Nerden Gelip Nereye Gidiyoruz? - Zafer Ergin (Cüneyt Arkın anısına 2022)

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 13 сен 2024
  • Nazım Hikmet'in "Nerden gelip, nereye gidiyoruz?" şiiri. Cüneyt Arkın anısına "Bir kaç güzel gün için fiilminden sahnelerle,. Kendisini filmde de seslendiren Zafer Ergin' in sesinden..
    Şiir Sözleri:
    Nerden gelip nereye gidiyoruz
    Doğrultup belimizi kalktığımızdan beri iki ayak üstüne
    Kolumuzu uzunlaştırdığımızdan beri bir lobut boyu
    Ve taşı yonttuğumuzdan beri
    Yıkan da, yaratan da biziz
    Yıkan da yaratan da biziz
    Bu güzelim, bu yaşanası dünyada
    Arkamızda kalan yollarda
    Ayak izlerimiz kanlı
    Arkamızda kalan yollarda
    Ulu uyumları aklımızın, ellerimizin
    Yüreğimizin
    Toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte
    Kanlı ayak izlerimiz mi önümüzdeki yollarda duran
    Bir cehennem çıkmazında mı sona erecek önümüzdeki yollar
    Çocukların avuçlarında günlerimiz sıra bekler
    Günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların
    Çocukların avuçlarında yeşerecekler
    Çocuklar ölebilir yarın
    Hem de ne sıtmadan, ne kuşpalazından
    Düşerek de değil kuyulara filân
    Çocuklar ölebilir yarın
    Çocuklar sakallı askerler gibi ölebilir yarın
    Çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında
    Arkalarında bir avuç kül bile değil
    Arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan
    Negatif resimcikler boşluğun karanlığında
    Kırematoryum
    Kırematoryum
    Kırematoryum
    Bir deniz görüyorum
    Ölü balıklarla örtülü bir deniz
    Negatif resimcikler boşluğun karanlığında
    Yaşanmamış günlerimiz
    Çocukların avuçlarıyla birlikte yok olan
    Bir şehir vardı
    Yeller eser yerinde
    Beş şehir vardı
    Yeller eser yerinde
    Yüz şehir vardı
    Yeller eser yerinde
    Yok olan şehirlere şiirler yazılmayacak
    Şair kalmayacak ki
    Pencerende bir sokak bulvarlı
    Odan sıcak
    Ak yastıkta üzüm karası saçlar
    Adamlar paltolu, ağaçlar karlı
    Penceren kalmayacak
    Ne bulvarlı sokak
    Ne ak yastıkta üzüm karası saçlar
    Ne paltolu adamlar, ne karlı ağaçlar
    Ölülere ağlanmayacak
    Ölülere ağlayacak gözler kalmayacak ki
    Eller kalmayacak
    Negatif resimcikler
    Boşluğun karanlığında dalların altındaki
    Yok olmuş olan dalların altındaki
    Yok olmuş olan dalların üstünden
    O bulutlardır geçen
    Güneye götürmeyin beni
    Ölmek istemiyorum
    Ölmek istemiyorum
    Kuzeye götürmeyin beni
    Doğuya götürmeyin beni
    Ölmek istemiyorum
    Ölmek istemiyorum
    Batıya götürmeyin beni
    Beni burda bırakmayın
    Götürün bir yerlere
    Ölmek istemiyorum
    Ölmek istemiyorum
    Tahta, beton, teneke, toprak
    Saman damlarımızla iki milyardan
    Artığız
    Kadın, erkek, çoluk çocuk
    Ekmek hepimize yetmiyor
    Kitap da öyle
    Ama keder
    Dilediğin kadar
    Yorgunluk da göz alabildiğine
    Hürriyet hepimize yetmiyor
    Hürriyet hepimize yetebilir
    Ve sevda kederi
    Hastalık kederi
    Ayrılık kederi
    Kocalmak kederinden gayrısı aşmayabilir eşiğimizi
    Ekmek hepimize yetebilir
    Ormanlarınki kadar uzun olabilir ömrümüz
    Yeter ki bırakmayalım
    Yaşanmamış günlerimiz yok olmasın
    Çocukların avuçlarıyla birlikte
    Boşluğun karanlığına çıkmasın negatif resimcikler
    Yeter ki
    Ekmek ve hürriyet uğruna
    Dövüşebilmek için yaşayabilelim
    Tanrı ellerimizdir
    Tanrı yüreğimiz, aklımız
    Her yerde var olan Tanrı
    Toprakta, taşta, tunçta, tuvalde, çelikte ve pılastikte
    Ve bestecisi sayılarda ve satırlarda ulu uyumların
    Insanlar sizi çağırıyorum
    Kitaplar, ağaçlar ve balıklar için
    Buğday tanesi
    Pirinç tanesi
    Ve güneşli sokaklar için
    Üzüm karası
    Saman sarısı saçlar
    Ve çocuklar için
    Çocukların avuçlarında günlerimiz sıra bekler
    Günlerimiz tohumlardır avuçlarında çocukların
    Çocukların avuçlarında yeşerecekler
    #cüneytarkın #nazımhikmet #şiir #neclanazır #cüneytarkınfilmleri

Комментарии • 4