10:32 - Nie "błąd historycyzmu", tylko "błąd prezentyzmu". Historycyzm to to o czym Popper pisał, założenie, że historia jest z góry zaprogramowana, to zupełnie inne zagadnienie pl.wikipedia.org/wiki/Prezentyzm
Scholastyka to nurt filozoficzny i teologiczny, który rozwijał się głównie w średniowieczu, szczególnie w okresie od XI do XIV wieku. Nazwa "scholastyka" pochodzi od łacińskiego słowa "schola", oznaczającego szkołę lub naukę, co odzwierciedlał charakter tego nurtu jako systematycznego badania i dyskusji nad filozofią i teologią. Scholastyka rozwijała się głównie w ramach uniwersytetów, które powstawały wówczas w Europie, takich jak Uniwersytet Paryski, Uniwersytet Oksfordzki czy Uniwersytet w Bolonii. Jej celem było pogodzenie wiedzy filozoficznej, szczególnie opartej na filozofii Arystotelesa, z doktrynami i dogmatami chrześcijaństwa. Scholastycy poszukiwali racjonalnych argumentów na rzecz istnienia Boga, rozwijali naukę o naturze człowieka, moralności, etyce i zagadnieniach teologicznych. Stawiali pytania dotyczące natury prawdy, poznania, istoty człowieka i Boga, oraz badali relację między wiarą a rozumem. Jednym z najważniejszych przedstawicieli scholastyki był św. Tomasz z Akwinu, którego już wcześniej wspomniano. Jego filozofia, znana jako tomizm, miała ogromny wpływ na scholastykę i na całą późniejszą teologię katolicką. Scholastyka stosowała metody dyskusji, argumentacji i analizy, często wykorzystując logikę i dialektykę. Jej przedstawiciele często polemizowali ze sobą i badali trudne zagadnienia, dążąc do harmonijnego połączenia wiary i rozumu. Wielu scholastyków opierało się na filozofii Arystotelesa, rozwijając jego idee i dostosowując je do chrześcijańskiej doktryny. Scholastyka miała ogromny wpływ na rozwój myśli i nauki w średniowieczu. Jej metody badawcze, systematyczne podejście do problemów filozoficznych i teologicznych, a także dążenie do harmonii między wiarą a rozumem, pozostają ważnymi elementami w katolickiej teologii do dzisiaj. Scholastyka odegrała również istotną rolę w rozwijaniu kultury intelektualnej i akademickiej w średniowieczu, przyczyniając się do powstania uniwersytetów i rozwinięcia naukowych metod badań.
Uwielbiam Pana filmiki
Chciałbym aby było ich jak najwięcej
10:32 - Nie "błąd historycyzmu", tylko "błąd prezentyzmu". Historycyzm to to o czym Popper pisał, założenie, że historia jest z góry zaprogramowana, to zupełnie inne zagadnienie
pl.wikipedia.org/wiki/Prezentyzm
Moja prababcia miała na imię Scholastyka 🙂
Scholastyka to nurt filozoficzny i teologiczny, który rozwijał się głównie w średniowieczu, szczególnie w okresie od XI do XIV wieku. Nazwa "scholastyka" pochodzi od łacińskiego słowa "schola", oznaczającego szkołę lub naukę, co odzwierciedlał charakter tego nurtu jako systematycznego badania i dyskusji nad filozofią i teologią.
Scholastyka rozwijała się głównie w ramach uniwersytetów, które powstawały wówczas w Europie, takich jak Uniwersytet Paryski, Uniwersytet Oksfordzki czy Uniwersytet w Bolonii. Jej celem było pogodzenie wiedzy filozoficznej, szczególnie opartej na filozofii Arystotelesa, z doktrynami i dogmatami chrześcijaństwa.
Scholastycy poszukiwali racjonalnych argumentów na rzecz istnienia Boga, rozwijali naukę o naturze człowieka, moralności, etyce i zagadnieniach teologicznych. Stawiali pytania dotyczące natury prawdy, poznania, istoty człowieka i Boga, oraz badali relację między wiarą a rozumem.
Jednym z najważniejszych przedstawicieli scholastyki był św. Tomasz z Akwinu, którego już wcześniej wspomniano. Jego filozofia, znana jako tomizm, miała ogromny wpływ na scholastykę i na całą późniejszą teologię katolicką.
Scholastyka stosowała metody dyskusji, argumentacji i analizy, często wykorzystując logikę i dialektykę. Jej przedstawiciele często polemizowali ze sobą i badali trudne zagadnienia, dążąc do harmonijnego połączenia wiary i rozumu. Wielu scholastyków opierało się na filozofii Arystotelesa, rozwijając jego idee i dostosowując je do chrześcijańskiej doktryny.
Scholastyka miała ogromny wpływ na rozwój myśli i nauki w średniowieczu. Jej metody badawcze, systematyczne podejście do problemów filozoficznych i teologicznych, a także dążenie do harmonii między wiarą a rozumem, pozostają ważnymi elementami w katolickiej teologii do dzisiaj. Scholastyka odegrała również istotną rolę w rozwijaniu kultury intelektualnej i akademickiej w średniowieczu, przyczyniając się do powstania uniwersytetów i rozwinięcia naukowych metod badań.