεί χωρίς εξαίρεση
ο διευθυντής των φυλακών δεν είχε άλλη επιλογή και διέταξε ολόκληρη η πτέρυγα να εκκενωθεί
σφραγίσαν το κελί και καταστρέψαν το κλειδί ώστε ποτέ ξανά κανένας να μην μπορέσει να μπει
Οι στίχοι του τρελού φυλακισμένου γίναν θρύλοι,τους ξέραν όλοι μες'τη φυλακή εχθροί και φίλοι
όσοι εκτίσαν την ποινή τους και λυθήκαν τα δεσμά τους γύρισαν και είπαν την ιστορία στην γειτονιά τους
και από στόμα σε στόμα ο θρύλος διαδόθηκε,κι έτσι έτυχε να τον ακούσω και εγω,
και στο μυαλό μου μια τρελή ιδέα μου καρφώθηκε,πως είχα κάτι κοινό μ'αυτόν τον τρελό
και είπα να γράψω ένα τραγούδι στην υγειά του,μα πως τον λένε πρώτα ήθελα να δω
πήγα στη φυλακή και ρώτησα το όνομα του,μου είπαν τον λέγαν φιλόλογο ραψωδό
Αυτός ο άνθρωπος..ΕίνΑι ο καλύτερος στιχουργός που έχει βγάλει η Ελλάδα...
Κοντεύω τα 30.
Από το γυμνάσιο σχεδόν το ακούω και νιώθω ακριβώς το ίδιο .
Σε λίγες ώρες κλείνω τα 23 μου χρόνια σ' αυτό το κελί, και αυτό το ΕΠΟΣ του Αλέξανδρου με εκφράζει όσο ποτέ.
Τίποτα απ' όσα έχω ζήσει δε συγκρίνεται με την κραυγή μας στο σημείο "ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΝΘΡΏΠΙΝΟ" προ λίγων μηνών στο live.
Ξέρω ότι δεν το ένιωσα μόνο εγώ.
Μείνετε δυνατοί αδέρφια, όσο έχουμε ο ένας τον άλλον δε φοβόμαστε τίποτα.
Αν τύχει και το διαβάσεις, θα ήθελα να σ' ευχαριστήσω για όλα Αλέξανδρε. Χωρίς εσένα ίσως και να μην ήμουν εδώ σήμερα.
Peace. 🖤
Αυτό το κομμάτι το ξέρω απ'τον πατέρα μου. Ήμουν παιδί όταν το πρωτοάκουσα και με είχε συγκλονίσει, ακόμα και τώρα καταφέρνει να μου προκαλεί ένα είδος τρόμου. Όποτε το ακούω τον σκέφτομαι. Και με συγκίνησε ιδιαίτερα η συμμετοχή της Marseaux που είναι δική μου αγαπημένη καλλιτέχνιδα. Το αφιερώνω στον μπαμπά, που του άρεσε πολύ.
Μην ξαναφύγεις ραψωδε ❤️
Ανατριχιαστική εκτέλεση..απλά σοκαρεσε όπως όταν το άκουσα πρώτη φορά..Τι έχει να διηγηθεί αυτή η κιμωλία..και η Μαρσό από πίσω μαζί με το πιάνο το απογειώνει..
Θυμάμαι το λάιβ όταν το πρωτοακουσα και ανατριχιαζω όπως την πρώτη φορά !! Υπέροχο
Υπέροχη εναλλακτική εκτέλεση σε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της ελληνικής μουσικής σκηνής!!!
Ευχαριστούμε για την επιστροφή, πάντα δημιουργικός και αληθινός..
Το πιάνο απλά ταιριάζει υπέροχα με αυτό το αριστούργημα
Αφου σε πιανο παιχτηκε λογικο να ταιριαζει με πιανο
8 χρονια πριν, θυμαμαι λες και ηταν εχθες, καθιστος στο μπαλκονι μου, ηταν βραδυ, με καταιγιδες, αστραπες και τον θανατοποινιτη στα ακουστικα μου. Εκτη δημοτικου ημουν τοτε, πιτσιρικας, και το ριγος που διαπερνουσε τις φλεβες μου οσο το ακουγα εχει αφησει ακομα το στιγμα του. Χωρις να μπορουσα ακομα να αντιληφθω στο επακρο το νοημα του, η αφηγηση του Αλεξανδρου εξακολουθουσε κι εσφιγγε τη καρδια μου. Καθως ακουγα τη ζωντανη εκτελεση του κομματιου επεστρεψα ξανα σε εκεινο το μπαλκονι, ενιωσα τον αερα να με χτυπαει και ειδα τους κεραυνους να σχιζουν τον ουρανο. Μπεσα, δεν ξερω ποτε περασαν 8 χρονια, αλλαξαν σιγουρα πολλα, η αγαπη μου ομως γι αυτη τη μουσικη παρα μονο μεγαλωσε, οπως κι ο σεβασμος μου. Καθε μερα και μια αποδειξη πως το πνευμα του θανατοποινιτη υπαρχει ακομα. Και θα υπαρχει για παντα. Ευχαριστω για το ταξιδι Ραψωδε!
Αυτά τα τραγούδια μας μεγάλωσαν κι οσο εμείς μεγαλώνουμε αυτά μένουν αγέραστα
Κάθε φορά που έρχομαι εδώ, θυμάμαι ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα εκεί έξω.
Τόσα χρόνια !!!
Τώρα είμαι 17 το βάζανε όταν ήμουν πιο μικρός παιδιά στο χωριό και φοβόμουν.... Τώρα όμως πιάνω το νόημα💣💣
είχα τόσο καιρό να ακούσω αυτούς τους στοίχου για ένα τρελό που έγραφε σε τοίχους είχα καιρό να ακούσω αυτόν τον ράπερ άλλα ακόμα ανατριχιάζω και του 13 χρόνιου εαυτού μου της ανάμνησης ξυπνά ήταν από τα πρώτα κομμάτια που άκουσα και αυτός είναι ένας λόγος να είσαι περήφανος για αυτήν την γένια έχω να πω μονάχα να είσαι κάλα και ένα ευχαριστώ!!!
*Ανατριχιάζω σα να το ακούω πρώτη φορά.. Ρφ είσαι δάσκαλος μου και ας μην το ξέρεις..*
Fastest click in my life🔥🔥🔥
Σαν μικρό παιδί έκλαιγα στο live το ίδιο συναίσθημα πάλι και πάλι...ΡΦ σε ευχαριστώ
Τι υπεροχο τραγουδι καθε φορα που το ακουω τρελενομαι με εκφραζη πολυ ....... ❤❤
6 χρόνια και κάτι μήνες πριν ο κολλήτος μου στα Γιάννενα, με έβαλε να ακούσω το κομμάτι. Ας ήταν εδώ, να άκουγα αυτή την εκτέλεση τώρα μαζί του για πρώτη φορά, όπως τότε. Χρηστάρα λείπεις.
Παναγία μου. Είδα το βίντεο πριν το ακούσω και ανατρίχιασα, Αλέξανδρε είσαι μέγας, ότι και να πω είναι λίγο για σένα. Τιτάνας μουσικός ❤️
Το ραπ στα σαλόνια !! Ο Μανώλης Χιώτης της ελληνικής ραπ
Mας μεγαλωσες Ραψωδε...
Μεγαλώσατε στη φάπα και τη κλαψα φλώροι
Μας έχει λείψει Αλέξανδρε
Σε θυμάμαι σε ένα live το 2009 κάπου στο κέντρο της Αθήνας... Στο An club αν δεν κάνω λάθος κ μου έκανε εντύπωση πόσο προσγειωμένος ήσουν. Έχοντας μεγαλώσει στην επαρχία ήταν απο τα πρώτα live που είχα πάει επειδή μόλις είχα πάει Αθήνα για σπουδές, έβλεπα όλα τα συγκροτήματα σαν ήρωες... σ ευχαριστώ πολύ για όσα μου έδωσες μέσα από τα τραγούδια σου κ από το ήθος σου. Συνέχισε έτσι...
Κανε το come back να γίνει χαμός για εμάς που μεγαλώσαμε και εκφραστηκαμε με την μουσική σου Αλεξ
Ανατριχιλα και ρίγος κάθε φορά που το ακούω
Κάθε φορά το ίδιο συναίσθημα.
Απίστευτο τραγούδι δεν υπάρχουν λόγια….🚬
Goosebumps.
Μπράβο 👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼👏🏼
Το πρώτο κομμάτι που άκουσα πριν 3+ χρόνια από Ραψωδό. Θυμάμαι ποιος μου το έβαλε ❤️
🤔❤️
@@notmeth0 μμμμμ και εσύ θυμάσαι. Ήμασταν έξω από το σχολείο χαχα
@@aggelikieliopoulou8248 εγώ νόμιζα στο σαλονι ουπςς
@@notmeth0 ουπςς δεν τα θυμάσαι καλά. Έξω από τη Ζωσιμαία ήταν.
@@aggelikieliopoulou8248 εσυ δε τα θυμασαι καλααααα. Πρώτη Πρώτη φορά ήταν στο σαλόνι στην Τρίπολη.αλλα δεν άκουγες τέτοια μουσική τοτε.
Θυμάμαι όταν άκουσα πρώτη φορά το τραγούδι τρόμαξα. Πλέον ταυτίζομαι μαζί του. Νόημα βαθύ. Ευχαριστώ
many people having Freedom, but they are imprisoned in their egoism😓😓. Super cool Song. Thanks for Performance 👏👏👏👏
Παντα αυτο το τραγούδι θα μου θυμίζει την εφηβεία μου🥲
apo tote ews shmera.... anatrixila
Τόσα χρόνια μετά ακόμα ανατριχίλα στο τελευταίο verse....
Σαν την ταινία Requiem for a dream. Βαρύ κομμάτι που είναι ανατριχιαστικό και ωραίο αλλά δεν θες να το ακούσεις ξανά...
το ακουω απο τοτε που το εβγαλε κ ειμαι 27 χρονων ακομα με αγγιζει ♥
Ο ορισμός του καλλιτέχνη!!!
Μια διαφορετικη προσεγγιση, ιδια συναισθηματα ανατριχιλας...
συγκλονιστικό, τελειο.
Ένας είναι ο φιλόλογος 🙏🔥
Ανατριχιαστικό
2009 η πρώτη φορά 2022 σαν να είναι η πρώτη φορά και πάλι
ΡΦ γυρνά χθες στην σκηνή σε χρειαζόμαστε!
irthen piso o arxigos 👏💪
Απίστευτος
αν θυμάμαι καλά 2007 - 2008 πρέπει να είχε βγει αυτό το κομμάτι !! Θυμάμαι που το ακούγαμε συνέχεια με τέρμα τα SUB να βαράνε στη παραλία Θεσσαλονίκης.....
Συγκλονιστικός
Πολύ πιο χαώδες από το ορίτζιναλ, αλλά του πάει. Προσωπικά το μόνο που θα προτιμούσα διαφορετικό είναι η ελαφριά μονοτονία που διακατέχει αυτήν την εκδοχή από άποψη φωνής.
Τρομερό 💯🔥
Αγαπημένος ❤
Για εμένα το έγραψες "αδελφέ"?! Ευχαριστώ πολύ ΡΦ
Κάθε τραγούδι σου και ένα ταξίδι
Πρίν να μας μιλήσεις σε έχουμε καταλάβει ήδη
ΛΕΒΕΝΤΗ ΜΟΥ αυτά είναι κομμάτια 🔥
Πάμε να ρίξουμε το γιουτιουμπ !!!
Ανατριχιλα απλα
Αλέξανδρε ❤
Απλα φανταστικό
Υπέροχο πριν το δω όλο
Υπέροχοο🥺
Ο καλύτερος που υπήρξε ποτέ ❤️
μια εξιστορήσει απο το παρελθόν 🙏🙏
♥️
Με αυτό το κομμάτι φίλε σφραγίζεις ότι είσαι ΡΑΨΩΔΟΣ !! Ανατριχιαστικό το τέλος 🔥
Μπράβο στο team 👌
Πρέπει να κάνετε αυτό το κομμάτι βίντεο κλιπ, πιστεύω ότι θα πάει τρένο... Είναι ίσως ότι καλύτερο έχω ακούσει από κομμάτια hip hop, μου έχει μείνει ανεξίτηλο στην μνήμη..
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι και περιμένοντας τα αποτελέσματα μοριακού τεστ , το μόνο που φοβάμαι είναι ότι δεν θα μπορώ να τον ακούσω live σε 6 μέρες...
Τελικά;
Στην ίδια κατάσταση και εγω, και τελικά δεν θα μπορέσω να τον ακουσω λαιβ ούτε εγω.
Τέλειο μπράβο
respect
Nα ξαναγινομασταν 16...
Α ρε τρελε. Αυτο ακριβως σκεφτομουν. Εκεινη η ηλικια της ανακαλυψης και των ερεθισματων του ραψωδου. Λογικα ειμαστε καπου κοντα στην ηλικια
@@tragelafikosmcmojo1673 Πολυ πιθανο φιλε μου... Δε ξαναρχονται αυτες οι εποχες κι ας ακουγομαστε γραφικοι
Μαρία σοφία στα φωνητικά! Γεια σου ρε μαρσουλα ♥️ ραψωδε αγάπη μόνο για το πρόσωπο σου τόσα χρόνια!
Λειπεις ΡΦ, βγαλε καινουριο υλικο να μαθαινουν τα παιδακια!!
❤️❤️❤️❤️
2:28 για αυτούς που το παρατηρησαν, το ορίτζιναλ έλεγε "από τα δάκρυα του τα μάτια του είχαν θολώσει"
Όχι έλεγε από την αϋπνία τα μάτια του είχαν θολοσει φιλε
@@user-hw1tw2hn6m έχεις δίκιο, θυμόμουν ότι ήταν διαφορετικο αλλά δεν θυμόμουν ακριβώς τον στίχο
@@giannisr.7733 Ενταξει σιγά😁😁
@@user-hw1tw2hn6m σωστός ο παπαρας 🤝🏻
Ερχόμαστε....
2009 till infinity
Αλέξανδρε , θέλουμε feat με Άσαρκο!
Από τους καλύτερους στην Ελλάδα και πάνω απ όλα ψαγμένος και ΕΛΛΗΝΑΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΟΤΙ ΤΟ ΖΗΣΑ LIVE.
Χαιρομαι που και ο ιδιος νιωθει το κομματι αυτο ακριβως οπως το νιωθω εγω ακομα.. ειναι απο τους λιγους που δεν αλλαξαν με τα χρονια οπως ελεγε οτι δεν θα αλλαξει.
Θεσσαλονίκη θα έχουμε live ?
Εν το μεταξύ το άκουγα στη δουλειά..
Παιδιά πριν πόσα χρόνια είναι το λαιβ; Αυτό το τραγούδι γιατί είναι τόσα χρόνια τόσο ανατριχιαστικό;
Φέτος είναι από την online παρουσίαση δίσκου "Αλεξάνδρεια".
🔥
Ro(o)ckies, κάθε Παρασκευή, 20:00 μέχρι τις 22:00 το βράδυ, στο Εternal Radio. Ελληνική Σκηνή. Μελέτη Περίπτωσης. Tην Παρασκευή 08-10-2021, o Ραψωδός Φιλόλογος στο playlist της εκπομπής!
Υπέροχο!
Ela kipro
Μαγκες νομίζω ότι ο Ραψωδος είναι ο πιο λογοτεχνικός ραπερ της σκηνής συμφωνείτε?
I mean το αποδεικνύει αυτό το τραγούδι.
Μαζι με τον Αψινθο πιστευω
Και ασαρκος
Έχω μεγαλώσειε τα τραγούδια σου
Ο ρφ έχει μεγαλώσει πολλές γενιες παιδιά....
Συγκίνηση και ανατριχίλα
Όσα χρόνια και αν περάσουν..
wraia diaskeuh alla perimena olh thn wra pote tha mpei to bit na shkw8ei or8ios na to xwsei :)
επομενο βημα: συλλογη ποιηματων Ρ.Φ.