รวมประสบการณ์โดนทำร้ายร่างกาย 90% มาจากครอบครัว
HTML-код
- Опубликовано: 7 июн 2024
- รวมประสบการณ์โดนทำร้ายร่างกาย 90% มาจากคนในครอบครัว #บ้านกูเอง #สังคม #สาระดีๆ
--------------------
สินค้าของช่องบ้านกูเอง
shop.line.me/@798avgbv
--------------------
สมัครสมาชิกซ่องสุมหลังบ้าน
/ @bangueng
--------------------
ติดต่อโฆษณา
0660811501 คุณออย
banguengcommon@gmail.com
คลิปยาวไปมั้ย บอกได้นะ
เอาคลิปยาวๆแบบนี้แหละครับชอบ
เพลินๆ
ชอบคับเพลินๆ
นานดี
ชอบ
แนะนำให้ดูตอนกินข้าว
กินไป3-4ถ้วยละ
นานดี
ชอบ
แนะนำให้ดูตอนกินข้าว
กินไป 3-4 หม้อละ
อยากให้พี่ทำแบบ "การโดนลงโทษจากครูที่ไร้สาระ"🙏🙏(ดันหน่อยๆ)
+
+1
++++
++
ดันสิ รอไร
น่าเศร้ามากที่ความรุนแรงส่วนใหญ่มาจากคนในครอบครัว
" ครอบครัว"ควรจะเป็น Safe Zone หรือสถานที่ปลอดภัยที่สุดของทุกคน ควรเป็นที่เสริมสร้างกำลังใจ สนับสนุนให้สมาชิกครอบครัวมีชีวิตที่ดีขึ้น ไม่ควรจะเป็นที่สร้างบาดแผลทางใจ หรือกระทำความรุนแรงในครอบครัวรูปแบบใด ๆ ที่ทำลายชีวิตของคนในครอบครัวเสียเอง
บางทีโดนจากใน รร.😥
คนไม่ได้เกิดมาเพื่ออยู่เเต่เกิดมาเพื่อตาย
เคยโดนครูหยิกท้องสมัยประถม ไม่ใช่แค่หยิก บิดด้วย แบบ บิดมืออะ 😢
ไม่คือบางทีถ้าทำแรงไปมันก็ไม่สมควรแต่ที่เขาทำไปเพราะเขารักถ้าเขาไม่รักคุณเขาจะเลี้ยงคุณเพื่อ
@@kukkoo7767 ไหวปะ?????? ไล่ตอบทุกเม้นเลย อยากมีครอบครัวแย่ๆบ้างเหรอ????
คำว่า'หลายๆคนเรียนดี จนไม่รู้ว่ากูชอบอะไรด้วยซ้ำ' แทงใจผมมาก
ผมถูกสอนมาตลอดว่าให้เรียนดี ด้วยที่ผมเป็นคนที่เชื่อฟังพ่อแม่มาก เลยพยายามตั้งใจเรียน ผมเองก็แทบไม่เคยจะโดนทำร้ายร่างกายสักเท่าไหร่
มีแค่ตอนอนุบาล 2 ที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมทำอะไรผิด(น่าจะลืม) ผมโดนแม่ใช้มือขวาตบปากจนฟันหลุดเลือดออก กรามแทบเคลื่อนอะ
มีแค่เหตุการณ์นั้น
ส่วนที่ว่าทำไมคำพูดของพี่มันแทงใจ เป็นเพราะว่า ผมเรียนมาตั้งเป็นสิบๆปี ผมยัง'ไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร' ผมทำได้ค่อนข้างดีแทบทุกอย่าง จนไม่ทราบจุดเด่นของตัวเอง
เพราะอันไหนที่ผมทำได้ดี ผมจะไม่ใส่ อันที่ทำได้ไม่ดี ผมจะพยายามพัฒนามันให้ทัดเทียมกับอันที่ดี เพื่อให้เกรดการเรียนมันดี
จนท้ายที่สุด ผมก็ไม่แม้แต่จะรู้ความถนัดของตัวเองอีกต่อไป
ตอนที่เขามีการสอบถามความถนัด ผมเป็นคนเดียวในห้องทึ่นั่งเอ๋อแดก เพราะไม่รู้จะตอบอะไร
นี่มันเป็นเรื่องที่...พูดไม่ถูกเลยค่ะ มันจุกที่คอ :0
เข้าใจเลยค่ะ เราเป็นคนเรียนเก่ง เรียนดี บวกกับถูกสอนและกดดัน คาดหวังมาแบบนั้น จนตอนนี้การเรียนวิชาการเป็นสิ่งที่ suffer และ trigger เราไปแล้ว เราเป็นแบบคุณเลยค่ะ เป๊ะเลย
ผมเคยศึกษาประวัติฆาตกรต่อเนื่อง ซึ่งส่วนใหญ่ที่มาเป็นฆาตกรต่อเนื่องเพราะครอบครัวคอยดูถูก ทับถมเเละทำร้ายจิตใจเเละร่างกายครับผม
จิงค่ะเช่น เจฟฟี่ ดราเมอห์เลย
หนูป่วยกล้ามเนื้ออ่อนแรงซีกขวาตั้งแต่กำเนิด หนูถูกตาแท้ๆทำร้าย-ข่มขู่ -พยายามฆ้า
เท้าความเมื่อ6ปีก่อน หนูอยู่ในความดูแลของยายและตาเลี้ยงซึ่งท่านทั้งสองดูแลและรักหนูมากพอตาเลี้ยงเสียชีวิตยายกับหนูก็ได้กลับมายังบ้านเกิดยายเพราะโดนขับไล่ออกจากบ้านหลังตาเลี้ยงเสียได้แค่3วัน
......
ยายกลับมาเจอสามีเก่าคือตาคนนี้
ด้วยความที่ตนและหลานนั้นไร้ที่ซุกหัวนอนจึงเลือกไปอาศัยบ้านเขา คิดว่าเขาเป็นตาของหนูน่าจะไม่เป็นอันตรายอะไรหรอก.
......
ตาคนนี้ อดีตผู้ค้ายาเสพติด
ถูก จำคุกเป็นเวลา17ปี
พ้นโทษ บวช 3ปี
และศึกออกมาพันตัวเป็นเจ้าของซุ้มไก่ชน3ปี
มีนิสัย2บุคลิก กับคนภายนอกจะเป็นพ่อน่านที่ดูใจดี พูดเป็น มีธรรมมะในใจสอนผู้คน
ภายในบ้าน เป็นคนที่ใจร้ายมากๆ
ขี้โมโหร้ายทำร้ายทั้งคนทั้งสัตว์
.....
ต่อหน้ายายหนูจะไม่ทำอะไรหนูมีแค่ด่า พอยายออกไปซื้อของ
เขาก็จะทำร้าย-ข่มขู่ ห้ามบอกยายว่าเขาทำอะไรหนูบ้างไม่งั้นเขาจะฆ้าหนูเป็นแบบนี้เรื่อยมา หนูเก็บกดมากๆหนูขอยายถ้าหนูเรียนจบขอออกไปอยู่ข้างนอกได้มั้ยยายก็
ไม่ให้ไป
.....
จนวันที่8 มิ.ย 67
ลูกหมาที่เลี้ยงไว้ไปกัดเเว่นตาเขาที่วางบนตั่งนอน พอเขากลับมาเห็นก็ทำร้ายลูกหมาปางตาย บีบคอ จับหักขา เอาขาเเว่นแทงจมูกและปาก จังหวะนั้นหนูคลานไปเอาขวดน้ำไปเก็บที่ลังน้ำลูกหมาก็วิ่งมาหลบหลังหนูแล้วเขาก็มาทำร้ายลูกหมาหนูเลยบอกว่าพอแล้ว มันจะตายแล้ว ตาวางที่ต่ำก็ไม่แปลกหมาจะคาบไปกัด เขาก็ว่าหนูเสือกเรื่องของเขาและก็ทำร้ายหนูไปด้วย ถีบ- ตบหัว-บีบคอ- มีดอีโต้ไล่ฟัน
ยายเห็นเหตุการณ์ก็พาหนูออกมาอยู่บ้านน้องสาวตาคนนี้พาไปตรวจร่างกาย
แต่ไม่ได้แจ้งความเพราะยายมองว่ามันไม่คุ้ม ยายยังต้องพึ่งญาติพี่น้องของตาคนนี้อยู่ ถ้าแจ้งความไปความปลอดภัยของหนูจะไม่มีเลย เเละข้อหาก็ดูเหมือนจะเอาผิดได้แต่พ้นโทษไว เขาออกมาจะแค้นหนูอาจวกกลับมาฆ้าหนูจริงๆก็ได้ แม่หนูอยู่ก.ท.มต้องการให้แจ้งความแต่ยายไม่แจ้งให้เหตุผลว่าไม่อยากให้เรื่องมันใหญ่โตไม่อยากขึ้นโรงขึ้นศาล ไม่ได้มีค่ารถแถมลดความปลอดภัย จะมองหน้าญาติพี่น้องเขายังไง ไปแจ้งจับพี่ชายเขาแถมมาอาศัยบ้านเขาอีก มันอยู่ยาก หนูไม่สามารถใช้สิทธิปกป้องตัวเองได้เลยคะ หนูก็สงสารยายนะคะเจอเรื่องบั่นทอนมาก็มากพึ่งพาใครก็ไม่ได้ มันมีทางออกใหนมั้ยคะที่หนูไม่ต้องทำให้ยายเดือดร้อนและ หนูไม่เสียสิทธิปกป้องตัวเองด้วย?
ขอเป็นหนึ่งคนที่ ให้กำลังใจกับผู้ที่โดนทำร้ายทุกคนนะครับ หวังว่าทุกคนจะสามารถมองเหตุการณ์การโดนทำร้ายโดยไม่เจ็บปวดให้ได้นะครับ(เพราะว่าก็ยากที่จะลืม) ขอให้มีชีวิตที่ดีขึ้น❤
ความรุนแรงในครอบครัวส่วนมากเกิดจากพ่อแม่ที่อารมณ์ร้อน คนพวกนี้ควรปรึกษาจิตแพทย์จริงๆ มีปัญหาการควบคุมอารมณ์ เดือดร้อนลูกที่ถูกเลี้ยงด้วยความรุนแรง เราก็โตมากลายเป็นคนอารมณ์ร้อนเหมือนแม่ค่ะ อาจไม่รุนแรงเท่าแม่ แต่สังเกตุว่าเพื่อนทุกคนเคยโดนเราดุหมด พยายามห้ามตัวเองแล้วแต่ก็นังมีหลุดบ้าง เราโตมากับความ แม่ไม่พอใจ=ดุ ตี กลายเป็นว่าเราซึมซับนิสัยที่ไม่ชอบจากแม่มา
ใช่ไหมคะ เราได้มาจากพ่อค่ะ เขาเป็นคนเจ้าระเบียบสอนโหดๆตั้งแต่เกิดทั้งตบเตะ แม่ก็หนีไปตอนเราโตแล้วมาลงกับเรา ทั้งที่เราไม่ชอบสิ่งที่เขาทำกับเรา แต่เรากลับซึมซับเขามาโดยไม่รู้ตัว บางอย่างเราก็เห็นด้วยเพื่อเอาตัวรอดจนมันชินแล้วคิดว่าสิ่งที่เขาทำมันปกติ แล้วเราเผลอแสดงออกมาใส่คนรอบข้าง เกลียดที่ตัวเองเป็นแบบนี้และพยายามไม่ให้เป็นเหมือนเขา รู้ว่าคนที่โดนรู้สึกยังไงก็ได้แต่คิดว่าให้มันหยุดที่เรา😢
คือการที่พ่อแม่ตีเราอ่ะมันก็ไม่ผิดใจถ้าเขาทำแรงเกินไปแจ้งตำรวจได้นะแต่บางทีถ้าเขาทำเขาอาจจะไม่ตั้งใจอาจจะพลั้งมือทำไปก็ได้คือถ้าพ่อแม่ทุกคนไม่รักเขาจะเลี้ยงทำไมแล้วคนดูคลิปนี้แล้วมาเม้นมีกี่คนมีแต่เม้นบอกว่าพ่อแม่ทำร้ายพ่อแม่ทำร้ายพ่อแม่ทุกคนทำร้ายเลยหรอ
@@kukkoo7767 ก็ในคลิปมันเกี่ยวกับการทำร้ายร่างกาย แล้วเรื่องหลักๆคือมาจากครอบครัวเพราะมันคือเรื่องจริงในปัจจุบัน ตีกับทำร้ายในบริบทเราว่าต่างกันนะคะ ในคลิปนี้ที่เขาเม้นท์กันเรามองว่ามันไม่ใช่ตีเพื่อสั่งสอน มันคือการทำเกินกว่าเหตุ ตีไม่มีเหตุผลทำร้ายร่างกายต่างๆนาๆ เอาอารมณ์เป็นที่ตั้ง คืออยู่เฉยๆเราก็โดนอะไรแบบนี้ ไปโกรธอะไรมาก็มาลงที่ลูกโดยใช่เหตุ แต่ละอย่างคือไม่รู้เขาจะทำแบบนั้นไปทำไม บางวันผีเข้าผีออกคาดเดาไม่ได้ ทำไมลูกต้องกลัวและหวาดระแวงทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด พ่อแม่รักลูกเขาตีสั่งสอนเมื่อลูกทำผิด ลูกเจ็บมากพ่อแม่ก็เจ็บเช่นกัน แต่นี่บางทีเรื่องมันเล็กมากๆ ดูก็รู้แล้วว่ามันไม่ปกติ ไม่รักจะเลี้ยงทำไม ความรักจากพ่อแม่ที่มีต่อลูกมันไม่เท่ากันหรอกค่ะ เลี้ยงเพราะทำเขาเกิดมา เลี้ยงแบบตามมีตามเกิดเยอะแยะ แต่ละเคสในคลิปมีแต่พ่อแม่ไม่ปกติ พ่อแม่ก็คนนี่แหละเหมือนเราโตไปก็เป็นพ่อแม่เขาอีกทีมีทั้งดีทั้งชั่วปะปนกันไปอยู่ที่นิสัยของแต่ละบุคคล
@@BaiPlaBo47 อ้อครับที่ผมยังไม่เข้าใจขอบคุณครับ
@@kukkoo7767 ถูกค่ะ เขาทำร้าย พ่อแม่หลายคนทำร้ายลูกตัวเองทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ปากบอกว่ารักจริง แต่บางคนไม่สามารถจัดการตัวเองได้ดีพอ ถ้าคุณอ่านภาษาไทย 'แตกฉาน' จะเข้าใจที่เราบอกว่าแม่เราอารมณ์ร้อน ไม่ใช่แค่ร้อนธรรมดา แต่ร้อนชนิดที่ว่ามีปัญหา ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ พ่อก็ห้ามไม่ได้ เราร้องไห้เสียงดังจนป้าข้างบ้านต้องเข้ามาช่วย มาห้ามแม่ ป้าข้างบ้านต้องมาหาข้าวให้เรากิน นั่งปลอบเรา ญาติก็ไม่ใช่ แม่เราพออารมณ์ดี ก็บอกตีเพราะรัก ดุเพราะรัก เห็นเราร้องไห้ก็เจ็บ แล้วทีเราร้องไห้แทบขาดใจต่อหน้าแม่ เราไม่เจ็บเหรอ กระชากผมเรา ผมหลุดออกเป็นกำ เราไม่เจ็บเหรอ เรานั่งร้องไห้กอบเศษผมตัวเองเก็บในกระปุกเพื่อเอาไปฟ้องพ่อ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ พ่อเรายังไม่อยากจะยุ่งด้วยเลยค่ะ แล้วเราเป็นแค่เด็ก ไม่ถึง10ขวบ แกคิดว่าตำรวจจะสนใจเรื่องในครอบครัวเหรอ ขนาดยุคนี้ถ้าไม่ร้องเพจดัง ไม่โผล่ในโซเชียล ไม่มีชาวบ้านที่ไหนเขาจะสนใจหรอก ต่อให้เด็กร้องแทบขาดใจก็เถอะ ไม่ต้องถามนะว่ารู้ได้ยังไง กุนี่แหละค่ะ ร้องเส้นเสียงแทบแตก แต่ก็ไม่มีใครมาช่วยไง โคตรดีใจเลยที่มีชีวิตรอด ได้ขึ้นมหาลัย ได้อยู่หอคนเดียว อยู่บ้านที่เป็นบ้านจริงๆ ไม่ใช่บ้านที่กว้างหลายตารางเมตร แต่เซฟโซนมีแค่ห้องนอน
#ไม่ใช่พ่อแม่ทุกคนที่รักลูก จริงๆ
ไทยบ้านเราคือชอบบอกชอบสอนตลอดเรื่องกตัญญู คนเป็นลูกต้องกตัญญูพ่อแม่ แต่ไม่มีใครบอกพ่อแม่ว่าต้องดูแลลูกให้ดียังไง ก่อนจะบอกให้ลูกกตัญญูพ่อแม่ ควรบอกพ่อแม่ให้ทำพฤติกรรมให้ดีสมกับเป็นพ่อแม่ก่อน
ถ้าเขาไม่รักเขาจะเลี้ยงทำไม
ขอเล่าเรื่องของเพื่อน(ก็ไม่เชิงสนิทแต่ก็เล่นด้วยกันมานาน)ในโรงเรียนค่ะ
ตอนนี้พวกเราอยู่ม.6 ในสายศิลป์ภาษาญี่ปุ่น เราเคยเจอเขาตอนป.2ที่ที่สอนพิเศษ ตอนนั้นเค้าเรียนเก่งมาก ร่าเรงสุดๆ แล้วมาเจออีกทีที่รร.ตอนม.1 เพื่อนเรารักการเรียนภาษามาก และเรียนเก่งมาก เค้ารู้ภาษาฝรั่งเศส ภาษาอังกฤษ และก็อาจจะมีอีกหลายภาษาที่เราไม่รู้ด้วย พวกเราเลือกลงเรียนภาษาญี่ปุ่นตอนม.4ด้วยกัน ตลอดที่เรียน เค้าเรียนดีมาก จนพอเข้าม.5 เค้าเริ่มแปลกๆ เริ่มเงียบ เรียนแย่ลง และก็เริ่มเห็นเค้าเอาหนังสือชีวะกับเคมีมาอ่านในห้อง และก็เริ่มมาสายและก็ขาดเรียนบ่อยขึ้น พอขึ้นม.6มันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ สัปดาห์นึงมาเรียน1-2วัน จนเราพึ่งมารู้ว่า เพื่อนเราเครียดมากๆ ที่ทางบ้านของเพื่อนเราอยากให้ไปเรียนต่อเภสัชเพราะแค่ไปได้ยินเพื่อนบ้านคุยกันว่าเภสัชเงินเดือนดี คืองงมาก เข้าสายภาษามาแต่จู่ๆจะหักหลบไปเรียนสายวิทย์คืออะไร และก็ไปกดดันเค้าให้เข้าจุฬาหรือธรรมศาสตร์ ล่าสุดคือโดนทางบ้านทำร้ายร่างกายโดยเฉพาะคุณพ่อของเขาและก็ไม่มีใครในครอบครัวห้ามเลย แถมเข้ามาซ้ำเติมด้วย เพื่อนเราเครียดมากๆ เห็นครั้งนึงที่จู่ๆเค้าก็วิ่งไปห้องน้ำแล้วอาเจียน เราไม่รู้ว่าทางบ้านของเขาเป็นแบบไหนเพราะเราก็ไม่กล้าถามค่ะ ตอนนี้ก็ยังเป็นแบบนี้อยู่และน่าจะหนักกว่าเดิมเพราะต้องเก็บพอร์ทและติวสอบแต่เรากับเพื่อนก็พยายามทำให้เค้ามีความสุขตอนอยู่ที่รร.
นั่งดูแล้วเดจาวูไปเลยค่ะ เราเคยโดนแม่ทำร้ายต่างๆ นาๆ แบบ เยอะมาก ย้อนกลับไปสมัยจำความได้เลย เวลาแม่ไม่พอใจ(อาจจะเกี่ยวกับเราหรือคนอื่นๆ ในบ้าน) เรากับพี่มักจะโดนแม่ด่าแล้วไล่ให้ไปสำนึกผิดหน้าบ้านตอนดึกๆ ค่ะ หรืออาจจะโดนขังไว้ในห้องใต้บันได(ฝุ่นเยอะมากๆ) พี่เราเคยโดนมาก่อนค่ะ เราเป็นห่วงพี่เรามากๆ และเมื่อตอนเราโดนเองบ้างแล้ว มันรู้สึกแย่จริงๆ ค่ะ จากที่เราไม่เคยแพ้อะไรเลย หลังจากตอนนั้นกลายเป็นว่าแพ้ฝุ่นซะงั้น เพราะโดนขังอยู่เป็นชั่วโมง แต่ก็คิดว่าเป็นเรื่องปกติ ทุกบ้านก็เป็นกัน หรือเวลากลับไปห้องนอนช้าก็จะโดนกระชากหัวแรงๆ กลับห้องค่ะ พอเวลาผ่านไป สมัยประถม เวลาเราเข้าห้องน้ำนานหรือมีงานค้างที่รร.(เรารู้ว่าเราผิดเองค่ะ บางทีอาจจะสมควรโดนแล้วด้วยซ้ำ) เขาจะเอาไม้หวาดไม้หนาๆ มาฟาดเราจนกว่าจะพอใจค่ะ ตีจนหลังลาย ตีจนหลังแดงอักเสบ หรือตอนที่เรามีความสุขกับโทรศัพท์มีความสุขกับตัวเอง เขาจะด่าเราค่ะ ขออนุญาตหยาบคาบนะคะ "อิเสนียด อิเหี้ย อย่างมึงโตไปก็ไม่มีอนาคต โง่ก็โง่" เอ่อ แล้วก็มีอีกเยอะเลยค่ะ เราจำไม่ไหวจริงๆ โดนทุกวันเลย พอเราป.6 ในช่วงใกล้สอบจะมีเรื่องที่.. เฮ้อ เขาขู่เรา ขู่ว่าถ้าสอบไม่ผ่านจะไม่ให้ขึ้นม.1 ทำตัวแบบนี้จะสอบขึ้นม.1 ได้ยังไง พอขึ้นม.1 มา ก็จะมาเรื่องขู่เพิ่มค่ะในช่วงสอบ คือจะขู่ว่าถ้าสอบตกจะโดนไล่ออก จะไม่ให้เรียนต่อ มีอยู่วันหนึ่งเขาได้รู้ว่าเรามีงานค้างค่ะ เขาเอาคัตเตอร์มีจี้คอเราค่ะ แล้วบอกประมาณว่า "มึงมันไม่ตั้งใจเรียน โตไปจะทำห่าอะไรได้ โตไปก็เป็นได้แค่สาวโรงงาน"(ขอโทษที่หยาบอีกแล้วนะคะ) แล้วก็ตอนเกรดม.1 ออกมา เราได้คณิตเกรด 2 ค่ะ(ไม่เก่งจริงๆ ) แม่ก็ด่าเราโง่ค่ะ โดยไม่ดูว่าเกรดวิชาอื่นเราได้ 3-4 ทุกวิชาเลย เกรด 4 ตั้ง 9 วิชา แล้วก็ทุกๆ ครั้งที่มีสอบเขาจะขู่แบบเดิมทุกครั้งค่ะ ตลอดๆ จนม.2 เราก็พยายาม พยายามจนเรียกว่าฝืนตัวเองได้เลย จนเราได้วิชาคณิตเกรด 4 เลยค่ะ เราเหนื่อยมากๆ เลย เขาชอบพูดว่าเราไม่ตั้งใจเรียนค่ะ เราโง่ เราอกตัญญู เราเหี้ย(ขอโทษที่หยาบอีกครั้งค่ะ เขาพูดอย่างงี้จริงๆ 😭) แต่การเรียนเราถึงว่าไม่แย่เลยค่ะ ตอนอนุบาล-ประถม ไม่เคยได้เกรดต่ำกว่า 3.6 เลย มัธยมตอนนี้ ล่าสุดเราได้เกรดเฉลี่ย 3.65 ค่ะ ตอนนี้ม.3 แล้ว เราอยากเรียนสายศิลป์ออกแบบล่ะค่ะ ทั้งๆ ที่เราอยากไปต่อสายนี้มาตั้งแต่ประถมแล้วค่ะ มันใช้เกรดเข้าแค่ 2.5 ด้วยซ้ำ แต่เรายังต้องพยายามให้เกรดดี คิดอยู่ตลอดค่ะ ว่าถ้าไม่เกรด 4 เหมือนพี่ ไม่ได้เกรดดีเท่าพี่ยังไงก็ไม่ดีพอ ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ยังคิดอยู่เสมอค่ะว่าเราก็ยังดีกว่าพี่เรา พี่เราเคยโดนแม่เราเอามีดวิ่งไล่แทงตอนตี 3 ค่ะ เขาวิ่งหนีออกจากบ้านแล้วกรี้ดไป ไม่รู้ว่าจบได้ยังไง แต่เราว่ามันคงเป็นปมตลอดไปในตัวเขาค่ะ น่าเสียดายที่เราเองก็มีปมเช่นเดียวกัน สิ่งที่อยากได้จากเขามีแค่สิ่งเดียวเลยค่ะ คำขอโทษ แค่ครั้งเดียว ไม่จำเป็นต้องปรับปรุงตัวหรอก ไม่จำเป็นต้องแยกกันหรอก ขอแค่นั้นจริงๆ ขอแค่คำๆ เดียวจากใจจริง เพราะเราเลือกไม่ได้ด้วยค่ะ ที่โรงเรียนก็โดนคนรัวเกียจ คนแกล้งบูลลี่ และนินทา อยู่บ้านก็เป็นอย่างที่ว่าไป ความสุขของเรานั้นคงมาจากแค่เกม โซเชียล พี่สาวเรา และพ่อเท่านั้นแหละค่ะ น่าเสียดายที่เขาใหญ่สุดในบ้าน ทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ
มันเป็นเรื่องปกติของสังคมสมัยนี่ไปแล้วครับ การถูกคนในครอบครัวรังแก
หรือ การบูลลี่ในสังคม แม้แต่กระทั่งถูกเพื่อนรังแก หลายๆสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าผ่านไปได้คือเก่งมากๆ รวมถึงตัวผมเช่นกันครับ
ใครที่เจออยู่ตอนนีัก็ขอให้หาทางออกให้ได้ดีที่สุดนะครับ
ทำไมกันนะ ทำไมต้องลงกับเด็ก ต้องไปลงกับร่างกายของคนอื่น ถ้าควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เลือกทำร้ายตัวเองไปเลยดีกว่าไหม หยุดทำลายชีวิตของคนคนนึงเถอะครับ พอฟังคอมเมนท์ที่โดนทำร้ายตั้งเเต่เด็กๆ trigger มากๆ วัยนั้นเค้ากำลังน่ารัก ทำลงไปได้ยังไง ผมขอให้คนที่เจอเรื่องร้ายๆ มาต่อไปนี้ขอให้เจอเเต่ความสุขนะครับ
7:43 คนชอบวาดรูปไม่ถูกใจอันนี้สุดๆ
จริง🥲
แล้วฟังตอนกำลังวาดรูปส่งลูกค้า แบบสะดุ้ง คุณแม่ไม่น่าทำแบบนั้นเลย
เข้ามาเม้นไม่ได้จะมาเล่าอะไร แต่มาขอบคุณ คุณนอสที่เปิดพื้นที่ให้คนได้เล่าเรื่องเจ็บปวดแบบนี้นะคะ
แล้วก็นับถือจิตใจด้วยแข็งแกร่งมาก ทั้งคนเล่าคนอ่าน เราฟังยังต้องแบ่งสามสี่รอบเพราะเรื่องมันหดหู่มาก ไม่รู้คนอ่านทั้งหมดจะรู้สึกแบบไหน เรียบเรียงนำเสนอออกมาได้ดีมากๆค่ะ 👍👍
ดูไปแค่15นาทีคือโดนtriggerจนหายใจหอบหายใจไม่ค่อยออกเลยอะมันหนักมากจนสงสาร เดี๋ยวนี้ทำไมการทำร้ายคนอื่นการบูลลี่มันกลายเป็นเรื่องปกติของสมัยนี้ไปแล้วอะ มันควรเป็นเรื่องที่ถูกแบนออกจากสังคมสิไม่ใช่สนับสนุนมัน คือดูไปจะร้องไห้ไปมันรุนแรงมาก พ่อแม่หรือครอบครัวมันควรเป็นsavezoneของเด็กสิมันควรจะเป็นสิ่งที่ฮีลหัวใจฮีลจิตใจให้พวกเขาไม่ใช่เป็นพื้นที่อันตรายเป็นพื้นที่ที่เด็กส่วนใหญ่กลัวมันจนบางคนเป็นซึมเศร้าแล้วบางทีหลังจากโดนคนในครอบครัวทำร้ายเสร็จแล้วพยายามจะไปคุยไปปรึกษากับคนรอบตัวหรือคนรู้จักแต่เขาดันเมินดันทำตัวไม่สนใจ สังคมมันวิปริตขึ้นทุกวันไม่ดิต้องเป็นมนุษย์ที่วิปริตขึ้นทุกวัน
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ คือคุยกับใครไม่ได้เลย จะร้องตลอด ยิ่งตอนเรียนโดนครูกดดันคืออธิบายไม่ออกเลย ร้องอย่างเดียว
ตอนประถมเคยเป็นโรคซึมเศร้าอยู่2-3ปีเพราะโดนครูกดขี่ โดนกล่าวหาในเรื่องที่ไม่ได้ทำ ตอนนั้นเราอยู่ป.6คาบลูกเสือเนตรนารีครูให้เล่นซ้อนเเอบเราไปซ้อนในห้องน้ำกับเพื่อน เพื่อนเรามันสูบพอตเราก็ไม่ได้อะไรอยู่เเล้ว เพราะเราไม่สูบไม่ยุ่ง วันต่อมาเพื่อนโดนครูเรียกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรเเต่ครูกับเรียกเราไปด้วย เราก็คิดว่าจะสั่งงานหรืออะไร เเต่เรียกเราไปด่าทั้งๆที่เราไม่ผิด พอด่าเสร็จครูก็เชิญพ่อเรา ยอมรับว่าตอนนั้นกลัวมาก เพราะพ่อเป็นคนที่ทำร้ายเราตั้งแต่เด็กโดนตีโดนด่าอะไรๆก็เรา แต่น้องเล็กกับรักเเละดูเเลอย่างดีพ่อให้น้องทุกอย่าง ไม่เหมือนเรา วันเกิดหรือวันสำคัญของเราเเกไม่เคยให้อะไรเราเลย กอดเราก็ไม่เคยได้ จนกลายเป็นคนเกลียดน้องเลย เเค่พ่อกับครูเราก็ท้อจนไม่รู้จะอยู่ไปทำไม สังคมในรร.ก็เเย่ ครูพละชอบบลูลี่เราต่างๆเช่นรูปร่าง หน้าตา ลงโทษเรื่องเล็กๆน้อยๆเราโดนลุกนั่ง200ที ยืนกระต่ายขาเดียว1ชั่วโมง ตอนนั้นคิดว่าชีวิตกูเเม่งเจอเเต่อะไรว่ะ เราเคยบอกเเม่ว่า"เเม่ถ้าเเม่ยังให้น้องเรียนที่นี้ ม.3น้องก็เรียนไม่จบหรอก"เเม่ไม่พูดอะไรเเค่บอก"ทนเรียนให้จบป.6ก่อน ม.1กูให้มึงย้ายเเน่ กูสัญญา" เพราะเเม่เห็นว่าเวลาเลิกเรียนเราออกมาพร้อมน้ำตาตลอด เเม่เลยให้ย้าย ตอนนี้ม.1เรียนที่รร.สวีวิทยามีความสุขดีค่ะ สังคมดีมาก ครูไม่เคยกดขี่เลย ตอนนี้มีความสุขมาก เหมือนได้เกิดใหม่เลย...
ชอบพื้นหลังมากคับ🎉
เหมือนกันครับ
เคยเหมือนกันค่ะ คือตอนนั้นเด็กมากประมาณ4ขวบเราเด็กจนจำไม่ได้ว่าเราทพอะไรผิดเราแค่ร้องก็โดยยายด่าประจำแถมเจาชอบบังคับไห้กินทั้งทีเราไม่ชอบแค่มีวันหนึ่งยายจับเรากดน้ำ แต่สบายใจได้ค่ะตอนนี้เราอยู่ดียายก็ทำตัวกีขึ้นค่ะตอนนี้มีความสุขแล้วแต่กูยังมีปมเพราะเราจำว่าใครเป็นคนทำเราบ้างและเรายังโดยกดกันอยู่ จริงๆมีอีกเยอะแต่เอามาแค้นี้😢
คริปนี้หดหู่มากเลย เหมือนกลายเป็นว่าความรุนแรง เป็นสิ่งที่แทบทุกคนจะต้องเจอ ดีที่พ่อแม่รุ่นใหม่ๆเขาแบบเก่งอ่ะ ไม่เลือกความรุนแรงใช้การสื่อสารแทน ของเราเองตอนเด็กบอกได้เลยว่า ทุกอย่างเล็กๆน้อยๆถ้าผิดคือโดนไม้ไผ่ตลอด ไม่ผิดก็โดนอยู่ดี ตอนนี้โตแล้วเลยไม่โดนเหมือนตอนเด็กๆ
แต่ละอันคือแย่มาก แต่ละอันคือคิดที่จะทำได้ยังไงแย่สุดๆ
เราโดนทั้งพ่อทั้งพี่ชาย ทุกวันนี้เราไม่ชอบการอยู่บ้านเลย จบม.3แล้วออกมาใช้ ชีวิตข้างนอกจนเรียนจบม.6แล้ว สมัครเป็นทหารครับ เข้ามาก็โดนแกล้งต่างๆ จนคิดไม่อยากมีชีวิตต่อเลย ปล.เป็น รุ่นพี่ที่แกล้ง จนทุกวันนี้ได้มีชีวิตที่ดีขึ้น กลับบ้านเดือนละครั้งแล้วทำความเข้าใจกับ และพี่ชายนานๆเจอกันที
ถ้าพ่อแม่ของใครยังใช้กำลังในการทำร้ายร่างกายคุณอยู่ให้พ่อแม่พบจิตแพทย์ด่วนครับ ไม่ดีแน่นอน แต่ถ้าลูกทำโทษร้ายแรงมากตีได้ครับ แต่ไม่ต้องถึงขั้นทำร้ายร่างกายลูก และพ่อแม่ต้องรับฟังลูกและต้องใช้เหตุผล
ถ้าพ่อแม่มีแนวคิดแบบยุคเก่าเขาไม่ยอมไปหรอกค่ะเขาจะมองว่าไปปรักปรำว่าเขาบ้า แล้วพาลมาว่า พวกมึงจะไปรู้อะไรเมื่อก่อนกุก็ลำบากมาแค่ไหนไม่เห็นจะตายแต่พวกมึงหาเงินเองยังไม่ได้มาหาว่าพ่อแม่ต้องไปพบจิตแพทย์พวกบาปบลาๆๆๆๆ เราเคยโดนมาแล้วพูดดีก็แล้วสรุปจบที่แยกกันอยู่ไม่จำเป็นไม่คุยกัน คิดเอาว่าเราคิดฆ่าตัวตายตอน 9 ขวบครอบครัวต้องtoxicเบอร์ไหนแล้วไม่มีใครรับฟังช่วยเหลือมีแต่คำพูดทับถมด้วยยุคสมัย 20 กว่าปีที่แล้วเรื่อง จิตวิทยาแะอาการเจ็บป่วยทางจิตยังไม่เปิดกว้าง เราอ่านบทความจิตวิทยาในหัวข้อความรุนแรงในครอบครัวทุกครั้งที่มีโอกาสจนเราทำความเข้าใจคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อแม่กับพฤติกรรมที่เขาทำกับเราได้เอง ปล่อยวางได้เองถึงจะยังไม่ได้ทั้งหมด แต่เราก็ไม่ปล่อยให้เขาทำพฤติกรรมtoxicใส่จนเกินขอบเขตที่ควรอดทน ใครจะมองว่าใจร้ายใจดำเราก็ไม่สนใจ
ทุกๆคนที่ผ่านมาได้คือเก่งมากๆ 🙏
ชอบพี่คนที่เรียนเก่งๆ แต่พ่อแม่ห้ามคือเก่งมากๆ โครตเก่งขอให้พี่เจอแต่สิ่งดีๆนะคะ
2:03 เป็นเหมือนกันเลยครับเมื่อก่อนเคยคิดว่าตัวเองไม่เหมือนคนอื่นตรงแค่คุยกันก็ร้องไห้จนตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่นึกว่าเป็นอยู่คนเดียวไม่กล้าบอกใคร จนพี่มาอธิบายแบบนี้ผมรู้สึกโล่งใจเลยครับ ขอบคุณมากครับ❤
ชุดความคิดของคนไทยสมัยก่อนคือส้นตรีนมาก บอกตามตรง
เหตุผลของการทำร้ายลูกแต่ละอย่างคือแม่งอิหยังวะ
เอาตรง ๆ ตอนเด็กไอเราก็เคยโดนอะไรแบบนี้ พอตอนโตมาไม่รู้สึกรักพ่อและแม่มากเท่าที่ควร แต่ไม่ถึงกับเกลียด
นั่งดูไปแล้วคิดถึงตัวเองเลยอ่ะ ส่วนตัวนี่พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก ๆ อยู่กับแม่ตอนเด็กพอโตไปแล้วขึ้นไปอยู่กับอาที่เหนือ เราปรับตัวนานมาก ๆ อาเราเขาเข้าไปทำงานในเมือง พอกลับมาแล้วโกรธมาจากไหนไม่รู้ จู่ๆเรียกเราเข้าไปในห้อง แล้วเขาตบหน้าเราแบบแรงมากๆ จนหน้าชาตัวชาไปหมด แล้วเขาก็เอาไม้มาฟาดเราซ้ำๆร้องขอสุดชีวิตเขาไม่ฟังอะไรเลย จนตอนนั้นเรากลัวเขามากๆ ไม่กล้วเข้าใกล้จนมารู้เหตุผลว่าทำไมเขาถึวทำเราเพราะว่าแม่ยายไปเล่าว่าเราเล่นแต่ทรศ.ไม่ทำอะไรเลย ทั้ง ๆ ที่เราทำตลอด จนตอนนี้เราย้ายมาอยู่ที่ใต้ ไม่ได้โดนทำร้ายร่างกายแล้วแต่โดนทำร้ายด้านจิตใจแทนโดนด่าโดนว่า ด่าเราว่าพ่อแม่มึงไม่รักมึงแล้ว มึงไม่น่าเกิดมาเลย ควรตายตั้งแต่เด็ก ๆ โดนคำพูดแบบนี้มาบ่อยมากๆ จนกลายเป็นคนที่กลัวคนมาก กลายเป็นซึมเศร้าไปเลยอ่ะ เราอยู่คนเดียวจะชอบร้องไห้ เราไม่กล้าเล่าให้ใครฟังเลย กลายเป็นปมในใจ ตอนนี้เราก็ยังอยู่กับเขา เราต้องทนแบบนี้อีกประมาณ 1-2 ปีเพราะตอนนี้เราพึ่งอยู่แค่ม.1 ถ้าม.3แล้วจะย้ายให้ไปไกลๆ จากที่นี้เลย
คลิปนี้โคตรดี เราควรรู้ว่ามีพ่อแม่ประเภทนี้เยอะมาก ขออนุญาตแชร์นะคะ : เราเป็นแม่แล้ว มีลูก3คน 2คนแรกอยู่มหาลัยแล้วค่ะ คนเล็กอยู่ ม.3 ส่วนใหญ่เลี้ยงลูกเหมือนเป็นเพื่อนค่ะ มีอะไรคุยกันตรงๆ เค้ามีสิทธิ์โต้แย้งทุกอย่างในสิ่งที่เค้าไม่เห็นด้วย เราจะคุยกับลูกแบบผู้ใหญ่ค่ะ ตั้งแต่เค้าเด็กๆ บอกเหตุผล บอกผลลัพธ์ จะไม่ใช้ภาษาเบบี้ มีอะไรเค้าจะบอกเราทุกอย่างจริงๆ แม้แต่เรื่อง intime เรื่องเรียนเรื่องแฟน เรื่องเพื่อน เรารู้จักเพื่อนลูกทุกคน เลื้ยงแบบเพื่อนแต่ไม่ได้หมายความว่า เลี้ยงแบบตามใจนะ เค้าคุยกับแม่ทุกอย่างแต่ก็ยัง respect มีความเกรงใจ ล่าสุดวันเกิดเรา เค้าแอบไปกดตั๋วคอนเสิร์ต one ok rock ให้เป็นของขวัญวันเกิด😊 เพราะแม่ชอบ เราโชคดีที่ไม่ค่อยมีใครมาสาระแนเรื่องเลี้ยงลูกเพราะอยู่ต่างประเทศ ถ้าเมืองไทยมันมีกรอบเลยอะ เด็กไม่มีอิสระทางความคิด
36:51 เป็นผมคนเดียวหรือเปล่าที่เอามือจับหน้าผากตามพี่เขา เพราะรู้สึกแบบปวดหัวเลย คนทำคิดไปได้ยังไง
คำว่าทนๆไปก่อน เพราะเค้าคือพ่อเรา คือโดนมาตลอดชีวิต ค่านิยมนี้ทำร้ายเรามากเลย
ชอบคลิปยาวนะงับ เรื่องนี้หดหู่มาก ฟัง20นาทีแล้ว อึดอัดแทน ขนาดครอบครัวเราไม่ได้มีปัญหาแบบนี้ เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่โดน และเติบโตเป็นคนที่ดี ไม่ไปทำร้ายแบบพ่อแม่คุณ😭😭
ผมเปิดฟังได้5นาทีผมไม่ฟังต่อแล้ว ยิ่งฟังผมรู้สึกดิ่งเลย หลายๆคำตอบเหมือนกันชีวิตผมมาก ฟังแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเอง🥲🫰🏻
ปัจจุบันอยู่มัธยมค่ะ ตอนอนุบาลที่บ้านเข้มงวดมาก แต่ด้วยความเป้นเด็กเลยยอมเขาไปหมด จำได้ว่าแม่ชอบตีมากๆ ตีไปซะทุกเรื่อง เหมือนเป้นปมในใจไปแล้ว พอถึงประถมปลายจนตอนนี้ เขาไม่ค่อยตีแล้วค่ะ แต่บอกตรงๆว่าเป็นปมในใจมาก รักแม่ไม่เต้มจิตใจ รวมถึงนิสัยชอบขอโทษ ขอโทษทุกคนไปหมด คิดมาก ขาดความอบอุ่นค่ะ ถึงแม้ที่บ้านจะเริ่มกลับมาเป้นเซฟโซนแล้วก็ตาม
ขอรายการอื่นบ้างได้มั้ยครับ😅 ช่วงนี้เห็นแต่ผลโพลมันโผล่ รายการฟังเพลินดีนะครับ แต่ช่วงนี้มันมาบ่อยจนเริ่มเบื่อละ5555555 รายการทำอาหารล่าสุดเด็กขี้เขินไม่ค่อยคุยเลยดูไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่
ขอให้เข้มแข็งๆนะครับ สังคมมันไม่น่าอยู่เลยจริงๆ ครอบครัวใครที่ทำแย่กับเรา ขอให้ทำตัวตรงข้ามกับสิ่งที่เขาทำกับเราให้ได้นะครับ อย่าไปสืบต่ออะไรแย่ๆแบบนั้นเลย (ผมมองว่าพวกผู้ใหญ่หลายๆคน มันเปลี่ยนตัวเองไม่ได้หรอกครับ รอเวลาอย่างเดียว) แต่อย่างว่าแหละ.. การรับแรงกดดันของแต่ละคนไม่เท่ากันจริงๆ แต่ก็ขอให้พยายามนะ ไม่งั้นมันก็จะวนอยู่แบบนี้แหละ. และเท่าที่ดูมาในคลิปนี้นะครับ ผู้ชายชอบทำร้ายผู้หญิงจังเลย แล้วไม่ใช่เล่นๆด้วยนะสิ ก็..ในฐานะผู้ชายนะครับ อย่าขี้ขลาดจนไปทำร้ายใครเลย ไม่ว่าเหตุผลมันจะหนักแค่ไหน คุมให้อยู่ครับ อย่างน้อยๆถ้าฝ่ายหญิงไม่ได้มีครอบครัวเป็น safe zone เราก็ "ต้อง" เป็นให้เขาให้ได้ถ้าอยู่ด้วยกันแล้ว พวกผู้ชายที่ทำร้ายร่างกายคนอื่น มันแค่พวกกระจอกครับ ไม่ต้องให้ค่าเศษเดนพวกนี้หรอก. คนที่อ่านบางคนอาจไม่เห็นด้วยนะครับ คุยกันได้ฮะ
ผมอยากให้พี่นำเสนอหัวข้อ ชีวิตตอนกลางวันกับชีวิตตอนกลางคืน คนจะเลือกใช้ชีวิตกันแบบไหน เพราะเหตุผลใดเขาจะต้องเลือกใช้ชีวิตแบบนี้ บางคนเพราะความสนุกสีสันต่างๆ บางคนทำงาน หรือบางคนไม่ได้ทำอะไรแต่ชอบใช้ชีวิตในแบบนี้ ผมอยากฟังเหตุผลหรือความชอบแต่ละคนครับ 🙏🏻🙏🏻
ฟังเเล้วร้องไห้เลยอะ ด้วยความรู้สึกคนที่เคยโดนด้วยกัน ถึงเเม้ว่าความร้ายเเรงมันจะเเตกต่าง เเต่พวกเราก็คงเข้าใจความรู้สึกกันเนาะ❤❤
ชอบคลิปนี้มาก เผื่อคนหมู่หนึ่งจะได้รับรู้กันสักที ว่าบ้านและครอบครัว ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน
ชอบคอนเท้นแบบนี้ค่ะ ทำบ่อยๆนะคะ ชอบมากค่ะ❤️
ทำแบบนี้อีกคับชอบสุดๆ
ต้องหยุดฟังเป็นช่วงๆ เรื่องส่วนใหญ่เกิดกับเด็กๆ ทั้งนั้น มันรุนแรงมากๆ น้องๆแข็งแกร่งมากที่ผ่านมาได้ ทั้งๆที่ไม่ควรมีเด็กคนไหนเจอเรื่องแบบนี้เลย
หลายครอบครัวพ่อแม่หรือคนรอบตัวก็เป็นบ้าจริงๆ ผมเข้าใจมากเลย ตอนเป็นเด็กเวลาเห็นคนในบ้าน เห็นแม่ยกมือขึ้นเนี่ยเรานี่เกร็งตัวรอเลยนึกว่าจะโดนตบตลอด เพราะว่าโดนจนฝังใจ ก็เข้าใจแหละว่าดื้อ แต่หลายครั้งก็ไม่ได้ทำอะไรเลยหรือทำอะไรเล็กน้อยก็โดน
ชัดเจน
ขอขอบคุณ
ขอบคุณมากๆเลยครับ
54:12ผมก็เคยแต่ตอนนั้นผมอายุแค่4-5ขวบ
มาฟังประวัติของเด็กคนนึงกันครับ เริ่มเล่าเลยนะยาวหน่อย ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ พ่อกับแม่แยกทางไม่เคยเห็นหน้าพ่อ แม่เป็นวัยรุ่นพยายามแท้งหลายวิธี ผมคลอดตอน6เดือน นน.1กิโล1ขีด (1,150กรัม)ดูในใบสูติบัตร หมอที่ทำคลอดบอกว่าต.ยในท้องแล้ว และคลอดยากด้วยไม่หันหัวออก(แต่ก็ออกมาได้ด้วยวิธีไหนก็ไม่รู้ไม่ได้ถามแม่แท้ๆ)แต่ตัวเขียวอี๋เลยต้องเข้าตู้อบไป3เดือน ตอน1ขวบหัวใจหยุดเต้นตัวเขียวอีกแล้ว ตอนนั้นอยู่โรงพยาบาลไปเยี่ยมน้าที่คลอดลูก พยาบาลทักแม่เขาเลยพาไปห้องICUช่วยปั้มหัวใจทัน หลังจากนั้น ที่จำได้ลางๆคือ ช่วง2-2.5ขวบ ไม่เคยเห็นหน้าแม่อยู่บ้านเลยซักครั้ง ไม่เคยกินนมจากแม่หรือขวดนมเลยซักครั้ง อยู่กับพี่สาวคนละพ่อห่างกัน3ปีตอนเช้าแม่จะออกไปไหนไม่รู้ จำไม่ค่อยได้ แต่ตื่นมาจะไม่เคยเจอเลยแต่จะทิ้งเงินไว้ให้อยู่กับพี่สาววัย 4-5ขวบและตอนดึกแม่ก็ไม่เคยกลับมา พวกเราได้ญาติข้างบ้านพาเข้านอนและหาข้าวเย็นให้กิน ช่วง2ขวบครึ่งแม่คบกับผู้ชายคนนึง(นี่จุดเปลี่ยนสำคัญในชีวิตผมเลย) ผู้ชายคนนั้นคือลูกคนโต พ่อแม่บุญธรรมปัจจุบันผมเอง ตอนนั้นยายที่เป็นแม่ของแม่บุญธรรมติดเตียง พ่อแม่บุญธรรมไม่มีเวลาดูเพราะเขาเป็นข้าราชการครูต้องไปสอนหนังสือ จะจ้างคนก็กลัวดูแลไม่ดีเลยเอาแม่กับผมไปอยู่บ้านเขาชัยภูมิ ส่วนพี่สาวไปอยู่กับพ่อเขาที่สมุทรสาคร อยู่ได้ซักครึ่งปี ผม3ขวบ แม่ก็ทิ้งงไปเลยดื้อๆหอบเสื้อผ้าหนี ตอนนั้นด้วยความเป็นเด็ก ก็รอแม่หน้าประตูบ้านทุกวัน พ่อแม่บุญธรรมเขาก็จะเรียกไปกินข้าวไปนอนแต่ละวัน หลังจากนั้นเขาก็รับเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม ชีวิตก่อนเข้ารั้วโรงเรียนประถม สุขสบายมาก เขาเลี้ยงดีทุกอย่าง แต่พอเข้าไป รั้วโรงเรียน ผมโดนแกล้งโดนบูลลี่เรื่องเสียงเล็กเสียงแหบ สารพัด จากครูและเพื่อนๆ (เคยร้องไห้กลับมาถามแม่บุญธรรมว่าทำไมต้องเกิดมาเสียงแบบนี้) ได้คำตอบว่า เสียงแบบไหนไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย เราไม่ได้เป็นใบ้ซักหน่อย ผมก็สบายใจขึ้นมาบ้าง แต่ไปโรงเรียนก็โดนล้อเหมือนเดิม โดนไถเงินตั้งแต่ ป.3-ป.6 (20-30)แต่ประถมด้วยความเป็นเด็กผมกล้าบอก พ่อแม่ จบป.6เข้ามัธยม 3ปี ต่อ👇👇
นี้แหละคือนรกสำหรับผมเลยผมโดนทุบต่oย(เรียกง่ายๆคือกระทืU) เหมือนกระสอบทรายเพราะผมอ่อนแอไม่สู้คน(จากเพื่อนร่วมห้องผช4-5คน)โดนทุกวันตัวช้ำแขนช้ำเขียวกลับบ้านทุกวันไม่เคยถอดเสื้อให้คนที่บ้านเห็นเลย บางวันจะโดนแกล้งบ้างถ้าครูประจำวิชาไม่มา วันไหนเรียนบนอาคาร จะโดนขังในห้องน้ำครู(มีสัตว์ที่ผมเกลียดและกลัวที่สุดในโลกนี้อย่างตุ๊กแกอยู่เป็นครอบครัวเลย) ผมโดนขังแบบนั้นวันละ 1-2ชั่วโมงถ้าครูไม่มาสอนนะช่วงแรกอร้องไห้เยอะมากๆ หลังๆชินเริ่มไม่กลัวตุ๊กแกแล้ว แต่ก็โดนขังแบบนั้นแหละ นอกห้องเรียนเจอเพื่อนต่างห้องไถเงิน ข่มขู่ ผมได้ไปวันละ100บาท ผมโดนไถหมดเลย ไม่ได้กินข้าวเที่ยงเลย 3ปีนั้น โดนทุกวัน จันทร์-อาทิตย์(แม้แต่ที่บ้านก็โดน เพราะคนไถอยู่คนละหมู่บ้านปั่นจักรยานก็ถึง2-3โล)ผมจะโดนมันไถและใช้อย่างกับทาสอยู่แบบนั้น กิจกรรมที่เกลียดคือ วิชาลูกเสือเพราะต้องมีกลุ่ม ผมก็จะได้อยู่กับมัน ยิ่งมีเข้าค่ายยิ่งโดนเลย ทั้งวัน555 3วัน2คืน ช่วงหลัง2ปี แกล้งป่วยตลอดเพราะไม่อยากเข้า พี่เป็นคนที่ชอบวิชาศิลปะมากแต่พอเข้าชมรม มันก็จะตามมาเข้าอยู่ด้วยอีก ผมเลยจะหนีคาบชมรมบ่อยๆ 3ปีที่นั่นไม่เคยมีชีวิตเป็นของตัวเองเลย มันโดดเรียนผมก็โดนบังคับให้โดดเป็นเพื่อนอีกทั้งที่อยู่คนละห้องติด0ติดร.เพียบทั้งที่ไม่ใช่คนเกเร คนอื่นเอามอเตอร์ไซค์เอาโทรศัพย์ไปกัน ผมไม่เคยคิดอยากเอาไปเลย เพราะจะโดนแย่งใช้แย่งเล่นแน่ๆ ตัดปัญหา ทำไมไม่บอกครูหรือพ่อแม่ ผมเคยบอกไปแล้วเข้าห้องปกครองแล้วด้วย(ตอนม.1)แต่ก็ไม่มีใครช่วยอะไรได้อยู่ดี คุณครูก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดเวลา สังคมโรงเรียนมัธยมอะเนาะ ไม่เหมือนเด็กๆประถมแล้ว มันมีการทะเลาะวิวาทการต่oยตีกัน ซึ่งตอนนั้นผมกลัว ผมไม่เคยมีเรื่องชกต่อยแบบจริงจังแบบนั้น และที่บ้านด้วยความเป็นข้าราชการ เขาก็สอนมาให้เป็นคนดีจ๋าเลย ไม่มีวิชาป้องกันตัวเลย ผมต้องอยู่แบบหลบๆซ่อนๆในโรงเรียนบางวันจะไปอยู่ตามอาคารคนเดียว นั่งเล่นคนเดียวบ้าง นอนบ้างเพราะการนอนเป็นการหนีทุกอย่างของผมแล้วตอนนั้นถึงเวลาเลิกก็รีบกลับบ้านทันที ใช้ชีวิตแบบนั้น จนจบม.3 ผมคิดว่าผมจะพ้นจากนรกนั้นแล้วซะอีก พ่อบุญธรรมผมก็มาเสีย ผมหมดหนทางแล้วคนที่จะปกป้องผมเวลาอยู่บ้านได้เพราะตอนม.1พ่อรู้ว่ามันไถเงิน เลยไม่ให้มันมาเหยียบบ้านอีก ผมคิดจะต.ยทุกวันเลยหลังพ่อเสีย เมื่อวันนั้นก่อนปีใหม่ มกราปี62 จนวันนี้ผ่านมาแล้ว8ปี ผมไม่เคยลืมเรื่องราวพวกนั้นเลย ผมเป็นโรคซึมเศร้า(น่าจะนานแล้วแหละความรู้สึกด้านชาแบบนั้น) มีทำร้ายตัวเองด้วย กรีดข้อมือ(ทำเพราะหลอกสมองให้เจ็บบนร่างกายดีกว่าในจิตใจไม่ได้เรียกร้องความสนใจจากใครนะผมทำก็ใส่แขนยาวปกปิดตลอด) เมื่อปีที่แล้วไปพบจิตแพทย์ เขาวินิจฉัยเป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง มีแนวโน้วฆ่าตัวต.ย เพราะเรื่องราวในอดีตพวกนั้น ผมฝันถึงชีวิต3ปีนั้นทุกคืนที่เศร้าและอยู่คนเดียว ปัจจุบัน กลายเป็นคนไม่พูดกับใครเลยถ้าไม่รู้จักสนิทกันจริงๆ กลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองเลยต้องรอรับคำสั่งอย่างเดียวถึงจะกล้าทำ กลัวโดนตำหนิกลัวโดนดุโดนด่า ว่าจะทำไม่ถูกใจ หนำซ้ำยังมาจับใบแดงได้เป็นทหารเรือ ตั้ง2ปี เพราะผมไม่ได้ยืนใบรับรองแพทย์ ผมไม่อยากมีโรคประจำตัวแบบนั้นติดตัว ไม่มีใครให้โอกาสหรอก ผมจะลองดูซักตั้งเพราะทหารเรือตอนเด็กๆผมก็อยากเป็นอยู่แล้ว(ดูหนังฝรั่งแล้วทหารเรือมันเท่) ดูสิ คนที่โดนทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจ จนแหลกสลายแบบผม ยังผ่านเรื่องแบบนั้นมาได้ ทุกคนที่เจออยู่ ก็อย่ายอมแพ้นะ ลุกขึ้นสู้ในวันที่ยังไม่สายเกินไป เดี๋ยวนี้โลกโซเซียลมันแรงแล้ว ทางออกมีมากกว่า1ทาง ผ่านพ้นมันมาได้ แล้วทุกคนจะแข็งแกร่งขึ้น ขอให้สนุกกับชีวิตและผู้คนที่ดีรอพวกคุณอยู่นะ 🥰I hope this message makes you never give up and come out stronger.
ขอระบายนิดนึงนะคะ
ช่วงประมาณ5 ปีที่แล้วมั้งคะตอนนั้นอยู่ป.5 มันจะมีการบ้านวิชาศิลปะให้ปั้นดินน้ำมันสองมิติค่ะ พอเรารู้ว่าต้องทำส่งก็เลยบอกพ่อให้พาไปซื้อหน่อยจะเอาไปทำงาน เราสังเกตอาการพ่อตั้งแต่เลิกสีดินน้ำมันตอนนั้นแล้วว่าพ่อดูหงุดหงิดยังไงไม่รู้ แล้วพอตอนกลับมาบ้านพ่อก็บอกว่าให้ทำงานที่โต๊ะคอมข้างล่าง แต่เป็นเพราะเราที่ดื้อด้วยแหละเลยไม่ฟังพ่อแล้วขึ้นไปทำงานที่ห้องนอนตัวเองแทน(ตอนกลับจากบ้านมาก็ประมาณหกโมงกว่า) เราก็หาแบบนานจนจนปัญญาแล้วว่าจะเอาแบบไหนดี เราเป็นคนเรื่องมากด้วยเลยยิ่งหาแบบนานกว่าเดิม แล้วเหมือนว่าเราไม่ฟังพ่อที่บอกว่าให้ทำงานข้างล่างพ่อก็ดูโมโหมากแล้วก็ขึ้นมาเคาะประตูห้องเราดังมาก เราเป็นคนที่ต้องล็อคกอนประตูเพราะเคยเจอเรื่องที่พ่อเคยทำร้องไห้ก่อนหน้าจนระแวงเลยค่ะ แล้วเหมือนยิ่งล็อคแล้วยิ่งโกรธอีก ตอนนั้นเรากลัวมาก คือเกือบร้องไห้แล้วแต่บอกกับตัวเองในใจว่าใจเย็น ๆ ใส่หูฟังฟังเพลงให้ใจเย็นดู สรุปว่าพ่อไปหากุญแจห้องสำรองเราเจอเลยมาเปิดประตูห้องเรา คือเรารู้อยู่แล้วว่าคือถ้าให้พ่อเปิดมาได้ก็จะโดนตี เราก็เลยดันประตูแข่งกับพ่อพ่อเลยยิ่งโมโหกว่าเดิม แล้วตอนที่ดันประตูห้องอยู่อยูืๆแม่ก็กลับมาจากทำงานพอดีเลยมาสมทบกับพ่อจนเปิดประตูห้องเรามาได้ค่ะ ตอนนั้นกลัวจริง กลัวเจ็บเลบเอาผ้านวมกับห่มตัวเองไว้เวลาพ่อมาตีจะได่เจ็บน้อยกว่าเดิม สรุปแล้วพ่อก็ดึงผ้านวมออกไปอยู่ดี แล้วก็ดึงหูฟังจากหูเราออก เราก็งง ซื้อมาให้แท้ๆแต่ว่าเป็นคนทำพังซะเอง แล้วหลังจากนั้นเราก็ร้องไห้หนักเลย พ่อก็ตีๆๆ ตีขาข้างตีแขนบ้าง แล้วมาตบปากแล้วพูดว่าอย่าร้อง แล้วแม่ก็ยืนดูแล้วก็พูดว่าสมคใรแล้ว พอหลังจากเหมือนพ่อพอใจแล้วมั้งเลยบอกให้ไปล้างหน้า แล้วเราก็เข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแล้วแม่ก็พูดบ่นๆๆๆๆ ตอนที่ไปล้างหน้าคือตอนนั้นร้องไห้จนหน้าชามือชาแล้วแต่ก็คือยอมเก็บอาการไว้ พอออกมาจากห้องน้ำพ่อก็ให้นั่งแล้วพ่อก็หาแบบให้ มาพูดว่าโทรศัพท์มีไว้ทำไมไม่หา ยูทูปมีทำไมไม่เปิด แล้วสรุปเราก็ไม่ได้ทำงานนี้เองกับมือ พองานเสร็จพ่อก็เอาใส่ถุงผ้าไว้ให้ให้เอาไปส่ง แต่สิ่งที่เราทำคือดองไว้ที่โรงเรียนจ้า ไม่ยอมส่งด้วยยอมเสียคะแนน คือมันเป็นงานที่ไม่เต็มใจทำเราก็เลยไม่ชอบไม่คิดจะส่งด้วยถึงมันจะเสร็จแล้ว ปัจจุบันพ่อก็ไม่ค่อยตีแล้วค่ะ แต่จะบ่นด่าแทน
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ถึงมันจะงงๆก็เถอะ5555
ชอบรายการพี่มากค่ะ รู้สึกได้ฮิลใจอะไรหลายๆอย่าง❤❤
เคยโดนครูที่รร.ตบจนหงายหลังตกเก้าอี้เลยค่ะ เป็นเรื่องที่ผ่านมานาน ที่ไม่เคยลืมเลย ตอนนั้นจำได้เลยว่าอยู่ ป.1 (ตอนนี้เราอายุ 27 แล้ว) เรียนรร.บ้านนอกแถวบ้าน จำได้ว่าตอนนั้นไม่สามารถอ่านคำศัพท์ได้ เลยโดยครูตบหัวแรงมาก จนหงายหลังตกเก้าอี้ เพื่อนก็หัวเราะกัน ตอนนั้นเราทั้งช็อค ทั้งตกใจ ไม่ได้ร้องไห้เพราะว่ารู้สึกอายเพื่อนมากกว่า ไม่ได้บอกพ่อแม่เพราะตอนนั้นเด็กเกินไป คิดไม่ได้ที่จะควรฟ้องใคร พ่อแม่ไม่เคยถามเรื่องที่รร. เราก็ไม่เคยเล่าอะไรให้พ่อแม่ฟัง ทุกๆวันจะโดนครูใช้ความรุณแรงจนชิน ทำเป็นไม่เจ็บ ไม่ร้องไห้ โดนเพื่อนล้อเพราะโดนครูตบบ่อยๆ พอเราขึ้นประถม การเรียนเราดีขึ้นเรื่อยๆจนได้ที่ 1 ของห้องบ่อยๆ เรามักจะโดนเพื่อนพูดว่า ’เพราะโดนครูตบหัวมึงบ่อยๆเคยเรียนเก่งขึ้นมาสินะ’ เราก็หัวเราะแหะๆ ไม่โกรธ ไม่เคยฟ้อง หรือเรียกร้องอะไรเลย มันชินชาไปแล้ว ถ้าย้อนเวลากลับไปได้เราน่าจะทำอะไรซักอย่างที่ไม่ใช่ยอมแบบนี้ เราไม่มีที่พึ่ง พ่อแม่ก็ไม่ใช่เซฟโซน โซเชียลมีเดียตอนนั้นก็ยังไม่มี แม้เรื่องจะผ่านมา 20 ปีแล้ว ความทรงจำอันโหดร้ายมันยังจำได้เสมอเลย
นับตั้งแต่ผมเป็นออทิสติกมาตั้งแต่เกิด จนถึง 21 ปี ผมได้เจอเหตุการณ์ที่เปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาลหลายครั้ง อาทิเช่น
1. พ่อผมเคยตีผมด้วยไม้เรียว หรือไม้แขวนเสื้อ เพราะผมในตอน ป.1 อาละวาดหนักมาก (ทำให้ผมเกรงกลัวพ่อนับตั้งวันนั้นเป็นต้นมา)
2. เมื่อผมขึ้น ป.2 ผมถูกไล่ออกจากโรงเรียนเดิม เพราะไปอาละวาดใส่เด็กใหม่ (ตอนนั้นยังควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ และยังไม่ได้กินยา) ทำให้ผมต้องย้ายไปโรงเรียนประจำอำเภอ นับตั้งแต่ย้ายโรงเรียนใหม่มา พ่อผมได้ติวแบบเข้มงวดมาก ผิดแม้แต่ข้อเดียวโดนพ่อตี ทำให้ผมเรียนเก่งขึ้นเเบบก้าวกระโดด แต่ต้องแลกกับกลัวพ่อมากกว่าเดิม
3. ตอนขึ้น ม.2 ผมทะเลาะกับน้องบ่อยมาก จนพ่อรำคาญและหยิบมีดมายื่นให้ และบอกว่า "ถ้าไม่สามัคคีกัน ก็คร่าให้ตายไปข้างหนึ่ง จะได้ไม่ทะเลาะกันอีก" ทำให้ผมกลัวจนหนีออกจากบ้านและร้องไห้ระหว่างหนีออกจากบ้าน จนต้องให้น้องโอ๋ (เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า พี่น้องต้องรักกัน)
4. ตอน ม.5 ผมร้องไห้อย่างไร้เหตุผล (ผลพวงจากการควบคุมอารมณ์ไม่ได้) ผมโดนพ่อด่าครับ (พ่อ: อย่าอ่อนแอ่,ร้องไห้ไปเพื่ออะไร,ทำไมต้องเกิดมาเป็นคนอ่อนแอแบบนี้,หยุดร้องไห้ซะ)
หลังจากที่ผมร้องไห้เป็นชั่วโมง ผมก็หยุดร้องไห้ และผมต้องปรับ mind set ใหม่ ตั้งแต่ต้น (ได้รับ เปลี่ยนการด่าให้เป็นพลังขับเคลื่อน)
5. ตอนขึ้น ปี 3 ผมโดนพ่อด่าเพราะจองหอพักไม่ได้ ด่าว่าโง่บ้าง ควายบ้าง (เหมือนโดนไล่ให้ไปกินหญ้า) โดนด่าจนผมอยากอาละวาด
6. ตอน ม.5 อีกแล้ว ด้วยความเครียดจากการเรียน แถมโดนพ่อด่าแรง ทำให้ผมพยายาม ฆตต. ด้วยการโดดตึกเรียน แต่เพื่อนและครูห้ามไว้ เรื่องลงแดงจนครูที่ปรึกษาต้องไปหาพ่อแม่เลยทีเดียว ทำให้เป็นจุดเริ่มต้นในการโทษตัวเอง (กว่าจะหายก็คือตอน ปี 3)
7. ตอนผมเรียนพิเศษอยู่ ผมโดนเพื่อนในโรงเรียนสอนพิเศษถือมีด ไล่คร่าผม พอพ่อมา ดันมาปกป้องคนที่ถือมีดและตีผมอีก (ตรรกะอัลไลwa ลูกตัวเองแท้ๆ)
ส่วน case ของน้องผมเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน 2567 เวลา 06:45 - 07:45 น้องผมโดนพ่อแม่ด่าและบังคับให้วิ่งข้ามสะพานลอยไปรับชุดพละ เพราะใส่เสื้อผิดวัน พอเข้าเเถวหน้าเสาธงน้องผมก็เริ่มอาเจียน เป็นลม และสายตาพร่ามัว แม้แต่เพื่อนก็ไม่ช่วย ต้องไปห้องพยาบาลเอง ทำให้น้องผมต้องเล่าเรื่องนี้ให้กับผม
สถานะปัจจุบัน: ผมในตอนนี้มีภูมิต้านทานจากการโดนพ่อแม่ด่า (ก่อนหน้านี้โดนด่านิดเดียว ก็ขี้แยแล้ว) และเปลี่ยนการด่าให้เป็นพลัง จนเรียกได้ว่า ด่าจนได้ดี ตอนนี้พ่อผมก็ดีกว่าตอนผมเด็กๆ มาก อย่างน้อยพ่อผมก็ให้โอกาสผมเรียนตามความชอบของผมเอง
ลูกที่พ่อผมต้องการ: แข็งแรง ยกของหนักได้ และฉลาด ไม่ตาถั่วววววววว
ปล. นี่คือส่วนหนึ่งของความจริงที่ผมพบเจอตั้งแต่เกิดจนถึงตอนนี้ ยังมีอีกเยอะที่ผมยังไม่ได้พิมพ์ อย่ามาม่าละกัน
ของเราเคยโดนมิจฉาชีพแฝงตัวคนนึง ทำร้ายร่างกาย มาจากช่วงนึงเราติ่งศิลปิน ไปดูคอนเสิร์ตตามงาน Event ต่างๆ แล้วไปเจอผู้ชายวัยกลางคนๆนึง อ้างว่าตัวเองเป็นสื่ออิสระ อ้างว่าเป็นทีมงานศิลปิน แถมอวดว่าเคยโกหกการ์ดว่าตัวเองเป็นหนึ่งในทีมงานศิลปิน ทั้งๆที่ศิลปินไม่รู้จักผู้ชายคนนี้เลย แล้วศิลปินที่เราชอบมาบอกกับเราว่าคนนี้ไม่ใช่ทีมงานศิลปิน มันเป็นสื่อปลอมเป็นมิจฉาชีพ ตอนนั้นคือโกรธมากค่ะที่ทำไมผู้ชายคนนี้มาหลอกเราให้ตกเป็นเหยื่อ เราเลยไปแจ้งทาง PR ห้างสรรพสินค้า ให้เจ้าหน้าที่การ์ดมากันมาเอาผู้ชายคนนี้ออกจากห้องศิลปิน พอผู้ชายที่เป็นมิจฉาชีพ มาเจอแบบนี้ก็โกรธแค้น เลยไล่ต่อยแฟนคลับคนอื่นๆรวมถึงเราด้วย เดือดร้อนถึงศิลปินต้องพากันไปแจ้งความ ตำรวจไปสืบผู้ชายคนนี้มาพร้อมกับประวัติการรักษา เค้าบอกว่าผู้ชายคนนี้ป่วยเป็นโรคไบโพลาร์ กำลังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนึง ไม่สามารถเอาผิดได้
ในความรู้สึกเรา การที่คนเราตามศิลปินแล้วอยากเข้าถึงตัว ไม่ควรจะเป็นการปลอมตัวเข้าไปคุกคามศิลปิน แม้เราจะป่วยทางจิตอะไรก็ตามก็ไม่มีสิทธิ์ไปทำร้ายร่างกายคนอื่นได้นะคะ
ฟังแล้วรู้สึกหดหู่แทนเลยครับ บางเคสฟังแล้วน้ำตาซึมเลย
เคยโดนทำร้ายร่างกายจากแม่ค่ะ(แต่ไม่หนักมาก) คือเค้าเป็นคนอารมณ์ร้อนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และก็เป็นคนไม่ฟังใครเลย เช่นเวลาเราแบบนอนดึกตอนประถมงี้(ตอนนั้นนอนไม่หลับไม่มีทรศ.ให้เล่นด้วย นอนลืมตาเฉยๆ แต่ทีวีมีแสงอยู่หน่อยๆ) เค้าตื่นมาก็โมโห ด่าแล้วก็หยิกแล้วบิดบ้าง ใช้รีโมทตีบ้าง เวลาเราบอกเหตุผลเค้าก็ไม่เคยฟัง ที่แปลว่าเค้ามั่นใจว่าตังเองถูกเสมอ จนทุกวันนี้ท้อจนไม่เถียงแล้วค่ะ แล้วพอเราไม่เถียง คิดในใจแต่หน้ามันออก เค้าก็โมโหกว่าเดิมเพราะคิดว่าเราไม่ฟังไม่รับรู้ไม่เชื่อฟังเค้า แต่เดี๋ยวนี้เค้าก็พยายามไม่ทำร้ายแล้วคะ จะขึ้นเสียงใส่ พูดทำร้ายจิตใจแทน เคยคุยกันแบบตรงๆเปิดอกเพราะเค้าเข้ามาเห็นเราร้องไห้คนเดียวเพราะทะเลาะกับเค้า เค้าสัญญาว่าจะไม่ทำแล้ว แต่ก็ทำอยู่ดี อารมณ์อยู่เหนือคนจริงๆค่ะ ถึงเค้าจะไม่ค่อยทุบตีแล้ว แต่มันก็มีบ้างนะคะ เวลาเค้าทำเค้าก็จะทุบๆตีๆ แบบ เข้าใจคนระบายความโกรธมั้ยคะ62537366 คือก็เข้าใจว่าบางทีเค้าก็เครียดค่ะ ต้องทำงานบ้านเยอะมาก(บ้านค่อนข้างใหญ่ และทำกับข้าวทาน ดูแลการเงินของบ้าน) พ่อก็ไม่เคยทำร้ายร่างกายนะคะ แต่มีเมียน้อยมาตั้งแต่มีพี่เราแล้ว แต่มีคนล่าสุดถึงขั้นจะตามมันไปเลย มีเท่าไหร่เอาเงินไปให้เค้าหมดไปเป็นแสนเป็นล้าน ย่าก็รู้แต่ไม่เคยบอกปู่ เพราะถ้าปู่รู้โดนเล่นละ(อารมณ์ลูกแม่ดีที่สุด) ละเค้าพูดเองด้วยว่าจะหย่า แต่ปู่ไม่ยอม55 ทะเลาะกันใหญ่โตทำร้ายร่างกายแม่ต่อหน้าพี่กับน้องแล้วก็เรา(แต่ปู่กับย่าไปห้ามก็เลยไม่บานปลายมาก) แต่มาเป็นเส้นเลือดอุดตันก่อน อัมพาตครึ่งซีกค่ะ คนที่ต้องมานั่งดูแลคือแม่เรา คนที่รักกันนักหนาไปไหนน้า ย่าก็เสียแล้วเป็นมะเร็ง ไม่มีคนให้ท้ายแล้ว ตอนนี้ก็ทำตัวดีขี้นแล้วค่ะ ไม่ดื่นเหล้าสูบบุหรี่ ไม่เทียว อยู่บ้านเลี้ยงแมว แต่ทำงานไม่ค่อยได้ รายได้ของครอบครัวก็ขาด เพราะเค้าเคยทำงานได้ เงินเก็บก็เอาไปรักษาย่าที่เป็นมะเร็ง เอาไปรักษาเค้าที่เป็นเส้นเลือดตีบ แล้วก็มีดงินที่เค้ายักยอกไปให้เมียน้อยตั้งเท่าไหร่(ที่บ้านทำธุรกิจส่วนตัว) รวมๆคือหลายล้านแล้ว ถึงตอนนี้จะดี แต่พูดตรงๆที่เค้าทำไว้ก็เป็นแผลใจคนในครอบครัวไปแล้วค่ะ ตอนนี้คุณแม่ถึงจะทะเลาะบ่อยแต่ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่เข้าใจไม่ตรงกัน แต่เรื่องอื่นเค้าก็ดีหมดเลยค่ะ ไม่เคยบังคับให้เรียนได้ที่ 1 ไม่เคยบอกว่าต้องเรียนอย่างงี้ๆ ไม่เคยห้ามถ้าเราอยากทำอะไร เพราะเค้าเคยมีความฝันแต่ไม่ได้ทำเนื่องจากปัญหาการเงิน(คุณตาคุณยายเสรยตั้งแต่แม่ยังเด็ก) อ่าา ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ อารมณ์มาเล่าปัญหาครอบครัวมากกว่าอีก🙇♀️
ชอบดูพี่มากเลยคั้บบ❤❤
แต่ละเรื่องคือหดหู่มากๆ เลยค่ะ จนครั้งนึงเคยคิดว่าถ้าตัวเองมีเงินมากพอแล้วอยากจะก่อตั้งองค์กรปกป้องคุ้มครองผู้ถูกทำร้ายร่างกายจากคนในครอบครัวด้วยค่ะ 😢
เคยโดนพ่อเลี้ยงจับหัวแล้วผลักลงเตียงครับแถมมันทำร้ายแม่ผม มันชอบกินเหล้าเมา แล้วตอนวันเกิด ญาติๆที่มาฉลองที่บ้านก็โดนก็ต้องแยกย้ายเพราะมันมาโวยวาย ปกติในบ้านมี พี่โตสุดแฟนพี่โตสุด แล้วพี่คนรอง ผม แม่ มันชอบมาอาละวาดที่บ้านจนพี่ๆ ย้าย ไปอยู่กับพ่อหมด (จริงๆบ้านนี้แม่ผมกับมันช่วยกันออก แต่มันอยู่บ้านมันนะครับ) แต่ผมย้ายไม่ได้เพราะพี่ๆเขาย้ายไปแล้วเป็นห่วงแม่ ผมเลยย้ายไปด้วยไม่ได้ จริงๆมีเยอะกว่านี้ เพราะมันทำหลายอย่างมาก ตอนนี้แม่ผมก็ยังคบมัน แต่พอพี่ๆย้ายออกมันก็ไม่มาโวยวายแล้ว จริงๆช่วงนึง ลูกมัน ย้ายมาอยู่ด้วย ช่วงนั้นมันโวยวาย บ่อยมาก เพราะลูกมันชอบเอาเพื่อนมาเมาที่บ้าน ช่วงนั้น
น่ารำคาญ บวก กลัว
16:36 เจ้าของคอมเม้นเป็น Dyslexia (โรคบกพร่องในการเรียนรู้) หรือเปล่าคะ ลักษณะแบบนี้คุ้นมากๆ
ผมไม่คิดว่าการที่ผู้ปกครองตีลูกแล้วหวังว่าจะทำให้ลูกได้ดี เรียกว่ารักลูก ตามที่นอทพูดได้ครับ ผมเห็นว่าผู้ปกครองแค่เห็นแก่ตัวเองและ มอ
งแค่ตัวเองมากกว่า ความรักมีความลึกซึ้งมากกว่านั้น ผมคิดว่า มันไม่เกี่ยวกับความโง่ หรอก แน่นอนว่าชุดความรู้สำคัญแต่ แค่ความเจ็บปวดใครๆก็รู้ครับว่ามันไม่ควรมอบให้กับคนที่รัก คิดว่าเขาแค่เห็นแก่ตัวและ ยึดถือแต่ความคิดตัวเอง epนี้หดหู่มาก ไม่คิดเลยมีคนโดนทำร้ายร่างกายเยอะขนาดนี้
1:14:30 นี่มันชีวิตเราสมัยตอนเด็กๆเลย เราเป็นออทิสติกเราก็เคยโดนครูกระทำมาแบบนี้
ดูแล้วหดหู่ แต่ละอันคือรุนแรงมาก
Ps.ชอบผลโพลมากค่ะ คลิปยาวๆนี่ชอบเลย
ทางนี้โดนพ่อแม่ด่ามาตลอดแทบไม่เคยโดนทําร้ายร่างกาย แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเล่นเกมกับเพื่อนของน้องแต่ตอนนั้นดึกแล้วแหละประมาณ1ทุ่มมั้ง พ่อผมเลยมาเห็นเลยโกรธมากพ่อผมเลยอยู่ๆ ก็ถือขลุ่ยที่วางอยู่ข้างๆประตู แล้ววิ่งมาเอาขลุ่ยมาตีผมจนเป็นแผลเป็นกับรอยบวมเต็มหมด ตอนนั้นผมกลัวและโกรธมากๆ เลยวิ่งขึ้นแฟลซไปก่อนตอนนั้น วันต่อไปก็โดนเพื่อนของน้องล้อทั้งวัน ปัจจุบันพ่อผมก็เหมือนเดิมแต่ไม่ค่อยทําร้ายร่างกายแล้วแต่ขู่จะ*่าผมเวลาโกรธ เคยพูดดีๆกับผมล่าสุดคือหลังจากการทะเลาะกับแม่ผม ปล.พ่อเป็นตํารวจแถมอยู่แฟลซตํารวจกันทั้งครอบครัวอีกทุกครั้งเวลาที่ผมหรือไม่ก็พี่ผมโดนพ่อแม่ทําร้ายร่างกายคนที่เป็นตํารวจที่เป็นเพื่อนพ่อของผมจะได้ยินหมดแต่ไม่เคยมาช่วยสักครั้งแถมเอามาแซวเอามาล้อด้วยซํ้า😞😞😞
พ่อแม่กับอาม่าผมจะชอบพูดกลับมาว่า "ใช่หรอ อันนี้แม่ไม่เคยทำนะ จำผิดรึเปล่า ต้องรู้สึกขนาดนี้เลยหรอ ต้องพูดขนาดนี้เลยหรอ" เวลาที่ผมเครียดและอยากจะระบายปัญหาที่รู้สึกว่าไม่ถูกต้อง เกลียดและโกรธเขา มันทำให้รู้สึกว่าเขามีโล่ที่ยังไงก็ผ่านเข้าไปไม่ได้เลยอะ แบบยังไงคือเราก็ผิด เขาไม่มีวันผิด และทำให้บางทีเราคิดว่าเราเองบางทีความจำก็ผิดไปด้วย ทุกวันนี้โดนล้างสมองไปมากจนไม่เหลือหัวใจและเสียงของตัวเองแล้ว เป็นเด็กดีจนครบหน้าที่แล้วเหลือแต่ความแค้นในใจ จนไม่อยากอยู่ร่วมบ้านด้วย
ขอบคุณสำหรับคลิปของพี่มาก ๆ นะครับ ไม่ได้มีความสุขจากความทุกข์ของคนอื่นนะคับ แต่มันรู้สึกเหมือนได้เห็นตัวเองและจำความเจ็บปวดที่ตัวเองฝังไว้ลึกมาก ๆ ด้วย และค่อย ๆ ถอนเชื้อเน่า ๆ ออกมาคับ ขอบคุณจริง ๆ นะครับ
ผู้ใหญ่แบบนี้มีปมครับ ตัวเองทรมานมา เคยโดนแบบนั้นจากพ่อแม่ตัวเองมาอีกที คนพวกนี้มีลูกไม่เป็นครับ รักลูกรักใครไม่เป็นหรอก รักเป็นแต่ตัวเอง รักและยึดแค่ความคิดตัวเอง ถ้าใครรู้ตัวว่ามีปม อย่ามีลูกนะครับ เพราะลูกที่คุณเป็นคนเลี้ยง จะโตมาเป็นคุณคนต่อไป
เคยโดนลุงขู่ตัดขาเพราะว่าเรากินข้าวไม่หมด เเต่ยังไงก็ต้องทนอยู่อีก 3ปีครับ เเต่ยังไงก็ย้ายมาอยู่กับเเม่เเท้ๆครับ ตอนนี้ก็ยังประเด็นในใจอยู่เลยครับ ขอบคุณที่อ่านครับ🥲🥲🥲
เคยทะเลาะกับพี่สาวตัวเองแล้วตอนนั้นเด็กมาก แล้วพี่สาวปาไม้แขวนใส่หน้าเลือดกำเดาไหลเลบวิ่งหนีลงไปชั้นล่าง แล้วเลือดไหลจากชั้นบนยันชั้นล่าง
องค์ประกอบศิลป์คือเข้าใจเลย มู้ดแอนโทนสี ความรู้สึกในคลิป บรรยากาศบ้าน ครอบครัวสุด
เคยโดนพ่อเตะเก้าอี้ที่นั่งจนแตก (เก้าอี้พลาสติกนะคะ พอแตกทีก็บาดเล็กน้อย) ตอนนั้นตกใจมากที่อยู่ๆก็ไปนั่งที่พื้น ทำได้แต่ร้องไห้ จำไม่ได้ว่าพ่อโมโหอะไร แม่เคยบอกแค่แกหงุดหงิดเพราะเราทำตัวไม่ดี
สมัยก่อนพ่อชอบเอาขวดมาตี มันก็คงไม่ได้เจ็บมาก ตอนนั้นเรากลัวเสียงดังๆมากไม่เคยชอบเลย ขวดลิตร,แกลลอนโดนทุกขนาด
ยังไม่รวมพวกไม้เกาหลังที่เป็นไม้แข็งๆ หรืออะไรก็ตามที่แกหยิบได้ เราก็โดนมาเรื่อยๆจนพ่อกับแม่หย่ากัน เราก็นึกว่าจะไม่โดนแล้วแม่ก็ตีเหมือนเดิม หลังจากหย่ามา แม่ก็ดูอารมณ์ร้อนกว่าเดิม เริ่มใช้ความรุนแรง บางครั้งก็เก็บของเราโยนออกนอกบ้านแล้วไล่ไปอยู่กับพ่อ กินข้าวช้าก็จะโดนตีตลอด(ช้าเป็นชม.)(เราคิดว่าแม่คงเหนื่อยและเครียด)
แม่บอกพ่อโดนปลูกฝังมาจากปู่ให้คุมบ้านคุมลูกให้อยู่ พ่อเลยทำอย่างงั้น
สมัยก่อนพ่อขี้โมโหมาก เวลาหงุดหงิด หรือทะเลาะกับแม่ พ่อจะเดินมาตี/เตะเรา,ทำลายข้าวของตลอด (น่าจะโดนมาตั้งแต่เด็กจนถึง9ขวบได้)
จนเราเป็นคนขี้กลัวขี้ตกใจ แค่ของตกหรือมีคนเดินมาก็สะดุ้งได้ แต่เดี๋ยวนี้ไม่เป็นแล้วนะคะ ดีขึ้นมากแล้ว
เมื่อปีที่แล้วพ่อนัดเจอ พ่อเล่าให้น้องเราฟังว่า เรากลัวขวดมากแค่ถือมาก็ร้องไห้แล้ว55555555
ตอนนั่งฟังเราไม่รู้ว่าจะรส.ยังไงดี🥹😂
หนูเคยโดนพ่อเอาไม้ยาวๆตีที่คอค่ะโชคดีที่ไม่ตายเพราะงี้เลยเกลียดพ่อมากๆเเบบเห็นหน้าเเล้วยากอ้วกใส่มาก
ครูตอนประถมเหมือนเราไปรบที่สุดในชีวิตละ สารพัดของกุ๊กกิ๊กที่ใกล้มือเขา ตีจนแขนเขียวนิ้วม่วง นินทา กดดัน เหตุผลแค่เราไม่สามารถตอบหรือแค่ไม่ถูกใจเขา
ไร้สาระสุดคือกินข้าวไม่หมดแล้วตี ก็มันไม่แซ่บอะ จับหน้าเรากดลงถาดข้าวแล้วบังคับให้เรากินให้หมด พอห่อมากินเองก็ด่า งง 55555 ที่บิดเบี้ยวที่สุดที่จำได้
-ไม่ได้เกิดขึ้นกับเราโดยตรงแต่มันก็ขึ้นกับเด็กอีกคนนึง คือพวกเด็กเรียนเก่งลูกรัก เชียร์ให้ครูตีเด็กคนหนึ่งแรงๆตีเยอะๆจะได้หายโง่ การที่เราเรียนเก่งไม่เก่ง มันต้องเชียร์ต้องยินดีที่เห็นคนๆหนึ่งโดนทำร้ายหรอและคนที่ควรห้ามควรสอนกลับเป็นคนทำร้ายเด็กซะเองอีก บรรยากาศตอนนั้นคือทุกคนต้องรู้สึกว่าการที่คุณครูตีเด็กคนนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง โครตเศร้า
-เราโดนลงโทษเอง ตอนนั้นเราเหมือนเราจะไม่เข้าใจสิ่งที่ครูสั่ง เลยลงโทษให้เราโดนคนทั้งห้องหยิกหูคนละทีจำได้เลยว่าหูเราช้ำมากแล้วทุกคนในห้องก็หัวเราะเยาะเรารวมทั้งครูแล้ว เอาเรื่องเราที่ลงโทษไปคุยกับครูคนอื่นในรร แล้วพูดเหมือนเป็นเรื่องตลกทั้งทั้งที่เราไม่โอเค การทำร้ายเด็กคนหนึ่งมันรู้สึกดีหรอไม่เข้าใจ
-แล้วที่น่าเศร้าที่สุดคือเราโดนครูตีจนมือช้ำมากๆแล้วเราไปบอกพ่อแม่ แล้วพ่อแม่เราไม่เชื่อเพราะคนที่เรียกตัวเองว่าครูคนนั้น เป็นพระที่มาสอน ไม่เชื่อว่าเราโดนทำร้ายทั้งที่หลักฐานก็เห็นอยู่ตรงหน้าแท้ๆ
แบบว่าผม ผมเคยโดนพ่อตีหัวไปเรื่อยๆจนกว่าจะพูดคำว่าควายชัด จนทุกวันนี้ไม่เคยพูดคำว่าความเป็นฟายอีกเลย อันนี้คือเบาสุดที่เคยเจอแล้ว😅
ผมเคยโดนทำร้ายจากการบูลลี่ ผมเป็นเด็กที่เงียบๆไม่ค่อยยุ่งกับใคร ช่วงม.ต้นเลยเป็นคนที่โดนแกล้งบ่อยมาก มากจนโดนเพื่อนทั้งห้องรุมแกล้งเรา จนถึงขั้นรุมกระทืบเลยก็มี ต่อให้เราจะสู้กลับยังไงแต่ ก็สู้ไม่ได้อยู่ดีเพราะพวกมันมีกันทั้งห้อง
นี่ตอนเด็กเคยขอทรศ.พ่อมาเล่นค่ะ เพราะอยากเล่นเกมตกปลา พอพ่อมาเอาทรศ.คืน พ่อบอกเราเล่นเว็บพนัน เราก็งงมันคืออะไร ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิดยังอ่านเเบบผิดๆถูกๆอยู่เลยค่ะ สุดท้ายก็โดนตี ต้องยอมรับทุกอย่างที่ตัวเองไม่ได้ทำ ตลกดี
ส่วนใหญ่มาจากครอบครัวและคนใกล้ชิดทั้งนั้น น่าเศร้าใจยิ่งนัก 😢
เป็นคอนเทนท์ที่ดีมากเลย
พี่ครับผมเป็นคนลาวและผมพิมพ์ภาษาไทยไม่ค่อยเก่งเพราะงั้นเอาภาษาลาวไปเป็นภาษาไทยหน่อยนะครับพี่ช่วยฟังหน่อยนะครับพี่ผมอายุแค่ 13 ปีแต่มีเรื่องเล่ามาให้ฟังเฉยๆครับนี่ผมไม่ได้แบล็คเมล์หรืออะไรนะครับผมแค่อยากเล่าสิ่งนี้เฉยๆนะครับຂ້ອຍເປັນຄົນທີ່ຖ້າບໍ່ເວົ້າຊ້ຳຂ້ອຍອີກບໍ່ຮູ້ຍັງຂໍ້ກັບແມ່ກັບເລີຍຮ້າຍຂ້ອຍຢູ່ຫຼາຍເທື່ອຝັນວ່າພໍ່ກັບແມ່ເລືອກຫຍັງຂ້ອຍເລືອກແມ່ດີກວ່າພໍ່ເພາະຄົວໝຸນແຮງທີ່ພໍ່ຫຸ່ນແມ່ເຮັດຄັນໜຶ່ງຕອນພໍ່ກັບມາແນເຂົາກໍຂຶ້ນສຽງຟ້າຜົມແລ້ວໃຫ້ໄປທຳງານບຝໜັງໄມ້ຮູ້ວ່ານີ້ຄືອາໃນສຳລັບໄທແຕ່ມານຜົມຫຼືບໍ່ຟ້າທີ່ມັນເປັນໃບມີແຕ່ຍາວແລະໃຫຍ່ທີ່ຜົມເອົາໄວ້ສັບທ່ານອື່ນເຂົາໄດ້คุณครูอมแล้วที่ผมແລ້ວມີອີກຫຼາຍເລືອກຖ້າຜົມຜູ້ມັນຈະຍາວເກີນໄປທາດຜີແປເປັນກໍ່ໄມ້ຕ້ອງເອົາລົງຄິດກໍໄດ້ຜົມໄມ້ວ່າອາໄຫຼແລ້ວຜົມຈະກົດຕິດຕາມຜີຕາມປົກກະຕິມີລະດັບປີໜ້າຈະມີເລື່ອງໂໝດຫຼາຍຄົນນີ້ອີກຄລິບທີ່ຜີ ສສາງ ຂຶ້ນມາມີເລື່ອງລາວ75%ນາຍແລ້ວແຕ່ລະເລື່ອງມີປະມານ 5-6 ເລືອດທີ່ເປັນເລື່ອງດູແລງໃນແລ້ວຜົມເປັນຄົນທີ່ຂຽນໜັງສືແລະອາໄລໄມ້ຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ນີ້ງ່າຍວ່າຜົມລຽນໄມ້ເຄັ່ງຂອງເພິ່ນເລີຍວັນແມ່ແລະພໍ່ໄປປຽບທຽບແລ້ວພ້ອມກັບທຳລາຍລ້າງກາຍແຕ່ມາໃນທຳບອຍແຕ່ຖ້າທຳກໍຈະລຸ່ນແລງໜ້ອຍຄັງທີ່ຮຸ່ນແລງສຸດກໍຄືພໍ້ຢູ່ດີໆກໍກໍເອົາໝ້າຍມາແລ້ວໃຫ້ຜົມໄປຫາເຂົາພ້ອມກັບຟາດອົ້ນຈົນເລືອດອອກແລ້ວຫຼາຍກໍບໍ່ດາແບບຢູ່ດີໆກໍຕາຍລະຂັບລີ້ບາງຄັ້ງແຕ່ໃຈດີກໍຂົມບາງຄັ້ງກໍໄມ້ໃຈດີກະປູກແລະບາງຄັ້ງກໍຮູ້ຢູ່ດີໆກໍດ່າຜົມສະນັ້ນຂັບພິແລ້ວເມື່ອຜົມຜູ້ເລື່ອງສາເຫດຢູ່ຫຼາຍຫຼາຍຄັ້ງແລ້ວກໍຕີຜູ້ເປັນບາງຄັ້ງຜົມກຸບຄໍປັບນິໄສຂອງເຂົາໄດ້ຢູ່ແຕ່ຖາມວ່າເລື່ອງຂອງມັນມີແຕ່ເລື່ອງຂອງຍາດມັນໄມ້ມີເລີຍແຄ່ມີອາທີ່ຕິດຢາບ້າແຄ່ນັ້ນເອງຫາປີ້ແປເປັນພາສາໄທໄມ້ໄດ້ກໍໄມ້ເປັນໄດ້ນະຄຳພີເລື່ອງຜ້າແປເປັນພາສາໄທບໍ່ໄດ້ກໍຂໍໂທດທີ່ກັບຕ້ອງພູດອີກເພາະວ່າຈີນໜັງສືໄມ້ເປັນຈິງໆກັອບປີ້ຫຂໍຜູ້ຈິງໆຂັບ
แค่หัวข้อโดนทำร้ายร่างกายจากพ่อแม่ก็หนักมากเลยค่ะ แต่ละเรื่องที่คัดมาคือเข้าใจเลยอ่ะว่าทำไมถึงได้จำฝังใจกันขนาดนั้น บางคนก็โดนเพิกเฉยทั้งที่ผู้ใหญ่ทำให้เกิดแผลหลังจากทำโทษเด็กคนนึง แถมบางคนยังไม่เคยได้รับการรักษาอ่ะด้วย คนที่รอดจากตรงนั้นมาได้คือหนีออกจากบ้านมาตั้งตัวเองอ่ะ หนักจริงๆ ให้กำลังใจคนที่เคยผ่านเรื่องแย่ๆมานะคะว่า อดีตตอนนี้มันทำร้ายเราไม่ได้อีกแล้ว จงเชื่อมั่นว่าเราจะมีอนาคตที่ดีได้ด้วยมือเราเอง และถ้าวันนึงอยากมีครอบครัว ก็ให้เข้าใจเด็กตัวน้อยๆให้มากๆเพราะครั้งนึงเราก็เคยเป็นเด็กมาก่อน ให้เขาได้รับความรักที่จริงใจด้วยค่ะ :)
เราเป็นค่ะ สถานการณ์แค่พูดคุยไม่ทำอะไรก็ทำให้เราจะร้องไห้อยู่ตลอดเวลา และมีอารมณ์ที่อ่อนไหวมากๆ ตอนนี้ยังไม่แน่ใจเลยว่าเป็นเพราะอะไร😢
ผมไม่เคยโดนทำร้ายร่างกายนะแต่มันมีเหตุการณ์ที่ผมรู้สึกว่ามันทำให้ผมรู้สึกแย่มากคือพ่อแม่ทะเลาะกัน มันก็คงปกติแหละแค่ที่ผมรู้ แม่ผมไม่ได้ตอบโต้เหมือนจะโดนทำร้ายจากพ่อที่เมา ผมไม่รู้ว่าจริงมั้ยแต่เมาจริง เพราะทำเป็นไม่สนใจ ไม่ได้ช่วย ผมรู้สึกผิดมาก ถ้าหมัดนั้นของพ่อไม่ต่อยที่บานเกร็ด ถ้าหมัดนั้นโดนแม่ ผมคงไม่อยู่เฉยๆ ทุกวันนี้ยังคิดว่าอยากซัดหน้าเขาอยู่เลย แต่เขาก็เสียแล้วแหละ ผมรักเขานะตอนที่ไม่เมา ตอนที่ตั้งใจทำงาน อยากขอโทษแม่มากๆที่ผมไม่ช่วย แต่ตอนนี้แค่ทำให้เขาภูมิใจยังไม่ได้เลย ถ้าอ่านจบก็ขอบคุณมากๆนะครับ
ทำร้าย คือทำร้ายครับ
เราไม่ทันอะแต่อยากแบ่งเรื่องราวของตัวเองบ้างค่ะ
เท่าที่จำได้คือมีวันนึงเราพาเพื่อนแถวบ้านมาเล่นที่บ้านแล้วก็เล่นนู้นนี้ๆเอาแป้งมาเล่นเลอะเต็มบ้านเลยวันนั้นพ่อกับแม่ออกไปทำนามั้งนะ
พอเพื่อนเรากลับเราก็ไม่ได้เก็บมั้งพอพ่อกับแม่มาก็โมโหมากๆแล้วก็ด่าเราแล้วก็ตีเรา แล้วก็จับเรานั่งเหยียดขาแล้วแม่ก็จับเราไว้ส่วนพ่อก็เอามีดมาจะตัดเท้าเรา เราร้องไห้หนักมากกรี้ดลันบ้านเลยเขาก็พูดแบบมึงจะทำอีกไหมแล้วก็เอามีดมาจ่อที่ขาเราเราก็ร้องไห้แหละร้องหนักมากบอกว่าจะไม่ทำแล้วแล้วเขาก็ปล่อยแล้วก็เก็บบ้าน
อีกเรื่องคือเรื่องของเล่น แม่เราเอาเราไปที่ทำงานด้วยแล้วขากลับเราอ้อนแม่อยากได้บาร์บี้มากๆแม่เราก็อยากซื้อให้นะคะเราก็อ้อนหนักมากๆจนแม่ซื้อให้แล้วแม่ก็บอกอย่าให้พ่อเห็นนะพ่อกลับบ้านไป พ่อก็เห็นเหมือนเดิมแล้วก็ด่าเราด่าแม่เราว่ามันไร้สาระสิ้นเปแล้งด่าแรงมากๆจนเราร้องไห้ไปสองวัน
อีกเรื่องอันนี้ไม่นานเลย เราพึ่งได้โทรศัพท์ใหม่มาพ่อเราซื้อให้แล้วแม่ก็ทำตกคือซื้อมาแค่วันเดียวไม่ถึงวันด้วยซ้ำเราก็นอยอะแบบทำไมถึงทำตกเราแสดงออกแบบชัดมากแล้วแม่ก็ด่าเราพูดนอกเรื่องด่าทั้งวันจนเราอาบน้ำแม่ก็ยังด่าเราอยู่เราทนไม่ไหวเราก็ลยตอบกลับไปบ้างแม่ก็ปรี้ดแตกด่าเราหนักกว่าเดิมตะคอกใส่เราเราก็ด่ากลับจนแม่บอกแม่จะฆ่าเราเรื่องแค่นี้ทำเป็นเว้อเราก็กรี้ดเพราะกลัวตอนนั้นมันแพนิคมากแม่ก็ทุบประตูให้ออกไปเรากลัวมากกรี้ดอีกจนมาดึงระตูออกได้เราก็ดึงกลับเรากลัวมากแบบมากจริงๆมันแพนิคมากๆแล้วเราก็หนีเข้าห้องตอนนั้นแม่หยุดแล้วแต่แม่ก็ยังด่าเรา เรากลัวมากจริงๆเราทักไปหาเพื่อนว่าให้มารับเราเรากลัวโดยฆ่าพูดว่าไม่อยากตายๆซ้ำๆ จนเหนื่อย
ตอนนี้เราไม่โดนอะไรแล้วนอกจากโดนบ่นกับโดนพ่อกดดันให้เรียนหนังสือ เราเข้าใจนะเราเองก็ดื้อมากๆในตอนนั้น
แล้วเราชอบคิดวกวนเรื่องนี้ทุกคืนเลยแล้วก็ร้องไห้😢
โดนเพื่อนที่ไว้ใจมากที่สุดตอนหนูยังเด็กๆช่วงนั้นอายุ11ขวบ
ตอนนี้13แล้วคะช่วงนั้นเพื่อนที่ไว้ใจมากที่สุดอยู่ๆเพื่อนหนูมาแกล้งหนูคิดว่าแกล้งเล่นๆจนนานไปมันแรงกว่าเดิมและโดนเพื่อนด่าว่าตอนผมย่งแล้วเขาบอกว่าไป...กับใครมาหรอแล้วขํา
ช่วงนั้นหนูชอบวาดรูปมากอยู่มาๆก็มาแล้วบอกว่า
ไม่เห็นสวยเลยเองมันไม่ครววาดรูปเองครวไปตายดีกว่า ช่วงนั้นร้องไห้หนักมาก(เป็นคนอ่อนไหวง่าย)หนูเผลอทําร้ายร่างกายตัวเองแล้วเพิ่งนึกได้พอมารร.เขาก็เอาแก๊งของมันมารุมด่าและตีพอหนูร้องไห้บอกว่าอ่อนแอจัดไปตายไป ฝังใจจนทุกวันนี้
(หนูชีวิตที่ดีแล้วคะมีเพื่อนแท้ๆแล้ว)
ชอบแมวข้างหลังมากค่ะ😍😍😍😍🥰🥰🥰🥰
ตอนป.4เคยโดนน้าตีจนหัวบวมจนแตก เพราะไม่กรอกน้ำ เขาตีแบบไร้เหตุผลก็มีแค่เผลอ คือตอนนั้นผมปล่อยจอยเลยครับ อยากตีก็ตีตอนนั้นคือผมพร้อมตายทุกเมื่ออะ😢 ตอนนี้ผมหลุดออกจากตรงนั้นแล้ว แต่ก็ทำให้ผมเกลียดเขาไปเลย
คิดว่าตัวเองโดนหนักแล้ว แต่เจอคลิปนี้คนอื่นหนักกว่าเยอะเลย😢
38:04 ถ้าไม่พร้อมก็ไม่ควรมีจริงปะ ถุงยางอะ รู้จักไหม😂😂😂
การที่เด็กทำผิดนิดผิดหน่อยแล้วตีแล้วกระทืงอะมันทำให้จำฝั่งใจนะ ตอนนี้เวลาทำอะไรพลาดปากผมมันก็พูดขอดทษออกมาก่อนเลย ใันติดเป็นนิสัยอะ เพราะจำได้ว่าถ้าขอโทษแล้วเขาจะหยุด
2:01 เป็นเหมือนพี่เลยค่ะ คือมันพูดไม่ออก เหมือนมันอัดอั้นอึดอัดมากๆ
ยาว 1 ชม. ❤❤🎉🎉
เราเคยโดนพี่สาวทำร้ายร่างกายค่ะ ตอนเด็กรู้สึกเกลียดพี่ตัวเองมาก จำได้ทุกการกระทำ เตะเราถีบเรา ชอบพูดจาด่าเราแรงๆ จนเราแพนิค เพราะเวลาด่าเสร็จเรามักจะโดนทำร้ายร่างกายตาม จนต้องเอาผ้าห่มมาคุมตัวเพื่อให้ลดความเจ็บ เราร้องไห้จะเป็นจะตาย แต่พ่อแม่ไม่เคยสนใจอะไรเลย เราเสียใจมากที่พ่อแม่นิ่งเฉยแบบนี้ พอเราทั้งคู่โตมาก็จะมีแต่ด่ากันแรงๆ ไม่ได้ทำร้ายร่างกาย แต่เวลาเขายกมือขึ้นหรืออะไรเราก็จะสะดุ้ง เขาก็หัวเราะแล้วถามเป็นไรอะ เราก็หัวเราะกลบเกลื่อนไป แต่ตอนนี้เขาก็ขอโทษการกระทำของเขาแล้ว เราก็ไม่ได้อะไรแล้ว แต่สงสารตัวเองในวัยเด็ก
ฟังไปได้แค่12นาที ฟังต่อไม่ไหวแล้ว😢 ขนาดโดนเลี้ยงแบบดีๆ ไม่เคยโดนคนที่บ้านด่าโดนทำร้าย ไม่เคยโดนแฟนด่าหรือทุบตี ไม่เคยมีปัญหากับเพื่อน ไม่เคยเจออะไรรุนแรงจริงๆยังฟังแล้วดิ่ง คนที่เคยโดนมาคงฝังใจมากแน่เลย
อุ้ยเพิ่งจำได้ว่าตอนป 4
ผมโดนอาจารย์ทำร้ายตอน ป 4 บีบคอผมแล้วยกขึ้นไปจนตัวลอยแต่เพื่อนๆในห้องกลับหัวเราะสนุกสนานแล้วขอให้อาจารทำอีก😢
(เหตุผล):ทำการบ้านไม่เสร็จ😢
ที่โดนจนฝังใจคือโดนพี่ชายทำร้ายร่างกาย น้องชายทำร้ายร่างกาย แต่พ่อแม่ดันบอกเรา เป็นผู้หญิง เป็นน้องเป็นพี่ อย่าไปตอบโต้ และมันทำให้เรากลายเป็นคนที่พร้อมตัดขาดพี่น้องเหล่านั้นไปเลย เพราะเราไม่สามารถมองหน้าได้ตามปกติ และทุกครั้งเราไม่ผิด โดนเพราะเหตุผลอะไรไม่รู้ ส่วนน้องชายเราโดนเพราะไปกันพ่อ น้องจะทำร้ายพ่อเราเลย เอาตัวกันพ่อ พ่อแก่แล้ว แต่สิ่งที่เจอคือไม่มีใครปกป้องเราเลย โดนด่าว่าไปกันทำไม แต่คนด่าไม่เคยมากัน 😢 พอออกจากบ้านได้ไม่เคยอยากกลับไปอีกเลย
จริงๆ แล้วการทำร้ายเด็ก (child abuse) มี 4 ประเภทค่ะ คือ ทำร้ายร่างกาย (physical abuse), ทำร้ายจิตใจ (emotional abuse), ทารุณกรรมทางเพศ (sexual abuse) และ เมินเฉย (neglect)
ครอบครัวไทยส่วนมากเราว่าต้องมีอย่างใดอย่างนึงบ้างอ่ะ ยิ่งสมัยสิบยี่สิบปีก่อนที่ไม่มีความรู้ทางจิตวิทยาเลย (เช่น positive parenting (การเลี้ยงลูกเชิงบวก) เป็นต้น) ก็คือ emotional abuse กับ neglect อ่ะมีแน่แต่ชอบโดนไม่ใส่ใจเพราะมันเป็นบาดแผลภายใน (ครอบครัวเราก็มี) มันไม่เห็นเหมือนเวลาโดนตีจนเป็นรอย หรือมีแผลที่อวัยวะเพศอะไรแบบนั้น
แล้วสิ่งเหล่านี้ส่งทอดบาดแผลกันจากรุ่นสู่รุ่นค่ะ (childhood trauma experience)
แต่ก็อยากให้กำลังใจทุกคนว่าเราโตกันจนสามารถช่วยเหลือตนเองได้แล้วค่ะ อาจไปหานักจิตวิทยา จิตแพทย์เพื่อรับการช่วยเหลือ ช่วยเหลือคนอื่นที่โดนแบบเรา (เท่าที่ทำได้ ห้ามทำเกินตัว) และเราสามารถหยุดยั้งวงจรอุบาทว์ของครอบครัวได้ (psycho-breaker)
ใดๆ คือทุกวันนี้ทำงานเกี่ยวกับส่วนนี้นิดหน่อย ก็ยังมีครอบครัวเยอะอยู่เหมือนกันที่ไม่มีความเข้าใจในการเลี้ยงลูกเลย ยอมรับว่าหดหู่ มันก็ช่วยเหลือได้บางส่วน แต่ต้องอาศัยระบบที่ดีด้วย เช่น การเรียนการสอนเกี่ยวกับเรื่องนี้ ระบบการศึกษาที่ดี รัฐสวัสดิการที่ดี เป็นต้น
เหตุการณ์ที่ตราตรึงที่สุดคือ สมัยเด็กๆน่าจะอายุเลขตัวเดียวทำโจทย์เลขไม่ได้เลยเดินไปให้ผู้ชายสอน นั่นแหละหลังจากนั้นคือ ยับเลย แหกปากถามเราว่าตรงนี้ได้เลขอะไรตอบอะไร ปกติถูกเลี้ยงดูมาแบบผู้หญิง ครูในโรงเรียนก็พูดแบบนี้ไม่ได้คิดเอง ความเป็นเด็กผู้ชายแทบไม่มีอยู่ แล้วก็คือ ตั้งแต่แรกอะ ก็ไม่รู้ไง ทำไมไม่ได้ เลยเอามาให้สอน แล้วมาถามซ้ำกับเราว่ามันตอบอะไร ใครจะตอบได้ แถมแหกปากอีก นึกสภาพผู้ชายตะคอกอัดหน้าดูแล้วกัน ก็เลยยืนเงียบอยู่แบบนั้น แต่น้ำตาเริ่มมาละ เขานั้งเก้าอี้อยู่ส่วนผมยืนอยู่ข้างโต๊ะในห้องรับแขก สักพักเขาลุกจากเก้าอี้ดึงคอเสื้อผมขึ้นยกลอยไปที่ห้องนอนผมจับผมทุ่มพื้นแล้วตบหน้าจนพอใจ ตอนนั้นถามว่าร้องไหม คือหน้ามันบวมเป่งไปแล้ว มีแค่ซิกๆอะ คือมันจุกด้วย ชาทั้งตัว นึกสภาพเด็กตัวเท่าเอวโดนแบบนี้ ยังไม่จบ สักพักผู้หญิงอีกคนหนึ่งก็เหมือนจะทำหน้าที่ผู้แสนดี เอาผ้าชุบน้ำร้อนมาประคบแล้วพูดว่า เป็นไงละๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกคนเริ่มหลอนยัง ผมมาคิดได้ตอนโตนี่แหละว่าโครตไม่ปกติทั้งคู่เลย แล้วก็อยู่กับอะไรแบบนั้นจนโตมา เดี๋ยวจะยกตัวอย่างตรรกะแปลกๆให้ดูนะ แบบพึ่งมาขายของช่วงหลังช่วงแรกทำงานในระบบ เวลาลูกค้ามาสั่งของเขาจะไปรับออเดอร์แล้วก็เรียกคนที่อยู่ใกล้ไปรับแทนแล้วทำท่าแบบฉุนเฉียวไม่พอใจเอียงหัวจิ๊ลิ้นบ่นงึมงำอยู่คนเดียวประมาณนี้ทุกครั้ง ไม่ว่ากับเรื่องอะไร ชอบช่วยเหลือสังคมทำดีกับทุกคนยกเว้นคนในบ้าน คุยโวโอ้อวดตีสนิทเขาไปทั่วนึกสภาพนอนปวดท้องลุกไม่ไหวอยู่หลังร้าน ใครก็ไม่รู้ไม่ใชาลูกค้าจะเอารถออกลุกเดินไปโบกรถให้เขาเฉย ครั้งหนึ่งตอนเด็กๆเขาจะไปซื้อเครื่องเล่นซีดีแล้วถามผมว่าอยากได้สีอะไร มีเขียว ส้ม ดำ ผมตอบดำ พอขับรถออกมาจากห้างเอาแล้วองค์ลง เริ่มพูดๆโดยรวมคือว่าผมว่าจะเอามาทำไมใครๆเขาก็มีคือจะเอาสีส้มแต่ทำเชิงถามผม อะไรแบบนี้ก็บ่อยจะเอาอะไรไม่พูดทำยืนคุมเชิงพอไม่ตรงใจเอาแล้วมาแน่ เวลาไม่พอใจอะไรน่ากลัวมาก ด่าทวงบุญคุณ ทำลายข้าวของ ช่วงหลังๆส่วนใหญ่จะเป็นที่ร้าน แบบเดินไปหลังร้านแล้วเดินไปเตะทุกอย่างกระจาย สมัยก่อนจำได้เลยนั้งกินข้าวแบบรวมญาติมีคนพูดไม่เข้าหู ลุกหายไปจากวงแต่อุ้มน้องผมไปด้วยแล้วหายไปเลยครึ่งคืน อันนี้ก็มาคิดได้ตอนโตว่าโครตน่ากลัวเลย มาฝั่งผู้หญิงบ้างก็บังคับผมให้ขายของเตรียมของขายด้วยช่วงท้ายๆก่อนร้านจะเจ๊ง ปัญหาคือเป็นวัยที่ต้องเตรียมตัวออกไปทำงานแล้ว แต่บังคับขาย อะเราก็ทำ ตอนขายดีก็ให้ขาย ตอนขายไม่ดีก็ชอบบอกว่าเมื่อไหร่จะหางานทำ อารมณ์ประมาณถ้าตัวเองได้ก็จะดีแต่ถ้าจะเสียปุ๊บไม่ได้เลย และเจอบ่อยในกรณีอื่นๆด้วย แบบหมดประโยชน์ก็จะเฉดหัวทิ้งอย่างเดียว ปีนี้ต้องทำกายภาพบำบัดเพราะร่างกายพังจากการช่วยขายของสามปี เขาก็จะบอกคนอื่นว่าผมทำแค่ปีเดียว
แล้วเรื่องหาหมอก็ชอบบอกว่าแขนเขายกไม่ขึ้นยังไม่เห็นต้องไปหาเลย คือถ้าอยากตายนักก็ตายไปคนเดียวเถอะ ไม่เอาด้วยอะแบบนี้ ใครจะอยู่ก็อยู่เถอะไม่เข้าใจเอาความป่วยโรคมาอวด คงเป็นความคิดเก่าๆว่าใครทำงานได้เหมือนควายมากที่สุดแล้วจะมีคุณค่าแหละ แล้วครั้งล่าสุดปีนี้ไล่ให้ผมไปทำงานแล้วหาหมอเองทำตัวเป็นภาระเขา บอกว่า งั้นมึงก็หาหมอไปทั้งชีวิตเถอะ แต่ก่อนก็คิดว่าสองคนนี้เหมือนโดนจับแต่งงานเพราะนิสัยทั้งคู่ไปคนละทางแต่ทุกวันนี้พอคิดๆดูเหมือกันยังกะแกะ ทวงบุญคุณเก่งทั้งคู่ ไม่เคยผิด ผิดไม่เป็น บางครั้งเข้าขากันดีมากยิ่งช่วงหลังๆ ทั้งที่ด่ากันแทบตาย ต่อหน้าคนอื่นคือทำตัวเพอร์เฟคเบื้องหลังก็อย่างที่เล่าไป ตอนผมเกิดทุกคนแม้แต่ตัวเขาเล่าว่าจะไปหย่ากันแต่นายอำเภอมาช้าเลยกลับก่อน สรุปบ้านผมคือคนที่คิดจะแยกกันอยู่ตั้งแต่แรกแต่ก็ทนมาจนถึงตอนนี้ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงดูเกลียดกันในหลายๆครั้ง และเราที่อยู่ตรงนั้นด้วยคือแบบรับทุกอย่างจากทุกฝ่าย ฝั่งผู้ชายจะถ่อยขอยกตัวอย่างมาแค่เหตุการณ์เดียว ตอนนั้นมีรถมาจอดขวางร้าน เจ้าพูดถึงความรุนแรงต่างๆที่จะทำกับรถและเจ้าของรถ ด้วยความที่ตอนนั้นผมยังเด็กกว่านี้มากและได้ซึมซับอะไรแบบนี้ทุกวัน ผมก็เลยจะไปหยิบกาวร้อนมาหยอดจุกยางรถตามคำที่เขาพล่ามๆมาแบบจริงจังและไม่รู้สึกผิดและไม่คิดถึงผลที่จะตามมาดีกาวที่หมด ฝั่งผู้หญิงจะชอบทำตัวเป็นเหยื่อจากทุกคนแม้แต่ตัวผมเหมือนดูละครหลังข่าวมากจนคิดว่าตัวเองเป็นผู้ถูกกระทำ แล้วเวลาผมพูดอะไรไปทางนั้นจะไม่ฟังผมเลย แล้วแต่ละคำที่ออกจาปากของทั้งคู่คือแบบ สำคัญตัวผิดมาก ผู้ถูกเสมอสูงส่ง ผมมันรักสบายไม่มีความอดทนแน่สิ คนไม่ใช่ควาย แล้วเนื้อหาที่คุยจะจบไปแบบนั้น ทุกวันนี้คือ มีอาการทุกครั้งเวลาที่ทางนั้นแสดงตัวว่าเป็นฝ่ายถูกอีกแล้ว เสียงผมจะเริ่มสั่นๆเหมือนมันจุกอกแบบพูดกับกระจกยังดีกว่า ช่วงนี้นั้งอยู่ดีๆก็หลบก้มหน้าลงไปเหมือนจะโดนใครทำอะไรจากด้านหลังทั้งๆที่ไม่มีอะไร มือกับขาจะสั่นเวลาได้ยินเสียงพวกเขาไม่ว่าจะธรรมดาหรือตะโกนไม่ว่าเรื่องดีหรือไม่ดีกับเรา แล้วมันจะเริ่มสั่นทั้งตัว รู้สึกหวาดระแวงเหมือนมีรูโบ๋ที่อก คิดว่าจะพบจิตแพทย์ภายในปีนี้แต่ต้องผ่านการอนุมัติจากพวกเขาอยู่ดี ใช่ครับ บ้านนี้มันแปลกๆ หลักและเหตุผลมันใช่ไม่ได้กับที่นี่ ที่เล่าไม่ใช่ทั้งและทั้งหมดที่เล่าเกิดขึ้นได้ทุกวัน
คลิปช่องดีคือดีทุกอัน ไม่เสียดายเลยที่กดซับเอาไว้ 😭✊❤️
อยากใก้สังคมไทยซีเรียสเรื่องการทำร้ายร่างกายเด็กมากกว่านี้ ดูไม่ค่อยให้ความสนใจเลย จนกว่าจะเป็นข่าวดังถึงจะมาช่วย แล้วมีเด็กเจอแบบนี้เยอะด้วยไง ต้องโดนมากแค้ไหนถึงจะได้รับความช่วยเหลือ?
เคยโดนแม่จับยัดเข้าห้องนํ้า เพราะเขียนกําแพง จำได้ว่าตอนนั้น2ขวบ จริงๆก็มานึกอยู่นะ ทำไมจําได้ หรือแบบนอนแล้วฝันถึงมัน น่าจะเป็นที่ว่ามันเด็กและฝังใจมาก ซึ่งแม่ก็ปิดไฟห้องนํ้าเราร้องไห้ แพนิคไปหมดจำได้ว่าทั้งกรี๊ดตะโกน กับร้องไห้ไปด้วย จนแม่บอกว่าเราสมควร ส่วนที่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง พอมาฟังคุณนอทก็น่าจะรู้ละว่า ทำไมถึงไม่ค่อยมั่นใจ ไม่กล้าตอบ เพราะบางทีคุยกับพ่อแม่ เค้าจะบอกว่าเราเถียง พอเราจะบอกอะไรเขาก็จะพูดว่า เถียง ทำให้เราไม่อยากเถียงหรือถ้าต้องทํา เราจะโมโหเวลาคุยหรือแบบคุยกับคนอื่น พอมีคนขัด
ฟังไปก็ซึมไป น้ำตาจะไหล
เคยโดนจากพ่อและแม่และญาติๆในบ้านค่ะจำได้ว่าหนูดื้อหนูจะโดนคนในบ้านใช้ไม้ตีค่ะ ตีจนเป็นแผลบวมจนหนูจำฝังใจเลยทำให้หนูเป็นคนก้าวร้าวกับคนอื่นและค่อนข้างเครียดจึงเลยไม่มีเพื่อนและโดนบูลลี่บ่อยๆเพราะพ่อบังคับให้หนูเรียนดีจนอยากฆตตแต่ก็มีพ่อคอยดูแลคอยปลอบ ตอนนี้หนูอาการดีขึ้นแล้ว แต่หนูต้องรับประทานยาตามแพทย์สั่ง เพราะเป็นสมาธิสั้นตั้งแต่เกิดค่ะ
อยากให้พี่ทำคลิปพกไรในเป๋าอีกค่ะ😊
เห็นแล้วต้องกดเข้ามาดูเพราะครั้งนึงในชีวิตก็เคยถูกทำร้ายทั้งทางร่างกายและจิตใจจากพ่อแม่ญาติมาตั้งแต่เด็กๆจนปัจจุบันมันไม่มีความผูกพันกันไม่โกรธเกลียดแต่ก็ไม่ได้รักกันเหมือนครอบครัวอื่น เป็นที่ระบายอารมณ์ของครอบครัวทั้งคำพูดทำร้ายจิตใจ หงุดหงิดเรื่องอื่นแต่มาปาของใส่เรา ไม่ได้ดั่งใจตบตี ไม่ทำตามที่เขาต้องการถูกด่าถูกตบตีแต่ถ้าทำตามแล้วมันผิดพลาดก็ถูกด่าว่า โง่เองคิดไม่เป็นเหรอ ( มันคือความผิดเรา ) ตื่นมาช่วยงานตั้งแต่ตี 5 ตั้งแต่ป.1-ป.6 ไม่เคยมีคำชมมีแต่ด่ากับตีช่วยขายของตอนพักเที่ยงพอมีเพื่อนมาหาชวนไปเล่นปากบอกให้ไปแต่พอเราจะไปถูกตบตีกลางวงเพื่อน ที่ตลกกว่าคือญาติคนอื่นๆไม่มีใครรับฟังอะไรจากเราเลยจนตอน 9 ขวบเราเคยหนีออกจากบ้านจะเดินไปกระโดดแม่น้ำที่สะพานแต่มีคนเจอพากลับบ้าน พ่อกับแม่อายที่เราเป็นแบบนี้รุมตีรุมเตะเรา ทุกความผิดพลลาดในครอบครัวเขาโทษแค่เรา จน 16-17 หนีออกจากบ้านมาใช้ชีวิตเองไม่ได้เรียนต่อ แต่ตอนนี้ทุกคนในอดีตชอบมาบอกว่า ยังไงก็พ่อแม่มีก็ดูแลส่งเสียเขาบ้าง ทุกครั้งที่มีคนบอกแบบนี้ในใจคือเจ็บและมีแต่คำถามที่ว่า แล้วความรู้สึกเราล่ะใครเคยดูแลบ้าง ปัจจุบันแม่ยังมีภาวะผิดปกติทางอารมณ์และจิตใจยังชอบด่าชอบเปรียบเทียบเรากับลูกคนอื่นเหมือนเดิม ส่วนพ่อไม่ได้คุยเลยแต่ป้าเคยบอกว่าเพราะเขารู้สึกผิดที่ตอนเราจบ ม.3เขาเลือกที่จะเชื่อแฟนใหม่เชื่อคนอื่นไม่ส่งเราเรียนต่อทั้งๆที่ทำเรื่องกู้ กยศ.ผ่านแล้วสมัครเรียนได้แล้ว แต่เลือกจะตัดอนาคตเราเพราะคำพูดคนอื่น และตั้งแต่ออกจากบ้านพวกเขาไม่เคยช่วยเหลือซัพพอทอะไรรึช่วยเหลืออะไรเลย ไม่มีแม้แต่กำลังใจวันนึงอยู่ๆก็มาหาเพราะจะให้เราไปแต่งงานกับใครไม่รู้ที่เสนอสินสอดให้เยอะ พอเราปฏิเสธก็ด่าประจานสาปแช่งเราสิ่งที่ติดมาคือ ถ้ามีใครที่ยังไม่รู้จักกันดีโดยเฉพาะคนที่อายุมากกว่ายกมือขึ้นมาจะลูบรึวางบนหัวเราจะหลับตาตลอดเพราะเผลอคิดไปเองว่ากำลังจะถูกตีรึตบหัว
เรามาดูคลิปนี้ทำให้เรารู้ว่า "ครอบครัวของเราก็ดีอยู่แล้ว"