ԹԵ ՉԵՍ ԵՂԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ Թե չես եղել Հայաստանում, Հային թե չես հյուրընկալվել` Ի՞նչ իմանաս քարե դարում Հողն ինչպես է երկիր դառել... Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ են Եղեռն, Կոտորածներ ու ավերում, Ի՞նչ են բերում սրերը կեռ, Երկրաշարժներն ի՞նչ են բերում: Թե չես եղել Հայաստանում, Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է մարդը, Քեզ ո՞վ կասի ու՞ր է տանում Պանդխտության որոգայթը: Քեզ ո՞վ կասի, թե քրտինքով Քարից ինչպես գինի քամել, Ի՞նչ է պատմում երկինքը մով, Նոյի զարմերն ու՞ր են հառնել: Թե չես եղել Հայաստանում, Հայոց հոգին ո՞նց կընկալես. Լույս կա այստեղ ամեն քարում Եվ խնդություն ամենատես: Հայաստանում ջուրն էլ այլ է Եվ ուրիշ են հողն ու քարը, Հենց այստեղ են ծնունդ առել Նոյի որդոց բառն ու բարը: Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է լեզուն, Որի սերմը Նոյն է գցել, Մարդն Աստծո հետ ո՞նց է խոսում, Ո՞նց է խոսքը վերքեր բուժել... Թե չես եղել Հայաստանում, Քեզ ծանոթ չէ հոգու երգը, Որից լույս է մարդն ստանում, Սպիացնում սրտի վերքը... Չես իմանա մարդն ինչպես է Ընդդիմանում տառապանքին, Ո՞նց կարող ես հոգիդ կիզել Ու նվիրվել Տիրոջ փառքին: Քեզ ո՞վ կասի, թե երկնքից Թարթող աստղերն ի՞նչ են ասում, Ի՞նչ հրաշք է երկինքը ջինջ, Երազանքներն ու՞ր են հասնում: Թե չես եղել Հայաստանում, Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է համը, Հայոց հողն է լոկ խոստանում Համեղ խաղողն ու ծիրանը: Հայաստանյան արևը բարկ Համ ու հոտ է տալիս մրգին, Խաղողի մեջ դնում կրակ Ու ծիրանում` բույրը անգին: Այս հին հողում ամեն քայլի Մի հին վանքի կհանդիպես, Ուր պատգամ կա Վերին Կամքի, Քրիստոնե հոգուն ի տես: Թե դրախտի տեղն ես ուզում Գտնել երկիր հսկա տանը` Ուրեմն դու դեռ չես լսել, Թե որտեղ է Հայաստանը: Բաճկոն հագիր, ցուպ վերցրու, Հին հոգսերդ թող քո տանը. Երազներիդ նոր շունչ կտա Երազ երկիր Հայաստանը: 20.10.2003
Կարինե ջան բառերին նոր շունչ ես տվել ավելի հասանելի դարձրել մեր հոգուն ։Շնորհակալություն հիանալի հոլովակի համար ։Հավերժ հիշատակ Սեյրան Մալխասյանին 🙏🙏🙏
Շատ ապրես, Օլյա ջան, շատ շնորհակալ եմ
💋❣️
ԹԵ ՉԵՍ ԵՂԵԼ ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ
Թե չես եղել Հայաստանում,
Հային թե չես հյուրընկալվել`
Ի՞նչ իմանաս քարե դարում
Հողն ինչպես է երկիր դառել...
Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ են Եղեռն,
Կոտորածներ ու ավերում,
Ի՞նչ են բերում սրերը կեռ,
Երկրաշարժներն ի՞նչ են բերում:
Թե չես եղել Հայաստանում,
Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է մարդը,
Քեզ ո՞վ կասի ու՞ր է տանում
Պանդխտության որոգայթը:
Քեզ ո՞վ կասի, թե քրտինքով
Քարից ինչպես գինի քամել,
Ի՞նչ է պատմում երկինքը մով,
Նոյի զարմերն ու՞ր են հառնել:
Թե չես եղել Հայաստանում,
Հայոց հոգին ո՞նց կընկալես.
Լույս կա այստեղ ամեն քարում
Եվ խնդություն ամենատես:
Հայաստանում ջուրն էլ այլ է
Եվ ուրիշ են հողն ու քարը,
Հենց այստեղ են ծնունդ առել
Նոյի որդոց բառն ու բարը:
Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է լեզուն,
Որի սերմը Նոյն է գցել,
Մարդն Աստծո հետ ո՞նց է խոսում,
Ո՞նց է խոսքը վերքեր բուժել...
Թե չես եղել Հայաստանում,
Քեզ ծանոթ չէ հոգու երգը,
Որից լույս է մարդն ստանում,
Սպիացնում սրտի վերքը...
Չես իմանա մարդն ինչպես է
Ընդդիմանում տառապանքին,
Ո՞նց կարող ես հոգիդ կիզել
Ու նվիրվել Տիրոջ փառքին:
Քեզ ո՞վ կասի, թե երկնքից
Թարթող աստղերն ի՞նչ են ասում,
Ի՞նչ հրաշք է երկինքը ջինջ,
Երազանքներն ու՞ր են հասնում:
Թե չես եղել Հայաստանում,
Ի՞նչ իմանաս ի՞նչ է համը,
Հայոց հողն է լոկ խոստանում
Համեղ խաղողն ու ծիրանը:
Հայաստանյան արևը բարկ
Համ ու հոտ է տալիս մրգին,
Խաղողի մեջ դնում կրակ
Ու ծիրանում` բույրը անգին:
Այս հին հողում ամեն քայլի
Մի հին վանքի կհանդիպես,
Ուր պատգամ կա Վերին Կամքի,
Քրիստոնե հոգուն ի տես:
Թե դրախտի տեղն ես ուզում
Գտնել երկիր հսկա տանը`
Ուրեմն դու դեռ չես լսել,
Թե որտեղ է Հայաստանը:
Բաճկոն հագիր, ցուպ վերցրու,
Հին հոգսերդ թող քո տանը.
Երազներիդ նոր շունչ կտա
Երազ երկիր Հայաստանը:
20.10.2003