Het toezicht betrof gezinnen tot 1930 en de laatste woonden er tussen 1940-1948 uitgefaseerd. staat er ook onder, omdat men zag dat mensen met problemen bij elkaar stoppen niet werkte... maar integratie wel. daarna liepen er soms nog wat maatschappelijk werkers rond, zoals in alle wijken tegenwoordig normaal is, was dat toen bijzonder. Vroeger werden mensen met psychische problemen, geldproblemen etc. in saneringswijken verbannen. Tegenwoordig is men van mening dat het beter is mensen gewoon tussen normaal functionerende personen te zetten gelukkig. Mijn grootouders waren na de oorlog alles kwijtgeraakt omdat men van pure armoede in de hongerwinter het hele huis moest afbreken om hout te kunnen stoken, anders hadden ze doodgevroren. Eenmaal na de oorlog kwam de huisbaas terug en heeft toen (vele gezinnen) uit huis gezet . ipv hen te helpen veroordeelden de volgevreten dikbuiken, zelf naar Amerika gevlucht , vele huurders. niet alleen in Utrecht hoor. Je kwam dan subiet op straat te staan. niet begrijpende dat mensen wel bomen moesten afzagen, vloeren moesten uitbreken om het hout te gebruiken om te kunnen overleven in die tijd. ........... Deze mensen kwamen in de Hooipoort terecht , overigens voor een jaar of 4, 5 en verdwenen dan weer naar een 'nettere' wijk of dorp... zoals het Ondiep, Zuilen, Achttienhoven, Hoograven, Overvecht etc... Het was een 'zooitje' omdat er enkele gezinnen tussen zaten die het niet zo nauw namen met het gebruik van alcohol. Maar wat toen dus uitzondering was, is nu de standaard. Men kan dus eigenlijk concluderen dat het hedendaags Hedonisme door enkele gezinnen daar is uitgevonden. MIjn grootvader werkte vanaf zonsopgang. Pakte de fiets en ging dan naar zijn neef/oom om op het land te werken, of andere boeren. en kwam 's avonds rond 22.00 uur terug. Men werkte zich een slag in de rondte. Het verhaal dat het luie alcoholisten waren is dus ook uit de lucht gegrepen. Het waren volkse mensen, waarvan velen beslist NIET dom , die veel hadden meegemaakt in de oorlog en moesten acclimatiseren ... Tot aan de jaren 30 was het een saneringswijk, dat project is mislukt en heeft men verder laten gaan op het houtplein tot midden jaren 50. Dát was inderdaad wel een wijk vol problemen , en onhygienische toestanden. Dit is echter na de jaren 30 in de hooipoort niet het geval geweest.
2.54 rechts: Alida van der Steen en haar schoondochter Marie Hoefakker . Echt oud katholieke gezinnen waar het vol mee zat ook in de hooipoort.
er staat duidelijk dat het tot 1948 begeleid wonen was........ daarna niet meer hoor. waren hele normale volksmensen.
Ik kende vroeger familie putters en familie Heimensen.
leuk
mn halve familie komt voor bij. waren allemaal zeer ontwikkelde mensen uit een adelijke familie......... niets onder toezicht complete onzin.
Het toezicht betrof gezinnen tot 1930 en de laatste woonden er tussen 1940-1948 uitgefaseerd. staat er ook onder, omdat men zag dat mensen met problemen bij elkaar stoppen niet werkte... maar integratie wel. daarna liepen er soms nog wat maatschappelijk werkers rond, zoals in alle wijken tegenwoordig normaal is, was dat toen bijzonder. Vroeger werden mensen met psychische problemen, geldproblemen etc. in saneringswijken verbannen. Tegenwoordig is men van mening dat het beter is mensen gewoon tussen normaal functionerende personen te zetten gelukkig. Mijn grootouders waren na de oorlog alles kwijtgeraakt omdat men van pure armoede in de hongerwinter het hele huis moest afbreken om hout te kunnen stoken, anders hadden ze doodgevroren. Eenmaal na de oorlog kwam de huisbaas terug en heeft toen (vele gezinnen) uit huis gezet . ipv hen te helpen veroordeelden de volgevreten dikbuiken, zelf naar Amerika gevlucht , vele huurders. niet alleen in Utrecht hoor. Je kwam dan subiet op straat te staan. niet begrijpende dat mensen wel bomen moesten afzagen, vloeren moesten uitbreken om het hout te gebruiken om te kunnen overleven in die tijd. ........... Deze mensen kwamen in de Hooipoort terecht , overigens voor een jaar of 4, 5 en verdwenen dan weer naar een 'nettere' wijk of dorp... zoals het Ondiep, Zuilen, Achttienhoven, Hoograven, Overvecht etc... Het was een 'zooitje' omdat er enkele gezinnen tussen zaten die het niet zo nauw namen met het gebruik van alcohol. Maar wat toen dus uitzondering was, is nu de standaard. Men kan dus eigenlijk concluderen dat het hedendaags Hedonisme door enkele gezinnen daar is uitgevonden. MIjn grootvader werkte vanaf zonsopgang. Pakte de fiets en ging dan naar zijn neef/oom om op het land te werken, of andere boeren. en kwam 's avonds rond 22.00 uur terug. Men werkte zich een slag in de rondte. Het verhaal dat het luie alcoholisten waren is dus ook uit de lucht gegrepen. Het waren volkse mensen, waarvan velen beslist NIET dom , die veel hadden meegemaakt in de oorlog en moesten acclimatiseren ... Tot aan de jaren 30 was het een saneringswijk, dat project is mislukt en heeft men verder laten gaan op het houtplein tot midden jaren 50. Dát was inderdaad wel een wijk vol problemen , en onhygienische toestanden. Dit is echter na de jaren 30 in de hooipoort niet het geval geweest.
@@user-xxxxxn Interessant om te lezen, goede comment, bedankt.