Devamı Sinirlerim gerilsede patronu görene kadar kendime hakim olmak zorundaydım. Başını yine elleri arasına almış acı çeker gibi sesler çıkarıyordu. Koltukta yanına oturup suyun kapağını açtım ilacı yerinden çıkardım Y/n: alırmısın şunu başının ağrımasından iyidir merak etme zehir vermiyorum X: içmicem çık şu odadan kalk yanımdan! Bu sefer gerçekten sinirlenip yüzünü kendime çevirdim zorla azına atıp suyu içirdim. Böyleleri güzellikten anlamıyor ne yapayım onların anladığı dilden konuşacağım Y/n: bir dahakine normal bir şekilde konuşmalısın ayı gibi değil Diyip ayağa kalktım. Odadan çıkarken hala bana baktığını hissedebiliyordum. Çıktıktan sonra tekrar patronun odasını aramaya başladım. Ben öyle boş boş gezerken tatlı bi beyfendi gelip beni durdurdu. X: merhaba ne arıyordunuz Y/n: ben iş görüşmesi için gelmiştim patronun odasını arıyordum X: öncelikle ben Park Jimin şirketin bir diğer patronu fakat bende o kadar yetki yok asıl patron Kim Taehyung onuda bugün biraz zor bulursun istersen gel benim odama geçelim. Kafa sallayıp arkasından ilerledim. Park jimin yazan bir odaya geldik içeri girdiğimizde çok ferah, her yer beyazla kaplı bir oda bizi karşıladı. Jm: lütfen oturun adınız neydi bu arada Y/n: kim y/n Jm: şöyleki taehyung’un küçük Yiğeni sabah kayboldu her yerde aradık fakat bulamadık polisler şuan arıyor onun derdinde şuan sizinle ilgileneceğini pek zannetmiyorum Y/n: anladım zaten böyle bi durumda Benimle görüşme yapmasını bekleyemem tekrardan teşekkür ederim Jm: isterseniz bir kahve söyleyebilirim Y/n: yok teşekkür ederim Anlayışla karşıladığında yavaşça kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Tam çıkacağım sırada arkamdan seslendi Jm: lütfen benden haber bekleyin sizi tekrar karşılamak isterim Kafa sallayıp odadan çıktım. Şirketten çıktıktan sonra bi kahve aldım ve eve geri geçtim. Açıkçası patronun yiğenine üzülmüştüm küçük çocuk kaybolmuş umarım en yakın zamanda bulunur. Kahvemi içip yürüyüşe çıkmak istedim beyaz eşofman takımımı giyip saçlarımı hafif bir şekilde yukardan topladım. Kulaklığımı takıp dışarı çıktım. İlkbahar olduğu için havalar biraz ısınmıştı çiçek açmış ağaçlar hoş görüntü veriyordu. Biraz sahile doğru yürüyünce boş olduğunu farkettim. Kulağımda güzel sakin bir müzik Denizin dalgaları eşliğinde mükemmel bir ses ortaya çıkıyordu. Fakat bir ses vardı bu da ne. Çocuk ağlama sesi.. offf... sinirlerim bozulmuş bir şekilde sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Kos koca sahilde şu çocuğun annesi nerede acaba. Küçük bir kız çocuğuydu bacaklarını kendine çekmiş kollarını dolamıştı başı eğik ağlıyordu. Y/n: merhaba küçük hanım neden ağlıyorsun Bana doğru bakıp korkmuş bir şekilde geri çekildi. Y/n: korkma benden bitanem annen nerde senin Bu lafı duyunca daha çok ağlamaya başlamıştı ne yapacağımı bilmiyordum. Elimi cebime attığımda elime gelen şeyle mutlu olmuştum. Cebimden küçük bir çikolata çıkarıp ona vermeye çalıştım Y/n: ama bence bu küçük hanım çikolata yemeyi sever hımm Bana bakıp almak ve almamak arasında kaldı sonra ben iyice gülümseyince yavaşça elimden aldı Y/n: şimdi söyle bakalım senin burda tek başına ne işin var küçük hanım X: beni- beni- beni kaç- kaçır- Y/n: kaçırdılar mı ?!! Kafa sallayınca kıza hemen sarıldım. Y/n: tamam sakin ol şimdi ne zamandır burdasın X: sabahtan beri Y/n: annen ve baban çok merak etmiş olmalılar X: benim annem yada babam yok Dediğiyle dondum kaldım bu çocuktan ne istemiş olabilirlerki. Y/n: anladım tatlım peki adın ne senin? X: woon Y/n: peki sen kimle kalıyorsun Wn: dayımla Y/n: dayının numarasını biliyormusun Wn: hayır Dediğinde tekrar ağlamaya başladı. Ona tekrar sarılıp kucağıma aldım. Y/n: bence sen bu saatte kadar acıkmışsındır bu minik karın acıktımı Diyip karnını hafif hafif gıdıkladım. Güldüğünde çok tatlı olmuştu. Wn: evet biraz acıktım Y/n: hımm minik karnın ne yemek ister Wn: hamburgerrr!! Y/n: hadi gidip hamburger yiyelim!! Diyip woon u hamburgerciye götürdüm. İstediği hamburgeri sipariş edip ona sorular sormaya başladım. Y/n: dayına nasıl ulaşabiliriz tatlım bi iş yeri yada- Woon: şirket!! Dayımın şirketi var Y/n: adı ne peki Woon: KimTae Y/n: bi saniye yoksa sen kim taehyung un yiğenimisin ? Wn: evett sen nereden tanıyorsun Y/n: bu- X: oradalar efendim! Diye bi ses geldiğinde geldiği yöne baktım bir sürü takım elbiseli adam bize bakıyorlardı. Hepsinin arasından sert bakışlı fazlasıyla uzun ve yakışıklı bir adam çıktı. Yüzü tanıdık geliyordu fakat nereden tanıdığımı hatırlayamıyordum. Woon arkasına baktığında “dayı” diye bağırıp o adamın kucağına atladı. Adam ise direk onu kucağına aldı bende sadece onlara bakıyordum. Birden diğer adamlar beni tutmaya çalıştılar Y/n: bırakın beni napıyorsunuz siz ?!?!? Adamlar kollarımdan tutup beni zorla bir arabaya sokmaya çalıştılar bende bağırıyordum Y/n: ne yapmaya çalışıyorsunuz siz ben bişey yapmadım bırakın beni!!! Zorla arabaya bindirdiklerinde hızla bir yere sürdüler içimden tabiki saydırıyordum. İçses Bi bu eksikti aferin sana Ne yaptım ben acaba birden alıkoydular beni ne yapmış olabilirim. X: kıpırdanıp durmayı kes az sabret nereye geldiğimizi göreceksin Y/n: ya siz manyakmısınız beni böyle alıkoyamazsınız X: kes sesini yeterince konuştun Sinirden deliye dönecektim tam ağzımı açıp birşey söyleyeceğimde araba ani fren yaparak durdu. Hızlı bir şekilde beni indirdiklerinde buranın polis merkezi olduğunu gördüm. İşte herşey tam o an dank etmişti. Olamaz.. olamaz değil mi böyle birşey. Polisler gelip beni yakalayıp götürdüğünde dilim tutulmuştu ne konuşuyor nede yapılanlara tepki verebiliyordum. Polislerin beni hiçbir şey sorgulamadan parmaklıklar ardına göndermesi 2 dakika sürmemişti. İlk 5 dakika sadece bomboş olduğum yerde dona kaldım. Ne yaşadım lan ben? Y/n: polis bey bakın ben hiçbirşey yapmadım aşırı yanlış anlaşıldı gerçekten o kızı sahilde ağlarken gördüm aldım yemek yedirdim o sıra zaten kimin kızı olduğunu sorguluyordum sonra dayısı geldi yanlış anlaşıldı herşey ben o kızı kaçırmadım! Polis: kes sesini nefesini boşuna yorma. Hadi anladım kötü niyetlisin ulan annesi babası olmayan bir kızı nasıl kaçırabildin üstelik kim taehyungun yiğenini Y/n: ya ben kimseyi kaçırmadım diyorum ya sahil kenarında gördüm aldım ye- Polis: bana masal anlatma Diyip gitti. Arkasından bakakaldım. Aşırı sinirlerim bozulmuştu. Sinirden mi korkudan mı bilmiyorum ama bir anda ağlamaya başladım. Hem bağırıyor hem ağlıyordum Y/n: çıkarın beni burdan ben hiç bişey yapmadım çıkarın Beni!! Ve kötü haberim var ki benim astımım var. Yanımda hiç bir ilaç olmaması beni endişelendirsede ağlamayı bırakamıyordum. Sakinleşmeye çalışsamda olmuyordu. Suçsuz yere hapse atılmıştım ve beni kimse dinlemiyordu yardım edecek kimsem yoktu. Minji.. minjiye haber veremezdim bu halde nasıl arayabilirdim. Ağlamam hıçkırıklarımla birleşince işlerin ciddiye bindiğini anlamıştım her yerim salya sümük olmuştu ama umursamıyordum başıma daha ne gelebilirdi ki. Nefesim daralmaya başladığında son gücümle bağırmaya başladım Y/n: astımım var birisi yardım etsin lütfen nefes- nefes alamıyorumm!! İçeri aniden biri girdiğinde o kişiyi göremiyordum gözlerim kararmaya başlamıştı. En son hatırladığım şey birinin hızlıca kilidi açıp beni kucağına yatırıp astım ilacını ağzıma vermesiydi. Gerisi koca bir karanlık.. Kim Taehyung’dan Yiğenim woon un bulunma haberi gelmesi üzerinden 10 dakika geçmeden olduğu yere geldik. Woonu bi kızla otururken gördüm cidden böyle saf görünen bir kız mı kaçırmıştı onu. Hemen gelip kucağıma atladığında huzur buldum sanki onu aşırı merak etmiştim. Kız bize bakıyordu Ona baktığımda bir yerden tanıdık geliyordu. Sonra zaten adamlarım onu alıp arabaya bindirdiler. Bende woonu alıp arkadaki arabaya bindim. Ona sorular sorup duruyordum. Wn: dayı merak etme ben iyiyim o abla kurtardı beni yoksa büyük ihtimalle o sahil köşesinde açlıktan ölecektim Th: deme öyle bitanem ayrıca ne demek o abla kurtardı beni Wn: öyle işte koca koca adamlar beni zorla şirketten kaçırdılar ama ben onların ellerinden kurtulmayı başardım sonra o sahile kaçtım bi köşede oturdum sonra o abla geldi bana çikolata verdi yemek yedirdi hatta sarıldı bile nerde o abla onu bir daha görmek istiyorum çok güzeldi Woonun konuşmasından sonra herşeyin yanlış anlaşılma olduğunu anlayıp hızla arabayı polis merkezine sürmelerini istedim o kızı tanıyordum ama nerden Wn: biliyormusun dayı o çok güzeldi dolgun dudakları büyük gözleri minik kalkık burnu İpek gibi saçları vardı ve çoook güzel kokuyordu şey gibi vanilya gibi Tabii ya o kız bana ilaç veren kız o vanilya kokusunu asla unutmam. Gerçekten çok güzel bir kızdı. Gelip benim yeğenimi kurtarmıştı Ve ben o kızı yanlış anlaşılma yüzünden hapse attırmıştım. Fazlasıyla masum olan o kızı. Polis merkezine vardığımızda woonu adamlarıma emanet edip hızla içeri girdim tabi bana bilgiler veriliyordu. Herşey woon un anlattığının tersiydi o kızın kaçırdığını falan söylüyorlardı. Th: çıkarın o kızı Polis: ama taehyung bey o kız sizin yiğe- Th: çıkarın dedim onun bir suçu yok
Devamı Hızla onun olduğu yere ilerledim içerden sesler geliyordu astımım var yardım edin diyordu sanki başıma taş düşmüş gibi oldu hızla polisten anahtarı alıp içeri girdim. Onun o halini görünce içim sızladı boğazını tutmuş yardım istiyordu aynı zamanda ağlıyordu. Annemde astım hastası olduğu için yanımda hep o astım aletinden vardı hemen içeri girip onu kucağıma yatırdım gözlerini açamıyordu nefes almaya çalışıyordu. Hızla nefes verdim. Yavaş yavaş nefesi düzene girdiğinde kendini salmaya başladı sanırım bayılmıştı. Onu hastaneye götürmem lazımdı fakat anlamsız bir şekilde kucağımda uyumasını istiyordum. Saçlarını kenara çekip yüzüne iyice baktım . Ardından kucağıma alıp arabaya götürdüm. Perişan hale gelmişti. Hasteneye götürdüğümde her şeyin normal olduğunu ufak bir kriz geçirdiğini öğrendim. Woon da tabi o halini görünce oda benimle hastanede kalmıştı. Uyanmasını beklerken woonla hasret gideriyordum konuşuyorduk ne olduğunu anlamaya çalışıyordum kimin kaçırdığını Th: dayıcım bu adamlar nasıl birine benziyordu Wn: dayı böyle sakalları uzundu kaşında çizik vardı mavi gözlüydü bide böyle robot gibi konuşuyordu şey diyodu dayından intikamımı alıcam seni kullanarak diyodu Tabiki onu tarif etmesinden kim olduğunu anlamıştım. Adamlarıma emir verip o adamı yakalatmaya çalışıyordum Th: tamam dayıcım bir daha asla böyle birşey yaşanmayacak korkma sakın Wn: korkmuyorum ki zaten o abla gelip beni kurtardı ama çok bekledim keşke biraz erken gelseydi AA o ne zaman çıkacak Th: birazdan doktoruyla konuşurum çıkar az sabret Kafa sallayınca woonu tekrar adamlarından birine emanet edip yanına gittim. Uyuyordu doktor birazdan uyanacağını söylemişti işlemleri hallettikten sonra taburcu olabilirmiş. Odaya girip biraz bekledim. Acaba şirkette ne işi vardı. Biraz kıpırdanmadan sonra uyandı beni gördüğünde biraz bekledi sonra konuşmaya başladı
Sevgili gloomymim benim ş-şe-şey benim biasim olmaya nedersin yani unnniiiiiiiiiiimmmmmmmmmmm😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻
Devamı
Sinirlerim gerilsede patronu görene kadar kendime hakim olmak zorundaydım. Başını yine elleri arasına almış acı çeker gibi sesler çıkarıyordu. Koltukta yanına oturup suyun kapağını açtım ilacı yerinden çıkardım
Y/n: alırmısın şunu başının ağrımasından iyidir merak etme zehir vermiyorum
X: içmicem çık şu odadan kalk yanımdan!
Bu sefer gerçekten sinirlenip yüzünü kendime çevirdim zorla azına atıp suyu içirdim. Böyleleri güzellikten anlamıyor ne yapayım onların anladığı dilden konuşacağım
Y/n: bir dahakine normal bir şekilde konuşmalısın ayı gibi değil
Diyip ayağa kalktım. Odadan çıkarken hala bana baktığını hissedebiliyordum. Çıktıktan sonra tekrar patronun odasını aramaya başladım. Ben öyle boş boş gezerken tatlı bi beyfendi gelip beni durdurdu.
X: merhaba ne arıyordunuz
Y/n: ben iş görüşmesi için gelmiştim patronun odasını arıyordum
X: öncelikle ben Park Jimin şirketin bir diğer patronu fakat bende o kadar yetki yok asıl patron Kim Taehyung onuda bugün biraz zor bulursun istersen gel benim odama geçelim.
Kafa sallayıp arkasından ilerledim. Park jimin yazan bir odaya geldik içeri girdiğimizde çok ferah, her yer beyazla kaplı bir oda bizi karşıladı.
Jm: lütfen oturun adınız neydi bu arada
Y/n: kim y/n
Jm: şöyleki taehyung’un küçük Yiğeni sabah kayboldu her yerde aradık fakat bulamadık polisler şuan arıyor onun derdinde şuan sizinle ilgileneceğini pek zannetmiyorum
Y/n: anladım zaten böyle bi durumda Benimle görüşme yapmasını bekleyemem tekrardan teşekkür ederim
Jm: isterseniz bir kahve söyleyebilirim
Y/n: yok teşekkür ederim
Anlayışla karşıladığında yavaşça kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Tam çıkacağım sırada arkamdan seslendi
Jm: lütfen benden haber bekleyin sizi tekrar karşılamak isterim
Kafa sallayıp odadan çıktım. Şirketten çıktıktan sonra bi kahve aldım ve eve geri geçtim. Açıkçası patronun yiğenine üzülmüştüm küçük çocuk kaybolmuş umarım en yakın zamanda bulunur. Kahvemi içip yürüyüşe çıkmak istedim beyaz eşofman takımımı giyip saçlarımı hafif bir şekilde yukardan topladım. Kulaklığımı takıp dışarı çıktım. İlkbahar olduğu için havalar biraz ısınmıştı çiçek açmış ağaçlar hoş görüntü veriyordu. Biraz sahile doğru yürüyünce boş olduğunu farkettim. Kulağımda güzel sakin bir müzik Denizin dalgaları eşliğinde mükemmel bir ses ortaya çıkıyordu. Fakat bir ses vardı bu da ne. Çocuk ağlama sesi.. offf... sinirlerim bozulmuş bir şekilde sesin geldiği yöne doğru ilerledim. Kos koca sahilde şu çocuğun annesi nerede acaba. Küçük bir kız çocuğuydu bacaklarını kendine çekmiş kollarını dolamıştı başı eğik ağlıyordu.
Y/n: merhaba küçük hanım neden ağlıyorsun
Bana doğru bakıp korkmuş bir şekilde geri çekildi.
Y/n: korkma benden bitanem annen nerde senin
Bu lafı duyunca daha çok ağlamaya başlamıştı ne yapacağımı bilmiyordum. Elimi cebime attığımda elime gelen şeyle mutlu olmuştum. Cebimden küçük bir çikolata çıkarıp ona vermeye çalıştım
Y/n: ama bence bu küçük hanım çikolata yemeyi sever hımm
Bana bakıp almak ve almamak arasında kaldı sonra ben iyice gülümseyince yavaşça elimden aldı
Y/n: şimdi söyle bakalım senin burda tek başına ne işin var küçük hanım
X: beni- beni- beni kaç- kaçır-
Y/n: kaçırdılar mı ?!!
Kafa sallayınca kıza hemen sarıldım.
Y/n: tamam sakin ol şimdi ne zamandır burdasın
X: sabahtan beri
Y/n: annen ve baban çok merak etmiş olmalılar
X: benim annem yada babam yok
Dediğiyle dondum kaldım bu çocuktan ne istemiş olabilirlerki.
Y/n: anladım tatlım peki adın ne senin?
X: woon
Y/n: peki sen kimle kalıyorsun
Wn: dayımla
Y/n: dayının numarasını biliyormusun
Wn: hayır
Dediğinde tekrar ağlamaya başladı. Ona tekrar sarılıp kucağıma aldım.
Y/n: bence sen bu saatte kadar acıkmışsındır bu minik karın acıktımı
Diyip karnını hafif hafif gıdıkladım. Güldüğünde çok tatlı olmuştu.
Wn: evet biraz acıktım
Y/n: hımm minik karnın ne yemek ister
Wn: hamburgerrr!!
Y/n: hadi gidip hamburger yiyelim!!
Diyip woon u hamburgerciye götürdüm. İstediği hamburgeri sipariş edip ona sorular sormaya başladım.
Y/n: dayına nasıl ulaşabiliriz tatlım bi iş yeri yada-
Woon: şirket!! Dayımın şirketi var
Y/n: adı ne peki
Woon: KimTae
Y/n: bi saniye yoksa sen kim taehyung un yiğenimisin ?
Wn: evett sen nereden tanıyorsun
Y/n: bu-
X: oradalar efendim!
Diye bi ses geldiğinde geldiği yöne baktım bir sürü takım elbiseli adam bize bakıyorlardı. Hepsinin arasından sert bakışlı fazlasıyla uzun ve yakışıklı bir adam çıktı. Yüzü tanıdık geliyordu fakat nereden tanıdığımı hatırlayamıyordum. Woon arkasına baktığında “dayı” diye bağırıp o adamın kucağına atladı. Adam ise direk onu kucağına aldı bende sadece onlara bakıyordum. Birden diğer adamlar beni tutmaya çalıştılar
Y/n: bırakın beni napıyorsunuz siz ?!?!?
Adamlar kollarımdan tutup beni zorla bir arabaya sokmaya çalıştılar bende bağırıyordum
Y/n: ne yapmaya çalışıyorsunuz siz ben bişey yapmadım bırakın beni!!!
Zorla arabaya bindirdiklerinde hızla bir yere sürdüler içimden tabiki saydırıyordum.
İçses
Bi bu eksikti aferin sana
Ne yaptım ben acaba birden alıkoydular beni ne yapmış olabilirim.
X: kıpırdanıp durmayı kes az sabret nereye geldiğimizi göreceksin
Y/n: ya siz manyakmısınız beni böyle alıkoyamazsınız
X: kes sesini yeterince konuştun
Sinirden deliye dönecektim tam ağzımı açıp birşey söyleyeceğimde araba ani fren yaparak durdu. Hızlı bir şekilde beni indirdiklerinde buranın polis merkezi olduğunu gördüm. İşte herşey tam o an dank etmişti. Olamaz.. olamaz değil mi böyle birşey. Polisler gelip beni yakalayıp götürdüğünde dilim tutulmuştu ne konuşuyor nede yapılanlara tepki verebiliyordum. Polislerin beni hiçbir şey sorgulamadan parmaklıklar ardına göndermesi 2 dakika sürmemişti. İlk 5 dakika sadece bomboş olduğum yerde dona kaldım. Ne yaşadım lan ben?
Y/n: polis bey bakın ben hiçbirşey yapmadım aşırı yanlış anlaşıldı gerçekten o kızı sahilde ağlarken gördüm aldım yemek yedirdim o sıra zaten kimin kızı olduğunu sorguluyordum sonra dayısı geldi yanlış anlaşıldı herşey ben o kızı kaçırmadım!
Polis: kes sesini nefesini boşuna yorma. Hadi anladım kötü niyetlisin ulan annesi babası olmayan bir kızı nasıl kaçırabildin üstelik kim taehyungun yiğenini
Y/n: ya ben kimseyi kaçırmadım diyorum ya sahil kenarında gördüm aldım ye-
Polis: bana masal anlatma
Diyip gitti. Arkasından bakakaldım. Aşırı sinirlerim bozulmuştu. Sinirden mi korkudan mı bilmiyorum ama bir anda ağlamaya başladım. Hem bağırıyor hem ağlıyordum
Y/n: çıkarın beni burdan ben hiç bişey yapmadım çıkarın Beni!!
Ve kötü haberim var ki benim astımım var. Yanımda hiç bir ilaç olmaması beni endişelendirsede ağlamayı bırakamıyordum. Sakinleşmeye çalışsamda olmuyordu. Suçsuz yere hapse atılmıştım ve beni kimse dinlemiyordu yardım edecek kimsem yoktu. Minji.. minjiye haber veremezdim bu halde nasıl arayabilirdim. Ağlamam hıçkırıklarımla birleşince işlerin ciddiye bindiğini anlamıştım her yerim salya sümük olmuştu ama umursamıyordum başıma daha ne gelebilirdi ki. Nefesim daralmaya başladığında son gücümle bağırmaya başladım
Y/n: astımım var birisi yardım etsin lütfen nefes- nefes alamıyorumm!!
İçeri aniden biri girdiğinde o kişiyi göremiyordum gözlerim kararmaya başlamıştı. En son hatırladığım şey birinin hızlıca kilidi açıp beni kucağına yatırıp astım ilacını ağzıma vermesiydi. Gerisi koca bir karanlık..
Kim Taehyung’dan
Yiğenim woon un bulunma haberi gelmesi üzerinden 10 dakika geçmeden olduğu yere geldik. Woonu bi kızla otururken gördüm cidden böyle saf görünen bir kız mı kaçırmıştı onu. Hemen gelip kucağıma atladığında huzur buldum sanki onu aşırı merak etmiştim. Kız bize bakıyordu Ona baktığımda bir yerden tanıdık geliyordu. Sonra zaten adamlarım onu alıp arabaya bindirdiler. Bende woonu alıp arkadaki arabaya bindim. Ona sorular sorup duruyordum.
Wn: dayı merak etme ben iyiyim o abla kurtardı beni yoksa büyük ihtimalle o sahil köşesinde açlıktan ölecektim
Th: deme öyle bitanem ayrıca ne demek o abla kurtardı beni
Wn: öyle işte koca koca adamlar beni zorla şirketten kaçırdılar ama ben onların ellerinden kurtulmayı başardım sonra o sahile kaçtım bi köşede oturdum sonra o abla geldi bana çikolata verdi yemek yedirdi hatta sarıldı bile nerde o abla onu bir daha görmek istiyorum çok güzeldi
Woonun konuşmasından sonra herşeyin yanlış anlaşılma olduğunu anlayıp hızla arabayı polis merkezine sürmelerini istedim o kızı tanıyordum ama nerden
Wn: biliyormusun dayı o çok güzeldi dolgun dudakları büyük gözleri minik kalkık burnu İpek gibi saçları vardı ve çoook güzel kokuyordu şey gibi vanilya gibi
Tabii ya o kız bana ilaç veren kız o vanilya kokusunu asla unutmam. Gerçekten çok güzel bir kızdı. Gelip benim yeğenimi kurtarmıştı Ve ben o kızı yanlış anlaşılma yüzünden hapse attırmıştım. Fazlasıyla masum olan o kızı. Polis merkezine vardığımızda woonu adamlarıma emanet edip hızla içeri girdim tabi bana bilgiler veriliyordu. Herşey woon un anlattığının tersiydi o kızın kaçırdığını falan söylüyorlardı.
Th: çıkarın o kızı
Polis: ama taehyung bey o kız sizin yiğe-
Th: çıkarın dedim onun bir suçu yok
Devamı
Hızla onun olduğu yere ilerledim içerden sesler geliyordu astımım var yardım edin diyordu sanki başıma taş düşmüş gibi oldu hızla polisten anahtarı alıp içeri girdim. Onun o halini görünce içim sızladı boğazını tutmuş yardım istiyordu aynı zamanda ağlıyordu. Annemde astım hastası olduğu için yanımda hep o astım aletinden vardı hemen içeri girip onu kucağıma yatırdım gözlerini açamıyordu nefes almaya çalışıyordu. Hızla nefes verdim. Yavaş yavaş nefesi düzene girdiğinde kendini salmaya başladı sanırım bayılmıştı. Onu hastaneye götürmem lazımdı fakat anlamsız bir şekilde kucağımda uyumasını istiyordum. Saçlarını kenara çekip yüzüne iyice baktım . Ardından kucağıma alıp arabaya götürdüm. Perişan hale gelmişti. Hasteneye götürdüğümde her şeyin normal olduğunu ufak bir kriz geçirdiğini öğrendim. Woon da tabi o halini görünce oda benimle hastanede kalmıştı. Uyanmasını beklerken woonla hasret gideriyordum konuşuyorduk ne olduğunu anlamaya çalışıyordum kimin kaçırdığını
Th: dayıcım bu adamlar nasıl birine benziyordu
Wn: dayı böyle sakalları uzundu kaşında çizik vardı mavi gözlüydü bide böyle robot gibi konuşuyordu şey diyodu dayından intikamımı alıcam seni kullanarak diyodu
Tabiki onu tarif etmesinden kim olduğunu anlamıştım. Adamlarıma emir verip o adamı yakalatmaya çalışıyordum
Th: tamam dayıcım bir daha asla böyle birşey yaşanmayacak korkma sakın
Wn: korkmuyorum ki zaten o abla gelip beni kurtardı ama çok bekledim keşke biraz erken gelseydi AA o ne zaman çıkacak
Th: birazdan doktoruyla konuşurum çıkar az sabret
Kafa sallayınca woonu tekrar adamlarından birine emanet edip yanına gittim. Uyuyordu doktor birazdan uyanacağını söylemişti işlemleri hallettikten sonra taburcu olabilirmiş. Odaya girip biraz bekledim. Acaba şirkette ne işi vardı. Biraz kıpırdanmadan sonra uyandı beni gördüğünde biraz bekledi sonra konuşmaya başladı
Devami gelsin lutfen çok guzeldi
@@park_minji72 yakında gelicek aşkm ~jimin
@@Gloomylove143 tm aşko~Park_Nesrin
@@Gloomylove143gelince haber verir misin?
Devamı yoook 🥺hikaye harika, atsan olmazmııı 💜
Şimdi okumaya başlıyorum ama hikayenin müq olduğuna eminim❤❤
❤️🔥 ~hyunjin
@@Gloomylove143 okumayı bitirdim ve gerçekten müq olmuş yeni bölümü yarın istiyorummmmmm
🥰😘 ~ jimin
Devami gelsin lutfen
Sevgili gloomymim benim ş-şe-şey benim biasim olmaya nedersin yani unnniiiiiiiiiiimmmmmmmmmmm😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇😇☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻☻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻👻
Eveetttttt ❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️🩹❤️❤️🩹🤍❤️❤️🩹❤️❤️🩹🤍🤍❤️🩹❤️🩹❤️❤️❤️🩹🤍❤️🩹❤️🩹❤️❤️❤️🩹💘💘🩷💘💘🩷💘💘🩷❣️❣️❣️❣️🤍❤️🩹❤️❤️❤️🩹🤍🩵🩵❤️🩹❤️❤️🩹🤍❤️🩹❤️🤍🤍💜💜💜💜🤍❤️🩹❤️❤️🩵🩵🦋❤️❤️🩹🦋❤️🩹🦋🤍❤️🩹🦋❤️🦋❤️🩹🦋🦋🤍 ~hyunjin
Yeni bölüm yarın gelmelii
Gelir bitanemm ~ jimin
@@Gloomylove143 Tamammm
Yeni bölümü niye atmıyorsun?
Hikaye tutmadığı zaman atmıyoruz askm ~tae
@@Gloomylove143 ha tmm
Hani devamı
İlki nerede bulamadım
Açıklamada ~tae