Tevbe eden bilir ki onu duyan biri vardır. Tevbe, öz eleştiridir. Tevbe, kulluğun ümididir. Rabbim hakkıyla tevbe edenlerden eylesin ve tüm müminlere rahmet etsin.
Saygıdeğer hocam her akşam yemeği esnasında mükemmel sohbetinizi büyük bir heyecanla dinliyoruz. O kadar yalın anlatıyorsunuz ki, sohbetten lezzet alıyoruz. Değerli hocam Rabbim sizlere sağlık afiyetler versin. Allah'a emanet olunuz. Mersinden selam ve muhabbetle...
Dersten Kısa Notlar: -Bırakmak istediğimiz davranıştan pişmanlık duymalı, Cenâb-ı Hâkk’a tövbe ederken de “Bir daha yapmayacağım” kararlılığını oluşturmalıyız. Bir sonraki günaha niyet ederek öncesinde tövbe edilmez. Hz Yusuf’un kardeşleri gibi… Onlara dediler ki “Kardeşinizi öldürün sonra salih kimseler olursunuz.” Yani tövbesi var bunun. Bu misaldeki bir yaklaşım tövbe sürecini bir başka günah sürecinin yoluna sermek gibi olur, ona dayanak oluşturmak gibi olur. Bu tövbeyi kötüye kullanmak olur. Günün birinde o tövbeye gerçekten ihtiyaç duyduğumuzda Allah azze ve celle bu suistimallerimizden ötürü bize bunu nasip etmeyebilir. Daha önceleri yaptığımız bir tövbeyi hatırladığımızda “Ama o zaman asla yapmam diye düşünmüştüm.” dediğimiz tövbe gerçek bir tövbedir. Velev ki sonrasında aynı hataya düşmüş olsak bile. Böyle kul düşe kalka Allah azze ve cellenin inayetiyle günahlarını hayatından tek tek çıkarmış olur bi iznillah. Kul an itibariyle bütün yanlışlarını düzeltemeyebilir. Bunlardan bir kısmını düzeltip Cenâb-ı Hâkk’tan mağfiret dilerse onların Allah katında kabul edilmesi umulur. Kul diğer yanlışlarından da peyderpey kurtulma azmi ve kararlılığıyla yol almalı. Böyle böyle salih bir kul oluruz. Bir yandan da sürekli açık veririz. Yani kulluğumuz kusursuzluk için elverişli değildir. Bir yandan düzeltmeye çalışırken başka bir yandan da bazı konularda zaafiyetle, cehaletle yanlışlar yapabiliriz. Ama vazgeçmemeli. Asla ve kat’a bağışlanma ümidimizi kesmemeliyiz. Dolaysıyla tövbe hayatımızda süreklidir. Allah azze ve celle bizim tövbekar halimizi seviyor. -“Sen muazzam bir ahlak üzeresin.” (Kalem Sûresi-4) Bu ayeti kerimede Cenâb-ı Hâkk’ın peygamber efendimize (sav) beğenisini görüyoruz. Resulullah’ın (sav) kulluğu böyleyken, Resulullah gün içinde sürekli istiğfar yapar haldeydi. O’nun en az 70 kez istiğfarda bulunması bizler için ciddi bir ibret vesikası. Çünkü kul günahlarını hafife aldığı durumda Allah azze ve celle karşısında tevazusunu kaybeder. Zaten şeytan yanlışlarını basit gösterme çabası içerisindedir. Resulullah’ın (sav) kulluğunda istiğfarın tuttuğu bu yeri kulağımıza küpe etmek hayati öneme haiz. -Tövbe edilmemiş günahlar, ısrarla işlenmiş masiyetler büyüklenmeye, istikbara dönüşür. Hatalar kişinin her tarafını kaplar. Kalbine de sızar. Artık inancını da ondan alabilir. Günahı önce işleyen, sonra sıradanlaştıran, sonra Allah’a karşı “bunda ne var ki” demeye cüret ettiren şeytani bir plan işliyor aleyhimizde. Dolaysıyla tövbe bir an önce yola dönmek demektir. -Çok sayıda adam öldürmüş bir kişiye Resûlullah (sav) tövbe edip başka bir memlekete gitmesini öneriyor, orada Allah’a kulluk eden insanlar var, onlarla beraber kulluk etmesi için bunu öğütlüyor. Ve sakın ola bu memleketine geri dönme, diyor. Çünkü bulunduğu memleket kötülerin diyarı ve kişi orada kendini ıslah etmekte zorlanabilir. Bu kişinin çok günahı var ve işlediği cürüm de başkalarına karşı işlenmiş cürüm. Bırakın diğer insanların mallarını; onların canlarını almış. Ama tövbesi var elbette. Çünkü maktullerin de Rabbi olan Allah azze ve celle. Kişi onların haklarına bir yandan girmişken aslında Cenâb-ı Hâkk’ın hakkına girdi. Çünkü o kulların bir mevlası,sahibi var. Dolayısıyla Sahib’e sığınmak suretiyle kul Sahib’in katında bir bağışlanmaya yol bulabilirse Allah azze ve cellenin kulları haklarına dair hususta da bir kolaylık yaratacağı umulur. O bakımdan kul açısından “hiç bir tövbe yolu yok artık, sen adam katletmişsin, senin artık tekrar iyi olma şansın yok” gibi bir durum yok. Allah azze ve celle günahta müsrif davrananları bile yine tövbeye çağırıyor. Bu Rahman ve Rahim olan Cenâb-ı Hâkk’ın bize ne denli tövbe kapısını açtığını gösteriyor. -Allah bir kimsede hayır bilirse onlara işittirir. O kimseyi sonuçsuz bırakmaz, zayi etmez. Kişide Cenâb-ı Hâkk’a dönüp ondan mağfiret dileme niyeti filiz verdiği itibaren, bütün süreçlere ne kadar kritik olsa da, Allah bağlantıyı koparmaz. Kişinin kalbindeki niyete bağlı olarak Cenâb-ı Hâk etrafta koşulları yaratıyor. Kişide tövbe niyeti çok değerlidir. Tövbe etme arzusundan kişi özellikle bilerek vazgeçmediği sürece Cenâb-ı Hâk bunu ona kolaylaştırır. -Allah azze ve celleye karşı masiyetin öncesi sıkıntılı olduğu gibi, sonrası da sıkıntılıdır. -Tövbe; kötü fiili terk etmek olduğu kadar yeni dönemde iyi fiile de sıkıca tutunmaktır. Böylece iyi fiiller kişinin hayatında yerleşik hal alır, Allah azze ve celle kişide buna muvaffak kılmışsa o zaman tövbesinin makbul olmasına dair güçlü bir karine olduğu düşünülür. Vefat edene kadar irademiz devam ettiği sürece yanlış yapma ihtimalimiz hep var. Kişi tövbesinden sonra kalan ömründe hep Allah azze ve celleye sığınmalı, O’ndan tevfik ve inayetini bekleyip bilmeli. “Bundan sonrasını da artık yaparım ben” diyerek kendisine güvenmemeli, her ufak işteki muvaffakiyeti bile Allah’tan bilip hamd etmelidir. İyi davranışlar böyle kazanılır. Yoksa kötü davranışları bırakma konusunda çok güçlü kararlar almak, kendince bunu gerçekleştireceğini sanmak, başarısızlıkla sonuçlanabilir. Bir süre sonra anlarlar ki bunu başarabilmemiz bile Allah’tan yardım istememize bağlı. “Ya Rabbi bize kalsa biz başaramayacağız. Her defasında aynı zaafiyetle yine aynı günahı işleyip duruyoruz. Her fitneyle karşılaştığımızda tepetaklak olabiliyoruz. Ya Rabbi sen beni muhafaza et.”
Bu başlangıç müziği ney böyle,hacıvat karagöz çıkıyormuş gibi,biraz ne yaptığınızın farkına varsanız.Hocanın anlattığı mana ile ne ilintisi var anlayamadım
Rabbimiz hocamıza güç,kuvvet versin ve kolaylaştırsın. Bizleride anlamak ve hayatımıza taşımaya muvaffak kılsın.
Tevbe eden bilir ki onu duyan biri vardır. Tevbe, öz eleştiridir. Tevbe, kulluğun ümididir.
Rabbim hakkıyla tevbe edenlerden eylesin ve tüm müminlere rahmet etsin.
Allah razı olsun sizden Rabbim bizleri af eylesin.🤲🌹
Rabbim emeklerini zayi etmesin muhterem hocam
🤲🏼🤲🏼🤲🏼🕋
Allah razı olsun kıymetli hocam
Allah razı olsun
رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ
🤲🏼🤲🏼🤲🏼🕋
ALLAHIM RAZI OLSUN
💐
🕋🌷🕋🌷🕋🌷🕋🌷🕋
Allah razi olsun
Allah razı olsun hocam Rabbim yardımcınız olsun Allah'a emanet olun Selam ve dua ile 🕋🌷🌹🕋
🌹🌹🌹
Allah razı olsun 🌹
Allah razi olsn
Saygıdeğer hocam her akşam yemeği esnasında mükemmel sohbetinizi büyük bir heyecanla dinliyoruz. O kadar yalın anlatıyorsunuz ki, sohbetten lezzet alıyoruz. Değerli hocam Rabbim sizlere sağlık afiyetler versin. Allah'a emanet olunuz. Mersinden selam ve muhabbetle...
Hocam Allah (cc) razı olsun.
Rabbim sizden razı olsun hocam.
Allah razı olsun hocam
Allah razı olsun ne güzel bir anlatım maşallah
SübhanAllah !
💕💖💞👏❣💯
🥰🤩😍
Dersten Kısa Notlar:
-Bırakmak istediğimiz davranıştan pişmanlık duymalı, Cenâb-ı Hâkk’a tövbe ederken de “Bir daha yapmayacağım” kararlılığını oluşturmalıyız. Bir sonraki günaha niyet ederek öncesinde tövbe edilmez. Hz Yusuf’un kardeşleri gibi… Onlara dediler ki “Kardeşinizi öldürün sonra salih kimseler olursunuz.” Yani tövbesi var bunun. Bu misaldeki bir yaklaşım tövbe sürecini bir başka günah sürecinin yoluna sermek gibi olur, ona dayanak oluşturmak gibi olur. Bu tövbeyi kötüye kullanmak olur. Günün birinde o tövbeye gerçekten ihtiyaç duyduğumuzda Allah azze ve celle bu suistimallerimizden ötürü bize bunu nasip etmeyebilir.
Daha önceleri yaptığımız bir tövbeyi hatırladığımızda “Ama o zaman asla yapmam diye düşünmüştüm.” dediğimiz tövbe gerçek bir tövbedir. Velev ki sonrasında aynı hataya düşmüş olsak bile. Böyle kul düşe kalka Allah azze ve cellenin inayetiyle günahlarını hayatından tek tek çıkarmış olur bi iznillah.
Kul an itibariyle bütün yanlışlarını düzeltemeyebilir. Bunlardan bir kısmını düzeltip Cenâb-ı Hâkk’tan mağfiret dilerse onların Allah katında kabul edilmesi umulur. Kul diğer yanlışlarından da peyderpey kurtulma azmi ve kararlılığıyla yol almalı. Böyle böyle salih bir kul oluruz.
Bir yandan da sürekli açık veririz. Yani kulluğumuz kusursuzluk için elverişli değildir. Bir yandan düzeltmeye çalışırken başka bir yandan da bazı konularda zaafiyetle, cehaletle yanlışlar yapabiliriz. Ama vazgeçmemeli. Asla ve kat’a bağışlanma ümidimizi kesmemeliyiz. Dolaysıyla tövbe hayatımızda süreklidir. Allah azze ve celle bizim tövbekar halimizi seviyor.
-“Sen muazzam bir ahlak üzeresin.” (Kalem Sûresi-4)
Bu ayeti kerimede Cenâb-ı Hâkk’ın peygamber efendimize (sav) beğenisini görüyoruz. Resulullah’ın (sav) kulluğu böyleyken, Resulullah gün içinde sürekli istiğfar yapar haldeydi. O’nun en az 70 kez istiğfarda bulunması bizler için ciddi bir ibret vesikası. Çünkü kul günahlarını hafife aldığı durumda Allah azze ve celle karşısında tevazusunu kaybeder. Zaten şeytan yanlışlarını basit gösterme çabası içerisindedir. Resulullah’ın (sav) kulluğunda istiğfarın tuttuğu bu yeri kulağımıza küpe etmek hayati öneme haiz.
-Tövbe edilmemiş günahlar, ısrarla işlenmiş masiyetler büyüklenmeye, istikbara dönüşür. Hatalar kişinin her tarafını kaplar. Kalbine de sızar. Artık inancını da ondan alabilir. Günahı önce işleyen, sonra sıradanlaştıran, sonra Allah’a karşı “bunda ne var ki” demeye cüret ettiren şeytani bir plan işliyor aleyhimizde. Dolaysıyla tövbe bir an önce yola dönmek demektir.
-Çok sayıda adam öldürmüş bir kişiye Resûlullah (sav) tövbe edip başka bir memlekete gitmesini öneriyor, orada Allah’a kulluk eden insanlar var, onlarla beraber kulluk etmesi için bunu öğütlüyor. Ve sakın ola bu memleketine geri dönme, diyor. Çünkü bulunduğu memleket kötülerin diyarı ve kişi orada kendini ıslah etmekte zorlanabilir. Bu kişinin çok günahı var ve işlediği cürüm de başkalarına karşı işlenmiş cürüm. Bırakın diğer insanların mallarını; onların canlarını almış. Ama tövbesi var elbette. Çünkü maktullerin de Rabbi olan Allah azze ve celle. Kişi onların haklarına bir yandan girmişken aslında Cenâb-ı Hâkk’ın hakkına girdi. Çünkü o kulların bir mevlası,sahibi var. Dolayısıyla Sahib’e sığınmak suretiyle kul Sahib’in katında bir bağışlanmaya yol bulabilirse Allah azze ve cellenin kulları haklarına dair hususta da bir kolaylık yaratacağı umulur. O bakımdan kul açısından “hiç bir tövbe yolu yok artık, sen adam katletmişsin, senin artık tekrar iyi olma şansın yok” gibi bir durum yok. Allah azze ve celle günahta müsrif davrananları bile yine tövbeye çağırıyor. Bu Rahman ve Rahim olan Cenâb-ı Hâkk’ın bize ne denli tövbe kapısını açtığını gösteriyor.
-Allah bir kimsede hayır bilirse onlara işittirir. O kimseyi sonuçsuz bırakmaz, zayi etmez. Kişide Cenâb-ı Hâkk’a dönüp ondan mağfiret dileme niyeti filiz verdiği itibaren, bütün süreçlere ne kadar kritik olsa da, Allah bağlantıyı koparmaz. Kişinin kalbindeki niyete bağlı olarak Cenâb-ı Hâk etrafta koşulları yaratıyor. Kişide tövbe niyeti çok değerlidir. Tövbe etme arzusundan kişi özellikle bilerek vazgeçmediği sürece Cenâb-ı Hâk bunu ona kolaylaştırır.
-Allah azze ve celleye karşı masiyetin öncesi sıkıntılı olduğu gibi, sonrası da sıkıntılıdır.
-Tövbe; kötü fiili terk etmek olduğu kadar yeni dönemde iyi fiile de sıkıca tutunmaktır. Böylece iyi fiiller kişinin hayatında yerleşik hal alır, Allah azze ve celle kişide buna muvaffak kılmışsa o zaman tövbesinin makbul olmasına dair güçlü bir karine olduğu düşünülür.
Vefat edene kadar irademiz devam ettiği sürece yanlış yapma ihtimalimiz hep var. Kişi tövbesinden sonra kalan ömründe hep Allah azze ve celleye sığınmalı, O’ndan tevfik ve inayetini bekleyip bilmeli. “Bundan sonrasını da artık yaparım ben” diyerek kendisine güvenmemeli, her ufak işteki muvaffakiyeti bile Allah’tan bilip hamd etmelidir. İyi davranışlar böyle kazanılır. Yoksa kötü davranışları bırakma konusunda çok güçlü kararlar almak, kendince bunu gerçekleştireceğini sanmak, başarısızlıkla sonuçlanabilir. Bir süre sonra anlarlar ki bunu başarabilmemiz bile Allah’tan yardım istememize bağlı. “Ya Rabbi bize kalsa biz başaramayacağız. Her defasında aynı zaafiyetle yine aynı günahı işleyip duruyoruz. Her fitneyle karşılaştığımızda tepetaklak olabiliyoruz. Ya Rabbi sen beni muhafaza et.”
Bu başlangıç müziği ney böyle,hacıvat karagöz çıkıyormuş gibi,biraz ne yaptığınızın farkına varsanız.Hocanın anlattığı mana ile ne ilintisi var anlayamadım
Arkadan gelen müziğe hiç gerek yok dinlerken dikkat dağıtıyor
Allah razı olsun
Allah razı olsun hocam
Allah razı olsun