Ορκίζομαι στο Θεό , στην δύναμη που φέρνει, στον ήλιο αυτό που λάμπει και με προστατεύει να προσπαθήσω ν'αγαπώ μες στις αντιφάσεις, σε ότι εναντιώθηκα μες στις καταστάσεις, σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα, ατέλειωτα χρυσάνθεμα…
Αριστούργημα όλο, λέξη προς λέξη! ''Υπάρχει κάτι νέο, ο ουρανός με βλέπει, με μια κιμωλία χαράζει τον Δεκέμβρη.. Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή, φεύγουν δύο πουλιά από την πιο ψηλή οροφή...Σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...'' #αφιερωμένομου
Η ιστορία των Στέρεο Νόβα ξεκίνησε το 1986, όταν βρέθηκαν μαζί οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Πι, έχοντας αρκετές μουσικές ανησυχίες και κάνοντας μουσικούς πειραματισμούς!
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή φεύγουν δυο πουλιά απ την πιο ψηλή οροφή κι είναι σαν εσύ κι εγώ να είμαστε ένα όταν όλα γύρω μου δείχνουν χαμένα σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τον τα μέρη που άφηνα χιλιάδες χιλιόμετρα , ατέλειωτα χρυσάνθεμα....
Χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...........έι..... το κεφάλι μου προσπαθώ να κρατήσω ευθεία.....έι.............. θα προσπαθήσω να αγαπώ..... έι........έι..........έι........έι...... αγαπώώώώώώ ΚΒ!
I loved in your eyes all the trains, all the patience they had for me, you were always waiting for me when I came back late, you warmed my hands when I was in pain and when I walked out in the early sunny mornings, I had your love to warm me in the cold and when everyone around me painted the blues, I was looking at your laugh to gain strength. There is something new, the sky is watching me, with a chalk it traces December, at the same time someone loses a moment, two birds fly away from the highest roof, and it is like you and me are one, when everything around me, seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums…. Life seems like a bouquet of questions, the infinite ceiling and the mathematics, you look at me again and I don't want to leave, everything breaks inside me and a dog sneaks in. And we are all confused and this balcony, in my big toe the day bleeds. Where there’s fear, there’s no love, mistakes lurk in the greatest passions. Ignorance brings denial, a crack on the chest and it runs like a bright white wolf in the chaos, in these rotten teeth let the memories bloom and let the prodigal son return home. And it's like you and me are one, when everything around me, seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums…. I look at the eyes that never lie, people make mistakes, vague calculations, their illusions collapse like props, with the last tide everything seemed clear and their promises fade away like triumphs, everything is falling now like leaves on the streets. I try to keep my head straight but everything I see is upside down in this perfect calm, violets are not blue but her heart is like a deserted kingdom panthers guard. I swear to God, to the strength that he brings, to the sun that shines and protects me to try to love within the contradictions, to everything I opposed in the circumstances, like a truck I shall remember the places I left behind, thousand of miles, endless chrysanthemums….
Σε ενα κόσμο τόσο άδειο,ενα τραγούδι γεμάτο χαρά 🎉🎉🎉
Συγκλονιστικό τραγούδι, στίχοι, εκφορά λόγου, νοσταλγία, πίστη μέσα στην απώλεια!
.. να προσπαθήσω να αγαπώ μες τις αντιφάσεις..
Το ακούω ξανά και ξανά ποίημα...
Ορκίζομαι στο Θεό , στην δύναμη που φέρνει,
στον ήλιο αυτό που λάμπει και με προστατεύει
να προσπαθήσω ν'αγαπώ μες στις αντιφάσεις,
σε ότι εναντιώθηκα μες στις καταστάσεις,
σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα,
χιλιάδες χιλιόμετρα, ατέλειωτα χρυσάνθεμα…
Το ομορφότερο "ταξίδι" μέσα στην απραξία της καραντινας. 🏵️🌼🛣️ 🌼🏵️
Θα πρόσθετα στη καραντινα~ζωη
Έρωτας με το πρώτο άκουσμα...με συνεπήρε...
οκκκκ.... ποσο συναισθημα ρε φιλε.... σ αγαπωωω και εγω και το χριστινακι μου
Βάλσαμο ψυχής ❤
Υπέροχος ο Κωνσταντίνος Βήτα ευχαριστούμε 🥀🥀🌸❤️❤️❤️❤️
Αγάπη πολύ για σένα κ.βήτα από εμένα❤🌾🌧
είσαι σπουδαίος.
Αριστούργημα όλο, λέξη προς λέξη!
''Υπάρχει κάτι νέο, ο ουρανός με βλέπει, με μια κιμωλία χαράζει τον Δεκέμβρη..
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή, φεύγουν δύο πουλιά από την πιο ψηλή οροφή...Σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τα μέρη που άφηνα, χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...'' #αφιερωμένομου
Спасибо большое ❤❤❤
Υπέροχο κομμάτι... εκπληκτικοί στίχοι, ποιητικοί, όπως πάντα... χαρισμένο σε μια ψυχή...
Αριστούργημα!!
Ωραίο!! Μου θυμίζει ερμηνευτικά stereonova
Η ιστορία των Στέρεο Νόβα ξεκίνησε το 1986, όταν βρέθηκαν μαζί οι Κωνσταντίνος Βήτα, Μιχάλης Δέλτα και Αντώνης Πι, έχοντας αρκετές μουσικές ανησυχίες και κάνοντας μουσικούς πειραματισμούς!
είναι ποίηση αυτό το τραγούδι
Είναι ποίηση ο ίδιος...είναι ποίηση τα πάντα του...
Τραγούδι χωρίς παραλήπτη
ευχαριστουμε που ευλογησε ο Θεος και κοινωνεις χρονια τωρα την υπαρκτικη σου ετεροτητα.
Ίσως το ομορφότερο σχόλιο που διάβασα για τον ομορφότερο καλλιτέχνη της χώρας...κβ αγάπη!!!
Love!
Θε μου, είναι τόσο υπέροχη αυτή η Αντήχηση!!!!
Επέστρεφε, ήχε, και παίρνε με....
χιλιάδες χιλιόμετρα, ατελείωτα χρυσάνθεμα . . . :-)
Great song! thanks for sharing this with us.
awesome. can nothing understand ))))
ατελειωτα οντως...
💗
Υπέροχο τραγούδι 👌👌👌👌
..............hey
Υπέροχο!
Την ώρα που ακριβώς κάποιος χάνει μια στιγμή
φεύγουν δυο πουλιά απ την πιο ψηλή οροφή
κι είναι σαν εσύ κι εγώ να είμαστε ένα
όταν όλα γύρω μου δείχνουν χαμένα
σαν ένα φορτηγό να θυμάμαι τον τα μέρη που άφηνα
χιλιάδες χιλιόμετρα , ατέλειωτα χρυσάνθεμα....
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ
φεύγω....
Τα μάτια δε λένε ψέματα...
bliss!
Wasalt hawn minħabba l-blog tiegħek. Ikkupjajt l-isem tad-diska minn hemm, tfajtha hawn, u tfaċċajt int mill-ġdid. Grazzi, u prosit tal-karozza.
k
μουσική!
Χιλιάδες χιλιόμετρα ατέλειωτα χρυσάνθεμα...........έι..... το κεφάλι μου προσπαθώ να κρατήσω ευθεία.....έι.............. θα προσπαθήσω να αγαπώ..... έι........έι..........έι........έι...... αγαπώώώώώώ ΚΒ!
Can anyone please translate back the lyric into English?! .
I loved in your eyes all the trains,
all the patience they had for me,
you were always waiting for me when I came back late,
you warmed my hands when I was in pain
and when I walked out in the early sunny mornings,
I had your love to warm me in the cold
and when everyone around me painted the blues,
I was looking at your laugh to gain strength.
There is something new, the sky is watching me,
with a chalk it traces December,
at the same time someone loses a moment,
two birds fly away from the highest roof,
and it is like you and me are one, when everything around me,
seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
Life seems like a bouquet of questions,
the infinite ceiling and the mathematics,
you look at me again and I don't want to leave,
everything breaks inside me and a dog sneaks in.
And we are all confused and this balcony,
in my big toe the day bleeds.
Where there’s fear, there’s no love,
mistakes lurk in the greatest passions.
Ignorance brings denial, a crack on the chest
and it runs like a bright white wolf in the chaos,
in these rotten teeth let the memories bloom
and let the prodigal son return home.
And it's like you and me are one, when everything around me,
seems lost, like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
I look at the eyes that never lie,
people make mistakes, vague calculations,
their illusions collapse like props,
with the last tide everything seemed clear
and their promises fade away like triumphs,
everything is falling now like leaves on the streets.
I try to keep my head straight
but everything I see is upside down in this perfect calm,
violets are not blue but her heart is
like a deserted kingdom panthers guard.
I swear to God, to the strength that he brings,
to the sun that shines and protects me
to try to love within the contradictions,
to everything I opposed in the circumstances,
like a truck I shall remember the places I left behind,
thousand of miles, endless chrysanthemums….
Σ'αγαπαω χρόνια Κωνσταντίνε μου γλυκιε!!!!!!!
μα ‘γιατί;’ ρωτούν ‘ατέλειωτα’ τα ‘χρυσάνθεμα’..
!!!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...Η άγνοια φέρνει άρνηση, μια ρωγμή στο στήθος και μες στο χάος τρέχει κατάλευκη σαν λύκος...
έι
Γλυκοπικρος εθισμός
🤍ΕΠΟΣ
❤